Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
woensdag 3 oktober 2007 om 13:53
TO is een verwend sekreet. Deze dame trekt, ondanks dat "ze niet met haar ouders kan opschieten" wel weer bij ze in. Haar ouders hebben haar op vrijwillige basis financieel bijgestaan. Kan honderd keer onder de noemer "wat moet het dorp er wel niet van denken" gegaan zijn; ze hebben het wel gedaan. Ze hadden er ook voor kunnen kiezen om haar de rotzooi zelf op te laten ruimen. Ze waren er dus voor haar! Wel van alles van pa en ma verwachten, maar ondertussen niets vertellen en tussendoor gewoon even een abortus plegen en haar ouders een kleinkind onthouden. En het is een utopie te denken dat ze er nooit achterkomen: je hoeft niks te vertellen, maar 1 verspreking is al genoeg. Het kan een jaar duren, 10 jaar, of 15 jaar: het komt altijd uit.
woensdag 3 oktober 2007 om 14:32
Ik kraak dit niet af omdat ze een abortus heeft gehad. Ik vind het gewoon echt dom om bij je ouders in te trekken terwijl je ze van alles verwijt. Ik weet ook dat het niet altijd makkelijk is om woonruimte te zoeken maar dan huur je toch een kamer ofzo. Als je een beetje moeite ergens voor wil doen is er veel mogelijk. TO schuift alles af op anderen en dat vind ik dan weer kinderachtig.
woensdag 3 oktober 2007 om 14:43
@ Dametje 27, ik had het niet beter kunnen verwoorden. Ik kan me voorstellen dat mensen die niet zo'n situatie hebben gekend/meegemaakt er makkelijk over praten. Zou ik ook doen als ik niet weet wat het allemaal met je doet.
@ All, ik woon dus in een dorp --> lees, voor je hier een huurwoning hebt sta je minimaal 2 jaar ingeschreven. (niks geen urgentie of de mogelijkheid om die te krijgen) Dit geld ook voor alle omliggende dorpen. Er zijn een aantal woningen die via een makelaar (zoals Meeus) gehuurd kunnen worden. Maar dan zit je ten eerste met een giga hoge huur, en ten tweede met een inkomensgrens die ik of mijn vriend niet zouden kunnen halen.
@ All, ik woon dus in een dorp --> lees, voor je hier een huurwoning hebt sta je minimaal 2 jaar ingeschreven. (niks geen urgentie of de mogelijkheid om die te krijgen) Dit geld ook voor alle omliggende dorpen. Er zijn een aantal woningen die via een makelaar (zoals Meeus) gehuurd kunnen worden. Maar dan zit je ten eerste met een giga hoge huur, en ten tweede met een inkomensgrens die ik of mijn vriend niet zouden kunnen halen.
woensdag 3 oktober 2007 om 14:50
Had je je eerder in moeten schrijven bij de woningbouw.
Sjeeee, word je nou nooit moe van die slachtofferrol, van het anderen de schuld geven? Ik zou er echt bekaf van worden.
En wij praten er makkelijk over? Als hier een iemand makkelijk praat over bepaalde dingen, dan ben jij het wel. 'Zou ik ook doen als ik niet weer wat het allmeaal met je doet'
Ik kreeg niet echt de indruk dat het je allemaal wat doet.
Vraag staat, trouwens. Lekker gezwommen?
Sjeeee, word je nou nooit moe van die slachtofferrol, van het anderen de schuld geven? Ik zou er echt bekaf van worden.
En wij praten er makkelijk over? Als hier een iemand makkelijk praat over bepaalde dingen, dan ben jij het wel. 'Zou ik ook doen als ik niet weer wat het allmeaal met je doet'
Ik kreeg niet echt de indruk dat het je allemaal wat doet.
Vraag staat, trouwens. Lekker gezwommen?
woensdag 3 oktober 2007 om 15:11
Wat ik altijd zo jammer vind is dat het nooit de ouders van mensen als Bikkelientje zijn die overlijden, maar altijd van mensen die er alles voor over zouden hebben om nog ouders te hebben. Oneerlijk vind ik dat toch elke keer weer.
Doet in het licht van dit topic verder niet zoveel terzake, maar als ik lees hoe Bikkelientje over haar ouders schrijft denk ik echt dat het heel erg oneerlijk verdeeld is in de wereld. Zat mensen hier die een moord zouden doen voor een baby, zat mensen die een moord zouden doen voor ouders, en zij heeft het allemaal en waardeert het niet eens.
Doet in het licht van dit topic verder niet zoveel terzake, maar als ik lees hoe Bikkelientje over haar ouders schrijft denk ik echt dat het heel erg oneerlijk verdeeld is in de wereld. Zat mensen hier die een moord zouden doen voor een baby, zat mensen die een moord zouden doen voor ouders, en zij heeft het allemaal en waardeert het niet eens.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 oktober 2007 om 15:11
Sjeeee, ben je echt zo naief? Begin jouw domme acties steeds beter te snappen.
Het lijkt me vrij logisch om altijd bij een woningbouw ingeschreven te staan, ja. Inderdaad: voor je weet maar nooit.
Je zou de mensen die op stel en sprong een woning nodig hebben ivm scheiding, dood of werkloosheid de kost moeten geven.
En op die andere vraag zou ik ook niet ingaan als ik jou was, maar goed, dat ben je al gewend.
woensdag 3 oktober 2007 om 15:21
woensdag 3 oktober 2007 om 15:24
Dit is even volledig off topic, maar meen je dat echt dat je ingeschreven blijft staan bij een woningbouw vereniging? Want je weet maar nooit...... Jeetje, ik ken werkelijk niemand die dat doet, eerlijk gezegd was het zelfs nooit bij me opgekomen om ingeschreven te blijven staan terwijl ik een woning heb. Ben ik dan naief of 'normaal' (volgens jullie blijkbaar niet) of gewoon 'optimistisch ingesteld'.
woensdag 3 oktober 2007 om 15:25
Ik heb vol verbazing een groot gedeelte van reacties gelezen op het eerste stukje van Bikkelientje.
Zelf ben ik 26 jaar en heb negen maanden geleden voor dezelfde keuze gestaan. Zelf heb ik dan geen schulden oid, maar de situatie om een kind op te voeden was er gewoonweg niet.
Het is een bewuste keuze geweest en ik kan niet anders zeggen dan dat ik respect heb voor de keuze die je gemaakt hebt. Hoop dat je ondertussen antwoord heb gekregen op je vragen over het zwemmen en dergelijke. Het is wel heel belangrijk dat je drie weken na de abortus contact opneemt met je huisarts of met de kliniek voor de na controle. Daarnaast kan het ff duren voor je weer een normale menstruatie krijgt. Dat heeft bij mij zeker zes weken geduurd.
Voor mij is het een bewuste keuze geweest die ik alleen genomen heb, de 'vader' heb ik op de hoogte gesteld, verder een stel hele goede vrienden en onthou gewoon heel goed dat je baas over je eigen lichaam bent, dus wat je ook doet...als jij zelf achter de beslissing staat sta je zekerder in je schoenen.
Heel veel sterkte met het verwerkingsproces, het heeft bij mij best wel wat zware momenten opgeleverd. Maar door er over te praten, maar met respect niet dit forum, maar mensen die het mee gemaakt hebben, zal het een plaatsje krijgen. Want ondanks alles doet het wel wat met je. En zeker in de situatie waarin jij verkeerd ivm schulden, geen steun van de ouders ed.
Zelf ben ik 26 jaar en heb negen maanden geleden voor dezelfde keuze gestaan. Zelf heb ik dan geen schulden oid, maar de situatie om een kind op te voeden was er gewoonweg niet.
Het is een bewuste keuze geweest en ik kan niet anders zeggen dan dat ik respect heb voor de keuze die je gemaakt hebt. Hoop dat je ondertussen antwoord heb gekregen op je vragen over het zwemmen en dergelijke. Het is wel heel belangrijk dat je drie weken na de abortus contact opneemt met je huisarts of met de kliniek voor de na controle. Daarnaast kan het ff duren voor je weer een normale menstruatie krijgt. Dat heeft bij mij zeker zes weken geduurd.
Voor mij is het een bewuste keuze geweest die ik alleen genomen heb, de 'vader' heb ik op de hoogte gesteld, verder een stel hele goede vrienden en onthou gewoon heel goed dat je baas over je eigen lichaam bent, dus wat je ook doet...als jij zelf achter de beslissing staat sta je zekerder in je schoenen.
Heel veel sterkte met het verwerkingsproces, het heeft bij mij best wel wat zware momenten opgeleverd. Maar door er over te praten, maar met respect niet dit forum, maar mensen die het mee gemaakt hebben, zal het een plaatsje krijgen. Want ondanks alles doet het wel wat met je. En zeker in de situatie waarin jij verkeerd ivm schulden, geen steun van de ouders ed.
woensdag 3 oktober 2007 om 15:28
ook even off topic: de meeste mensen die ik ken, staan gewoon ingeschreven. Bovendien heeft mijn moeder jarenlang bij een woningbouw gewerkt en die raadde het ook iedereen aan. Scheiding en dood is in de meeste gemeentes allang geen urgentie meer! Die mensen die dus niet ingeschreven stonden omdat ze zo 'optimistisch' waren (waar in de meeste gevallen ook niets mis mee is), staan dus wel te peeuwen bij de balie omdat ze niet binnen no time 'recht' op een woning hebben. En dan nog zeggen: IK kan er toch niks aan doen dat mijn man bij me weg is/dat IK nu werkloos ben? Nee, maar de woningbouw/gemeente kan daar ook niks aan doen.
Dus tjaaaaaa. In mijn omgeving is het vrij normaal om ingeschreven te staan (alleen al om het feit dat je misschien wel es iuitgekeken kunt zijn op je woning...)
woensdag 3 oktober 2007 om 15:30
Quote Inge:
Heel veel sterkte met het verwerkingsproces, het heeft bij mij best wel wat zware momenten opgeleverd. Maar door er over te praten, maar met respect niet dit forum, maar mensen die het mee gemaakt hebben, zal het een plaatsje krijgen. Want ondanks alles doet het wel wat met je
Bikkelien heeft nergens moeite mee hoor Inge, gevoelsmatig gezien, daar rept ze namelijk met geen woord over, het gaat ogenschijnlijk dus allemaal harstikke goed, t is alleen zo verdomde onhandig dat je niet meteen weer alles kan doen, die klotekinderen ook altijd!Laat je ze weghalen, vergallen ze alsnog je dagelijkse dingen.....
Heel veel sterkte met het verwerkingsproces, het heeft bij mij best wel wat zware momenten opgeleverd. Maar door er over te praten, maar met respect niet dit forum, maar mensen die het mee gemaakt hebben, zal het een plaatsje krijgen. Want ondanks alles doet het wel wat met je
Bikkelien heeft nergens moeite mee hoor Inge, gevoelsmatig gezien, daar rept ze namelijk met geen woord over, het gaat ogenschijnlijk dus allemaal harstikke goed, t is alleen zo verdomde onhandig dat je niet meteen weer alles kan doen, die klotekinderen ook altijd!Laat je ze weghalen, vergallen ze alsnog je dagelijkse dingen.....
woensdag 3 oktober 2007 om 15:30
woensdag 3 oktober 2007 om 15:39
Goh gek he? Ik zou zeggen: gelukkig maar. Wel heel knap staaltje gevoelens uitschakelen of hart van steen hebben als je er niet een heel klein beetje aangedaan door zou zijn...
Fash, snap je gevoel en vind het niet eens zo offtopic. Het is niet altijd zo dat je iets vreselijk moet waarderen omdat anderen het willen en niet hebben, maar TO lijkt helemaal niet bewust van wat ze wel heeft..
En dametje, je gaat alleen af op wat TO schrijft en dat kan ook niet anders, maar ben benieuwd wat haar ouders zelf over de situatie zouden zeggen. TO lijkt zich trouwens op haar beurt weer drukker te maken om zichzelf dan om alle anderen, dat is weer het andere uiterste.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
