Kinderen
alle pijlers
Zwanger!!???? HELP!!! Wat nu!!?????
woensdag 19 september 2007 om 11:03
Goedemorgen allemaal.......
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
Ik zit met een verschrikkelijk situatie.......
Als vanaf mijn 15e slik ik de pil (microgynon 30) deze heb ik altijd tot volle tevredenheid geslikt. Regelmatig slik ik deze pil door zonder problemen (nooit een tussentijdse bloeding e.d. gehad).
Nu heb ik de pil vanaf mei tot augustus doorgeslikt, toen een stopweek.......................----> geen bloeding. Dus ik dacht: ach.....ik heb zo lang doorgeslikt, mijn lichaam moet zich vast omschakelen. Na de stopweek weer een nieuwe pilstrip gepakt. Deze weer helemaal geslikt (3 weken) nu ben ik vorige week weer gestopt.........................----> weer geen bloeding.
Ik begon hem natuurlijk al flink te knijpen.....dus ik een zwangerschapstest gehaald.
Ik heb er nu 2 gedaan (gisteravond de 2e...)......en beiden positief. SLIK!!!!!
Ik zou er nog wel 10 willen doen.....kan het gewoon niet geloven.
1 1/2 jaar geleden zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan. Hierover is een heleboel gedoe geweest. We zouden gaan trouwen, dus alles moest worden afgezegd..........extra kosten gemaakt om alles nog af te kunnen zeggen. Woning in de verkoop gedaan.......ik zou er alleen blijven wonen, aangezien de situatie met tussen mij en mijn ouders alles behalve fijn is. Maar dat akelige bordje te koop bleef maar in de tuin staan. Heleboel problemen gehad begin dit jaar met mijn ex....rekeningen werden niet betaald, of te laat (van zijn kant) op een gegeven moment kreeg ik zelfs een taxateur aan de deur.............de woning zou worden geveild.........bleek dat mijn ex al een hele lange tijd een schuld had van zo'n 30.000 euro, en we moesten ineens 10.000 euro betalen aan de hypotheekverstrekker. Ik had gewoon geen cent meer te makken. (we hadden gescheiden rekeningen....heb het nooit gemerkt)
Met veel geluk hebben beide ouders toen ingesprongen (terwijl het voor hun ook errug moeilijk was om te behappen, zo'n smak geld) Toen heb ik gelijk een financieel adviseur aangesteld om alles te regelen tussen ons, en om alles voor elkaar te krijgen.
Gelukkig hebben we begin augustus de woning verkocht (jammer genoeg wel weer met 10.000 euro verlies) Nu moeten we de hypotheek geheel aflossen bij de overdracht (ergens volgende maand) gelukkig hebben we een adviseur die dat allemaal voor ons uitzoekt, maar toch.....een hoop stress brengt dat met zich mee........
Nu ben ik rond mijn vakantie (in Juli) wel behoorlijk misselijk geweest.....maar dat kwam waarschijnlijk omdat ik toen voor het eerst sinds 1 1/2 jaar echt tot rust kwam (had nog niet eerder vakantie gehad). Ik heb nu bijna een jaar een nieuwe vriend, en tussen ons gaat het echt super!!!!! Maar ja........ nu waarschijnlijk zwanger (vermoedelijk heeft de pil dus niet gewerkt in de periode dat ik zo misselijk was)
Ik zit op dit moment echt super zwaar in de shit............heb geen cent te makken (moet zo'n 25.000 euro aflossen), moet door die financiele situatie noodgedwongen bij mijn ouders intrekken (absoluut niet wenselijk, maar op dit moment is er echt geen ander mogelijkheid)........., zit nog met een tijdelijk contract die eind dit jaar afloopt. (en weet totaal nog niet of ik het wel of niet verlengt krijg, ze moeten me nu namelijk voor vast aannemen). Mijn vriend woont nog bij zijn ouders, maar heeft ook niet de mogelijkheid om op zichzelf te gaan wonen.
Een kind zou ik dus niets kunnen bieden, plus het feit dat ik nog zo met mezelf en mijn prive situatie worstel dat het absoluut niet verstandig is om een zwangerschap door te zetten.
Nu is er voor mij maar een optie......--> abortus. Het is echt niet iets wat ik van de daken af zou willen schreeuwen....maar een andere mogelijkheid is er gewoonweg niet.
Maar nu is mijn vraag.....hoe gaat dat allemaal in zijn werk??? Hebben andere forummers hier al ervaring mee??????
(sorry voor het lange verhaal......maar moet het echt allemaal even kwijt.......)
anoniem_15072 wijzigde dit bericht op 26-09-2007 11:00
Reden: Woord genuanceerd
Reden: Woord genuanceerd
% gewijzigd
zaterdag 22 september 2007 om 15:37
Wat een ontieglijk lompe reacties zitten er tussen zeg, voor sommige reacties zou IK me rot schamen als ik ze had geplaatst.
De opmerking over die sterilisatie er direct achteraan kan wat mij betreft echt niet door de beugel.
Je kunt pro life zijn fleurtje, dat is FV ook maar haar betoog komt toch heel anders over dan zulke kutopmerkingen.
Eerst maar maandag afwachten voordat er hier al half wordt aangenomen dat ze 5 maand zwanger is en een onverantwoordelijk persoon en blablabla.
Ik vind haar helemaal niet onverantwoordelijk, mi probeert ze juist weldegelijk haar verantwoordelijkheid te nemen.
Ze zegt haar handen vol te hebben aan haar problemen op geestelijk en financieel gebied en dat daar geen kind meer bij past.Dat kan.
De enige die dat kan beoordelen is zijzelf, ongeacht de succesverhalen bij een ander, zo hoeft het voor haar niet te zijn.
Ik vind dat er vrij luchtig over de problemen die het kan opleveren wordt heen gestapt.
Een baby kost altijd geld, hoe goedkoop je het ook doet. ach komt wel goed, het eerste jaar kost een kind haast niks en over anderhalf jaar is ze toch schuldenvrij.
Wat als ze instort, ach dat komt wel weer goed, er is ook nog een vader immers.
Wat als de schulden haar echt boven het hoofd groeien door ontslag of minder kunnen werken om wat voor reden ook, ach dan is er altijd nog de schuldsanering.
Wat als ze een postnatale depressie krijgt, ach zoveel mensen hebben dat gehad en kwam ook allemaal goed.
Wat als ze een geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt kindje krijgt, ach doe een echo, daar kunnen ze al heel veel op zien.
( Mijn schoonzus heeft ook echo's gehad, perfecte zwangerschap en toch een kindje met down, het loopt gewoon niet altijd goed af en jij zult maar net diegene zijn, moet je wel stevig voor in je schoenen staan en dan nog)
Jaja, maar soms komt niet alles goed en draait je hele leven de vernieling in en dat van het kindje erbij, dat is ook realiteit.
Ik ben niet per definitie voor abortus maar ook geen voorstander van koste wat het kost een kind houden.
Of dit haalbaar is voor de to, zij denkt van niet en mss krijgt ze idd wel spijt, dat weetje nu nog niet.
Er zijn genoeg vrouwen haar voorgegaan, de een krijgt wel spijt, de ander staat er nog steeds achter.
Maar liever achteraf spijt van een abortus dan van een kind imo.
Verder vind ik het heel knap dat Bikkelientje zelf haar schulden wil oplossen ipv de schuldsanering in proberen te komen en de maatschappij er voor op laten draaien.
Niet dat ik per definitie schuldsanering afkeur, dat niet maar als je het zelf kunt oplossen hoor je het ook zelf op te lossen vind ik.
Imo niet terecht dus om Bikkelientje af te schilderen als een onverantwoordelijk persoon, ze neemt hier weldegelijk haar verantwoordelijkheid in.
En als je voor jezelf echt op een rijtje hebt dat je een kind niets te bieden hebt( en dan bedoel ik niet alleen financieel) kan het van grotere verantwoordelijkheid getuigen om een abortus te doen ipv het kindje maar te laten komen en dan maar zien waar het schip strand.
Bikkelientje, heel veel sterkte
De opmerking over die sterilisatie er direct achteraan kan wat mij betreft echt niet door de beugel.
Je kunt pro life zijn fleurtje, dat is FV ook maar haar betoog komt toch heel anders over dan zulke kutopmerkingen.
Eerst maar maandag afwachten voordat er hier al half wordt aangenomen dat ze 5 maand zwanger is en een onverantwoordelijk persoon en blablabla.
Ik vind haar helemaal niet onverantwoordelijk, mi probeert ze juist weldegelijk haar verantwoordelijkheid te nemen.
Ze zegt haar handen vol te hebben aan haar problemen op geestelijk en financieel gebied en dat daar geen kind meer bij past.Dat kan.
De enige die dat kan beoordelen is zijzelf, ongeacht de succesverhalen bij een ander, zo hoeft het voor haar niet te zijn.
Ik vind dat er vrij luchtig over de problemen die het kan opleveren wordt heen gestapt.
Een baby kost altijd geld, hoe goedkoop je het ook doet. ach komt wel goed, het eerste jaar kost een kind haast niks en over anderhalf jaar is ze toch schuldenvrij.
Wat als ze instort, ach dat komt wel weer goed, er is ook nog een vader immers.
Wat als de schulden haar echt boven het hoofd groeien door ontslag of minder kunnen werken om wat voor reden ook, ach dan is er altijd nog de schuldsanering.
Wat als ze een postnatale depressie krijgt, ach zoveel mensen hebben dat gehad en kwam ook allemaal goed.
Wat als ze een geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt kindje krijgt, ach doe een echo, daar kunnen ze al heel veel op zien.
( Mijn schoonzus heeft ook echo's gehad, perfecte zwangerschap en toch een kindje met down, het loopt gewoon niet altijd goed af en jij zult maar net diegene zijn, moet je wel stevig voor in je schoenen staan en dan nog)
Jaja, maar soms komt niet alles goed en draait je hele leven de vernieling in en dat van het kindje erbij, dat is ook realiteit.
Ik ben niet per definitie voor abortus maar ook geen voorstander van koste wat het kost een kind houden.
Of dit haalbaar is voor de to, zij denkt van niet en mss krijgt ze idd wel spijt, dat weetje nu nog niet.
Er zijn genoeg vrouwen haar voorgegaan, de een krijgt wel spijt, de ander staat er nog steeds achter.
Maar liever achteraf spijt van een abortus dan van een kind imo.
Verder vind ik het heel knap dat Bikkelientje zelf haar schulden wil oplossen ipv de schuldsanering in proberen te komen en de maatschappij er voor op laten draaien.
Niet dat ik per definitie schuldsanering afkeur, dat niet maar als je het zelf kunt oplossen hoor je het ook zelf op te lossen vind ik.
Imo niet terecht dus om Bikkelientje af te schilderen als een onverantwoordelijk persoon, ze neemt hier weldegelijk haar verantwoordelijkheid in.
En als je voor jezelf echt op een rijtje hebt dat je een kind niets te bieden hebt( en dan bedoel ik niet alleen financieel) kan het van grotere verantwoordelijkheid getuigen om een abortus te doen ipv het kindje maar te laten komen en dan maar zien waar het schip strand.
Bikkelientje, heel veel sterkte
zaterdag 22 september 2007 om 15:50
Als ik voor mezelf spreek, ik vind niet dat daar licht over gedacht wordt maar wel dat dat dingen zijn die je ook tijdens een volgende zwangerschap kunnen overkomen. Een goeie vriendin van mij had een leuke vent, jaren getrouwd, raakte snel zwanger, prima zwangerschap, goede bevalling en raakte toch in een postnatale depressie. Inmiddels zijn we 1,5 jaar verder en ze komt er nu een beetje bovenop... Wat ik wil zeggen, de omstandigheden kunnen nog zo goed lijken maar dat is geen garantie voor een gezond en gelukkig leven. Ik denk dat oa FV en ik haar wilde doen inzien dat niet alle dingen zo onoverkomelijk zijn als dat ze lijken. Tuurlijk heeft ze een hoop schuld maar ik krijg zo sterk de indruk dat ze zich door haar omgeving laat beinvloeden. Bang voor wat anderen er van zeggen. Ik ben benieuwd wat TO gedaan zou hebben als ze nu al wist dat haar ouders heel blij zouden zijn met deze zwangerschap.....(en haar, zover mogelijk, zouden helpen). Ik weet uit eigen ervaring dat ouders anders kunnen reageren dan je denkt!
zaterdag 22 september 2007 om 16:01
Ik snap het niet goed hoor. Of je wil een kind, of je wil er geen.
Ik vind helemaal niet dat Bikkelientje haar verantwoording neemt, en zo weloverwogen haar beslissing maakt. Dat geldt namelijk als je het vóór de zwangerschap doet.
Alle tegenwerpingen die Bikkelientje doet, of Tante Sjaan for that matter en anderen, kunnen net zo goed op gaan voor elke zwangere vrouw die zich op dit moment nog in een riante positie bevindt. Al die dingen kunnen je zelfs nog overkomen als je kind een jaar is, of een peuter of een kleuter is. Er zíjn gewoon geen garanties in het leven.
Dus het enige wat telt zijn de levenswensen die je hebt. Ik had daar gisteren ook al een hele posting aan geweid ( altijd jammer als je jezelf briljant vindt, maar niemand ziet het
), dat als alles in chaos verkeert je je vast moet houden aan de hoofdlijnen van je leven. Vasthouden aan die dingen die jij graag voor jezelf wil. Bikkelientje wil graag samen zijn met haar vriend, schuldenvrij door het leven gaan, zich lekker in haar vel voelen en een kind. En ook graag in die volgorde. Dat had gekund als ze zich beter met haar anticonceptie had bezig gehouden. Maar ze kan nog steeds al die dingen verkrijgen, sterker nog, ze heeft er al twee van te pakken.
Mijn vraag is: Wat maakt die volgorde nu uit als je notabene een kinderwens hebt? En ook nog met de vriend die je nu hebt? Die hoofdlijnen veranderen niet, alleen de volgorde. Is die volgorde nu zo belangrijk dat je je eigen, op termijn gewenste kind, er voor weg laat halen?
Ik vind helemaal niet dat Bikkelientje haar verantwoording neemt, en zo weloverwogen haar beslissing maakt. Dat geldt namelijk als je het vóór de zwangerschap doet.
Alle tegenwerpingen die Bikkelientje doet, of Tante Sjaan for that matter en anderen, kunnen net zo goed op gaan voor elke zwangere vrouw die zich op dit moment nog in een riante positie bevindt. Al die dingen kunnen je zelfs nog overkomen als je kind een jaar is, of een peuter of een kleuter is. Er zíjn gewoon geen garanties in het leven.
Dus het enige wat telt zijn de levenswensen die je hebt. Ik had daar gisteren ook al een hele posting aan geweid ( altijd jammer als je jezelf briljant vindt, maar niemand ziet het
), dat als alles in chaos verkeert je je vast moet houden aan de hoofdlijnen van je leven. Vasthouden aan die dingen die jij graag voor jezelf wil. Bikkelientje wil graag samen zijn met haar vriend, schuldenvrij door het leven gaan, zich lekker in haar vel voelen en een kind. En ook graag in die volgorde. Dat had gekund als ze zich beter met haar anticonceptie had bezig gehouden. Maar ze kan nog steeds al die dingen verkrijgen, sterker nog, ze heeft er al twee van te pakken.Mijn vraag is: Wat maakt die volgorde nu uit als je notabene een kinderwens hebt? En ook nog met de vriend die je nu hebt? Die hoofdlijnen veranderen niet, alleen de volgorde. Is die volgorde nu zo belangrijk dat je je eigen, op termijn gewenste kind, er voor weg laat halen?
zaterdag 22 september 2007 om 16:10
Jeetje Evidenza, ook al zo'n mooie post.
Ben het geheel met je eens. Zo had ik het ook nog niet bekeken.
Ik ben voor mezelf tegen abortus. Mocht ik zwanger raken dan is dat mijn eigen verantwoordelijkheid.
Het kindje hoeft niet de dupe te worden van mijn 'fout' en zal dus reuze welkom zijn in welke situatie ik ook verkeer.
Ik kan niet voor TO beslissen, maar ook mij gheeft ze het gevoel niet over alle mogelijkheden nagedacht te hebben.
Daarom vind ik het ook zo jammer dat ze niet of nauwelijks meer reageert.
Ben het geheel met je eens. Zo had ik het ook nog niet bekeken.
Ik ben voor mezelf tegen abortus. Mocht ik zwanger raken dan is dat mijn eigen verantwoordelijkheid.
Het kindje hoeft niet de dupe te worden van mijn 'fout' en zal dus reuze welkom zijn in welke situatie ik ook verkeer.
Ik kan niet voor TO beslissen, maar ook mij gheeft ze het gevoel niet over alle mogelijkheden nagedacht te hebben.
Daarom vind ik het ook zo jammer dat ze niet of nauwelijks meer reageert.
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 22 september 2007 om 16:36
Evidenza,
Ik was het met je eerste post al roerend eens. Met de tweede dus weer.
Tante Sjaan,
Voor ik in herhaling ga vallen wil ik alleen even reageren op iets feitelijks wat je zegt: schuldsanering betekent niet automatisch dat je de maatschappij voor je schulden op laat draaien. Dat dacht ik ook altijd, maar ik weet sinds kort dat schuldsanering via de officiële kanalen ook in kan houden dat je zélf alle schulden afbetaald, maar dat je ipv aan heel veel schuldeisers nu nog maar aan 1 schuldeiser, namelijk de gemeente waar je woont of waar het schuldsaneringstraject loopt, afbetaald. Het is dus ook een middel om gewoon orde in de chaos te scheppen. (Bijvoorbeeld omdat je een kind hebt waarvoor je ook moet kunnen zorgen zonder al te veel stress )
Als je een baan hebt en ook gewoon afloscapaciteit hebt wordt in vrijwel alle gevallen voor die optie gekozen. Er zijn dus verschillende vormen van schuldsanering en Bikkelientjes schuld is - als je vanuit het schuldsaneringsperspectief naar het bedrag kijkt - klein. 25.000 euro aan schulden betekent dat je 5 jaar lang 500 euro moet afbetalen. Dan heb je 30.000 euro afbetaald en is er niemand behalve jijzelf die daarvoor opdraait. 500 euro per maand is veel geld, maar is met twee salarissen ( en zelfs met 1 salaris, als dat gewoon modaal is) best te doen. Het is niet leuk, maar wel degelijk te doen.
Kwijtschelding van schulden is in de meeste gevallen pas een optie als je óf zulke torenhoge schulden hebt dat je die van zijn levensdagen nooit zal kunnen afbetalen óf een dusdanig laag inkomen hebt dat er gewoon niets te halen valt. En meestal gaat het zelfs om een combinatie van die twee dingen. Als je een ton schuld hebt, maar ook gewoon een salaris dan zal ook de schuldsaneringsinstantie (=de overheid cq. de gemeente) altijd eerst kijken of je niet gewoon in 10 jaar of desnoods 15 jaar dat weer kunt aflossen. Dat kon je trouwens ook in het verhaal van Carrrie lezen, die had 2 ton aan schulden.
Maar dat terzijde.
Ik was het met je eerste post al roerend eens. Met de tweede dus weer.
Tante Sjaan,
Voor ik in herhaling ga vallen wil ik alleen even reageren op iets feitelijks wat je zegt: schuldsanering betekent niet automatisch dat je de maatschappij voor je schulden op laat draaien. Dat dacht ik ook altijd, maar ik weet sinds kort dat schuldsanering via de officiële kanalen ook in kan houden dat je zélf alle schulden afbetaald, maar dat je ipv aan heel veel schuldeisers nu nog maar aan 1 schuldeiser, namelijk de gemeente waar je woont of waar het schuldsaneringstraject loopt, afbetaald. Het is dus ook een middel om gewoon orde in de chaos te scheppen. (Bijvoorbeeld omdat je een kind hebt waarvoor je ook moet kunnen zorgen zonder al te veel stress
)Als je een baan hebt en ook gewoon afloscapaciteit hebt wordt in vrijwel alle gevallen voor die optie gekozen. Er zijn dus verschillende vormen van schuldsanering en Bikkelientjes schuld is - als je vanuit het schuldsaneringsperspectief naar het bedrag kijkt - klein. 25.000 euro aan schulden betekent dat je 5 jaar lang 500 euro moet afbetalen. Dan heb je 30.000 euro afbetaald en is er niemand behalve jijzelf die daarvoor opdraait. 500 euro per maand is veel geld, maar is met twee salarissen ( en zelfs met 1 salaris, als dat gewoon modaal is) best te doen. Het is niet leuk, maar wel degelijk te doen.
Kwijtschelding van schulden is in de meeste gevallen pas een optie als je óf zulke torenhoge schulden hebt dat je die van zijn levensdagen nooit zal kunnen afbetalen óf een dusdanig laag inkomen hebt dat er gewoon niets te halen valt. En meestal gaat het zelfs om een combinatie van die twee dingen. Als je een ton schuld hebt, maar ook gewoon een salaris dan zal ook de schuldsaneringsinstantie (=de overheid cq. de gemeente) altijd eerst kijken of je niet gewoon in 10 jaar of desnoods 15 jaar dat weer kunt aflossen. Dat kon je trouwens ook in het verhaal van Carrrie lezen, die had 2 ton aan schulden.
Maar dat terzijde.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 22 september 2007 om 17:09
zaterdag 22 september 2007 om 17:41
En heel jammer FV dat ze nou uitgerekend niet naar jou wilde luisteren aangezien jij in hetzelfde schuitje hebt gezeten, maar wel het lef hebt gehad om je kind geboren te laten worden. Persoonlijk word ik altijd moe van mensen die roepen dat het plegen van abortus ook "je verantwoordelijkheid nemen" is; ik vind het juist je verantwoordelijkheid ontlopen, maar goed, net wat je zegt: het doet niet meer terzake.
zaterdag 22 september 2007 om 17:53
Oh-oh, nou, hier op de babypijlerT zal de discussie ongetwijfeld minder aardig zijn.
Traincha,
Ik zat niet helemaal in dezelfde situatie hoor, mijn financiële misère dateert van na de geboorte van mijn zoon. Dat onderschrijft dus ook precies wat Evidenza en Silvy al zeggen: zelfs als je in een op het oog riante positie zit als je erachter komt dat je zwanger bent, kan dat nog helemaal omslaan. Garanties heb je nooit. In de gewiste posting schreef ik dan ook o.a. dat ik liever vóórdat mijn kind geboren werd in plaats van vlak daarna in die problemen had willen zitten, dan had ik al tijdens mijn zwangerschap een plan de campagne kunnen maken en was het in dat opzicht veel rustiger geweest. Magoe, water under the bridge.
Traincha,
Ik zat niet helemaal in dezelfde situatie hoor, mijn financiële misère dateert van na de geboorte van mijn zoon. Dat onderschrijft dus ook precies wat Evidenza en Silvy al zeggen: zelfs als je in een op het oog riante positie zit als je erachter komt dat je zwanger bent, kan dat nog helemaal omslaan. Garanties heb je nooit. In de gewiste posting schreef ik dan ook o.a. dat ik liever vóórdat mijn kind geboren werd in plaats van vlak daarna in die problemen had willen zitten, dan had ik al tijdens mijn zwangerschap een plan de campagne kunnen maken en was het in dat opzicht veel rustiger geweest. Magoe, water under the bridge.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 22 september 2007 om 17:55
Ik heb ook het idee dat de beslissing al genomen is. Ik heb bikkelientje twee maal gevraag om antwoord te geven op de vraag of ze eigenlijk wel twijfels heeft, en wat dan haar voors zijn tegenover de tegens die ze hier al genoemd heeft. Ik heb haar ook gevraagd wat ze zou doen als het kindje zou gaan schoppen, een teken van leven zou gaan geven voor de termijn van abortus(aangezien ze niet weet hoelang ze zwanger is dat een terdege mogelijkheid)...geen antwoord....
Ik hoop stiekem dat t kindje gaat schoppen voor maandag. Ik mag dat waarschijnlijk wel weer niet zeggen maar ik hoop t echt.
Ik hoop stiekem dat t kindje gaat schoppen voor maandag. Ik mag dat waarschijnlijk wel weer niet zeggen maar ik hoop t echt.
zaterdag 22 september 2007 om 17:57
Het zou mij niet verbazen als die tekenen er al lang zijn. Ik vond het frappant dat ze met een positieve zwangerschapstest in haar hand doodleuk schrijft dat ze heel erg misselijk is geweest maar dat dat kwam omdat ze na 1,5 jaar eindelijk eens rust had. Over struisvogelpolitiek gesproken...
Am Yisrael Chai!
zaterdag 22 september 2007 om 18:08
zaterdag 22 september 2007 om 18:53
nou dat weet ik niet precies, Cl, ik denk dat t wel degelijk nut kan hebben.Iemand die zegt dat je in dit geval handelt zonder verantwoordelijksheids gevoel, kan best diegene aan t denken zetten. Het kan natuurlijk je ding niet zijn, dat kan altijd, maar ik denk dat persoonlijke meningen(en dan idnerdaad soms ook heel harde) best wel nuttig kunnen zijn. Soms. Niet altijd. En het oordelen gebeurt natuurlijk wel deels op feiten, de feiten die bikkelien zelf genoemd heeft.Bikkelien gaf aan het fijn te vinden dat er verschillende meningen gegeven worden.(of ze er iets mee doet betwijfel ik maar goed) Ook de harde postings ging ze gewoon op in gisteren.
En zachte heelmeesters maken stinkende wonden. In dit geval helemaal. Maar dat vind ik persoonlijk. :-)
En zachte heelmeesters maken stinkende wonden. In dit geval helemaal. Maar dat vind ik persoonlijk. :-)
zaterdag 22 september 2007 om 19:17
Dat hoeft niet per se. Ik heb een tijdje ivm borstvoeding cerazette geslikt en toen ik daar weer mee stopte bleef mijn menstruatie ook uit. Ik dacht geen risico op zwangerschap gelopen te hebben (gebruik ook altijd condooms), maar toch. Aangezien ik écht geen kind wil kneep ik hem behoorlijk en heb ik er dus op dag 1 al een test tegenaan gegooid. Negatief uiteraard, maar op een gegeven moment voelde ik ook echt "schopjes". Waren natuurlijk gewoon mijn darmen, maar rommelende darmen voelen niet zo gek veel anders als schopjes. Als je weet hoe schopjes voelen kan je daar dus van in de stress schieten zoals ik, als je juist heel graag wil struisvogelen kan je eventuele schopjes dus heel goed wegberedeneren. Net zoals je dat met morning sickness, gewichtstoename, dat soort dingen kan. Als je écht niet wil weten dat je zwanger bent kan je jezelf heel goed voor de gek houden, denk ik. Bikkelientje blijft ook daar vrij vaag over, en dat doet ze vast niet voor niks. Ze speelt gewoon een beetje Cleopatra, queen of denial.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 22 september 2007 om 22:08
Ik heb geen puf om alle nieuwe reacties te lezen, ongelooflijk wat veel !!!!!
Ik hoop dat Bikkelientje naar de VBOK gaat, en daar de hulp krijgt die nodig is. Als zij inderdaad al vergevorderd is in haar zwangerschap kan ze altijd nog besluiten om het kindje af te staan voor adoptie. Komt binnen Nederland weinig meer voor, maar het kan wel. En dan heb je volgens mij nog een jaar "bedenktermijn" als je het kindje toch wilt houden.
Ik vind het niet verwonderlijk dat ze nog niet weer heeft gereageerd, ze heeft genoeg aan haar hoofd, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de termijnecho.
Ik hoop dat Bikkelientje naar de VBOK gaat, en daar de hulp krijgt die nodig is. Als zij inderdaad al vergevorderd is in haar zwangerschap kan ze altijd nog besluiten om het kindje af te staan voor adoptie. Komt binnen Nederland weinig meer voor, maar het kan wel. En dan heb je volgens mij nog een jaar "bedenktermijn" als je het kindje toch wilt houden.
Ik vind het niet verwonderlijk dat ze nog niet weer heeft gereageerd, ze heeft genoeg aan haar hoofd, maar ik ben wel nieuwsgierig naar de termijnecho.
