-20 in 2020 (met tabel)

@avena, wat fijn dat je nu eindelijk wat meer duidelijkheid hebt en dat de prognose goed is. Heftige tijd ga je tegemoet zo, maar snap wel dat je hiervoor fit wil zijn, heel veel sterkte in elk geval de komende tijd, hopelijk hou je ons wat op de hoogte en lukt het om gezonde keuzes te maken.

@caseje dan hoop ik dat je doel je motiveert en dat je straks weer lekker in het zwembad te vinden bent

@anijsblokje fijn dat je geniet van je vakantie en dat het zo goed gaat. En dat mensen dan nu komen met een opmerking... kan mij voorstellen dat dat wel dubbel voelt. Die boeken ga ik zeker even naar kijken. Knap voor een dik meisje klinkt wel heftig/verdrietig. Ik ben zelf vroeger best gepest op de basisschool en eerste twee jaar van de middelbare school, daarna werd ik gelukkig wat weerbaarder. Ik kwam op een andere school, bloeide op en werd gelukkig niet weer gepest. Nu krijg ik geen opmerkingen, maar ik ben nog altijd wel een beetje bang hoe mensen mij zien en wat ze van mij vinden. Stukje onzekerheid wat altijd is blijven hangen. En al zou ik slank zijn.... dan denk ik dat het vast iets minder wordt, maar dat het wel altijd ergens blijft hangen.

@randomwriter je fiets is echt een goede aankoop geweest dus, mooi dat je er al zoveel plezier van hebt!

En wat betreft die bouillon, volgensmij is het helemaal niet veel werk maar is het voornamelijk’ dat het best een tijdje duurt voordat de bouillon getrokken is. Wel mooi als je bouillon kan maken waar geen ingrediënten in zitten waar jij op reageert. En ook wel makkelijk als je het in de vriezer hebt, een pannetje soep is zo gemaakt. Ik heb eigenlijk ook altijd wel alles in huis om een simpele soep mee te maken, maar doe het in de winter gewoon vaker. Al moet is zeggen dat nu ik aan soep denk ik het weekend best wel weer eens kippensoep op ossenstaartsoep kan maken, lekker....

@luuntje, wat een mooie min! En ik vind een kilo per week juist heel snel hoor. En dat soort feestjes en uitjes enzo horen er gewoon ook bij, die kan je moeilijk gaan vermijden. Ik probeer alleen op die momenten wel wat bewustere keuzes te nemen, jij ook? Of zijn die jouw momenten waarop je zegt nu laat ik het even los? Ik moet zeggen, ik hou ook echt van mijn wijntje. Maar plan het wel bewust in. Maar heb ook weinig andere keuze met WW

Hier een vrije dag, dus mijn sportles voor vandaag zit er alweer op. Vandaag maar mooi wat aanrommelen in huis, volgende week komen ze de foto’s maken voor verkoop... genoeg te doen dus.

Deze week gaat het goed met de buikpijnen, ze zijn er bijna niet. Wel veel gerommel. Ik kan er geen peil op trekken. Ik blijf het raar vinden... bijna 3 jaar geleden gestopt met roken, en ik was een flinke roker. Ik dacht dus altijd dat ik mij beter zou gaan voelen, maar het werd alleen maar slechter... na behoorlijk wat onderzoeken: astma en meerdere allergieën. Daar ben ik een jaar geleden achter gekomen. Het roken kan al die jaren die dingen onderdruk hebben, heel bizar. Na die uitslagen kwamen zo ongeveer ook de kramp aanvallen. Soms denk ik ook dat het door medicatie komt ipv eten... zou alleen niet moeten volgens de bijsluiters. We hebben nu een heel vochtig huis, ik denk dat dat absoluut niet helpt. Zit er aan te denken om straks in het nieuwe huis ook te stoppen met medicatie. Kijken hoe dat gaat... maargoed, heel verhaal weer

Case-je schreef: ↑

23-07-2020 07:23

Wél herken is de gedachte dat, als mijn gewicht weer goed zou zijn, dat ik dan ook weer goed in mijn vel zou zitten. Het blijkt andersom te zijn: nu ik goed in mijn vel zit, lukt het afvallen.

Precies dit!

Case-je schreef: ↑

23-07-2020 07:23

Maar heb je ook niet dat je alle vertrouwen hebt in hoe ánders je eet en dat het gezond is wat je doet en het daarom niet eens meer uitmaakt? De weegschaal móet wel volgen op een gegeven moment, dat kan gewoon niet anders als je je eetgewoonten hebt verbeterd.
Komt goed! Gewoon de weegschaal onder een kast schuiven

Tja. Ik weet het niet zo goed. Ik probeer het me niet aan te trekken, maar ergens maakt het me onzeker. Toch ook omdat ik soms nog wel eens reacties krijg: 'Oh, ik las nu net weer een stukje dat...' met dan een reden erachteraan waarom mijn voedingspatroon niet goed zou zijn. Daar word ik best onzeker van. Zoals ik al eerder schreef, ik probeer zelf zo min mogelijk erover te lezen, maar als anderen er dan over beginnen kan ik het moeilijk loslaten. Dan ga ik zelf ook weer googlen en kom ik weer van alles tegen.

Als ik volgende week nog niks kwijt ben ga ik mijn diëtiste even mailen, heb ik bedacht. Even mijn onzekerheden aan haar voorleggen. Ik ben gewoon zo bang dat dit nu toch ineens weer niet doet wat ik nodig heb (afvallen), ondanks dat ik er zoveel energie in steek en ik écht veel positieve dingen merk aan mijn lijf qua energiehuishouding en dergelijke. Ik wil gewoon heel graag dat dit gaat werken, ik heb echt al heel veel verschillende dingen geprobeerd. En niks ging me qua eten zo makkelijk af als dit, nu ik er eenmaal een beetje gewend aan ben.

Ik moet ook wel zeggen dat het momenteel allemaal even niet zo lekker gaat in mijn lijf, weer vaker last van mijn buik en ik loop al drie dagen met hoofdpijn. Dat is voor mij niet normaal, ik heb wel eens hoofdpijn maar niet zo vaak echt meerdere dagen achter elkaar. Vanavond maar eens niet te laat naar bed...

@Sansi, wat rot, zo'n pest-verleden. Ik had het vroeger ook niet zo makkelijk op school, maar ik was dan ook niet echt de knapste. Niet dat dat een reden is om iemand te pesten hoor, maar ik was daarnaast ook nog een muurbloempje en beet totaal niet van me af. Ik had meestal maar 1 vriendinnetje in de klas en verder sprak ik weinig. Halverwege de middelbare is dit wel anders geworden, maar ik ben nog steeds niet zo zeker van mezelf. Ik haat feestjes en grote evenementen, ga liever met één vriendin een dagje weg of zo. Helemaal als ik op zo'n feestje weinig mensen ken ben ik er snel klaar mee. Eén op één werkt prima, maar meerdere mensen tegelijk... niet zo mijn ding. Toch bang dat ik een flater sla of, misschien nog wel erger voor mijn gevoel, niet in gesprek kom met iemand en de hele avond maar in een hoekje met de kat sta te praten.

Wat rot dat je lichamelijk niet echt lekker in je vel zit sinds het stoppen met roken. Dat voelt dan zo gemeen hè, je verwacht echt een verbetering en vervolgens gaat het juist slechter. Fijn dat deze week je buik wat rustiger is. Medicatie heeft bij mij ook snel effect op mijn darmen. Ik slik nu weer af en toe paracetamol ivm mijn hoofdpijn, maar dat betekent dat ik de komende dagen weer verstopt ben. Ik hoop maar dat mijn niet-dalende-gewicht daar vandaan komt.

Vandaag verder weer een oké dagje qua eten. Heb mezelf nog drie kleine blokjes chocola beloofd, dus daar ga ik zo nog even lekker van genieten.

Case-je schreef: ↑

23-07-2020 07:23

(En al die soorten pap gingen hetzelfde: macaroni / rijst / brood koken in melk, kaneel en suiker erbij.. klaar. Ik lust dus ook geen kaneel )

Poeh Case-je, ik vind het ook een heftig verhaal...

RandomWriter schreef: ↑

23-07-2020 21:45

Tja. Ik weet het niet zo goed. Ik probeer het me niet aan te trekken, maar ergens maakt het me onzeker. Toch ook omdat ik soms nog wel eens reacties krijg: 'Oh, ik las nu net weer een stukje dat...' met dan een reden erachteraan waarom mijn voedingspatroon niet goed zou zijn. Daar word ik best onzeker van. Zoals ik al eerder schreef, ik probeer zelf zo min mogelijk erover te lezen, maar als anderen er dan over beginnen kan ik het moeilijk loslaten. Dan ga ik zelf ook weer googlen en kom ik weer van alles tegen.

Als ik volgende week nog niks kwijt ben ga ik mijn diëtiste even mailen, heb ik bedacht. Even mijn onzekerheden aan haar voorleggen. Ik ben gewoon zo bang dat dit nu toch ineens weer niet doet wat ik nodig heb (afvallen), ondanks dat ik er zoveel energie in steek en ik écht veel positieve dingen merk aan mijn lijf qua energiehuishouding en dergelijke. Ik wil gewoon heel graag dat dit gaat werken, ik heb echt al heel veel verschillende dingen geprobeerd. En niks ging me qua eten zo makkelijk af als dit, nu ik er eenmaal een beetje gewend aan ben.

Ik moet ook wel zeggen dat het momenteel allemaal even niet zo lekker gaat in mijn lijf, weer vaker last van mijn buik en ik loop al drie dagen met hoofdpijn. Dat is voor mij niet normaal, ik heb wel eens hoofdpijn maar niet zo vaak echt meerdere dagen achter elkaar. Vanavond maar eens niet te laat naar bed...

Hoop dat het je lukt om een beetje mild en lief te zijn voor jezelf.

Ik vraag me altijd af waar mensen zich mee denken te moeten bemoeien. Ik heb in verband met mijn ziekte inmiddels het eerste pleidooi in mijn mailbox binnen voor een ketogeen dieet. Met linkjes erbij waarin zou staan dat een ketodieet heel goed werkt tegen kanker. Ik ga er vanuit dat het goedbedoeld is, maar mensen... tief toch op.

Vind het juist heel fijn dat iedereen hier zijn eigen aanpak mag hebben (behalve crashen dan... ). Wat we volgens mij delen is dat onze fysieke en mentale gezondheid voorop staat en dat we afvallen niet simpel zien als 'minder eten dan je verbruikt', maar dat we juist veel aandacht hebben voor de psychische en psychologische aspecten ervan. Ik ben echt niet te dik geworden omdat ik 'zo van lekker eten hou'.

Hier gaat het naar omstandigheden best goed. Ik wil niet steeds dit topic vervuilen en alles twee keer typen, dus borstkankerupdates plaats ik in principe wel gewoon in het borstkankertopic. Heb de vooronderzoeken voor de operatie achter de rug en alle papieren getekend, dus het is nu wachten op het inplannen van de operatie.

In de tussentijd probeer ik zo fit mogelijk te worden. Ik voel me nu nog gezond, dus ik kan nu prima mijn best doen goed en lekker te koken en genoeg te bewegen. Alleen het slapen gaat helaas nog steeds moeizaam. Ik word elke nacht ergens tussen drie en vijf uur wakker en lig dan uren wakker of slaap helemaal niet meer. Ik probeer het wandelen en zwemmen ondertussen weer op te pikken zolang het nog kan. Voordeel is ook dat gezond worden nu het enige doel in mijn leven is, waar ik ook alle tijd voor heb. De rest ligt toch zo goed als stil. Ga zo een stukje wandelen ergens. Neem lekker een salade mee met quinoa en spinazie voor een picknick onderweg.

Avena schreef: ↑

24-07-2020 11:38

Hoop dat het je lukt om een beetje mild en lief te zijn voor jezelf.

Ik vraag me altijd af waar mensen zich mee denken te moeten bemoeien. Ik heb in verband met mijn ziekte inmiddels het eerste pleidooi in mijn mailbox binnen voor een ketogeen dieet. Met linkjes erbij waarin zou staan dat een ketodieet heel goed werkt tegen kanker. Ik ga er vanuit dat het goedbedoeld is, maar mensen... tief toch op.

Dank je Avena! Ik doe mijn best. Maar ben veel moe de laatste dagen en nog steeds lichte hoofdpijn. Dus ik heb het voor vandaag even los gelaten en we hebben friet besteld. Morgen weer met goede moed verder.

Wat je verder vertelt herken ik helaas ook. Iemand in mijn nabije omgeving heeft kanker en ik heb serieus op een gegeven moment van iemand te horen gekregen dat ik die persoon moest adviseren op een bepaalde manier te gaan eten. Dat zou het ook misschien zelfs kunnen genezen. Doe toch even normaal. Die vorm van kanker is genetisch, niet iets wat je even met eten oplost. En inderdaad, het is onwetendheid en zo lief bedoeld. Maar zo verkeerd op dat moment.

Vervelend dat je zo slecht slaapt... Ik kan me voorstellen dat je hoofd nog even heel wat te verwerken heeft en dat je daarom wakker wordt. Ik hoop voor je dat het slapen snel beter wordt! Had je lekker gewandeld vandaag?

@Case-je: Oh gruwel...die pap. Ik had nog half de hoop dat het ging om alles te lang doorgekookt en dan een enigszins bijpassende saus erbij, maar er ging dus ook kaneel bij...en dan wordt het zoetig. Bah, bah, bah. Zou je moeder als kind hetzelfde voorgeschoteld hebben gekregen? Heb je broers/zussen met wie je hopelijk intussen heel hard om dit "eten" kunt lachen?
Mijn konijn kreeg vroeger bij wijze van traktatie brood geweekt in melk... (eigenlijk ook gek, ik weet niet waarom) maar dat aten jullie dus ook min of meer. Er ging vast een wereld voor je open toen je ontdekte wat je allemaal kunt eten!

Mooi dat het voor jou zo is dat het nu lukt om af te vallen omdat je voelt dat je goed in je vel zit. De weegschaal is niet het belangrijkste en af en toe stilstaan hoort er ook bij, maar het is fijn om zelf te merken dat inderdaad die weegschaal niet het belangrijkste is en je door kunt zoals bezig bent, zelfs als dat even stilstand betekent.

@Sansi: Bizar hè, dat roken bepaalde lichamelijke klachten kan onderdrukken/verbloemen. Het schijnt ook enige bescherming te geven bij colitis/Crohn. Toch is het goed dat je al 3 jaar niet meer rookt! (en dat hopelijk kunt volhouden)

Beetje beroepsdeformatie, maar stoppen met medicatie, doe dat echt alleen op doktersadvies/bespreek het in ieder geval met je behandelend arts. Ik weet natuurlijk niet wat je gebruikt, maar toch.

Overigens zijn darmklachten voor mensen met eczeem/allergieën inderdaad geen zeldzaamheid. Ook dingen als glutensensitiviteit zijn dan meer te verwachten, maar dat zul je wel weten.

Je schrijft niet veel over je dagelijkse sportroutine, maar bent nu wel een week daarmee onderweg! Hoe bevalt het, merk je dat je je er goed bij voelt?
En eet je ossenstaartsoep dit weekend?

Een pestverleden is heftig en blijft je altijd in bepaalde mate achtervolgen. Wat doen mensen elkaar toch aan! Ik zou niet willen zeggen dat ik als kind echt gepest ben, maar mijn basisschooltijd was toch echt niet prettig. Gelukkig heb ik dat op de middelbare school ruimschoots ingehaald.

Wie schreef over je niet zo prettig voelen in grote groepen en een bepaalde mate van verlegenheid, was dat RandomWriter? Dat herken ik, ik ben behoorlijk introvert, maar heb inmiddels lieve mensen om me heen verzameld die mij waarderen zoals ik ben en daar ben ik erg blij mee.

@RandomWriter: Vervelend dat de vermoeidheid en hoofdpijn nauwelijks wegtrekt. Ik hoop dat het nu beter gaat. Overigens hoor ik dat veel mensen moe zijn nu.
Bij mij is hoofdpijn vaak stress, het onbewust aanspannen van nek/schouderspieren. Door dat dan bewust niet te doen of dat los te laten, verdwijnt de hoofdpijn.
En ook last van je buik dus weer en gewicht dat stilstaat. Goed plan om contact op te nemen met je dietist als dat zo blijft. Daar is ze voor.

Kun je voor die reacties van "ik las dat..." een standaardreactie bedenken die misschien wat nietszeggend is? Iets als "wat leuk dat je je erin hebt verdiept/er wordt ook zoveel geschreven over wat je zou moeten eten/drinken" "dit is wat voor mij werkt/waar ik me goed bij voel en ik heb een dietist die met me meekijkt"?
Dat dan ook echt zo gaan voelen (dus niet meer gaan googlen dan!) is vervolgens het volgende.

Ik blijf het stom vinden dat gewicht verliezen een soort publieke zaak lijkt en heb me vaak afgevraagd hoe dat komt. Omdat zoveel mensen het willen, maar het niet lukt...of omdat het goed zichtbaar is als het resultaat oplevert. Het lijkt wel alsof iedereen denkt eraan te kunnen bijdragen, terwijl eenieder dat helemaal zelf moet doen.

@Avena: Wat rot dat je moeizaam slaapt. Ook begrijpelijk natuurlijk... Ik ben (ook) een slechte slaper en na echt dramatische nachten kan ik er tegenop zien hoe ik de dag een beetje zinvol moet doorkomen zonder in slaap te vallen. Lukt dat jou?
Hopelijk heb je gauw een operatiedatum, dan weet je waar je naartoe kunt leven.

Mooi wat je schrijft over nu focus op zo gezond mogelijk het hele traject door. Zwemmen/bewegen, gezond eten. Het is wat je nu kunt doen en ik vind het knap dat je dat zo helder voor ogen hebt.

De bemoeienissen per mail zijn wel irritant. En je kunt wel denken: het is lief bedoeld, mensen willen doen wat ze kunnen...maar het is zo kwetsend. Alsof je met eten kanker kunt genezen. Wat heb je gedaan met die mail, kon je het opbrengen te reageren of heb je het gelaten? Maakt ook uit of het komt van iemand die dichtbij je staat of iemand verder weg, natuurlijk.
Ik zal af en toe lezen in het borstkankertopic, maar reageren zal ik hier doen, want het voelt ongepast je daar te supporten, om de een of andere reden.


Ik schreef van de week dat ik geen zin had in soep in de zomer, maar de kans is groot dat ik vandaag linzensoep eet! Dus toch. Het betekent ook dat ik wat inspiratieloos ben voor vanavond. Natuurlijk heb ik nog de hele dag om te bedenken wat ik ga eten, maar ik weet het graag al vroeg altijd.

Ik worstel er een beetje mee dat ik niet een vaststaand plan heb hoe ik ervoor ga zorgen dat mijn gewicht stabiel blijft. Dat lukt zoals het nu gaat, blijkbaar hoef ik niets te veranderen. Toch ben ik op zoek naar ruimte en speling en ik weet niet waar die grens is. Dat moet je dus ook niet googlen, want het enige wat je kunt vinden is dat stabiliseren moeilijker is en meer moeite kost dan afvallen en dat mensen die veel zijn afgevallen vrijwel direct weer aankomen. Nu weet ik wel dat ik niet met een crashdieet (überhaupt zonder dieet) veel ben afgevallen en dat ik echt mijn levensstijl heb veranderd, maar die berichten vind ik zo demotiverend. Misschien moet ik zulke dingen ook niet googlen. En ik snap ook dat die grens heel persoonlijk is dus dat daar geen pasklaar antwoord voor is. Verder vraag ik me af hoe het komt dat ik nu ineens wil weten "hoe ver ik kan gaan". Daar heb ik nog geen antwoord op. Misschien verdwijnt die behoefte ook weer gewoon - en dat zou prima zijn, wel zo rustig.

Ongeveer een maand geleden was ik bij de diëtist. Toen was ik heel relaxed over het idee en plan om te gaan stabiliseren. Daardoor hebben we niet echt concreet gemaakt hoe ik dat moest doen, want volgens mij toen ik daar was, heb ik een beetje weggewuifd dat dat een enorme verandering zou zijn ten opzichte van wat ik deed om af te vallen. Maar blijkbaar ben ik toch onzeker of ik het wel goed doe. Ik zie haar eind van de zomer in principe weer, maar als ik ermee blijf tobben, ga ik wel eerder contact opnemen met haar.

@anijsblokje, zou je niet vanzelf gaan stabiliseren als je afgevallen bent door 'gewoon' gezond te eten? Zoals je nu eet, wil je het liefst de rest van je leven doen, toch? En omdat door af te vallen je basaal metabolisme omlaag gaat, zou je zeggen dat het vanzelf ergens afvlakt.

Ik herken de valkuil van stabiliseren helaas. Ik ben ruim 10 jaar geleden eens in een keurig tempo afgevallen van een BMI van 27,3 naar een BMI van 22,4. Maar ik kon dat snoepen met mate gewoon niet. Een stroopwafel bij de koffie werden er al snel twee. En het werd ook al snel weer dagelijks. En dat gebeurde met andere dingen ook. Ik zou het eigenlijk heel logisch vinden als begeleiding van een diëtist gewoon doorgaat bij stabiliseren, want het is echt niet makkelijk.

Ik ben zelf nu al een beetje aan het oefenen met voorkomen dat dingen weer gewoontes worden. Zo 'mag' ik van mezelf alleen alcohol drinken als ik dat gisteren en eergisteren niet heb gedaan. Om te voorkomen dat ik weer bijna automatisch 's avonds een glas wijn inschenk. En een blokje kaas erbij. Ik ben bang dat het voor mij bijna de enige manier is: leven met regels. Het is een kwestie van continu monitoren, vrees ik.

Het slapen gaat hier gelukkig iets beter! Ik probeer wel overdag wakker te blijven, maar dat is echt niet altijd gelukt. Het wordt zo gauw een vicieuze cirkel. 's Nachts wakker en dan overdag moe en minder actief, waardoor je 's nachts weer slechter slaapt. Ik hoop dat ik die nu een beetje doorbroken heb. Ik luister 's nachts veel podcasts en nu ook luisterboeken. En vaak val ik daar dan toch weer bij in slaap.

Verder gaat het hier nog steeds best oké. Gisteren gezwommen en vandaag wil ik even in de tuin gaan werken. Eten gaat ook goed. Ik kook heel gezond. Vrijwel veganistisch inmiddels. Ik was al allergisch geworden voor eieren en begin nu ook last te krijgen van lactose. Dit soort beperkingen had ik voorheen best lastig gevonden, maar alles is relatief geworden nu. Merk ook dat ik het makkelijker vind om met mate te snoepen. Mijn motivatie is gewoon helemaal veranderd. Het is echt waar: een gezond mens heeft 1000 wensen, een ziek mens slechts één.

Ik profiteer er qua afvallen maar even van. Een van de mogelijke bijwerkingen bij de hormoontherapie is aankomen, dus alles wat er in deze tijd af gaat scheelt straks misschien weer.

@ZwartVlekje, wil jij eigenlijk nog wel in de tabel blijven staan? Je hebt hem al sinds januari niet meer bijgewerkt...

@GossipGirl, hoop dat het met jou goed gaat!

En met @Jemmer ook!

Hi dames,

Ik ben weer terug van vakantie! Het was wel een heftige vakantie. De eerste 2 weken waren heerlijk. Lekker weer, lekker relaxt, fijne mensen. We waren op een NL camping in Frankrijk voor gezinnen met een kind met beperking. Ons tweede jaar en veel bekende gezichten.

Na 2 weken overleed compleet onverwacht een van de kinderen. Hij kwam daar al jaren met zijn lieve dappere mama samen en de hele camping was in rouw. Anderhalve dag later kwamen we erachter dat onze zoon weer een bovenbeenbreuk heeft. De 3e in 5 maanden tijd. Hij heeft extreem broze botten. Toen zijn we via een Frans ziekenhuis - waar we geloof ik 50 jaar terug gingen in de tijd - door naar huis gereden. Nu heeft hij een gipsbroek. Wat een gedoe is dat zeg! Hij kan niet meer zelf draaien in bed en daardoor hebben we weer lekker flink gebroken nachten. 5 weken volhouden...

Qua gewicht was ik wonder boven wonder gelijk gebleven. Terwijl ik elke dag roseetjes heb gedronken en lekker heb gegeten. Heb ook wel veel bewogen. Bijna dagelijks een uurtje gewandeld of 45min gezwommen. Dat helpt vast!

@Avena wat een schrik zeg! Gelukkig zijn de prognoses goed! Een voor jou!

@boannan jeetje, wat heftig zeg. Dat is erg verdrietig en dat zal voor jullie wel een hele rare laatste week geweest zijn zo. En wat rot dat jullie zoontje dat alweer heeft, heeft hij er veel pijn van? Kan me voorstellen dat alles even hee heftig is zo. Wel knap dat je gewicht gelijk is gebleven. Al die beweging heeft de wijntjes vast gecompenseerd.

@anijsblokje dat darmklachten wel vaker voorkomen icm allergieën wist ik helemaal nog niet! Dat stukje heb ik gemist ik het zelfonderzoek want dokters hebben er ook niks over gezegd.

De medicatie waar ik op denk te reageren zijn mijn pufjes. Heb ook allergie pillen, maar die had ik eerder al. Tijdens de longtest in het ziekenhuis reageerde ik pas heel laat op de ampullen met irriterend spul, maar toch sneller dan iemand zonder astma. Heb dus wel het labeltje astma, maar ik denk persoonlijk dat mijn benauwdheid meer komt door ons vochtige huis met ook schimmel. Meermaals aangegeven maar ze willen er niet op ingaan. Net als darmkrampen rond die tijd, wordt weggeschoven omdat het geen standaard bijwerking is. En weet wel dat ik niet zomaar moet stoppen, binnenkort jaarlijkse afspraak en wil het er dan over hebben.

Ik snap het met het stabiliseren wel, je hoort ook heel vaak dat dat stuk voor mensen nog moeilijker is dan het afvallen. Ik hoop dat je die balans weet te vinden. Wie weet kan je ook wat eerder dan naar de diëtiste. Wat houvast is dan misschien ook wel heel fijn.

En, nog linzensoep gehad? Ik heb geen soep meer gehad... zijn even op visite geweest bij schoonouders en waren laten terug dan gedacht.

@avena ik hoop voor je dat het aankomen niet een van jouw bijwerkingen wordt. Maar genezen worden staat natuurlijk helemaal voorop. Neem aan dat dat je ene wens is, en ik kan mij helemaal voorstellen dat dat het aller belangrijkste is nu. Wel fijn dat het nu best oké gaat en je gezond kan eten en nog best wat dingen kan doen. Hopelijk kom je wel wat uit dat ritme en slaap je straks weer meer in de nacht. Wel fijn dat je die luisterboeken hebt en je daar weer bij in slaap kan vallen.

Hier zit de eerste week sport er op. Vandaag de tweede week ingegaan. Ik heb eigenlijk constante spierpijn. De meeste lessen zijn trouwens door de 30 minuten goed te doen en ook leuk. Had alleen een les balance en stretch er tussen zitten, niet mijn ding. Mijn balans is echt heel erg waardeloos. En een half uur balans en stretch werd ik eigenlijk eerder heel erg onrustig dan rustig van... maargoed, we doen het vraag want het is vast heel goed voor de stijve spieren. Vandaag staat cxworx op het programma. 1 van de 3 lessen die ik normaal ook volg dus helemaal prima!

@Anijsblokje, mijn hoofdpijn en buikpijn zijn weer weg gelukkig! Ik weet niet of het stress was, eigenlijk ervaar ik momenteel niet echt veel stress. Misschien iets hormonaals, of teveel zout gegeten of iets dergelijks. Geen idee...

Wat je zegt over gevoelige huid/allergieën icm gevoelige darmen... Hier inderdaad ook. Ik heb een lichte vorm van psoriasis en ben gevoelig voor bepaalde metalen (contactallergie). Kan bijvoorbeeld alleen een riem om mijn broek als er stof tussen de gesp en mijn buik zit. Een metalen gesp tegen mijn buik geeft direct ellende. Heb ooit een piercing gehad en had gaatjes in mijn oren, maar geen enkele oorbel of piercing ging goed. Ik draag het nu dus maar niet meer.
Het is ook logisch, als je kijkt naar de ontwikkeling in een foetus, het maagdarmkanaal (en je longen ook!) is eigenlijk gewoon 'huid' die naar binnen vouwt. Weet ik nog vaag uit die paar jaar dat ik biologie heb gestudeerd...

Ik snap je onzekerheid over het stabiliseren. Goed om het daar met je diëtiste nog uitgebreider over te hebben. Ik heb zelf hetzelfde gevoel als wat Avena zegt, als je gezond blijft eten, en genoeg, zou je dan niet vanzelf op zo'n stabiel punt komen?
En er komt natuurlijk niet ineens weer tien kilo bij hè. Monitoren en kijken wat werkt en wat niet. Niet ineens alles uitproberen, maar stukje bij beetje. Het is lastig, maar het kan! Voel in de tussentijd ook vooral de trots van die gigantische prestatie die je hebt neergezet.

Een standaard reactie op zo'n 'ik las laatst dat...' verhaal, is bij mij momenteel: 'Oké.' En daar laat ik het bij. Soms gevolgd door een: 'Je moet doen wat goed voelt voor jou, doe ik ook.'
Maar dat tweede puntje... Het ook zo voelen zolang ik geen echt resultaat zie... Dat is wel lastig. De motivatie gaat er gewoon sluipenderwijs wat van weg. En dat wil ik niet...

Ik had vorige week zo'n mooi stuk gefietst, maar deze week kan het helaas wat lastiger. Mijn fietsendrager is uitgeleend dus ik kan mijn fiets niet op de auto meenemen naar het werk. En 's avonds nog na het werk en na het eten sporten... Is niet echt mijn ding. Dat lukt me gewoon niet zo goed, vaak ben ik te moe en kan ik me er niet toe zetten.
En ergens baal ik daar dan ook weer van. Ik moet gewoon meer bewegen...

@Avena, fijn dat het slapen weer wat beter gaat! Bij mij is slapen ook echt zo'n humeur-graadmeter. Als ik slecht slaap, keldert mijn humeur altijd en zie ik overal beren op de weg. Zodra ik een paar nachten beter slaap, zie ik alles weer zitten en gaat het veel beter.
Ik luister iedere avond een meditatie en dat werkt voor mij als een tierelier. Ik slaap over het algemeen als een roosje. Ik zou alleen af en toe iets eerder naar bed moeten gaan.

Apart hè, dat je motivatie zo kan veranderen als er ineens iets groots in je leven komt. Het zet alles weer in perspectief. Ik probeer bewust regelmatig bij mezelf te raden te gaan of ik niet teveel pietluttig ben over bepaalde dingen. Zoals ik al eerder zei heb ik veel 'ervaring' met mensen in een behandeltraject en ik sla mezelf wel eens voor mijn hoofd als ik me druk maak om iets wat in het licht van wat zij meemaken, zo gigantisch klein is. Het leert mij ook relativeren.

Maar hartstikke goed bezig dus! Gezond eten, lekker bewegen, top! Bij jullie nog steeds geen nieuwe Covid-ellende hopelijk?

@Boannan, fijn dat de eerste twee weken zo heerlijk waren! Maar wat een nare laatste week hadden jullie... Wat vreselijk ook voor die moeder. En jullie zoontje dus wéér in het gips... Lijkt me inderdaad een heel gedoe, ook met die gebroken nachten. Vijf weken aftellen dus...
Super dat je gelijk bent gebleven qua gewicht! Goed veel bewogen, goed bezig zo op vakantie!

@Sansi, hopelijk dus veel minder last zodra jullie verhuisd zijn! Ik begrijp wel dat je dan die medicatie graag wilt afbouwen. Ik ben benieuwd wat dat voor effect heeft op je buik.

Jij ook al zo goed bezig dus met het sporten, ik heb wel echt respect daarvoor hoor! Ik krijg het echt maar niet op gang.

Ik heb gisteren nog broccoli-courgette-soep gegeten. Lastige vind ik dat ik daar best snel vol van raak, maar daarna ook weer eerder wat hongerig. Ik krijg er echt zo'n 'soepbuik' van. En het liefst eet ik er ook een broodje bij... Maar dat heb ik maar vervangen door een paar plakjes Noets (broodvervanger). Ik had veel te veel gemaakt dus ik heb een portie ingevroren.

Verder weet ik niet zo goed wat ik van mijn lijf moet denken. Het voelt echt alsof ik al maaaaaaanden stilsta op een plateau en niet omlaag kom. Kan bij mij ook zo schommelen qua buik, ene moment heb ik echt een plofbuik en de andere keer is ie veel dunner. Meten heb ik nog niet gedaan, maar durf ik eigenlijk ook niet. Als dat ook niks veranderd is, dan weet ik niet of ik mijn motivatie nog vast kan houden. Ik wacht het nog even een paar dagen af, maar anders ga ik inderdaad mijn diëtiste maar eens mailen.

@Avena, wat lief dat je aan me dacht, dank je wel daarvoor! Ik lees nog dagelijks met jullie mee en leef ook echt met iedereen mee. Blijf dit zo'n fijne groep van mensen vinden in dit topic! Met mij gaat het helaas de laatste maanden bergafwaarts; de depressie is in heftige mate aanwezig helaas dus de dagen zijn zwaar. Dit is dus ook de reden dat ik hier wat minder schrijf, maar ik blijf nog steeds ontzettend graag deel van de groep zolang iedereen dat oké blijft vinden. Ik hoop dat er dan uiteindelijk weer een moment komt waarop ik toch weer kracht vind om wat actiever mee te schrijven ook, want zoals ik al zei; meelezen en meeleven met jullie doe ik nog elke dag. Ik heb dus sinds een aantal weken een nieuwe diëtiste en dat bevalt heel goed. Het is een heel fijn persoon om mee te praten en ze heeft duidelijk ervaring met mensen die psychologische problemen hebben in combinatie met problemen rondom het eten. Dus ik hoop enorm dat ik wellicht toch wat helpende gesprekken met haar heb komende tijd, want het zou me al zo veel waard zijn als ik het eten allemaal al iets meer onder controle zou kunnen krijgen in ieder geval.

Kortom, het gaat hier even nog allemaal helemaal niet lekker, maar ik probeer hoop te blijven houden dat ook bij mij de kracht weer een keer terug gaat komen en dat als ik blijf vechten, er uiteindelijk hopelijk toch ook van mijn kant hier weer een positief berichtje kan gaan komen.

@Avena, veel kracht toegewenst voor komende tijd, zo heftig wat je moet doormaken! Sterkte!

@Jemmer, fijn iets van je te lezen! Heel naar om te horen dat het niet lekker gaat met je... ik hoop dat de zon snel weer wat meer gaat schijnen. Blijf vooral meelezen hier! Als het positief werkt voor jou, gewoon blijven doen. Fijn dat de diëtiste goed bij je past, dan gaat het je vast helpen!

Een hele dikke voor jou en wees lief voor jezelf!

@Avena: Fijn dat het slapen wat beter gaat.

Inderdaad wil ik dat een diëtist mij blijft begeleiden, mogelijk zelfs voor de rest van mijn leven... Gewoon omdat ik merk dat ik het fijn vind haar als stok achter de deur te hebben en zodat ik weet waar ik terecht kan met vragen. Voor mij wordt de dietist vergoed, (ook geen eigen risico) maar zelfs als dat niet zo zou zijn, zou ik er mee doorgaan.
Qua stabiliseren zie ik het nu weer meer zitten. Het zou inderdaad "vanzelf" moeten gaan en dat gebeurt ook wel, maar af en toe vliegt het me aan. Ik zie het nu weer positiever in en zie ook dat het gewoon goed gaat weer. Vorige week ergens schreef ik dat ik de teugels wat liet vieren. Mijn conclusie is dat ik dat gewoon toch nog spannend vind om te doen... Weet ik dat ook weer. Er is geen reden om in paniek te raken of om door te slaan, maar soms...verstand en gevoel.

Voor zover ik weet is mijn BMI gedaald van 33,5 naar (nu) 22,5. De 33,5 is vanaf dat ik me ging wegen, bij de huisarts. Ik was toen precies 100 kg, maar kan me vaag herinneren dat ik 108 ben geweest. Dan kom ik dus van een BMI van 36,1... Tot nu toe is het me goed en rustig af gegaan, dat ik ergens wat meer bezorgd wordt of even minder positief kan denken over het volhouden (dat is gewoon angst!) vind ik dus ook best logisch. Maar ik wilde er wel eerlijk over schrijven want ik zat ermee. En inderdaad, ik zal niet zomaar ineens 10 kg zwaarder zijn.

Met mijn diëtist heb ik het de laatste keer inderdaad gehad over "uitzonderingen maken": hoe vaak en hoeveel dan. Zij benadrukte ook dat ik me niet moest aanwennen steeds uitzonderingen te maken, dus precies wat jij ook schrijft over wat jou eerder is gebeurd. Zelf probeer ik qua eten helemaal geen gewoontes in te laten slijten, in ieder geval niet wat hoeveelheden betreft. Dus ik vraag me bij elk eetmoment af wanneer ik "genoeg" heb. Ik zal dus ook niet bij voorbaat al 2 boterhammen pakken, bijvoorbeeld. Eerder deed ik dat wel. Een paar goede gewoontes heb ik me wel eigen gemaakt: groente of fruit bij elke maaltijd, meer rauwe groente tussendoor en maaltijden altijd aan tafel eten.

Wat goed dat je nu vrijwel veganistisch eet. Wat eet je als lactosevervanger? Wel vervelend dat je er last van krijgt... (lactosevrij is niet per definitie veganistisch, toch?) Hopelijk lukt het je door je gezonde eetstijl om eventueel gewichtstoename door de hormoontherapie te voorkomen.

@boannan: Wat heftig dat er een kind op de camping is overleden. Zulke vakantieweken zijn vaak zo intensief en je leert elkaar heel snel heel goed kennen, dus dat gevoel van collectieve rouw is zo logisch. En voor alle aanwezige ouders/verzorgers daar natuurlijk ook ieders grootste angst.
Wat rot voor jullie dat je zoon weer zijn bovenbeen heeft gebroken. Inderdaad is de Franse gezondheidszorg een sprong terug in de tijd...hopelijk zijn jullie wel door fijne mensen geholpen en konden jullie enigszins uit de voeten met de taal.
Een gipsbroek moet een enorm gedoe zijn. Vervelend die gebroken nachten, hoe verdelen jullie dat nu? Pittig volhouden nog de komende weken.

Maar wat stoer dat het je gelukt is om je gewicht stabiel te houden. Heerlijk dat je dagelijks hebt kunnen zwemmen en flink gewandeld ook, dan zie je hoe dat kan bijdragen! En genieten van de rosé klinkt ook heel goed!

@Sansi: Constante spierpijn klinkt niet zo fijn. Kan me voorstellen dat je de balanslesjes liever overslaat als het zoveel frustratie oproept. Dan moet je om dat te trainen maar dagelijks op 1 been je tanden gaan poetsen ofzo. Dat lukt mij ook niet, hoor... Waarschijnlijk is de stretch/balansoefeningen-dag bedoeld als actieve rust? Zijn er oefeningen van dat soort die je wel prettig vind? Na deze maand ben je gewoon ineens super lenig.

Ik heb uiteindelijk ook geen soep meer gegeten! Kan me even niet herinneren wat dan wel, maar goed.

@RandomWriter: Wat vervelend- maar ook begrijpelijk - dat je het gevoel hebt de motivatie te verliezen. Ik denk dat je milder mag zijn naar jezelf...vorige week flink gefietst, prima. (wanneer krijg je de fietsendrager terug? Niet meer uitlenen voorlopig!) Kun je in je werkdag meer beweging inbouwen? Wandelen tijdens de pauze? Lopend bellen? (Misschien bel je niet veel?) Op welke momenten op een werkdag zou het voor jou wel prettig en haalbaar zijn te bewegen? Is vroeger opstaan een optie...? Ik zeg maar wat. Maar misschien is zo iemand die oplossingen aandraagt ook alleen maar irritant.

Grappig dat het voor jou dus niet heel overtuigd voelt dat je manier van eten voor jou de juiste is. Want dat is wel wat je steeds schrijft! Toch voel je het niet zo, omdat je niet afvalt? Ook lastig met je 'plofbuik': dat heeft niets te maken met gewichtstoename, maar wel met dat je lijf op een bepaald voedingsmiddel reageert, natuurlijk. Het maakt het niet makkelijker, dat snap ik ook. Wie weet helpt het als je inderdaad bij je dietist te rade gaat. Of toch weer opschrijven wat je eet?
Soep zonder brood kan wat mij betreft overigens prima, maar dan zitten er om het vullend te maken wel peulvruchten in of aardappel ofzo...en dat gaat voor jou niet. Gelukkig heb je Noets ontdekt! (of blijf je het idee hebben dat je daarop reageert?)

@JEMMER: Wat fijn dat je nog altijd meelees/ft. Maar enorm rot dat je depressie weer de kop opsteekt en het moeilijk is om de dagen door te komen. Ik weet niet wat ik kan schrijven... Wat houdt je op dit moment op de been? Lukt het om ergens een vaste routine in te houden, ook al is het maar 1 ding per dag? Dat hoop ik...en dat er mensen in je omgeving zijn die weten waar je tegen vecht.
Fijn dat je met de diëtist werkt aan het eetgedeelte en alles wat daarmee samenhangt. Houd vol...!


En hoe het hier gaat, dat heb ik wel beantwoord in mijn reactie op Avena. Ik ben geloof ik weer back on track en heb de balans weer terug, denk ik. Maar het hielp wel om het op te schrijven. Ga nu dus even lopend boodschappen halen. Grappig hoe ik de ene dag erg bezig ben met dingen waar ik zin in heb om te eten, terwijl ik vandaag het gevoel heb dat ik straks die straten in de supermarkt voorbij loop zonder ook maar te denken aan chips, koekjes of snoep.

anijsblokje schreef: ↑

28-07-2020 17:26

@RandomWriter: Wat vervelend- maar ook begrijpelijk - dat je het gevoel hebt de motivatie te verliezen. Ik denk dat je milder mag zijn naar jezelf...vorige week flink gefietst, prima. (wanneer krijg je de fietsendrager terug? Niet meer uitlenen voorlopig!) Kun je in je werkdag meer beweging inbouwen? Wandelen tijdens de pauze? Lopend bellen? (Misschien bel je niet veel?) Op welke momenten op een werkdag zou het voor jou wel prettig en haalbaar zijn te bewegen? Is vroeger opstaan een optie...? Ik zeg maar wat. Maar misschien is zo iemand die oplossingen aandraagt ook alleen maar irritant.

Grappig dat het voor jou dus niet heel overtuigd voelt dat je manier van eten voor jou de juiste is. Want dat is wel wat je steeds schrijft! Toch voel je het niet zo, omdat je niet afvalt? Ook lastig met je 'plofbuik': dat heeft niets te maken met gewichtstoename, maar wel met dat je lijf op een bepaald voedingsmiddel reageert, natuurlijk. Het maakt het niet makkelijker, dat snap ik ook. Wie weet helpt het als je inderdaad bij je dietist te rade gaat. Of toch weer opschrijven wat je eet?
Soep zonder brood kan wat mij betreft overigens prima, maar dan zitten er om het vullend te maken wel peulvruchten in of aardappel ofzo...en dat gaat voor jou niet. Gelukkig heb je Noets ontdekt! (of blijf je het idee hebben dat je daarop reageert?)

De fietsendrager is niet van mij alleen... maar ook van mijn ex. Die gebruiken we normaal gesproken alleen voor de fietsen van de kinderen (ik woon nogal ver van school) maar die had hij nu nodig om die fietsen mee te nemen naar het logeeradres van de kinderen... Dus dan kan ik niet anders dan 'm uitlenen. Gelukkig is dat niet vaak nodig. Volgende week krijg ik 'm terug.

Ik beweeg wat ik kan op mijn werk, ik maak inderdaad meestal wel een lunchwandeling maar dat is maar een half uurtje waarvan we meestal een kwartier in de supermarkt staan. Echt doorlopen is dat dus niet. Bellen doe ik niet veel (gelukkig, heb ik een hekel aan), en als ik dat doe moet ik achter de pc zitten om dingen na te kijken. Daarnaast hebben wij gewoon ouderwetse desk-telefoons dus als ik daarmee ga rondlopen wikkel ik mezelf in .
Tja, wat zou voor mijzelf wel werken? Ik weet het niet zo goed. Heb al veel dingen geprobeerd, maar niks lijkt echt aan te slaan. Vroeger opstaan is écht niet mijn ding... Ik ben zooo geen ochtendmens. En dan hoor ik mezelf praten en dan denk ik: Tja. Smoesjes ben ik wel weer goed in. Maar het is waar... ik kan gewoon niet mijn draai vinden bij de meeste sporten. Die groepslessen bij de fitness was een paar keer leuk, maar daarna ga ik balen dat ik minder avonden 'over' houd om iets voor mezelf te doen. Dat hardlopen in de ochtend was een tijdje best oké, maar dan komen er weer kleine frustraties... zoals: ik heb maar 1 sport-BH... en geloof mij, ik kan niet sporten zonder . Dus eigenlijk moet er een tweede bij komen. Dan bevallen de hardloopschoenen niet die ik heb. Weer frustratie. En dat soort frustraties zorgen er vaak voor dat ik er maar weer mee stop.
Net zoals dat boekje wat ik had gekocht met oefeningen. Dan heb ik echt het idee van: dat ga ik doen! En dan ebt dat weer weg. Want... Geen zin om dat te doen in de woonkamer waar anderen bij zijn. Op zolder is op zich plek, maar daar is het plafond te laag waardoor ik bij sommige oefeningen tegen het plafond aan sla.
Echt, allemaal van die kleine zeur-dingetjes, ik lijk wel een klein kind. Maar dat is wel hoe het gaat bij mij. Ik ben gewoon best een beetje lui. Of misschien wel gewoon een beetje moe.

Overigens vind ik het niet erg hoor, als mensen oplossingen aandragen. Face-to-face vind ik dat altijd wat minder, maar dat is meer omdat ik er dan direct op moet reageren. Als ik er hier geen zin in heb, reageer ik gewoon niet .

Ik vind het heel lastig om te omschrijven wat er nu precies speelt in mijn hoofd. Want van de ene kant ben ik er wél van overtuigd dat dit 'dieet' het beste is voor mij. Vooral ook omdat ik al eens diabetes gehad heb. Maar het resultaat blijft zo achter! Als ik terugkijk naar de afgelopen maanden kan ik wel janken. Alles wat er nu af is, is er in de eerste twee maanden af gegaan. Daarna alleen maar schommelingen en uiteindelijk onderaan de streep niks omlaag. Dat strookt gewoon zo níet met mijn gevoel over wat er zou moeten gebeuren.

Opschrijven wat ik eet doe ik al een paar weken nu, en ik had ook daarvan verwacht dat het meer zou helpen. Maar tot nu toe nog niks dus. Deze week heb ik expres nog niet op de weegschaal gestaan, eerlijk gezegd durf ik gewoon niet meer.
Noets eet ik nog steeds bijna iedere dag, en het maakt wel verschil welke ik heb. Vorige keer had ik de vruchtenstoet geloof ik, die is ook wat hoger in de koolhydraten en daar zat kikkererwtenmeel in, en dadels. Blijkbaar reageer ik daar toch echt slechter op. Nu heb ik Goji-Cranberry vezelbrood, en dat gaat beter. Dus heb nu een grootverpakking Goji-Cranberry en een grootverpakking Fruitig vezelbrood in huis gehaald. Heb er nu een flink aantal uitgeprobeerd en dat zijn voor mij de beste. Het naturel vezelbrood krijg ik eerlijk gezegd maar moeilijk weg... Daar moet ik ook weer iets van appel of banaan doorheen doen voor ik het lust.

Al met al zit het momenteel gewoon allemaal niet zo lekker. Vanochtend al een kleine uitbarsting op het werk gehad, ik haat telefoneren (tijdens mijn sollicitatie al aangegeven en toen te horen gekregen dat ik dat niet in mijn takenpakket zou krijgen) maar heb sinds een paar maanden dit toch als taak deels in mijn pakket. Vooral als mijn werkgever op vakantie is, moet ik de telefoon doen. Vanochtend meteen een vervelend telefoontje die ik deels moest afhandelen waar mijn werkgever bij zat (die was te laat en kwam toen net binnen op kantoor), en vervolgens kreeg ik te horen dat het niet goed was hoe ik het had aangepakt. Toen ben ik een beetje boos geworden. Ik kon het er zo niet bij hebben! Ik heb gezegd dat hij het maar lekker zelf moest doen als hij het beter wist. Er zijn ook andere collega's die de telefoon kunnen aannemen, maar hij wil dat ik het doe. Dan moet ie niet roepen dat ik het niet goed doe (helemaal niet omdat hij het gesprek maar voor de helft had meegekregen). De rest van de dag was pet, ik was bloedchagrijnig. Ik voel me sowieso niet zo tof momenteel, lijkt gewoon even of maar weinig wil lukken. En alles wat wel lukt kost zoveel moeite... Geen idee waar het pessimisme allemaal precies vandaan komt, normaal ben ik de naïeve vrolijke lolbroek maar momenteel hangt er een grote donkere wolk voor mijn zon .

Ik wilde dat ik je kon opmonteren Randomwriter

Allen een hartelijke groet vanuit hier... Ik lees en leef wel mee, maar kom niet toe aan uitgebreid schrijven want druk op het werk.

@RandomWriter:
Kan het dat het niet-lekker-in-je-vel-zitten en niet weten waar dat vandaan komt nu de boventoon voert en je dat eerst meer helder moet hebben (je schreef een paar maanden geleden volgens mij ook dat nu pas indaalt dat je de afgelopen jaren veel te verstouwen hebt gehad) voordat je ook andere dingen kunt aanpakken? (en het afvallen/gezond leven weer wel lukt)

Als je werkgever dan ook nog gaat zeuren dan kan dat even de druppel zijn...goed dat je hebt gezegd dat je dat er even niet bij kon hebben!

@Case-je: Sterkte met de drukte op het werk.


Ik ben gisteravond weer gezwicht voor kaas. Het zijn ook wel altijd dezelfde dingen waar ik geen maat in kan houden...kaas met mosterd... Kan het wel herleiden, want ik was inspiratieloos voor het avondeten dus dat stelde niet veel voor. Ik had dus gewoon nog honger en kon vervolgens geen verstandige keuze meer maken.
Vanochtend voel ik me niet lekker, ik denk dat ik het hardlopen maar even oversla vandaag. Tenzij ik me vanmiddag weer helemaal prima voel natuurlijk.
Vanavond uit eten. Denk bij voorbaat al dat ik geen toetje neem, maar eventueel een kop thee als mijn tafelgenoot wel een toetje wil.

@Case-je, lief, dank je! Succes met de drukte op je werk!

@Anijsblokje, ik weet niet precies of het daar wel vandaan komt. Zou kunnen natuurlijk, ik heb ook nog lang niet mijn energie weer terug zoals ik dat had voor de tijd dat mijn leven op zijn kop stond. Misschien krijg ik die energie ook niet meer helemaal terug, ik denk dat ik vrij lang op de pof geleefd heb wat dat betreft. Heel lang niet geluisterd naar mijn gevoel en jarenlang over mijn grenzen gegaan. Dat kan ik nu echt niet meer. Als de koek op is, is ie op. Ik kan wat dat betreft ook na het werk ineens helemaal leeg zijn, dat is vaak ook het moment dat de verkeerde keuzes gemaakt worden. Maar op zich vallen die verkeerde keuzes in de laatste weken wel mee, daarom viel het niet afvallen ook zo tegen. Eigenlijk leef ik voor mijn gevoel bewuster en gezonder dan eerder dit jaar, terwijl ik toen wel redelijk goed afviel.
Maar goed, ik heb vanochtend tóch op de weegschaal gestaan, en het viel zowaar heel erg mee! Ik ben eindelijk weer onder de 87. Dat was wel even de boost die ik nodig had. Ben nog niet helemaal mijn blije ik, maar het gaat wel weer iets beter. Ik heb expres mijn kh vandaag extra laag gelaten, ik mocht van mijzelf vanavond nog een blokje pure chocolade .

Mijn volgende stapje is om eens te kijken naar mijn portiegroottes. Misschien zijn die ook wel gewoon te groot, geen idee. Ik heb eigenlijk nooit honger tussendoor, maar zit wel regelmatig behoorlijk vol na het eten. Misschien kan ik ook met iets minder af, alsnog zonder honger te krijgen.

Ik dacht, ik schrijf mijn eetlijstje hier maar weer eens neer. Gewoon. Niet omdat het moet, maar omdat het kan

Vandaag ging erin:

O: 250 gram Skyr met verse frambozen, blauwe bessen en walnoten

L: Maaltijdsalade met 200 gram ijsbergsla, een handje snoeptomaatjes, een puntpaprika, 40 gram gerookte kipfilet, 50 gram brie en een kwak zaanse mayo

A: 400 gram Hollandse roerbakgroente met 130 gram gekruide kipdijfilet

Totaal: 1178 kcal (erg weinig hoor, normaal eet ik meer) en 29 gram kh (ook weinig, normaal heb ik mijn noets er nog bij wat ook wat kcal en wat kh scheelt)

Maar goed, hier komen nog twee reepjes pure chocolade met hazelnoten bij wat het totaal brengt op 1502 kcal en 53 gram kh. Dat zijn voor mij normalere waarden, meestal qua kcal nog wel wat hoger. Maar vandaag had ik zin in chocola. Dus daarom expres met de rest van mijn kh-eten wat gematigd. Ga ik niet dagelijks doen .

Maar jij dus gezwicht voor kaas, Anijsblokje. Lekker hè. Ach. Af en toe... Niet teveel meer aan denken, gewoon weer door. Je weet waar het 'mis' ging, dus misschien lukt het je de volgende keer dan weer beter om dat op tijd te herkennen. Vervelend dat je je niet lekker voelde vanochtend! Is dat de rest van de dag wel wat bijgetrokken? Zou vervelend zijn als je etentje niet door kan gaan omdat je je niet goed voelt.
Dat vind ik misschien nog wel het lastigste, geen toetje in een restaurant... Verder eet ik eigenlijk nooit iets toe, maar ik ben verzot op dingen als cheesecake of lava cake... Gelukkig ga ik niet zo vaak uit eten .

anijsblokje schreef: ↑

28-07-2020 17:26

[...] Grappig hoe ik de ene dag erg bezig ben met dingen waar ik zin in heb om te eten, terwijl ik vandaag het gevoel heb dat ik straks die straten in de supermarkt voorbij loop zonder ook maar te denken aan chips, koekjes of snoep.

Zo herkenbaar!

RandomWriter schreef: ↑

29-07-2020 21:12

Mijn volgende stapje is om eens te kijken naar mijn portiegroottes. Misschien zijn die ook wel gewoon te groot, geen idee. Ik heb eigenlijk nooit honger tussendoor, maar zit wel regelmatig behoorlijk vol na het eten. Misschien kan ik ook met iets minder af, alsnog zonder honger te krijgen.

Dat was nog wat ik dacht inderdaad, maar als met wat je schrijft je dan op <1200 kcal uitkomt en na de chocola op 1500 dan kan dat het bijna niet zijn. Maar moest je niet eigenlijk minimaal 1800 kcal eten volgens de diëtist? Of in ieder geval een getal hoger dan 1500?
Het kan wel fijn zijn om te merken dat je niet zó vol hoeft te zitten om je toch lang verzadigd te voelen, vind ik. Dat was voor mij een eye-opener.

Heb je het met de diëtist al eerder over portiegrootte gehad? Daar zijn wel handvatten voor natuurlijk.

Verder is er nog iets genaamd calorie cycling: het komt erop neer dat je niet elke dag precies eet wat je nodig hebt, maar de ene dag wat meer en dan weer wat minder terwijl je toch aan het einde van de week uitkomt op dat je meer energie hebt verbruikt dan gegeten. Op basis van wat je schrijft, denk ik dat je dat als vanzelf al zo doet.

Dat je nu weer onder de 87 bent, zal wel een fijne opsteker zijn voor je, denk ik.


Ik heb bij het etentje keurig geen toetje gegeten en de avond overleefd op spa rood en 1 cola zero. Daar was ik wel tevreden mee. Het scheelde dat er geen lekkere toetjes op de kaart stonden! Volgende week staan er ook nog wat etentjes op de planning, maar als mijn vakantie voorbij is, is het met die etentjes ook wel weer klaar dus dat scheelt. Voor mij hoort het ook wel een beetje bij vakantie hebben.

Als ik in restaurants eet, kan ik me weer heel veel voorstellen bij dat er gemiddeld per dag door "de Nederlander" 127 gram groente wordt gegeten. (blijkt uit de laatste voedselconsumptiepeiling) Want wat zijn die porties groente toch altijd karig... Ik los dat op door thuis bij de lunch heel veel groente te eten en soms rauwkost vlak voordat ik weg ga. (als ik dan al trek heb) Hoef ik me daar niet meer druk om te maken als ik eenmaal in het restaurant ben.

Vanavond maak ik nasi, denk ik. Dat betekent dat ik geen boodschappen hoef te halen. Dat voelt gek, want ik deed geloof ik maandag voor het laatst boodschappen. Tenzij ik toch voor salade ga vanavond, (als het inderdaad zo warm wordt en ik daardoor geen zin heb om te koken wegens warm) maar eigenlijk kan ik ook wel gewoon iets lekkers maken met wat ik nu in huis heb.

Als je 1200 - 1500 cal per dag eet, Randomwriter, dan heb je kans dat je echt te weinig eet en dat het afvallen daarom niet gaat.

Ik ben een stuk kleiner dan jij en zit rond de 1900 cal per dag. Ik zit wat betreft BMI nog wel iets hoger dan jij hoor. Ik zit nu op 28,4.

Ik had ook even zo'n periode dat ik nauwelijks afviel en ben toen weer even heel precies gaan tellen en wegen. Bleek dat ik toch ongemerkt 200-300 cal meer at dan ik dacht. Ik heb geleerd om bij goed tellen ook alles zeer precies af te wegen. Ook de olijfolie waar je je vlees in bakt bijvoorbeeld.

Hallo fijne mensen,

Afgelopen week heb ik met jullie meegelezen en ik zou graag mee willen schrijven. Jullie benadering van gezond leven spreekt me heel erg aan en ik vind het mooi dat jullie persoonlijke verhalen, overwinningen en obstakels met elkaar delen.

Mijn verhaal: ik heb me de afgelopen jaren niet druk gemaakt om eten en mijn gezondheid. Het sluimerde wel als een aanklacht in mijn achterhoofd, maar dat wist ik altijd wel weg te redeneren (of eten). Nu was ik maanden geleden zover dat ik boven de 100 kg woog. Ik ben dan wel lang (1 meter 87), maar ook dan is dat gewoon ver boven het gezonde gewicht. Ik heb toen besloten om gezonder en minder te gaan eten en meer te wandelen. Ik at namelijk echt alles waar ik zin in had. Vooral veel hapjes tussendoor, onder het mom van bourgondisch leven.

Het lukt me redelijk goed om gezonder te eten. Ik eet vaker salade als lunch, schep bijna nooit meer een tweede keer op en snaai veel minder tussendoor. Na het avondeten at ik altijd nog wel iets, nu niks meer. Ik probeer wel voldoende avondeten binnen te hebben, zodat ik niet met rammelende maag naar bed ga.

Ik wil echt een eetpatroon implementeren waarbij ik me blijvend prettig voel. Daarom mag ik van mezelf wel dingen als brood en ik leer groente weer te waarderen. Ik drink ook geen alcohol meer en mis dat bijna niet (ik vond het vooral lekker i.c.m. tapas etc.) Mijn energie is en blijft echter beneden alle peil. Dat is al een tijd zo en het lijkt alleen maar erger te worden. Er zijn vrij veel veranderingen in mijn leven de laatste tijd, dus wellicht heeft het daarmee te maken. Maar ik baal er wel van.

Behalve flinke wandelingen en kilometers fietsen, doe ik momenteel niks aan sport. Ik wil dit wel oppakken, maar het liefst in een club/onder begeleiding als ik over een maand ga verhuizen. Dus voorlopig wandel en fiets ik. Heel fijn!

Ik heb vanochtend gewogen en ik weeg nu 97,9. Mijn einddoel is 80 kg omdat ik me daar altijd prettig bij heb gevoeld. Nou probeer ik ook zwanger te worden, dus mocht dat gebeuren, dan zal ik waarschijnlijk alsnog wat zwaarder blijven. We zien wel. Ik weeg me helaas iets te obsessief en ik zie behoorlijk wat schommelingen tussen de dagen. Het lijkt me slim om vaste weegmomenten te hebben. Hoe doen jullie dat?

Zou ik ook in de tabel mee mogen doen? Ik hoor het wel! Voor iedereen een fijne dag, sterkte met de hitte (of veel plezier, afhankelijk van je temperatuurbeleving/locatie ) en tot schrijfs!