-20 in 2020 (met tabel)

@randomwriter hahahaha je denkt te ouderwets. Normale kleding en op moderne muziek en wat country. Dat nummer jarusalema waar nu iedereen op danst op het internet is ook een soort van linedance wij doen hem ook maar dan is de dans langer. Cha cha , Walter mambo allerlei stijlen komen langs dat vind ik zo leuk er aan.

Fietsen doe ik niet vaak normaal 3x in de week naar mijn werk dat is 6 km op een dag.
Als ik langer ga dan kreeg ik zadelpijn. Gisteren een nieuwe zadel gekocht en die moet natuurlijk in gezeten worden had er wel wat last van.
De 12 km van gisteren waren eigenlijk net te ver, maar heb het toch maar mooi gedaan.

Net terug van de kapper en heb nu een kort koppie lekker luchtig.

Van koolhydraten wordt ik altijd heel moe en daarom kan ik ze maar beter minder nemen vooral brood is voor mij slecht merk ik komt ook door de gluten denk ik.
Pasta’s neem ik glutenvrij en glutenvrij crackers of rijstewafels.
Op deze manier heb ik mijn eet patroon sinds januari al veranderd.

Random, zó herkenbaar het autorijden en dan zingen! Heerlijk! Ik heb een afspeellijst op spotify van een uurtje of tien lang met daarin van alles door elkaar aan muziek die ik lekker vind en waarbij ik meezing in de auto. Die lijst is daar ook speciaal voor samengesteld Mijn kinderen en hun vader weten het ook, wanneer ze bij mij in de auto zitten, dan gaat de muziek aan en dan zing ik .. en met een beetje mazzel zij ook Gesprekken doe ik niet aan in de auto.. hahaha!

Ik lees jullie uiteraard steeds mee en merk dat ik eigenlijk helemaal niet in de verleiding kom om zoetigheid, pizza of anderszins te eten. De knop is ergens bij mij toch echt goed om gegaan, vermoed ik. Ik denk dat het me heel erg geholpen heeft om zo'n drie maanden de tijd te nemen om eerst al mijn gewoontes 'om te bouwen'. Steeds minder zoet en khd, kleinere porties, ander soort gerechten, enz. En op de één of andere manier ben ik daarmee gelukkig ook de koppeling tussen eten en emoties (comfortfood, troosteten) kwijtgeraakt.

Dat ik ook grotendeels alleen met mezelf te maken heb, maakt natuurlijk ook uit. Geen kinderen of partner die graag iets lekkers willen en dat ik het dan tegenkom. En door corona ook nauwelijks meer mensen gezien het afgelopen half jaar, dus ook daar geen verleidingen om iets lekkers bij de koffie te halen of maken.

Wat ook handig is, is dat ik niet van de smaak van alcohol hou. Dus drinken doe ik niet. Het enige dat ik heel af en toe drink is fris zonder suiker, maar ik vergeet vaak dat het er is.

Iemand schreef dat je met een gewichtsverlies van 5 kg naar een kleinere kledingmaat kunt, maar dat is bij mij zeker niet zo. Wanneer ik aankom, verdeelt het gewicht zich heel netjes over mijn hele lijf. Daardoor merk ik het aankomen ook niet snel op. Nu, met het afvallen, gaat het net zo traag voordat ik het zie Het lijkt alsof er heel langzaam met een dunschiller steeds een egaal laagje afgaat overal. Maar een kleinere maat? Nee, dat nog niet.

Ik verheug me er wel op, wanneer ik straks andere kleding kan aanschaffen. Vooral omdat ik de kleding voor grote maten zo verschrikkelijk truttig vind. Wie verzint toch dat je altijd grote bloemen en rare korte mouwtjes aan zou kunnen en dat zoiets léuk zou staan?! Ik kan me daar echt over verbazen, dat fantasieloze van ontwerpers voor grotere maten. Een gat in de markt, wat mij betreft.

@Case-je, heel herkenbaar wat je schrijft over de gewichtsverdeling over je hele lijf. Dat ervaar ik ook zo. Ik ben inmiddels ruim 5 kg kwijt (lang over gedaan en veel geschommeld, maar kwijt is kwijt ) en ben ook nog geen maat kleiner. Het verdeelt zich bij mij ook over mijn hele lichaam. Mijn buik is wel een extra 'verzamelplek', en daar gaat het ook over het algemeen weer als eerste vanaf. Daar ben ik wel blij mee. En kleding zit wel weer lekkerder. Dat is ook al heel wat waard.

Grote maten kleding vind ik vaak vormeloos en inderdaad heel vaak niet mooi. Ik heb ondanks mijn gewicht wel echt een taille, en het is lastig om die met grote maten kleding te accentueren. Ik zit nu in 42-44, ben blij dat dit meestal nog onder de gangbare maten valt.

Zelf zit ik in een 50-52 en dat is best lastig. Ik slaag af en toe bij m&s en Miss etam. Bij c&a zelden en dan houden de winkels eigenlijk wel op waar ik naar binnen ga.
Heel soms ulla popken maar die vind ik eigenlijk te duur voor een wel eens veranderend figuur

@Avena: Bij katten is niet-eten inderdaad heel gevaarlijk en potentieel dodelijk door leververvetting. Dat geldt ook voor heel snel afvallen. Maar ik ben geen kat! Bij mensen heeft leververvetting vaak te maken met alcoholisme. (en nog wat zeldzame(re) afwijkingen/problemen)
Je lever breekt natuurlijk "giftige stoffen" af. Maar maakt ook uit glucose en glycogeen uit voedingsstoffen. Naast nog andere functies. (gal maken...etc) Als je afvalt krijg je minder voedingsstoffen binnen dan je nodig hebt/is je verbruik hoger. Dus je lever werkt ook hard...zo ver ben ik. Maar dan...?
Hoe dan ook, ik houd me netjes aan het dietistenadvies van niet onder de 66 kg komen tot in ieder geval onze afspraak over twee weken. Daarom ben ik gisteren uit eten geweest. (en heb ik net 2 knäckebröd gegeten) De dame blanche smaakte goed! Lekker ouderwets.

@Case-je: Ik heb het nu aangepast in de tabel. In get voorjaar van 2019 woog ik nog 100 kg. Mijn zwaarste gewicht is waarschijnlijk 108 geweest. Ik ben dus bijna 34 kg afgevallen in iets meer dan een jaar. (en misschien dus zelfs 42 kg, maar toen ik bij de huisarts op de weegschaal moest, was ik precies 100 kg dus dat is het gewicht wat ik tel) Volgens mijn diëtist stopt het afvallen vanzelf, aangezien ik gezond en voldoende eet. Dat lijkt ongeveer te zijn rond het gewicht wat ik nu heb, dus ergens rond de 67 kg. Dat is ook het gewicht wat ik jarenlang heb gehad. Maar nu ineens val ik toch weer af.

Wat fijn dat je merkt dat de knop goed om is bij jezelf! Ik woon ook alleen, en denk ook dat dat het over het makkelijker maakt om het vol te houden. Maar op een bepaalde manier ook niet, want op de lastige momenten heb je ook alleen met jezelf te dealen. Dat heeft voor- maar ik denk ook wel nadelen. Eén van de grootste voordelen aan alleen wonen, vind ik dat ik nooit hoef te overleggen "wat zullen we eten". En dat je dan een hele andere voorkeur hebt dan die ander...lijkt me echt lastig!

Ik heb me nog steeds niet aan de kalkoen gewaagd. Denk dat hij over de datum gaat. Zonde om weg te gooien, maar ik ga het ook niet tegen mijn zin eten.

@Grietje: Leuk, linedance! Mijn tante doet dat ook. Wie weet kennen jullie elkaar wel...geen idee hoe klein dat wereldje is. Ik bespeel een muziekinstrument en hoewel het geen zeldzaam instrument is, is "het wereldje" toch erg klein, dus het zou me niet verbazen als dat met linedancing ook zo is.
Wat lekker, dat wandelen en fietsen wat je doet. De zadelpijn is minder...ik heb daar zelf geen ervaring mee! Voor mij is mijn fiets vooral een vervoermiddel. En mijn racefiets heeft al jaren een lekke band.
Fijn dat je merkt dat je de suikerbehoefte aan het afwennen bent. Volgens mij is het ook vooral het doorbreken van gewoontes, dan wordt die associatie minder sterk.
Heerlijk he, als je naar de kapper bent geweest! Denk ook altijd dat iedereen op straat enzo dat direct ziet. Is er veel af? Dus écht een kort koppie en gisteren nog nog niet?

RandomWriter schreef:@KaasAnijsblokje ,

Wat goed dat je met je buurvrouw een vaste wandelafspraak hebt. Gaat het ook door bij (stort)regen? Dat wordt weer actueel... Samen wandelen is ook zo fijn omdat je makkelijker praat, vind ik. (net als als je samen in de auto zit...behalve als Case-je rijdt, tenminste)
Het is nu weekend, dus je kunt lekker uitslapen en hoeft niet vroeg op. Tenzij...je kinderen daar anders over denken, natuurlijk!
Vervelend dat de pizza zo verkeerd gevallen was en je er niet lekker van was. Maar wel mooi dat je merkt dat het met eten goed gaat, ook zonder bijhouden! Verstandig om jezelf even in bescherming te nemen mbt het wegen, als dat beter voelt.
Kun je kijken wat er gebeurt als je je kinderen bij de lunch bijvoorbeeld ook wat makkelijk knaagbare groente meegeeft? Wie weet kiezen ze zelf wel daarvoor ipv een boterham. En dan zijn ze met de groente al onderweg voor het "dagtotaal". Of knackebröd om bij de groente te knabbelen? (100% volkoren rogge van Fjord, oa bij Jumbo en Deen, 46 cent per pak!) Ik weet niet wat voor brood ze eten...ik vind dat niet-volkoren niet verzadigt en ga naar een bakker die geen rotzooi in het brood gooit.
Brie...ook lekker...ik houd eigenlijk van bijna alle soorten kaas...en ben het met je eens dat kaas niet onder ongezond valt, maar ik probeer ivm mijn hoge bloeddruk (+ medicatie daarvoor) ook te letten op zoutinname. Dus daardoor probeer ik matig te zijn met oa kaas.



Ik was het van die 5 kg = een andere kledingmaat! Dat wordt altijd gezegd, ik geloof dat ook niet. Ik had hoop dat het bij jullie wel zo zou zijn!
Maar bij mij wat uniformmaten betreft, klopte het wel. Ik ben van 48/50 (jasje/broek) naar 36/38 gegaan.
Toen ik maat 46/48 droeg, haalde ik fijne niet-vormeloze spijkerbroeken bij C&A en veel kleding van H&M. (en ook Hema) Miss Etam vond ik vaak ook te tuttig, terwijl een vriendin van me (met maat 40 ofzo) daar prima kleding vandaan haalt.

@Anijsblokje, haha, denk niet dat het met (Stort)regen doorgaat... Denk dat het dan bij een gezellig kopje thee blijft. Maar we hebben de hele avond, dus als er dan een droog momentje is kunnen we alsnog gaan wandelen. Maar de regen die hier vorige week en afgelopen week is gevallen... Niet normaal meer! Echt een rivier op de weg af en toe.
Ik denk dat ik inderdaad die richting wel op wil met de kinderen, wat extra snackgroente en dan een boterham minder. We hebben van dat extra vezelrijk volkorenbrood van de Aldi, geen idee of dat goed brood is. Maar ik eet geen brood dus ik laat het afhangen van wat mijn vriend graag eet. Die zoekt altijd goed vullend brood, dus dat is dit wel. Of er troep in zit... Geen idee. Ik was al een beetje aan het rondkijken op internet, de 'Bento-box'-hype gevonden. Met moeders die blijkbaar 's ochtends de energie en tijd hebben om volledige kunstwerken in de lunchtrommeltjes te doen. Ik weet niet hoor. Gaat mij wat te ver. Brood smeren ze zelf, appels doe ik, maar als ik er groente bij ga geven mogen ze hun lunchtrommel zo indelen als ze willen. Ik zet gewoon groente op tafel, en pakken maar. Ik ben een ontaarde moeder wat dat betreft, geen hele theatervoorstelling in die lunchboxjes, zolang ik ze moet klaarmaken.
Maar ik heb wel weer wat ideeën op gedaan!

Ik had een *piep*-dag vandaag. Werd steeds erger naarmate de dag vorderde. Moe, chagrijnig, en dat voelt mijn zoon haarfijn aan. Dat triggert hem, waardoor hij mij weer (onbewust en onbedoeld) triggert. Dat ging niet lekker. Uiteindelijk even samen gezeten en de boel uitgesproken, dat helpt altijd wel. Maar dat was lang geleden, dat we elkaar zo dwars zaten. Een tijd geleden was dat veel vaker zo, maar nu eigenlijk al maandenlang niet. Tot vandaag dus. Tja. Morgen weer een dag.

Ik ben nu bijna 6 kilo kwijt, maar ook nog geen kledingmaat minder. Mijn kleding zit allemaal net iets lekkerder, maar dat is het wel. Wel 2 hele BMI-punten kwijt, dat is wel cool.

@Grietje2, gezellig dat je weer meeschrijft!

anijsblokje schreef: ↑

29-08-2020 17:28

[..]
@Case-je: Ik heb het nu aangepast in de tabel. In get voorjaar van 2019 woog ik nog 100 kg. Mijn zwaarste gewicht is waarschijnlijk 108 geweest. Ik ben dus bijna 34 kg afgevallen in iets meer dan een jaar. (en misschien dus zelfs 42 kg, maar toen ik bij de huisarts op de weegschaal moest, was ik precies 100 kg dus dat is het gewicht wat ik tel) Volgens mijn diëtist stopt het afvallen vanzelf, aangezien ik gezond en voldoende eet. Dat lijkt ongeveer te zijn rond het gewicht wat ik nu heb, dus ergens rond de 67 kg. Dat is ook het gewicht wat ik jarenlang heb gehad. Maar nu ineens val ik toch weer af.

Ik ben echt blij dat je de tabel hebt aangepast! Het geeft moed om te zien dat het je gelukt is om in ruim een jaar 35 á 40 kg af te vallen op eigen kracht. En wat ontzettend fijn dat dat gelukt is! Heerlijk lijkt me dat, om op je streefgewicht te komen wanneer dat zo veel kilo's lager lag dan waar je ooit zat. Goed van je!

[..]
Samen wandelen is ook zo fijn omdat je makkelijker praat, vind ik. (net als als je samen in de auto zit...behalve als Case-je rijdt, tenminste)[...]

@Avena, ik las je berichtje op het andere topic. Wat fijn dat je goed nieuws hebt gehad! Maar aan de andere kant ook zo begrijpelijk dat je er even een beetje doorheen zit. Het is echt veel wat je is overkomen de afgelopen tijd, en dat moet even zijn plekje krijgen. Neem de tijd en, wat mij altijd erg helpt: praat erover! Met lieve vriend(inn)en, familie, of als het nodig is, een professional.
Ik zit momenteel aan de andere kant van zo'n soort situatie (alleen dan met slechtere uitkomst) en weet dus een beetje hoe heftig het allemaal kan zijn. Je moet je leven tijdelijk uit handen geven aan ziekenhuispersoneel. En dat gebrek aan controle is echt pittig. Dikke

Dankjewel @RandomWriter! Het is inderdaad ook het verlies aan controle dat een rol speelt. Ik kan gelukkig mijn ei goed kwijt bij een aantal lieve vriendinnen. En ik weet uit ervaring dat wandelen mij goed helpt. Dat kan nu gelukkig weer. Ik ga straks lekker zwemmen en voor maandag maar eens een fijne wandeling uitzoeken. Verder is het denk ik ook een kwestie van geduld en de tijd nemen om dingen te verwerken.

Mijn haar is van een schuine bob naar echt kort gegaan en ben er super blij mee.
Net weer terug van 45 minuten wandelen.
Ik merk dat ik meer energie heb en heb ‘stiekem’ op de weegschaal gestaan en die gaat de goede kant op. Woensdag weer gewicht bij werken.
Wel is mijn stoelgang van slag, maar dat is natuurlijk logisch van veel eten naar een heel stuk minder ik hoop dat het gauw weer een normaal ritme wordt. Bij de natuurwinkels heb ik extra vezels gekocht om het een beetje te helpen.
Het avond eten is het zelfde als gisteren ik had nog genoeg over. Ik warm mijn pasta op en de rest eet pizza.

Avena ik ben ook blij weer terug te zijn. De motivatie is er. Jij veel sterkte met je herstel

@Case-je: Ik heb heel lang getwijfeld om de tabel op deze manier in te vullen. Het is nu een beetje alsof ik "het gemaakt heb", of zo, terwijl ik me juist enorm realiseer dat ik de rest van mijn leven de huidige balans die ik heb, moet behouden, om niet weer al die kilo's aan te komen.
De statistieken zijn wat dat betreft ook niet vrolijk stemmend: het is heel lastig om blijvend veel af te vallen. Niet dat ik nu wil demotiveren...

Ik ben erg blij dat ik een diëtist heb, die goed aansluit bij wat ik nodig heb. Ik zag er tegenop toen de huisarts me doorverwees. Maar het is wel gebeurd dat ik een afspraak bij haar had, wij zaten te kletsen over hoe het ging en zij dan vroeg "hoeveel weeg je nu" en ik een getal noemde en zij dan riep: "Nee, nee dat kan niet. Dat is 12 kg minder dan de vorige keer dat je hier was! Nee, nee! Ga nu op die weegschaal, ik moet kijken of het allemaal nog wel verantwoord gaat!" En als ik haar er dan heel kalm van verzekerde dat het allemaal verantwoord was, zij ineens heel streng meldde "Daar heb je mij voor, om dat te beoordelen"....en dat is natuurlijk ook zo.
Ik heb heel lang op ongeveer een kilo minder per week gezeten. Nooit meer dan dat, overigens. En pas toen ik richting gezond gewicht ging, werd het soms ongeveer 0,5 kg per week.
Laten we het erop houden dat ik meer dan 30 kg ben afgevallen, geen 40+, want dat kan ik zelf niet eens vatten!

Laatst op mijn werk ging het weer eens over afvallen. Er werd een soort rondje gedaan "wat iedereen deed". Weightwatchers, KH-arm, IF...in dat rondje werd ik gewoon overgeslagen. Maar ik heb dan ook een hele saaie boodschap, want ik eet alles, maar van niets teveel. En dat is wat voor mij werkt... Overigens geloof ik heel erg dat iedereen zelf moet doen wat bij je past, want uiteindelijk ben jij degene (en de enige) die het moet gaan volhouden.

@RandomWriter: Ik lees tussen de regels door rottige dingen... Sterkte!

@Avena: Fijn, dat je goed nieuws hebt gehad! Maar zo logisch dat er nu ook een klap komt en je merkt dat je het mentaal zwaar hebt... Goed voor jezelf zorgen en je gevoelens delen is het enige wat je kunt doen - en dat doe je. Met dat wachten op de bestralingen (hoeveel, wanneer, etc) zit je in een soort niemandsland nu. Ik kan me voorstellen dat dat ook een dubbel gevoel geeft.

@Anijsblokje, dank je.

Ik stond vanavond maar weer eens op de WII-fit, dat is lang geleden. Ik dacht, ik kom weinig aan beweging toe momenteel, iets (kleins) doen is beter dan niks doen. En dit vind ik ook nog wel leuk. Dus nieuwe batterijen in de WII balance board, en hoppa. Begon wel leuk, normaal gesproken als ik denk van: laat ik daar maar weer eens mee beginnen... Ben ik altijd zwaarder geweest dan de keer ervoor. En nu... Was ik bijna 3 kg lichter. Dat is een leuke start .

Vanmiddag lag er nog een chipszak op het aanrecht, die was voor een kwart nog gevuld denk ik. Hij lag me in de weg dus ik pakte vier schaaltjes om de chips te verdelen over ons vieren, maar na het derde bakje was de zak leeg. Vierde bakje weer weggezet, en voor mezelf een handje ongezouten noten gepakt. Voelde wel goed .

Nu nog even relaxen... En vroeg op bed.

Wauw, wat schrijven jullie veel! Ik heb bijgelezen, maar een reactie hoop ik morgen te geven!

Leuk weekend gehad, eten ging netjes, lekker gelopen! Morgenochtend wil ik mezelf weer eens wegen, ben heel benieuwd! Ik verwacht rond de 93 kilo. Op dit moment maakt het me ook niet zoveel uit, ik zit weer lekker in het zadel of hoe je dat ook noemt. Ik wil me niet zo sneluit het veld laten slaan door een hoger gewicht, dus 0,2 erbij = kaauutee-dag en 0,1 eraf = woohoee slankeden-vibes. Dat idee. Nou ja, nu lekker slapen

Well done met de chips, @RandomWriter!

Yannahh schreef: ↑

30-08-2020 22:53

Ik wil me niet zo sneluit het veld laten slaan door een hoger gewicht, dus 0,2 erbij = kaauutee-dag en 0,1 eraf = woohoee slankeden-vibes. Dat idee.

Hahaha, heel goed!

Yeah, 92.8. Prima en nu ga ik pas volgende maandag weer wegen.

Ik heb net een poging gedaan om op iedereen te reageren en toen crashte mijn computer en toen was alles weg. Ik laat het hier even bij hoor. #stoomuitmijnoren

Goed zo yannahh.
Als ik met mezelf afspreek dat ik een week niet op de weegschaal mag staan houd ik dat niet vol. Ben gewoon te nieuwsgierig pfff hopen dat dat ook wat beter wordt de komende maanden.

Vanavond aardappeltjes uit de airfryer, groenten en vega kipstukjes

anijsblokje schreef: ↑

30-08-2020 16:40

@Case-je: Ik heb heel lang getwijfeld om de tabel op deze manier in te vullen. Het is nu een beetje alsof ik "het gemaakt heb", of zo, terwijl ik me juist enorm realiseer dat ik de rest van mijn leven de huidige balans die ik heb, moet behouden, om niet weer al die kilo's aan te komen.
De statistieken zijn wat dat betreft ook niet vrolijk stemmend: het is heel lastig om blijvend veel af te vallen. Niet dat ik nu wil demotiveren...

Ik ben erg blij dat ik een diëtist heb, die goed aansluit bij wat ik nodig heb. Ik zag er tegenop toen de huisarts me doorverwees. Maar het is wel gebeurd dat ik een afspraak bij haar had, wij zaten te kletsen over hoe het ging en zij dan vroeg "hoeveel weeg je nu" en ik een getal noemde en zij dan riep: "Nee, nee dat kan niet. Dat is 12 kg minder dan de vorige keer dat je hier was! Nee, nee! Ga nu op die weegschaal, ik moet kijken of het allemaal nog wel verantwoord gaat!" En als ik haar er dan heel kalm van verzekerde dat het allemaal verantwoord was, zij ineens heel streng meldde "Daar heb je mij voor, om dat te beoordelen"....en dat is natuurlijk ook zo.
Ik heb heel lang op ongeveer een kilo minder per week gezeten. Nooit meer dan dat, overigens. En pas toen ik richting gezond gewicht ging, werd het soms ongeveer 0,5 kg per week.
Laten we het erop houden dat ik meer dan 30 kg ben afgevallen, geen 40+, want dat kan ik zelf niet eens vatten!
[...]

Maar zag je je diëtiste dan maar zó weinig? Want als je sinds de keer ervoor 12 kg was afgevallen en maximaal 1 kg per week afviel, dan had je haar 3 maanden niet gezien? Ik dacht dat bezoek aan een diëtiste frequenter was. Maar ik heb er geen verstand van hoor; nog nooit met een diëtiste te maken gehad.

En zeker is het zo dat het nog het moeilijkst schijnt te zijn om op gewicht te blijven, wanneer je eenmaal afgevallen bent. Vooral wanneer je al die tijd 'op dieet' was. De tijd zal het leren.

@RandomWriter: Hoera voor de verrassing op de Wii-fit, waar je een lager gewicht kon noteren! Mooi dat je naar alternatieve beweeegmethodes zoekt en dat je jezelf voor zulke dingen kunt motiveren. Het kan ook juist lucht en ruimte geven in rottige tijden: even met jezelf bezig zijn.
Het chips/noten-verhaal klinkt goed! Noten zijn ook echt lekker vind ik. Misschien wel lekkerder dan chips!

@Yannahh: Fijn dat je merkt dat je weer lekker in het zadel zit, of hoe je het ook wil verwoorden. Het zou mooi zijn als dat direct op de weegschaal te zien is, maar zo niet...dan niet. (en weet je nog steeds dat je goed bezig bent) Je had gelijk met je inschatting qua gewicht! En dan zie je het volgende week wel weer.

Herkenbare frustratie. Heel verhaal getypt...bericht weg. Is mij ook een keer gebeurd. Nu kopieer ik steeds als ik een langer stuk heb geschreven het hele bericht. Zo ben je nooit alles kwijt, hoogstens een klein stukje...

@Grietje: Niks mis met wegen... Alleen zorgen dat het niet "de kleur van je dag" gaat bepalen, vind ik. Dus als het voor jou een extra motivatie is om elke week te wegen en zo je progressie te zien, is dat toch prima?

@Case-je: Ik zie (/spreek) mijn diëtist volgens mij minder vaak dan de meeste anderen. Maar wel zo vaak als nodig is voor mij. Ik denk ongeveer elke 2 maanden. Volgens mij werd het toen 3 maanden omdat de feestdagen/kerstvakantie ertussen zat en zij geen druk op me wilde leggen door me direct na de feestdagen te zien. Dus dat kwam zo uit...
Ze zegt ook dat ze niet erg veel voor mij hoeft te doen. Toch is het voor mij een grote steun te weten dat er iemand is met wie ik altijd eventuele voedings/eet-twijfels/vragen/dingen waar ik tegenaan loop kan bespreken. Zeker ook nu bij het stabiliseren. Ik vind het van haar heel knap dat ze direct goed doorhad hoe ze aan kon sluiten bij wat ik nodig heb/had, dus voor mij werkt het heel goed op deze manier.
En we hebben wel steeds concrete afspraken gemaakt dat als er ditofdat zou zijn, ik natuurlijk altijd eerder contact kon opnemen. Maar het is allemaal steeds goed gegaan dus dat was niet nodig.

@Diëtist, ik zie de mijne nu ook met 2 maanden ertussen. Volgens mij zat er tussen de eerste drie afspraken steeds ongeveer 1-1,5 maand, maar ik merk dat ik een langere tijd ertussen fijner vind. Eigenlijk hetzelfde als wat Anijsblokje zegt, ik hoor niet direct heel veel nieuws bij de diëtiste en krijg vooral te horen dat ik goed bezig ben. Maar het is toch wel een stukje houvast.

Morgen hoop ik meer te schrijven! Nu snel slapen...

Grietje2 schreef: ↑

29-08-2020 13:49

Zelf zit ik in een 50-52 en dat is best lastig. Ik slaag af en toe bij m&s en Miss etam. Bij c&a zelden en dan houden de winkels eigenlijk wel op waar ik naar binnen ga.
Heel soms ulla popken maar die vind ik eigenlijk te duur voor een wel eens veranderend figuur

Ha... ja!

Ulla Popken heeft er soms wel leuke dingen tussen zitten, maar dat is me ook veel te duur. Ik heb een paar dingen van haar via Marktplaats en dan is het betaalbaar.

Random, lekker dat de WiiFit een lager gewicht moet noteren!

Anijsblokje, ik dacht altijd dat een diëtiste minstens één keer per maand was. Wel fijn dat je zo'n prettige steun aan haar hebt wanneer dat nodig is en dat ze goed weet aan te sluiten bij wat voor jou goed werkt/is.

Gisteravond was ik moe, want ik had overdag gewerkt en 's avonds vrijwilligerswerk gedaan. Ik ging met de honden wandelen voor een laatste ronde en kwam een buurvrouw uit het dorp tegen, die om dezelfde reden buiten liep. Ze keek me goed aan en riep toen: "Maar... jij bent echt afgevallen!" Ik humde een beetje van "Tja, ach, ik weet niet" maar daar nam ze geen genoegen mee. "Jawel! Ik zie het!"

Het is voor het eerst dat iemand dat tegen me zegt en ik ben er blij mee!
Maar later dacht ik... waarom zeg ik niet gewoon dat ik inderdaad afgevallen ben en doe ik er wat ontkennend over? Ik kan toch gewoon zeggen dat ik het zat was, al dat gewicht en dat ik nu eindelijk zo anders in mijn vel zit, dat het nu wel lukt om af te vallen?

Hoe dan ook, met die buurvrouw heb ik nu afgesproken dat we af en toe in de avond gaan wandelen. Lijkt me echt fijn, zo'n wandeling in de avond waarbij je even flink kunt doorstappen. (Zonder honden, die o-ver-al iets te snuffelen tegenkomen dat aandachtig bestudeerd moet worden )

Grietje: ik hou het ook niet altijd vol hoor. Maar ik wil het wel proberen. Soms ben ik een paar dagen supergoed bezig en dan verwacht ik een klapper te zien op de weegschaal en dan valt het soms zo tegen. Ik val sowieso nooit heel gezellig af dat mijn gewicht fijn is om bij te houden in een tabel (als je veel waarde hecht aan gewicht dan). Soms 0,4 eraf, dan 1,1 erbij, dan weer 0,7 eraf, dan weer 0,9 eraf. Heel grillig. Geeft niet, hoort bij mij.

Anijsblokje: goed bezig!

Wat een fijne opmerking van je buurvrouw, Case-je! En lekker wandelen! Heerlijk, ik doe het ook dagelijks! Zeker 10 kilometer.

Vraagje: Hoe staan jullie in de die bodypositivity-toestand? Ik volg een aantal op mijn (zeer anonieme, waar ik vooral bn-ers volg ) instagram en aan de ene kant zeg ik ‘Hell YEAH!’, we zijn meer dan ons gewicht en wie zegt dat dikke mensen ongezond zijn en afvallen is niet zo makkelijk en we omarmen onze curves maar en 95% van de mensen komt na afvallen toch weer ruimschoots aan. En aan de andere kant wil ik mij niet neerleggen bij het feit dat ik nooit slank zal worden. Het is wel belangrijk voor me. En moet je dan alleen dat slankheidsideaal nastreven en pas gaan leven als je dat (misschien wel nooit) bent? Nee, natuurlijk niet. Het kan best hand-in-hand. Nou ja, ik vind het een interessant onderwerp. Hoe denken jullie erover? En volgen jullie ook bepaalde mensen?

En eigenlijk vinden zij dat de gemiddelde afvaller zich teveel eet-restricties oplegt en dat we niet meer luisteren naar wat we nodig hebben. En als je intuïtief gaat eten en dus meer naar je lichaam luistert ipv naar je hoofd, je dus ook niet gaat overeten of teveel gaat snoepen enzo. Ik leg mezelf ook heel veel eet-restricties op en zou het niet durven om alleen naar mijn lijf te luisteren. Het klinkt wel heel mooi en goed om eten en bewegen niet zo belangrijk te maken. Nou ja, nogmaals interessant onderwerp.

Yannahh schreef: ↑

01-09-2020 13:46

Vraagje: Hoe staan jullie in de die bodypositivity-toestand? Ik volg een aantal op mijn (zeer anonieme, waar ik vooral bn-ers volg ) instagram en aan de ene kant zeg ik ‘Hell YEAH!’, we zijn meer dan ons gewicht en wie zegt dat dikke mensen ongezond zijn en afvallen is niet zo makkelijk en we omarmen onze curves maar en 95% van de mensen komt na afvallen toch weer ruimschoots aan. En aan de andere kant wil ik mij niet neerleggen bij het feit dat ik nooit slank zal worden. Het is wel belangrijk voor me. En moet je dan alleen dat slankheidsideaal nastreven en pas gaan leven als je dat (misschien wel nooit) bent? Nee, natuurlijk niet. Het kan best hand-in-hand. Nou ja, ik vind het een interessant onderwerp. Hoe denken jullie erover? En volgen jullie ook bepaalde mensen?

Goede vraag. Voor mij is body positivity overigens wel meer dan alleen gewicht. Gaat ook gewoon om het koesteren en accepteren van verschillen. En dingen als wipneuzen, flaporen, scheve tanden, sproeten, rimpels... Of bijvoorbeeld dat ik (nu ik grijs begin te worden) heb besloten om mijn haar niet te gaan verven.

Wat gewicht betreft, voor mij staat gezondheid inmiddels voorop. En overgewicht of obesitas gaat nou eenmaal vaak gepaard met gezondheidsrisico's en -problemen. Daarbij: als ik gezond eet en de troep laat staan, dan val ik vanzelf langzaam af. Van de andere kant vind ik het natuurlijk ook fijn als kleding leuk staat en als ik blij met mezelf ben als ik in de spiegel kijk. En die twee laatste dingen worden ongetwijfeld (of ik het nou wil of niet) beïnvloed door het heersende schoonheidsideaal.