+20 kg afvallen

Bij mij kwam de 'verstoring' gisteren van iemand met wie ik kennismaakte, ik kocht iets van haar via een lokale facebook-verkoopgroep en ze bleek een paar deuren verderop van mijn bedrijfsruimte te wonen. Ze kwam het voorwerp brengen, want was altijd al nieuwsgierig geweest wat er toch achter die gevel zat. (is wel grappig, de voorgevel van mijn ruimte is klein, maar een meter of 4, maar door naar achteren is het enorm groot en iedereen valt om van verbazing als ik het laat zien) Lang verhaal kort, ze blijkt eigenlijk precies de persoon die ik zoek om voorzichtig een samenwerking mee op te bouwen. Ze had een soort tortilla met kruiden voor mij meegebracht. Dat was een onverwacht iets, kwam op zich goed uit omdat ik nog moest lunchen, maar op een of andere manier stuurde het de rest van de dag qua eten toch wat in de war. Ik heb meer gegeten dan ik achteraf had gewild. Nog steeds maar zo'n 1600 kcal dus valt mee, en nog steeds ook geen alcohol, snoep op koek of andere versnapering, maar wel een eye opener weer.

Maar wat bezwijken de meeste hier gemakkelijk?!
"Ach, het was zo gezellie met de buuf"
"Ja, maar ik kreeg die bonbons cadeau!"
"Ik had visite, vriend was jarig, ik had hoofdpijn, ik verveelde me, etcetera!!"
Echt... is dit nu het topic om minstens 20 kilo af te vallen?? Of om wekelijks 20 excuses aan te dragen?!
Sorry als ik nu bitchy overkom. Maar ik zie toch heel vaak de excuses het hier winnen van de voornemens.

Pindakaasjes schreef: ↑

21-01-2021 16:12

Maar wat bezwijken de meeste hier gemakkelijk?!
"Ach, het was zo gezellie met de buuf"
"Ja, maar ik kreeg die bonbons cadeau!"
"Ik had visite, vriend was jarig, ik had hoofdpijn, ik verveelde me, etcetera!!"
Echt... is dit nu het topic om minstens 20 kilo af te vallen?? Of om wekelijks 20 excuses aan te dragen?!
Sorry als ik nu bitchy overkom. Maar ik zie toch heel vaak de excuses het hier winnen van de voornemens.

En jouw eerste weken gingen gladjes van start? Jij stond je direct uit de naad te sporten met een stuk selderij tussen je kiezen?

Pindakaasjes schreef: ↑

21-01-2021 16:12

Maar wat bezwijken de meeste hier gemakkelijk?!
"Ach, het was zo gezellie met de buuf"
"Ja, maar ik kreeg die bonbons cadeau!"
"Ik had visite, vriend was jarig, ik had hoofdpijn, ik verveelde me, etcetera!!"
Echt... is dit nu het topic om minstens 20 kilo af te vallen?? Of om wekelijks 20 excuses aan te dragen?!
Sorry als ik nu bitchy overkom. Maar ik zie toch heel vaak de excuses het hier winnen van de voornemens.

AI vind het juist een overwinning als je ondanks dat je dag anders verloopt, toch onder de 1600 kcal weet te blijven! Als je dat volhoudt, ben je goed bezig op de lange termijn terwijl je wel hebt toegegeven aan een verleiding.

Ik merk dat verschillende mensen hier de meeste moeite hebben met de avond. Is er een manier waarop we elkaar kunnen steunen? Misschien hier doorgeven dat je het moeilijk hebt, en extra checken om anderen te helpen?

Of we doen een soort Challenge: de hele week niets meer eten na het diner, en (voor 21u) elke avond een wandelingetje maken ofzo. Of verzin maar wat. Zodat we een stok achter de deur hebben.

Ik merk zelf dat ik echt stevig moet lunchen of dineren en dat dat beter werkt dan gaan micromanagen op porties tijdens die maaltijden omdat ik daarna dan meer zoet wil, en dan, ook met relatief gezonde snacks, toch veel meer calorierijke dingen kies dan tijdens het avondeten.

Makkelijk bezwijken klinkt wel een beetje bitchy ja
Want makkelijk is het natuurlijk niet (of in elk geval niet altijd), anders was niemand te zwaar geworden.

Ik heb nu wel wat trek. Uurtje geleden ook, heb toen 17 gram (haha, weegschaaltje steeds bij de hand) cashewnoten gegeten. Ik moet zo meteen nog naar de groothandel, dat is natuurlijk niet zo handig met trek. Maar ik voel me weer sterk, ik kan eraan weerstaan.
Ik zou vandaag een uur gaan wandelen, maar kon dat weer niet opbrengen. Dat moet dan vanavond maar. Nu kan het nog 's avonds...

Pindakaasjes schreef: ↑

21-01-2021 16:12

Maar wat bezwijken de meeste hier gemakkelijk?!
"Ach, het was zo gezellie met de buuf"
"Ja, maar ik kreeg die bonbons cadeau!"
"Ik had visite, vriend was jarig, ik had hoofdpijn, ik verveelde me, etcetera!!"
Echt... is dit nu het topic om minstens 20 kilo af te vallen?? Of om wekelijks 20 excuses aan te dragen?!
Sorry als ik nu bitchy overkom. Maar ik zie toch heel vaak de excuses het hier winnen van de voornemens.

Als ik bonbons cadeau krijg geef ik ze door aan mijn buren. Ik eet ze zelf niet op. Ik eet nooit taart op verjaardagen en iedereen weet dat dat is ivm dieet. Echt nog nooit iemand die raar heeft gereageerd daarop en als ze het wel raar vinden; jammer dan.

Mijn enige excuus voor teveel chocola is mijn menstruatie want de eerste dag voel ik mij altijd kut en moet ik suikers hebben omdat ik anders out ga.

Wij zitten hier midden in een sneeuwstorm en heb mijn beweging gehad in de vorm van oneindig het sneeuw weghalen van de oprit/ paden rondom het huis en de trappen.

Ik weet niet hoe het voor de rest is, maar ik hoef niet te horen dat ik zwak of gemakkelijk ben omdat afvallen niet zonder horten of stoten gaat. Ik doe mijn best en als het mis gaat ben ik de eerste die daar van baalt, berichten als enkelen hierboven zijn in mijn ogen als kicking a woman when she's down.

Ik heb me juist bij dit topic gevoegd om over mijn overwinningen te praten en om mijn falen van me af te schrijven en om bij eensgezinden tips en trucs af te kijken.

TijdvoorTaart schreef: ↑

21-01-2021 17:39

Ik weet niet hoe het voor de rest is, maar ik hoef niet te horen dat ik zwak of gemakkelijk ben omdat afvallen niet zonder horten of stoten gaat. Ik doe mijn best en als het mis gaat ben ik de eerste die daar van baalt, berichten als enkelen hierboven zijn in mijn ogen als kicking a woman when she's down.

Ik heb me juist bij dit topic gevoegd om over mijn overwinningen te praten en om mijn falen van me af te schrijven en om bij eensgezinden tips en trucs af te kijken.

Eens,

En Pindkaas je kan best opmerken dat je ziet dat mensen excuses maken maar dan zeg je dat op een andere manier dan de woorden makkelijk bezwijken. Ik vind dit echt heel negatief over komen en totaal niet opbouwen.

We geven hier aan de goede dingen maar ook als het even niet gaat daarbij bezwijken we niet want we gaan gewoon weer verder en kijken na hoe we het beter kunnen doen.

Als ik iemand zie schrijven dat ze elke dag gebak en snoep zit te eten en vervolgens zaterdag zegt ik ben niks afgevallen en snap er niks van dan zou ik ook vragen misschien moet je kijken naar je eetpatroon want heb gelezen dat je nogal veel zoetigheid hebt gegeten of iets in die trant. Maar ik ga niet zeggen: eigen schuld dikke bult want je zit je zelf volt te proppen.

Tijdvoortaart als je een keer wel teveel eet moet je dat niet zien als falen. Als ik dat zo negatief zou benaderen ga ik spontaan nog een keer de kast in. Je faalt niet als je 1 dag een stuk taart eet. Je faalt als je stopt met opletten niet als je erna weer doorgaat. Stukje taart hoort bij normale leven dus het is de bedoeling dat je na het afvallen hier mee om kan gaan door de ene keer wel en andere keer niet ervoor te kiezen.

Ik eet bij stress en onrust en negativiteit en als je elke dag tegen een drang moet vechten om niet teveel te eten. Wat je al snel doet als je wilt afvallen heb ik gemerkt. Ene dag gaat beter dan de andere. Vandaag was goede dag. Ik hoop dat ik ooit niet meer stress weg eet.

TijdvoorTaart schreef: ↑

21-01-2021 16:38

En jouw eerste weken gingen gladjes van start? Jij stond je direct uit de naad te sporten met een stuk selderij tussen je kiezen?

hahahaha....

Eens hoor TijdvoorTaart. Als het zo makkelijk was dan was deze pijler er niet!
Iedereen heeft zo zijn moeilijke momenten toch?

Ik was helemaal lekker op stoom, had vanochtend crackers klaargelegd en een appel voor op werk. Vergeten
Toen even snel tussendoor naar supermarkt en een kaasstengel gekocht voor bij de lunch Was overigens wel heel lekker. En verder een bruin pistolet met kipfilet.
Nu rendang/rijst/boontjes aan het klaarmaken en zo een stukje wandelen, met tegenzin. Meer zin om op de bank te hangen maar goed, ik wil ook ECHT dat die weegschaal een mooi getal aangeeft zaterdag dus werk aan de winkel

Appelstroop: een challenge is wel leuk idee. Ik heb ooit via mijn sport meegedaan met 800 groente/ fruit challenge. Dat beterder dus elke dag 800 gram groente of fruit. En dan meer groente dan fruit eten.

Daarnaast hadden we elke week nog aparte challenge zoals 2 liter water drinken, of geen frisdrank drinken . Je kreeg ook punten voor elke dag die je sportte. Was dan met een groep mensen en dan ga je toch eerder sporten omdat je een punt krijgt Was allemaal heel amicaal hoor.

pindakaasjes: Ik denk dat iedereen hier op een dag 99 successen boekt en 1 keer de mist ingaat, en we zijn nou eenmaal ingesteld om dat te delen. Dus ik denk dat het reuze meevalt met het opgeven. Bovendien is te streng zijn mijn valkuil, dus een stuk taart wel nemen, zou voor mij oprecht goed zijn.

@schorpioen, leuk van de sportclub! Ik red met gemak een kilo groente dus zo'n Challenge is wel aan mij besteed. Specifiek voor avondeten zo voor mij zijn niet snacken na het avondeten, of voor anderen hier misschien een tijdje geen toegevoegde suikers? Iets dat keuzes in de avond makkelijker maakt?

Ik heb laat gegeten, was niet de bedoeling maar kwam zo uit, en ga zo nog even een uurtje lopen. Eerst de kinderen op bed.

TijdvoorTaart schreef: ↑

21-01-2021 16:38

En jouw eerste weken gingen gladjes van start? Jij stond je direct uit de naad te sporten met een stuk selderij tussen je kiezen?

Eerlijk gezegd wel ja...

appelstroop_88 schreef: ↑

21-01-2021 20:41

Ik heb laat gegeten, was niet de bedoeling maar kwam zo uit, en ga zo nog even een uurtje lopen. Eerst de kinderen op bed.

ik wilde ook zo graag maar het regent hier al de hele avond ontzettend hard Heb net maar even heen en weer gehupst om toch beetje te bewegen.

800 gram groente vind ik knap! Eet je het dan ook veel bij ontbijt& lunch ?

creabea2punt0 schreef: ↑

21-01-2021 22:23

ik wilde ook zo graag maar het regent hier al de hele avond ontzettend hard Heb net maar even heen en weer gehupst om toch beetje te bewegen.

800 gram groente vind ik knap! Eet je het dan ook veel bij ontbijt& lunch ?

Haha hier hetzelfde. Pijpenstelen. Ik maak de 2000 gemiste stappen morgen wel goed.

Ik eet meestal geen ontbijt terwijl ik dat wel zou willen en inderdaad altijd met lunch en diner veel groente. Ik hanteer in elk geval 1 portie bladgroente, 1 portie cruciferous groente (broccoli en bloemkool enzo) en 2 porties overige groente. Maar meestal wordt het meer overig omdat mijn kinderen altijd snacken met tomaatjes en wortel en komkommer dus dan doe ik ook gezellig mee.

TijdvoorTaart schreef: ↑

21-01-2021 17:39

Ik weet niet hoe het voor de rest is, maar ik hoef niet te horen dat ik zwak of gemakkelijk ben omdat afvallen niet zonder horten of stoten gaat. Ik doe mijn best en als het mis gaat ben ik de eerste die daar van baalt, berichten als enkelen hierboven zijn in mijn ogen als kicking a woman when she's down.

Ik heb me juist bij dit topic gevoegd om over mijn overwinningen te praten en om mijn falen van me af te schrijven en om bij eensgezinden tips en trucs af te kijken.

Helemaal mee eens. Vorige week goed afgevallen en gestart. En nu een slechte week om het zo maar te zeggen. Met oud gedrag. Maar ook met nieuw gedrag. Hardlopen.
Ik zie het als een leerproces. Ik kan zonder alcohol. Drugs en sigaretten. Er zijn er maar zat die dat niet lukt.
Ieder zn ding. Niets menselijk is ons vreemd.

Wat leuk dat hier zo fanatiek wordt geschreven!
De woorden van pindakaasje zijn misschien hard. Maar zeiden we eigenlijk niet dat we dit wilden horen als we dreigen de fout in te gaan?

Ik heb deze week ook niet echt een top week qua eten en bewegen. Maar elk (eet)moment is weer een nieuw moment om een goede keuze te maken!

Fijne dag allemaal!

Misschien ben ik een softie, Periteau, maar ondanks dat ik k de boodschap begrijp, zou ik iemand bijvoorbeeld niet zo tegen mijn kinderen laten praten en probeer ik ook niet tegen mezelf zo te praten omdat het niet constructief is. Noem mij één dik persoon die nooit getwijfeld heeft aan z'n eigen doorzettingsvermogen. Dat vertrouwen dat je wel kunt veranderen, ook na een fout, is juist datgene wat je erdoorheen helpt, en niet iemand die het allemaal al heeft uitgevonden en zegt dat je slap bent.

In mijn studententijd sportte ik 5 keer per week fanatiek met een BMI van 18 en ik herinner me dat ik op een dag dat we onze beste prestatie moesten leveren, niets had gegeten omdat je gewogen moest worden en ik dacht dat ik in vergelijking met de rest wel zwaar zou zijn. Toen heb ik me op een lege maag nog door de selecties heen geworsteld en viel vervolgens bijna flauw. Ik ken de extremen van hard zijn voor jezelf en doorzetten ondanks alles, maar dat is voor mij nu niet de weg. En toch ga ik lekker.

Peritau schreef: ↑

22-01-2021 06:48

Wat leuk dat hier zo fanatiek wordt geschreven!
De woorden van pindakaasje zijn misschien hard. Maar zeiden we eigenlijk niet dat we dit wilden horen als we dreigen de fout in te gaan?

Ik heb deze week ook niet echt een top week qua eten en bewegen. Maar elk (eet)moment is weer een nieuw moment om een goede keuze te maken!

Fijne dag allemaal!

Streng zijn is prima, je mag elkaar best wijzen op dingen die beter kunnen. Maar imo is er een verschil tussen opbouwende kritiek en nou ja, niet opbouwende, zeg maar

Vandaag vast gewogen en de moeite is beloond. -1,3 kilo. 96 rond vanmorgen

Vandaag weer boodschappen doen voor de komende 5 dagen en er staan weer wat heerlijkheden op het menu!
Man maakt vanavond een Aziatisch gerecht met mie en peultjes.
De kinderen bakken dit weekend pizza en maken soep met brood en maandag staat er risotto op de planning met een rucola salade.

Gisterenavond weer een klein stukje 99% chocolade genomen en verder geen aandrang gehad tot meer. Fijn!

TijdvoorTaart schreef: ↑

22-01-2021 10:14

Streng zijn is prima, je mag elkaar best wijzen op dingen die beter kunnen. Maar imo is er een verschil tussen opbouwende kritiek en nou ja, niet opbouwende, zeg maar

Sorry als ik je gekwetst heb TvT. Dat was niet de bedoeling. Ik ben gewoon tegen mezelf ook zo hard. Streng tegen mezelf zijn houdt mij in het gareel. Niet altijd prettig, maar het heeft wel zijn vruchten afgeworpen. Ik verslap makkelijk, dat weet ik van mezelf. Ik kan daarom op zijn tijd een figuurlijke draai om de oren wel incasseren en er zelfs nieuwe energie uitputten. Maar ik ben jou niet, en jij mij niet.. en ik had het niet op jou en anderen moeten projecteren.

Ik denk dat het niet erg is om af en toe te 'bezwijken', maar het goed te analyseren en daar zo veel mogelijk informatie voor jezelf uit te halen. En dan nog zal er niet altijd een sluitend antwoord zijn. Ik zou beter willen weten hoe je je eigen mindset kunt beïnvloeden. Mijn omgang met eten nu, zou ik eigenlijk altijd willen hebben. Dat is de manier voor mij om gestaag gewichtsverlies te bereiken en uiteindelijk te handhaven en monitoren. Maar waarom lukte het me eerder niet om deze state of mind te komen, of liever gezegd: te blijven? Daar ben ik nog niet uit. Al denk ik wel dat een of andere 'shock' in positieve of negatieve zin voor mij nodig is.

Ik vertel graag wat dat bij mij zeven jaar geleden deed, toen ik bijna 20 kg ben afgevallen. (een wat lang verhaal, wie geen zin heeft kan het uiteraard gerust overslaan) Ik kon toen het Cambridge-dieet heel goed volhouden en daarna ook nog een poos deels. Eerder at ik wel gezond, maar te veel en in combinatie met periodes van nauwelijks beweging en regelmatig wijn maakte dat nooit dat ik substantieel afviel. Toen verdween mijn kat, een dag voor wij op vakantie gingen. Verschrikkelijk. De hele avond en halve nacht gezocht, postertjes hier en daar opgehangen, op facebook mensen opgeroepen naar hem uit te kijken. Uiteindelijk zijn we toch vertrokken, met lood in de schoenen, maar ja, de zoon van een vriendin kwam elke dag bij ons in huis zitten om voor ons andere katje te zorgen, en mijn moeder zou regelmatig in de avond langs gaan, dus dan zouden zij hem aantreffen en ons natuurlijk meteen berichten. Dat gebeurde helaas niet, hij bleef weg. Tijdens die vakantie werd ik bovendien regelmatig onaangenaam met mijn lijf geconfronteerd; thuis kijk ik eigenlijk alleen in de spiegel in de badkamer en die hangt vrij hoog, ik zie daarin alleen mijn hoofd, hals en schouders. In de diverse vakantieverblijven zag ik veel meer van mezelf en was daar niet blij mee, understatement of the year. Tijdens de laatste vakantieweek herinnerde ik me het bestaan van de stichting Amivedi, jaren terug (voor het internettijdperk) weleens contact mee gehad; die zouden nu vast en zeker een website hebben. Ik heb de hele nacht 'terugvindverhalen' liggen lezen en ik besloot: ik geef het niet op, ik ga er helemaal voor. Weer thuis ging ik alle nachten op pad in de omgeving om hem te roepen (heeft overdag met herrie op straat weinig zin), schakelde helderzienden in en struinde ook dagelijks de site van Amivedi af, alle nieuwe gevonden katten in het hele land ging ik na. Na een week lag ik op een zaterdagochtend, na weer uren zoeken in de nacht, lang ik bed en voelde me vreselijk. Passief, dik, verdrietig. Ik bekeek de site weer, die steeds vastliep. Ik wilde mijn iPad al wegleggen toen ik nog één poging deed en opeens kwam er een foto van een gevonden kat tevoorschijn die wel erg veel op de mijne leek. Wel in een stad 35 km verderop, maar hé, als hij in een caravan of wat dan ook geslopen zou zijn, kon hij ook wel 1.000 km verderop zitten. (dat was mijn grote vrees, het was immers vakantietijd en in onze buurt had ik meerdere caravans en campers op de opritten zien staan, die mensen in orde aan het maken waren voor de zomervakantie) Opeens kreeg ik nieuwe energie. Ik vloog uit bed, rende naar beneden waar mijn schoonmoeder buiten de krant zat te lezen. Ik liet haar de foto zien. Ik was niet zeker, de kat stond met alleen de kop en de voorpootjes op de foto. De witte sokjes leken wat langer dan op de foto's die ik van hem had, maar de tekening bij de neus was identiek. Wel stond er bij geslacht 'poes' en dat klopte dus niet. Mijn schoonmoeder vond ook dat hij het misschien wel zou kunnen zijn. Dus ik belde met de contactpersoon van de stichting. Zij gaf het telefoonnummer van de vinders. Die namen niet op. Ik belde terug naar de stichting, kon ze niet alsjeblieft misschien al de straat doorgeven van de vinders? Dan kon ik er alvast naartoe. Terwijl ik haar aan de lijn had, kreeg ik een ander telefoontje binnen en dat bleek degene die de melding bij Amivedi had gedaan. Het geslacht 'poes' bleek een gok, ze hadden zelf geen kat en wisten er niet zo veel van. Deze kat kwam sinds een paar dagen af en toe bij hen in de tuin en leek veel honger te hebben. Op het moment dat ik belde zag ze hem niet, maar ze zou hem proberen te vinden en gaf mij het adres.
Na deze lange aanloop kom ik bij de kern van wat ik wil vertellen. Ik raakte in een bijzondere staat van zijn, toen ik na het telefoongesprek de kattenkooi in de auto smeet en naar die stad reed. Letterlijk tussen hoop en vrees. Laat het hem zijn, laat ze hem vinden in de tijd die het me kost om naar ze toe te rijden. Die mantra bleef maar door mijn hoofd razen. En toen ik bij die mensen binnen kwam... Daar zat hij op tafel! Alsof hij er woonde! Hij was enorm vermagerd, dus aanvankelijk twijfelde ik nog even. Maar zijn zeer typische gespin was onmiskenbaar en hij had een verdikkinkje in zijn staart, het klopte allemaal, er was geen twijfel over mogelijk. Toen gingen hoop en vrees over in pure euforie, dat had ik nog nooit gevoeld. En dat heeft volgens mij iets teweeggebracht bij mij, puur op een chemisch niveau, zeg maar. Een of andere reset van state of mind. En dat vind ik dus wel intrigerend. Het zien van mij op die foto's onlangs, was ook wel echt een shock-effect. Van een andere orde natuurlijk, maar blijkbaar heb ik een gevoels-mokerslag nodig, in de goede of de slechte zin van het woord.

Sorry hoor, voor de lange lap tekst. Maar ik zou eigenlijk van jullie ook wel willen weten of je enig idee hebt waarom eventuele vorige succesvolle afslankpogingen juist wél gelukt zijn. Dat vind ik heel interessant en het zegt wellicht ook méér dan waarom ze mislukken. Wie wil er iets over vertellen?

Ik heb mijn realityshock al een tijd geleden gehad toen ik letterlijk door mijn knieën zakte na landing van een sprong die allesbehalve indrukwekkend was. Niet hoog, niet op oneffen grond, niet ongetraind of met een misstap. Een sprong die ik al duizenden keren heb gemaakt en ineens kregen mijn knieën het niet meer voor elkaar me op te vangen.
Pijnlijk. Letterlijk en figuurlijk.
Toen ging de knop bij mij echt om, maar ik wilde sprinten naar de finish en was niet bereid de marathon te lopen, wat essentieel is bij het verliezen van dit aantal kilo's.
Inmiddels heb ik meerdere pogingen gedaan en ging iedere keer vlammend van start, maar was veel te rigoureus. Voordeel daarvan is wel dat ik nu beter weet wat mijn valkuilen zijn en waar ik goed op reageer. (Vandaar ook mijn reactie op jou, pinda, ik ben al te vaak de mist in gegaan door mezelf op diezelfde wijze toe te spreken. Bedankt nog voor je laatste bericht. Dat siert je.)

Nu dus weer een poging, waarin ik me vooral focus op ontbijt en lunch, omdat ik nu weet dat dat me makkelijk af gaat, in avondeten laat ik mezelf vrij en ik wil mezelf geen uitspattingen toestaan, maar als ze voorkomen wil ik mezelf er ook niet voor straffen; moment van zwakte, jammer dan, nu weer door.

Zo'n challenge zoals iemand noemde lijkt me ook wel leuk. Vooral meer drinken zou voor mij een goede eerste uitdaging zijn

Heb je eerder afvalpogingen gedaan die goed gelukt waren?

Ik ben 3 keer tussen de 10 en 15 kilo afgevallen en een keer werd ik gewoon lichter zonder echt een reden. Behalve dat het na zwangerschap was en ik b12 tekort had en mogelijk te druk had.

De eerste keer dat ik op eten ging letten was toen ik 21 was. Ik was tijdens studie van 75 kilo naar 95 gegaan. Toen ik de richting van 100 ging ben ik gaan afvallen. Daarnaast was ik verliefd. Uiteindelijk zonder veel moeite naar 82 gegaan in 3
Maanden. Vervolgens was ik toen ik 26 was ook weer 10 kilo. Ook weer ik 3 maanden en was wel moeilijk maar ik zat toen thuis zonder werk en geen stress en ik gebruikte sigaretten als vervanging voor eten. Dus honger was een sigaret nemen. De derde keer was weer bijna 10 jaar later. Dit keer was ik 106,6 begin van 2014. In mei kreeg ik een burn-out en na 1,5 maand op bed liggen begonnen met wandelen elke dag. Daarna gaan sporten ook eten Gaan minderen . Wederom geen werk of eigenlijk minder werk dus minder stress. Wederom 14 kilo afgevallen. dit vast gehouden tot mei toen ik ging trouwen. Daarna verschillende pogingen en dan voel ik wel 4 -6 kilo af wat ongeveer 3 a 4 weken is maar dan heb ik er gewoon geen zin meer in en dan komt het er weer aan in periode van half jaar en dan weer een challenge mee doen en dan val ik weer 4 kilo af.

Ik heb afgelopen jaar geprobeerd of ik niet gewoon blij kan zijn met het lijf wat ik nu heb. Ik volg ook niet meer alleen dunne mensen maar ook volle tot dikke mensen die daar trevreden mee zijn. En heb wel iets minder issue ermee dat ik te dik ben maar ik vind het gewoon niet mooi bij mij.


Wat dus het beste zou werken is als ik minder werk waardoor ik meer tijd heb en niet alles gehaast moet doen om
Vervolgens op de bank te ploffen

Ik zou het ook heeeel fijn vinden als ik naar de crossfit weer mag. Dit zou ook helpen. Misschien niet in gewicht maar in de lijnen die mijn lijf krijgt. Daarnaast als ik straks het gewicht kwijt ben naar een modus dat ik dus wel af entoe lekker los kan gaan maar dan 80/20. Dus 80%gezond en 20% ongezond ipv andersom. Dat wordt de uitdaging pas echt.

Vandaag ging eten ok. Aangezien ik kcal heb ik nu nog 600 over voor avondeten .

Ga nu wel wandelen weer 5 km is de bedoeling.