Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen met...
zondag 3 januari 2010 om 23:37
maandag 15 februari 2010 om 09:41
quote:AgentL schreef op 15 februari 2010 @ 09:31:
Natuurlijk verandert je leven, ook zonder kind. Maar het gaat mij om die enorme verantwoordelijkheid die je erbij krijgt. Nooit meer echt alleen zijn, echt aan jezelf kunnen denken en egoïstisch zijn... Poeh hee. Ik weet niet of ik dát zou willen.
Werk ze allemaal!Even snel (later meer); Maar dat ben je in een relatie toch ook niet; puur egoistisch? Hooguit in momenten, waarbij het jegens de ander kan. En dat kan met een kind ook wel lijkt me. Nog even daargelaten dat je het niet alleen doet, dus dat je best om beurten eens uit mag slapen, op stap gaan met vrienden, lekker lang in bad liggen of de boel de boel laten. (of heb je er een heel ander beeld bij egoistisch doen dan ik?)
Natuurlijk verandert je leven, ook zonder kind. Maar het gaat mij om die enorme verantwoordelijkheid die je erbij krijgt. Nooit meer echt alleen zijn, echt aan jezelf kunnen denken en egoïstisch zijn... Poeh hee. Ik weet niet of ik dát zou willen.
Werk ze allemaal!Even snel (later meer); Maar dat ben je in een relatie toch ook niet; puur egoistisch? Hooguit in momenten, waarbij het jegens de ander kan. En dat kan met een kind ook wel lijkt me. Nog even daargelaten dat je het niet alleen doet, dus dat je best om beurten eens uit mag slapen, op stap gaan met vrienden, lekker lang in bad liggen of de boel de boel laten. (of heb je er een heel ander beeld bij egoistisch doen dan ik?)
maandag 15 februari 2010 om 11:33
Keessie, jij weet er meer vanaf dan ik . Longinhoud: check! Als ik twee trappen oploop ben ik al buiten adem
Dagelijkse invulling klinkt inderdaad best druk
Age
Ik vind het juist heel verstandig hoe je nu kijkt en denkt. Als je er nu zo over denkt, is het toch prima om nu zo in het leven te staan en bepaalde beslissingen te nemen (zoals bijvoorbeeld: geen huisdier)? Een paar jaar geleden had ik ook niet echt de behoefte een kind te krijgen. Nu wel en grappig genoeg relativeer ik nu zaken weg die ik eerder echt onoverkomelijke bezwaren vond. Zo leef je toe naar zoiets denk ik. Of niet, maar dan is je beslissing ook duidelijk en goed toch?
Verloskundige was goed! Ik heb een keeeeurige bloeddruk (120-70), en dat zelfs mét dropjes eten . Hartslag kindje heel goed en duidelijk te horen. Verder praatje over borstvoeding (pffff...), waar bevallen (hoezo bevallen?!) en kraamzorg (aangevraagd: check!). Ohja, computer is dit weekend weer aangesloten en Xan heeft gisteren fotootjes gescand. Zal ze vanavond even opzoeken!
Dagelijkse invulling klinkt inderdaad best druk
Age
Ik vind het juist heel verstandig hoe je nu kijkt en denkt. Als je er nu zo over denkt, is het toch prima om nu zo in het leven te staan en bepaalde beslissingen te nemen (zoals bijvoorbeeld: geen huisdier)? Een paar jaar geleden had ik ook niet echt de behoefte een kind te krijgen. Nu wel en grappig genoeg relativeer ik nu zaken weg die ik eerder echt onoverkomelijke bezwaren vond. Zo leef je toe naar zoiets denk ik. Of niet, maar dan is je beslissing ook duidelijk en goed toch?
Verloskundige was goed! Ik heb een keeeeurige bloeddruk (120-70), en dat zelfs mét dropjes eten . Hartslag kindje heel goed en duidelijk te horen. Verder praatje over borstvoeding (pffff...), waar bevallen (hoezo bevallen?!) en kraamzorg (aangevraagd: check!). Ohja, computer is dit weekend weer aangesloten en Xan heeft gisteren fotootjes gescand. Zal ze vanavond even opzoeken!
Peas on earth!
maandag 15 februari 2010 om 13:41
quote:PrinsesOpDeErwt schreef op 15 februari 2010 @ 11:33:
waar bevallen (hoezo bevallen?!)
Ik zou er gewoon niet teveel aan denken ErWt (behalve het waar dan inderdaad), 't moet tóch, en 't is vast niet heel leuk, maar het houdt ook weer een keer op.
En wel vs geen: Dingen worden anders, lijkt me wel ja. Maar je mist altijd een hoop, als je geen kinderen krijgt, mis je hoe dat is, en als je het wel doet, mis je de vrijheid van een leven zonder kinderen. En allebei kunnen heel bijzonder zijn, 't is maar waar je voor kiest. Ik zag pas een prachtige Martin Bril quote langs komen: 'Je mist meer dan je meemaakt, helemaal niet erg.'
Ik vind dat bij tijd en wijle trouwens best erg, zou best nog heel veel meer willen doen/zien dan ik doe. Maar je kunt het maar beter accepteren. En zorgen dat je de dingen kiest die voor jou het belangrijkst zijn.
Zo vond ik net mijn keuken schoonmaken bijzonder belangrijk
Oh, gister nog een heel avontuur meegemaakt trouwens: J en ik gingen het kastje halen, is een leuk kastje, ben er erg blij mee, en op de terugweg reden we via Hilversum omdat J nog niet gegeten had en daar de beste pizzabakker van heel Nederland zit, met een steenoven. Maar verdorie, die was dicht. Zullen we dan maar naar huis, zei J, maar ik zei, anders gaan we bij die Chinees daar een soepje eten. Ook goed.
Wij bij de Chinees naar binnen, ik vond het daar al wel erg druk voor 22.00u op zondagavond, werden onze jassen aangenomen, werden we al knipmessend door Chinezen in pak met heftige brilmonturen naar een tafeltje begeleid, alwaar onze buren een meneer in pak met 2 te jonge dames en een fles roze champagne bleken te zijn. Was het dus een bizar poenige Chinees Dat bedénk je toch niet? Allemaal afschuwelijke Gooische Matras types, we hebben ons rot gelachen. Eten was natuurlijk belachelijk duur, dus we hebben ons zoals we al van plan waren mooi aan een soepje en een gedeelde portie Dim Sum gehouden, en het was ook eigenlijk helemaal niet bijzonder het eten. Wel sympathiek dat ze toch voor onze 2 spa rood, 2 soep en 1 dim sum het hele arsenaal opentrokken van amuses (waarvan er 1 wel spectaculair was, een luchtig toastje van sesamzaad met een gebakken kwarteleitje erop, mm! Lag dan wel weer een ontzettend stom stukje zoetzure kip onder, maar soit), maar allejezus zeg, ik wist niet dat het bestond. Die ménsen!
Was dus een memorabele zondagavond
Zo. ik ga nog even een boterham eten, en dan komt de gitarist van de ex-band om liedjes te laten horen van z'n drag-queenbandje waar ik eventueel bij ga zingen, ik ben heel benieuwd.
waar bevallen (hoezo bevallen?!)
Ik zou er gewoon niet teveel aan denken ErWt (behalve het waar dan inderdaad), 't moet tóch, en 't is vast niet heel leuk, maar het houdt ook weer een keer op.
En wel vs geen: Dingen worden anders, lijkt me wel ja. Maar je mist altijd een hoop, als je geen kinderen krijgt, mis je hoe dat is, en als je het wel doet, mis je de vrijheid van een leven zonder kinderen. En allebei kunnen heel bijzonder zijn, 't is maar waar je voor kiest. Ik zag pas een prachtige Martin Bril quote langs komen: 'Je mist meer dan je meemaakt, helemaal niet erg.'
Ik vind dat bij tijd en wijle trouwens best erg, zou best nog heel veel meer willen doen/zien dan ik doe. Maar je kunt het maar beter accepteren. En zorgen dat je de dingen kiest die voor jou het belangrijkst zijn.
Zo vond ik net mijn keuken schoonmaken bijzonder belangrijk
Oh, gister nog een heel avontuur meegemaakt trouwens: J en ik gingen het kastje halen, is een leuk kastje, ben er erg blij mee, en op de terugweg reden we via Hilversum omdat J nog niet gegeten had en daar de beste pizzabakker van heel Nederland zit, met een steenoven. Maar verdorie, die was dicht. Zullen we dan maar naar huis, zei J, maar ik zei, anders gaan we bij die Chinees daar een soepje eten. Ook goed.
Wij bij de Chinees naar binnen, ik vond het daar al wel erg druk voor 22.00u op zondagavond, werden onze jassen aangenomen, werden we al knipmessend door Chinezen in pak met heftige brilmonturen naar een tafeltje begeleid, alwaar onze buren een meneer in pak met 2 te jonge dames en een fles roze champagne bleken te zijn. Was het dus een bizar poenige Chinees Dat bedénk je toch niet? Allemaal afschuwelijke Gooische Matras types, we hebben ons rot gelachen. Eten was natuurlijk belachelijk duur, dus we hebben ons zoals we al van plan waren mooi aan een soepje en een gedeelde portie Dim Sum gehouden, en het was ook eigenlijk helemaal niet bijzonder het eten. Wel sympathiek dat ze toch voor onze 2 spa rood, 2 soep en 1 dim sum het hele arsenaal opentrokken van amuses (waarvan er 1 wel spectaculair was, een luchtig toastje van sesamzaad met een gebakken kwarteleitje erop, mm! Lag dan wel weer een ontzettend stom stukje zoetzure kip onder, maar soit), maar allejezus zeg, ik wist niet dat het bestond. Die ménsen!
Was dus een memorabele zondagavond
Zo. ik ga nog even een boterham eten, en dan komt de gitarist van de ex-band om liedjes te laten horen van z'n drag-queenbandje waar ik eventueel bij ga zingen, ik ben heel benieuwd.
maandag 15 februari 2010 om 13:47
Oh, en nog even over egoïsme en kinderen: Wel kinderen willen is ook een egístische keus, natuurlijk. Je kiest daarvoor omdat je denkt dat je er het gelukkigst van wordt. Net zo egoïstisch dus als geen kinderen nemen omdat je denkt dat je gelukkiger wordt van uitslapen en impulsief dingen kunnen doen.
maandag 15 februari 2010 om 14:24
Keessie, ik heb het vooral over psychologisch egoïsme. Dus vooral het gevoel hebben dat je nooit meer alleen bent... Dat benauwd me enorm.
Maar goed, wie weet gebeurt het toch en groei ik er langzaam in (net als Erwt ). You'll never know... Niets zo veranderlijk als het leven toch?
Fijn dat alles goed gaat met Doperwt én met jou Erwt!
Maar goed, wie weet gebeurt het toch en groei ik er langzaam in (net als Erwt ). You'll never know... Niets zo veranderlijk als het leven toch?
Fijn dat alles goed gaat met Doperwt én met jou Erwt!
maandag 15 februari 2010 om 14:40
quote:AgentL schreef op 15 februari 2010 @ 14:24:
Keessie, ik heb het vooral over psychologisch egoïsme. Dus vooral het gevoel hebben dat je nooit meer alleen bent... Dat benauwd me enorm.
Maar goed, wie weet gebeurt het toch en groei ik er langzaam in (net als Erwt ). You'll never know... Niets zo veranderlijk als het leven toch?
Fijn dat alles goed gaat met Doperwt én met jou Erwt!Ik woon samen, ik ben al nooit alleen Nou ja, die doodenkele keer dat Kees op cursus is misschien. En dan, ach dan is het een paar dagen lekker, dan ben ik er wel weer klaar mee. Nou als ik daar behoefte aan heb ga ik wel een paar dagen zonder man en kind de hort op, dat mag hoor, ze lijmen ze niet aan je vast.
Keessie, ik heb het vooral over psychologisch egoïsme. Dus vooral het gevoel hebben dat je nooit meer alleen bent... Dat benauwd me enorm.
Maar goed, wie weet gebeurt het toch en groei ik er langzaam in (net als Erwt ). You'll never know... Niets zo veranderlijk als het leven toch?
Fijn dat alles goed gaat met Doperwt én met jou Erwt!Ik woon samen, ik ben al nooit alleen Nou ja, die doodenkele keer dat Kees op cursus is misschien. En dan, ach dan is het een paar dagen lekker, dan ben ik er wel weer klaar mee. Nou als ik daar behoefte aan heb ga ik wel een paar dagen zonder man en kind de hort op, dat mag hoor, ze lijmen ze niet aan je vast.
maandag 15 februari 2010 om 15:54
Moos, dat verhaal
Ik zie nu een heel papzakkerige poenerige Chinees voor me
En eens met Moos verder ook: welke keuze je ook maakt, het is altijd een egoïstische keuze. Ik krijg geen kind omdat ik het dat kind nu zóó ontzettend gun om op de wereld te komen en mij als moeder te hebben. Ik krijg een kind omdat ík dat wil. Een beetje gechargeerd natuurlijk, maar zo zit het wel. Ik denk dat je nog wel eigen tijd kunt overhouden, maar dat het wel een kwestie van Plannen is. Gelukkig ben ik dól op plannen
Ik denk trouwens ook dat het soms best lastig is om kinderen te hebben, dat je wel degelijk vrijheid/allenerigheid/watdanook mist. Andersom mis je misschien ook iets, als je géén kinderen hebt.
Grappige is wel dat ik voorheen altijd dacht dat ik niet één kind zou willen hebben. Ik ben zelf enig kind en hoewel ik gelukkig ben, best leuk opgegroeid ben enzo, vond ik het soms (vooral naarmate ik ouder werd en me realiseerde dat ik 'alleen' zou zjin als mijn ouders bijvoorbeeld ineens zouden overlijden) ook best lastig. Gek genoeg is mijn idee hierover nu ineens veranderd en kan ik me heel goed voorstellen dat ik 'maar' één kind zou krijgen, simpelweg omdat het dan nog gemakkelijker wordt/blijft om mijn eigen dingen te blijven doen. Tsja... zo kan alles veranderen....
Ik zie nu een heel papzakkerige poenerige Chinees voor me
En eens met Moos verder ook: welke keuze je ook maakt, het is altijd een egoïstische keuze. Ik krijg geen kind omdat ik het dat kind nu zóó ontzettend gun om op de wereld te komen en mij als moeder te hebben. Ik krijg een kind omdat ík dat wil. Een beetje gechargeerd natuurlijk, maar zo zit het wel. Ik denk dat je nog wel eigen tijd kunt overhouden, maar dat het wel een kwestie van Plannen is. Gelukkig ben ik dól op plannen
Ik denk trouwens ook dat het soms best lastig is om kinderen te hebben, dat je wel degelijk vrijheid/allenerigheid/watdanook mist. Andersom mis je misschien ook iets, als je géén kinderen hebt.
Grappige is wel dat ik voorheen altijd dacht dat ik niet één kind zou willen hebben. Ik ben zelf enig kind en hoewel ik gelukkig ben, best leuk opgegroeid ben enzo, vond ik het soms (vooral naarmate ik ouder werd en me realiseerde dat ik 'alleen' zou zjin als mijn ouders bijvoorbeeld ineens zouden overlijden) ook best lastig. Gek genoeg is mijn idee hierover nu ineens veranderd en kan ik me heel goed voorstellen dat ik 'maar' één kind zou krijgen, simpelweg omdat het dan nog gemakkelijker wordt/blijft om mijn eigen dingen te blijven doen. Tsja... zo kan alles veranderen....
Peas on earth!
maandag 15 februari 2010 om 16:00
maandag 15 februari 2010 om 16:56
Ja, één kind is best ideaal. Het is dan écht zo dat je meer je eigen ding kunt blijven doen (Volgens mij heeft zelfs iemand in het theehuis dat bevestigt)
Ik heb een vriendin die alleen is opgegroeid. Haar vader zit in de cultuursector en zij werd overal mee naar toe genomen. Best een enorm voordeel! Zij is dus cultureel heel goed onderlegd, kan ik wel eens jaloers op zijn.
*overweegt opeens om toch 1 kind te willen die overal mee naar toe gaat*
(en nu écht nog even goed doorwerken zodat ik over een uur naar huis kan)
Ik heb een vriendin die alleen is opgegroeid. Haar vader zit in de cultuursector en zij werd overal mee naar toe genomen. Best een enorm voordeel! Zij is dus cultureel heel goed onderlegd, kan ik wel eens jaloers op zijn.
*overweegt opeens om toch 1 kind te willen die overal mee naar toe gaat*
(en nu écht nog even goed doorwerken zodat ik over een uur naar huis kan)
maandag 15 februari 2010 om 17:12
Goed bezig Keessie! En stiekum best leuk he, autorijden.
J is ook enig kind, ik geloof dat-ie dat nooit erg heeft gevonden. Is wel héél close met paps en mams, heel anders dan ik. 't Lijkt me wel zwaar als je ouders erg ziek worden bijvoorbeeld, dat je daar dan toch in je eentje verantwoordelijk voor bent.
Ik ben ook goed bezig. Bandje/act van de homo-gitarist is leuk! Heel campy, met dus een enorme van oorsprong Duitse rappende dragqueen, maar z'n stem is echt geniaal voor de 80ties/90ties dancedingen die de gitarist heeft gemaakt. Live zou het dan uit ons drieen bestaan (ik zang en her en der wat bas, de dragqueen rappen en mooi zijn en de gitarist gitaar en zang, en de rest (beats/synthesizers) komt dan gewoon vanaf een cdtje of laptop. En dan moet ik enorm over de top worden, met megahakken (moet ik op gaan oefenen ) en foute pakjes en veel make-up. Mar eerst een paar nummers inzingen voor het album, over een paar weken. Leuk
Net even flink zitten bellen en regelen voor een project, en mijn vergadering van vanavond gaat niet door, dus dat is fijn, kan ik de administratie afmaken. Nuttigheid alom!
J is ook enig kind, ik geloof dat-ie dat nooit erg heeft gevonden. Is wel héél close met paps en mams, heel anders dan ik. 't Lijkt me wel zwaar als je ouders erg ziek worden bijvoorbeeld, dat je daar dan toch in je eentje verantwoordelijk voor bent.
Ik ben ook goed bezig. Bandje/act van de homo-gitarist is leuk! Heel campy, met dus een enorme van oorsprong Duitse rappende dragqueen, maar z'n stem is echt geniaal voor de 80ties/90ties dancedingen die de gitarist heeft gemaakt. Live zou het dan uit ons drieen bestaan (ik zang en her en der wat bas, de dragqueen rappen en mooi zijn en de gitarist gitaar en zang, en de rest (beats/synthesizers) komt dan gewoon vanaf een cdtje of laptop. En dan moet ik enorm over de top worden, met megahakken (moet ik op gaan oefenen ) en foute pakjes en veel make-up. Mar eerst een paar nummers inzingen voor het album, over een paar weken. Leuk
Net even flink zitten bellen en regelen voor een project, en mijn vergadering van vanavond gaat niet door, dus dat is fijn, kan ik de administratie afmaken. Nuttigheid alom!
maandag 15 februari 2010 om 17:28
Erwt: Dat je daar voor zou kiezen. Dat dingen lopen zoals ze lopen, ja dat kan. Maar het hebben van meer kinderen, hun onderlinge verschillen en overeenkomsten, hun interactie zou ik als ouder niet willen missen. Voor mijn kind zou ik het hebben van broers& zussen weer een belangrijke ervaring vinden. En een leuke.
In dat opzicht begrijp ik kiezen voor 1 kind niet zo. Als je er 1 mee kunt nemen dan twee toch ook? Het verschil in impact op je leven van 1 naar twee zie ik niet zo. (Naar 3 en 4 of meer wordt een ander verhaal)
@ Moos, klinkt goed, je nieuwe bandje! Of ik autorijden ook leuk vind weet ik eigenlijk niet. Wel nuttig. En niet zo eng meer, dus da's al heel wat.
In dat opzicht begrijp ik kiezen voor 1 kind niet zo. Als je er 1 mee kunt nemen dan twee toch ook? Het verschil in impact op je leven van 1 naar twee zie ik niet zo. (Naar 3 en 4 of meer wordt een ander verhaal)
@ Moos, klinkt goed, je nieuwe bandje! Of ik autorijden ook leuk vind weet ik eigenlijk niet. Wel nuttig. En niet zo eng meer, dus da's al heel wat.
maandag 15 februari 2010 om 18:08
Weer thuis na een dag hard werken. Zo eerst maar eens koken.
Over het hele wel of geen kinderen ben ik nog niet uit. In mijn geval zou ik dan allereerst een relatie willen hebben en die is er nu natuurlijk niet. Of ik een kind wil weet ik niet. Ik kan me iets voorstellen bij beiden. Wel weet ik dat het voor mij niet zou moeten. Ik kan denk ik ook goed zonder en weet inmiddels wel dat ik een goede relatie veel belangrijker vind.
Daarnaast kan ik me zeker iets voorstellen bij de keuze voor een kind. Het lijkt me makkelijker te combineren bij alle andere dingen die ik wil doen. Zo kan ik me bijvoorbeeld niet voorstellen ooit minder dan vier dagen per week te willen werken. Dan heb ik te weinig professionele uitdaging en daar zou ik geloof ik geen leukere moeder van worden.
Daarnaast hoor ik in mijn omgeving veel terug over het hebben van twee kinderen en dat dat toch best heel anders is. Maar dat zal ongetwijfeld per situatie verschillen.
Moos, om de Chinees
Over het hele wel of geen kinderen ben ik nog niet uit. In mijn geval zou ik dan allereerst een relatie willen hebben en die is er nu natuurlijk niet. Of ik een kind wil weet ik niet. Ik kan me iets voorstellen bij beiden. Wel weet ik dat het voor mij niet zou moeten. Ik kan denk ik ook goed zonder en weet inmiddels wel dat ik een goede relatie veel belangrijker vind.
Daarnaast kan ik me zeker iets voorstellen bij de keuze voor een kind. Het lijkt me makkelijker te combineren bij alle andere dingen die ik wil doen. Zo kan ik me bijvoorbeeld niet voorstellen ooit minder dan vier dagen per week te willen werken. Dan heb ik te weinig professionele uitdaging en daar zou ik geloof ik geen leukere moeder van worden.
Daarnaast hoor ik in mijn omgeving veel terug over het hebben van twee kinderen en dat dat toch best heel anders is. Maar dat zal ongetwijfeld per situatie verschillen.
Moos, om de Chinees
maandag 15 februari 2010 om 18:17
Drift
Keessie, dank voor de uitleg. Nu snap ik wat je bedoelt. Het heeft ook absoluut veel kanten. Er is veel onderzoek gedaan naar gezinssamenstellingen en de invloed op bijvoorbeeld al dan niet enig kinderen (of kinderen op een specifieke plaats in de kinderrij, bijvoorbeeld oudste, middelste, jongste). Conclusies daaruit zijn ook heel verschillend, maar eigenlijk komt uit vrijwel alle onderzoeken dat enig kinderen gelukkige kinderen zijn, die een groot vermogen tot het creëren/onderhouden van sociale contacten hebben. Dat is natuurlijk vrij logisch verklaarbaar.
Ik hoor en lees eigenlijk hetzelfde als Drift: dat er wel degelijk een heel groot verschil zit tussen het hebben van 1 of 2 kinderen (en dat juist 3 kinderen bijvoorbeeld weer een relatief kleiner verschil maken dan 2), vooral in praktisch opzicht (zaken regelen, verzorging). Niet zozeer in de eerste paar jaar (hoewel de verzorging dan meer vraagt), maar vooral rond de lagereschoolleeftijd als kinderen op clubjes gaan, vriendjes maken, etc. Tsja... zo heeft alles verschillende kanten.
Keessie, dank voor de uitleg. Nu snap ik wat je bedoelt. Het heeft ook absoluut veel kanten. Er is veel onderzoek gedaan naar gezinssamenstellingen en de invloed op bijvoorbeeld al dan niet enig kinderen (of kinderen op een specifieke plaats in de kinderrij, bijvoorbeeld oudste, middelste, jongste). Conclusies daaruit zijn ook heel verschillend, maar eigenlijk komt uit vrijwel alle onderzoeken dat enig kinderen gelukkige kinderen zijn, die een groot vermogen tot het creëren/onderhouden van sociale contacten hebben. Dat is natuurlijk vrij logisch verklaarbaar.
Ik hoor en lees eigenlijk hetzelfde als Drift: dat er wel degelijk een heel groot verschil zit tussen het hebben van 1 of 2 kinderen (en dat juist 3 kinderen bijvoorbeeld weer een relatief kleiner verschil maken dan 2), vooral in praktisch opzicht (zaken regelen, verzorging). Niet zozeer in de eerste paar jaar (hoewel de verzorging dan meer vraagt), maar vooral rond de lagereschoolleeftijd als kinderen op clubjes gaan, vriendjes maken, etc. Tsja... zo heeft alles verschillende kanten.
Peas on earth!
maandag 15 februari 2010 om 19:09
Ik denk eigenlijk dat dit echt zo'n onderwerp is waar iedereen anders over denkt. Ik heb een aantal vriendinnen die een hele sterke kinderwens hebben. Zij kunnen zich er niet echt iets bij voorstellen dat ik dat niet zo heb. Een van hen heeft geen relatie en wil altijd graag weten of een potentiele nieuwe man kinderen zou willen of niet. Vanuit haar positie kan ik me daar ook wel wat bij voorstellen.
Ik denk dat het te maken heeft met dat wat je persoonlijk wilt en hoe je de rest van je leven ongeveer voor ogen hebt. Of wat je ambities zijn op andere gebieden.
Ik denk dat het te maken heeft met dat wat je persoonlijk wilt en hoe je de rest van je leven ongeveer voor ogen hebt. Of wat je ambities zijn op andere gebieden.
maandag 15 februari 2010 om 19:19
Laat ik voorop stellen dat een kind dat geliefd is vast gelukkig opgroeid, broers/ zussen of niet. Ik ken juist omgekeerde verhalen, dat twee niet zo veel meer is dan 1, het is maar net wie je kent natuurlijk.
Maar goed, ik kan niet voelen wat een ander voelt, ik kan me wel makkelijker inleven in geen kinderen willen dan er maar 1 willen.
Maar goed, ik kan niet voelen wat een ander voelt, ik kan me wel makkelijker inleven in geen kinderen willen dan er maar 1 willen.
maandag 15 februari 2010 om 19:36
Een kinderwens is een heel gevoelsmatig iets. Daar kun je dus vrijwel niet rationele uitspraken over doen. Niet op het wensniveau in ieder geval. Je kunt van elkaar nooit volledig inschatten hoe de ander zich daarbij voelt. Tenminste, dat is hoe ik er tegenaan kijk...
Ik zit redelijk in te kakken op de bank. Merk wel dat de nieuwe baan nog veel energie vraagt. Is niet erg hoor maar ik word er niet bepaald gezellig er van
Ik zit redelijk in te kakken op de bank. Merk wel dat de nieuwe baan nog veel energie vraagt. Is niet erg hoor maar ik word er niet bepaald gezellig er van
maandag 15 februari 2010 om 20:00
maandag 15 februari 2010 om 20:18
maandag 15 februari 2010 om 20:29
Nouja, het is niet dat je van de ene op de andere dag besluit dat je een ubermoeder wordt/wilzijn. Maar meestal kom je een meneer tegen, word je verliefd, krijg je relatie, ga je samenwonen en ondertussen maak je studie af, krijg je een baan, ervaring, krijg je een carriere. En dat gaat allemaal vrij rustig. Dan ga je eens denken aan trouwen, gaan er wat eierstokken rammelen.... Mja, lijkt me vrij normaal dat je daar nu niet aan moet of wil denken als je nog in de twintig bent, net aan je carriere bent begonnen en nog geen relatiemateriaal op de bank hebt zitten
