Lijf & Lijn
alle pijlers
ben ik 'dik'?
vrijdag 18 maart 2016 om 22:53
35 jaar, 1.66 en 72 kg.... 4 Kids. ..
Bij mijn laatste zwangerschap ben ik 17 kg aangekomen waarvan er nog 7 kg is blijven zitten... Ik krijg het er niet blijvend af.... Ik jojo tussen de 70 en 72 kg. Hen last van vreetbuien en ik voel me vaak te dik... Maar ik voelde me met 64 kg ook dik, terwijl ik dat echt niet was...
Ik ben continu bezig met gewicht en eten.... Word moe van mijzelf.....
Bij mijn laatste zwangerschap ben ik 17 kg aangekomen waarvan er nog 7 kg is blijven zitten... Ik krijg het er niet blijvend af.... Ik jojo tussen de 70 en 72 kg. Hen last van vreetbuien en ik voel me vaak te dik... Maar ik voelde me met 64 kg ook dik, terwijl ik dat echt niet was...
Ik ben continu bezig met gewicht en eten.... Word moe van mijzelf.....
zaterdag 19 maart 2016 om 12:40
quote:Geronimo2 schreef op 19 maart 2016 @ 05:12:
Je bent te dik zolang er iets over de band van je broek je broek hangt. Dik is misschien een groot woord maar dan heb je wel overgewicht. Zolang je last hebt van vreetbuien ga e inderdaad niets afvallen en als je daar stress van hebt kun je het helemaal wel vergeten want cortisol doet veel met de hormonen van vrouwen en wordt afvallen heel moeilijk. Gewicht kan een enorme obsessie worden en dat is in mijn ogen vaak ongezonder dat overgewicht want het bederft een leuk stuk van je leven wat je niet meer terug krijgt.
Die vreetuien, alleen jij weet waarom je ze krijgt, als je je van alles ontzegt alleen maar omdat je je zelf dik voelt dan heb je heel veel zelfdiscipline nodig om die te voorkomen. Afvallen is een mindset en je moet daar ruim de tijd voor nemen. Neem dat koekje, neem die reep chocola als je die wil en voel je daar niet schuldig over. Je kan beter een jaar doen over 7 kilo afvallen dan 3 weken omdat je dan niet echt idioot hoeft in te grijpen in je voedingspatroon. Alleen al stoppen met het drinken van frisdrank scheelt je al 7 kilo in een jaar of geen suiker meer in koffie en thee of geen toetjes, je vindt echt wel iets waarmee je zonder kan. En stop met aan je zelf een hekel hebben want dat leidt helemaal nergens toe, het is alleen maar een heel nare gewoonte die jij je zelf hebt opgelegd dus die kan je ook alleen zelf weer er af halen.
Wat heeft het je tot nu gebracht om je zelf te dik te vinden? Helemaal niets behalve dat jij je heel ongelukkig voelt. Je wil te snel te veel, kijk nou eerst eens of je één ding kan schrappen, één ongezonde gewoonte en nee, dan vliegen de kilo's er niet af maar op de lange termijn wel maar dan krijg je tenminste wel het gevoel dat je grip kan hebben op een deel van jee eetpatroon. Heb je een vreetbui gehad, wees dan niet zo teleurgesteld, ook dat is een gewoonte geworden, als je er één voelt aankomen probeer dan uit de situatie te stappen door een wandeling te maken of bij iemand op bezoek te gaan. Vreetbuien heb je doordat je een leegte wil opvullen in je zelf, eenzaamheid, frustratie, onmacht, je weet dat het maar voor even werkt dus zal je echt op zoek moeten gaan naar een echte oplossing voor dat gevoel. Iets doen met sociale contacten haalt vaak de drang weg omdat je dan op een leukere manier die leegte vult. Kom op meis, positiever willen zijn over je zelf is iets wat je kan aanleren en je bent meer dan iemand met overgewicht. Wat jij voelt hoeft niet altijd te zijn wat je ook moet denken. Dus voel je je eenzaam of hol in je lichaam, dan heb je gelukkig nog je hersens om te bedenken dat je niet naar je lichaam hoeft te luisteren.Mooi verwoord en helemaal mee eens!
Je bent te dik zolang er iets over de band van je broek je broek hangt. Dik is misschien een groot woord maar dan heb je wel overgewicht. Zolang je last hebt van vreetbuien ga e inderdaad niets afvallen en als je daar stress van hebt kun je het helemaal wel vergeten want cortisol doet veel met de hormonen van vrouwen en wordt afvallen heel moeilijk. Gewicht kan een enorme obsessie worden en dat is in mijn ogen vaak ongezonder dat overgewicht want het bederft een leuk stuk van je leven wat je niet meer terug krijgt.
Die vreetuien, alleen jij weet waarom je ze krijgt, als je je van alles ontzegt alleen maar omdat je je zelf dik voelt dan heb je heel veel zelfdiscipline nodig om die te voorkomen. Afvallen is een mindset en je moet daar ruim de tijd voor nemen. Neem dat koekje, neem die reep chocola als je die wil en voel je daar niet schuldig over. Je kan beter een jaar doen over 7 kilo afvallen dan 3 weken omdat je dan niet echt idioot hoeft in te grijpen in je voedingspatroon. Alleen al stoppen met het drinken van frisdrank scheelt je al 7 kilo in een jaar of geen suiker meer in koffie en thee of geen toetjes, je vindt echt wel iets waarmee je zonder kan. En stop met aan je zelf een hekel hebben want dat leidt helemaal nergens toe, het is alleen maar een heel nare gewoonte die jij je zelf hebt opgelegd dus die kan je ook alleen zelf weer er af halen.
Wat heeft het je tot nu gebracht om je zelf te dik te vinden? Helemaal niets behalve dat jij je heel ongelukkig voelt. Je wil te snel te veel, kijk nou eerst eens of je één ding kan schrappen, één ongezonde gewoonte en nee, dan vliegen de kilo's er niet af maar op de lange termijn wel maar dan krijg je tenminste wel het gevoel dat je grip kan hebben op een deel van jee eetpatroon. Heb je een vreetbui gehad, wees dan niet zo teleurgesteld, ook dat is een gewoonte geworden, als je er één voelt aankomen probeer dan uit de situatie te stappen door een wandeling te maken of bij iemand op bezoek te gaan. Vreetbuien heb je doordat je een leegte wil opvullen in je zelf, eenzaamheid, frustratie, onmacht, je weet dat het maar voor even werkt dus zal je echt op zoek moeten gaan naar een echte oplossing voor dat gevoel. Iets doen met sociale contacten haalt vaak de drang weg omdat je dan op een leukere manier die leegte vult. Kom op meis, positiever willen zijn over je zelf is iets wat je kan aanleren en je bent meer dan iemand met overgewicht. Wat jij voelt hoeft niet altijd te zijn wat je ook moet denken. Dus voel je je eenzaam of hol in je lichaam, dan heb je gelukkig nog je hersens om te bedenken dat je niet naar je lichaam hoeft te luisteren.Mooi verwoord en helemaal mee eens!
zaterdag 19 maart 2016 om 12:53
Iemand haalde weightwatchers aan. Dat kan inderdaad ook een super goede tool zijn. Afvallen hangt samen met keuzes maken. Meestal bestaat de keuze bij lijners uit: ik mag niks lekkers en ik mag alleen maar gezond. Onder andere weightwatchers kan er voor zorgen dat je alles mag eten, als je maar de juiste balans hebt.
zaterdag 19 maart 2016 om 13:09
Kaatje en Ceylon,wat een lieve berichten van jullie!
Grietje,wat zwaarder weegt dan je gewicht is je slechte zelfbeeld en de negatieve spiraal waarin jij je bevind. Je bent zoveel meer dan je kilo's. Tegelijkertijd aan je zelfbeeld werken,sporten,gezond eten en af en toe iets lekkers pakken lijkt me het meest effectief. Misschien kan je ook naar een diëtiste,huisarts of psycholoog gaan voor echt professioneel advies. Jezelf alles ontzeggen kan ook eetbuien instant houden. Ik zal voor je duimen dat je,desnoods met hulp,uit de negatieve spiraal kunt stappen en dat je weer zonder schuldgevoelens van eten kunt genieten. Je verdient het en je bent het waard.
Grietje,wat zwaarder weegt dan je gewicht is je slechte zelfbeeld en de negatieve spiraal waarin jij je bevind. Je bent zoveel meer dan je kilo's. Tegelijkertijd aan je zelfbeeld werken,sporten,gezond eten en af en toe iets lekkers pakken lijkt me het meest effectief. Misschien kan je ook naar een diëtiste,huisarts of psycholoog gaan voor echt professioneel advies. Jezelf alles ontzeggen kan ook eetbuien instant houden. Ik zal voor je duimen dat je,desnoods met hulp,uit de negatieve spiraal kunt stappen en dat je weer zonder schuldgevoelens van eten kunt genieten. Je verdient het en je bent het waard.
zondag 20 maart 2016 om 11:47
quote:knijster1973 schreef op 19 maart 2016 @ 08:58:
Je hebt een bmi van 26,1 als je daar 1,1 vanaf kan krijgen heb je weer een gezond gewicht. Probeer die vreetbuien aan te pakken. Als je dat zelf niet lukt kun je denken aan cognitieve gedragstherapie. Maar er worden hier ook al de nodige tips voor gegeven dus die zou ik eerst proberen.
Dit klopt niet helemaal. Het schijnt dat 26 de gezondste BMI is die je kunt hebben. Het probleem zit meer in het verschil tussen modisch overgewicht en medisch overgewicht. Er bestaan mensen die met een BMI van 18 zichzelf nog te dik vinden. Er bestaan mensen die doodongelukkig zijn omdat ze één kilo boven hun streefgewicht zitten. En er bestaan net zo goed mensen die helemaal happy zijn met hun volle lijf.
Wat je eigenlijk zou moeten doen; normaal, gezond en voldoende eten, weegschaal in de vuilnisbak gooien en gewoon blij zijn met jezelf. En zeker als je vier kinderen hebt. Tjee, ga eens na wat dat lijf van jou allemaal kan. Van één enkel eitje (nouja, en een zaadje) maakt je lijf een compleet mens, met alles erop en eraan. Het is sterk genoeg om een kindje te maken, sterk genoeg om dat kindje te baren, om het te omhelzen, te dragen, te voeden, lief te hebben. En dat allemaal ook nog eens keer vier.
Je hebt een bmi van 26,1 als je daar 1,1 vanaf kan krijgen heb je weer een gezond gewicht. Probeer die vreetbuien aan te pakken. Als je dat zelf niet lukt kun je denken aan cognitieve gedragstherapie. Maar er worden hier ook al de nodige tips voor gegeven dus die zou ik eerst proberen.
Dit klopt niet helemaal. Het schijnt dat 26 de gezondste BMI is die je kunt hebben. Het probleem zit meer in het verschil tussen modisch overgewicht en medisch overgewicht. Er bestaan mensen die met een BMI van 18 zichzelf nog te dik vinden. Er bestaan mensen die doodongelukkig zijn omdat ze één kilo boven hun streefgewicht zitten. En er bestaan net zo goed mensen die helemaal happy zijn met hun volle lijf.
Wat je eigenlijk zou moeten doen; normaal, gezond en voldoende eten, weegschaal in de vuilnisbak gooien en gewoon blij zijn met jezelf. En zeker als je vier kinderen hebt. Tjee, ga eens na wat dat lijf van jou allemaal kan. Van één enkel eitje (nouja, en een zaadje) maakt je lijf een compleet mens, met alles erop en eraan. Het is sterk genoeg om een kindje te maken, sterk genoeg om dat kindje te baren, om het te omhelzen, te dragen, te voeden, lief te hebben. En dat allemaal ook nog eens keer vier.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
)
zondag 20 maart 2016 om 13:04
Tot mijn 27e ongeveer woog ik altijd tussen de 48 en 52 kg., Daarna kreeg ik mijn kinderen en werd stukje bij beetje zwaarder. Nu weeg ik rond de 70 kg., en vind mezelf wel te dik.
Ik vind het belangrijker dat ik lekker in mijn vel zit dan dat mijn vel dun is, dus laat ik het afvallen daar vanaf hangen.
Als ik kijk naar vrouwen van mijn leeftijd die nog steeds evenveel wegen als toen ze 20 waren vind ik die er vaak veel ouder uitzien dan ik omdat ze in het gezicht te dun zijn geworden.
Ik vind het belangrijker dat ik lekker in mijn vel zit dan dat mijn vel dun is, dus laat ik het afvallen daar vanaf hangen.
Als ik kijk naar vrouwen van mijn leeftijd die nog steeds evenveel wegen als toen ze 20 waren vind ik die er vaak veel ouder uitzien dan ik omdat ze in het gezicht te dun zijn geworden.
zondag 20 maart 2016 om 14:36
Ja als je veel ouder bent dan 20 dan mag je er veel ouder uitzien met hetzelfde gewicht als toen je twintig was toch? Ik heb inderdaad op mijn 52ste meer rimpels dan stevige/mollige en dikke vrouwen van mijn leeftijd. Een lager vetpercentage betekend nu eenmaal ook minder onderhuids vet om het vel strak te trekken. Ik vind mezelf lichamelijk fit en daardoor nog betrekkelijk jong voelen veel belangrijker dan een rimpeltje meer of minder en daardoor conditioneel minder goed in mijn vel.
Maar nog steeds begrijp ik bij iedereen de kinderen in het verhaal niet met betrekking tot het eventuele overgewicht. Soms krijg ik het idee dat het als excuus wordt opgeworpen. Terwijl behalve dat het geen excuus is er toch geen enkel excuus nodig is want zolang je je er zelf goed bij voelt bij eventueel overgewicht dan is er niets aan de hand.
Maar nog steeds begrijp ik bij iedereen de kinderen in het verhaal niet met betrekking tot het eventuele overgewicht. Soms krijg ik het idee dat het als excuus wordt opgeworpen. Terwijl behalve dat het geen excuus is er toch geen enkel excuus nodig is want zolang je je er zelf goed bij voelt bij eventueel overgewicht dan is er niets aan de hand.
zondag 20 maart 2016 om 14:41
Ik snap het ook niet van die kinderen. Als je bij ons op het schoolplein kijkt, zijn bijna alle moeders gewoon slank. En veel moeders zie ik regelmatig met sportkleding op het schoolplein staan en degenen die ik ken leven voor zover ik weet ook gezond. Niet veel overgewicht te bespeuren, waaruit blijkt dat je echt niet dikker hoeft te zijn als je kinderen hebt gebaard (en er zijn er zelfs een paar met 4 kinderen).
zondag 20 maart 2016 om 14:43
quote:theamuts schreef op 20 maart 2016 @ 11:50:
TO, ik vind je niet dik. Hooguit een beetje mollig. (Maar dat vind ik voor iemand van jouw leeftijd die vier kinderen heeft gekregen juist mooi.)Deze snap ik ook niet. Bij iemand die 4 kinderen heeft gekregen is mollig mooi, bij jongere mensen zonder kinderen niet?
TO, ik vind je niet dik. Hooguit een beetje mollig. (Maar dat vind ik voor iemand van jouw leeftijd die vier kinderen heeft gekregen juist mooi.)Deze snap ik ook niet. Bij iemand die 4 kinderen heeft gekregen is mollig mooi, bij jongere mensen zonder kinderen niet?
zondag 20 maart 2016 om 14:49
quote:theamuts schreef op 20 maart 2016 @ 13:04:
Als ik kijk naar vrouwen van mijn leeftijd die nog steeds evenveel wegen als toen ze 20 waren vind ik die er vaak veel ouder uitzien dan ik omdat ze in het gezicht te dun zijn geworden.Ja, herken ik. Ik schommel wel eens een beetje qua gewicht, en met een paar kilo meer heb ik minder rimpels in mijn gezicht en zie ik er wat jonger en frisser (maar niet slanker) uit. Als ik te veel afval vind ik dat qua lichaam wel best, maar qua gezicht niet, terwijl ik dat een paar jaar geleden best nog kon hebben.
Als ik kijk naar vrouwen van mijn leeftijd die nog steeds evenveel wegen als toen ze 20 waren vind ik die er vaak veel ouder uitzien dan ik omdat ze in het gezicht te dun zijn geworden.Ja, herken ik. Ik schommel wel eens een beetje qua gewicht, en met een paar kilo meer heb ik minder rimpels in mijn gezicht en zie ik er wat jonger en frisser (maar niet slanker) uit. Als ik te veel afval vind ik dat qua lichaam wel best, maar qua gezicht niet, terwijl ik dat een paar jaar geleden best nog kon hebben.
zondag 20 maart 2016 om 14:51
quote:pamelacourson schreef op 20 maart 2016 @ 14:41:
Ik snap het ook niet van die kinderen. Als je bij ons op het schoolplein kijkt, zijn bijna alle moeders gewoon slank. En veel moeders zie ik regelmatig met sportkleding op het schoolplein staan en degenen die ik ken leven voor zover ik weet ook gezond. Niet veel overgewicht te bespeuren, waaruit blijkt dat je echt niet dikker hoeft te zijn als je kinderen hebt gebaard (en er zijn er zelfs een paar met 4 kinderen).Hoe oud zijn die moeders dan?
Ik snap het ook niet van die kinderen. Als je bij ons op het schoolplein kijkt, zijn bijna alle moeders gewoon slank. En veel moeders zie ik regelmatig met sportkleding op het schoolplein staan en degenen die ik ken leven voor zover ik weet ook gezond. Niet veel overgewicht te bespeuren, waaruit blijkt dat je echt niet dikker hoeft te zijn als je kinderen hebt gebaard (en er zijn er zelfs een paar met 4 kinderen).Hoe oud zijn die moeders dan?
zondag 20 maart 2016 om 14:53
Ik vind het oud(er) zijn wel een goed excuus om zwaarder te zijn. Ik krijg met geen mogelijkheid mijn gewicht nog naar de 47 kg, terwijl ik dat jaren heb gewogen zonder er moeite voor te doen.
Ik ken wel oudere vrouwen (zeg 45-55) die nog mager zijn. Vaak hebben ze geen kinderen of zij die al het huis uit waardoor ze 5 keer per week kunnen spinnen (dat is de jongbejaardentrend). Eerlijk gezegd vind ik zo'n mager koppie niet mooi. Die vrouwen lijken ouder dan ze zijn. Maar ja, voor mezelf heb ik liever een bmi van 18 dan van 22, dus ik heb dat nog niet helemaal helder.
Ik ken wel oudere vrouwen (zeg 45-55) die nog mager zijn. Vaak hebben ze geen kinderen of zij die al het huis uit waardoor ze 5 keer per week kunnen spinnen (dat is de jongbejaardentrend). Eerlijk gezegd vind ik zo'n mager koppie niet mooi. Die vrouwen lijken ouder dan ze zijn. Maar ja, voor mezelf heb ik liever een bmi van 18 dan van 22, dus ik heb dat nog niet helemaal helder.
zondag 20 maart 2016 om 14:56
quote:MinkeDeWit schreef op 20 maart 2016 @ 14:53:
Ik vind het oud(er) zijn wel een goed excuus om zwaarder te zijn. Ik krijg met geen mogelijkheid mijn gewicht nog naar de 47 kg, terwijl ik dat jaren heb gewogen zonder er moeite voor te doen.
Ik ken wel oudere vrouwen (zeg 45-55) die nog mager zijn. Vaak hebben ze geen kinderen of zij die al het huis uit waardoor ze 5 keer per week kunnen spinnen (dat is de jongbejaardentrend). Eerlijk gezegd vind ik zo'n mager koppie niet mooi. Die vrouwen lijken ouder dan ze zijn. Maar ja, voor mezelf heb ik liever een bmi van 18 dan van 22, dus ik heb dat nog niet helemaal helder.
'
Ja, herkenbaar. Ik zeg: als je slank bent moet je genieten van je slanke lijf, als je voller bent moet je genieten van je rimpelloze gezicht.
Ik vind het oud(er) zijn wel een goed excuus om zwaarder te zijn. Ik krijg met geen mogelijkheid mijn gewicht nog naar de 47 kg, terwijl ik dat jaren heb gewogen zonder er moeite voor te doen.
Ik ken wel oudere vrouwen (zeg 45-55) die nog mager zijn. Vaak hebben ze geen kinderen of zij die al het huis uit waardoor ze 5 keer per week kunnen spinnen (dat is de jongbejaardentrend). Eerlijk gezegd vind ik zo'n mager koppie niet mooi. Die vrouwen lijken ouder dan ze zijn. Maar ja, voor mezelf heb ik liever een bmi van 18 dan van 22, dus ik heb dat nog niet helemaal helder.
'
Ja, herkenbaar. Ik zeg: als je slank bent moet je genieten van je slanke lijf, als je voller bent moet je genieten van je rimpelloze gezicht.
zondag 20 maart 2016 om 14:58
Ik heb zelf zes kinderen, ben nu 52jaar maar heb nog steeds hetzelfde gewicht als toen ik 30 was en dus voor de zwangerschap van de eerste.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.
zondag 20 maart 2016 om 14:59
quote:Lilla schreef op 20 maart 2016 @ 14:56:
[...]
'
Ja, herkenbaar. Ik zeg: als je slank bent moet je genieten van je slanke lijf, als je voller bent moet je genieten van je rimpelloze gezicht.Momenteel ben ik dik met rimpels dus het slechtste van allebei. Ik hoop dat ik minder stress heb als de kinderen groter zijn. Zit nu midden in de Zeer Heftige Puberteit.
[...]
'
Ja, herkenbaar. Ik zeg: als je slank bent moet je genieten van je slanke lijf, als je voller bent moet je genieten van je rimpelloze gezicht.Momenteel ben ik dik met rimpels dus het slechtste van allebei. Ik hoop dat ik minder stress heb als de kinderen groter zijn. Zit nu midden in de Zeer Heftige Puberteit.
zondag 20 maart 2016 om 15:01
quote:baukje schreef op 20 maart 2016 @ 14:58:
Ik heb zelf zes kinderen, ben nu 52jaar maar heb nog steeds hetzelfde gewicht als toen ik 30 was en dus voor de zwangerschap van de eerste.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.Bij mij komt het deels door medicijnen, dus niet allemaal eraan gegeten.
Ik heb zelf zes kinderen, ben nu 52jaar maar heb nog steeds hetzelfde gewicht als toen ik 30 was en dus voor de zwangerschap van de eerste.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.Bij mij komt het deels door medicijnen, dus niet allemaal eraan gegeten.
zondag 20 maart 2016 om 15:02
quote:MinkeDeWit schreef op 20 maart 2016 @ 14:59:
[...]
Momenteel ben ik dik met rimpels dus het slechtste van allebei. Ik hoop dat ik minder stress heb als de kinderen groter zijn. Zit nu midden in de Zeer Heftige Puberteit.mmm klinkt pittig. Hoe oud zijn je kinderen? Dan kan ik me vast mentaal voorbereiden op die periode...
[...]
Momenteel ben ik dik met rimpels dus het slechtste van allebei. Ik hoop dat ik minder stress heb als de kinderen groter zijn. Zit nu midden in de Zeer Heftige Puberteit.mmm klinkt pittig. Hoe oud zijn je kinderen? Dan kan ik me vast mentaal voorbereiden op die periode...
zondag 20 maart 2016 om 15:04
quote:Lilla schreef op 20 maart 2016 @ 15:02:
[...]
mmm klinkt pittig. Hoe oud zijn je kinderen? Dan kan ik me vast mentaal voorbereiden op die periode...Die van 16 is bijna uitgepuberd maar heeft autisme en (dus?) is geen makkelijk mens. Jongste is 11 en het ziet ernaar uit dat die nog erger gaat puberen.
[...]
mmm klinkt pittig. Hoe oud zijn je kinderen? Dan kan ik me vast mentaal voorbereiden op die periode...Die van 16 is bijna uitgepuberd maar heeft autisme en (dus?) is geen makkelijk mens. Jongste is 11 en het ziet ernaar uit dat die nog erger gaat puberen.
zondag 20 maart 2016 om 15:04
quote:MinkeDeWit schreef op 20 maart 2016 @ 15:01:
[...]
Bij mij komt het deels door medicijnen, dus niet allemaal eraan gegeten.En dus wat wil je daarmee beweren? Dan komt het toch niet door de kinderen maar zoals je zelf zegt door de medicijnen (waardoor je gemakkelijker aankomt van het eten of vocht vast houd) zoals ook ik stel. Zijn we het toch met elkaar eens.
[...]
Bij mij komt het deels door medicijnen, dus niet allemaal eraan gegeten.En dus wat wil je daarmee beweren? Dan komt het toch niet door de kinderen maar zoals je zelf zegt door de medicijnen (waardoor je gemakkelijker aankomt van het eten of vocht vast houd) zoals ook ik stel. Zijn we het toch met elkaar eens.
zondag 20 maart 2016 om 15:05
quote:baukje schreef op 20 maart 2016 @ 14:58:
Ik heb zelf zes kinderen, ben nu 52jaar maar heb nog steeds hetzelfde gewicht als toen ik 30 was en dus voor de zwangerschap van de eerste.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.
Iets te kort door de bocht denk ik: ik geloof best dat je lijf en je leven zodanig kunnen veranderen met het krijgen van kinderen dat het moeilijker is om op gewicht te blijven.
Ik ben nu een stuk lichter dan voordat ik kinderen kreeg, maar als ik iets aankom heb ik - in tegenstelling tot vroeger - meteen een buikje; die spieren zijn gewoon slapper geworden. Hoewel ik ook moet toegeven dat ik niet sport, wie weet wat ik met wat buikspieroefeningen nog op zou kunnen lossen. Maar dat deed ik voor de kinderen ook al niet.
Ik heb zelf zes kinderen, ben nu 52jaar maar heb nog steeds hetzelfde gewicht als toen ik 30 was en dus voor de zwangerschap van de eerste.
logisch dat je tijdens je zwangerschap wat aankomt en soms nog extra veel door het vasthouden van vocht, maar dat ben je na de bevalling allemaal kwijt. Hetgeen er nog aan blijf hangen is toch een kwestie van te veel eten geweest. En als je dat niet hebt weten te voorkomen kun je daar wat aan doen. Of je houd jezelf voor de gek en denkt dat je er niets aan kunt doen omdat je een kind op wereld hebt gezet. Of je weet dat het niet daardoor komt maar accepteert gewoon voor jezelf dat je langzaam toch steeds zwaarder wordt.
Iets te kort door de bocht denk ik: ik geloof best dat je lijf en je leven zodanig kunnen veranderen met het krijgen van kinderen dat het moeilijker is om op gewicht te blijven.
Ik ben nu een stuk lichter dan voordat ik kinderen kreeg, maar als ik iets aankom heb ik - in tegenstelling tot vroeger - meteen een buikje; die spieren zijn gewoon slapper geworden. Hoewel ik ook moet toegeven dat ik niet sport, wie weet wat ik met wat buikspieroefeningen nog op zou kunnen lossen. Maar dat deed ik voor de kinderen ook al niet.
