Domme vraag afvallen.

Ik bedoel eigenlijk niet complexe koolhydraten suiker, witbrood, pasta...etc in combi met vet.

Als je op een gezondgewicht te lang te weinig kcal eten, dan kan je lichaam zeggen. 'Ik ga nu lekker alles wat ik binnen krijg opslaan'. Met als gevolg dat je niet meer afvalt en zelfs kan aankomen.



Mijn tweede moeder eet al jaren te weinig. Als je haar zou zien en zou weten hoe weinig zij eet, zou je je echt afvragen waarom zij zo 'vol' is. Echter als zij iets meer gaat eten (al is het twee crackers meer) dan begint zij af te vallen.

Depster als je te weinig binnenkrijg verbruik je alles wat je binnenkrijgt en blijft er dus niets meer over om op te slaan. sterker nog je lichaam zal je reserves aanspreken om te overleven. Dat alles opslaan gaat mogelijk pas spelen op het moment dat je dan weer meer gaat eten. Zou wel handig zijn als het werkt e zoals jij beschreef, was gelijk het probleem van ondervoeding opgelost voor mensen die simpel weg nauwelijks iets te eten hebben. Maar helaas behalve een dikke buik door hongeroedeem teren ze langzaam in op hun eigen lichaam.

@Baukje. Helaas werkt het niet bij iedereen zo, zoals jij het beschrijft. Want wat jij beschrijft is als je lichaam NIETS meer binnen krijgt. Ik heb het over te weinig eten (tussen de 800 en 1000 kcal) Je lichaam gaat toch echt op spaarstand staan als je langere tijd te weinig voeding binnen krijgt. Dan gaat het opslaan wat het nog wel binnenkrijgt.



Zo heeft mijn diëtiste het ooit ook beschreven..

En waar leef je dan van intussen tijd depster? Van lucht of zo. En waarom vallen mensen met anorexia wel af. Die eten ook wel iets maar gewoon te weinig. zo ook een groot gedeelte van de bevolking die te weinig te eten heeft, die hebben echt nog wel iets te eten (gelukkig anders gingen ze vrij snel dood) maar te weinig en dus teren ze in op hun lichaamsvoorraden. Mogelijk dat je lichaam vocht vast gaat houden van honger oedeem en je dus op de weegschaal geen vermindering van kilo's ziet. Maar gelukkig gaat dat nog niet op voor de mensen die op een dieet zitten en daar niet van afvallen omdat ze volgens vele van dit forum in een 'spaarstand' zitten. Die spaarstand zou zich kunnen uiten in minder afvallen dan verwacht maar als mensen aankomen of zelf in gewicht toenemen zijn het vaak verborgen calorien die ze naar binnen werken. Vind het sowieso knap dat iemand kan berekenen hoeveel kcal die binnen krijgt. Vaak kook je voor meedere mensen , maar buiten dat hoeveel krijg je van de boter/olie binnen waar je je vlees in braad bv., hoe dik snij je je plakken kaas, hoe vol schep je je opscheplepel etc etc.

Helemaal met Baukje eens.



Afvallen (en aankomen) is in beginsel geen "rocket science". Als je meer energie verbruikt dan je binnen krijgt dan val je af (en andersom: als er meer energie binnenkomt dan je verbruikt kom je aan). De wetten van de thermodynamica (klik: http://nl.wikipedia.org/wiki/Thermodynamica ) gelden namelijk ook voor het menselijk lichaam.



Uiteraard zijn er ook andere factoren die je gewicht mede bepalen. Bijvoorbeeld de hoeveelheid vocht die wordt vastgehouden en je blaas-, maag- en darminhoud. De invloed daarvan is echter (behoudens zeer uitzonderlijke gevallen) gering, maximaal enkele kilo's.



Wat wel lastig is, is vaststellen hoeveel energie je binnen krijgt en verbruikt. Dát is iets wat - simpel gezegd – niet eenvoudig is. Om voor een bepaald persoon vast te stellen wat het precieze energieverbruik op een dag is moeten diverse wetenschappelijke onderzoeken worden gedaan. Die onderzoeken zeggen dan weer weinig over het energieverbruik van die persoon in andere situaties of over het precieze gebruik van een andere persoon in dezelfde situatie.



Hetzelfde gaat op voor het vaststellen van de precieze energetische waarde van voedingsproducten. De basisprincipes zijn hiervan bekend:



proteïne = 4 kcal/gram

koolhydraten= 4 kcal/gram

vetten 9 kcal/gram

alcohol = 7 kcal/gram

voedingsvezel 2 kcal/gram.



De voedingswaarde zoals deze op de verpakking van veel producten staat is echter gebaseerd op een gemiddelde, dit betekent dat deze waarde niet zonder meer (en in alle gevallen) correct is. Daarnaast bestaat er in het dagelijks leven een zekere foutmarge bij het afwegen/meten van producten en is een vergissing snel gemaakt (of vergeet je de domweg of je nu drie of vier dropjes hebt gegeten). Het zal daarbij gaan om kleine verschillen, maar alles bij elkaar opgeteld maken die nu juist wel het verschil.



Voorgaande is volgens mij een van de redenen waardoor mensen problemen ondervinden met gewichtsbeheersing én waardoor "dieetmythes" ontstaan.



Een voorbeeld: de richtlijn voor de energiebehoefte van een vrouw is 2000 kcal per dag. Dit is echter - zoals gezegd - een richtlijn die gebaseerd is op een "gemiddelde". Voor een kleine, weinig gespierde vrouw met passieve levensstijl kan deze behoefte veel lager liggen, bijvoorbeeld rond de 1500 kcal (of nog minder) per dag. Als deze vrouw – conform de richtlijn – 2000 kcal per dag eet, dan is er dus sprake van een overschot van 500 kcal per dag.



Een gechargeerde berekening, waarbij we er vanuit gaan dat deze vrouw dit eetpatroon een jaar volgt:



365 x 500 = 182500 kcal per jaar. Dat is 182500/9000=) 20,27 kilo vet in een jaar.



Dit is geen exacte berekening maat deze vrouw komt in ieder geval flink aan op een dieet van 2000 kcal per dag.



Zelfs als deze vouw op "dieet" zou gaan – en nog maar 1700 kcal per dag zou eten – is er sprake van een overschot van 200 kcal per dag. 365 x 200 = 73000 kcal per jaar. Dat is (73000/9000=) 8,11 kilo vet per jaar. Ook dan komt deze vrouw dus nog aan!



Hetzelfde geldt natuurlijk ook voor verschillen die ontstaan door onduidelijkheid over de precieze "intake". Een tweede voorbeeld: Iemand drinkt drie glazen cola per dag. Deze persoon denkt dat dit glazen van 250 ml zijn ( = 105 kcal per glas), maar dit zijn in werkelijkheid glazen van 300 ml (= 126 kcal per glas). Dit zijn dus 63 kcal "extra" per dag. Dit lijk niet veel, maar: 63 x 365 = 22995 kcal per jaar, 22995/9000 = 2,55 kilo vet per jaar.



Het principe van afvallen is dus geen rocket science, maar de exacte intake en output vaststellen wel. Kleine afwijkingen kunnen daarbij al een groot verschil maken.

Ja, er bestaat een spaarstand en: Ja, als je weinig eet val je natuurlijk af.

Dat laatste is heel simpel: zodra er meer verbrand wordt dan dat er binnenkomt, verlies je gewicht.



Die zgn 'spaarstand' is helemaal niet zo spannend. Wat er gebeurt is dat je lichaam je stofwisseling vertraagt. Dit is een maximale verlaging naar 75%, en vaak is dit al niet eens zo.

Pas wanneer je weer meer gaat eten, slaat je lichaam misschien wat meer vet op (sparen), doordat die stofwisseling nog op een ietwat verlaagd percentage staat. Resultaat: jojo-effect. Je lichaamsgewicht groeit terwijl je alsnog weinig eet.



Dit bovenstaande, over de harde schreeuwers van de 'spaarstand', gebeurt eigenlijk vooral wanneer je eetweek er zo uit zou zien:

Maandag - veel eten

Dinsdag - weinig eten

Woensdag - weinig eten

Donderdag - veel eten

etc.



Als je een langere periode weinig eet, val je dus gewoon af. Easy as that.

Mooie uitleg, QQelleQ!

Het verhaal hoeveel je binnen krijgt hoeveel je gebruikt....is te simpel en achterhaald.

quote:viva-amber schreef op 06 november 2014 @ 16:24:

Het verhaal hoeveel je binnen krijgt hoeveel je gebruikt....is te simpel en achterhaald.Ik ben het met je eens dat ik het verhaal "simpel" heb weergegeven (dat geef ik zelf ook aan in mijn post), maar achterhaald is het zeker niet. Er zijn welliswaar bekende - en ook nog zat onbekende - factoren die "intake en output" kunnen beïnvloeden, zie bijvoorbeeld alcohol, waarvan men eerst dacht dat dit gezien moest worden als "gewone" koolhydraten (4 kcal/gram) maar waarvan is gebleken dat dit (door het bijzondere metabolische proces) voor 7 kcal/gram telt, maar het basisprincipe blijft hetzelfde - energie ontstaat nu eenmaal niet uit niets (zie mijn link over Thermodynamica).

Ik heb altijd geleerd: na 72 uur niets eet gaat je lijf in de spaarstand.