Lijf & Lijn
alle pijlers
eetstoornis bijna overwonnen, maar de zomer lonkt
vrijdag 20 maart 2009 om 11:45
Beetje rare topictitel maar goed,
Ik weet dat er meer forummers zijn die een eetstoornis hebben gehad of daar gedeeltelijk van zijn hersteld. Zal eerst mijn eigen verhaal een beetje vertellen. Sinds afgelopen winter heb ik eindelijk het idee dat ik mijn eetstoornis de baas ben. Ik had in de afgelopen 3 jaar afwisselend anorexia en boulimia. Veel intensieve therapie, zelfstudie en wijsheid heeft me weer teruggebracht naar mijn eigen ik. Ik ben blij dat ik niet meer gevangen zit in mijn gedachten en dwangmatig gedrag. Máár..
De zomer komt er weer aan, ik ben wat dikker geworden en wil deze zomer wel weer in bikini. Ik heb nu maat 42 en er moet gewoon echt wat van af. Ik heb mezelf wel in de hand denk ik en wil nooit meer op een manier afvallen zoals ik eerst deed. Ik kwam altijd wel wat aan in winters en "crashte" dat er in het voorjaar binnen twee weken weer vanaf. Dit voorjaar is een beproeving, er moet wel wat af maar dan op een hele goede gezonde en verantwoorde manier. Zijn er meer forummers die dit herkennen of meegemaakt hebben? Ik hoop zo dat ik voor mezelf kan bewijzen dat het ook anders kan.
Ik schrijf dit omdat ik net mijn bikini's uit de kast heb getrokken en tot de conclusie kwam dat ik die met dit figuur niet ga aantrekken deze zomer. En daarna meteen bang werd voor een terugval naar die ziekte!
Ik weet dat er meer forummers zijn die een eetstoornis hebben gehad of daar gedeeltelijk van zijn hersteld. Zal eerst mijn eigen verhaal een beetje vertellen. Sinds afgelopen winter heb ik eindelijk het idee dat ik mijn eetstoornis de baas ben. Ik had in de afgelopen 3 jaar afwisselend anorexia en boulimia. Veel intensieve therapie, zelfstudie en wijsheid heeft me weer teruggebracht naar mijn eigen ik. Ik ben blij dat ik niet meer gevangen zit in mijn gedachten en dwangmatig gedrag. Máár..
De zomer komt er weer aan, ik ben wat dikker geworden en wil deze zomer wel weer in bikini. Ik heb nu maat 42 en er moet gewoon echt wat van af. Ik heb mezelf wel in de hand denk ik en wil nooit meer op een manier afvallen zoals ik eerst deed. Ik kwam altijd wel wat aan in winters en "crashte" dat er in het voorjaar binnen twee weken weer vanaf. Dit voorjaar is een beproeving, er moet wel wat af maar dan op een hele goede gezonde en verantwoorde manier. Zijn er meer forummers die dit herkennen of meegemaakt hebben? Ik hoop zo dat ik voor mezelf kan bewijzen dat het ook anders kan.
Ik schrijf dit omdat ik net mijn bikini's uit de kast heb getrokken en tot de conclusie kwam dat ik die met dit figuur niet ga aantrekken deze zomer. En daarna meteen bang werd voor een terugval naar die ziekte!
vrijdag 20 maart 2009 om 20:47
Ja Natadecoco, in Ethiopie zijn veel minder psychische aandoeningen. Logisch, want die mensen zitten in de overlevingsmodus. Wij niet, hier in het westen zitten we in de comfortzone. Maar dat wil niet zeggen dat wij conform de standaard in Ethiopie moeten gaan leven. Want hop, een comfortabel bed de deur uit, je auto...want he, in Ethiopie hebben ze dat ook allemaal niet. Of lekkere roomsoesjes for that matter.
Wat ik niet begrijp,en da's niet aanvallend bedoeld maar gewoon omdat ik het me echt afvraag....hoe kun je met anorexia maat 42 hebben?
Wat ik niet begrijp,en da's niet aanvallend bedoeld maar gewoon omdat ik het me echt afvraag....hoe kun je met anorexia maat 42 hebben?
vrijdag 20 maart 2009 om 20:56
quote:Digitalis schreef op 20 maart 2009 @ 20:47:
Ja Natadecoco, in Ethiopie zijn veel minder psychische aandoeningen. Logisch, want die mensen zitten in de overlevingsmodus. Wij niet, hier in het westen zitten we in de comfortzone. Maar dat wil niet zeggen dat wij conform de standaard in Ethiopie moeten gaan leven. Want hop, een comfortabel bed de deur uit, je auto...want he, in Ethiopie hebben ze dat ook allemaal niet. Of lekkere roomsoesjes for that matter.
Wat ik niet begrijp,en da's niet aanvallend bedoeld maar gewoon omdat ik het me echt afvraag....hoe kun je met anorexia maat 42 hebben?En omdat we een comfortabel leven moeten we anorexia krijgen. Het is een beslissing die alleen in een luxe wereld genomen kan worden wat mij betreft.
Ja Natadecoco, in Ethiopie zijn veel minder psychische aandoeningen. Logisch, want die mensen zitten in de overlevingsmodus. Wij niet, hier in het westen zitten we in de comfortzone. Maar dat wil niet zeggen dat wij conform de standaard in Ethiopie moeten gaan leven. Want hop, een comfortabel bed de deur uit, je auto...want he, in Ethiopie hebben ze dat ook allemaal niet. Of lekkere roomsoesjes for that matter.
Wat ik niet begrijp,en da's niet aanvallend bedoeld maar gewoon omdat ik het me echt afvraag....hoe kun je met anorexia maat 42 hebben?En omdat we een comfortabel leven moeten we anorexia krijgen. Het is een beslissing die alleen in een luxe wereld genomen kan worden wat mij betreft.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:09
hey inderdaad dat vroeg ik mij ook af (vraag van DIgitalis) Hoe kun je maat 42 hebben en anorexia?
Ik had namelijk altijd het beeld van anorexia (meiden die graat en graat mager waren met ingevallen ogen etc. )> Maat 42 is dat toch niet...dat is toch een ''goed gevulde'' maat?
Misschien een domme vraag..maar toch..snap het niet.
Ik had namelijk altijd het beeld van anorexia (meiden die graat en graat mager waren met ingevallen ogen etc. )> Maat 42 is dat toch niet...dat is toch een ''goed gevulde'' maat?
Misschien een domme vraag..maar toch..snap het niet.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:16
quote:milaatje schreef op 20 maart 2009 @ 16:34:
Ik herken het, heb zelf ook een e.s. gehad en ben nog steeds wel aan het worstelen met mijn lichaamsbeeld. Weet je wat het is, 42 is een prima maat, absoluut niet te dik. Als je dan toch wat wil afvallen, ga lekker iedere avond een stukje fietsen en volg een gewoon eetschema, met tussendoortjes. Want hoe weet je zeker dat, als je afvalt, je de grens niet naar beneden schroeft?
Ik ben van maat 40 naar 36 gegaan en vind mijzelf nog steeds te dik. Weet dat ik zeker niet meer moet afvallen trouwens. Maar pas dus op, diëten voor (ex) eetstoornispatiënten is heroine voor een (ex)junk. Waarheid als een koe. Ik spreek uit ervaring, je speelt met vuur. Waarschijnlijk heb je na je behandeling een 'contract' getekend waarin je hebt beloofd contact op te nemen met je hulpverlener wanneer je weer aan het lijnen zou slaan. Dat is niet voor niets, ik hoor de alarmbellen hier in Groningen rinkelen.
In plaats van weer te gaan lijnen en opnieuw te gaan pokeren met je gezondheid, waarom niet je energie steken in het leren accepteren van je lichaam en het waarderen van je hervonden gezondheid? Ga een stel leuke nieuwe bikini's kopen. Je voelt je nu dik enkel en alleen omdat die bikini's van vorig jaar nu te klein zijn. Logisch want toen was je ongezond mager. Ik heb nog steeds een ondergewicht maar als ik een broek aan probeer te trekken van 10 kilo geleden (lees: tegen gedwongen voeding aanhikkend) voel ik me ook moddervet. En puilt mijn 'buik' eroverheen. In goed passende kleding hoef je je niet dik te voelen. Weggooien die kleding, je bewaart toch ook geen souvenirs van een vakantie from hell?
Kleine tip: als je je zo blind staart op maten koop dan zeker niks bij de H&M of Pimky's. Ik pas daar niets in XS, S en M en nogmaals, ik zit nog onder een gezond gewicht. Mexx of Esprit hangt aan een zelfde maat en modelletje broek een kaartje met maat 34. In de H&M stap ik het pashokje depressief uit, Mexx of Esprit verlaat ik met een tas vol leuke kleding waarin ik me lekker voel.
Was je gelukkig toen je vel over been was? Genoot je van het leven, van de macht die die stoornis over je had? Ik durf te wedden van niet.
Ik herken het, heb zelf ook een e.s. gehad en ben nog steeds wel aan het worstelen met mijn lichaamsbeeld. Weet je wat het is, 42 is een prima maat, absoluut niet te dik. Als je dan toch wat wil afvallen, ga lekker iedere avond een stukje fietsen en volg een gewoon eetschema, met tussendoortjes. Want hoe weet je zeker dat, als je afvalt, je de grens niet naar beneden schroeft?
Ik ben van maat 40 naar 36 gegaan en vind mijzelf nog steeds te dik. Weet dat ik zeker niet meer moet afvallen trouwens. Maar pas dus op, diëten voor (ex) eetstoornispatiënten is heroine voor een (ex)junk. Waarheid als een koe. Ik spreek uit ervaring, je speelt met vuur. Waarschijnlijk heb je na je behandeling een 'contract' getekend waarin je hebt beloofd contact op te nemen met je hulpverlener wanneer je weer aan het lijnen zou slaan. Dat is niet voor niets, ik hoor de alarmbellen hier in Groningen rinkelen.
In plaats van weer te gaan lijnen en opnieuw te gaan pokeren met je gezondheid, waarom niet je energie steken in het leren accepteren van je lichaam en het waarderen van je hervonden gezondheid? Ga een stel leuke nieuwe bikini's kopen. Je voelt je nu dik enkel en alleen omdat die bikini's van vorig jaar nu te klein zijn. Logisch want toen was je ongezond mager. Ik heb nog steeds een ondergewicht maar als ik een broek aan probeer te trekken van 10 kilo geleden (lees: tegen gedwongen voeding aanhikkend) voel ik me ook moddervet. En puilt mijn 'buik' eroverheen. In goed passende kleding hoef je je niet dik te voelen. Weggooien die kleding, je bewaart toch ook geen souvenirs van een vakantie from hell?
Kleine tip: als je je zo blind staart op maten koop dan zeker niks bij de H&M of Pimky's. Ik pas daar niets in XS, S en M en nogmaals, ik zit nog onder een gezond gewicht. Mexx of Esprit hangt aan een zelfde maat en modelletje broek een kaartje met maat 34. In de H&M stap ik het pashokje depressief uit, Mexx of Esprit verlaat ik met een tas vol leuke kleding waarin ik me lekker voel.
Was je gelukkig toen je vel over been was? Genoot je van het leven, van de macht die die stoornis over je had? Ik durf te wedden van niet.
vrijdag 20 maart 2009 om 21:24
quote:natadecoco schreef op 20 maart 2009 @ 20:56:
[...]
En omdat we een comfortabel leven moeten we anorexia krijgen. Het is een beslissing die alleen in een luxe wereld genomen kan worden wat mij betreft.
Jij bent echt niet wijs als je denkt dat iemand 'besluit' om een eetstoornis te ontwikkelen. Besluiten mensen in jouw omgeving om depressief te worden? Laat me raden, die mensen vertel je dat ze zichzelf een schop onder de reet moeten geven/schouders er 'gewoon' even onder moeten zetten?
Wat Digi schrijft is wetenschappelijk onderbouwd: de behoeftenpiramide van Maslow.
[...]
En omdat we een comfortabel leven moeten we anorexia krijgen. Het is een beslissing die alleen in een luxe wereld genomen kan worden wat mij betreft.
Jij bent echt niet wijs als je denkt dat iemand 'besluit' om een eetstoornis te ontwikkelen. Besluiten mensen in jouw omgeving om depressief te worden? Laat me raden, die mensen vertel je dat ze zichzelf een schop onder de reet moeten geven/schouders er 'gewoon' even onder moeten zetten?
Wat Digi schrijft is wetenschappelijk onderbouwd: de behoeftenpiramide van Maslow.
vrijdag 20 maart 2009 om 22:36
In de OP staat ook duidelijk dat ze nu geen es meer heeft en juist iets is aangekomen.
Overigens zegt een maat of een gezond gewicht niet alles hoor, je kunt ook anorexia hebben met maat 42 en een gezond gewicht, het gaat namelijk om de denkbeelden en het psychische gedeelte, bovendien beginnen veel anorecten juist met een iest te hoog gewicht, omdat ze willen afvallen en zo kan de anorexia erin sluipen door te slaan naar het extreme en dat is inderdaad uitgemergeld en broot, botten-mager, maar dat gebeurd natuurlijk niet zomaar.Het psychische sluipt er altijd eerst in, dan komt pas het lichaamelijke en dus zichtbare gedeelte, dat maakt het dan ook vaak zo lastig om het bij iemand te ontdekken en ben je vaak al te laat. Staar je dus niet altijd blind op iemands gewicht of maat.
Overigens zegt een maat of een gezond gewicht niet alles hoor, je kunt ook anorexia hebben met maat 42 en een gezond gewicht, het gaat namelijk om de denkbeelden en het psychische gedeelte, bovendien beginnen veel anorecten juist met een iest te hoog gewicht, omdat ze willen afvallen en zo kan de anorexia erin sluipen door te slaan naar het extreme en dat is inderdaad uitgemergeld en broot, botten-mager, maar dat gebeurd natuurlijk niet zomaar.Het psychische sluipt er altijd eerst in, dan komt pas het lichaamelijke en dus zichtbare gedeelte, dat maakt het dan ook vaak zo lastig om het bij iemand te ontdekken en ben je vaak al te laat. Staar je dus niet altijd blind op iemands gewicht of maat.
zaterdag 21 maart 2009 om 08:51
Weet ik wel allemaal hoor, dat 't om het psychische gedeelte gaat. Maar dan is de anorexia niet 'ver' ontwikkeld me dunkt, als je maat 42 hebt. Doet niets af aan de ernst enzo, gewoon een overpeinzing.
En nata, het is redelijk shockerend dat je denkt dat anorexia een keuze is. Is het namelijk niet. Of je moet kanker ook een keuze vinden, dan wel, dan wel.
En nata, het is redelijk shockerend dat je denkt dat anorexia een keuze is. Is het namelijk niet. Of je moet kanker ook een keuze vinden, dan wel, dan wel.
zaterdag 21 maart 2009 om 09:10
Wellicht is het verstandig voor Natadecoco om even naar de site van het Trimbos Instituut te gaan om zich even fatsoenlijk te laten inlichten over eetstoornissen.
@Zomerfreak: Ga praten met je therapeut en ga niet lopen klooien met eten en sporten. De kans dat je weer terugvalt in je oude controle issues is groot, helemaal als je de strenge eisen (ik MOET gezonder eten, ik MOET meer sporten etc.) die je jezelf weer gaat opleggen niet vol kunt houden. Dat zal voorlopig nog zo blijven, het is nog allemaal pril en kwetsbaar.
Dat het niet gaat over dun willen zijn gaat hoef ik jou niet te vertellen, maar neem het risico gewoon niet. Je bent hard op weg en al ver gekomen. Succes!
@Zomerfreak: Ga praten met je therapeut en ga niet lopen klooien met eten en sporten. De kans dat je weer terugvalt in je oude controle issues is groot, helemaal als je de strenge eisen (ik MOET gezonder eten, ik MOET meer sporten etc.) die je jezelf weer gaat opleggen niet vol kunt houden. Dat zal voorlopig nog zo blijven, het is nog allemaal pril en kwetsbaar.
Dat het niet gaat over dun willen zijn gaat hoef ik jou niet te vertellen, maar neem het risico gewoon niet. Je bent hard op weg en al ver gekomen. Succes!
maandag 23 maart 2009 om 15:05
NRC HANDELSBLAD
zaterdag 22 september 2007 door webredactie
Anorexia en dwangbehandeling
In het Zaterdags Bijvoegsel van 22 september staat een verhaal over behandelmethodes voor anorexia. Anorexia, zeggen de medici, begint met een besluit om af te vallen. Om er daarna niet meer mee kunnen ophouden. De meeste mensen houden lijnen niet lang vol. Anorexiapatiënten houden het eindeloos vol. Eén op de tien tot ze eraan overlijdt. Jonge meisjes die anorexia ontwikkelen, stoppen vaak helemaal met eten, en soms ook met drinken. Er zijn kinderen die niet eens hun speeksel meer durven door te slikken, zo bang zijn ze. Sommige deskundigen die in het artikel aan het woord komen, pleiten dan ook voor de mogeiijkheid dat artsen eerder een dwangbehandeling kunnen opleggen.
zaterdag 22 september 2007 door webredactie
Anorexia en dwangbehandeling
In het Zaterdags Bijvoegsel van 22 september staat een verhaal over behandelmethodes voor anorexia. Anorexia, zeggen de medici, begint met een besluit om af te vallen. Om er daarna niet meer mee kunnen ophouden. De meeste mensen houden lijnen niet lang vol. Anorexiapatiënten houden het eindeloos vol. Eén op de tien tot ze eraan overlijdt. Jonge meisjes die anorexia ontwikkelen, stoppen vaak helemaal met eten, en soms ook met drinken. Er zijn kinderen die niet eens hun speeksel meer durven door te slikken, zo bang zijn ze. Sommige deskundigen die in het artikel aan het woord komen, pleiten dan ook voor de mogeiijkheid dat artsen eerder een dwangbehandeling kunnen opleggen.
maandag 23 maart 2009 om 15:19
quote:ezeltjeprik schreef op 21 maart 2009 @ 09:10:
Wellicht is het verstandig voor Natadecoco om even naar de site van het Trimbos Instituut te gaan om zich even fatsoenlijk te laten inlichten over eetstoornissen.
Bedankt voor de tip
TRIMBOS - Wat is anorexia?
Anorexia nervosa is een eetstoornis. Mensen met anorexia proberen uit alle macht af te vallen. Sommigen gaan daarom vasten. Anderen hebben regelmatig last van eetbuiten, maar raken het eten weer kwijt door over te geven, laxeermiddelen te gebruiken of plaspillen, of een klysma.
Letterlijk betekent anorexia nervosa: gebrek aan eetlust door een psychische oorzaak. Maar dit is onjuist. Mensen met anorexia hebben wel degelijk honger, alleen ze proberen dat gevoel te onderdrukken. Ze geven er niet aan toe.
Dat betekent toch echt dat het een keuze is voor mij. Niemand dwingt je om niet meer te eten o.i.d.
Mijn standpunt wijkt misschien af van het gewenste antwoord, maar ieder zijn mening.
Je kunt in mijn ogen niet zeggen dat leukemie, hersenbloedingen, darmkanker of dergelijke een keuze zijn.......... Daarentegen is anorexia iets wat de persoon in kwestie toch wel degelijk beslist en dus ook zijn/haar eigen lot in handen heeft, dat is anorexia
Wellicht is het verstandig voor Natadecoco om even naar de site van het Trimbos Instituut te gaan om zich even fatsoenlijk te laten inlichten over eetstoornissen.
Bedankt voor de tip
TRIMBOS - Wat is anorexia?
Anorexia nervosa is een eetstoornis. Mensen met anorexia proberen uit alle macht af te vallen. Sommigen gaan daarom vasten. Anderen hebben regelmatig last van eetbuiten, maar raken het eten weer kwijt door over te geven, laxeermiddelen te gebruiken of plaspillen, of een klysma.
Letterlijk betekent anorexia nervosa: gebrek aan eetlust door een psychische oorzaak. Maar dit is onjuist. Mensen met anorexia hebben wel degelijk honger, alleen ze proberen dat gevoel te onderdrukken. Ze geven er niet aan toe.
Dat betekent toch echt dat het een keuze is voor mij. Niemand dwingt je om niet meer te eten o.i.d.
Mijn standpunt wijkt misschien af van het gewenste antwoord, maar ieder zijn mening.
Je kunt in mijn ogen niet zeggen dat leukemie, hersenbloedingen, darmkanker of dergelijke een keuze zijn.......... Daarentegen is anorexia iets wat de persoon in kwestie toch wel degelijk beslist en dus ook zijn/haar eigen lot in handen heeft, dat is anorexia
maandag 23 maart 2009 om 17:20
quote:natadecoco schreef op 23 maart 2009 @ 15:19:
[...]
Bedankt voor de tip
TRIMBOS - Wat is anorexia?
Anorexia nervosa is een eetstoornis. Mensen met anorexia proberen uit alle macht af te vallen. Sommigen gaan daarom vasten. Anderen hebben regelmatig last van eetbuiten, maar raken het eten weer kwijt door over te geven, laxeermiddelen te gebruiken of plaspillen, of een klysma.
Letterlijk betekent anorexia nervosa: gebrek aan eetlust door een psychische oorzaak. Maar dit is onjuist. Mensen met anorexia hebben wel degelijk honger, alleen ze proberen dat gevoel te onderdrukken. Ze geven er niet aan toe.
Dat betekent toch echt dat het een keuze is voor mij. Niemand dwingt je om niet meer te eten o.i.d.
Mijn standpunt wijkt misschien af van het gewenste antwoord, maar ieder zijn mening.
Je kunt in mijn ogen niet zeggen dat leukemie, hersenbloedingen, darmkanker of dergelijke een keuze zijn.......... Daarentegen is anorexia iets wat de persoon in kwestie toch wel degelijk beslist en dus ook zijn/haar eigen lot in handen heeft, dat is anorexia
Wat mij betreft verdien je de trofee voor minst empathische en minst intelligente forummer van de maand. :puke:
Anorexia is een ziekte, geen lifestyle of hobby. Dat deel over dat 1 op de 10 overlijdt aan de gevolgen van deze ziekte niet gelezen of is dat in jouw ogen ook een 'keuze'?
Ziet de foto in dit artikel http://www.calorielijst.nl/dieetnieuws/?nieuws=945 eruit als iets waar iemand voor kiest?
[...]
Bedankt voor de tip
TRIMBOS - Wat is anorexia?
Anorexia nervosa is een eetstoornis. Mensen met anorexia proberen uit alle macht af te vallen. Sommigen gaan daarom vasten. Anderen hebben regelmatig last van eetbuiten, maar raken het eten weer kwijt door over te geven, laxeermiddelen te gebruiken of plaspillen, of een klysma.
Letterlijk betekent anorexia nervosa: gebrek aan eetlust door een psychische oorzaak. Maar dit is onjuist. Mensen met anorexia hebben wel degelijk honger, alleen ze proberen dat gevoel te onderdrukken. Ze geven er niet aan toe.
Dat betekent toch echt dat het een keuze is voor mij. Niemand dwingt je om niet meer te eten o.i.d.
Mijn standpunt wijkt misschien af van het gewenste antwoord, maar ieder zijn mening.
Je kunt in mijn ogen niet zeggen dat leukemie, hersenbloedingen, darmkanker of dergelijke een keuze zijn.......... Daarentegen is anorexia iets wat de persoon in kwestie toch wel degelijk beslist en dus ook zijn/haar eigen lot in handen heeft, dat is anorexia
Wat mij betreft verdien je de trofee voor minst empathische en minst intelligente forummer van de maand. :puke:
Anorexia is een ziekte, geen lifestyle of hobby. Dat deel over dat 1 op de 10 overlijdt aan de gevolgen van deze ziekte niet gelezen of is dat in jouw ogen ook een 'keuze'?
Ziet de foto in dit artikel http://www.calorielijst.nl/dieetnieuws/?nieuws=945 eruit als iets waar iemand voor kiest?
maandag 23 maart 2009 om 19:27
Lieve zomerfreak,
Wat goed dat je al zover gekomen bent! Ik zat/zit in dezelfde situatie als jij. Ik dacht ook dat ik beter was en ging 'weer even een beetje beter op mijn eten letten'. FOUT! Resultaat: terugval. Je eetstoornis blijft altijd aanwezig.
Ik denk dat je het nu niet in afvallen moet zoeken, maar in acceptatie van jezelf.
Oh en allemaal:
Ik stel voor dat we natacoco or what's her name bij deze, vanaf nu, allemaal negeren. Wij hoeven haar niet uit te gaan leggen dat een eetstoornis geen keuze is; zulke mensen zet je toch niet op andere gedachten. We kunnen onze energie beter aan meer ehm.. (*netjes blijven Bladie, n-e-t-j-e-s...*) emphatische mensen besteden.
Sterkte, zomerfreak!
Wat goed dat je al zover gekomen bent! Ik zat/zit in dezelfde situatie als jij. Ik dacht ook dat ik beter was en ging 'weer even een beetje beter op mijn eten letten'. FOUT! Resultaat: terugval. Je eetstoornis blijft altijd aanwezig.
Ik denk dat je het nu niet in afvallen moet zoeken, maar in acceptatie van jezelf.
Oh en allemaal:
Ik stel voor dat we natacoco or what's her name bij deze, vanaf nu, allemaal negeren. Wij hoeven haar niet uit te gaan leggen dat een eetstoornis geen keuze is; zulke mensen zet je toch niet op andere gedachten. We kunnen onze energie beter aan meer ehm.. (*netjes blijven Bladie, n-e-t-j-e-s...*) emphatische mensen besteden.
Sterkte, zomerfreak!
donderdag 26 maart 2009 om 20:20
quote:newstylista schreef op 20 maart 2009 @ 12:03:
Ik ben het eens met ZIVA, eten zal voor jou altijd een valkuil blijven, als je op een gezonde & verantwoorde manier wilt afvallen kun je het beste naar een diëtiste gaan, zij kan je goed begeleiden bij het afvallen.
Pff...jeetje zeg...lekker vooruitzicht. Dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Je kunt ook goed herstellen van een eetstoornis en eten niet meer als valkuil hebben! (sorry voor felle reactie, voel me aangesproken haha! )
Maarre, TO, ik zou ook gaan sporten. Beetje cardio. Beetje met gewichten (bodypump van Les Mills is een goeie) Als het goed met je gaat (in je hoofd bedoel ik dan) zul je merken dat je je beter over je lijf voelt als alles wat strakker is. Het hangt niet allemaal van je gewicht af. Ik voel me zelf ook wel gezonder en fitter als ik sport en dat scheelt ook.
Maar let er wel op dat het sporten niet dwangmatig wordt, anders ben je weer terug bij af.
Gezond eten, gezond sportpatroon en zo is het goed. Als je dan nog niet tevreden bent moet je leren om je lichaam te accepteren zoals het is.
Ik ben het eens met ZIVA, eten zal voor jou altijd een valkuil blijven, als je op een gezonde & verantwoorde manier wilt afvallen kun je het beste naar een diëtiste gaan, zij kan je goed begeleiden bij het afvallen.
Pff...jeetje zeg...lekker vooruitzicht. Dit hoeft helemaal niet zo te zijn. Je kunt ook goed herstellen van een eetstoornis en eten niet meer als valkuil hebben! (sorry voor felle reactie, voel me aangesproken haha! )
Maarre, TO, ik zou ook gaan sporten. Beetje cardio. Beetje met gewichten (bodypump van Les Mills is een goeie) Als het goed met je gaat (in je hoofd bedoel ik dan) zul je merken dat je je beter over je lijf voelt als alles wat strakker is. Het hangt niet allemaal van je gewicht af. Ik voel me zelf ook wel gezonder en fitter als ik sport en dat scheelt ook.
Maar let er wel op dat het sporten niet dwangmatig wordt, anders ben je weer terug bij af.
Gezond eten, gezond sportpatroon en zo is het goed. Als je dan nog niet tevreden bent moet je leren om je lichaam te accepteren zoals het is.
donderdag 26 maart 2009 om 20:33
quote:natadecoco schreef op 20 maart 2009 @ 16:45:
[...]
oh sorry ik wist niet dat het verplicht was om medelijden te hebben.
Anorexia is een psychisch probleem, eens. Maar als je in een situatie opgroeit waar mensen sterven van de honger zul je geen anorexia krijgen, geloof me.
Nee, maar dan ontwikkel je wel iets anders (verslaving, automutilatie, dwangstoornis om maar een paar voorbeelden te noemen). Het zou me trouwens ook niet verbazen als er in Ethiopië ook mensen zijn met anorexia. Juist kortzichtig om te denken dat het daar niet bestaat.
Verder eens met Elynn...ga niet eens reageren op de andere posts van natadecoco. Blijkbaar absoluut geen ervaring met een eetstoornis.
Ben ook wel benieuwd hoe het met je gaat zomerfreak. Zoals HPL zei vrees ik ook dat je er nog lang niet bent, dus hoop dat je je nu goed laat helpen! Zo zonde om een hekel aan je lichaam te hebben terwijl dat niet nodig is.
[...]
oh sorry ik wist niet dat het verplicht was om medelijden te hebben.
Anorexia is een psychisch probleem, eens. Maar als je in een situatie opgroeit waar mensen sterven van de honger zul je geen anorexia krijgen, geloof me.
Nee, maar dan ontwikkel je wel iets anders (verslaving, automutilatie, dwangstoornis om maar een paar voorbeelden te noemen). Het zou me trouwens ook niet verbazen als er in Ethiopië ook mensen zijn met anorexia. Juist kortzichtig om te denken dat het daar niet bestaat.
Verder eens met Elynn...ga niet eens reageren op de andere posts van natadecoco. Blijkbaar absoluut geen ervaring met een eetstoornis.
Ben ook wel benieuwd hoe het met je gaat zomerfreak. Zoals HPL zei vrees ik ook dat je er nog lang niet bent, dus hoop dat je je nu goed laat helpen! Zo zonde om een hekel aan je lichaam te hebben terwijl dat niet nodig is.
vrijdag 27 maart 2009 om 09:58
quote:fleurtje schreef op 27 maart 2009 @ 00:03:
Ik ken eigenlijk geen een ex-anorexia/boulimia-patient waarbij eten GEEN valkuil is...
Enne, zoals ik al zei: in Ethiopie is ook anorexia, heb het aan collega gevraagd, vorige week.
Ik vond het vooral vervelend neergezet. Zomaar iemand op een forum die jou helemaal niet kent zegt even, "eten zal voor jou altijd een valkuil zijn" Geef de hoop maar op zou ik zeggen
Als je een eetstoornis hebt (gehad) moet je je er maar bij neerleggen dat je voor de rest van je leven die valkuil zal hebben?
Ja, ik geloof ook wel dat er in Ethiopië anorexia is idd. Hoe weet jouw collega dat eigenlijk?
Ik ken eigenlijk geen een ex-anorexia/boulimia-patient waarbij eten GEEN valkuil is...
Enne, zoals ik al zei: in Ethiopie is ook anorexia, heb het aan collega gevraagd, vorige week.
Ik vond het vooral vervelend neergezet. Zomaar iemand op een forum die jou helemaal niet kent zegt even, "eten zal voor jou altijd een valkuil zijn" Geef de hoop maar op zou ik zeggen
Als je een eetstoornis hebt (gehad) moet je je er maar bij neerleggen dat je voor de rest van je leven die valkuil zal hebben?
Ja, ik geloof ook wel dat er in Ethiopië anorexia is idd. Hoe weet jouw collega dat eigenlijk?
vrijdag 27 maart 2009 om 12:40
Digi, zelfs als ik vel over been zou worden zal ik niet in kleiner dan maat 40 passen, misschien zelfs wel niet kleiner dan maat 42 (mijn huidige maat). Ik ben namelijk 1m83 en niet tenger, maar wel slank. Mijn schouders en heupen zijn zo breed dat ik die maat gewoon nodig heb, hoe slank ik ook ben. Aangezien ik ook aardige spieren heb, schat ik in dat met die weghongeren ik nog op maatje 40 uit zou komen. Maar botten kun je niet weglijnen, dus.....
Verkijk je niet zo op een maat, dat zegt niets als je geen lengte en bouw van iemand weet.
Verkijk je niet zo op een maat, dat zegt niets als je geen lengte en bouw van iemand weet.
vrijdag 27 maart 2009 om 12:49
Runner, ik weet niet of je je er bij moet neerleggen dat het altijd een valkuil zal blijven. Ik denk wel dat dát accepteren, wel meehelpt er iets relaxter mee om te gaan...
Ik kan zeggen dat ik 100% over mn anorexia heen ben, maar ik merk wel dat als ik me niet ok voel, het de neiging heeft effect te hebben op mijn eten. Ik geef er niet aan toe, maar die neiging is er wel. En doordat die neiging er (nog) is, kan ik toch niet eigenlijk niet zeggen dat ik er 100% overheen ben. Ik maak er dus 90% van. En ik denk dat dat altijd wel zal blijven. Is niet erg, ik hoor het van meer mensen die eetstoornis hebben gehad. Je bent al zó ver als je het van jezelf weet...
Mijn collega weet dat, omdat hij uit Ethiopie komt
Ik kan zeggen dat ik 100% over mn anorexia heen ben, maar ik merk wel dat als ik me niet ok voel, het de neiging heeft effect te hebben op mijn eten. Ik geef er niet aan toe, maar die neiging is er wel. En doordat die neiging er (nog) is, kan ik toch niet eigenlijk niet zeggen dat ik er 100% overheen ben. Ik maak er dus 90% van. En ik denk dat dat altijd wel zal blijven. Is niet erg, ik hoor het van meer mensen die eetstoornis hebben gehad. Je bent al zó ver als je het van jezelf weet...
Mijn collega weet dat, omdat hij uit Ethiopie komt
