Lijf & Lijn
alle pijlers
eetstoornis bijna overwonnen, maar de zomer lonkt
vrijdag 20 maart 2009 om 11:45
Beetje rare topictitel maar goed,
Ik weet dat er meer forummers zijn die een eetstoornis hebben gehad of daar gedeeltelijk van zijn hersteld. Zal eerst mijn eigen verhaal een beetje vertellen. Sinds afgelopen winter heb ik eindelijk het idee dat ik mijn eetstoornis de baas ben. Ik had in de afgelopen 3 jaar afwisselend anorexia en boulimia. Veel intensieve therapie, zelfstudie en wijsheid heeft me weer teruggebracht naar mijn eigen ik. Ik ben blij dat ik niet meer gevangen zit in mijn gedachten en dwangmatig gedrag. Máár..
De zomer komt er weer aan, ik ben wat dikker geworden en wil deze zomer wel weer in bikini. Ik heb nu maat 42 en er moet gewoon echt wat van af. Ik heb mezelf wel in de hand denk ik en wil nooit meer op een manier afvallen zoals ik eerst deed. Ik kwam altijd wel wat aan in winters en "crashte" dat er in het voorjaar binnen twee weken weer vanaf. Dit voorjaar is een beproeving, er moet wel wat af maar dan op een hele goede gezonde en verantwoorde manier. Zijn er meer forummers die dit herkennen of meegemaakt hebben? Ik hoop zo dat ik voor mezelf kan bewijzen dat het ook anders kan.
Ik schrijf dit omdat ik net mijn bikini's uit de kast heb getrokken en tot de conclusie kwam dat ik die met dit figuur niet ga aantrekken deze zomer. En daarna meteen bang werd voor een terugval naar die ziekte!
Ik weet dat er meer forummers zijn die een eetstoornis hebben gehad of daar gedeeltelijk van zijn hersteld. Zal eerst mijn eigen verhaal een beetje vertellen. Sinds afgelopen winter heb ik eindelijk het idee dat ik mijn eetstoornis de baas ben. Ik had in de afgelopen 3 jaar afwisselend anorexia en boulimia. Veel intensieve therapie, zelfstudie en wijsheid heeft me weer teruggebracht naar mijn eigen ik. Ik ben blij dat ik niet meer gevangen zit in mijn gedachten en dwangmatig gedrag. Máár..
De zomer komt er weer aan, ik ben wat dikker geworden en wil deze zomer wel weer in bikini. Ik heb nu maat 42 en er moet gewoon echt wat van af. Ik heb mezelf wel in de hand denk ik en wil nooit meer op een manier afvallen zoals ik eerst deed. Ik kwam altijd wel wat aan in winters en "crashte" dat er in het voorjaar binnen twee weken weer vanaf. Dit voorjaar is een beproeving, er moet wel wat af maar dan op een hele goede gezonde en verantwoorde manier. Zijn er meer forummers die dit herkennen of meegemaakt hebben? Ik hoop zo dat ik voor mezelf kan bewijzen dat het ook anders kan.
Ik schrijf dit omdat ik net mijn bikini's uit de kast heb getrokken en tot de conclusie kwam dat ik die met dit figuur niet ga aantrekken deze zomer. En daarna meteen bang werd voor een terugval naar die ziekte!
vrijdag 27 maart 2009 om 13:34
quote:natadecoco schreef op 23 maart 2009 @ 15:05:
NRC HANDELSBLAD
zaterdag 22 september 2007 door webredactie
Anorexia en dwangbehandeling
In het Zaterdags Bijvoegsel van 22 september staat een verhaal over behandelmethodes voor anorexia. Anorexia, zeggen de medici, begint met een besluit om af te vallen. Om er daarna niet meer mee kunnen ophouden. De meeste mensen houden lijnen niet lang vol. Anorexiapatiënten houden het eindeloos vol. Eén op de tien tot ze eraan overlijdt. Jonge meisjes die anorexia ontwikkelen, stoppen vaak helemaal met eten, en soms ook met drinken. Er zijn kinderen die niet eens hun speeksel meer durven door te slikken, zo bang zijn ze. Sommige deskundigen die in het artikel aan het woord komen, pleiten dan ook voor de mogeiijkheid dat artsen eerder een dwangbehandeling kunnen opleggen.
Tjonge jonge, ben je nou echt zo dom? Je hebt het verkeerde zinnetje in dit artikel vet (haha) gemaakt trouwens. Het gaat er niet om dat het begint met een besluit om af te vallen, maar dat je daarna niet meer KUNT stoppen. Dat is dus geen beslissing.
En om maar in te gaan op je stupide aanname dat er in Afrika geen eetstoornissen zijn, dat is niet zo. Check de research:
The study compared the mental and physical attitudes to food and body image of 40 young, black Zulu girls with 40 white, British females.
After questioning the University students, the researchers found that many of the girls admitted to periods of either not eating or vomiting after food.
Girls claimed to want to look less "like their mums and more like western girls."
"About 40% of the Zulu girls were overweight or obese, but more than half of them actually had quite disordered eating attitudes and behaviours," revealed Seed.
Many of the girls admitted to using laxatives and diet pills to control their weight, citing a desire to be "thinner" and wanting to look less "like their mums anymore and more like western girls."
Anders denk je voortaan even na voordat je iets zegt.
Oh en voor TO: Lijnen = taboe voor ex-anorecten en boulimia patienten, imo. Of vind je een bikini-proof lijf echt een eventuele terugval waard?
NRC HANDELSBLAD
zaterdag 22 september 2007 door webredactie
Anorexia en dwangbehandeling
In het Zaterdags Bijvoegsel van 22 september staat een verhaal over behandelmethodes voor anorexia. Anorexia, zeggen de medici, begint met een besluit om af te vallen. Om er daarna niet meer mee kunnen ophouden. De meeste mensen houden lijnen niet lang vol. Anorexiapatiënten houden het eindeloos vol. Eén op de tien tot ze eraan overlijdt. Jonge meisjes die anorexia ontwikkelen, stoppen vaak helemaal met eten, en soms ook met drinken. Er zijn kinderen die niet eens hun speeksel meer durven door te slikken, zo bang zijn ze. Sommige deskundigen die in het artikel aan het woord komen, pleiten dan ook voor de mogeiijkheid dat artsen eerder een dwangbehandeling kunnen opleggen.
Tjonge jonge, ben je nou echt zo dom? Je hebt het verkeerde zinnetje in dit artikel vet (haha) gemaakt trouwens. Het gaat er niet om dat het begint met een besluit om af te vallen, maar dat je daarna niet meer KUNT stoppen. Dat is dus geen beslissing.
En om maar in te gaan op je stupide aanname dat er in Afrika geen eetstoornissen zijn, dat is niet zo. Check de research:
The study compared the mental and physical attitudes to food and body image of 40 young, black Zulu girls with 40 white, British females.
After questioning the University students, the researchers found that many of the girls admitted to periods of either not eating or vomiting after food.
Girls claimed to want to look less "like their mums and more like western girls."
"About 40% of the Zulu girls were overweight or obese, but more than half of them actually had quite disordered eating attitudes and behaviours," revealed Seed.
Many of the girls admitted to using laxatives and diet pills to control their weight, citing a desire to be "thinner" and wanting to look less "like their mums anymore and more like western girls."
Anders denk je voortaan even na voordat je iets zegt.
Oh en voor TO: Lijnen = taboe voor ex-anorecten en boulimia patienten, imo. Of vind je een bikini-proof lijf echt een eventuele terugval waard?
vrijdag 27 maart 2009 om 13:36
quote:natadecoco schreef op 20 maart 2009 @ 20:50:
[...]
hahahahaha
Digi, tof dat je het gewoon uitspreekt. Vind ik echt. Denk dat wel meer mensen dat dachten toen ze de maat lazen. En beter bespreekbaar maken dan toch?
Natadeco: zo'n reactie bewijst maar weer dat je het empathisch inzicht hebt van een fruitvliegje
[...]
hahahahaha
Digi, tof dat je het gewoon uitspreekt. Vind ik echt. Denk dat wel meer mensen dat dachten toen ze de maat lazen. En beter bespreekbaar maken dan toch?
Natadeco: zo'n reactie bewijst maar weer dat je het empathisch inzicht hebt van een fruitvliegje
vrijdag 27 maart 2009 om 14:43
quote:fleurtje schreef op 27 maart 2009 @ 12:49:
Runner, ik weet niet of je je er bij moet neerleggen dat het altijd een valkuil zal blijven. Ik denk wel dat dát accepteren, wel meehelpt er iets relaxter mee om te gaan...
Ik kan zeggen dat ik 100% over mn anorexia heen ben, maar ik merk wel dat als ik me niet ok voel, het de neiging heeft effect te hebben op mijn eten. Ik geef er niet aan toe, maar die neiging is er wel. En doordat die neiging er (nog) is, kan ik toch niet eigenlijk niet zeggen dat ik er 100% overheen ben. Ik maak er dus 90% van. En ik denk dat dat altijd wel zal blijven. Is niet erg, ik hoor het van meer mensen die eetstoornis hebben gehad. Je bent al zó ver als je het van jezelf weet...
Mijn collega weet dat, omdat hij uit Ethiopie komt
Aaah denial denail denial denail. hahaha. Ik blijf vasthouden aan de overtuiging dat eten voor mij niet altijd een valkuil zal zijn. Maar misschien heb je toch stiekem een beetje gelijk (misschien hè! ) Maar aan de andere kant, eten is voor zo veel vrouwen een valkuil, ook al hebben zij geen eetstoornis gehad.
Ik vind toch wel dat ik er voor 98% overheen ben en dat die valkuil niet voor 10% telt maar voor 2%....ik eet alles, ik voel me niet schuldig over eten, ik probeer wel gezond te eten voor de gezondheid van mijn lichaam en geest (merk het echt wel als ik dagen achter elkaar alleen maar troep eet) ik vind eigenlijk niet dat ik zo anders omga met eten dan andere vrouwen...maar goed, die 2% is er nu wel nog steeds, maar ik heb ook nog wel het gevoel dat ik er nog niet ben...dus dat die 2% ook wel minder gaat worden.
Runner, ik weet niet of je je er bij moet neerleggen dat het altijd een valkuil zal blijven. Ik denk wel dat dát accepteren, wel meehelpt er iets relaxter mee om te gaan...
Ik kan zeggen dat ik 100% over mn anorexia heen ben, maar ik merk wel dat als ik me niet ok voel, het de neiging heeft effect te hebben op mijn eten. Ik geef er niet aan toe, maar die neiging is er wel. En doordat die neiging er (nog) is, kan ik toch niet eigenlijk niet zeggen dat ik er 100% overheen ben. Ik maak er dus 90% van. En ik denk dat dat altijd wel zal blijven. Is niet erg, ik hoor het van meer mensen die eetstoornis hebben gehad. Je bent al zó ver als je het van jezelf weet...
Mijn collega weet dat, omdat hij uit Ethiopie komt
Aaah denial denail denial denail. hahaha. Ik blijf vasthouden aan de overtuiging dat eten voor mij niet altijd een valkuil zal zijn. Maar misschien heb je toch stiekem een beetje gelijk (misschien hè! ) Maar aan de andere kant, eten is voor zo veel vrouwen een valkuil, ook al hebben zij geen eetstoornis gehad.
Ik vind toch wel dat ik er voor 98% overheen ben en dat die valkuil niet voor 10% telt maar voor 2%....ik eet alles, ik voel me niet schuldig over eten, ik probeer wel gezond te eten voor de gezondheid van mijn lichaam en geest (merk het echt wel als ik dagen achter elkaar alleen maar troep eet) ik vind eigenlijk niet dat ik zo anders omga met eten dan andere vrouwen...maar goed, die 2% is er nu wel nog steeds, maar ik heb ook nog wel het gevoel dat ik er nog niet ben...dus dat die 2% ook wel minder gaat worden.
