Lijf & Lijn
alle pijlers
Ervaringen/tips voor mensen met flink overgewicht
zondag 20 oktober 2019 om 19:25
Misschien kunnen mensen met flink overgewicht hier ervaringen en tips uitwisselen of herkenning vinden. Mensen die succesvol en blijvend zijn afgevallen hebben wellicht goede tips voor ons.
Vragen als wel/geen koolhydraten, vasten of juist meerdere keren per dag kleine porties, krachttraining of cardio en welk dieet past het beste bij me.
Praten over hoe het vele diëten je metabolisme om zeep heeft geholpen en hoe je gedemotiveerd kan raken als je echt je best hebt gedaan deze week en gewoon niks bent afgevallen.
Wie schrijft er mee?
Vragen als wel/geen koolhydraten, vasten of juist meerdere keren per dag kleine porties, krachttraining of cardio en welk dieet past het beste bij me.
Praten over hoe het vele diëten je metabolisme om zeep heeft geholpen en hoe je gedemotiveerd kan raken als je echt je best hebt gedaan deze week en gewoon niks bent afgevallen.
Wie schrijft er mee?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:12
Kun je er af en toe nog wat tussenuit vissen Boannan?
Ik heb op de fiets naar huis nog zitten verzinnen, wat ik doe aan motivatie.
Rust. Mijn motivatie fietst het raam uit als ik te moe ben. En met mijn chronische ziekte ben ik vrij chronisch moe. Daar moet ik dus echt voor oppassen. Als ik moe ben, zoek ik naar 'snelle energie'. Ik kan tegenwoordig dan thuis even op bed gaan liggen, maar ik begrijp dat jij een kind hebt dat zorg vraagt, dat is dan natuurlijk lastiger.
Gewoontes in laten slijten: op de momenten dat ik gemotiveerd ben (soms is dat tegenwoordig maanden, vroeger was ik al blij met een dag) focus ik mij op goede gewoontes, die vol te houden zijn. Elke dag naar de sportschool is voor mij nooit haalbaar geweest. 2x per week naar het zwembad was dat lange tijd wel, nu helaas ook niet meer. De uitdaging is dan natuurlijk om die gewoonte vol te houden als je moe en een stuk minder gemotiveerd bent. Dat is gewoon echt verrot lastig.
Sommige mensen houden het beter vol, als ze in het weekend 'los' mogen (binnen perken) Als ik eenmaal los ben, dan blijf ik ook los. Ik neem me nu soms ineens voor om een tijdlang geen koek/snoep/zoetigheid te eten. Raar genoeg kan dat weken makkelijk zijn en dan ineens weer niet.
Hmmm.. sja.. ik weet niet of je hier wat aan hebt?
Die gezonde ingesleten gewoontes ben ik binnen een week weer kwijt, als ik me laat gaan, voor mijn gevoel. Ik word er steeds strenger op, maar ben dus al ruim 15 jaar hiermee bezig. En in die 15 jaar ben ik ook weer aangekomen. Nu ben ik al blij als ik in een ongemotiveerde periode niet (teveel) aankom
Ik heb op de fiets naar huis nog zitten verzinnen, wat ik doe aan motivatie.
Rust. Mijn motivatie fietst het raam uit als ik te moe ben. En met mijn chronische ziekte ben ik vrij chronisch moe. Daar moet ik dus echt voor oppassen. Als ik moe ben, zoek ik naar 'snelle energie'. Ik kan tegenwoordig dan thuis even op bed gaan liggen, maar ik begrijp dat jij een kind hebt dat zorg vraagt, dat is dan natuurlijk lastiger.
Gewoontes in laten slijten: op de momenten dat ik gemotiveerd ben (soms is dat tegenwoordig maanden, vroeger was ik al blij met een dag) focus ik mij op goede gewoontes, die vol te houden zijn. Elke dag naar de sportschool is voor mij nooit haalbaar geweest. 2x per week naar het zwembad was dat lange tijd wel, nu helaas ook niet meer. De uitdaging is dan natuurlijk om die gewoonte vol te houden als je moe en een stuk minder gemotiveerd bent. Dat is gewoon echt verrot lastig.
Sommige mensen houden het beter vol, als ze in het weekend 'los' mogen (binnen perken) Als ik eenmaal los ben, dan blijf ik ook los. Ik neem me nu soms ineens voor om een tijdlang geen koek/snoep/zoetigheid te eten. Raar genoeg kan dat weken makkelijk zijn en dan ineens weer niet.
Hmmm.. sja.. ik weet niet of je hier wat aan hebt?
Die gezonde ingesleten gewoontes ben ik binnen een week weer kwijt, als ik me laat gaan, voor mijn gevoel. Ik word er steeds strenger op, maar ben dus al ruim 15 jaar hiermee bezig. En in die 15 jaar ben ik ook weer aangekomen. Nu ben ik al blij als ik in een ongemotiveerde periode niet (teveel) aankom
Later is nu
maandag 21 oktober 2019 om 16:13
Ja en dacht ook wel fijn om een topic te hebben waar gelijkgestemden elkaar kunnen treffen en steunen.
Juist even weg van de meningen dat het toch echt je eigen schuld is en je gewoon minder moet eten want dat lukt de ander toch ook?
Terwijl het zo complex is. Ik ben namelijk tot 10 jaar geleden altijd slank geweest en toen dacht ik ook zo. Ik had wel ervaring met lijnen maar dat lukt altijd vrij aardig. Ik woog 54 toen ik de eerste keer stopte met roken en ging in een paar jaar tijd van 54-70 (70 is nu mijn streefgewicht) en met 3 maanden streng zijn voor mezelf en weightwatchen viel ik vrij gemakkelijk weer 13kg af. Ik was eigenlijk altijd heel goed in lijnen. En nu zit ik sinds ik definitief gestopt ben met roken, heel veel ben aangekomen tijdens mijn zwangerschap en een leven vol zorgen in een negatieve spiraal.
Wat vroeger gewoon goed werkte - weightwatchers - werkt nu voor geen meter meer. En dan is het zo moeilijk om die motivatie vast te houden.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:14
Als je al jaren alles bij houd is het een obsessie.handigmetgeld schreef: ↑21-10-2019 16:09Ja? Ik heb niet veel moeite met op gewicht blijven, maar ik hou al jaren exact bij wat ik eet en hoeveel ik aan beweging doe. Iedereen mag dat op zijn eigen manier doen, maar calorieen zijn net als geld: De ene kan zich elke maand wat meer veroorloven dan de ander, maar als je elke maand niet uitkomt, dan gaat het heel snel fout.
maandag 21 oktober 2019 om 16:15
maandag 21 oktober 2019 om 16:15
maandag 21 oktober 2019 om 16:16
dat is ook gewoon frustrerend als wat altijd werkte nu niet meer werkt. Wat zijn voor jou de lastige punten?boannan schreef: ↑21-10-2019 16:13Ja en dacht ook wel fijn om een topic te hebben waar gelijkgestemden elkaar kunnen treffen en steunen.
Juist even weg van de meningen dat het toch echt je eigen schuld is en je gewoon minder moet eten want dat lukt de ander toch ook?
Terwijl het zo complex is. Ik ben namelijk tot 10 jaar geleden altijd slank geweest en toen dacht ik ook zo. Ik had wel ervaring met lijnen maar dat lukt altijd vrij aardig. Ik woog 54 toen ik de eerste keer stopte met roken en ging in een paar jaar tijd van 54-70 (70 is nu mijn streefgewicht) en met 3 maanden streng zijn voor mezelf en weightwatchen viel ik vrij gemakkelijk weer 13kg af. Ik was eigenlijk altijd heel goed in lijnen. En nu zit ik sinds ik definitief gestopt ben met roken, heel veel ben aangekomen tijdens mijn zwangerschap en een leven vol zorgen in een negatieve spiraal.
Wat vroeger gewoon goed werkte - weightwatchers - werkt nu voor geen meter meer. En dan is het zo moeilijk om die motivatie vast te houden.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 21 oktober 2019 om 16:17
maandag 21 oktober 2019 om 16:23
Afgelopen zaterdag in het programma 'Taboe' van Philippe Geubels ging het over de 'doelgroep' mensen met obesitas.
4 mensen die veel te dik waren, een paar al hun hele leven en een paar op latere leeftijd.
3 van de 4 gaven aan dat ze zelf verantwoordelijk waren voor hun overgewicht en er was 1 vrouw die de 'schuld' gaf aan hormonale/medische problemen.
Phillipe zei toen dat hij daar verbaasd over was, hij had verwacht dat er veel meer de schuld aan iets of iemand anders zouden geven.
Dus er is toch ook wel een (voor?)oordeel dat dikke mensen snel in de slachtofferrol stappen, ook omdat er mensen in dit topic zo over de term 'levenslang' vallen.
4 mensen die veel te dik waren, een paar al hun hele leven en een paar op latere leeftijd.
3 van de 4 gaven aan dat ze zelf verantwoordelijk waren voor hun overgewicht en er was 1 vrouw die de 'schuld' gaf aan hormonale/medische problemen.
Phillipe zei toen dat hij daar verbaasd over was, hij had verwacht dat er veel meer de schuld aan iets of iemand anders zouden geven.
Dus er is toch ook wel een (voor?)oordeel dat dikke mensen snel in de slachtofferrol stappen, ook omdat er mensen in dit topic zo over de term 'levenslang' vallen.
maandag 21 oktober 2019 om 16:23
En dat is dus juist wat zo moeilijk is. Stoppen na dat ene koekje of ijsje. Ik denk toch ook een soort van verslaving. Net als roken. Ik heb al 10 jaar geen sigaret meer gerookt. Als ik morgen sigaretten ga roken dan weet ik zeker dat ik volgende week weer een pakje heb gekocht. Been there done thathandigmetgeld schreef: ↑21-10-2019 15:52Koekjes en ijsjes vallen in elk dieet in te passen, zelfs als dat dieet uit maar 1400 kcal bestaat. En als je echt niet aan je voedingsstoffen komt dan, kun je ze altijd nog compenseren met extra beweging?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:26
Hier heb ik zeker wat aan dank je!Dreamer schreef: ↑21-10-2019 16:12Kun je er af en toe nog wat tussenuit vissen Boannan?
Ik heb op de fiets naar huis nog zitten verzinnen, wat ik doe aan motivatie.
Rust. Mijn motivatie fietst het raam uit als ik te moe ben. En met mijn chronische ziekte ben ik vrij chronisch moe. Daar moet ik dus echt voor oppassen. Als ik moe ben, zoek ik naar 'snelle energie'. Ik kan tegenwoordig dan thuis even op bed gaan liggen, maar ik begrijp dat jij een kind hebt dat zorg vraagt, dat is dan natuurlijk lastiger.
Gewoontes in laten slijten: op de momenten dat ik gemotiveerd ben (soms is dat tegenwoordig maanden, vroeger was ik al blij met een dag) focus ik mij op goede gewoontes, die vol te houden zijn. Elke dag naar de sportschool is voor mij nooit haalbaar geweest. 2x per week naar het zwembad was dat lange tijd wel, nu helaas ook niet meer. De uitdaging is dan natuurlijk om die gewoonte vol te houden als je moe en een stuk minder gemotiveerd bent. Dat is gewoon echt verrot lastig.
Sommige mensen houden het beter vol, als ze in het weekend 'los' mogen (binnen perken) Als ik eenmaal los ben, dan blijf ik ook los. Ik neem me nu soms ineens voor om een tijdlang geen koek/snoep/zoetigheid te eten. Raar genoeg kan dat weken makkelijk zijn en dan ineens weer niet.
Hmmm.. sja.. ik weet niet of je hier wat aan hebt?
Die gezonde ingesleten gewoontes ben ik binnen een week weer kwijt, als ik me laat gaan, voor mijn gevoel. Ik word er steeds strenger op, maar ben dus al ruim 15 jaar hiermee bezig. En in die 15 jaar ben ik ook weer aangekomen. Nu ben ik al blij als ik in een ongemotiveerde periode niet (teveel) aankom
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:26
Grappig eigenlijk, dat de eerste reacties van dit topic steunend zijn, begripvol en vooral draaien om acceptatie van de status quo, waar ik me goed in kan vinden, want dat blijft een heel belangrijk punt.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
maandag 21 oktober 2019 om 16:28
De motivatie vast houden als ik de hele week goed bezig ben geweest en dan maandagochtend op de weegschaal ga staan en er niks af is. Een week kan ik dan nog wel handelen maar 2-3 weken en dan komt het fuck it stemmetje in actie.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:31
Jammer JonathanStrange! Dit topic was juist bedoeld voor mensen zoals jij en ik.JonathanStrange schreef: ↑21-10-2019 16:26Grappig eigenlijk, dat de eerste reacties van dit topic steunend zijn, begripvol en vooral draaien om acceptatie van de status quo, waar ik me goed in kan vinden, want dat blijft een heel belangrijk punt.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:32
ah ja, herkenbaar. Het gevoel waar doe ik het allemaal voor....
Zou je de motivatie uit iets anders kunnen halen misschien? Niet als eerste doel afvallen, maar gezond en lekker eten?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 21 oktober 2019 om 16:32
Zou je motivatie kunnen halen uit de gedachte dat het goed voor je lijf is als je gezond eet en voldoende beweegt en je probeert wat minder te focussen op de kilo’s, maar meer op je ‘fitter voelen’?
maandag 21 oktober 2019 om 16:33
niet weggaan! We zijn weer op de goede wegJonathanStrange schreef: ↑21-10-2019 16:26Grappig eigenlijk, dat de eerste reacties van dit topic steunend zijn, begripvol en vooral draaien om acceptatie van de status quo, waar ik me goed in kan vinden, want dat blijft een heel belangrijk punt.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 21 oktober 2019 om 16:36
Goed advies
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:37
JonathanStrange schreef: ↑21-10-2019 16:26Grappig eigenlijk, dat de eerste reacties van dit topic steunend zijn, begripvol en vooral draaien om acceptatie van de status quo, waar ik me goed in kan vinden, want dat blijft een heel belangrijk punt.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
Het is treurig, maar ik moest eerst zelf een eetstoornis krijgen voor ik milder kon gaan denken over mensen met (zwaar) overgewicht. Het werkte als een soort zelfbescherming of -bevestiging om dik als zwak te zien of zoiets. Lastig uit te leggen. Heel idioot en enorm kortzichtig in ieder geval.
.
maandag 21 oktober 2019 om 16:39
Je snapt het dus echt niet. Als jij een topic zou openen voor mensen die moeite hebben om hun huishouden op orde te houden en waarmee je onderling tips zou willen uitwisselen, zou ik daar niet komen om te posten dat je het huishouden bijhouden 'gewoon even moet doen, net als tandenpoetsen'. Dan zou ik ofwel uit dat topic wegblijven, ofwel ik zou je komen steunen omdat jij dat nou blijkbaar eenmaal moeilijk vindt.handigmetgeld schreef: ↑21-10-2019 16:01Want? Geloof me, ik worstel met mijn huis op orde houden. Ik let even niet op en het is 1 grote teringbende. Daar moet ik elke dag weer moeite voor doen. Dat kost jou misschien weinig moeite, maar het is een beetje raar om de ene worsteling groter of belangrijker te vinden dan de ander.
The impossible just takes a little longer.
maandag 21 oktober 2019 om 16:40
Herkenbaar hoor. Ik dacht vroeger ook zo. Dan ga je toch gewoon op dieet? Gewoon een kwestie van discipline. En als je wat meer kilo's kwijt moet/wil dan dieet je gewoon wat langer?Anoniem262821034 schreef: ↑21-10-2019 16:37Het is treurig, maar ik moest eerst zelf een eetstoornis krijgen voor ik milder kon gaan denken over mensen met (zwaar) overgewicht. Het werkte als een soort zelfbescherming of -bevestiging om dik als zwak te zien of zoiets. Lastig uit te leggen. Heel idioot en enorm kortzichtig in ieder geval.
Nu weet ik wel beter.
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 21 oktober 2019 om 16:40
Dit soort reacties snap ik dus niet.JonathanStrange schreef: ↑21-10-2019 16:26Grappig eigenlijk, dat de eerste reacties van dit topic steunend zijn, begripvol en vooral draaien om acceptatie van de status quo, waar ik me goed in kan vinden, want dat blijft een heel belangrijk punt.
Waarna er steeds meer reacties komen die tóch nog maar even willen/moeten aanstippen dat dit nu eenmaal je eigen schuld is, dat je als je écht wilt dat het dan 'gewoon' lukt en dat je nu eenmaal niet zo zwak moet zijn dat je niet zo zit te wachten op 'levenslang' obsessief je calorieen tellen. En dat je dat ook niet mag zeggen, want dan wil je het vast niet graag genoeg en moet je eigenlijk niet zeuren. En dit staat er zeker niet letterlijk allemaal, maar dit leest iedereen met overgewicht wel een beetje tussen de regels door.
Triest.
Ik ben hier weg, want ik heb mezelf geaccepteerd zoals ik ben, maar dat betekent niet dat dit allemaal geen pijn doet om te lezen, omdat dit precies is waar het hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren om draait. Het is nu eenmaal niet zo simpel als een aanpassing, een idee en een beetje zelfdiscipline. Er zit een wereld achter die mensen zonder eetgestoord gedrag niets van begrijpen.
TO geeft aan dat ze vroeger prima kon afvallen, en dat het nu niet lukt. Of mensen die ook veel afgevallen zijn nog tips hebben.
Ze valt blijkbaar niet in de categorie 'hele complexe eetstoornis- en overgewichtgebeuren' want het is haar al wel eerder gelukt om flink af te vallen.
Die tips worden vervolgens gegeven, en, grote verrassing, in een groot deel van die tips zit de component discipline en/of minder eten, meer bewegen. Want daar ligt (bijna) altijd de sleutel. En hoe ouder je wordt, hoe meer dat gaat tellen.
Dat is dan opeens 'niet ondersteunend'.
Er is nog nooit iemand afgevallen van een kletsgroepje waarin mensen elkaar uitsluitend bevestigen in het idee dat ze er ook niks aan kunnen doen, want het is voor hen veel moeilijker dan voor een ander en je moet het veel te lang volhouden.
Prima als dat de bedoeling is, maar formuleer zo'n OP dan iets minder cryptisch. Want ik had echt het rare idee dat TO dingen wilde horen waar ze wat aan had.
maandag 21 oktober 2019 om 16:41
maandag 21 oktober 2019 om 16:45
Boannan ik herken het heel erg, ik ben wel altijd te zwaar geweest, toen behoorlijk veel afgevallen maar vrij snel door medicijngebruik toch weer een deel daarvan aangekomen. Ik heb ook een zorgintensief kind, we hebben wel eens eerder met elkaar geschreven, en ik ben soms gewoon te moe om gezond te doen. Stom, slap excuus, maar helaas wel mijn waarheid. Ik eet overdag goed, want met de kinderen. Dus volkorenbrood met mager beleg, fruit tussendoor, avondeten is altijd gezond. Maar dan liggen de kinderen in bed, zit ik uitgeput op de bank na weer een pittige dag met veel zorgen, ben ik gestresst of verdrietig of boos en dan ‘verdien ik wel iets lekkers’ en ga ik snaaien. Ook om mijn hoofd af te leiden van de zorgen die rondspoken. Het lukt mij nog niet om dit patroon te doorbreken helaas...
