hardlopen deel 3

Van de allereerste opbouw tot voorbij de marathon. Ervaringen uitwisselen, elkaar motiveren en natuurlijk ook gezellig kletsen over alles wat met hardlopen te maken heeft.

Goed galaappel dat je je eigen tempo aangehouden hebt, dat is vooral belangrijk. En knap dat je zomaar even die 15km loopt. Al zou ik in de toekomst echt heel gedoseerd opbouwen. De kans op blessures is gewoon kleiner als je geen stappen overslaat. En het blijkt steeds maar weer dat het lichaam conditioneel vaak al bepaalde duur aankan maar dat de belastbaarheid van pezen en spieren achteraf toch nog niet voldoende ontwikkeld bleek te zijn.



En de meeste adviezen komen voort van mensen die zelf vaak daar schade en schande wijzer geworden zijn.





Fiekes het leuke is dat dat meisje tegelijkertijd met mijn oudste zoon bij de talentengroep van mijn huidige trainer heeft getraind. Is daar al jaren terug gestopt (net als mijn zoon)maar de laatste jaren toch weer fanatiek aan het trainen. Mijn trainer zal haar dus nog best wel volgen in de uitslagen. Dus ik dacht dat plaatst mijn belachelijk lage gemiddelde tempo misschien een beetje beter in perspectief.

Rawfoodje pup is al een tijdje zonder mams. Is namelijk door de eigenaar van paps uit het nest gekozen en heeft daar al een tijdje gezeten. Die had het hondje voor een collega fokker op het oog. Maar door familieomstandigheden kan die het hondje niet eerder ophalen en nu niet hebben althans niet de aandacht geven die het nodig heeft. Maar die heeft hem dus gisteren alsnog in Duitsland bij paps opgehaald en zolang als nodig bij ons ondergebracht.

Heb er al weer een uurtje uitlopen opzitten en weer gedoucht en wel.



Ondanks da tik nu al acht jaar loop een vele km's per week maak herken ik het steeds dezelfde route moeten lopen helemaal niet. De mogelijkheden zijn onbeperkt. En natuurlijk kom je uiteindelijk vaak langs dezelfde wegen/paden maar je knoopt de routes steeds anders aan elkaar, dan weer linksom, dan weer rechtsom en ik start vaak in het bos. Dus eerste met de fiets naar de startlocatie. Vergroot de mogelijkheden ook enorm.



Vanmorgen een hele saaie route omdat het nog donker en heel mistig was dus te gevaarlijk op 80km wegen zonder gescheiden fietspad. Ben na het naburige dorp gelopen over een rechte fietspad en daar aangekomen weer omgedraaid. Maar de volgende keer zou ik in dergelijke geval naar het dorp de andere kant op gelopen hebben of het fietspad naast de snelweg (voor de gezonde longen zullen we maar zeggen). Maar gelukkig kan ik vaak nog met daglicht lopen.



Op donderdag altijd steevast op de baan. Ha, ha loop je helemaal eindeloos dezelfde rondjes. Maar ik doe het in en uitlopen dan altijd op het gras buitenom de baan in tegengestelde richting om eenzijdige belasting te voorkomen.





Fiekes maximale hartslag is natuurlijk helemaal niet trainbaar. En zegt ook absoluut niets over je conditie. Dus ook niet het feit dat je op hoge hartslag nog gesprekken kunt voeren. Alleen de snelheid die je op een bepaald percentage van je maximale hartslag kunt lopen is tot op zekere hoogte trainbaar. Maar dat de een op een hartslag van 180 nog gesprekken kan voeren terwijl de ander de 180 nooit aantikt zegt niets over de conditie van betreffende personen en ook niets over de snelheid waarmee ze kunnen lopen. Wat dat betreft kun je absolute waardes enkel individueel gebruiken.



Sterker nog een ongetraind persoon zal gemakkelijker de maximale hartslag aantikken dan een goed getraind persoon. Omdat een ongetraind persoon helemaal niet in de lagere percentages kan hartlopen. Die begint bij een rustig duurloopje bij wijze van spreken al op een 85%.

Anky ik weet dat het tempo tijdens een cross niets zegt. Zelf vind ik dat het zelfs geen zin heeft de tijd met voorgaande jaren tijdens het zelfde parcours te vergelijken omdat de omstandigheden helemaal anders kunnen zijn. Maar mijn trainer kwam dus wel aanzetten met mijn gegevens van twee jaar terug. Niet als oordeel over hoe het gegaan was want dat wilde hij van mij horen maar schijnbaar vond hij het toch het vermelden waard om mee te nemen in mijn overweging.





Helentia hier zijn de oudste drie kinderen vanaf resp. zes en zeven jaar jaar op de atletiek gegaan en de jongste vier vanaf vijf jaar. De aller jongste deed daarvoor al mee aan wedstrijdjes. Maar het is wat anky zegt de looptrainingen bij jonge kinderen zit verstopt. Het echt loopwerk beperkt zich tot twee rondjes inlopen en twee rondjes uitlopen en een enkele keer een soort van wedstrijdje tijdens de training van een 600 of 1000m. Maar het verdere loopwerk gebeurd spelenderwijs en hebben de kinderen zelf geen erg in dat ze echt met lopen bezig zijn.



In de winterperiode trainen ze ook in het bos. Feitelijk lopen ze dan een uur maar als ik mijn dochter zou vragen of ze ook looptraining heeft gedaan zou ze dat ontkennen.



Hier zijn ze vanaf een jaar of 10 met een specialisatie groep mee gaan trainen. Normaal gesproken is dat hier 11/12 jaar.



2 km vind ik persoonlijk geen afstand voor kinderen van een jaar of zeven acht. Zeker geen 3 km zoals ik in een ander topic las. Die afstanden zijn helemaal daar niet voor bedoeld. Is meer een afstand voor junioren.



De baanafstand voor een zesjarige is 600m en bij de oudste pupillen (10-12 jaar) 1000m. Crossafstanden zijn op die leeftijd ook maar een 600 tot maximaal een 2000m bij de oudste pupillen. En wegwedstrijden lopen bij de oudste pupillen ook maar op tot een 1500-2000m. Maar tot een jaar of tien echt maar tot een 1200m. Heeft de knau echt niet voor niets zo bedacht. Ook niet het feit dat kinderen zich pas vanaf junioren leeftijd mogen specialiseren.

Op dit moment komen ze daar een beetje van terug. Maar dat door de druk van de vraag erna, niet omdat men niet meer overtuigd is dat veelzijdigheid op jonge leeftijd veel beter is.



Opbouwschema's voor volwassenen zijn dus ook echt niet geschikt voor kinderen. Veel te eenzijdig en niet efficiënt.



Zelf heb ik ook nooit met de kinderen meegelopen. Dat gesleur aan de armpjes irriteert me eerlijk gezegd altijd. Zeker als die ouders dan ook nog een andere kinderen zowat ondersteboven of in de weg lopen. Als ze nog te jong zijn om alleen te lopen dan zijn ze naar mijn idee te jong om me te doen.





Yes perenijsje mag weer beginnen. Wat fijn voor je. Twee jaar terug toen ik met die piriformis blessure zat had ik inderdaad ook een revalidatie van twee maanden waarin ik in die twee maanden opbouwde na 30min aaneengesloten. ik vond het erg frustrerend. Mijn trainer heeft me er destijds doorheen gepraat. (zodat ik geen domme dingen zou doen.) Maar het mooie was dat ik na die twee maanden ineens echt mocht gaan trainen. zat toen in twee maanden tijd weer helemaal op niveau. Ik bedoel als je eenmaal los mag gaan dan gaat het weer snel hoor. Houdt je daaraan vast.