Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb je overgewicht/obesitas zelf in de hand of niet?
vrijdag 21 februari 2020 om 10:10
Ik snap niet er echt niets meer van. Hopelijk kunnen de mensen met kennis van zaken mij wat informeren.
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)
Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
Hieronder mijn verhaal. (alvast mijn excuses voor de lange tekst
)Eerst wat korte info over mezelf:
Vorig jaar woog ik 122.5 kg. Ik ben een man en 1.82m groot. Mijn streefgewicht is ongeveer 100 kg (vetvrije massa is 87 kg, ik heb een verleden als bodybuilder)
in februari 2019 ben ik aan een dieet begonnen onder begeleiding van een dietist. Het klassieke dieet van minder eten en meer bewegen.
16 maart 2019 was mijn gewicht 113.7 kg.
15 april 2019 was mijn gewicht 114.5 kg
7 juni 2019 was mijn gewicht 124.7 kg
Het klassieke jojo-dieet dus.
Zijn er nog mensen die met dit dieet enorme slechte ervaringen hebben?
Ik vraag mij simpelweg oprecht af of de huidige aanbevelingen (minder colorie in + meer calorie uit) wel correct zijn. (Lees, ik geloof er niets van)
Door mijn verleden als bodybuilder ken ik veel van voeding, en het voor de hand liggend probleem dat mensen meer eten dan ze denken is bij mij niet van toepassing. In het weekend kookte ik mijn eten voor de ganse week. En ik at niets anders dan wat ik voorbereid had. Met de hand op mijn hart!
Dus ik had altijd min of meer dezelfde colorien binnen. Dit werkte perfect in de eerste weken.
Maar na zo'n 5 weken zag ik een kentering, eerst stopte het afvallen. Daarna kwam ik opnieuw bij. Om het na enkele weken volledig op te geven en in 2 weken zo'n 7 kg te verzwaren.
De dietiste beschuldigde mij dat dit kwam doordat ik het dieet niet strikt volgde. Ik verzekerde haar van wel en vroeg wat het slaagpercentage was zonder operatie.
Ze legde uit dat dit bij haar uitermate klein was, zo'n 0.5% van de mensen slaagt erin na 5 jaar een gezond gewicht aan te houden.
Dus ik vroeg haar waarom ze mij een dieet laat volgen waarvan ze weet dat het in 99.5% van de gevallen mislukt? Daar had ze uiteraard geen antwoord op... Ze legde enkel uit dat het principe heel simpel was.
Minder calorieën consumeren + meer calorieën verbruiken = afvallen
Om deze reden open ik dit topic, dit klopt volgens mij niet en hoe meer ik mij erover informeer hoe overtuigder ik ben.
Ondertussen zijn we zo'n 9 maanden later en ben ik terecht gekomen bij een obesitas-chirurg die naast zijn werk in het ziekenhuis ook voedings en levensstijl advies geeft.
Ik heb met hem mijn bedenkingen besproken, en tegen mijn verwachtingen in was hij volledig akkoord.
Er zijn blijkbaar ook al studies gebeurd waarbij obesitas patienten langdurig gevolgd werden en de conclusie was dat het slaagpercentage verwaarloosbaar is.
Dus de medische definitie was dat het niet werkt omdat het lichaam zich aanpast en verzet tegen het gewichtsverlies.
Volgens de arts is dit al lang geweten, maar is de dieet-industrie heel winstgevend en machtig. Overgewicht is geen kwestie van colorieën maar een probleem van hormoonbalans.
Ik wist eventjes niet waar ik het had...
Met zijn begeleiding weeg ik op dit moment 103.2 kg. Dit door te focussen op mijn insulineniveau. En niet op mijn calorie inname.
Ik wil hier niet verder op ingaan, maar wil vooral de focus houden op de huidige adviezen van afvallen.
Dus wat ik nu (denk dat ik) weet is dat mensen die willen afvallen gewoon voor de gek gehouden worden en een dieet volgen waarbij ze op voorhand gedoemd zijn om te falen.
Dit lijkt wel te werken voor mensen die weinig overgewicht hebben.
Maar mensen die veel moeten afvallen hebben hier geen baat bij, falen in het dieet, en worden dan uiteindelijk zelf beschuldigd het dieet niet te volgen...
Zijn er nog mensen met diezelfde ervaringen?
zondag 23 februari 2020 om 19:14
Dus de mensen zijn voor het merendeel dom vee die niet voor zichzelf kunnen beslissen? Apart dan, dat dat alleen op het gebied van eten en bewegen en levensstijl geldt, want op tig andere gebieden hoor je niet anders dan "Dat maak ik zelf wel uit".
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 23 februari 2020 om 19:15
boektip: de vrije wil bestaat niet, van victor lamme
zondag 23 februari 2020 om 19:17
Denk je dat mensen graag te dik zijn? De meeste dikke mensen zijn vooral bezig met afvallen. Als dat zo simpel zou zijn zou het percentage van mensen dat blijvend afvalt groter zijn lijkt me. Tuurlijk zullen er dan een paar tussen zitten die niet écht hun best doen, maar allemaal?
zondag 23 februari 2020 om 19:20
Waar het om gaat, is dat als mensen gewoon een normaal levenspatroon volgen, met gezond eten, weinig snoepen, niet de hele dag snacken en snaaien, niet elke avond chips of andere hapjes bij de TV, niet elke dag wijn en bier, gezond vers eten in normale porties, voldoende bewegen, dat ze dan helemaal niet dik hoeven zijn en dús ook niet bezig hoeven zijn met afvallen, want dat is dan niet nodig.Th∅rdis schreef: ↑23-02-2020 19:17Denk je dat mensen graag te dik zijn? De meeste dikke mensen zijn vooral bezig met afvallen. Als dat zo simpel zou zijn zou het percentage van mensen dat blijvend afvalt groter zijn lijkt me. Tuurlijk zullen er dan een paar tussen zitten die niet écht hun best doen, maar allemaal?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 23 februari 2020 om 19:28
Je kunt ook MET me spreken, in plaats van OVER me. Ik praat ook niet over jou met anderen. Ongeacht de mening die ik over jouw opinie heb. Ik zou het waarderen indien je dezelfde beleefdheid zou kunnen opbrengen jegens mij.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 23 februari 2020 om 19:35
Overigens, ik ben te zwaar. Als kind werd ik al gepest want ‘dík’. Nu kijk ik terug en zie ik totaal geen dik kind op foto’s. Een stevig gebouwd kind, maar zeker weten niet dik. Toch was dat wat ik mijn hele schoolperiode heb gehoord, ik was dik.
Dat doet wat met je. Zo tegen de 18 werd ik wel dik. Ik woog toen 100 kg. Op mijn 21e ben ik 20 kg afgevallen. Ik woog 80 kg en dat is voor mij een mooi gewicht. Volgens de bmi te zwaar, maar voor mij prima.
De kilo’s kwamen er weer bij. 2 zwangerschappen en heftig ziek zijn, zorgen rondom een kind. En ik viel ook regelmatig weer 5 kg af. Dus ik schommel al jaren tussen de 90 en 95 kg. Dat is al 10 jaar behoorlijk stabiel. Ik kom dus ook niet aan.
Ik weet álles van calorieën, ik heb alles van Sonja bakker tot het ziekenhuisdieet al een keer gedaan. Alle boeken gelezen, ook over ‘gewoon normaal eten’. Ik heb een jaar of 2 terug bij de huisarts gezeten die zei: ‘ja het is lastig maar je moet meer bewegen, een uur per dag, maar dat is moeilijk’.
Dus daar heb ik een punt van gemaakt. Ik beweeg véél. Ik de zomer zwemmen, verder veel wandelen, hardlopen en yoga. Ik ben actiever dan de gemiddelde mens. Ik viel er niet van af. Al bleef ik hetzelfde eten.
En ik weeg nu weer iets boven de 95 kg. Door minder sporten in het afgelopen half jaar door een burn out. Dat heb ik nu net opgepakt.
Ik ben een intelligent mens, en ik heb doorzettingsvermogen. Flink veel ook. Lui ben ik zeker niet. Maar dat afvallen lukt me niet. Of nou ja, het lukt me wel, 5-10 kg die er vervolgens weer aanvliegen. Dan heb ik weer een diëtist, die vertelt me ook niets nieuws. Dan weer een lifestylecoach.
Mijn manco is onder andere dat ik moeite heb met plannen. Niet alleen qua eten maar in het algemeen. Maar dus ook qua eten.
Het lukt me ternauwernood om mijn gezinsleven goed te laten lopen en het avondeten te verzinnen. Wat overigens altijd vers en doorgaans gezond is. Maar dat lukt. Alleen is nadenken over de lunch, dat ook nog meenemen en in huis hebben heel ingewikkeld. Last minute keuzes zijn vaak niet heel gezond inderdaad. Ik wéét hoe het moet. Als ik 10 weken lang een dieet moet volgen gaat dat best. Dan kan ik daarnaast vrij weinig meer, dan draait alles om eten, maar het lukt me.
Maar naast een gezin, studie, werk, hobby’s en sociaal leven krijg ik die eetgewoontes tot nu toe niet onder controle. Ik eet geen hele gekke dingen anders zou ik wel blijven aankomen, maar ik veer steeds weer terug naar die 95 kg. Mijn spiermassa, cholesterol en conditie zijn in orde. Mijn bloeddruk is te hoog en mijn suiker niet fantastisch. Stoppen met roken vond ik 1000x makkelijker dan dit en ik was ooit een stevige roker. Al die dingen die ik ‘gewoon doen gaan prima, maar dit is mijn hele leven al een groot struikelblok. En ik ben er nog niet achter hoe dat op te lossen. Ik heb geen idee meer wat een ‘normaal eetpatroon’ is, want dat heb ik nooit geleerd en door alles wat ik er wél over weet weet ik niet meer wat normaal is. Alle theorieën spreken elkaar tegen
Dus een ‘normaal eetpatroon’ aanhouden, geen idee wat dat is en hoe dat moet. Echt niet.
Dat doet wat met je. Zo tegen de 18 werd ik wel dik. Ik woog toen 100 kg. Op mijn 21e ben ik 20 kg afgevallen. Ik woog 80 kg en dat is voor mij een mooi gewicht. Volgens de bmi te zwaar, maar voor mij prima.
De kilo’s kwamen er weer bij. 2 zwangerschappen en heftig ziek zijn, zorgen rondom een kind. En ik viel ook regelmatig weer 5 kg af. Dus ik schommel al jaren tussen de 90 en 95 kg. Dat is al 10 jaar behoorlijk stabiel. Ik kom dus ook niet aan.
Ik weet álles van calorieën, ik heb alles van Sonja bakker tot het ziekenhuisdieet al een keer gedaan. Alle boeken gelezen, ook over ‘gewoon normaal eten’. Ik heb een jaar of 2 terug bij de huisarts gezeten die zei: ‘ja het is lastig maar je moet meer bewegen, een uur per dag, maar dat is moeilijk’.
Dus daar heb ik een punt van gemaakt. Ik beweeg véél. Ik de zomer zwemmen, verder veel wandelen, hardlopen en yoga. Ik ben actiever dan de gemiddelde mens. Ik viel er niet van af. Al bleef ik hetzelfde eten.
En ik weeg nu weer iets boven de 95 kg. Door minder sporten in het afgelopen half jaar door een burn out. Dat heb ik nu net opgepakt.
Ik ben een intelligent mens, en ik heb doorzettingsvermogen. Flink veel ook. Lui ben ik zeker niet. Maar dat afvallen lukt me niet. Of nou ja, het lukt me wel, 5-10 kg die er vervolgens weer aanvliegen. Dan heb ik weer een diëtist, die vertelt me ook niets nieuws. Dan weer een lifestylecoach.
Mijn manco is onder andere dat ik moeite heb met plannen. Niet alleen qua eten maar in het algemeen. Maar dus ook qua eten.
Het lukt me ternauwernood om mijn gezinsleven goed te laten lopen en het avondeten te verzinnen. Wat overigens altijd vers en doorgaans gezond is. Maar dat lukt. Alleen is nadenken over de lunch, dat ook nog meenemen en in huis hebben heel ingewikkeld. Last minute keuzes zijn vaak niet heel gezond inderdaad. Ik wéét hoe het moet. Als ik 10 weken lang een dieet moet volgen gaat dat best. Dan kan ik daarnaast vrij weinig meer, dan draait alles om eten, maar het lukt me.
Maar naast een gezin, studie, werk, hobby’s en sociaal leven krijg ik die eetgewoontes tot nu toe niet onder controle. Ik eet geen hele gekke dingen anders zou ik wel blijven aankomen, maar ik veer steeds weer terug naar die 95 kg. Mijn spiermassa, cholesterol en conditie zijn in orde. Mijn bloeddruk is te hoog en mijn suiker niet fantastisch. Stoppen met roken vond ik 1000x makkelijker dan dit en ik was ooit een stevige roker. Al die dingen die ik ‘gewoon doen gaan prima, maar dit is mijn hele leven al een groot struikelblok. En ik ben er nog niet achter hoe dat op te lossen. Ik heb geen idee meer wat een ‘normaal eetpatroon’ is, want dat heb ik nooit geleerd en door alles wat ik er wél over weet weet ik niet meer wat normaal is. Alle theorieën spreken elkaar tegen
Dus een ‘normaal eetpatroon’ aanhouden, geen idee wat dat is en hoe dat moet. Echt niet.
anoniem_395148 wijzigde dit bericht op 23-02-2020 19:37
4.89% gewijzigd
zondag 23 februari 2020 om 19:43
@Thordis, ik hoop niet dat je je verhaal hebt geschreven om jezelf te verdedigen tegenover de mensen hier die uit onwetendheid zeggen dat je 'gewoon' minder en gezonder moet eten.
Ik herken het hoor. Ik rookte een pakje blauw Gauloises per dag. Ik vond stoppen echt niet makkelijk. Maar het was wel heerlijk simpel. Gewoon nooit meer roken. Lukt ook nog steeds. Geen enkel probleem meer.
Ik ben nu (weer) langzaam gewicht aan het verliezen, maar ik besteed deze keer met name veel aandacht aan gedrag en het waarom van snaaien en terugvallen. Want ja, over gezond eten weet ik ook allang bijna alles. Ik kook enorm gezond, dat is echt het probleem niet.
Ik herken het hoor. Ik rookte een pakje blauw Gauloises per dag. Ik vond stoppen echt niet makkelijk. Maar het was wel heerlijk simpel. Gewoon nooit meer roken. Lukt ook nog steeds. Geen enkel probleem meer.
Ik ben nu (weer) langzaam gewicht aan het verliezen, maar ik besteed deze keer met name veel aandacht aan gedrag en het waarom van snaaien en terugvallen. Want ja, over gezond eten weet ik ook allang bijna alles. Ik kook enorm gezond, dat is echt het probleem niet.
The impossible just takes a little longer.
zondag 23 februari 2020 om 19:45
Probeer vaste tijden en vaste hoeveelheden aan te houden voor je maaltijden. Zorg daarbij voor voldoende variatie, voldoende fruit en groente en andere verse producten. Geen uitgebreide tussendoortjes, een biscuitje bij de koffie mag heus wel, maar geen halve maaltijd als tussendoortje (wat ik collega's soms echt zie doen, die zitten dan om 11 uur al een halve lunch weg te werken). Door de week geen snacks of hapjes in de avond, in het weekend een keer wat lekkers bij een goeie film, ok. Maar dan blijft het binnen de perken. En beweeg elke dag. Fietsen, lopen, wandelen, maakt niet uit. Hoeft heus geen sportschoolprogramma te zijn, maar gewoon, de auto laten staan en gaan fietsen of lopen. Lost misschien niet alles op, maar je komt een heel eind.Th∅rdis schreef: ↑23-02-2020 19:35Overigens, ik ben te zwaar. Als kind werd ik al gepest want ‘dík’. Nu kijk ik terug en zie ik totaal geen dik kind op foto’s. Een stevig gebouwd kind, maar zeker weten niet dik. Toch was dat wat ik mijn hele schoolperiode heb gehoord, ik was dik.
Dat doet wat met je. Zo tegen de 18 werd ik wel dik. Ik woog toen 100 kg. Op mijn 21e ben ik 20 kg afgevallen. Ik woog 80 kg en dat is voor mij een mooi gewicht. Volgens de bmi te zwaar, maar voor mij prima.
De kilo’s kwamen er weer bij. 2 zwangerschappen en heftig ziek zijn, zorgen rondom een kind. En ik viel ook regelmatig weer 5 kg af. Dus ik schommel al jaren tussen de 90 en 95 kg. Dat is al 10 jaar behoorlijk stabiel. Ik kom dus ook niet aan.
Ik weet álles van calorieën, ik heb alles van Sonja bakker tot het ziekenhuisdieet al een keer gedaan. Alle boeken gelezen, ook over ‘gewoon normaal eten’. Ik heb een jaar of 2 terug bij de huisarts gezeten die zei: ‘ja het is lastig maar je moet meer bewegen, een uur per dag, maar dat is moeilijk’.
Dus daar heb ik een punt van gemaakt. Ik beweeg véél. Ik de zomer zwemmen, verder veel wandelen, hardlopen en yoga. Ik ben actiever dan de gemiddelde mens. Ik viel er niet van af. Al bleef ik hetzelfde eten.
En ik weeg nu weer iets boven de 95 kg. Door minder sporten in het afgelopen half jaar door een burn out. Dat heb ik nu net opgepakt.
Ik ben een intelligent mens, en ik heb doorzettingsvermogen. Flink veel ook. Lui ben ik zeker niet. Maar dat afvallen lukt me niet. Of nou ja, het lukt me wel, 5-10 kg die er vervolgens weer aanvliegen. Dan heb ik weer een diëtist, die vertelt me ook niets nieuws. Dan weer een lifestylecoach.
Mijn manco is onder andere dat ik moeite heb met plannen. Niet alleen qua eten maar in het algemeen. Maar dus ook qua eten.
Het lukt me ternauwernood om mijn gezinsleven goed te laten lopen en het avondeten te verzinnen. Wat overigens altijd vers en doorgaans gezond is. Maar dat lukt. Alleen is nadenken over de lunch, dat ook nog meenemen en in huis hebben heel ingewikkeld. Last minute keuzes zijn vaak niet heel gezond inderdaad. Ik wéét hoe het moet. Als ik 10 weken lang een dieet moet volgen gaat dat best. Dan kan ik daarnaast vrij weinig meer, dan draait alles om eten, maar het lukt me.
Maar naast een gezin, studie, werk, hobby’s en sociaal leven krijg ik die eetgewoontes tot nu toe niet onder controle. Ik eet geen hele gekke dingen anders zou ik wel blijven aankomen, maar ik veer steeds weer terug naar die 95 kg. Mijn spiermassa, cholesterol en conditie zijn in orde. Mijn bloeddruk is te hoog en mijn suiker niet fantastisch. Stoppen met roken vond ik 1000x makkelijker dan dit en ik was ooit een stevige roker. Al die dingen die ik ‘gewoon doen gaan prima, maar dit is mijn hele leven al een groot struikelblok. En ik ben er nog niet achter hoe dat op te lossen. Ik heb geen idee meer wat een ‘normaal eetpatroon’ is, want dat heb ik nooit geleerd en door alles wat ik er wél over weet weet ik niet meer wat normaal is. Alle theorieën spreken elkaar tegen
Dus een ‘normaal eetpatroon’ aanhouden, geen idee wat dat is en hoe dat moet. Echt niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 23 februari 2020 om 19:46
ik sprak tegen avena want die zei iets tegen mij.
Maar nu ik je toch spreek: ontwikkel jezelf eens joh, dat houdt je hersenen fit.
zondag 23 februari 2020 om 19:47
oh wauw, je verontschuldigt jezelf voor je overgewicht. dat vind ik pijnlijk om te lezenTh∅rdis schreef: ↑23-02-2020 19:35Overigens, ik ben te zwaar. Als kind werd ik al gepest want ‘dík’. Nu kijk ik terug en zie ik totaal geen dik kind op foto’s. Een stevig gebouwd kind, maar zeker weten niet dik. Toch was dat wat ik mijn hele schoolperiode heb gehoord, ik was dik.
Dat doet wat met je. Zo tegen de 18 werd ik wel dik. Ik woog toen 100 kg. Op mijn 21e ben ik 20 kg afgevallen. Ik woog 80 kg en dat is voor mij een mooi gewicht. Volgens de bmi te zwaar, maar voor mij prima.
De kilo’s kwamen er weer bij. 2 zwangerschappen en heftig ziek zijn, zorgen rondom een kind. En ik viel ook regelmatig weer 5 kg af. Dus ik schommel al jaren tussen de 90 en 95 kg. Dat is al 10 jaar behoorlijk stabiel. Ik kom dus ook niet aan.
Ik weet álles van calorieën, ik heb alles van Sonja bakker tot het ziekenhuisdieet al een keer gedaan. Alle boeken gelezen, ook over ‘gewoon normaal eten’. Ik heb een jaar of 2 terug bij de huisarts gezeten die zei: ‘ja het is lastig maar je moet meer bewegen, een uur per dag, maar dat is moeilijk’.
Dus daar heb ik een punt van gemaakt. Ik beweeg véél. Ik de zomer zwemmen, verder veel wandelen, hardlopen en yoga. Ik ben actiever dan de gemiddelde mens. Ik viel er niet van af. Al bleef ik hetzelfde eten.
En ik weeg nu weer iets boven de 95 kg. Door minder sporten in het afgelopen half jaar door een burn out. Dat heb ik nu net opgepakt.
Ik ben een intelligent mens, en ik heb doorzettingsvermogen. Flink veel ook. Lui ben ik zeker niet. Maar dat afvallen lukt me niet. Of nou ja, het lukt me wel, 5-10 kg die er vervolgens weer aanvliegen. Dan heb ik weer een diëtist, die vertelt me ook niets nieuws. Dan weer een lifestylecoach.
Mijn manco is onder andere dat ik moeite heb met plannen. Niet alleen qua eten maar in het algemeen. Maar dus ook qua eten.
Het lukt me ternauwernood om mijn gezinsleven goed te laten lopen en het avondeten te verzinnen. Wat overigens altijd vers en doorgaans gezond is. Maar dat lukt. Alleen is nadenken over de lunch, dat ook nog meenemen en in huis hebben heel ingewikkeld. Last minute keuzes zijn vaak niet heel gezond inderdaad. Ik wéét hoe het moet. Als ik 10 weken lang een dieet moet volgen gaat dat best. Dan kan ik daarnaast vrij weinig meer, dan draait alles om eten, maar het lukt me.
Maar naast een gezin, studie, werk, hobby’s en sociaal leven krijg ik die eetgewoontes tot nu toe niet onder controle. Ik eet geen hele gekke dingen anders zou ik wel blijven aankomen, maar ik veer steeds weer terug naar die 95 kg. Mijn spiermassa, cholesterol en conditie zijn in orde. Mijn bloeddruk is te hoog en mijn suiker niet fantastisch. Stoppen met roken vond ik 1000x makkelijker dan dit en ik was ooit een stevige roker. Al die dingen die ik ‘gewoon doen gaan prima, maar dit is mijn hele leven al een groot struikelblok. En ik ben er nog niet achter hoe dat op te lossen. Ik heb geen idee meer wat een ‘normaal eetpatroon’ is, want dat heb ik nooit geleerd en door alles wat ik er wél over weet weet ik niet meer wat normaal is. Alle theorieën spreken elkaar tegen
Dus een ‘normaal eetpatroon’ aanhouden, geen idee wat dat is en hoe dat moet. Echt niet.
zondag 23 februari 2020 om 19:50
Mijn god, wat heb jij een plaat voor je kop...pejeka schreef: ↑23-02-2020 19:45Probeer vaste tijden en vaste hoeveelheden aan te houden voor je maaltijden. Zorg daarbij voor voldoende variatie, voldoende fruit en groente en andere verse producten. Geen uitgebreide tussendoortjes, een biscuitje bij de koffie mag heus wel, maar geen halve maaltijd als tussendoortje (wat ik collega's soms echt zie doen, die zitten dan om 11 uur al een halve lunch weg te werken). Door de week geen snacks of hapjes in de avond, in het weekend een keer wat lekkers bij een goeie film, ok. Maar dan blijft het binnen de perken. En beweeg elke dag. Fietsen, lopen, wandelen, maakt niet uit. Hoeft heus geen sportschoolprogramma te zijn, maar gewoon, de auto laten staan en gaan fietsen of lopen. Lost misschien niet alles op, maar je komt een heel eind.
The impossible just takes a little longer.
zondag 23 februari 2020 om 19:54
Het is geen verontschuldiging. Ik zit doorgaans prima in mijn vel, voel me mooi en aantrekkelijk. Maar ik snap zelf ook niet hoe het komt dat dit niet lukt. Ik wéét hoe het werkt, ik weet hoe het moet, maar toch blijft het een eeuwige strijd. Ik snap dat als je zelf die strijd niet kent je het nóg minder snapt, dus ik probeerde het uit te leggen. Niet mezelf te verontschuldigen
zondag 23 februari 2020 om 19:55
Heb je überhaupt gelezen wat ik schreef? Je schrijft niks nieuws.pejeka schreef: ↑23-02-2020 19:45Probeer vaste tijden en vaste hoeveelheden aan te houden voor je maaltijden. Zorg daarbij voor voldoende variatie, voldoende fruit en groente en andere verse producten. Geen uitgebreide tussendoortjes, een biscuitje bij de koffie mag heus wel, maar geen halve maaltijd als tussendoortje (wat ik collega's soms echt zie doen, die zitten dan om 11 uur al een halve lunch weg te werken). Door de week geen snacks of hapjes in de avond, in het weekend een keer wat lekkers bij een goeie film, ok. Maar dan blijft het binnen de perken. En beweeg elke dag. Fietsen, lopen, wandelen, maakt niet uit. Hoeft heus geen sportschoolprogramma te zijn, maar gewoon, de auto laten staan en gaan fietsen of lopen. Lost misschien niet alles op, maar je komt een heel eind.
zondag 23 februari 2020 om 19:56
het is ook niet te snappen omdat het zo ingewikkeld is. zelfs knappe koppen snappen het nog niet.Th∅rdis schreef: ↑23-02-2020 19:54Het is geen verontschuldiging. Ik zit doorgaans prima in mijn vel, voel me mooi en aantrekkelijk. Maar ik snap zelf ook niet hoe het komt dat dit niet lukt. Ik wéét hoe het werkt, ik weet hoe het moet, maar toch blijft het een eeuwige strijd. Ik snap dat als je zelf die strijd niet kent je het nóg minder snapt, dus ik probeerde het uit te leggen. Niet mezelf te verontschuldigen
zondag 23 februari 2020 om 20:02
zondag 23 februari 2020 om 20:12
Nee, het is niet opgelost. Niet met woorden, maar wel met daden. Ik wil je heus niet tekort doen, maar roepen "het lukt me niet" is natuurlijk een doekje voor het bloeden. Want natuurlijk kán het je lukken, als je wilt en als je daar je focus op richt. Anderzijds, als je vrede hebt met je huidige lichaam, waarom daar dan verder moeilijk over doen? Ja, dan ben je aan de stevige kant, maar zodra dat niet ontspoort in mateloos dik, prima toch?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 23 februari 2020 om 20:17
Ik moet m’n verwachtingen bijstellen merk ik. Want ik plaatste dat niet omdat ik een ‘oplossing’ zoek, maar ik wilde je laten zien dat ook een intelligent, gemotiveerd mens hiermee kan worstelen. Maar empathie is niet je sterkste kant. Ik kan ook weinig met je advies, zelfs mijn huisarts geeft aan dat het niet zo simpel is en dat de kans dat ik blijvend ga afvallen nihil is. En dat het dus geen kwestie is van ‘gewoon geen tussendoortjes eten en genoeg bewegen’. Als dat zo was was het me al wel gelukt.
Je snapt de complexiteit nog steeds niet.
Je snapt de complexiteit nog steeds niet.
zondag 23 februari 2020 om 20:32
. Ik denk dat sommige mensen geen plaat voor hun hoofd hebben, maar een hele timmerfabriek 
zondag 23 februari 2020 om 20:57
Maar o wijze PJK, verlos ons, hoe moeten we het oplossen?
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 23 februari 2020 om 20:57
Ja, maar helaas zijn wij daar te zwak voor. En nu?pejeka schreef: ↑23-02-2020 19:20Waar het om gaat, is dat als mensen gewoon een normaal levenspatroon volgen, met gezond eten, weinig snoepen, niet de hele dag snacken en snaaien, niet elke avond chips of andere hapjes bij de TV, niet elke dag wijn en bier, gezond vers eten in normale porties, voldoende bewegen, dat ze dan helemaal niet dik hoeven zijn en dús ook niet bezig hoeven zijn met afvallen, want dat is dan niet nodig.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
