Lijf & Lijn
alle pijlers
Heb jij een realistisch lichaamsbeeld?
zondag 15 juni 2008 om 09:17
Naar aanleiding van een ander topic en een gesprekje met een verkoopster in een kledingzaak het volgende:
Ik ben momenteel flink te zwaar (rond de 87 kg, bmi van 30,2 ofzo, lengte 1m69). Hoewel ik mezelf zeker te dik vind en gruwel van mijn lijf vind ik mezelf niet moddervet. Ik gruwel van mijn lijf omdat alles hangt en blubbert, niet omdat het vol en rond is. Voor de zwangerschappen was ik wel vol, rond en stevig en niet zo blubberig en daar had ik veel minder moeite mee.
Van de week ging ik kleding kopen voor een sollicitatie en het moest wat nets worden. Dus heb ik een verkoopster aangeschoten en om hulp gevraagd. Ik had maat 46 nodig. Nou bleek die verkoopster ook maat 46 te hebben. Maar - en nu komt het - zij zag er veel dikker uit dan ik. En was wel ongeveer even lang. Zou zij nou echt veel dikker zijn met dezelfde kledingmaat of heb ik een te positief beeld van de omvang van mijn eigen lijf? (Ik moet wel zeggen dat mensen vaak verrast zijn als ze horen hoeveel ik weeg en welke kledingmaat ik draag, ze denken ook dat ik lichter ben). Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...
Andersom kan natuurlijk ook. Iemand met een gezond gewicht die zichzelf moddervet vindt en gruwelt van haar lijf. En in het extreme; mensen met anorexia die bij flink ondergewicht nog steeds een dik lijf in de spiegel zien.
Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp? Ik ben benieuwd.
Disclaimer: ik wil niemand een complex aanpraten noch bevestiging zoeken voor mijn waanbeeld dat ik slanker ben dan ik ben. Ik vind het gewoon een interessant onderwerp.
Ik ben momenteel flink te zwaar (rond de 87 kg, bmi van 30,2 ofzo, lengte 1m69). Hoewel ik mezelf zeker te dik vind en gruwel van mijn lijf vind ik mezelf niet moddervet. Ik gruwel van mijn lijf omdat alles hangt en blubbert, niet omdat het vol en rond is. Voor de zwangerschappen was ik wel vol, rond en stevig en niet zo blubberig en daar had ik veel minder moeite mee.
Van de week ging ik kleding kopen voor een sollicitatie en het moest wat nets worden. Dus heb ik een verkoopster aangeschoten en om hulp gevraagd. Ik had maat 46 nodig. Nou bleek die verkoopster ook maat 46 te hebben. Maar - en nu komt het - zij zag er veel dikker uit dan ik. En was wel ongeveer even lang. Zou zij nou echt veel dikker zijn met dezelfde kledingmaat of heb ik een te positief beeld van de omvang van mijn eigen lijf? (Ik moet wel zeggen dat mensen vaak verrast zijn als ze horen hoeveel ik weeg en welke kledingmaat ik draag, ze denken ook dat ik lichter ben). Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...
Andersom kan natuurlijk ook. Iemand met een gezond gewicht die zichzelf moddervet vindt en gruwelt van haar lijf. En in het extreme; mensen met anorexia die bij flink ondergewicht nog steeds een dik lijf in de spiegel zien.
Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp? Ik ben benieuwd.
Disclaimer: ik wil niemand een complex aanpraten noch bevestiging zoeken voor mijn waanbeeld dat ik slanker ben dan ik ben. Ik vind het gewoon een interessant onderwerp.
zondag 15 juni 2008 om 09:23
ik denk dat ik in hetzelfde schuitje zit. BMI weet ik niet, maar ik ben nu 82 kilo bij 1,69. Feitelijk gezien is dat te zwaar. Toch vind ik andere mensen waarvan ik weet dat ze hetzelfde wegen er regelmatig dikker uitzien dan mij.
Ik schrik inderdaad ook vaak van foto's van mezelf. Wat grappig om te lezen dat iemand anders precies hetzelfde heeft. Ik krijg ook vaak te horen "goh, ik had je geen 82 kilo gegeven"
Ik schrik inderdaad ook vaak van foto's van mezelf. Wat grappig om te lezen dat iemand anders precies hetzelfde heeft. Ik krijg ook vaak te horen "goh, ik had je geen 82 kilo gegeven"
zondag 15 juni 2008 om 09:23
Hmmm. Interessant. Ik ben slank, maar heb wel een klein buikje. En die gaat nog flink groeien de aankomende 7 maanden 
. Maar, ik ben eigenlijk niet meer met mijn lichaam bezig. Ik vind het goed zo. In mijn pubertijd was ik er heel veel mee bezig. Nu denk ik er niet meer over na. Mensen moeten me maar nemen zoals ik ben, ik heb mijzelf geaccepteerd zoals ik ben. Met (teveel) moedervlekken en dunne benen en buikje dus. Dat waar ik me vroeger zo ontzettend druk over kon maken.
En ja, het ligt er ook maar aan hoe je je kleedt. Mensen die wat dikker zijn, en gelukkig zijn, zien er mooier uit dan iemand die net zoveel weegt en ongelukkig is. Bovendien doet goed kleden ook heel wat.
. Maar, ik ben eigenlijk niet meer met mijn lichaam bezig. Ik vind het goed zo. In mijn pubertijd was ik er heel veel mee bezig. Nu denk ik er niet meer over na. Mensen moeten me maar nemen zoals ik ben, ik heb mijzelf geaccepteerd zoals ik ben. Met (teveel) moedervlekken en dunne benen en buikje dus. Dat waar ik me vroeger zo ontzettend druk over kon maken.En ja, het ligt er ook maar aan hoe je je kleedt. Mensen die wat dikker zijn, en gelukkig zijn, zien er mooier uit dan iemand die net zoveel weegt en ongelukkig is. Bovendien doet goed kleden ook heel wat.
zondag 15 juni 2008 om 09:29
Leuk onderwerp! Ik ben tegenwoordig op gezond gewicht - 57 kilo bij 1.65 m - na een tijd te zwaar te zijn geweest, in totaal zo'n 20 kilo afgevallen. Maar ik realiseer me dat nog niet echt als ik ga shoppen. Ik pas vaak te grote kleding, waarop de reacties zijn 'dat is veel te groot hoor, pak maar een kleinere maat'. Resultaat is dat ik heel lang aarzel voordat ik het koop, want de vraag is dan 'kan dit wel, is het niet te strak?' Ik vind dat ik nog steeds een buikje heb en mijn bovenbenen zijn in mijn ogen nog steeds te dik. Dus andersom kan ook .
En even off-topic: Meave is het goed gegaan bij de sollicitatie?
En even off-topic: Meave is het goed gegaan bij de sollicitatie?
zondag 15 juni 2008 om 09:31
quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:
Van de week ging ik kleding kopen voor een sollicitatie en het moest wat nets worden. Dus heb ik een verkoopster aangeschoten en om hulp gevraagd. Ik had maat 46 nodig. Nou bleek die verkoopster ook maat 46 te hebben. Maar - en nu komt het - zij zag er veel dikker uit dan ik. En was wel ongeveer even lang. Zou zij nou echt veel dikker zijn met dezelfde kledingmaat of heb ik een te positief beeld van de omvang van mijn eigen lijf? (Ik moet wel zeggen dat mensen vaak verrast zijn als ze horen hoeveel ik weeg en welke kledingmaat ik draag, ze denken ook dat ik lichter ben). Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...
Grappig Meave, dat wat jij schrijft heb ik ook. Ik heb er verder niet zoveel aan toe te voegen eigenlijk.
Van de week ging ik kleding kopen voor een sollicitatie en het moest wat nets worden. Dus heb ik een verkoopster aangeschoten en om hulp gevraagd. Ik had maat 46 nodig. Nou bleek die verkoopster ook maat 46 te hebben. Maar - en nu komt het - zij zag er veel dikker uit dan ik. En was wel ongeveer even lang. Zou zij nou echt veel dikker zijn met dezelfde kledingmaat of heb ik een te positief beeld van de omvang van mijn eigen lijf? (Ik moet wel zeggen dat mensen vaak verrast zijn als ze horen hoeveel ik weeg en welke kledingmaat ik draag, ze denken ook dat ik lichter ben). Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...
Grappig Meave, dat wat jij schrijft heb ik ook. Ik heb er verder niet zoveel aan toe te voegen eigenlijk.
zondag 15 juni 2008 om 09:35
zondag 15 juni 2008 om 09:38
quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:
Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp?[/i]
Gelukkig heb ik totaal geen complex over mijn lichaam, ook nooit gehad eigenlijk. Ik heb een heel realistisch zelfbeeld.
Ik ben zeer blij met mijn lijf.
Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp?[/i]
Gelukkig heb ik totaal geen complex over mijn lichaam, ook nooit gehad eigenlijk. Ik heb een heel realistisch zelfbeeld.
Ik ben zeer blij met mijn lijf.
zondag 15 juni 2008 om 09:39
Ik heb exact hetzelfde!
Heb maat 46, soms van broek 48. En een ander kan me best moddervet vinden maar ik zie het zelf nooit.
Het kan een nadeel zijn omdat ik n ooit echt sterk het gevoel heb gehad dat ik moet afvallen. Maar aan de andere kant zie je ook genoeg vrouwen met maat 36 die vinden dat ze een dikke kont hebben en dat lijkt me ook vreselijk als je op die manier een vertekend zelfbeeld hebt.
Heb maat 46, soms van broek 48. En een ander kan me best moddervet vinden maar ik zie het zelf nooit.
Het kan een nadeel zijn omdat ik n ooit echt sterk het gevoel heb gehad dat ik moet afvallen. Maar aan de andere kant zie je ook genoeg vrouwen met maat 36 die vinden dat ze een dikke kont hebben en dat lijkt me ook vreselijk als je op die manier een vertekend zelfbeeld hebt.
zondag 15 juni 2008 om 09:48
Tijdens ziekte erg aangekomen. Toen ik weer wat bij mijn positieven was gekomen en voor het eerst ging winkelen begreep ik er niks van. Ik pakte steevast de M uit de rekken, maar die bleken in de pashokjes als worstvellen om me heen te spannen, als ik er tenminste al inkwam. Het duurde ongeveer een jaar voordat ik het echt doorhad en bij de L en de XL ging kijken . Ook merkte ik dat het soort kleding wat ik altijd droeg me niet meer stond, ik moest nu niet alleen bij de grotere maten kijken, maar ook bij de andere modellen.
En foto's ja... waren die benen echt van mij?
Inmiddels weer tien kilo kwijt en nu weer M. Daar ben ik zo weer aan gewend.
En foto's ja... waren die benen echt van mij?
Inmiddels weer tien kilo kwijt en nu weer M. Daar ben ik zo weer aan gewend.
zondag 15 juni 2008 om 10:10
Hmmm.. ik ben ook te zwaar, (we zijn even lang Meave!), maar bij mij pakken de verkoopsters ook steevast te kleine broeken uit de rekken.
Pas nou maar, daar kom je wel in!
En dan verbaast staan dat die broeken ECHT niet verder komen dan net boven mijn knie, haha
Tsja, ik ben nu eenmaal gezegend met zeer brede heupen, die ik schijnbaar toch wel kan verdoezelen
Pas nou maar, daar kom je wel in!
En dan verbaast staan dat die broeken ECHT niet verder komen dan net boven mijn knie, haha
Tsja, ik ben nu eenmaal gezegend met zeer brede heupen, die ik schijnbaar toch wel kan verdoezelen
zondag 15 juni 2008 om 10:14
Ik ben in een jaar van 50 naar 65 gegaan, door medicijnen. Dat was wel een klap toen ik in de passpiegel keek -kom niet bepaald dagelijks in de winkel voor kleding en heb thuis geen passpiegel-
Voelde me moddervet.
Nu zijn er weer 5 kg vanaf en heb ik het idee dat ik weer toonbaar ben. Wel meer buik dan me lief is en ook op dijen en bovenarmen heb ik inmiddels best wel spek. Maar goed, ik zit op een gezond BMI.
Ben benieuwd of ik nog steeds zo van mezelf hou als ik in de spiegel kijk.
En ik weet mijn huidige maat niet. Maar dat zal wel aan weinig kleding kopen liggen.
Voelde me moddervet.
Nu zijn er weer 5 kg vanaf en heb ik het idee dat ik weer toonbaar ben. Wel meer buik dan me lief is en ook op dijen en bovenarmen heb ik inmiddels best wel spek. Maar goed, ik zit op een gezond BMI.
Ben benieuwd of ik nog steeds zo van mezelf hou als ik in de spiegel kijk.
En ik weet mijn huidige maat niet. Maar dat zal wel aan weinig kleding kopen liggen.
zondag 15 juni 2008 om 10:14
Toen ik dik was (145 kg bij 181cm) voelde ik me slanker. Ik had maat 58. Als ik mezelf op de foto zag, dacht ik alleen maar, tjeeeej, wat ben ik dik man!
Nu, een paar jaar later en 70 kg lichter, voel ik me dikker dan dat ik ben. Als ik mezelf op de foto zie of op film, denk ik, tjeeeej, wat ben ik dun! Wow!
Overigens vind ik mijzelf niet mooi. Het afvallen heeft zijn sporen na gelaten. Billen hangen, binnenbenen 'druipen' en ik heb een hangbuikje. Met kleren aan zie je het niet gelukkig, maar je zal me niet in bikini zien.
Nu, een paar jaar later en 70 kg lichter, voel ik me dikker dan dat ik ben. Als ik mezelf op de foto zie of op film, denk ik, tjeeeej, wat ben ik dun! Wow!
Overigens vind ik mijzelf niet mooi. Het afvallen heeft zijn sporen na gelaten. Billen hangen, binnenbenen 'druipen' en ik heb een hangbuikje. Met kleren aan zie je het niet gelukkig, maar je zal me niet in bikini zien.
zondag 15 juni 2008 om 10:18
quote:Vinyl schreef op 15 juni 2008 @ 10:10:
Hmmm.. ik ben ook te zwaar, (we zijn even lang Meave!), maar bij mij pakken de verkoopsters ook steevast te kleine broeken uit de rekken.
Pas nou maar, daar kom je wel in!
En dan verbaast staan dat die broeken ECHT niet verder komen dan net boven mijn knie, haha
Tsja, ik ben nu eenmaal gezegend met zeer brede heupen, die ik schijnbaar toch wel kan verdoezelen Keertje samen winkelen?
Hmmm.. ik ben ook te zwaar, (we zijn even lang Meave!), maar bij mij pakken de verkoopsters ook steevast te kleine broeken uit de rekken.
Pas nou maar, daar kom je wel in!
En dan verbaast staan dat die broeken ECHT niet verder komen dan net boven mijn knie, haha
Tsja, ik ben nu eenmaal gezegend met zeer brede heupen, die ik schijnbaar toch wel kan verdoezelen Keertje samen winkelen?
zondag 15 juni 2008 om 10:21
Pilous, zou je daar middels een operatie nog iets aan willen laten doen of is het goed zoals het is? Wel knap dat je zoveel bent afgevallen.
Ik heb wel overwogen om te informeren naar een buikwandcorrectie als ik op mijn streefgewicht zit. Bij mij hangt het vooral bij mijn buik. Maar ik heb nu bedacht dat ik dat gewoon niet ga doen. Ik ben 32, heb 3 kinderen, jojo wat af zo nu en dan en dat kun je zien. Soit. Een gezond gewicht is nu de eerste prioriteit. En dat dat ook een mooier lijf oplevert (aangekleed dan hè ) is heel erg mooi meegenomen.
Ik heb wel overwogen om te informeren naar een buikwandcorrectie als ik op mijn streefgewicht zit. Bij mij hangt het vooral bij mijn buik. Maar ik heb nu bedacht dat ik dat gewoon niet ga doen. Ik ben 32, heb 3 kinderen, jojo wat af zo nu en dan en dat kun je zien. Soit. Een gezond gewicht is nu de eerste prioriteit. En dat dat ook een mooier lijf oplevert (aangekleed dan hè ) is heel erg mooi meegenomen.
zondag 15 juni 2008 om 10:24
@ Meave: Ik denk er nu wel overna. Ik wil eind dit jaar naar een PC om te vragen wat er hersteld kan worden en wat niet. Nadeel is dat het niet ernstig genoeg is om voor vergoeding in aanmerking te komen en een BWC is al rond de 4000 eurootjes. Maar misschien krijg ik korting als ik de hele handel laat straktrekken? 3 Halen 2 betalen?
zondag 15 juni 2008 om 10:43
Ik heb ongeveer hetzelfde als Aine,
Ik was ook te zwaar en ben het afgelopen jaar 15 kilo afgevallen. Ik weeg nu 64,7 bij een lengte van 1,72. Gezond gewicht dus!! Echter, als ik mezelf in de spiegel bekijk zie ik weinig verschil met toen ik nog 15 kilo zwaarder was. Tuurlijk, aan de kleding merk ik het wel, maar ik zie het niet. Ik heb nog steeds die dikke kont en een buikje.
Ik ben van de week gaan winkelen, voor het eerst sinds ik op dit gewicht ben, en pas nu in maat 38 en ik heb zelfs 1 broek in maat 36 gekocht (valt groter uit!!).
Ik had het over met een collega die slank is (vind ik) en ook maatje 38 heeft. Voor mijn gevoel is zij dus echt veel slanker dan ik. Toen ik dat zei, kreeg ik van alle andere collega te horen die erbij zaten, dat dat toch echt niet het geval was.
Leuk om te horen natuurlijk, alleen het gaat erbij mij echt (nog)niet in....
Ik was ook te zwaar en ben het afgelopen jaar 15 kilo afgevallen. Ik weeg nu 64,7 bij een lengte van 1,72. Gezond gewicht dus!! Echter, als ik mezelf in de spiegel bekijk zie ik weinig verschil met toen ik nog 15 kilo zwaarder was. Tuurlijk, aan de kleding merk ik het wel, maar ik zie het niet. Ik heb nog steeds die dikke kont en een buikje.
Ik ben van de week gaan winkelen, voor het eerst sinds ik op dit gewicht ben, en pas nu in maat 38 en ik heb zelfs 1 broek in maat 36 gekocht (valt groter uit!!).
Ik had het over met een collega die slank is (vind ik) en ook maatje 38 heeft. Voor mijn gevoel is zij dus echt veel slanker dan ik. Toen ik dat zei, kreeg ik van alle andere collega te horen die erbij zaten, dat dat toch echt niet het geval was.
Leuk om te horen natuurlijk, alleen het gaat erbij mij echt (nog)niet in....
zondag 15 juni 2008 om 10:44
Haha, ik ben ook al zo raar. Ik ben een tijd goed zwaarder geweest dan wat ik nu ben. Ik had maat 44-46 en ik stond er echt niet bij stil. Kocht gewoon wat lekker zat ( onder het mom van: de matenkloppen niet in deze winkel ) Ik en anderen vonden dat ik er goed uitzag. De verhoudingen klopten en ik stond niet stil bij mijn gewicht. Was gewoon blij met mezelf.
Door stress en ellende ben ik heel veel afgevallen. Ik weeg nu 60 kilo bij een lengte van 1.77 en ik ben me nu pas bewust van mijn lichaam. Juist nu sta ik vaker op de weegschaal dan ooit om te kijken hoeveel ik weeg. Ik ben me nu bewust van mijn lichaam en hoe ik eruit zie. Soms komt er een kilo bij en die "zie" ik dan ook echt zitten ( altijd op mijn buik, nooit op mijn tieten ) Zo raar dat ik er nu ik slank ben wel mee bezig ben, maar toen ik dikker was nooit.....
Iemand een verklaring? Ik zit nu lekkerder in mijn vel en hoofd dan toen ik zwaarder was, dus dat is het niet.
Door stress en ellende ben ik heel veel afgevallen. Ik weeg nu 60 kilo bij een lengte van 1.77 en ik ben me nu pas bewust van mijn lichaam. Juist nu sta ik vaker op de weegschaal dan ooit om te kijken hoeveel ik weeg. Ik ben me nu bewust van mijn lichaam en hoe ik eruit zie. Soms komt er een kilo bij en die "zie" ik dan ook echt zitten ( altijd op mijn buik, nooit op mijn tieten ) Zo raar dat ik er nu ik slank ben wel mee bezig ben, maar toen ik dikker was nooit.....
Iemand een verklaring? Ik zit nu lekkerder in mijn vel en hoofd dan toen ik zwaarder was, dus dat is het niet.
zondag 15 juni 2008 om 10:49
Ik heb het ook, vroeger was ik altijd dun, op het randje van gezond gewicht-ondergewicht. Nu 10 jaar later en 2 kinderen rijker heb ik een normaal gewicht, moet een beetje op de kilootjes letten (want wordt steeds meer) en toch als ik ga winkelen pak ik vaak te kleine kleding en op foto`s schrik ik me het leplazarus, dan ben ik toch wel een stuk dikker dan ik dacht. Ik voel me namelijk nog altijd dun. Heel gek.
zondag 15 juni 2008 om 10:54
Ik herken het Pruttel. Ik ben sinds de kilo's eraf zijn ook verslaafd geraakt aan de weegschaal.
Misschien omdat ik er nu blij van word wat de wijzer aangeeft
Tsja, je moet wat, toch?
Edit: Toen ik - tien jaar geleden ofzo - heel erg met mijn gewicht bezig was, zag ik ook elke boterham die ik had gegeten zitten. Dat vond ik minder prettig. Mijn ochtend kon al verpest zijn als ik eens één kilo (liter?) zwaarder woog 's morgens. Het leek wel een obsessie.
Misschien omdat ik er nu blij van word wat de wijzer aangeeft
Tsja, je moet wat, toch?
Edit: Toen ik - tien jaar geleden ofzo - heel erg met mijn gewicht bezig was, zag ik ook elke boterham die ik had gegeten zitten. Dat vond ik minder prettig. Mijn ochtend kon al verpest zijn als ik eens één kilo (liter?) zwaarder woog 's morgens. Het leek wel een obsessie.
zondag 15 juni 2008 om 10:55
quote:pruttel schreef op 15 juni 2008 @ 10:44:
Haha, ik ben ook al zo raar. Ik ben een tijd goed zwaarder geweest dan wat ik nu ben. Ik had maat 44-46 en ik stond er echt niet bij stil. Kocht gewoon wat lekker zat ( onder het mom van: de matenkloppen niet in deze winkel ) Ik en anderen vonden dat ik er goed uitzag. De verhoudingen klopten en ik stond niet stil bij mijn gewicht. Was gewoon blij met mezelf.
Door stress en ellende ben ik heel veel afgevallen. Ik weeg nu 60 kilo bij een lengte van 1.77 en ik ben me nu pas bewust van mijn lichaam. Juist nu sta ik vaker op de weegschaal dan ooit om te kijken hoeveel ik weeg. Ik ben me nu bewust van mijn lichaam en hoe ik eruit zie. Soms komt er een kilo bij en die "zie" ik dan ook echt zitten ( altijd op mijn buik, nooit op mijn tieten ) Zo raar dat ik er nu ik slank ben wel mee bezig ben, maar toen ik dikker was nooit.....
Iemand een verklaring? Ik zit nu lekkerder in mijn vel en hoofd dan toen ik zwaarder was, dus dat is het niet.Herkenbaar... Bij is het omdat ik nooit meer dik wil worden, en als ik richting de 80 grens ga, dan raak ik bijna in paniek. Voordeel is dat ik dus een weekje netjes eet, 3 maaltijden per dag en sultana of fruit tussendoor, en ik ben weer rond de 75. Maar dat is voor mij de rede.
Haha, ik ben ook al zo raar. Ik ben een tijd goed zwaarder geweest dan wat ik nu ben. Ik had maat 44-46 en ik stond er echt niet bij stil. Kocht gewoon wat lekker zat ( onder het mom van: de matenkloppen niet in deze winkel ) Ik en anderen vonden dat ik er goed uitzag. De verhoudingen klopten en ik stond niet stil bij mijn gewicht. Was gewoon blij met mezelf.
Door stress en ellende ben ik heel veel afgevallen. Ik weeg nu 60 kilo bij een lengte van 1.77 en ik ben me nu pas bewust van mijn lichaam. Juist nu sta ik vaker op de weegschaal dan ooit om te kijken hoeveel ik weeg. Ik ben me nu bewust van mijn lichaam en hoe ik eruit zie. Soms komt er een kilo bij en die "zie" ik dan ook echt zitten ( altijd op mijn buik, nooit op mijn tieten ) Zo raar dat ik er nu ik slank ben wel mee bezig ben, maar toen ik dikker was nooit.....
Iemand een verklaring? Ik zit nu lekkerder in mijn vel en hoofd dan toen ik zwaarder was, dus dat is het niet.Herkenbaar... Bij is het omdat ik nooit meer dik wil worden, en als ik richting de 80 grens ga, dan raak ik bijna in paniek. Voordeel is dat ik dus een weekje netjes eet, 3 maaltijden per dag en sultana of fruit tussendoor, en ik ben weer rond de 75. Maar dat is voor mij de rede.
