Lijf & Lijn alle pijlers

Heb jij een realistisch lichaamsbeeld?

15-06-2008 09:17 130 berichten
Naar aanleiding van een ander topic en een gesprekje met een verkoopster in een kledingzaak het volgende:



Ik ben momenteel flink te zwaar (rond de 87 kg, bmi van 30,2 ofzo, lengte 1m69). Hoewel ik mezelf zeker te dik vind en gruwel van mijn lijf vind ik mezelf niet moddervet. Ik gruwel van mijn lijf omdat alles hangt en blubbert, niet omdat het vol en rond is. Voor de zwangerschappen was ik wel vol, rond en stevig en niet zo blubberig en daar had ik veel minder moeite mee.



Van de week ging ik kleding kopen voor een sollicitatie en het moest wat nets worden. Dus heb ik een verkoopster aangeschoten en om hulp gevraagd. Ik had maat 46 nodig. Nou bleek die verkoopster ook maat 46 te hebben. Maar - en nu komt het - zij zag er veel dikker uit dan ik. En was wel ongeveer even lang. Zou zij nou echt veel dikker zijn met dezelfde kledingmaat of heb ik een te positief beeld van de omvang van mijn eigen lijf? (Ik moet wel zeggen dat mensen vaak verrast zijn als ze horen hoeveel ik weeg en welke kledingmaat ik draag, ze denken ook dat ik lichter ben). Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...



Andersom kan natuurlijk ook. Iemand met een gezond gewicht die zichzelf moddervet vindt en gruwelt van haar lijf. En in het extreme; mensen met anorexia die bij flink ondergewicht nog steeds een dik lijf in de spiegel zien.



Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp? Ik ben benieuwd.



Disclaimer: ik wil niemand een complex aanpraten noch bevestiging zoeken voor mijn waanbeeld dat ik slanker ben dan ik ben. Ik vind het gewoon een interessant onderwerp.
Ik weet trouwens niet wanneer mijn zelfbeeld het meest realistisch is. Ik denk dat ik best tevreden mag zijn en dat mijn negatieve momenten dus minder realistisch zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:



Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf?



Nee!



Ik heb geen idee hoe ik eruit zie.



Soms ben ik tevreden, maar het kan ook zo zijn dat ik na 3 minuten weer in de spiegel kijk en denk, "bah. walgelijk"
Alle reacties Link kopieren
Als ik slecht in mijn vel zit voel ik me moddervet terwijl ik verstandelijk weet dat ik niet eens op een gezond BMI zit.

Helaas gaat gevoel niet altijd samen met verstand en ben ik in zo'n periode extra down omdat ik denk dat ik kilo's aangekomen ben.

Gelukkig komt het wel steeds minder voor.
quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:

Ik ben momenteel flink te zwaar (rond de 87 kg, bmi van 30,2 ofzo, lengte 1m69). Hoewel ik mezelf zeker te dik vind en gruwel van mijn lijf vind ik mezelf niet moddervet. Ik gruwel van mijn lijf omdat alles hangt en blubbert, niet omdat het vol en rond is. Voor de zwangerschappen was ik wel vol, rond en stevig en niet zo blubberig en daar had ik veel minder moeite mee.

Check! Ik ben nog wat zwaarder dan jou, ook wat langer, maar herken vooral de gruwel vanwege de blubberigheid. Nu moet ik ook heel stevig aan de buikspieroefeningen, want mijn buik was bij de laatste zwangerschap gewoon écht GROOT dus ik kan het daar nog op gooien Mijn buik is wel echt de grootste ergernis eigenlijk. Borsten zijn ook groot/zwaar/hangend, maar hé reden te meer om mooie BH's te kopen Rest van lijf kan er wat mij betreft prima mee door, maar die buik....



quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:Misschien herken je het volgende ook wel: je ziet jezelf vaak in de spiegel en dan is het allemaal nog wel oké. Maar als je jezelf dan op video of foto ziet dan schrik je toch wel een beetje: wat een vol gezicht en een onderkin. Of jemig, die buik en bovenbenen...

Whahaha jaaa



quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 09:17:Hoe zit dat met jou? Heb jij een realistisch beeld van je lijf? Of heb je sowieso een mening over dit onderwerp? Ik ben benieuwd.Denk wel dat ik een realistisch beeld heb, ik ben te zwaar, er moet wat af, maar ja echt streng voor mezelf kan ik nu ook nog niet zijn, want ik geef nog borstvoeding. Ik hoop dat ik erna de motivatie heb en houdt om weer wat lichter te worden, want ik weet dat dat beter is voor mezelf (zowel qua gezondheid als zelfbeeld )
Alle reacties Link kopieren
Ja ik herken het wel in die zin dat ik 78 kilo woog bij 1.63, ik vond mezelf niet te dik ik vond dat kleren niet meer mooi zaten

Realiseerde toch dat het waarschijnlijk het gewicht was, dacht dat ik ongeveer 7 kilo af moest vallen. Ging wat aan mijn eetpatroon doen en viel in driekwart jaar zo'n 10 kilo af. En zag... helemaal niets! (andere mensen wel hoor het lag echt aan mij. Door zwaar klussen in huis kreeg ik mijn lichamelijke beweging ook, dus het was echt grotendeels vet wat ik had verloren)



Nou ja, aan mijn lijf zag ik niet zo veel, misschien iets aan mijn billen, maar mijn zelfbeeld was dus niet echt anders. Dit terwijl de billen, die ik niet veranderd vond, inmiddels in twee maten kleinere spijkerbroeken paste. Daarna ben ik gestopt met roken en weer zo'n drie kilo aangekomen, wederom zie ik die niet...totdat ik de spijkerbroeken die ik gekocht heb toen ik op mijn slankst was aan trek.



Leuk details: Ik denk dat ik zo'n 7 kilo af moet vallen zodat ik 65 kilo weeg voor een mooi lijf (maar dat dacht ik met 78 kilo ook) en mijn gezellige cup E is al die tijd gelijk gebleven.
Alle reacties Link kopieren
Gisteren nog. Ik ging naar de kapper en moest even wachten (staand) Vijf meter voor me was een grote passpiegel waar ik dus wel in móest kijken. En ik schrok me echt wild van mijn heupen, vond ze veeel breder dan ik dacht... had ook helemaal geen leuk kappersbezoekje meer. Ben helaas niet gezegend met een mooi glad huidje, en vind het vreselijk om in die kappersstoel 20 minuten (met fel licht) daar naar te moeten kijken.



Oh ja, ben zo'n 171 cm, weeg zo'n 65 kg. Vind mezelf wel iets te zwaar, met name mn buik vind ik te dik. Dacht dat mn benen wel oke waren, daarom schrok ik gisteren zo van dat spiegelbeeld
Oh de kapper! Vind ik ook ver-schrik-ke-lijk!
Alle reacties Link kopieren
Ach ik ben jaren veels te dik geweest, had een te traag werkende schildklier en toen kledingmaat 46-48. Nu nog steeds problemen met mijn stofwisseling maar met veel discipline toch wat afgevallen, nu mt 40-42 . Mijn zelfbeeld was toen ik dikker was heel anders, toen zag ik het niet zo, kon het met kleding ook nog wel wat verbloemen. Als ik die foto's van toen nu terug zie denk ik ,tjee wat was ik daar dik!

Toch zegt gewicht niet alles, een collegaatje van mij is iets langer dan ik en even zwaar maar oogt toch dikker. MIjn taille is net 80 cm en die van haar 106! Zij heeft weer hele dunne beentjes en ik wat stevigere bovenbenen. Dus ondanks zelfde gewicht allebei een compleet ander figuur. En spiegels/verlichting in pashokjes, ach dat is nooit flatteus, daar krijgt iedereen toch een complex van.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben wel eens bang dat ik mezelf dunner zie dan ik in werkelijkheid ben.

Mijn verhaal zou het verhaal van TO kunnen zijn, ik weeg 87 kilo bij 1.73. Ik vind mezelf net niet dik en iedereen die ik het heb gevraagd (en waarvan ik weet dat ze eerlijk antwoord zouden geven) vindt me mollig.



Ik vind het ook vreemd dat sommige mensen er veel dikker uit kunnen zien dan anderen, heb daar zelf ook genoeg voorbeelden van.

Jaren geleden woog ik evenveel als mijn beste vriendin, allebei 60 kilo, alleen is zij 1.65. En toch zag zij er veel dunner uit dan ik, dat vond ze zelf ook.



Bumper: ik heb dat dus ook, je vindt je figuur lelijk en daardoor wil je afvallen, maar je bouw blijft (helaas) hetzelfde. Als ik nu 30 kilo afval ben ik veel dunner, maar heb ik nog steeds een buikje en heupvet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Jetty1969 schreef op 15 juni 2008 @ 14:51:

En spiegels/verlichting in pashokjes, ach dat is nooit flatteus, daar krijgt iedereen toch een complex van.





Een gruwel vind ik dat. Thuis in de spiegel ben ik meestal wel tevreden, maar als ik in een pashokje sta heb ik het gevoel dat ik in een lachspiegel sta te kijken.

Ik snap het niet zo hoor, het is commercieel gezien toch veel beter om wat vriendelijk spiegels/lampen te gebruiken.
De wereld biedt genoeg voor ieders behoefte, maar niet voor ieders hebzucht.
Alle reacties Link kopieren
Vond ik mezelf vroeger altijd nogal snel te dik, merkte ik de laatste tijd dat ik lekker in m'n vel zat en (daarom?) m'n gewicht waarschijnlijk wat te positief (lees: lager dan het is) ingeschat had. Aan de ene kant dus goed dat ik mezelf wel een leuk persoon vond en het spiegelbeeld me ook niet tegenviel, maar vraag me nu al een aantal weken af of ik mezelf niet gruwelijk overschat heb figuur-wise.

Laatst werd bij Marikenloop een foto genomen en mijn god, ik schrok me dood van mijn benen. Mijn bovenlijf is wel prima, maar die kont en benen. Vorige week deed ik het nog eens dunnetjes over bij het bikinishoppen: wat een hel!!! Mijn een lange broek of rok is het nog wel te verdoezelen, maar anders.... Daarom nu toch maar weer aan t opletten geslagen... Zucht (ben trouwens 24, 1.68 en nu, na week 'lijnen' 62,5kg; dus op zich niet te zwaar, maar er mag wel wat af)



Wel 'grappig''dat meer mensen dit hebben. Dacht namelijk dat de meeste vrouwen zichzelf dikker in zouden schatten dan ze werkelijk zijn.

Moet trouwens erbij zeggen dat ik mensen niet heel snel dik vind. Ik denk eerder 'mollig' of 'stevig' (en als ik dan soms het gewicht hoor van die mensen kan ik daar best van schrikken), dus misschien heb ik een totale afwijking in mijnn gezichtsvermogen...
Ik denk het wel Girl, met 62,5 bij 1m68 ben je in mijn optiek namelijk hartstikke slank.
Alle reacties Link kopieren
quote:meave schreef op 15 juni 2008 @ 19:17:

Ik denk het wel Girl, met 62,5 bij 1m68 ben je in mijn optiek namelijk hartstikke slank.



Dank je (denk ik )

Ja, weet dat het allemaal in het koppie zit, maar heb gewoon het idee dat het allemaal net wat strakker mag bij de benen en billen. En dat terwijl ik bij anderen heel ''coulant' ben: vind mensen niet snel dik of niet mooi ofzo.

Je bent vaak zelf degene met de grootste kritiek op jezelf (klopt nu niet helemaal met de openingspost en mn eigen post, maar ik voel me vaak wel 'groot'. Moet er wel bij zeggen dat ik lang echt gewalgd heb van mn lichaam, dus was blij dat het goed ging, maar schrok toch. Snappie t nog een beetje??!!)
Mijn lichaamsbeeld wisselt zeer sterk. Objectief gezien ben ik ongeveer 10 kilo te zwaar, maar mijn verhoudingen zijn wel goed in orde. Ik sport ook regelmatig en dat maakt dat ik me goed voel. Soms als ik in de spiegel kijk denk ik: ziet er goed uit! En soms vind ik mezelf echt moddervet. Ik heb de laatste tijd ook gemerkt dat ik wat kledingstukken in de kast heb hangen die me ook erg zwaar doen lijken. Heb de truc van het slank kleden nog niet helemaal door...... Als ik dan iets aan heb waar ik een stuk slanker in lijk, kan ik helemaal blij worden.
Waar ik trouwens elke keer weer in trap: broeken passen bij de WE. Ik hoor nu wel eens te weten dat die broeken gewoon niet passen, mijn lichaamsverhoudingen zijn anders, het zit nooit goed, ongeacht de maat. En elke keer denk ik: oh leuke broek, even passen! En het is altijd zo'n ontzettende frustratie als ik er dan weer uit zie (als ik hem tenminste al aankrijg) als een rollade.
Alle reacties Link kopieren
quote:draaiorgel schreef op 15 juni 2008 @ 21:17:

Waar ik trouwens elke keer weer in trap: broeken passen bij de WE. Ik hoor nu wel eens te weten dat die broeken gewoon niet passen, mijn lichaamsverhoudingen zijn anders, het zit nooit goed, ongeacht de maat. En elke keer denk ik: oh leuke broek, even passen! En het is altijd zo'n ontzettende frustratie als ik er dan weer uit zie (als ik hem tenminste al aankrijg) als een rollade.



Erg is dat he. Maar wat je al zegt: sommige broeken pás je gewoonweg niet; heeft niks met jou te maken, maar die broeken hebben soms zo'n rare pasvormen (ofja, in elk geval: verschillende pasvormen die niet voor elk lijf geschikt zijn).

Zo pas ik de broeken va de We weer wel goed, maar wilde ooit een Indian Rose kopen, omdat me die zo mooi leken. Mooi niet dus, ik paste er gewoon niet in. En dat is wel vaker hoor; heb wat bredere heupen + benen+ kont, maar wel slanke taille; dan heb je vaak zo'n gapend gat vanachter....

Maar er zijn gelukkig nog steeds genoeg winkels waar ik wél kan slagen!! En dat zul jij vast ook hebben!
Ik heb meestal een realistisch lichaamsbeeld,behalve tijdens mijn baalmomenten dan kijk ik er anders tegen aan maar dat is logisch.Ik heb een doorgetraind lichaam,een vetpercentage van 20%,ben 1.75 lang en heb maat 40/42.Meestal ben ik tevreden met mijn lijf maar het komt wel voor dat als ik heel dicht voor een spiegel sta dat mijn benen opeens dikker lijken en vooral in een paskamer oog je vrij snel dikker.Ik ben er eens zo van geschrokken dat ik mijn dijbeenomtrek ben gaan meten en die was 59 cm...blerg!!!Mijn tailleomtrek is trouwens 75 cm.Wij vrouwens hebben het soms toch zo zwaar!Maar aan de andere kant vind ik genoeg leuke kleding in mijn maten.Bij deze dus:Als ik een baalmoment heb dan zie ik mezelf al gauw anders maar dan ben ik zowieso vatbarer voor opmerkingen.Maar meestal vind ik mezelf okay.
quote:girl-1983 schreef op 15 juni 2008 @ 21:21:

[...]





Erg is dat he. Maar wat je al zegt: sommige broeken pás je gewoonweg niet; heeft niks met jou te maken, maar die broeken hebben soms zo'n rare pasvormen (ofja, in elk geval: verschillende pasvormen die niet voor elk lijf geschikt zijn).

Zo pas ik de broeken va de We weer wel goed, maar wilde ooit een Indian Rose kopen, omdat me die zo mooi leken. Mooi niet dus, ik paste er gewoon niet in. En dat is wel vaker hoor; heb wat bredere heupen + benen+ kont, maar wel slanke taille; dan heb je vaak zo'n gapend gat vanachter....

Maar er zijn gelukkig nog steeds genoeg winkels waar ik wél kan slagen!! En dat zul jij vast ook hebben!Ja, ik slaag zeker vaak genoeg hoor. En soms ben ik echt positief verrast! Maar ik vind het zo stom van mezelf dat ik het altijd maar weer blijf proberen in winkels waar ik nooit slaag. Zou me een hoop frustratie schelen :-)
Alle reacties Link kopieren
quote:Geraldine schreef op 15 juni 2008 @ 21:22:

....Ik heb een doorgetraind lichaam,een vetpercentage van 20%,ben 1.75 lang en heb maat 40/42.Meestal ben ik tevreden met mijn lijf maar het komt wel voor dat als ik heel dicht voor een spiegel sta dat mijn benen opeens dikker lijken en vooral in een paskamer oog je vrij snel dikker.Ik ben er eens zo van geschrokken dat ik mijn dijbeenomtrek ben gaan meten en die was 59 cm...blerg!!!Mijn tailleomtrek is trouwens 75 cm.Wij vrouwens hebben het soms toch zo zwaar!.....



Haha, heb ik laatst ook gemeten om een beetje bij te houden hoe het mij zou vergaan met mijn 'lijn'poging. En idd, dezelfde omtrek als jij. Het eerste wat ik dacht was 'meisjes met de ideale maat -als in 90/60/90- hebben aan taille wat ik aan bovenbeen heb'.

Maar goed, daar heb ik me wel snel overheen weten te zetten hoor, want 60cm is echt belachelijk dun.



Trouwens, volgens mij heb jij echt wel een goed figuur; sowieso dus wel afgetraind, want 20% vet is volgens mij heel netjes. En je bent er volgens mij ook best mee bezig met gezond leven en eten, als ik zo naar andere postings van je kijk.

Niet per se op jou gericht, maar in t algemeen, maar soms is een bepaalde maat ook gewoon niet haalbaar. Ik zal bijvoorbeeld nooit een heel klein maatje shirt of broek kunnen hebben, puur door mijn bouw (wat grotere borsten; althans te groot voor een s-je ofzo, en brede heupen).
Alle reacties Link kopieren
quote:draaiorgel schreef op 15 juni 2008 @ 21:33:

[...]





Ja, ik slaag zeker vaak genoeg hoor. En soms ben ik echt positief verrast! Maar ik vind het zo stom van mezelf dat ik het altijd maar weer blijf proberen in winkels waar ik nooit slaag. Zou me een hoop frustratie schelen :-)I know, het is echt zo'n afwijking in het brein. Zo van 'wie weet dat het dit keer wél past'. Why, why, why??!!!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb echt last van omgekeerde anorexia: ik kijk in de spiegel en denk: niet schlegte!



Maar o wee als ik een foto zie.

Of nog erger! Een filmpje!



Tijd om de knop weer op te zoeken, maar ben hem al een tijdje kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Als ik op het strand ofzo ben vraag ik altijd aan mijn man "ben ik zo dik als die vrouw daar??" en dan wijs ik iemand aan waarvan ik denk dat ik er ongeveer zo uit zie. Het antwoord is steevast "nee". (en dat is niet alleen omdat hij zo lief is).



Ik heb een verkeerd beeld van mijn eigen lichaam. Dat weet ik wel. Mijn man heeft een aantal maanden geleden foto's van me gemaakt (nee...niet ZULKE!) en vorige week weer, zodat ik mijzelf met mijzelf kan vergelijken (ik loop inmiddels 7 weken hard). Nu zie ik wel wat verschil. Dat is best leuk, maar feit blijft dat ik in mijn hoofd een walgelijk monster ben terwijl ik in het echt een wat te zware vrouw ben...
Alle reacties Link kopieren
Ik denk wel dat ik een goed lichaamsbeeld heb, maar waar ik maar niet aan kan wennen is mijn blubberbuik. na de zwangerschappen is dat echt triest geworden en ik kan me daar ook echt aan storen. Voor mijn gevoel is die buik ook nog steeds immens!

Ik ben ook altijd bang dat mensen denken dat ik zwanger ben. Eigenlijk van de zotte, want met mijn 62 kilo op 1.68 heb ik niet eens echt overgewicht. Mijn buik is ook niet zo groot, maar het blijft mijn zwakste punt...
Alle reacties Link kopieren
quote:girl-1983 schreef op 15 juni 2008 @ 21:37:

[...]





Haha, heb ik laatst ook gemeten om een beetje bij te houden hoe het mij zou vergaan met mijn 'lijn'poging. En idd, dezelfde omtrek als jij. Het eerste wat ik dacht was 'meisjes met de ideale maat -als in 90/60/90- hebben aan taille wat ik aan bovenbeen heb'.

Maar goed, daar heb ik me wel snel overheen weten te zetten hoor, want 60cm is echt belachelijk dun.



Ja, maar die "perfecte" maten zijn wel van meiden die rond de 1.80 meter zijn! Ik heb ook een taille van 60cm, maar ik ben 1.60 meter dus niet belachelijk dun.



Mijn been heeft een omtrek van 45cm....maarja...ik heb door mijn lengt heel korte benen, dus lijken ze helemaal niet lang en slank (zullen ze nooit worden ook helaas )
Alle reacties Link kopieren
quote:wolkenvrouw schreef op 16 juni 2008 @ 16:01:

Als ik op het strand ofzo ben vraag ik altijd aan mijn man "ben ik zo dik als die vrouw daar??" en dan wijs ik iemand aan waarvan ik denk dat ik er ongeveer zo uit zie. Het antwoord is steevast "nee". (en dat is niet alleen omdat hij zo lief is).



Ik heb een verkeerd beeld van mijn eigen lichaam. Dat weet ik wel. Mijn man heeft een aantal maanden geleden foto's van me gemaakt (nee...niet ZULKE!) en vorige week weer, zodat ik mijzelf met mijzelf kan vergelijken (ik loop inmiddels 7 weken hard). Nu zie ik wel wat verschil. Dat is best leuk, maar feit blijft dat ik in mijn hoofd een walgelijk monster ben terwijl ik in het echt een wat te zware vrouw ben...Aaaahhh, dit heb ik ook een keer gedaan. We liepen richting het strand en er liepen een meisje en een jongen vóór ons. En ze hoorde mij!!! Schaamde me dood. Ik bedoelde echt niet dat ze dik was, ze was juist heel normaal, maar ik probeerde wat vergelijksmateriaal te verzamelen. Ohhh schaam me nog steeds zo erg als ik eraan denk. Brr.



Die foto's zijn wel handig. Dat heb ik ook wel eens gedaan, maar als ik een bepaalde foto te vaak heb gezien of te lang ernaar kijk ga ik ook allemaal dingen zien die "niet goed" zijn. Pff...echt, ik word hier best wel moe van eigenlijk.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven