Heel veel afvallen

Dank je Kers , ja dat is me wel een afstand . M’n man staat nu op een sauna uitje in juni, super lief . Weer iets moois om naar uit te kijken . En hoe verdiend . Ik ben even in de wolken hoor, zo lief …

Wat heerlijk gizmo! Lekker stoombadje en finse sauna (die geuren zijn altijd zo heerlijk! heb zelf een sauna zeep gekocht om die reden !)
Hoe is het de dag na je grote tocht?
Heb je spierpijn of valt het mee?


De paprikasoep trouwens gemaakt vrijdag: lekker+aanrader. Want alleen maar rauwe of gebakken paprika wordt je ook zat van. Houd er ook van echt alles ook wat te improviseren....verse tomaat toegevoegd, en kruiden naar mijn smaak . Zo lekker, en vanavond de andere helft

Interessant saunazeep, wist niet eens dat dat bestond .

Ja dat lopen is wel een dingetje vandaag met m’n enkels. Dat je dan begint met open en het best pijn doet. Maar als je eenmaal in beweging bent trekt dat weer wat weg. Dat is even rustig aan doen komende week vermoed ik zo.

Leuk dat die soep zo goed gelukt is. Dan moet ik hem ook maar eens uitproberen …

Ja ik ben echt super blij met de sauna verassing. Daar kan ik zo intens van genieten, heerlijk

Ach ja, enkels. Die kunnen soms een beetje wiebelig worden . Maar hoop dat het gauw wegtrekt, en houd het trotse gevoel vast !
En ook lekker sauna'en binnenkort...

wat ik heel erg merk is dat ik totaal niet lief was voor mezelf, ben daar nog niet goed in. Heel sterke zelfkritiek. En tegengewicht is zo belangrijk om ook mezelf beter te voelen, met gewicht/gezondheid bezig zijn is daar een uitvloeisel van. En sauna zeep dus

Zepen zijn een hobby van me. Hou van de historie van oude zeepmerken en kan er uren aan ruiken op markten, ben ook veel op webshops te vinden, om een nieuw voorraadje 'blind' te kopen
https://www.werfzeep.nl/nl/
https://www.pettrzeep.nl/

O zal vast snel weer over gaan hoor. Ben zeker nog super trots .

Wel mooi dat je zo iets gevonden hebt om lief te zijn voor jezelf. Kan me voorstellen dat dat heerlijk is, zeepjes ruiken. En dat het iets heeft vanwege de historie en charme daarvan.

Ik ben zelf van de douchegels. Ook vaak wel wat nieuws, altijd maar hetzelfde is ook maar saai .

oh, breeek me de bek niet open met alles wat met geur te maken heeft
Blij!

Maar even on-topic.
Kennen of gebruiken jullie wandelapps of andere apps om wat meer te bewegen?
Ben hier helemaal niet thuis in en zoek niet iets specifieks maar ben benieuwd of er iets bij zit waar jullie baat bij hebben!
Een stappenteller heb ik al, maar dit is niet echt veelzijdig...

Goedemorgen , ik ken 1 wandelapp die ik wel eens gebruikt heb. De app heet ‘Ommetje’. Daarmee maak je dan wandelingen van 20 minuten. En kan je ook met anderen een competitie starten, maar dat hoeft niet. Ik vond het wel een leuke app, waar je ook allemaal feitjes met de tijd mee te lezen krijgt. Misschien is het wat. Ik doe het zelf niet meer omdat ik nu al hardloop op laag niveau.

Ik merk dat ik m’n ei ergens kwijt wil. En ik dacht, dat ga ik hier doen. Gooi het er maar uit, laat maar weten dat je boos bent. Razend, ziedend, schelden wilt (zal het niet echt doen wees gerust)… whatever.

Ik zal eens een stukje familiedynamiek laten zien.

Met mijn moeder heb ik geen heel sterke band. Dat heeft oorzaken. Ze heeft altijd haar mening klaar staan over een ander of iets. Kan goed roddelen, ja niet leuk om over je moeder te zeggen. Maar het is gewoon zo. Bij mij heeft ze dus ook altijd haar mening klaar staan. Zo moet je met je kind omgaan. Je kan beter bij die winkel eens winkelen, die hebben nette kleding. Die opleiding, zou je dat nou wel doen? Hardlopen, je kan beter wandelen. 40 km wandelen, nee joh veel te gek. En als het over gewicht gaat. Ja boven de 100 kilo heb ik het nooit laten komen. Niet dat ze elke keer erin wrijft dat ik wat aan m’n gewicht moet doen, zo erg is het dan weer niet. Maar als het er eens over gaat, dan heeft ze haar mening wel klaar staan.

Ik kan ook wel eens mijn mening geven als ik echt ergens voor sta. En dat breng ik dan normaal. Maar het word altijd weggesust. Even rustig doen Gizmo, doe toch normaal. Iets in de trant van zo doe je toch niet. Terwijl ik totaal niet te keer ga. Nee dan vertel ik gewoon normaal iets. Gek is dat he, voor iemand die zelf altijd haar mening zo bij de hand heeft en hem wel even brengt…

Kom niet aan m’n broer. Haar lievelingetje. Ja echt, zo is het gewoon. En dan kom je op het volgende, een heel heel slechte band met m’n broer. Kan gerust aardig zijn hoor. Als je hem ziet, niks aan de hand. Dan is alles gezellig.

Maar sinds hij het huis uit is, ik heb werkelijk never nooit een bericht/telefoontje van hem gehad ‘hè hoe gaat het met je, zullen we eens een afspraakje inplannen?’. Vroeger had hij eens een vriendin die dat wel belangrijk vond. Ging het afspraakje plannen via haar. Want ja ik heb daar vroeger moeite voor gedaan. En dat waren heel gezellige afspraken. Waarna je dacht, maar waarom dan? Dit was toch gewoon rete gezellig en leuk? En dan bleef het weer stil… Ik ben daarmee gestopt. Het moet van twee kanten komen. Genoeg mensen in m’n leven die wel graag met me omgaan.

Ik ben nooit op een feestje van hem uitgenodigd, ben niet op z’n bruiloft geweest. Alleen m’n moeder. Het is een zakenmannetje met eigen bedrijf. En het is nooit gezegd. Maar je voelt het gewoon. Je bent niet goed genoeg om er bij te zijn. Hippe vrienden staan leuker bij zo’n feestje. Je zusje is om je voor te schamen, niet goed genoeg. Één keer heb ik het er allemaal naar hem uitgegooid. Maar nee het was allemaal niet zo. En ik nam toch ook geen contact, ja serieus die kreeg ik terug. En bij die bruiloft konden maar een max aantal mensen zijn op het gemeentehuis. Flikker toch op… dan had je de rest daarna nog kunnen uitnodigen. Aan geldgebrek lag het zeker niet.

Ook van hem wel eens een uitbrander gehad over m’n gewicht. Want daar is hij goed in denkt hij. Hij lost de problemen wel even op. Zegt wel even waar het op staat. Het is er zo’n een die er bij problemen ineens wel is. En daarna meteen weer weg. Je krijgt er zo’n gevoel bij van… even laten zien dat hij de reddende engel is. Nou bij mij hoeft dat niet, ik los mijn eigen problemen wel op.

Maar goed, dat geef je een plek. Het is zoals het is, acceptatie. En dan probeer je het los te laten. Wat me meestal wel lukt. Tot wat er afgelopen vrijdag gebeurde. Ja dan komt het terug en denk ik echt… wat zijn jullie toch een stel… ik zeg het maar niet.

Wat gebeurde er. Ik heb het aan de mensen om me heen van wie ik wil dat ze het weten verteld. Dat ik de problematiek achter m’n gewicht aan ga pakken. De eetstoornis. Naast het afvallen, zodat het eindelijk eens blijvend gaat zijn. Heb het ook tegen één familielid verteld. Die zei ik nog, ik ga het voorlopig niet tegen m’n moeder vertellen denk. Want die heeft altijd kritiek, en dat kan ik er nu even niet bij hebben. Nee ze zou trots op me zijn, en het heel knap vinden dat ik dat aan ging pakken. Had ze dat mooi even mis.

We zaten in een restaurant, even wat eten. M’n moeder, broer, schoonzus (van broertje die er niet bij was). En er waren ook wat zwaardere gesprekken over andere onderwerpen. Dat ik dacht ach ik vertel het gewoon. Maar dat ik er niet verder te uitgebreid over ga vertellen omdat we in een restaurant zitten (dat zei ik er ook bij). Gewoon dan weten ze het ook. Hebben we dat ook weer gehad, is toch je familie. Ze wisten dat ik bezig ben met afvallen/sporten, helemaal top. En ik zei dus even kort nou weet je, ik ben ook de problematiek erachter aan het aanpakken. Zodat het blijvend is deze keer. Ik heb me aangemeld voor het aanpakken van m’n eetstoornis problematiek wat toch nog wel aanwezig is.

Ze weten van m’n eetstoornis problematiek af van vroeger. Wat ze niet weten is dat dat zo is blijven doormodderen tot nu toe. M’n moeder keek me even kort aan met een knikje, keek vervolgens de andere kant op en begint over een heel ander onderwerp. M’n broer zei er ook verder niks meer over. Het werd gewoon doodgezwegen… Ik dacht bij mezelf ach ze weten het nu tenminste. Maar achteraf dacht ik verdomme had op z’n minst gezegd: goh wat goed van je zeg, dat je dat aanpakt.

Niks na vrijdag ook meer erachter aan in die trant, ik hoor er helemaal niks meer over. Niks in de trant van goh laat ik eens even bellen en ernaar vragen van ‘hoezo dit ineens’ of ‘goed van je zeg’. Weet ik veel, iets!

Ik denk dat het wel even oplucht. Het er hier uit gooien. Begin van dit bericht, razend. Nu alweer rustiger, acceptatie. Het is wat het is. Maar als ze bij wijze van spreken 3 maanden later terugkomen van ‘en hoe is het daar dan mee’. Nee… dan kunnen ze hem in hun reet steken. Daar gaan we het niet meer over hebben. Dat doe ik wel met de mensen die er wel begripvol op reageren. Het kleine groepje mensen om me heen, die het nu weten. En wel rete trots op me zijn met hoe ik bezig ben. Die rete trots op me waren toen ik die 40 km zaterdag wist te lopen. Dikke doei wat dat betreft.

En ik zal gewoon normaal tegen ze blijven doen hoor. Tja het is toch je moeder, toch je broer. Contact zal ik niet zomaar verbreken. Maar door dit soort dingen voel je met de tijd mee toch ergens steeds meer een stukje verwijdering van elkaar… zonde. Maar hun gemis, niet mijn gemis…

M’n broertje en schoonzus wisten het trouwens al wel. Daar heb ik gelukkig een super band mee. Die horen tot het kleine groepje mensen. Maar toch, het blijft pijnlijk zoiets. Zo’n slechte band met je moeder en broer. Moest het er even uitgooien. Lucht op…

Ik heb trouwens wel kort m’n broer in dat restaurant even aangekeken van ‘echt, word er helemaal niks over gezegd?’. Daarna snel omgeschakeld naar koetjes en kalfjes, en het verder maar gezellig gehad. Ik vond het zo bizar, dit is me nog nooit gebeurd. Omschakelen naar een ander onderwerp en er niks meer over zeggen. Heel bijzonder. En dan ook achteraf niet. Heb m’n moeder nog aan de telefoon gehad in het weekend. Geen woord erover .

Tijdens die 40 km zei die vriendin van me tegen me, ze mogen wel wat positiever tegen je zijn. En toen viel het kwartje langzaam. Toen kreeg ik ook berichten van hier ga je veel last van krijgen. Die vroeg daarna nog, en hebben ze nog iets laten blijken van trots op je te zijn? Dat heeft zij trouwens zeker wel heel erg laten blijken zaterdag .

Maar het kwartje viel, ging langzaam rommelen. Dingen moeten vaak even bij me bezinken. Ik ben dan ook altijd een persoon die eerst goed nadenkt, en later op dingen terug komt. En vandaag barste de bom even in m’n hoofd. Zie hierboven…

Heb het er tussen het werk door ook even met m’n man aan de telefoon over gehad. Zus en zo, ik ben boos. Hij zei ja ik snap je helemaal, en die boosheid mag er zeker zijn. En dat hij super trots op me is. Goed dat ik me even geuit heb. Normaal ben ik een binnenvetter. En zul je me niet snel horen. Ik mag boos zijn, en het even klote vinden…

Wat is er weer veel geschreven leuk om bij te lezen weer.

Kers ik heb recent een paar keer een stadswandeling gedaan met het “verhaal van NL”, dat was wel leuk om te doen en eens wat anders dan het bos. Verder heb ik de klompenpaden app wel eens geprobeerd, maar ik let liever op de bordjes. Ook de NS wandelingen vind ik leuk. Ik wandel zelf niet zo vaak met een app. Vaak als je naar een natuurgebied gaat zijn er al paden uitgezet die je gemakkelijk kan volgen met die gekleurde paadjes. Met mijn Applewatch houd ik dan bij hoeveel km het was. Vlak bij mijn huis loopt een klompenpad waarbij ik na een km ook over kan stappen op andere routes, dat doe ik ook regelmatig.

Gizmo, wat goed dat het je gelukt is, 40 km wat een afstand, dan heb je de sauna zeker verdiend.

Maar wat een verhaal vertel je daarna. Wat vreemd dat er helemaal geen reactie kwam. Kan het zijn dat ze het niet goed begrepen? Of was het moment er niet naar? Anders is het wel heel vreemd dat er helemaal geen reactie is.
Ik herken het wel enigzins dat familie vreemd kan reageren. Ik heb familie die vervolgens het gevoel heeft er elke keer naar te moeten vragen. Of elke keer te zeggen dat ze zien dat ik afgevallen ben (wat ik niet geloof). Maar het merendeel van de familie is er niet van op de hoogte. Ik vertel het eigenlijk alleen tijdens bijvoorbeeld een etentje, zoals jij hebt gedaan, waarbij ik oplet op wat ik bestel. Soms is familiedynamiek lastig te doorgronden. En dan kan je beter steun zoeken bij je partner en vrienden. Zolang zij je wel steunen op een manier die je prettig vind zou ik mij daar op focussen.

Van het weekend had ik een feestje en een weekendje weg. Op het feest absoluut niet opgelet en heel veel gegeten. Voor het eerst dat ik met weight watchers in de min ging met mijn weekpunten Maar ik heb mij na alle uitjes wel weer herpakt. Vanochtend 138.9 op de weegschaal. In 6 weken ben ik nu ongeveer 5 kilo kwijt geraakt. En daar voel ik me ook nog eens heel lekker bij. Ik merk ook dat ik wat liever voor mijzelf ben. Ik heb al jaren een verwaarloosde blessure, waarvan ik eigenlijk vond dat hij niet ernstig genoeg was om mee naar de dokter te gaan. Maar nu toch de stap gezet en begonnen aan een fysio behandeling en dat voelt fijn. Ik merk dat ik door al deze kleine stapjes steeds wat beter in mijn vel zit. Op het feest voelde ik mij ook fijn in mijn nieuwe jurk en ben ik eigenlijk amper bezig geweest met mijn gewicht.

Nee ik denk niet dat het dat is. We zaten in een heel rustig hoekje van het restaurant. En ze hebben goede oren, en keken me ook goed aan toen ik het kort maar duidelijk vertelde. Dat ik me aangemeld heb bij een eetstoorniscentrum, om een toch verstoorde relatie met eten door vroegere eetstoornissen. Ik zei er ook bij dat ik het gewoon even wilde vertellen, maar niet te ver erop door wou gaan omdat we in een restaurant zaten. Maar dat ze het gewoon even wisten.

En toen zonder een reactie ineens een switch naar een ander onderwerp. Ik probeerde daarna nog kort ertussendoor wat te zeggen. Maar ze ging gewoon door. En toen liet ik het los. Ja het kan dat ze het de plek er niet voor vond. Maar dan kan je dat zeggen lijkt me. Het onderwerp daarvoor was eigenlijk ook zwaar voor in een restaurant. Daarom dacht ik, ach laat ik het gewoon even kort melden. Maar desnoods hadden ze er na de afspraak nog wat over kunnen laten weten. Een belletje, appje, wat dan ook.

Normaal geef ik dit ook niet veel ruimte. Is de focus op de positieve dingen en mensen in het leven. Maar gisteren was ik even een tornado. Het moest er even uit .

Het is al wel zover dat er gewoon verwijdering door is. Minder afspreken, omdat je dan niet teveel met die dynamiek te maken krijgt. Niet steeds kritiek over je heen krijgen. De persoon kan je niet veranderen, maar je kan er wel afstand van nemen. Al is dat natuurlijk niet leuk.

Maar ja, ik ga me nu weer richten op de positieve dingen . Gelukkig genoeg lieve mensen om me heen die er wel echt voor me zijn .

Wat fijn dat je het zo leuk heb gehad op het feestje en je fijn voelde. En mooi om te lezen dat je liever voor jezelf aan het worden bent. Fysiotherapie kan veel voor je doen is mijn ervaring. Hopelijk gaat dat snel helpen. En gefeliciteerd met je eerste 5 kilo kwijt .

Ja naar dat saunabezoek kijk ik echt uit. Hij gaat er van alles bijboeken. Massage, gezichtsbehandeling, lunch en avondeten. Zo lief, iets moois om volgende maand naar uit te kijken .

Hoe gaat het allemaal? Hoe gaat het met het focussen op positieve dingen Gizmo? Hoe gaat het met jou Kers? En rozenwater ik hoop nog steeds dat je zo nu en dan meeleest.

Ik ben deze week best inactief geweest, ik ga mijzelf zometeen nog even van de bank af sleuren richting de supermarkt. Deze week heb ik bijna elke dag thuisgewerkt en ik had een beetje stress door een spoedreparatie in huis. Gelukkig wordt het maandag definitief opgelost. Daarnaast in mijn hoofd gehaald dat we eind dit jaar het toilet en de badkamer maar eens moeten verbouwen. Dus druk daarmee bezig. Volgende week wil ik weer vaker naar het werk gaan fietsen en dit weekend een lange wandeling maken. Qua eten gaat het top, deze week veel zelf gekookt en gezonde keuzes gemaakt. Hopelijk lukt dat aankomende week ook weer. Ondertussen ook vakantie geboekt voor eind juni. We gaan lekker naar de bergen dus dan gaan de wandelschoenen ook mee.

Vanochtend 138,4 op de weegschaal over ongeveer 14 kilo heb ik mijn eerste mijlpaal, dan is mijn bmi weer onder de 40. Het lijkt nog heel ver weg, maar ik hoop het toch voor het einde van het jaar te bereiken.

Gisteren naar de markt geweest en een hoop vers fruit gehaald. Vanochtend bij het ontbijt al een paprika op en als tussendoortje vandaag kwark met fruit (want we lunchen laat).



Gisteren te veel gegeten, we hadden spareribs afgehaald met patat. Gelukkig de rest van de dag en week wel gezond gegeten. Vanmiddag lekker in het bos wandelen maar dan moet het eerst wat droger zijn.

Klinkt druk allemaal bij je Madamecannibale , maar leuke dingen allemaal . Een mooie upgrade aan het huis, wist je dat ze de wc’s in de dierentuin Beekse Bergen ‘Kakhuis’ noemen . Moest ik even aan denken . En een mooie vakantie in het vooruitzicht, klinkt goed .

Wij zijn gisteren met schoonmoeder naar Beekse Bergen geweest. Was zo leuk, er is nu zoveel jong leven daar. Al die kleintjes, schattig om te zien. Ze heeft genoten, en wij ook.

Meer bewegen heeft hier deze week verder op een laag pitje gestaan na die 40 km wandelen. Ik ga het vanaf morgen weer oppakken. Het is weer aardig hersteld zo na een weekje, had even de tijd nodig.

Ik ben nu flink veel aan het leren in al m’n vrije tijd die ik vind. Over twee weken een examen. Over de antonomie. Is heel veel stof, hopelijk krijg ik alles er een beetje in. Het is deze keer wel een grote uitdaging. Maar ik ga hem vol aan .

Heb eerst al het Latijns op een rijtje gezet. Ben nu met een grote samenvatting bezig van alle hoofdstukken, daar hoop ik dinsdag mee klaar te zijn. En vanaf dan vol in de toetsen. En die samenvattingen steeds doornemen. Alles weer even vers erin stampen. Kortom met de positieve leuke dingen bezig zijn .

Hopelijk horen we snel weer wat van je Rozenwater. Dat het wat beter gaat, is je zo gegund . En hopelijk bij jou ook alles goed Kers. Genietze van de zondagavond nog even

Hoi dames, hoe gaat het met jullie? Nog bezig met een gezondere levensstijl?

Hier ging afgelopen week wat slechter dan daarvoor. Meerdere redenen en had even wat minder motivatie. Ik heb mijzelf zeker niet helemaal laten gaan maar wel vaak vergeten mijn eten bij te houden in de ww app. Deze week weer lekker gemotiveerd dus dat komt wel goed. Ik ben nu 6,5 kilo kwijt in 2 maanden, dus dat is wel motiverend. En ik voel me ook weer wat fitter en gelukkiger. Ik merk vooral dat meer fruit en groente mij vrolijk maakt. Op naar de volgende 6,5 over 2 maanden

He meiden, wat zijn jullie tof. Ik lees jullie graag, en soms schrijf ik weinig...heb een zware tijd. En herkenning Gizmo. Moest ook echt even bijkomen van je posts over je familie. Namelijk echt heel erg herkenbaar. knuffel lieve Gizmo, en dat zeg ik uit grond van mijn hart omdat ik dus ook worstel met een akelige familie. Het is zo lastig uit te leggen, maar ik snap denk ik wel wat je schrijft en hoop dat je niet net zoals ik er een naar zelfbeeld van ontwikkeld hebt? Het gevoel dat je niks waard bent als je familie je als zodanig behandeld ligt ook op de loer als je volwassen bent. Ik hoop heel erg dat je genoeg tegengeluiden hebt, van je lieve man en zoontje, en hopelijk goede vrienden en kennissen!! En nu ongeveer heb je je examen, toch? Hoe gaat het ermee, heb je hem al gehad? Anatomie is inderdaad een enorme bult en al dat Latijn! Maar het ging vast goed!
Let us know !!

En wat naar dat het even slechter ging madamecanibale, maar 6,5 kg kwijt is enorm veel en fijn te lezen dat je weer lekker gemotiveerd je voelt... dat hoort erbij (dooddoener, I know...sorry ) die ups en downs... maar je bent supergoed bezig, en vier je het ook een beetje? Ik las ergens dat je jezelf best wel tussendoor met een fijne activiteit, of iets anders niet-eetbaars kunt belonen, hoe pak jij dit aan?

En haha, breek me de bek niet open over fruit. Ik wordt daar ook ZO blij van.
Vandaag een supersap gemaakt van diepvriesmango, sinaasappelsap en appelsap
Het leek wel ijs en ik doe dan wat in die Mepal beker en smikkel er van als ik dorst krijg door de dag heen.
Groente is oke en vaak ook heel smakelijk, maar fruit is gewoon een feest (haha, mijn forumnaam hier is toeval, of misschien toch niet en sprak mijn onderbewuste? )

Sterkte Rozenwater, als je dit leest....vergeet niet: het is je topic, dus schrijf wanneer je wilt en wat je wilt !

Hey Kers, wat een heerlijk positief bericht schrijf je weer. Ook al is wat je over je familie schrijft niet zo leuk. Wat een nare verhalen van jou en Gizmo, en wat een impact heeft dat op je verdere leven. Ik zie bij een goede vriendin wat een laag zelfbeeld met je doet, knap dat je alsnog zo positief over kan komen.

Op de middelbare school ben ik best veel gepest, ook met mijn gewicht. Dat was geen leuke tijd. Ik ken best wat mensen die gepest zijn vroeger en bij sommigen heeft het zo’n impact op hun verdere leven. Ik heb het gelukkig wel achter me kunnen laten en sta daardoor ook wel weer positief in het leven. Maar ik merk dat ik op sommige momenten toch ook wel nadenk over wat andere mensen van mij vinden.

Je vroeg hoe ik mijzelf beloon. Mijzelf belonen deed ik vroeger vaak door bijvoorbeeld naar de sauna te gaan. Maar mijn vriend, met wie ik eigenlijk altijd ging, wil niet mee omdat hij ook veel is aangekomen. Bij hem speelt wat andere mensen van met vinden nog veel meer mee onder andere door een pestverleden. Ik vind in mijn eentje naar de sauna gaan dan weer niet zo leuk, daarom heb ik het al lange tijd niet gedaan.

Ik las in een artikel dat je het gemakkelijkste een gezonde gewoonte aanleert door het te koppelen aan iets dat je toch al doet of leuk vind. Ik eet nu bijvoorbeeld elke dag groente bij mijn lunch. Het kost geen moeite want ik doe het gewoon op mijn boterham en ik heb mijn baas ook nog zo gek gekregen dat hij het betaalt. En zo probeer ik kleine dingen aan elkaar te koppelen. Ik vind fotograferen bijvoorbeeld erg leuk. Vroeger ging ik met de auto naar een plek en maakte daar dan foto’s. Ik heb nu een ebike en fiets daarmee de halve Veluwe rond met de camera. En ik vind het ook nog eens veel leuker dan met de auto, ik heb al veel meer wilde dieren en mooie vergezichten gezien dit jaar dan in de jaren hiervoor. En ik ben ook nog eens heerlijk buiten, vaak spreek ik dan ergens halverwege af met een vriendin of met mijn vriend om samen wat te drinken of te lunchen. Als beloning voor mijzelf koop ik een mooie camera tas of doe ik een fotografie workshop. Maar niet elke beloning is materialistisch of duur, ik kan ook al genieten van een dagje luieren in de tuin, of op zaterdag goedkoop fruit kopen op de markt.

Het klinkt nogal zweverig misschien, maar ik merk dat sinds ik minder hard en veroordelend naar mijzelf ben ik weer beter in mijn vel zit. Ik heb mijzelf jarenlang “gestraft” voor stomme keuzes in het verleden maar uiteindelijk schiet niemand daar wat mee op. Niet boos en veroordelend zijn naar jezelf als je ongezonde keuzes hebt gemaakt, maar bedenken hoe fijn je jezelf voelt als je wel die gezonde keuze maakt en jezelf dat fijne gevoel gunnen. Misschien is mildheid naar jezelf nog wel de grootste beloning!

Oh, dat weet ik ook heel zeker...en er is ook niks zweverigs aan. Wat betreft die mildheid heb ik nog een kilometertje of 8273927 te gaan. Die innerlijk criticus is hartnekkig. Maar ook ik merk dat die langer stil is dan eerst, wat een verademing....

ben moe dus even een kort welterusten bericht (later meer)! En ik heb ook nog een tip van de dag . Ik merkte vandaag iets op waar ik wel veel aan heb: ik ben wat meer bezig met eten door de week heen. Ik zal het uitleggen. Eerst keek ik per dag, ongeveer, wat ik eet. Nu plan ik de maaltijden nog steeds niet door ofzo, maar omdat ik door een chronische aandoening enorm moet schipperen met mijn energie, merk ik dat ik hier nu iets meer een weg mee vindt door dan bv vandaag op een goed moment soep voor morgen klaar te maken. Heb bakjes besteld, en die gaan dan gevuld de koelkast in. Allemaal heel organisch, ik kijk wel wanneer wat lukt. Maar zo kijk ik dus iets meer 'vooruit' en de rust helpt die dat geeft. Dan weet ik: voor morgen hoef ik me niet druk te maken over lunch of diner, of beide, als de soep volstaat voor 2 maaltijden. Ja, natuurlijk had ik eerder ook wel iets over of kookte wat meer voor de dagen erop, maar het verschil is dat ik dan echt als ik merk, nu lukt het, een maaltijd maak voor de volgende dag(en)

Nou, lieve dames, heel veel succes weer en goede vibes

van de fruitige kers

Hallo allemaal, ik kom weer bovendrijven hoor . Heb het even heel pittig gehad. Hardlopen en afvallen stond even op een laag pitje. Ik zit nu op min 10 kilo. Ben echt even blijven hangen dus. Hoog tijd om weer door te pakken. Ben vandaag weer het hardlopen gaan oppakken. Moet er weer even inkomen.

Ik had het goed zwaar met de laatste loodjes naar het examen toe. Het was zoveel, ook werd ik nog eens ziek anderhalve week voor het examen. En ben deze week pas weer een beetje normaal. Met het examen was ik ook nog goed ziek vorige week vrijdag. Paracetamol/imbuprofen erin en ik ben ervoor gegaan. Ik ben in die laatste weken altijd van even alles op z'n plek knallen in m'n hoofd met leren. Dat ging even minder lekker. Maar ik ben geslaagd met een 6. En daar zo trots op, met die tegenslag toch maar mooi geflikt .

Qua zelfbeeld Kers, dat heeft wel even tijd gekost. Maar ik kan zeggen dat dat dik snor bij me zit. Ook ik ben vroeger gepest. En dan dat familiegedoe erbij. Dat maakt wel schade. Vroeger was ik ook super onzeker. Altijd nagaan in m'n hoofd, heb ik het goede gezegd? Vind iemand me wel aardig? Dan ging ik echt gesprekken van mezelf in m'n hoofd na of ik wat verkeerds had gezegd. Helemaal als iemand niet aardig was.

Dat heb ik nu niet meer. Als iemand niet aardig is denk ik eerder, misschien heeft diegene om een of andere reden een kutdag. En als diegene me niet mag, fuck it. Iemand neemt me maar zoals ik ben. Genoeg lieve mensen om me heen. M'n leven is genoeg gevuld. En ik ben oké zoals ik ben.

Ook al vaak genoeg gehad dat vrienden bijvoorbeeld wegvielen, maar dat waren toch ook altijd een bepaald soort mensen die niet helemaal oké waren. Waarbij ik achteraf dacht, waarom ben ik daar eigenlijk ooit bevriend mee geweest? Nu inmiddels alleen mensen om me heen die echt veel voor me betekenen en oké voor me zijn. Geen rare fratsen, gewoon echt toffe personen. Een kleinere groep vrienden, maar wel veel waardevoller .

En met dat familiegedoe. Opnieuw weer losgelaten, de boosheid moest er even uit. Maar ik weet het vervolgens ook weer prima los te laten. Ik denk altijd maar, ben blij dat ik tenminste met m'n broertje wel een heel goede en sterke band heb. En ook wat familie betreft denk ik graag of niet. Ik vul m'n tijd liever met mensen die echt graag tijd met me doorbrengen, om wie ik ben .

Nou bedjetijd hier. Morgen weer een dag vol leren. Kan zijn dat ik de komende vier weken ook wat minder snel reageer. Want over vier weken heb ik alweer een examen. Moet even flink hard aan de bak met stampen. Maar dat is het laatste gedeelte van theorie. Dan is dat afgerond. Die ga ik ook gewoon even halen, punt uit. Daarna de zomervakantie, een lekker grote pauze van leren. En dan na de zomer in september starten met de praktijk. Zo'n zin in. Moet mezelf af en toe knijpen hoor dat ik m'n examens tot zover allemaal gehaald heb . Trusten allemaal, of goedemorgen

Nog even dikke knuffels voor jullie allemaal. Moet ons allemaal gewoon lukken met de tijd mee . Het gaat met vallen en opstaan . En een extra grote knuffel voor jou Rozenwater. Ik denk regelmatig aan je. Hoop dat je de goede zorg om je heen hebt. En hoop ook van jou weer eens te horen

gizmo, ....gizmo....gizmooo (in voetballied-sfeer!): -10 kg! Je zegt blijven hangen, maar het feestje inclusief mijn mislukte gezang blijft dan ook hangen

Want er is nog meer te vieren: je examen met een 6 gehaald, ziek en wel!! Dit is echt ook een mijlpaal hoor. Dat je het hebt gedaan met zo'n ziek gevoel, petje af hoor. Het lijkt mij erg zwaar! Dus ook extra goed dat je geslaagd bent! Gefeli!

Oogjes vallen hier toe maar je post straalt van alle kanten en alle goed nieuws vroeg gewoon om een ! Van harte gefeliciteerd!

Hier helaas zware tijden ivm aandoening. Voel me vaak heel ellendig, maar ja, ik denk altijd: het kan erger, en voel me dan toch echt een gezegend mens. Wat betreft eten is het dan ook weer minder, kan niets klaarmaken, dus eet wat los en vast zit of helemaal niet. MAar maak wel heel veel lekkere smoothies en eet meestal heel erg GEZOND! Dus dat is ook


En van mij voor jullie, ladies, en een zomerse