
Help! Vent heeft jouw mening nodig :)
woensdag 24 april 2013 om 14:25
Mijn meisje en ik hebben 1,5 jaar verkering, en ze is het laatste jaar dik 10kg aangekomen (van 50kg naar 61kg). Wat vind jij de beste manier om haar te helpen...
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Buiten dat ik liever ook een slanke, zelfverzekerde meid zie, doet het me zeer dat ze zich zo voelt.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc. Een half jaar geleden is ze met de pil gestopt, wat gewichtsverlies ook moeilijker kan maken (heb ik begrepen).
Ik begeleid haar met een fitnessplan, twee keer per week gewichtstraining, en met het uitzoeken van info over gewichtsverlies (ben zelf best een fitness-fanaat).
Mijn vraag is: waar zou jij, als vrouw, het best op reageren? Een man die je steunt en helpt? Of eentje die je steunt, helpt EN ook hard de waarheid zegt? Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Soms denk ik dat ze erbij gebaad is om de harde waarheid te horen: zij zelf is verantwoordelijk, en kan zelf in een maand of 3 het hele probleem oplossen. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Ze heeft haar bloed laten testen, en er is niks mis met haar schildkier ofzo. Kwestie van elk pondje door het mondje.
Wie heeft suggesties, ideëen? Wil zorgen dat ze zich beter voelt (en natuurlijk vind ik dat ook fijner)!
woensdag 24 april 2013 om 16:16
quote:bloemetje77 schreef op 24 april 2013 @ 16:10:
Waarom leg je het probleem niet helemaal bij haar terug? Helemaal niet reageren of bemoeien met haar issues en alleen maar blijven bevestigen dat jij haar mooi vindt. In bed zeggen dat je haar zo geil en lekker vindt. Af en toe lang naar haar kijken en dan verzuchten: "wat ben je toch mooi".
En als ze loopt te klagen voor de spiegel zeg je gewoon: "dat is echt in jouw hoofd, ik wil het niet horen".
Leg het probleem terug bij haar (want jij vindt het geen probleem toch?) en alle verantwoordelijkheid die daar bij hoort. Als zij wil afvallen dan moet ze dat zelf gaan doen en daar zelf hulp bij organiseren. Het is echt beter als jij daar ver van weg blijft. Op dit moment bevestig jij haar alleen maar in haar probleem door er zo in mee te gaan met haar.Dit ook, eigenlijk legt ze de verantwoordelijkheid (gedeeltelijk) bij jou neer. Dit in combinatie met de snelle oplossingen die ze heeft gezocht (pillen en groeihormonen), krijg ik de indruk dat ze eigenlijk geen zin heeft in een gezond voedingspatroon. En dat ze waarschijnlijk onbewust de schuld/verantwoordelijkheid buiten zichzelf neerlegt.
Waarom leg je het probleem niet helemaal bij haar terug? Helemaal niet reageren of bemoeien met haar issues en alleen maar blijven bevestigen dat jij haar mooi vindt. In bed zeggen dat je haar zo geil en lekker vindt. Af en toe lang naar haar kijken en dan verzuchten: "wat ben je toch mooi".
En als ze loopt te klagen voor de spiegel zeg je gewoon: "dat is echt in jouw hoofd, ik wil het niet horen".
Leg het probleem terug bij haar (want jij vindt het geen probleem toch?) en alle verantwoordelijkheid die daar bij hoort. Als zij wil afvallen dan moet ze dat zelf gaan doen en daar zelf hulp bij organiseren. Het is echt beter als jij daar ver van weg blijft. Op dit moment bevestig jij haar alleen maar in haar probleem door er zo in mee te gaan met haar.Dit ook, eigenlijk legt ze de verantwoordelijkheid (gedeeltelijk) bij jou neer. Dit in combinatie met de snelle oplossingen die ze heeft gezocht (pillen en groeihormonen), krijg ik de indruk dat ze eigenlijk geen zin heeft in een gezond voedingspatroon. En dat ze waarschijnlijk onbewust de schuld/verantwoordelijkheid buiten zichzelf neerlegt.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
woensdag 24 april 2013 om 16:18
Lekkere vriend zeg. Doe haar een plezier en maak voortaan geen dubbelzinnige opmerkingen over haar gewicht, daar worden dames over het algemeen niet zo vrolijk van.
Als ze nou niet meer door de deur paste, dan snapte ik je probleem, maar nu geef je haar voor niks een rotgevoel. Als je niet van haar houdt met 10 kilo meer, zegt dat heel wat over jou.
Als ze nou niet meer door de deur paste, dan snapte ik je probleem, maar nu geef je haar voor niks een rotgevoel. Als je niet van haar houdt met 10 kilo meer, zegt dat heel wat over jou.
Some flies are too awesome for the wall
woensdag 24 april 2013 om 16:21
quote:femselien schreef op 24 april 2013 @ 16:18:
Lekkere vriend zeg. Doe haar een plezier en maak voortaan geen dubbelzinnige opmerkingen over haar gewicht, daar worden dames over het algemeen niet zo vrolijk van.
Als ze nou niet meer door de deur paste, dan snapte ik je probleem, maar nu geef je haar voor niks een rotgevoel. Als je niet van haar houdt met 10 kilo meer, zegt dat heel wat over jou.Volgens mij is ze minder van zichzelf gaan houden en dat je daar als partner iets mee wilt vind ik een goed teken. Probleem is vaak alleen dat een ander daar weinig aan kan doen en dat pogingen tot hulp zelfs averechts uitwerken.
Lekkere vriend zeg. Doe haar een plezier en maak voortaan geen dubbelzinnige opmerkingen over haar gewicht, daar worden dames over het algemeen niet zo vrolijk van.
Als ze nou niet meer door de deur paste, dan snapte ik je probleem, maar nu geef je haar voor niks een rotgevoel. Als je niet van haar houdt met 10 kilo meer, zegt dat heel wat over jou.Volgens mij is ze minder van zichzelf gaan houden en dat je daar als partner iets mee wilt vind ik een goed teken. Probleem is vaak alleen dat een ander daar weinig aan kan doen en dat pogingen tot hulp zelfs averechts uitwerken.
Iemand een blokje kaas bij de mosterd?
woensdag 24 april 2013 om 16:21
Nou het klinkt alsof je vriendin wel haar best doet, toch lukt het niet helemaal. Dat lijkt mij voor haar (en jou) eigenlijk best frustrerend.
Het is niet altijd een kwestie van niet genoeg je best doen. Er kan best een reden zijn waarom het haar nog niet lukt. Zoals pillen/hormonen (daar wordt je echt een beetje gek van zowel fysiek als mentaal), stress, slecht slapen, onregelmatig leefpatroon, ...etc.
Kracht training: veel gewicht en weinig herhalingen? of een andere methode?
Het is niet altijd een kwestie van niet genoeg je best doen. Er kan best een reden zijn waarom het haar nog niet lukt. Zoals pillen/hormonen (daar wordt je echt een beetje gek van zowel fysiek als mentaal), stress, slecht slapen, onregelmatig leefpatroon, ...etc.
Kracht training: veel gewicht en weinig herhalingen? of een andere methode?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.


woensdag 24 april 2013 om 16:42
quote:pinkie80 schreef op 24 april 2013 @ 16:21:
Ik vond het relevant in het kader van haar BMI, maar ik zie dat TO het BMI een achterhaald gegeven vindt (wat overigens kan hoor. Daar heb ik verder geen oordeel over).Maar ook al zou ze een gezond BMI hebben, wat ze waarschijnlijk ook gewoon heeft, toch voelt ze zich niet prettig door 10 extra aangekomen kilo, wat ik goed kan begrijpen. Het is niet aan ons om te zeggen of ze zich daar wel of niet prettig bij mag voelen.
Ik vond het relevant in het kader van haar BMI, maar ik zie dat TO het BMI een achterhaald gegeven vindt (wat overigens kan hoor. Daar heb ik verder geen oordeel over).Maar ook al zou ze een gezond BMI hebben, wat ze waarschijnlijk ook gewoon heeft, toch voelt ze zich niet prettig door 10 extra aangekomen kilo, wat ik goed kan begrijpen. Het is niet aan ons om te zeggen of ze zich daar wel of niet prettig bij mag voelen.

woensdag 24 april 2013 om 16:45
Ik ben ook meer dan 10 kilo aangekomen in een jaar. Bij mij ging er een eetstoornis aan vooraf die ik eindelijk los heb kunnen laten (ik was al jaren aan het vechten, maar het laatste stukje is er nu eindelijk vanaf, het ergste deel heeft mijn vriend gelukkig nooit mee hoeven maken).
Maar wat mij vooral heeft geholpen is dat mijn vriend me nooit mooier of minder mooi heeft gevonden. Nooit een waardeoordeel over mijn gewicht. Altijd als ik vraag of hij me mooi vindt kijkt hij me verbaasd aan en zegt: ja natuurlijk, ik vind je prachtig. Altijd als hij zegt dat hij me mooi vindt, dan meent hij het (en anders is ie een goeie acteur). Hij zegt het niet vaker, hij zegt het niet minder vaak, gewoon precies hetzelfde.
Terwijl mensen op straat me bijna niet herkennen, iedereen roept dat ik er véél beter uit zie, ik 2 maten ben 'gegroeid' en een hele nieuwe garderobe moest uitzoeken, bleef hij gewoon neutraal. Samen eten, samen lekker koken, mij laten sporten als ik zin had, niet sporten als ik geen zin had, af en toe koekjes/chips/stokbrood/watdanook in huis halen, af en toe niet, gewoon, volkomen normaal zoals een normaal mens die niet met gewicht bezig is.
Het enige wat hij deed was, toen ik een keer heel verdrietig was over dat mijn kleren allemaal niet meer pasten en ik geen leuke nieuwe kon vinden, mij als verrassing met mijn vriendinnen en zijn creditcard de stad in sturen zodat ik weer kon leren wat me goed stond (dat was de opdracht die mijn vriendinnen kregen). Mocht alles kosten (binnen het redelijke), als ik maar weer een beetje een beeld kreeg en een paar leuke kleren.
Dat vond ik zó lief en ik vind het zo fijn! Nu zie ik er helemaal niet meer raar of dik uit in maat 38, maar eerst wel, want bij maat 38 en het figuur wat ik nu heb staan gewoon hele andere dingen mooi dan bij de maat 34 die ik eerst had. Ik zie er gewoon heel anders uit, mijn figuur is anders, alles is anders en ik heb echt moeten leren me ernaar te kleden. Ik zie er nu gewoon mooi, normaal uit, ipv dat ik dingen draag die gewoon niet meer bij mijn figuur passen (zoals hele lage spijkerbroeken, daarvoor is mijn buik niet meer plat genoeg, dat betekent niet dat er geen spijkerbroeken zijn die me wél staan). Dat heb ik echt helemaal opnieuw moeten uitvinden, wat goed staat bij mijn nieuwe lichaam.
Nee ik ben nu geen size zero meer, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik voel me eigenlijk wel prettig zo. Mijn BMI is 23,5 en ik heb wel wat vet ja, hier en daar, maar ja, ik kan ook eindelijk normaal eten en ik hoef niet meer van mezelf 4 uur minimaal per dag dwangmatig te sporten (alhoewel mijn eetstoornis wel al grotendeels onder controle was hoor, een aantal jaren, maar dit heb ik lang gedaan). Dus if anything, ben ik er een stuk mooier op geworden, al ben ik geen kleine maat meer nu. En het belangrijkst is denk ik dat ik nu ook mezelf mooi kan vinden naakt. Ik haat mijn lichaam niet meer, ik vind het wel lief (houden van is nog wel een groot woord) en ik vind het dus ook wel lief met een beetje vet en een bad hairday. Daarom kan ik ook gewoon zonder schuldgevoel een zak chips leegeten zonder de volgende dag te compenseren. Want ik besef nu echt dat ik meer ben dan een getal op de weegschaal.
Het lijkt alsof zij daar nu heel erg mee bezig is, met dat getal op de weegschaal, met hoe ze eruit ziet, dat ze een heel persoon is en niet alleen een gewicht, dat mensen haar niet voortdurend lopen te beoordelen op haar gewicht, dat besef lijkt ze een beetje kwijt te zijn.
Ik zou haar dus meer zo proberen te steunen, ik weet wel dat zij geen eetstoornis heeft gehad, maar denk je niet dat zoiets doen als wat mijn vriend heeft en gewoon haar in haar waarde later beter is? En als ze dan echt te zwaar is wil ze misschien op een gegeven moment vanzelf wel afvallen, omdat ze gewoon weer zelfverzekerd is geworden.
Maar wat mij vooral heeft geholpen is dat mijn vriend me nooit mooier of minder mooi heeft gevonden. Nooit een waardeoordeel over mijn gewicht. Altijd als ik vraag of hij me mooi vindt kijkt hij me verbaasd aan en zegt: ja natuurlijk, ik vind je prachtig. Altijd als hij zegt dat hij me mooi vindt, dan meent hij het (en anders is ie een goeie acteur). Hij zegt het niet vaker, hij zegt het niet minder vaak, gewoon precies hetzelfde.
Terwijl mensen op straat me bijna niet herkennen, iedereen roept dat ik er véél beter uit zie, ik 2 maten ben 'gegroeid' en een hele nieuwe garderobe moest uitzoeken, bleef hij gewoon neutraal. Samen eten, samen lekker koken, mij laten sporten als ik zin had, niet sporten als ik geen zin had, af en toe koekjes/chips/stokbrood/watdanook in huis halen, af en toe niet, gewoon, volkomen normaal zoals een normaal mens die niet met gewicht bezig is.
Het enige wat hij deed was, toen ik een keer heel verdrietig was over dat mijn kleren allemaal niet meer pasten en ik geen leuke nieuwe kon vinden, mij als verrassing met mijn vriendinnen en zijn creditcard de stad in sturen zodat ik weer kon leren wat me goed stond (dat was de opdracht die mijn vriendinnen kregen). Mocht alles kosten (binnen het redelijke), als ik maar weer een beetje een beeld kreeg en een paar leuke kleren.
Dat vond ik zó lief en ik vind het zo fijn! Nu zie ik er helemaal niet meer raar of dik uit in maat 38, maar eerst wel, want bij maat 38 en het figuur wat ik nu heb staan gewoon hele andere dingen mooi dan bij de maat 34 die ik eerst had. Ik zie er gewoon heel anders uit, mijn figuur is anders, alles is anders en ik heb echt moeten leren me ernaar te kleden. Ik zie er nu gewoon mooi, normaal uit, ipv dat ik dingen draag die gewoon niet meer bij mijn figuur passen (zoals hele lage spijkerbroeken, daarvoor is mijn buik niet meer plat genoeg, dat betekent niet dat er geen spijkerbroeken zijn die me wél staan). Dat heb ik echt helemaal opnieuw moeten uitvinden, wat goed staat bij mijn nieuwe lichaam.
Nee ik ben nu geen size zero meer, maar dat hoeft ook helemaal niet. Ik voel me eigenlijk wel prettig zo. Mijn BMI is 23,5 en ik heb wel wat vet ja, hier en daar, maar ja, ik kan ook eindelijk normaal eten en ik hoef niet meer van mezelf 4 uur minimaal per dag dwangmatig te sporten (alhoewel mijn eetstoornis wel al grotendeels onder controle was hoor, een aantal jaren, maar dit heb ik lang gedaan). Dus if anything, ben ik er een stuk mooier op geworden, al ben ik geen kleine maat meer nu. En het belangrijkst is denk ik dat ik nu ook mezelf mooi kan vinden naakt. Ik haat mijn lichaam niet meer, ik vind het wel lief (houden van is nog wel een groot woord) en ik vind het dus ook wel lief met een beetje vet en een bad hairday. Daarom kan ik ook gewoon zonder schuldgevoel een zak chips leegeten zonder de volgende dag te compenseren. Want ik besef nu echt dat ik meer ben dan een getal op de weegschaal.
Het lijkt alsof zij daar nu heel erg mee bezig is, met dat getal op de weegschaal, met hoe ze eruit ziet, dat ze een heel persoon is en niet alleen een gewicht, dat mensen haar niet voortdurend lopen te beoordelen op haar gewicht, dat besef lijkt ze een beetje kwijt te zijn.
Ik zou haar dus meer zo proberen te steunen, ik weet wel dat zij geen eetstoornis heeft gehad, maar denk je niet dat zoiets doen als wat mijn vriend heeft en gewoon haar in haar waarde later beter is? En als ze dan echt te zwaar is wil ze misschien op een gegeven moment vanzelf wel afvallen, omdat ze gewoon weer zelfverzekerd is geworden.
woensdag 24 april 2013 om 17:00
woensdag 24 april 2013 om 17:04
Mooi post puntmuts.
Ik denk ook dat het hele focussen op minder eten niet effectief is. Iedereen heeft verschillende voorkeuren. Ik eet bijvoorbeeld soms hele grote porties, wel strategisch en op bepaalde tijden. Ik houd van eten. Niet iedereen is hetzelfde of gebaat veel kleine porties eten verdeeld over de dag.
Ik gooi er wat humor in, fitness met je huisdier:
http://www.youtube.com/watch?v=AGVAR1m8gf8
Ik denk ook dat het hele focussen op minder eten niet effectief is. Iedereen heeft verschillende voorkeuren. Ik eet bijvoorbeeld soms hele grote porties, wel strategisch en op bepaalde tijden. Ik houd van eten. Niet iedereen is hetzelfde of gebaat veel kleine porties eten verdeeld over de dag.
Ik gooi er wat humor in, fitness met je huisdier:
http://www.youtube.com/watch?v=AGVAR1m8gf8
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

woensdag 24 april 2013 om 17:17
quote:viva-amber schreef op 24 april 2013 @ 17:04:
Mooi post puntmuts.
Ik denk ook dat het hele focussen op minder eten niet effectief is. Iedereen heeft verschillende voorkeuren. Ik eet bijvoorbeeld soms hele grote porties, wel strategisch en op bepaalde tijden. Ik houd van eten. Niet iedereen is hetzelfde of gebaat veel kleine porties eten verdeeld over de dag.
Ik gooi er wat humor in, fitness met je huisdier:
http://www.youtube.com/watch?v=AGVAR1m8gf8
Dank je ik kan ook niet kleine porties over de dag eten, niet mijn ding. Ik hou ook van eten en 't liefst veel in een keer, maar ik hou ook niet van koekjes en noten en dat soort rommel, ik eet liever warme maaltijden en salades enzo en echt 'eten' zeg maar, dan allemaal kleine dingen. Alhoewel, ik hou wel veel van tapas en sushi, maar dan toch ook veel in 1x haha
Je filmpje vind ik heeeeeeeel leuk! Ga ik ook doen met mijn poesjes. waarschijnlijk krabben ze m'n ogen eraf.
Mooi post puntmuts.
Ik denk ook dat het hele focussen op minder eten niet effectief is. Iedereen heeft verschillende voorkeuren. Ik eet bijvoorbeeld soms hele grote porties, wel strategisch en op bepaalde tijden. Ik houd van eten. Niet iedereen is hetzelfde of gebaat veel kleine porties eten verdeeld over de dag.
Ik gooi er wat humor in, fitness met je huisdier:
http://www.youtube.com/watch?v=AGVAR1m8gf8
Dank je ik kan ook niet kleine porties over de dag eten, niet mijn ding. Ik hou ook van eten en 't liefst veel in een keer, maar ik hou ook niet van koekjes en noten en dat soort rommel, ik eet liever warme maaltijden en salades enzo en echt 'eten' zeg maar, dan allemaal kleine dingen. Alhoewel, ik hou wel veel van tapas en sushi, maar dan toch ook veel in 1x haha
Je filmpje vind ik heeeeeeeel leuk! Ga ik ook doen met mijn poesjes. waarschijnlijk krabben ze m'n ogen eraf.

woensdag 24 april 2013 om 17:21
quote:RionyRiony schreef op 24 april 2013 @ 17:00:
voor mij zou het genoeg zijn dat hij mij zegt dat hij niet van gezette vrouwen houd. Ik zou dan afslanken want zijn geluk en welbevinden hebben dan prioriteit, tenminste als ik van hem hou. Een beetje moeite voor elkaar doen hoort bij Liefde.
ik zou iig geen genoegen nemen met "wil wel maar kan niet". Dat vind ik zulke bullshit. Heeft het er niet voor over zal hij bedoelen. Hij wil dat alles makkelijk gaat. Maar zo zijn we niet getrouwd Ik vind jou maar een beetje raar reageren. Je wil afslanken voor het geluk van een ander? Zijn geluk heeft prioriteit boven jouw eigen geluk? Kijk, TO's vriendin is zelf ook ongelukkig met haar gewicht kennelijk, maar wat nou als ze zelf vindt dat ze er prima uitziet? Dan gaat ze toch niet afvallen voor een vent die niet verder kan kijken dan haar kledingmaat breed is? En als jij getrouwd bent met een kledingmaat moet je je misschien nog eens achter de oren krabben.
voor mij zou het genoeg zijn dat hij mij zegt dat hij niet van gezette vrouwen houd. Ik zou dan afslanken want zijn geluk en welbevinden hebben dan prioriteit, tenminste als ik van hem hou. Een beetje moeite voor elkaar doen hoort bij Liefde.
ik zou iig geen genoegen nemen met "wil wel maar kan niet". Dat vind ik zulke bullshit. Heeft het er niet voor over zal hij bedoelen. Hij wil dat alles makkelijk gaat. Maar zo zijn we niet getrouwd Ik vind jou maar een beetje raar reageren. Je wil afslanken voor het geluk van een ander? Zijn geluk heeft prioriteit boven jouw eigen geluk? Kijk, TO's vriendin is zelf ook ongelukkig met haar gewicht kennelijk, maar wat nou als ze zelf vindt dat ze er prima uitziet? Dan gaat ze toch niet afvallen voor een vent die niet verder kan kijken dan haar kledingmaat breed is? En als jij getrouwd bent met een kledingmaat moet je je misschien nog eens achter de oren krabben.

woensdag 24 april 2013 om 17:24
quote:john77 schreef op 24 april 2013 @ 15:14:
[...]
Mijn vraag is ook "Hoe kan ik haar het beste aanmoedigen/steunen?". Alles wat ik doe is op HAAR verzoek, ik heb me nooit opgedrongen.
Zij vraagt mij om hulp bij trainen, zij vraagt mij om advies over voeding, zij vraagt mij om haar eraan te herinneren als ze teveel vet of koolhydraat eet, etc. Ik heb wat achtergrond op dit gebied, dus weet het één en ander ervan.Ik denk niet dat je als partner de aangewezen persoon bent hiervoor. Als jullie samen gaan sporten, prima. Als jullie samen gezond gaan koken en eten, prima. Maar alles daarbuiten is haar ding, zeggen dat ze te dik is en het niet goed doet, daar doe je meer kwaad dan goed mee.
[...]
Mijn vraag is ook "Hoe kan ik haar het beste aanmoedigen/steunen?". Alles wat ik doe is op HAAR verzoek, ik heb me nooit opgedrongen.
Zij vraagt mij om hulp bij trainen, zij vraagt mij om advies over voeding, zij vraagt mij om haar eraan te herinneren als ze teveel vet of koolhydraat eet, etc. Ik heb wat achtergrond op dit gebied, dus weet het één en ander ervan.Ik denk niet dat je als partner de aangewezen persoon bent hiervoor. Als jullie samen gaan sporten, prima. Als jullie samen gezond gaan koken en eten, prima. Maar alles daarbuiten is haar ding, zeggen dat ze te dik is en het niet goed doet, daar doe je meer kwaad dan goed mee.

woensdag 24 april 2013 om 17:27
quote:ullaaa schreef op 24 april 2013 @ 17:10:
61 kilo en dik? Vind JIJ haar ook echt dik?
Ja, haar vetpercentage schijnt 32% te zijn. Hij wil zelf vooral graag dat ze zich weer mooi vindt, maar dat percentage schijnt volgens sommige bronnen al bijna echte obesitas te zijn (in de medische wereld maken we onderscheid tussen adipositas en obesitas, adipositas is een BMI van 25-29: mollig, maar niet echt dik (nog geen grote gezondheidsrisico's) en vanaf 30 is obesitas, ofwel echt dik).
TO, hoe heb je dat vetpercentage eigenlijk gemeten, want heel veel van die meetinstrumenten zijn ook vrij onbetrouwbaar.
61 kilo en dik? Vind JIJ haar ook echt dik?
Ja, haar vetpercentage schijnt 32% te zijn. Hij wil zelf vooral graag dat ze zich weer mooi vindt, maar dat percentage schijnt volgens sommige bronnen al bijna echte obesitas te zijn (in de medische wereld maken we onderscheid tussen adipositas en obesitas, adipositas is een BMI van 25-29: mollig, maar niet echt dik (nog geen grote gezondheidsrisico's) en vanaf 30 is obesitas, ofwel echt dik).
TO, hoe heb je dat vetpercentage eigenlijk gemeten, want heel veel van die meetinstrumenten zijn ook vrij onbetrouwbaar.
woensdag 24 april 2013 om 17:36
Ze moet wel heel klein zijn, wil ze zo dik zijn met 61 kilo. Ik zie het niet helemaal voor me eerlijk gezegd.
En ik sluit me aan bij Kabouter, wat het allerheerlijkst is, is een partner die je altijd vanzelfsprekend mooi vindt, ook als je een paar kilo's aankomt. Die je het gevoel geeft dat het om jóu gaat.
En ik sluit me aan bij Kabouter, wat het allerheerlijkst is, is een partner die je altijd vanzelfsprekend mooi vindt, ook als je een paar kilo's aankomt. Die je het gevoel geeft dat het om jóu gaat.
woensdag 24 april 2013 om 18:02
quote:john77 schreef op 24 april 2013 @ 14:25:
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc.
. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Heb de rest van de reacties nog niet gelezen, maar dit pik ik eruit.
Ze baalt, slikt pillen,groeihormonen (wtf) maar blijft ondertussen wel lekker onverantwoord eten.
Mijns inziens baalt ze dan niet erg genoeg om het probleem aan te pakken.
Want dat lukt maar op 1 manier
Gezond eten,en sporten.
Meer calorieën verbruiken dan dat ze inneemt.
Meer variaties zijn er niet
Ze vind het vreselijk dat ze zo is aangekomen, haar favoriete jurk niet meer aankan, etc. Ze schaamt zich voor haar lichaam, is timide in bed geworden, draagt alleen nog maar wijde kleding, en is in het algemeen onzeker geworden.
Ze doet best veel aan sport, maar verstandig eten lukt haar niet vaak genoeg. Ze "probeert" ook van alles; dieetpillen, groeihormonen inspuiten, etc.
. Ze heeft lekker eten gewoon hoger op haar lijstje staan dan een slank lichaam.
Heb de rest van de reacties nog niet gelezen, maar dit pik ik eruit.
Ze baalt, slikt pillen,groeihormonen (wtf) maar blijft ondertussen wel lekker onverantwoord eten.
Mijns inziens baalt ze dan niet erg genoeg om het probleem aan te pakken.
Want dat lukt maar op 1 manier
Gezond eten,en sporten.
Meer calorieën verbruiken dan dat ze inneemt.
Meer variaties zijn er niet
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 24 april 2013 om 18:08
Ik wil op dit moment afvallen. Ik woon samen met mijn man dus ws anders dan bij jou.
Wat ik graag zou willen van mijn man:
- Samen sporten, voor de gezelligheid en de regelmaat, zoals je ook met een sportvriendin zou doen. (Ik zou daar niet mee stoppen als ik jou was!)
- Gezond voor me koken, en niet "zullen we vanavond patat eten"
- Niet snoepen waar ik bij ben. Niet leuk als hij een zak chips opentrekt terwijl ik er naast zit en niet mag eten. Geen ongezonde dingen in huis halen/ meenemen.
- 's Avonds rond snacktijd zeggen: "he, ik heb zo'n zin in wat komkommer met een lekkere yoghurtdip, jij ook? Ik maak het wel even"
- Zeggen dat ik er leuk uitzie (bijvoorbeeld als ik dat ene jurkje weer pas)
Wat ik NIET van hem wil:
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sporten
- Vragen hoeveel ik nu weeg
Overigens werkt het voor mijn motivatie wel, dat mijn man zegt dat ik nog iets te zwaar ben, maar we zijn al 10 jaar bij elkaar en dan weet je precies wat je wel en niet kan maken. Als je 1,5 jaar bij elkaar bent zou ik dat echt niet doen.
Wat ik graag zou willen van mijn man:
- Samen sporten, voor de gezelligheid en de regelmaat, zoals je ook met een sportvriendin zou doen. (Ik zou daar niet mee stoppen als ik jou was!)
- Gezond voor me koken, en niet "zullen we vanavond patat eten"
- Niet snoepen waar ik bij ben. Niet leuk als hij een zak chips opentrekt terwijl ik er naast zit en niet mag eten. Geen ongezonde dingen in huis halen/ meenemen.
- 's Avonds rond snacktijd zeggen: "he, ik heb zo'n zin in wat komkommer met een lekkere yoghurtdip, jij ook? Ik maak het wel even"
- Zeggen dat ik er leuk uitzie (bijvoorbeeld als ik dat ene jurkje weer pas)
Wat ik NIET van hem wil:
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sporten
- Vragen hoeveel ik nu weeg
Overigens werkt het voor mijn motivatie wel, dat mijn man zegt dat ik nog iets te zwaar ben, maar we zijn al 10 jaar bij elkaar en dan weet je precies wat je wel en niet kan maken. Als je 1,5 jaar bij elkaar bent zou ik dat echt niet doen.
woensdag 24 april 2013 om 18:09
Trouwens het kan wel. Ik was vergelijkbaar 1.58 m, 60 kg en rond 30% vet. Daarnaast als je van alles probeert zoals sporten en anders eten, je hebt ook nog het gevoel door jezelf en je omgeving dat je perfect moet zijn dan kan ik er best inkomen dat zij pillen en andere zaken probeert.
Het is zeer onverstandig, maar zegt eerder iets over haar zelfbeeld dan over haar motivatie.
Ik was ook niet heel zwaar, alleen een groot deel zat rond mijn middel. Mijn omgeving reageerde eigenlijk nooit op een nare manier. Vaak hoorde ik zelfs dat men dat volle wel mooi vonden.
Ik lees net in de Telegraaf dat Caro Emerald een playboy shoot overweegt. Ik zou je wat minder kritisch opstellen richting je vriendin en haar steunen in het zelf vinden van een gezonde oplossing.
Het is zeer onverstandig, maar zegt eerder iets over haar zelfbeeld dan over haar motivatie.
Ik was ook niet heel zwaar, alleen een groot deel zat rond mijn middel. Mijn omgeving reageerde eigenlijk nooit op een nare manier. Vaak hoorde ik zelfs dat men dat volle wel mooi vonden.
Ik lees net in de Telegraaf dat Caro Emerald een playboy shoot overweegt. Ik zou je wat minder kritisch opstellen richting je vriendin en haar steunen in het zelf vinden van een gezonde oplossing.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 24 april 2013 om 18:13
Overigens kunnen de meeste vrouwen alleen stoppen met ongezond eten als ze het zelf echt willen, daar kan je niet echt mee helpen. Ik ben best gezet en wilde vroeger wel afvallen, maar het lukte nooit. Tot ik na de zwangerschap 12 kilo te zwaar was. Dat was er in een half jaar af, want ik voelde me gewoon niet meer mezelf. (afvallen nu is na 2e zwangerschap)
Je kan ook tegen haar zeggen: "Niet huilen dat je niet in dat jurkje past. Of je gaat afvallen of je koopt grotere jurkjes, ik vind alles best, maar je moet niet zo klagen & ongelukkig zijn. Accepteer hoe je bent of doe er wat aan, wat je ook doet, ik hou toch wel van je."
Je kan ook tegen haar zeggen: "Niet huilen dat je niet in dat jurkje past. Of je gaat afvallen of je koopt grotere jurkjes, ik vind alles best, maar je moet niet zo klagen & ongelukkig zijn. Accepteer hoe je bent of doe er wat aan, wat je ook doet, ik hou toch wel van je."
woensdag 24 april 2013 om 18:31
quote:aliana schreef op 24 april 2013 @ 18:08:
Ik wil op dit moment afvallen. Ik woon samen met mijn man dus ws anders dan bij jou.
Wat ik graag zou willen van mijn man:
- Samen sporten, voor de gezelligheid en de regelmaat, zoals je ook met een sportvriendin zou doen. (Ik zou daar niet mee stoppen als ik jou was!)
- Gezond voor me koken, en niet "zullen we vanavond patat eten"
- Niet snoepen waar ik bij ben. Niet leuk als hij een zak chips opentrekt terwijl ik er naast zit en niet mag eten. Geen ongezonde dingen in huis halen/ meenemen.
- 's Avonds rond snacktijd zeggen: "he, ik heb zo'n zin in wat komkommer met een lekkere yoghurtdip, jij ook? Ik maak het wel even"
- Zeggen dat ik er leuk uitzie (bijvoorbeeld als ik dat ene jurkje weer pas)
Wat ik NIET van hem wil:
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sporten
- Vragen hoeveel ik nu weeg
Ben het hier helemaal mee eens!
En samen sporten lijkt mij heel prima (ik sport ook altijd graag met mijn vriend), maar ik zou niet de rol van trainer op je nemen. Lijkt me niet goed voor het evenwicht binnen je relatie.
Ik wil op dit moment afvallen. Ik woon samen met mijn man dus ws anders dan bij jou.
Wat ik graag zou willen van mijn man:
- Samen sporten, voor de gezelligheid en de regelmaat, zoals je ook met een sportvriendin zou doen. (Ik zou daar niet mee stoppen als ik jou was!)
- Gezond voor me koken, en niet "zullen we vanavond patat eten"
- Niet snoepen waar ik bij ben. Niet leuk als hij een zak chips opentrekt terwijl ik er naast zit en niet mag eten. Geen ongezonde dingen in huis halen/ meenemen.
- 's Avonds rond snacktijd zeggen: "he, ik heb zo'n zin in wat komkommer met een lekkere yoghurtdip, jij ook? Ik maak het wel even"
- Zeggen dat ik er leuk uitzie (bijvoorbeeld als ik dat ene jurkje weer pas)
Wat ik NIET van hem wil:
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sporten
- Vragen hoeveel ik nu weeg
Ben het hier helemaal mee eens!
En samen sporten lijkt mij heel prima (ik sport ook altijd graag met mijn vriend), maar ik zou niet de rol van trainer op je nemen. Lijkt me niet goed voor het evenwicht binnen je relatie.

woensdag 24 april 2013 om 18:36
quote:aliana schreef op 24 april 2013 @ 18:08:
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sportenEcht joh? Komt een beetje kinderachtig op mij over. Je man is toch niet degene tegen wie jij moet verantwoorden wat je eet en wanneer en hoeveel? Je houdt toch alleen jezelf voor de gek als je stiekem gaat snaaien.
- Kritiek geven als ik toch een keer iets ongezonds eet (al zal ik dat dan toch stiekum doen...) of niet ga sportenEcht joh? Komt een beetje kinderachtig op mij over. Je man is toch niet degene tegen wie jij moet verantwoorden wat je eet en wanneer en hoeveel? Je houdt toch alleen jezelf voor de gek als je stiekem gaat snaaien.
woensdag 24 april 2013 om 18:53
Ik ben 1.57 maar met 60kilo zou ik toch echt veel te dik zijn. Dus het gewicht op zich zegt niets. En 10kilo in korte tijd aankomen als je niet echt ondergewicht had bij aanvang is echt heel veel.
Ik vind het eigenlijk super hoe TO het aanpakt.
Binnen een relatie mag je elkaar toch best aanspreken over bepaalde zaken. Zeker zaken die gezondheid betreffen. En toch zeker ook elkaar stimmuleren om een gezonde weg in te slaan.
Als het verzorgen van de trainingen op deze manier werkt dat is er niets mis lijkt me. Zelf heb ik wel liever wat meer afstand van een trainer. Niet omdat ik van mijn partner niet dingen aan zou nemen maar omdat ik dan te snel een weer woord heb. Maar schijnbaar is het bij jullie nog niet aan de orde.
Maar als ik bv voor een wedstrijd tijdelijk wat extra af wil vallen en dus strenger ben voor mezelf wat betreft het eten dan ben ik alleen maar blij als mijn man me aanspreekt met 'je zou toch........' als ik dreig de mist in te gaan. Ik voel het als betrokkenheid en een steuntje in mijn rug.
Ik vind het eigenlijk super hoe TO het aanpakt.
Binnen een relatie mag je elkaar toch best aanspreken over bepaalde zaken. Zeker zaken die gezondheid betreffen. En toch zeker ook elkaar stimmuleren om een gezonde weg in te slaan.
Als het verzorgen van de trainingen op deze manier werkt dat is er niets mis lijkt me. Zelf heb ik wel liever wat meer afstand van een trainer. Niet omdat ik van mijn partner niet dingen aan zou nemen maar omdat ik dan te snel een weer woord heb. Maar schijnbaar is het bij jullie nog niet aan de orde.
Maar als ik bv voor een wedstrijd tijdelijk wat extra af wil vallen en dus strenger ben voor mezelf wat betreft het eten dan ben ik alleen maar blij als mijn man me aanspreekt met 'je zou toch........' als ik dreig de mist in te gaan. Ik voel het als betrokkenheid en een steuntje in mijn rug.