Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe beoordelen jullie te dikke mensen?
donderdag 4 augustus 2016 om 15:37
Ik denk dat het tussen mijn oren zit. Ik ben 1m70 en ongeveer 15kg te zwaar ten opzichte van een gezonde BMI sinds mijn zwangerschap. 3 jaar geleden ben ik 20kg afgevallen en woog ik 70kg en voelde ik me echt weer aantrekkelijk en kon weer alles aan en heb toen ook deze baan gevonden. Een jaar ging het heel goed maar daarna ben ik het langzaam weer kwijt geraakt en momenteel lukt het me niet om de knop te vinden.
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
donderdag 4 augustus 2016 om 18:36
quote:Dreamer schreef op 04 augustus 2016 @ 18:33:
[...]
Ik denk dat er geen dik persoon ooit slank is opgestaan en heeft gedacht: IK weet het, ik word dik! Dát ga ik nou eens doen. Behalve dan diverse acteurs, die dat voor een rol moesten doen.
Niet? Oh dat was precies mijn plan tien jaar geleden hahaha.
Zoiets groeit. Letterlijk. Dat kan door van alles en nog wat komen. Bij mij kwam het door een moeilijke periode waar ik niet mee om kon gaan. En op een dag word je wakker en denk je 'shit'.
[...]
Ik denk dat er geen dik persoon ooit slank is opgestaan en heeft gedacht: IK weet het, ik word dik! Dát ga ik nou eens doen. Behalve dan diverse acteurs, die dat voor een rol moesten doen.
Niet? Oh dat was precies mijn plan tien jaar geleden hahaha.
Zoiets groeit. Letterlijk. Dat kan door van alles en nog wat komen. Bij mij kwam het door een moeilijke periode waar ik niet mee om kon gaan. En op een dag word je wakker en denk je 'shit'.
"People, what a bunch of bastards"
donderdag 4 augustus 2016 om 18:38
Het valt me op dat zware mensen altijd zo'n zware loop hebben. Bukken om iets op te rapen wordt dan een hele onderneming, waar ze echt helemaal voor moeten gaan staan. Ze zwaaien met hun armen en je ziet dat zo'n been vooruitzetten echt hijsen is. Ik weet niet of personen die trainen dat ook hebben. Maar ik zie nooit een zwaarder persoon met een heel lichte loop.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 augustus 2016 om 18:46
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Later is nu
donderdag 4 augustus 2016 om 19:05
quote:Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
Als je familie/vriendin bent: dan zie ik je als iemand waar ik trots op ben/die ik bewonder om haar carrière. Verder zal het afhangen van je persoonlijkheid en wat je zegt/doet hoe ik je zie. Als ik je sympathiek vind, zal ik je waarschijnlijk ook knapper vinden dan wanneer ik je niet mag (dat slaat nergens op, maar zo werkt het).
Als je een onbekende bent: je kleding valt me waarschijnlijk het eerste op, want daar let ik vaak op. Verder zal het afhangen van houding, mimiek, stemgebruik. Grote kans dat ik vrij weinig denk; weet je hoeveel onbekenden je op een gemiddelde dag langs ziet komen? Dus tenzij je een opvallend kenmerk hebt, of dat we met elkaar communiceren o.i.d., zal ik niet zoveel van je denken. Als ik bijvoorbeeld een klant ben dan zal ik letten op je houding (open/gesloten; kordaat/bedachtzaam, hulpvaardig/ongeïnteresseerd). Je vorm zal ik registreren maar tenzij het erg opvallend is verder niet echt bewust beoordelen.
Als je een collega bent: dan zie ik je als iemand waar ik goed mee kan werken (aangezien je dus blijkbaar goed bent in je werk). Stijl van communiceren, samenwerken, temperament en gewoon algeheel functioneren beoordeel ik echt bewust. Of je dik, dun, lelijk, knap, alternatief, saai, grappig, origineel, lang, klein o.i.d. bent zie ik natuurlijk wel, en ik zal ook een mening hebben over je uiterlijk, maar dat heeft niets te maken met of ik je een goede en fijne collega vindt.
Ik heb meerdere collega's met overgewicht of andere lichamelijke kenmerken die opvallen. Ik ben niet blind, dus dat zie ik. En soms denk ik ook wel 'goh, die zou echt wel wat gewicht mogen verliezen' of 'oei, die moet echt geen beige aantrekken'. Gewoon van die oordelen die nergens over gaan. Maar het is niet relevant voor de werkvloer.
Als je een potentiële date/partner bent: dan kijk ik of ik je fysiek aantrekkelijk vind, en daarbij speelt gewicht zeker een rol.
Kortom: ik registreer je uiterlijk, heb er een mening over, en ga verder met wat echt belangrijk is.
Als je familie/vriendin bent: dan zie ik je als iemand waar ik trots op ben/die ik bewonder om haar carrière. Verder zal het afhangen van je persoonlijkheid en wat je zegt/doet hoe ik je zie. Als ik je sympathiek vind, zal ik je waarschijnlijk ook knapper vinden dan wanneer ik je niet mag (dat slaat nergens op, maar zo werkt het).
Als je een onbekende bent: je kleding valt me waarschijnlijk het eerste op, want daar let ik vaak op. Verder zal het afhangen van houding, mimiek, stemgebruik. Grote kans dat ik vrij weinig denk; weet je hoeveel onbekenden je op een gemiddelde dag langs ziet komen? Dus tenzij je een opvallend kenmerk hebt, of dat we met elkaar communiceren o.i.d., zal ik niet zoveel van je denken. Als ik bijvoorbeeld een klant ben dan zal ik letten op je houding (open/gesloten; kordaat/bedachtzaam, hulpvaardig/ongeïnteresseerd). Je vorm zal ik registreren maar tenzij het erg opvallend is verder niet echt bewust beoordelen.
Als je een collega bent: dan zie ik je als iemand waar ik goed mee kan werken (aangezien je dus blijkbaar goed bent in je werk). Stijl van communiceren, samenwerken, temperament en gewoon algeheel functioneren beoordeel ik echt bewust. Of je dik, dun, lelijk, knap, alternatief, saai, grappig, origineel, lang, klein o.i.d. bent zie ik natuurlijk wel, en ik zal ook een mening hebben over je uiterlijk, maar dat heeft niets te maken met of ik je een goede en fijne collega vindt.
Ik heb meerdere collega's met overgewicht of andere lichamelijke kenmerken die opvallen. Ik ben niet blind, dus dat zie ik. En soms denk ik ook wel 'goh, die zou echt wel wat gewicht mogen verliezen' of 'oei, die moet echt geen beige aantrekken'. Gewoon van die oordelen die nergens over gaan. Maar het is niet relevant voor de werkvloer.
Als je een potentiële date/partner bent: dan kijk ik of ik je fysiek aantrekkelijk vind, en daarbij speelt gewicht zeker een rol.
Kortom: ik registreer je uiterlijk, heb er een mening over, en ga verder met wat echt belangrijk is.
What a nuanced anxiety
donderdag 4 augustus 2016 om 19:07
Als je je elke dag weegt dan kan je meteen ingrijpen door die dag iets minder te eten. Maar men wil daar niet voor kiezen omdat het misschien niet zo gezellig is om een tegenvallertje te hebben terwijl je die dag spareribs en frites met mayo op je menu had willen zetten. Begrijp ik volkomen. Maar ikzelf heb die tegenslag zó vaak gehad dat ik de mening van de weegschaal wat defaitistisch bekijk. Die dag geen frites dus. Het zij zo.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 augustus 2016 om 19:11
quote:retrostar schreef op 04 augustus 2016 @ 18:38:
Het valt me op dat zware mensen altijd zo'n zware loop hebben. Bukken om iets op te rapen wordt dan een hele onderneming, waar ze echt helemaal voor moeten gaan staan. Ze zwaaien met hun armen en je ziet dat zo'n been vooruitzetten echt hijsen is. Ik weet niet of personen die trainen dat ook hebben. Maar ik zie nooit een zwaarder persoon met een heel lichte loop.Nee dartelen als een vlindertje doe ik niet met mijn overgewicht maar ik ben leniger dan menig slanke dame hoor ook dat heeft niks met gewicht te maken
Het valt me op dat zware mensen altijd zo'n zware loop hebben. Bukken om iets op te rapen wordt dan een hele onderneming, waar ze echt helemaal voor moeten gaan staan. Ze zwaaien met hun armen en je ziet dat zo'n been vooruitzetten echt hijsen is. Ik weet niet of personen die trainen dat ook hebben. Maar ik zie nooit een zwaarder persoon met een heel lichte loop.Nee dartelen als een vlindertje doe ik niet met mijn overgewicht maar ik ben leniger dan menig slanke dame hoor ook dat heeft niks met gewicht te maken
donderdag 4 augustus 2016 om 19:27
quote:koekiemonster00 schreef op 04 augustus 2016 @ 19:11:
[...]
Nee dartelen als een vlindertje doe ik niet met mijn overgewicht maar ik ben leniger dan menig slanke dame hoor ook dat heeft niks met gewicht te makenLenig betekent dat je goed je spieren kan rekken toch? Yoga? Hak tegen je billen. Staande je handen plat op de grond. (Bijna) spagaat. Bruggetje. Zwaantje.
[...]
Nee dartelen als een vlindertje doe ik niet met mijn overgewicht maar ik ben leniger dan menig slanke dame hoor ook dat heeft niks met gewicht te makenLenig betekent dat je goed je spieren kan rekken toch? Yoga? Hak tegen je billen. Staande je handen plat op de grond. (Bijna) spagaat. Bruggetje. Zwaantje.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 augustus 2016 om 19:27
quote:Dreamer schreef op 04 augustus 2016 @ 18:46:
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
donderdag 4 augustus 2016 om 19:29
Ik was vroeger -zoals ik dat noemde- een skinnyminnie. Klein en slank, maat 34. Totdat ik ziek werd en ik van 5 a 6 x sporten in de week naar 1x sporten in de week ging. Ben dus flink bijgekomen. Voel me niet happy in mn lijf, let op wat ik eet, maar sporten gaat vaak gewoonweg niet. Ik probeer toch elke dag te bewegen door te wandelen. Op goede dagen een lange wandeling, op minder goede dagen een blokje om.
Kan er dus best slecht tegen als mensen zeggen dat ik geen discipline heb. Ze weten niet wat er aan de hand is. Omdat ik niet van de daken schreeuw wat ik mankeer, betekend dat niet dat het geen reden heeft... Ik zal daarom nooit zelf over een ander zo oordelen. Je weet niet wat er speelt...
Kan er dus best slecht tegen als mensen zeggen dat ik geen discipline heb. Ze weten niet wat er aan de hand is. Omdat ik niet van de daken schreeuw wat ik mankeer, betekend dat niet dat het geen reden heeft... Ik zal daarom nooit zelf over een ander zo oordelen. Je weet niet wat er speelt...
Carpe Diem!
donderdag 4 augustus 2016 om 19:31
quote:Jejoue schreef op 04 augustus 2016 @ 19:27:
[...]
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
Wat dacht je van stofwisseling? Iemand die een snelle stofwisseling heeft kan twee pakken chips eten en er niets van aankomen, omdat dat zowat wegbrandt als die persoon alleen op de bank zit. De andere heeft een trage stofwisseling en komt direct bij van één zak chips en kan de volgende dag aan de bak om die er weer af te krijgen.
Kan een calorie een calorie zijn, maar hoe je lijf er mee om gaat is niet bij iedereen hetzelfde!
[...]
Ik geloof dat niet.
Beweging, soit, dat heeft nog wel invloed.
Maar calorieën zijn voor iedereen calorieën.
Wat dacht je van stofwisseling? Iemand die een snelle stofwisseling heeft kan twee pakken chips eten en er niets van aankomen, omdat dat zowat wegbrandt als die persoon alleen op de bank zit. De andere heeft een trage stofwisseling en komt direct bij van één zak chips en kan de volgende dag aan de bak om die er weer af te krijgen.
Kan een calorie een calorie zijn, maar hoe je lijf er mee om gaat is niet bij iedereen hetzelfde!
donderdag 4 augustus 2016 om 19:34
donderdag 4 augustus 2016 om 19:36
donderdag 4 augustus 2016 om 19:37
donderdag 4 augustus 2016 om 19:44
donderdag 4 augustus 2016 om 19:46
quote:Dreamer schreef op 04 augustus 2016 @ 18:46:
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Ik ben door AD 20 kilo aangekomen in 3 jaar. 'Dat kan helemaal niet' 'Wat een dom excuus'; ik heb alles gehoord. Hoe is het dan mogelijk dat ik tijdens mij AD-gebruik sportte, gezond at en alleen maar aankwam? (ik heb het dan over vet, niet over spieren, want logischerwijs groeien die ook van sporten en gezonde voeding ). Ik ben zo snel aangekomen dat ik er zelfs striae van heb. Ben weleens jankend bij een diëtist weggekomen (toen was het kwartje nog niet gevallen dat t door AD kwam, huisarts verwees me door naar diëtist omdat er wel iets moest mis zijn in mijn eetpatroon); ik zou stiekem snoepen, mij niet aan het dieet houden etc. Bij de sportschool commentaar; ondanks 3 keer pw sporten nog niet afvallen? Kom dan maar 4x en let op je voeding, je eet vast teveel. Dieettips en opmerkingen van mensen die mij kennen van voor de gewichtstoename.. ('jij bent ook veranderd' / 'waarom doe je er niet wat aan'/ 'ik herken je bijna niet meer terug') Ik had er op den duur bijna een eetstoornis bij, ik durfde bijna niet meer te eten.
Bij de huisarts bloedonderzoeken, suikerziektetest, schildkliertest, noem maar op, allemaal goed.
Toen eens online gaan zoeken en ik kwam zat verhalen tegen; sommigen erger dan die van mij en sommigen minder erg; mensen die aankwamen omdat ze door AD meer eetlust kregen, mensen die hetzelfde bleven eten en giga aankwamen (like me), mensen die hetzelfde bleven eten en een beetje aankwamen, noem maar op. Natuurlijk ook zat mensen die geen bijwerkingen hebben, maar het bestaat en dit zal met bepaalde andere medicatie ook zo zijn.
Sinds ik van de AD af ben (niet om gewichtsredenen & netjes op afbouwschema vd huisarts) val ik in een normaal tempo af en ik ben niet eens op dieet; gewoon gezond eten, schijf van vijf.
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Ik ben door AD 20 kilo aangekomen in 3 jaar. 'Dat kan helemaal niet' 'Wat een dom excuus'; ik heb alles gehoord. Hoe is het dan mogelijk dat ik tijdens mij AD-gebruik sportte, gezond at en alleen maar aankwam? (ik heb het dan over vet, niet over spieren, want logischerwijs groeien die ook van sporten en gezonde voeding ). Ik ben zo snel aangekomen dat ik er zelfs striae van heb. Ben weleens jankend bij een diëtist weggekomen (toen was het kwartje nog niet gevallen dat t door AD kwam, huisarts verwees me door naar diëtist omdat er wel iets moest mis zijn in mijn eetpatroon); ik zou stiekem snoepen, mij niet aan het dieet houden etc. Bij de sportschool commentaar; ondanks 3 keer pw sporten nog niet afvallen? Kom dan maar 4x en let op je voeding, je eet vast teveel. Dieettips en opmerkingen van mensen die mij kennen van voor de gewichtstoename.. ('jij bent ook veranderd' / 'waarom doe je er niet wat aan'/ 'ik herken je bijna niet meer terug') Ik had er op den duur bijna een eetstoornis bij, ik durfde bijna niet meer te eten.
Bij de huisarts bloedonderzoeken, suikerziektetest, schildkliertest, noem maar op, allemaal goed.
Toen eens online gaan zoeken en ik kwam zat verhalen tegen; sommigen erger dan die van mij en sommigen minder erg; mensen die aankwamen omdat ze door AD meer eetlust kregen, mensen die hetzelfde bleven eten en giga aankwamen (like me), mensen die hetzelfde bleven eten en een beetje aankwamen, noem maar op. Natuurlijk ook zat mensen die geen bijwerkingen hebben, maar het bestaat en dit zal met bepaalde andere medicatie ook zo zijn.
Sinds ik van de AD af ben (niet om gewichtsredenen & netjes op afbouwschema vd huisarts) val ik in een normaal tempo af en ik ben niet eens op dieet; gewoon gezond eten, schijf van vijf.
donderdag 4 augustus 2016 om 19:46
quote:Dreamer schreef op 04 augustus 2016 @ 18:46:
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
Maar stel, je wordt zwaarder door een ziekte, zeg 20 kg. Dan is dat, juist met zo'n ziekte, niet ineens terug te draaien.
IK zie vaak de opmerking dat slank zijn discipline is. Maar het is bekend dat de één meer kan eten zonder dik te worden dan de ander. Voor die één is het dan makkelijk zeggen tegen die ander 'kweek eens wat discipline' als jij met 2500 kcal per dag slank blijft en die ander met 2000 kcal per dag al aankomt. Ja, het overgewicht zou dan met discipline op te lossen zijn, maar wel een stuk meer en dus moeilijker.
Slank blijven is dan ook lastiger.
Ik heb oa overgewicht door pijn in het lichaam. Afvallen door 'gewoon wat meer bewegen' is niet zo gewoon voor mij.
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
donderdag 4 augustus 2016 om 19:48
quote:Fleet schreef op 04 augustus 2016 @ 19:31:
[...]
Wat dacht je van stofwisseling? Iemand die een snelle stofwisseling heeft kan twee pakken chips eten en er niets van aankomen, omdat dat zowat wegbrandt als die persoon alleen op de bank zit. De andere heeft een trage stofwisseling en komt direct bij van één zak chips en kan de volgende dag aan de bak om die er weer af te krijgen.
Kan een calorie een calorie zijn, maar hoe je lijf er mee om gaat is niet bij iedereen hetzelfde!
En zo heeft iedereen zijn mee- en tegenvallers (=uitdagingen) in het leven. Maar alles went hoor. Het is niet zo dat als jouw stofwisseling maar 1800 kcal. verbruikt, je 85 jaar lang aan één stuk door loopt te huilen om alles waar je je niet mee vol kan eten.
Ik ga maar eens iets lekkers maken voor bij de koffie.
[...]
Wat dacht je van stofwisseling? Iemand die een snelle stofwisseling heeft kan twee pakken chips eten en er niets van aankomen, omdat dat zowat wegbrandt als die persoon alleen op de bank zit. De andere heeft een trage stofwisseling en komt direct bij van één zak chips en kan de volgende dag aan de bak om die er weer af te krijgen.
Kan een calorie een calorie zijn, maar hoe je lijf er mee om gaat is niet bij iedereen hetzelfde!
En zo heeft iedereen zijn mee- en tegenvallers (=uitdagingen) in het leven. Maar alles went hoor. Het is niet zo dat als jouw stofwisseling maar 1800 kcal. verbruikt, je 85 jaar lang aan één stuk door loopt te huilen om alles waar je je niet mee vol kan eten.
Ik ga maar eens iets lekkers maken voor bij de koffie.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 4 augustus 2016 om 19:51
Het is echt een hardnekkig fabeltje, die zg snelle stofwisseling die je zou hebben of niet.
Calorieverbruik varieert tussen mensen.
Slanke mensen zijn veelal beweeglijker en verbruiken zo wat meer calorieën.
Maar dikke mensen kost bewegen meer moeite, ergo extra calorieën.
Allemaal logisch calorieverbruik.
Calorieverbruik varieert tussen mensen.
Slanke mensen zijn veelal beweeglijker en verbruiken zo wat meer calorieën.
Maar dikke mensen kost bewegen meer moeite, ergo extra calorieën.
Allemaal logisch calorieverbruik.
donderdag 4 augustus 2016 om 19:52
Eens Takeesja. Ik ben geen heilige. Ik denk ook wel eens: oei, die is duidelijk te zwaar. Of oei, wat mager. Maar het is even een constatering. Mijn hoofd gaat dan niet ratelen en denken: die heeft vast anorexia, die eet zeker iedere avond een pak gevulde koeken, die is lui, hoe heb je het zover laten komen? Wie zijn wij om dat in te vullen voor een ander? Die persoon voert er waarschijnlijk al een strijd over en doen wij als buitenwereld er nog een schepje bovenop. Gewoon eens bedenken dat we allemaal mensen zijn, met iedere zijn imperfecties, zal eens een wenselijke afwisseling zijn. Laat mensen nou gewoon in hun waarde.
donderdag 4 augustus 2016 om 19:54
quote:Sent schreef op 04 augustus 2016 @ 19:46:
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
Dat lijkt me zo moeilijk he Sent. Een vriendin van mij heeft ook ondergewicht. Ze eet de hele dag door, vreselijk lijkt me dat. Ik heb de zelfdiscipline niet voor afvallen, maar ook hiervoor zou ik het niet kunnen. Dan maar blij met wat je hebt. Tegen heug en meug eten, verschrikkelijk. Dan ga je helemaal de schurft krijgen aan eten lijkt mij. Zij moet voor broeken naar de kinderafdeling en dat vindt ze echt een crime. Ik heb dan ook zo met haar te doen. Hele dag eten terwijl je er geen zin in hebt of vol zit.
"Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen."
Ik vind het mooi dat je er zo in staat! Herkenbaar ook.
[...]
Maar dat is bet punt. Veel mensen denken - al dan niet bewust - dat het controleren van je gewicht gemakkelijk is, en dat dikke mensen zwak zijn. Maar het is allebei niet waar. Het controleren van je gewicht is - voor de meeste mensen althans - niet gemakkelijk. En dikke mensen zijn niet zwak.
En het gekke is dat het andersom veel minder geldt. Voor mij is aankomen waarschijnlijk net zo moeilijk als afvallen is voor veel mensen met overgewicht. Ik heb heel lang ondergewicht gehad, en zit nu ook weer op het randje van gezond gewicht/ondergewicht. En hoewel mensen zich daar ook zomaar mee bemoeien en er soms lelijke dingen over zeggen, geldt dat beeld van 'slappeling met weinig wilskracht' dan weer niet geldt voor mensen met ondergewicht. Terwijl ook dat in feite een kwestie is van zelfdiscipline. Niet gemakkelijk, maar als je er echt je best voor doet en heel consistent meer eet en specifieke voedingsmiddelen uitzoekt (en duur ineens is je eten dan, man!) en je houdt dat lang genoeg vol, dan gaat dat bijna altijd lukken.
Het principe is m.i. niet anders. Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen. En als iemand enorm afvalt door ziekte dan vinden we dat zielig, maar als je enorm aankomt is het toch altijd deels je eigen schuld. En als Miep in perioden van stress geen hap door de keel kan krijgen, vinden we dat sneu. Maar als Ina in tijden van stress gaat emotie-eten, is dat ineens een karakterzwakte. Waarom zeggen we tegen dan tegen Miep niet: 'effe doorbijten hoor, dan eet je maar tegen heug en meug, je hebt nu eenmaal brandstof nodig'? Ik heb dat nooit goed kunnen begrijpen, die dubbele standaard daarin.
Dat lijkt me zo moeilijk he Sent. Een vriendin van mij heeft ook ondergewicht. Ze eet de hele dag door, vreselijk lijkt me dat. Ik heb de zelfdiscipline niet voor afvallen, maar ook hiervoor zou ik het niet kunnen. Dan maar blij met wat je hebt. Tegen heug en meug eten, verschrikkelijk. Dan ga je helemaal de schurft krijgen aan eten lijkt mij. Zij moet voor broeken naar de kinderafdeling en dat vindt ze echt een crime. Ik heb dan ook zo met haar te doen. Hele dag eten terwijl je er geen zin in hebt of vol zit.
"Maar wanneer IK zeg dat ik geen zin heb om continu met eten bezig te moeten zijn en er maar mee gestopt ben omdat ik verder wel gewoon gezond ben, zal dat eerder worden geaccepteerd dan wanneer jij - of wie dan ook - hetzelfde zou zeggen over afvallen."
Ik vind het mooi dat je er zo in staat! Herkenbaar ook.
"People, what a bunch of bastards"
donderdag 4 augustus 2016 om 19:54
We kunnen er allerlei theorieën over stofwisseling en metabolisme en weet ik nog wat op loslaten, maar feit is gewoon dat het aantal mensen met overgewicht (en kinderen met overgewicht!) de afgelopen 20 jaar schrikbarend is toegenomen en dat ligt echt niet aan de stofwisseling die opeens miraculeus veranderd zou zijn de afgelopen 20 jaar. Dat is gewoon het resultaat van voedingspatroon, snackpatroon, te weinig bewegen, enz. Leuker is het gewoon niet.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
