Lijf & Lijn
alle pijlers
Hoe beoordelen jullie te dikke mensen?
donderdag 4 augustus 2016 om 15:37
Ik denk dat het tussen mijn oren zit. Ik ben 1m70 en ongeveer 15kg te zwaar ten opzichte van een gezonde BMI sinds mijn zwangerschap. 3 jaar geleden ben ik 20kg afgevallen en woog ik 70kg en voelde ik me echt weer aantrekkelijk en kon weer alles aan en heb toen ook deze baan gevonden. Een jaar ging het heel goed maar daarna ben ik het langzaam weer kwijt geraakt en momenteel lukt het me niet om de knop te vinden.
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
Ik heb een goede representatieve management functie en op de een of andere manier zit het tussen mijn oren dat mensen mij nu minder goed/aardig/leuk vinden met 15kg overgewicht. Rationeel gezien slaat het natuurlijk nergens op want a. ik ben niet onwijs dik (maat 42/44) en ook niet afzichtelijk om te zien, en b. ik ben niet op zoek naar een man/sjans ofzo. Dus waarom zouden mensen mij minder serieus nemen of minder goed vinden in mijn werk?
Ik wil zo graag stoppen met me te schamen voor mijn lichaam, voor nu te accepteren dat ik te zwaar ben en dan vanuit een positief gevoel hopelijk over een tijdje als ik wat beter in mijn vel zit weer vol goede moed met afvallen aan de slag te gaan.
Kunnen jullie mij geruststellen? Of in elk geval delen hoe jullie tegen representatieve, succesvolle vrouwen met 15kg teveel aankijken?
donderdag 4 augustus 2016 om 20:49
quote:Ceylon schreef op 04 augustus 2016 @ 20:47:
[...]
Je weet toch dat er zoiets bestaat als ´te dik vanbinnen´ he?? Dan zit het vet niet rond je lijf, maar rond je organen. En dat is vele malen ongezonder dan een paar kilo zichtbaar overgewicht.
Als ik één magnum eet (die trouwens niet eens echt lekker zijn), ben ik al misselijk. En jawel, ik heb dus maat 42.
En ik heb een vriendin die dus wel een snelle stofwisseling heeft. Niet dat ze daar blij mee is, want ze heeft een probleem met haar schildklier waardoor ze weliswaar prachtig slank is maar om die reden ook heel regelmatig in het ziekenhuis mag logeren. En voorheen was ik stiekem wel eens jaloers, maar sinds we de veertig wat ruimer voorbij zijn ben ik blij met die paar kilo extra, want mijn huid ziet er echt wel veel beter uit. Botox van binnenuit.
Slank is de norm (mode). Maar de fotomodellen zijn hooguit 25. Het mag dan de norm zijn, realistisch is het niet. We zijn namelijk niet allemaal 1.80 mtr, 25 jaar en dagelijks twee uur bij kapper en visagiste.
En stress/zenuwen vreten energie. Als ik een periode heb met veel stress en zorgen, kan ik niet meer eten en mijn hartslag en bloeddruk verhogen. Gevolg; met gemak vijf kilo per week kwijtraken.
Dus zolang ik stabiel in maat 42 blijf, ben ik happy, gezond en loopt mijn leven als een zonnetje. En dat vind ik ook wat waard.
Neemt overigens niet weg dat ik de weegschaal goed in de gaten houd. Ik heb een bepaald maximum gewicht voor ogen en als ik dat nader, let ik een poosje wat beter op mijn eten (met name na de decembermaand ).
Maar over het algemeen is mijn gewicht redelijk stabiel. Zonder magnum.
Yep. Die Magnums kan ik gewoon niet in huis hebben, dan MOET het OP.
Zelfde met pakken koek enz.
Dus koop ik dat nauwelijks.
Verder bij mij geen vet rond de organen, is pas nog met een echo vastgesteld.
Ik vind ook dat vrouwen best wat mogen aankomen als ze ouder worden.
Dat staat dan wel goed.
Ach, iedereen moet het zelf maar weten.
Dik is tegenwoordig in elk geval geen uitzondering meer en sommigen staat het wel.
[...]
Je weet toch dat er zoiets bestaat als ´te dik vanbinnen´ he?? Dan zit het vet niet rond je lijf, maar rond je organen. En dat is vele malen ongezonder dan een paar kilo zichtbaar overgewicht.
Als ik één magnum eet (die trouwens niet eens echt lekker zijn), ben ik al misselijk. En jawel, ik heb dus maat 42.
En ik heb een vriendin die dus wel een snelle stofwisseling heeft. Niet dat ze daar blij mee is, want ze heeft een probleem met haar schildklier waardoor ze weliswaar prachtig slank is maar om die reden ook heel regelmatig in het ziekenhuis mag logeren. En voorheen was ik stiekem wel eens jaloers, maar sinds we de veertig wat ruimer voorbij zijn ben ik blij met die paar kilo extra, want mijn huid ziet er echt wel veel beter uit. Botox van binnenuit.
Slank is de norm (mode). Maar de fotomodellen zijn hooguit 25. Het mag dan de norm zijn, realistisch is het niet. We zijn namelijk niet allemaal 1.80 mtr, 25 jaar en dagelijks twee uur bij kapper en visagiste.
En stress/zenuwen vreten energie. Als ik een periode heb met veel stress en zorgen, kan ik niet meer eten en mijn hartslag en bloeddruk verhogen. Gevolg; met gemak vijf kilo per week kwijtraken.
Dus zolang ik stabiel in maat 42 blijf, ben ik happy, gezond en loopt mijn leven als een zonnetje. En dat vind ik ook wat waard.
Neemt overigens niet weg dat ik de weegschaal goed in de gaten houd. Ik heb een bepaald maximum gewicht voor ogen en als ik dat nader, let ik een poosje wat beter op mijn eten (met name na de decembermaand ).
Maar over het algemeen is mijn gewicht redelijk stabiel. Zonder magnum.
Yep. Die Magnums kan ik gewoon niet in huis hebben, dan MOET het OP.
Zelfde met pakken koek enz.
Dus koop ik dat nauwelijks.
Verder bij mij geen vet rond de organen, is pas nog met een echo vastgesteld.
Ik vind ook dat vrouwen best wat mogen aankomen als ze ouder worden.
Dat staat dan wel goed.
Ach, iedereen moet het zelf maar weten.
Dik is tegenwoordig in elk geval geen uitzondering meer en sommigen staat het wel.
donderdag 4 augustus 2016 om 20:50
quote:strikjemetstippels schreef op 04 augustus 2016 @ 20:45:
Ik vind Hatsetats juist inspirerend en helemaal niet vervelend tegen over mensen met overgewicht. Ik snap ook echt niet waar dat vandaan komt, misschien om dat ze niet pampert en juist herkent hoe ze dacht voor dat ze af viel. Jammer. Want volgens mij is de eerste stap naar gezond gewicht de waarheid aan kijken en de verantwoordelijkheid nemen. Van politiek correct zijn is nooit iemand af gevallen. Of van 'fat acceptance movements' die lullen over 'thin privilige'.Eens.
Ik vind Hatsetats juist inspirerend en helemaal niet vervelend tegen over mensen met overgewicht. Ik snap ook echt niet waar dat vandaan komt, misschien om dat ze niet pampert en juist herkent hoe ze dacht voor dat ze af viel. Jammer. Want volgens mij is de eerste stap naar gezond gewicht de waarheid aan kijken en de verantwoordelijkheid nemen. Van politiek correct zijn is nooit iemand af gevallen. Of van 'fat acceptance movements' die lullen over 'thin privilige'.Eens.
donderdag 4 augustus 2016 om 20:51
quote:-Isabella- schreef op 04 augustus 2016 @ 20:35:
[...]
Natuurlijk niet. Maar dat hoor je nou eenmaal te zeggen.Van wie? De vet politie? Ik hou er gewoon niet van om over mensen van wie je zowieso niets weet te oordelen, laat staan dat ik me laatdunkend over iemand uit laat.
[...]
Natuurlijk niet. Maar dat hoor je nou eenmaal te zeggen.Van wie? De vet politie? Ik hou er gewoon niet van om over mensen van wie je zowieso niets weet te oordelen, laat staan dat ik me laatdunkend over iemand uit laat.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
donderdag 4 augustus 2016 om 20:51
quote:-Isabella- schreef op 04 augustus 2016 @ 20:48:
[...]
Ohw, ik lees er (on)bewust overheen dan denk ik. Ik las alleen het scharminkel.
Van mij hoeven dat soort opmerkingen ook niet hoor. Maar eigenlijk irriteert het me minstens net zo hard dat je niet "dik" mag zeggen. Noem het gewoon zoals het is. Al die eufemismen: stevig, vol etc. Blugh.Nou, er is wel een verschil tussen overgewicht hoor. Er zijn dikke mensen, stevige mensen en volle mensen. Niet iedereen die iets te zwaar is is meteen dik.
[...]
Ohw, ik lees er (on)bewust overheen dan denk ik. Ik las alleen het scharminkel.
Van mij hoeven dat soort opmerkingen ook niet hoor. Maar eigenlijk irriteert het me minstens net zo hard dat je niet "dik" mag zeggen. Noem het gewoon zoals het is. Al die eufemismen: stevig, vol etc. Blugh.Nou, er is wel een verschil tussen overgewicht hoor. Er zijn dikke mensen, stevige mensen en volle mensen. Niet iedereen die iets te zwaar is is meteen dik.
donderdag 4 augustus 2016 om 20:52
quote:strikjemetstippels schreef op 04 augustus 2016 @ 20:45:
Ik vind Hatsetats juist inspirerend en helemaal niet vervelend tegen over mensen met overgewicht. Ik snap ook echt niet waar dat vandaan komt, misschien om dat ze niet pampert en juist herkent hoe ze dacht voor dat ze af viel. Jammer. Want volgens mij is de eerste stap naar gezond gewicht de waarheid aan kijken en de verantwoordelijkheid nemen. Van politiek correct zijn is nooit iemand af gevallen. Of van 'fat acceptance movements' die lullen over 'thin privilige'.Ik vind haar ook niet denigrerend over mensen met overgewicht. Wat ze zei slaat juist de spijker op de kop. TO wil dat wij zeggen "is helemaal niet erg schatje". Maar iedereen weet dat het ongezond is en mensen vinden daar wat van. Zoals je hier in dit topic ziet. Of het dan een gebrek aan zelfdiscipline is of niet voor jezelf willen zorgen. Dat is allemaal prima. Maar TO's probleem zit mede in haar zelfbeeld en dat heeft Hatsetats juist heel mooi benoemd.
Ik vind Hatsetats juist inspirerend en helemaal niet vervelend tegen over mensen met overgewicht. Ik snap ook echt niet waar dat vandaan komt, misschien om dat ze niet pampert en juist herkent hoe ze dacht voor dat ze af viel. Jammer. Want volgens mij is de eerste stap naar gezond gewicht de waarheid aan kijken en de verantwoordelijkheid nemen. Van politiek correct zijn is nooit iemand af gevallen. Of van 'fat acceptance movements' die lullen over 'thin privilige'.Ik vind haar ook niet denigrerend over mensen met overgewicht. Wat ze zei slaat juist de spijker op de kop. TO wil dat wij zeggen "is helemaal niet erg schatje". Maar iedereen weet dat het ongezond is en mensen vinden daar wat van. Zoals je hier in dit topic ziet. Of het dan een gebrek aan zelfdiscipline is of niet voor jezelf willen zorgen. Dat is allemaal prima. Maar TO's probleem zit mede in haar zelfbeeld en dat heeft Hatsetats juist heel mooi benoemd.
"People, what a bunch of bastards"
donderdag 4 augustus 2016 om 20:52
donderdag 4 augustus 2016 om 20:53
donderdag 4 augustus 2016 om 20:53
quote:Dubbz schreef op 04 augustus 2016 @ 19:55:
Die stofwisseling is zeker geen hardnekkig fabeltje.
Mijn hart klopt simpelweg sneller, mijn darmen werker sneller. Is gewoon een feit.
Daardoor heb ik juist geen overgewicht. Dat kan dus wel degelijk.Vroeger had ik een hartslag van om en nabij 100 in rust. Ik was ook best wel slank (bmi ca 18). Helaas is het nogal ongezond om zo'n hoge hartslag te hebben. Je gaat dan gewoon eerder dood. Ik moet bekennen dat ik er serieus een tijdje over heb moeten nadenken of ik liever dik was of dood. Inmiddels heb ik met medicijnen een keurige hartslag van 60-80 per minuut in rust, maar er zijn vanzelf 10+ kilo bijgekomen zonder dat ik meer ben gaan eten. Eerder minder, want met wat ik vroeger at zou er gewoon ieder jaar 10 kilo bij komen. 'Gelukkig' heb ik zelf het meeste last van mijn overgewicht. Volgens de regels en de buitenwereld heb ik een prima gewicht, maar het slanke is er wel af.
Die stofwisseling is zeker geen hardnekkig fabeltje.
Mijn hart klopt simpelweg sneller, mijn darmen werker sneller. Is gewoon een feit.
Daardoor heb ik juist geen overgewicht. Dat kan dus wel degelijk.Vroeger had ik een hartslag van om en nabij 100 in rust. Ik was ook best wel slank (bmi ca 18). Helaas is het nogal ongezond om zo'n hoge hartslag te hebben. Je gaat dan gewoon eerder dood. Ik moet bekennen dat ik er serieus een tijdje over heb moeten nadenken of ik liever dik was of dood. Inmiddels heb ik met medicijnen een keurige hartslag van 60-80 per minuut in rust, maar er zijn vanzelf 10+ kilo bijgekomen zonder dat ik meer ben gaan eten. Eerder minder, want met wat ik vroeger at zou er gewoon ieder jaar 10 kilo bij komen. 'Gelukkig' heb ik zelf het meeste last van mijn overgewicht. Volgens de regels en de buitenwereld heb ik een prima gewicht, maar het slanke is er wel af.
donderdag 4 augustus 2016 om 20:57
Punt is alleen; per wanneer ben je te dik? Of te dun?
Een vriendinnetje van mijn dochter had anorexia. Ze was eerst zoals een tiener hoort te zijn. En toen een kilootje lichter, maar hey, wie ziet dat nou? En toen had ze een groeispurt en werd wat mager, maarja, die groeispurt he. En toen viel ze nog een kilo af, en nog eentje. Maar pas toen ze na een jaar tien kilo ondergewicht had drong het tot haar omgeving door dat er iets aan de hand was.
Dan ben je dus wel al tien kilo verder he. En op een tiener van pakweg 55 kilo is tien kilo véél.
Andersom geldt hetzelfde. Je hebt maat 38 en bent gewoon slank. Komt een kilo bij na een vakantie, maar hey, wie ziet dat nou? Nog een kilo, nog eentje. En dan gaat je favoriete broek stuk, je koopt een nieuwe, maat 40. Maar dat is nog steeds gewoon slank.
Je wordt niet dik(ker) in één dag, tegen de tijd dat je echt doorhebt dat je wat mollig begint te worden ben je zo een jaar verder. Of zelfs twee. En jammer genoeg duurt het haast net zo lang om het weer terug te draaien. En als je het goed doet, valt het ook nog eens geen mens op.
Een vriendinnetje van mijn dochter had anorexia. Ze was eerst zoals een tiener hoort te zijn. En toen een kilootje lichter, maar hey, wie ziet dat nou? En toen had ze een groeispurt en werd wat mager, maarja, die groeispurt he. En toen viel ze nog een kilo af, en nog eentje. Maar pas toen ze na een jaar tien kilo ondergewicht had drong het tot haar omgeving door dat er iets aan de hand was.
Dan ben je dus wel al tien kilo verder he. En op een tiener van pakweg 55 kilo is tien kilo véél.
Andersom geldt hetzelfde. Je hebt maat 38 en bent gewoon slank. Komt een kilo bij na een vakantie, maar hey, wie ziet dat nou? Nog een kilo, nog eentje. En dan gaat je favoriete broek stuk, je koopt een nieuwe, maat 40. Maar dat is nog steeds gewoon slank.
Je wordt niet dik(ker) in één dag, tegen de tijd dat je echt doorhebt dat je wat mollig begint te worden ben je zo een jaar verder. Of zelfs twee. En jammer genoeg duurt het haast net zo lang om het weer terug te draaien. En als je het goed doet, valt het ook nog eens geen mens op.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
donderdag 4 augustus 2016 om 20:58
Ik heb overigens een hartslag van 60 in rust. Misschien heb ik juist een heel trage stof wisseling
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.
donderdag 4 augustus 2016 om 21:03
quote:strikjemetstippels schreef op 04 augustus 2016 @ 20:58:
Ik heb overigens een hartslag van 60 in rust. Misschien heb ik juist een heel trage stof wisseling
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.60 is normaal, niet eens laag. Ik haal dat alleen in mijn slaap. Maar het was dus wel opvallend dat mijn gewicht omhoog vloog toen ik met medicijnen begon. Van 100 naar 60 is natuurlijk nogal een stap, ik was in het begin ook over de gehele linie veel trager en minder alert. Ik was jarenlang gewend aan een gejaagd gevoel en heb echt moeten wennen aan 'normaal'.
Ik heb overigens een hartslag van 60 in rust. Misschien heb ik juist een heel trage stof wisseling
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.60 is normaal, niet eens laag. Ik haal dat alleen in mijn slaap. Maar het was dus wel opvallend dat mijn gewicht omhoog vloog toen ik met medicijnen begon. Van 100 naar 60 is natuurlijk nogal een stap, ik was in het begin ook over de gehele linie veel trager en minder alert. Ik was jarenlang gewend aan een gejaagd gevoel en heb echt moeten wennen aan 'normaal'.
donderdag 4 augustus 2016 om 21:05
quote:strikjemetstippels schreef op 04 augustus 2016 @ 20:58:
Ik heb overigens een hartslag van 60 in rust. Misschien heb ik juist een heel trage stof wisseling
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.
Ik heb een tijd terug een documentaire gezien waar juist het tegenovergestelde werd beweerd, dus ik ben wel benieuwd wie nu gelijk heeft strikje! Daar in werd betoogd dat een persoon met overgewicht die afvalt naar een gezond gewicht, altijd minder kan eten om op gewicht te blijven. Heb je een bron? Ik ben heel benieuwd!
Onder de streep denk ik ook dat heel veel mensen met overgewicht baat hebben bij een psycholoog om te helpen met patronen doorbreken en het zelfbeeld te verbeteren. Daarnaast een stuk bewegen en gezonder eten. Die dingen hebben mij in ieder geval heel erg geholpen Wat dat betreft is het zo'n divers probleem, ik denk niet dat er één oorzaak aan te wijzen is.
Ik heb overigens een hartslag van 60 in rust. Misschien heb ik juist een heel trage stof wisseling
En dan toch niet dik
Onder de streep is de invloed daar van gewoon minimaal. Energie wetten werken over al, ook in onze verbrandingsmotor. Je kunt je verbranding wat verhogen, wat verlagen, maar feit is dat als je meer eet dan je lijf verbrandt, je aan komt, en andersom. Overigens verbranden mensen met overgewicht meer dan slanke mensen. Zij zullen dus altijd méér eten dan slanke mensen, als ze op het zelfde gewicht blijen of zwaarder zijn.
Ik heb een tijd terug een documentaire gezien waar juist het tegenovergestelde werd beweerd, dus ik ben wel benieuwd wie nu gelijk heeft strikje! Daar in werd betoogd dat een persoon met overgewicht die afvalt naar een gezond gewicht, altijd minder kan eten om op gewicht te blijven. Heb je een bron? Ik ben heel benieuwd!
Onder de streep denk ik ook dat heel veel mensen met overgewicht baat hebben bij een psycholoog om te helpen met patronen doorbreken en het zelfbeeld te verbeteren. Daarnaast een stuk bewegen en gezonder eten. Die dingen hebben mij in ieder geval heel erg geholpen Wat dat betreft is het zo'n divers probleem, ik denk niet dat er één oorzaak aan te wijzen is.
"People, what a bunch of bastards"
donderdag 4 augustus 2016 om 21:05
Het gaat ongemerkt.
Zo kreeg ik gisteren een vakantiefoto binnen van een kennis, ik had haar pas nog gezien.
Maar op die foto zag ik ineens hoe dik ze was geworden!!!
Ik dacht echt: Waaaat? Ze lijkt wel 50!
Toch zonde.
Want je weet: dat wordt afvallen en dan weer aankomen.
Maar ja. Eten is ook wel lekker!
Kan er zo 20 kg bij eten...
Zo kreeg ik gisteren een vakantiefoto binnen van een kennis, ik had haar pas nog gezien.
Maar op die foto zag ik ineens hoe dik ze was geworden!!!
Ik dacht echt: Waaaat? Ze lijkt wel 50!
Toch zonde.
Want je weet: dat wordt afvallen en dan weer aankomen.
Maar ja. Eten is ook wel lekker!
Kan er zo 20 kg bij eten...
donderdag 4 augustus 2016 om 21:07
quote:MinkeDeWit schreef op 04 augustus 2016 @ 21:03:
[...]
60 is normaal, niet eens laag. Ik haal dat alleen in mijn slaap. Maar het was dus wel opvallend dat mijn gewicht omhoog vloog toen ik met medicijnen begon. Van 100 naar 60 is natuurlijk nogal een stap, ik was in het begin ook over de gehele linie veel trager en minder alert. Ik was jarenlang gewend aan een gejaagd gevoel en heb echt moeten wennen aan 'normaal'.
het was ook een beetje een grapje
En ja als er in eens iets verandert, moet je mee veranderen, en dat is wel lastig. Zie mijn eerdere verhaal over mij zelf, ik kon ook niet om gaan met in eens honger hebben, dat gevoel had ik gewoon nooit. Ik deed er hele tijd over om dat te herkennen, of gevoelsmatig te begrijpen dat ik dan niet aan elke knor van de maag moest toe geven.
Kan me voorstellen dat je je beter voelt zo, heel de tijd gejaagd zijn is ook niet bepaald fijn.
[...]
60 is normaal, niet eens laag. Ik haal dat alleen in mijn slaap. Maar het was dus wel opvallend dat mijn gewicht omhoog vloog toen ik met medicijnen begon. Van 100 naar 60 is natuurlijk nogal een stap, ik was in het begin ook over de gehele linie veel trager en minder alert. Ik was jarenlang gewend aan een gejaagd gevoel en heb echt moeten wennen aan 'normaal'.
het was ook een beetje een grapje
En ja als er in eens iets verandert, moet je mee veranderen, en dat is wel lastig. Zie mijn eerdere verhaal over mij zelf, ik kon ook niet om gaan met in eens honger hebben, dat gevoel had ik gewoon nooit. Ik deed er hele tijd over om dat te herkennen, of gevoelsmatig te begrijpen dat ik dan niet aan elke knor van de maag moest toe geven.
Kan me voorstellen dat je je beter voelt zo, heel de tijd gejaagd zijn is ook niet bepaald fijn.
donderdag 4 augustus 2016 om 21:10
donderdag 4 augustus 2016 om 21:11
quote:Diddie_Boho schreef op 04 augustus 2016 @ 21:05:
[...]
Ik heb een tijd terug een documentaire gezien waar juist het tegenovergestelde werd beweerd, dus ik ben wel benieuwd wie nu gelijk heeft strikje! Daar in werd betoogd dat een persoon met overgewicht die afvalt naar een gezond gewicht, altijd minder kan eten om op gewicht te blijven. Heb je een bron? Ik ben heel benieuwd!
Onder de streep denk ik ook dat heel veel mensen met overgewicht baat hebben bij een psycholoog om te helpen met patronen doorbreken en het zelfbeeld te verbeteren. Daarnaast een stuk bewegen en gezonder eten. Die dingen hebben mij in ieder geval heel erg geholpen Wat dat betreft is het zo'n divers probleem, ik denk niet dat er één oorzaak aan te wijzen is.
Common sense + natuurkunde. Iemand met mijn lengte en 30 kilo meer heeft meer energie nodig om een stap te verzetten dan ik. Hoe slanker hoe minder je verbruikt, met de zelfde levensstijl. Als ik tips zie om 500 kcal te schrappen uit je dagelijks dieet, ik zou dat al niet kunnen, om dat ik al op gezond gewicht zit en niet zo veel verbrandt. Iemand die 50 kilo overgewicht heeft, haalt dat weer wel makkelijker.
Het lijkt me niet compleet logisch, de rest van je verhaal, dat iemand die af valt voor altijd (en dat is lang) minder kan eten dan iemand die nooit overgewicht heeft gehad. Maar daar had ik het in mijn eerdere bericht ook niet over.
[...]
Ik heb een tijd terug een documentaire gezien waar juist het tegenovergestelde werd beweerd, dus ik ben wel benieuwd wie nu gelijk heeft strikje! Daar in werd betoogd dat een persoon met overgewicht die afvalt naar een gezond gewicht, altijd minder kan eten om op gewicht te blijven. Heb je een bron? Ik ben heel benieuwd!
Onder de streep denk ik ook dat heel veel mensen met overgewicht baat hebben bij een psycholoog om te helpen met patronen doorbreken en het zelfbeeld te verbeteren. Daarnaast een stuk bewegen en gezonder eten. Die dingen hebben mij in ieder geval heel erg geholpen Wat dat betreft is het zo'n divers probleem, ik denk niet dat er één oorzaak aan te wijzen is.
Common sense + natuurkunde. Iemand met mijn lengte en 30 kilo meer heeft meer energie nodig om een stap te verzetten dan ik. Hoe slanker hoe minder je verbruikt, met de zelfde levensstijl. Als ik tips zie om 500 kcal te schrappen uit je dagelijks dieet, ik zou dat al niet kunnen, om dat ik al op gezond gewicht zit en niet zo veel verbrandt. Iemand die 50 kilo overgewicht heeft, haalt dat weer wel makkelijker.
Het lijkt me niet compleet logisch, de rest van je verhaal, dat iemand die af valt voor altijd (en dat is lang) minder kan eten dan iemand die nooit overgewicht heeft gehad. Maar daar had ik het in mijn eerdere bericht ook niet over.
donderdag 4 augustus 2016 om 21:12
quote:Jejoue schreef op 04 augustus 2016 @ 21:10:
Volgens Appelo (psycholoog) is het reptielenbrein dominant met de boodschap: eten is lekker.
De veel minder oude neocortex kan daar met de logische gedachte van: teveel eten maakt dik, niet tegenop.
Alleen onder bepaalde voorwaarden kan vervolgens afvallen echt slagen.Echt, wat een beperking leg je je zelf dan op. Zo maak je mensen willoze slachtoffers van een discutabele bewering. Nou ja, die psycholoog dan (sinds wanneer is een psycholoog een bioloog?)
Volgens Appelo (psycholoog) is het reptielenbrein dominant met de boodschap: eten is lekker.
De veel minder oude neocortex kan daar met de logische gedachte van: teveel eten maakt dik, niet tegenop.
Alleen onder bepaalde voorwaarden kan vervolgens afvallen echt slagen.Echt, wat een beperking leg je je zelf dan op. Zo maak je mensen willoze slachtoffers van een discutabele bewering. Nou ja, die psycholoog dan (sinds wanneer is een psycholoog een bioloog?)
donderdag 4 augustus 2016 om 21:12
quote:hatsetats schreef op 04 augustus 2016 @ 20:34:
Ik geloof echt helemaal niks van al die politiek correcte 'ik heb geen oordeel over te dikke mensen' posts hier.Waarom niet? We zijn hier anoniem en ik neem hier normaal echt geen blad voor de mond. Ik vind gewoon niks van vrouwen met maat 42-44. Als ze nou 160 kilo zou wegen dan zou ik er wel wat van vinden. Maar een gemiddelde, mollige dame? Echt niet. Ik durf zelfs te stellen dat een grote meerderheid van de mensen vooral met zichzelf bezig is en niet met de 10 kilo van de buurvrouw.
Ik geloof echt helemaal niks van al die politiek correcte 'ik heb geen oordeel over te dikke mensen' posts hier.Waarom niet? We zijn hier anoniem en ik neem hier normaal echt geen blad voor de mond. Ik vind gewoon niks van vrouwen met maat 42-44. Als ze nou 160 kilo zou wegen dan zou ik er wel wat van vinden. Maar een gemiddelde, mollige dame? Echt niet. Ik durf zelfs te stellen dat een grote meerderheid van de mensen vooral met zichzelf bezig is en niet met de 10 kilo van de buurvrouw.
