Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
donderdag 9 augustus 2018 om 09:15
Veel rusten Sweetchillisauce, je lijf geeft aan dat je dat nodig hebt. Gewoon doen, is bevorderlijk voor je herstel. En proberen toch water te drinken, dat voert de afvalstoffen af. Neem die Optimel dan op de maaltijdmomenten.
Ik ben ook geopereerd inmiddels, 2,5 weken geleden en ik voel me heel goed. Ik heb nog wel een heel gevoelige buik, maar dat mag ook nog wel volgens de verpleegkundig specialist.
In de eerste dagen had ik ook gevoelens van spijt, en de gedachten "waar ben ik aan begonnen..." kreeg ik niet uit mijn hoofd. Gelukkig is dit wel weg nu, ik wil gewoon heel graag een gezond gewicht krijgen en dat is dus nu de gedachte waarmee ik me voedt.
Ik voer strijd met wegen, ik stond elke dag op de weegschaal en dat wil ik niet meer. Best lastig, dus ik heb de batterij eruit gehaald en beneden neergelegd. En dan met mezelf afgesproken dat ik maar 1x per week mag wegen.
Tot nu toe kan ik redelijk alles eten, ik heb al een beetje rijst geprobeerd en een hapje spaghetti. Vlees gaat goed ook, rundergehakt en kipfilet dan. En tot nu toe merk ik nog niet dat er dingen zijn die ik niet meer lust. Komt dat later? Of is dat vanaf het begin?
Ik ben ook geopereerd inmiddels, 2,5 weken geleden en ik voel me heel goed. Ik heb nog wel een heel gevoelige buik, maar dat mag ook nog wel volgens de verpleegkundig specialist.
In de eerste dagen had ik ook gevoelens van spijt, en de gedachten "waar ben ik aan begonnen..." kreeg ik niet uit mijn hoofd. Gelukkig is dit wel weg nu, ik wil gewoon heel graag een gezond gewicht krijgen en dat is dus nu de gedachte waarmee ik me voedt.
Ik voer strijd met wegen, ik stond elke dag op de weegschaal en dat wil ik niet meer. Best lastig, dus ik heb de batterij eruit gehaald en beneden neergelegd. En dan met mezelf afgesproken dat ik maar 1x per week mag wegen.
Tot nu toe kan ik redelijk alles eten, ik heb al een beetje rijst geprobeerd en een hapje spaghetti. Vlees gaat goed ook, rundergehakt en kipfilet dan. En tot nu toe merk ik nog niet dat er dingen zijn die ik niet meer lust. Komt dat later? Of is dat vanaf het begin?
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
vrijdag 10 augustus 2018 om 08:23
@Smoesdepoes, fijn dat je je goed voelt! En die strijd met de weegschaal lijkt me moeilijk hoor, denk dat ik dat ook wel ga krijgen. Fijn dat het eten goed gaat 
@SweetChili hoe gaat het met jou ondertussen?
@Rosepudding succes met de laatste loodjes, zal niet makkelijk geweest zijn met dit warme weer!
@Fiddly wel knap dat je het voor jezelf uitspreekt dat je het moeilijk vind, beter dan in ontkenning blijven toch? Is het mogelijk dat je hulp zoekt bij een diëtiste, dat als je dat gevoel hebt van ik laat me teveel gaan dat je daar even op terug kan pakken voor ondersteuning? Misschien dat het helpt?
Is het herkenbaar voor de mensen die de operatie al gehad hebben dat zodra je je datum hebt dat je ineens je lijf zo goed "voelt" ?
Nu houd ik al veel vocht vast met dit warme weer maar pfff voel me echt ineens enorm
Misschien dat dit juist een teken is dat ik klaar ben voor verandering, geen idee.
Nog 6 weken tot de operatie...dat de weken maar voorbij mogen vliegen haha
@SweetChili hoe gaat het met jou ondertussen?
@Rosepudding succes met de laatste loodjes, zal niet makkelijk geweest zijn met dit warme weer!
@Fiddly wel knap dat je het voor jezelf uitspreekt dat je het moeilijk vind, beter dan in ontkenning blijven toch? Is het mogelijk dat je hulp zoekt bij een diëtiste, dat als je dat gevoel hebt van ik laat me teveel gaan dat je daar even op terug kan pakken voor ondersteuning? Misschien dat het helpt?
Is het herkenbaar voor de mensen die de operatie al gehad hebben dat zodra je je datum hebt dat je ineens je lijf zo goed "voelt" ?
Nu houd ik al veel vocht vast met dit warme weer maar pfff voel me echt ineens enorm
Misschien dat dit juist een teken is dat ik klaar ben voor verandering, geen idee.
Nog 6 weken tot de operatie...dat de weken maar voorbij mogen vliegen haha
vrijdag 10 augustus 2018 om 10:36
Hier reageren mijn darmen weer op eten wat binnen komt.
En daar moeten ze duidelijk even aan wennen.
Mijn lijf is nog echt moe. Gisteren maar weinig van de bank geweest.
Ik neem mijn rust ook wel echt.
Ik neem me al een aantal dagen voor om even in de buurt mijn rondje te lopen.
Dat ging dinsdag door de hitte niet door, en woensdag en donderdag door de regen niet.
Wel woensdag even samen met man met de auto eigen boodschappen kunnen halen, (man komt thuis met andere merken of kan het niet vinden in de winkel).
Vandaag van 94 naar 89.
9 dagen PO, dus heel netjes !
Vanaf 82 weet ik dat ik weer in een aantal jurkjes kan.
72 kilo is mijn eerste doel.
65 kilo mijn 2e doel
en 58 mijn einddoel, rekeninghoudend met de 10 % die terugkomt
ga ik dan naar 62 kilo.
@ smoesdepoes, Ik sta nog wel iedere dag op de weegschaal, ik weet ook dat er dadelijk een periode aan gaat komen dat ik misschien niet in kilo's af val, maar dat mijn lijf op een plateau staat, en dat je daar door heen moet. Zodra het "ding" wordt verhuis ik de weegschaal naar zolder. Nu is het nog elke ochtend een ÿeah" momentje.
@ Duma, Vanaf de dag dat ik de datum wist (1 week), moest ik direct aan mijn proteïnedieet, geen shakes gelukkig. Ik liep die week op wolkjes omdat het eindelijk ging gebeuren.
Want wat ik tot dan toe deed was... Och die rolo, nu kan het nog. En dat elke dag, meerdere rollen ! Ik heb me echt lopen overeten. vreten kan ik wel zeggen.
Ik kan ook niet zeggen... oh, had ik dat nog maar even, want nee, dat heb ik wel 4 x gegeten.
Ik had in mei nml in mijn hoofd dat ik graag de 2e week van juli onder het mes wilde gaan, in de vakantie van mijn zoon. Dan hoefde ik in de eerste weken tenminste niet vroeg op om hem naar school te brengen.
Uiteindelijk is dat maar 3 weken later geworden. Maar ik had eind juni al alles gegeten "wat ik nog wilde". Uiteindelijk met al mijn gevreet (ik sta er zelf van te kijken), maar 2 kilo aangekomen.
@ rosepudding, gelukkig is de ergste hitte nu voorbij. Sterkte met de laatste week. Of misschien is het al geboren ?
@ Solomio, Ik heb vlak voor de operatie nog gezegd tegen de dokter, dat hij niet moest vergeten om het dumpingsyndroom in te bouwen. Ik heb het echt nodig om niet meer tegen suiker te kunnen.
En daar moeten ze duidelijk even aan wennen.
Mijn lijf is nog echt moe. Gisteren maar weinig van de bank geweest.
Ik neem mijn rust ook wel echt.
Ik neem me al een aantal dagen voor om even in de buurt mijn rondje te lopen.
Dat ging dinsdag door de hitte niet door, en woensdag en donderdag door de regen niet.
Wel woensdag even samen met man met de auto eigen boodschappen kunnen halen, (man komt thuis met andere merken of kan het niet vinden in de winkel).
Vandaag van 94 naar 89.
9 dagen PO, dus heel netjes !
Vanaf 82 weet ik dat ik weer in een aantal jurkjes kan.
72 kilo is mijn eerste doel.
65 kilo mijn 2e doel
en 58 mijn einddoel, rekeninghoudend met de 10 % die terugkomt
ga ik dan naar 62 kilo.
@ smoesdepoes, Ik sta nog wel iedere dag op de weegschaal, ik weet ook dat er dadelijk een periode aan gaat komen dat ik misschien niet in kilo's af val, maar dat mijn lijf op een plateau staat, en dat je daar door heen moet. Zodra het "ding" wordt verhuis ik de weegschaal naar zolder. Nu is het nog elke ochtend een ÿeah" momentje.
@ Duma, Vanaf de dag dat ik de datum wist (1 week), moest ik direct aan mijn proteïnedieet, geen shakes gelukkig. Ik liep die week op wolkjes omdat het eindelijk ging gebeuren.
Want wat ik tot dan toe deed was... Och die rolo, nu kan het nog. En dat elke dag, meerdere rollen ! Ik heb me echt lopen overeten. vreten kan ik wel zeggen.
Ik kan ook niet zeggen... oh, had ik dat nog maar even, want nee, dat heb ik wel 4 x gegeten.
Ik had in mei nml in mijn hoofd dat ik graag de 2e week van juli onder het mes wilde gaan, in de vakantie van mijn zoon. Dan hoefde ik in de eerste weken tenminste niet vroeg op om hem naar school te brengen.
Uiteindelijk is dat maar 3 weken later geworden. Maar ik had eind juni al alles gegeten "wat ik nog wilde". Uiteindelijk met al mijn gevreet (ik sta er zelf van te kijken), maar 2 kilo aangekomen.
@ rosepudding, gelukkig is de ergste hitte nu voorbij. Sterkte met de laatste week. Of misschien is het al geboren ?
@ Solomio, Ik heb vlak voor de operatie nog gezegd tegen de dokter, dat hij niet moest vergeten om het dumpingsyndroom in te bouwen. Ik heb het echt nodig om niet meer tegen suiker te kunnen.
zondag 12 augustus 2018 om 23:58
Zondag even een half uurtje met zoon buiten gewandeld.
Maar dat heeft me uitgeput.
Einde van de dag lag ik, in een dik vest, met sokken, onder een dekentje op de bank.
En koud hebben !!! Niet leuk. Geen etenslust.
Gelukkig ook geen zin in. Zo voelt een slechte dag dus.
Nou ja, bovenstaande dagen moeten er ook tussen zitten om de goede weer te kunnen waarderen, toch ?
Zondag bleek toch een slechtere dag dan gedacht. S'avonds kwam er koorts van 38,7 bij.
Dus voor de zekerheid toch maar even naar de huisartsenpost .
Gelukkig geen complicatie van de operatie geconstateerd.
Mogelijk de pech van een griepje of iets van dien aard.
Maar dat heeft me uitgeput.
Einde van de dag lag ik, in een dik vest, met sokken, onder een dekentje op de bank.
En koud hebben !!! Niet leuk. Geen etenslust.
Gelukkig ook geen zin in
. Zo voelt een slechte dag dus.Nou ja, bovenstaande dagen moeten er ook tussen zitten om de goede weer te kunnen waarderen, toch ?
Zondag bleek toch een slechtere dag dan gedacht. S'avonds kwam er koorts van 38,7 bij.
Dus voor de zekerheid toch maar even naar de huisartsenpost .
Gelukkig geen complicatie van de operatie geconstateerd.
Mogelijk de pech van een griepje of iets van dien aard.
dinsdag 14 augustus 2018 om 19:50
Maandag naar de huisarts op advies van de huisartsenpost zondag.
Die heeft nogmaals alle controles uitgevoerd.
De buik was zacht, wat indiceerde dat er geen ontsteking was.
De CRP waarde (ontstekingswaarde) was zondag 46, maandag 68.
(bij CRP waarde boven de 100, zou er een ontsteking in de lijf zijn).
Huisarts heeft antibiotica voorgeschreven.
Kuur tot en met zondag.
Maandag nog heftige koorts tot 39.1 (bij een normale griep, haalt mijn koorts nog geen 38, dus enigzins zorgen maakte ik me wel).
Dinsdag was de koorts weer gezakt tot 38.1.
Ik voel me nog wel slapjes, maar voel wel dat het weer de betere kant op gaat.
Wellicht was achteraf de antibiotica niet nodig geweest, maar ik durfde in deze periode geen risico te nemen.
Die heeft nogmaals alle controles uitgevoerd.
De buik was zacht, wat indiceerde dat er geen ontsteking was.
De CRP waarde (ontstekingswaarde) was zondag 46, maandag 68.
(bij CRP waarde boven de 100, zou er een ontsteking in de lijf zijn).
Huisarts heeft antibiotica voorgeschreven.
Kuur tot en met zondag.
Maandag nog heftige koorts tot 39.1 (bij een normale griep, haalt mijn koorts nog geen 38, dus enigzins zorgen maakte ik me wel).
Dinsdag was de koorts weer gezakt tot 38.1.
Ik voel me nog wel slapjes, maar voel wel dat het weer de betere kant op gaat.
Wellicht was achteraf de antibiotica niet nodig geweest, maar ik durfde in deze periode geen risico te nemen.
zaterdag 18 augustus 2018 om 16:57
Jeetje Sweetchillisauce, wat vervelend van de koorts! Dat is dan toch ineens eng he, zo kort na de operatie. Gelukkig is het weer gezakt. Lukt het eten wel weer nu?
Dat van alles eten want "nu kan het nog" heb ik ook gedaan. En ik ben er geen gram van aangekomen, haha dus ik was wel blij. Het viel ook wel mee eigenlijk.
Hier gaat het ook lekker, ik ben 12 kilo kwijt in 4 weken. Dus dat is heel netjes. Eten en creatief koken vind ik vrij lastig nog, we eten nu als gezin toch vaak apart van elkaar omdat ik ook nog eens een selectief etend kind heb.
Ik heb ontdekt dat ik wraps heel lekker vind, en dan neem ik van die miniwraps en dat kan ik wel helemaal op als avondmaaltijd. Besmeren met yoghurtdressing met bieslook en dan een plak kipfilet (voor op brood) erop en dan groenten. Heerlijk! En gewoon aardappels/groente/vlees is ook lekker. Tot nu toe vind ik alles ook nog gewoon lekker, alleen ei vind ik heel vies ineens!
Hoe is dat bij jullie?
Dat van alles eten want "nu kan het nog" heb ik ook gedaan. En ik ben er geen gram van aangekomen, haha dus ik was wel blij. Het viel ook wel mee eigenlijk.
Hier gaat het ook lekker, ik ben 12 kilo kwijt in 4 weken. Dus dat is heel netjes. Eten en creatief koken vind ik vrij lastig nog, we eten nu als gezin toch vaak apart van elkaar omdat ik ook nog eens een selectief etend kind heb.
Ik heb ontdekt dat ik wraps heel lekker vind, en dan neem ik van die miniwraps en dat kan ik wel helemaal op als avondmaaltijd. Besmeren met yoghurtdressing met bieslook en dan een plak kipfilet (voor op brood) erop en dan groenten. Heerlijk! En gewoon aardappels/groente/vlees is ook lekker. Tot nu toe vind ik alles ook nog gewoon lekker, alleen ei vind ik heel vies ineens!
Hoe is dat bij jullie?
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
woensdag 29 augustus 2018 om 11:29
Hier vandaag 4 weken, - 8,5 kilo.
Altijd eieren lekker gevonden en nu nog,
ik denk dat ik juist teveel eieren per week eet 5, of zo ?
Ik eet ook wel eens wraps, maar ook gewoon kipfiletplakjes met roomkaas.
Of gisteren, had ik broccoli gekookt, en daar een (toast)salade van garnalen erdoorheen.
Ik heb ook van die mini peperkoekjes zero gekocht, om in mijn tas te stoppen.
Dan heb ik altijd wat bij.
Zondag was ik gaan fietsen, meer dan ik van te voren had verwacht. Dus in een tentje een tosti besteld, die ik maar half op kon.
Ik heb ook al spaghetti uitgeprobeerd, viel goed.
Ik moet moe er af en toe wel echt toe zetten om te eten.
En in de gaten houden dat ik pas na een half uur drink.
Vanwege de koorts, die me praktisch een week heeft uitgeschakeld, ben ik deze week pas op mijn werk geweest. Eerst even puur voor de klets.
Ik was (uiteraard) mijn pasje vergeten, en moest inschrijven voor een bezoekerspas.
Bij het uitschrijven (ik dacht dat ik er toch echt wel 3 of 4 uur was geweest, zag ik dat ik maar 2 uur was geweest.
Thuis lekker in bad en even naar bed.
Donderdag ga ik echt even werken.
3 uurtjes is afgesproken.
En vanaf maandag ook starten met 3 uur minimaal per dag.
En dat iedere week met minimaal 1 uur per dag uitbreiden.
Vanaf vandaag mag ik dus ook meer groenten, fruit en noten toevoegen.
Vooral rauwkost heb ik gemist.
Een lekkere salade met kip, fruit en pijnboompitjes.....
Ik heb voor mezelf een prognose gemaakt van minimaal 3 kilo per maand afvallen.
Ik begon op 94, na predieet 92, en sta nu op 85,5.
Gisteren ineens uit het niets zoooooooooooo misselijk, ik denk van de vitaminepil.
Overgeven lukte niet, en na 10 minuten op de bank met een emmertje naast me, trok het weer weg.
Bizarre gewaarwording, eerst zo misselijk, en een kwartier later, niets meer aan de hand.
Ik slik de kauwtabletten met kersensmaak van Barinutrics.
Altijd eieren lekker gevonden en nu nog,
ik denk dat ik juist teveel eieren per week eet 5, of zo ?
Ik eet ook wel eens wraps, maar ook gewoon kipfiletplakjes met roomkaas.
Of gisteren, had ik broccoli gekookt, en daar een (toast)salade van garnalen erdoorheen.
Ik heb ook van die mini peperkoekjes zero gekocht, om in mijn tas te stoppen.
Dan heb ik altijd wat bij.
Zondag was ik gaan fietsen, meer dan ik van te voren had verwacht. Dus in een tentje een tosti besteld, die ik maar half op kon.
Ik heb ook al spaghetti uitgeprobeerd, viel goed.
Ik moet moe er af en toe wel echt toe zetten om te eten.
En in de gaten houden dat ik pas na een half uur drink.
Vanwege de koorts, die me praktisch een week heeft uitgeschakeld, ben ik deze week pas op mijn werk geweest. Eerst even puur voor de klets.
Ik was (uiteraard) mijn pasje vergeten, en moest inschrijven voor een bezoekerspas.
Bij het uitschrijven (ik dacht dat ik er toch echt wel 3 of 4 uur was geweest, zag ik dat ik maar 2 uur was geweest.
Thuis lekker in bad en even naar bed.
Donderdag ga ik echt even werken.
3 uurtjes is afgesproken.
En vanaf maandag ook starten met 3 uur minimaal per dag.
En dat iedere week met minimaal 1 uur per dag uitbreiden.
Vanaf vandaag mag ik dus ook meer groenten, fruit en noten toevoegen.
Vooral rauwkost heb ik gemist.
Een lekkere salade met kip, fruit en pijnboompitjes.....
Ik heb voor mezelf een prognose gemaakt van minimaal 3 kilo per maand afvallen.
Ik begon op 94, na predieet 92, en sta nu op 85,5.
Gisteren ineens uit het niets zoooooooooooo misselijk, ik denk van de vitaminepil.
Overgeven lukte niet, en na 10 minuten op de bank met een emmertje naast me, trok het weer weg.
Bizarre gewaarwording, eerst zo misselijk, en een kwartier later, niets meer aan de hand.
Ik slik de kauwtabletten met kersensmaak van Barinutrics.
anoniem_238197 wijzigde dit bericht op 29-08-2018 13:05
Reden: dubbel
Reden: dubbel
2.25% gewijzigd
donderdag 30 augustus 2018 om 19:10
Ik haak even aan met wat vraagjes.
Vorige maand met het traject begonnen, ik was nog niet 100 % zeker of ik het aandurf maar ben nu erg enthousiast.
Waar ik me vooral zorgen over maak is het niet mogen combineren van eten en drinken.
Ik weet dat het tussen mijn oren zit maar geen water (of wijn) bij mijn eten te mogen, dat lijkt me vreselijk!
Ik moet daar nu al mee oefenen en merk dat het me zeer zwaar valt.
Wat is jullie ervaring hiermee?
Vorige maand met het traject begonnen, ik was nog niet 100 % zeker of ik het aandurf maar ben nu erg enthousiast.
Waar ik me vooral zorgen over maak is het niet mogen combineren van eten en drinken.
Ik weet dat het tussen mijn oren zit maar geen water (of wijn) bij mijn eten te mogen, dat lijkt me vreselijk!
Ik moet daar nu al mee oefenen en merk dat het me zeer zwaar valt.
Wat is jullie ervaring hiermee?
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
donderdag 30 augustus 2018 om 20:25
donderdag 30 augustus 2018 om 21:15
donderdag 30 augustus 2018 om 21:52
Ik zag daar ook heel erg tegenop! Ook het oefenen viel mij zwaar maar inmiddels gaat het haast automatisch. Ik dronk altijd bij mijn eten en ik mis het meestal niet.vandale schreef: ↑30-08-2018 19:10Ik haak even aan met wat vraagjes.
Vorige maand met het traject begonnen, ik was nog niet 100 % zeker of ik het aandurf maar ben nu erg enthousiast.
Waar ik me vooral zorgen over maak is het niet mogen combineren van eten en drinken.
Ik weet dat het tussen mijn oren zit maar geen water (of wijn) bij mijn eten te mogen, dat lijkt me vreselijk!
Ik moet daar nu al mee oefenen en merk dat het me zeer zwaar valt.
Wat is jullie ervaring hiermee?
Wel is het soms opletten dat ik dorst heb maar dat het toch echt een eetmoment is. Dan moet ik toch voor eten kiezen. Sommige mensen en ziekenhuizen geven aan dat een mini slokje geen kwaad kan maar ik neem het risico niet.
Overigens wordt bij ons ook geadviseerd helemaal geen alcohol meer te drinken na de operatie. Aangezien ik toch al niet veel dronk ben ik daar dus ook maar helemaal mee gestopt. Hetzelfde geldt voor frisdrank.
Al met al valt het mij 100% mee.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 30 augustus 2018 om 22:02
donderdag 30 augustus 2018 om 22:05
Ja en bij ons werd ook gewaarschuwd dat je veel grotere kans hebt op een alcohol verslaving na een maagverkleining mede daarom advies gewoon niet aan beginnen.
En nee je bent zeker niet de enige die zich hier het meeste druk om maakt. Toen ik het voor het eerst hoorde dacht ik 1) dat zal ik verkeerd begrepen hebben en 2) ok nou einde van dat hele maagverkleining optie haha.
Maar echt echt het went. Bij mij in de groep waren er wel meer mensen die hier zorgen over hadden.
En nee je bent zeker niet de enige die zich hier het meeste druk om maakt. Toen ik het voor het eerst hoorde dacht ik 1) dat zal ik verkeerd begrepen hebben en 2) ok nou einde van dat hele maagverkleining optie haha.
Maar echt echt het went. Bij mij in de groep waren er wel meer mensen die hier zorgen over hadden.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 31 augustus 2018 om 11:21
Vandale, ik maakte me hier van tevoren helemaal geen zorgen over. Vond het vooral spannend om niet meer zoveel te kunnen eten.
Eerlijk gezegd vind ik juist het niet mogen drinken tijdens of net na het eten nu het moeilijkste. Niet zo moeilijk dat ik er spijt van heb, maar ik vind het wel lastig.
Ik dronk altijd water of melk bij mijn maaltijd en dat kan nu dus niet meer.
Thuis drink ik ook veel te weinig, ik denk er gewoon niet aan tussendoor.
Het weinige eten vind ik niet moeilijk.
Wat ik dus wil zeggen is dat het soms heel anders kan gaan, dan waar je je van tevoren zorgen om maakte.
Overigens heb ik inmiddels al een aantal keer alcohol gedronken op feestjes. De 1e keer voelde ik m al vrij snel, de keren erna ging het prima.
Eerlijk gezegd vind ik juist het niet mogen drinken tijdens of net na het eten nu het moeilijkste. Niet zo moeilijk dat ik er spijt van heb, maar ik vind het wel lastig.
Ik dronk altijd water of melk bij mijn maaltijd en dat kan nu dus niet meer.
Thuis drink ik ook veel te weinig, ik denk er gewoon niet aan tussendoor.
Het weinige eten vind ik niet moeilijk.
Wat ik dus wil zeggen is dat het soms heel anders kan gaan, dan waar je je van tevoren zorgen om maakte.
Overigens heb ik inmiddels al een aantal keer alcohol gedronken op feestjes. De 1e keer voelde ik m al vrij snel, de keren erna ging het prima.
vrijdag 31 augustus 2018 om 12:29
Ik ben niet zo bang voor een alcoholverslaving 
Ik drink een paar glazen wijn in het weekend.
Juist dat gezellige borrelen met een wijntje en een kaasje/borrelhap zal ik wel het meest gaan missen.
En hoe vinden jullie het (indien van toepassing) voor je gezin te koken terwijl je zelf geen honger hebt?
Ik drink een paar glazen wijn in het weekend.
Juist dat gezellige borrelen met een wijntje en een kaasje/borrelhap zal ik wel het meest gaan missen.
En hoe vinden jullie het (indien van toepassing) voor je gezin te koken terwijl je zelf geen honger hebt?
en me vriend die wilt ook nog wat zegge
vrijdag 31 augustus 2018 om 19:45
Oww, maar dat borrelen doe ik nog steeds hoor! Je zou mij er echt heel ongelukkig mee maken als dat niet meer zou kunnen. Alleen is het nu 1 glas voor de hele avond en ben ik tevreden na een paar stukjes kaas/worst.
Ik heb inmiddels echt een balans gevonden tussen het houden aan de voorschriften en af en toe toch genieten van de minder gezonde dingen (alhoewel een stukje kaas of een stukje worst echt geen zonde is).
En blijkbaar werkt het zo voor mij, want nu precies 6 maanden na de ok ben ik 41 kg afgevallen!
Ik heb inmiddels echt een balans gevonden tussen het houden aan de voorschriften en af en toe toch genieten van de minder gezonde dingen (alhoewel een stukje kaas of een stukje worst echt geen zonde is).
En blijkbaar werkt het zo voor mij, want nu precies 6 maanden na de ok ben ik 41 kg afgevallen!
vrijdag 31 augustus 2018 om 19:57
Wat goed eenhoornn, ik ben nu 48 kilo afgevallen 6 maanden na ok. Gaat nu wel minder snel inmiddels dat is even omschakelen.
De centimeters blijven wel hard gaan die laat ik maandelijks meten bij de sportschool.
Stukje kaas neem ik vaak als eiwitrijk tussendoortje, helemaal goed!
Wat betreft het koken, ik heb een periode gehad (en soms glipt dat er nog in) dat ik zo weinig trek had dat ik gewoon een kleine yoghurt, een gekookt ei of 2 blokjes kaas nam als avondeten.
Zeker als mijn man iets at met vlees (ik eet vega) en voor zichzelf kookte. Maar nu probeer ik juist steeds nieuwe recepten om zo van elk eetmoment toch een feestje te maken. Dat ik dan na een paar happen vol zit of steken krijg is dan niet zo erg heb ik wel even genoten en er tijd en moeite in gestoken. Ik vind het ook een leuke uitdaging. Zo heb ik onlangs spinazie soufle gemaakt iets wat ik nooit aangedurfd heb. En nog gelukt ook!
Soms eet mijn man wat extra en soms eet ik wat de volgende dag als lunch. Het enige is bij mij dat ik soms dumping krijg van eten dat nogmaals is verwarmd dat is wel een nadeel maar meestal neem ik het risico wel.
De centimeters blijven wel hard gaan die laat ik maandelijks meten bij de sportschool.
Stukje kaas neem ik vaak als eiwitrijk tussendoortje, helemaal goed!
Wat betreft het koken, ik heb een periode gehad (en soms glipt dat er nog in) dat ik zo weinig trek had dat ik gewoon een kleine yoghurt, een gekookt ei of 2 blokjes kaas nam als avondeten.
Zeker als mijn man iets at met vlees (ik eet vega) en voor zichzelf kookte. Maar nu probeer ik juist steeds nieuwe recepten om zo van elk eetmoment toch een feestje te maken. Dat ik dan na een paar happen vol zit of steken krijg is dan niet zo erg heb ik wel even genoten en er tijd en moeite in gestoken. Ik vind het ook een leuke uitdaging. Zo heb ik onlangs spinazie soufle gemaakt iets wat ik nooit aangedurfd heb. En nog gelukt ook!
Soms eet mijn man wat extra en soms eet ik wat de volgende dag als lunch. Het enige is bij mij dat ik soms dumping krijg van eten dat nogmaals is verwarmd dat is wel een nadeel maar meestal neem ik het risico wel.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
gaat ineens erg snel! Merk dat ik zenuwachtiger wordt. Hoe is het met iedereen voor de rest?
zondag 9 september 2018 om 18:51
Hoi allemaal, ik ben nieuw hier. Ik sta aan het begin van dit traject. Dwz; net de doorverwijzing gehad van de huisarts en de eerste afspraak bij de obesitas kliniek staan. Ik heb wat vraagjes;
- hoe streng waren ze bij jullie bij aanmelding? Ik heb een BMI van 50.1 maar geen aanwijsbare gezondheidsklachten. Ik ben de afgelopen 5 jaar ook niet 6 maanden of meer bijeen diëtist geweest.
- hoe ervaren jullie eten na de operatie? Is het iets geworden omdat het 'moet' of kun je er ook nog enigszins van genieten?
- hoe lang duurde bij jullie het voortraject? Van de eerste afspraak tot operatiedatum?
Ik heb hier een beetje meegelezen en vind jullie allemaal zo stoer. Het is geen makkelijke beslissing en weg.
Liefs!
- hoe streng waren ze bij jullie bij aanmelding? Ik heb een BMI van 50.1 maar geen aanwijsbare gezondheidsklachten. Ik ben de afgelopen 5 jaar ook niet 6 maanden of meer bijeen diëtist geweest.
- hoe ervaren jullie eten na de operatie? Is het iets geworden omdat het 'moet' of kun je er ook nog enigszins van genieten?
- hoe lang duurde bij jullie het voortraject? Van de eerste afspraak tot operatiedatum?
Ik heb hier een beetje meegelezen en vind jullie allemaal zo stoer. Het is geen makkelijke beslissing en weg.
Liefs!
zondag 9 september 2018 om 19:06
Lentemeisje: die criteria verschillen een beetje per ziekenhuis.
Bij mij was het bijv wel van belang dat je al zeker ooit succesvol was afgevallen, maar dat hoefde niet per se bij een diëtiste te zijn geweest.
Ik ben inmiddels bijna 2 jaar na de operatie en ik kan eigenlijk alles weer eten, ik heb alleen sneller genoeg en ik moet niet te veel zoetigheid eten.
Wel heb ik weer vaak honger, helaas.
Wat bedoel je met de vraag hoe streng ze zijn? Je bmi is toch sowieso hoog genoeg? Bijkomende problematiek is van belang als je bmi tussen de 35 en 40 zit.
Bij mij was het bijv wel van belang dat je al zeker ooit succesvol was afgevallen, maar dat hoefde niet per se bij een diëtiste te zijn geweest.
Ik ben inmiddels bijna 2 jaar na de operatie en ik kan eigenlijk alles weer eten, ik heb alleen sneller genoeg en ik moet niet te veel zoetigheid eten.
Wel heb ik weer vaak honger, helaas.
Wat bedoel je met de vraag hoe streng ze zijn? Je bmi is toch sowieso hoog genoeg? Bijkomende problematiek is van belang als je bmi tussen de 35 en 40 zit.
Onsterfelijk Verheven
zondag 9 september 2018 om 21:29
zondag 9 september 2018 om 21:32
Mijn traject duurde van de eerste afspraak tot de operatie 7 maanden, maar daar zat 2 maanden uitstel bij vanwege een afwijkende bloedwaarde.lentemeisje schreef: ↑09-09-2018 21:29Ik weet niet precies wat de criteria zijn, vandaar dat ik het vraag. Hoe lang duurde jouw traject?
Normaal zou dus 5 maanden geweest zijn.
Onsterfelijk Verheven
maandag 10 september 2018 om 12:32
Ik ben met een uitgestelde goedkeuring begonnen aan het eerste gedeelte van het traject. De dietiste. We hebben maandelijks een bijeenkomst t/m december. Daarna gaat het NOK traject verder.
Ik ben bij de 2e bijeenkomst aangeschoven. De eerste gemist ivm vakantie.
Ik vond het wel een bijeenkomst hoor. Uitleg over wat je wel en niet mag na operatie. idd het niet eten en drinken tegelijk ( lijkt mij dus ook echt het allermoeilijkste, ik drink altijd heel veel water en bang echt dorst te krijgen). Uitleg over het eten van eiwitten. Waar dat in zit en dat dit het allerbelangrijkste is, daarna vezels.
Ik vond vooral de groep bijzonder. Ik wil niet neerbuigend doen maar we zaten met ongeveer 12en en er waren er een stuk of 5 die bij alles riepen dat ze dat niet 'lusten'. "ik lus alleen visfrietjes, ik ga het korstje er wel afhalen" . Uitleg over dat het gewoon wit vis is wat ze ook gewoon kan klaarmaken werd echt niet door haar geaccepteerd. Een aantal die de gezondheidswinkel met Mag 3 voorbij rijden. Al die gezonde rotzooi blieven we niet. Letterlijk. Vegetarische varianten, dat is voor konijnen.. En alcohol.. uiteraard reageerden deze mensen ook op geen alcohol. Nu een kratje straks een paar biertjes kan best.. zucht.. Ik voel mij daar zo misplaatst. Ik zie het maar als noodzakelijk kwaad.
Ik ben bij de 2e bijeenkomst aangeschoven. De eerste gemist ivm vakantie.
Ik vond het wel een bijeenkomst hoor. Uitleg over wat je wel en niet mag na operatie. idd het niet eten en drinken tegelijk ( lijkt mij dus ook echt het allermoeilijkste, ik drink altijd heel veel water en bang echt dorst te krijgen). Uitleg over het eten van eiwitten. Waar dat in zit en dat dit het allerbelangrijkste is, daarna vezels.
Ik vond vooral de groep bijzonder. Ik wil niet neerbuigend doen maar we zaten met ongeveer 12en en er waren er een stuk of 5 die bij alles riepen dat ze dat niet 'lusten'. "ik lus alleen visfrietjes, ik ga het korstje er wel afhalen" . Uitleg over dat het gewoon wit vis is wat ze ook gewoon kan klaarmaken werd echt niet door haar geaccepteerd. Een aantal die de gezondheidswinkel met Mag 3 voorbij rijden. Al die gezonde rotzooi blieven we niet. Letterlijk. Vegetarische varianten, dat is voor konijnen.. En alcohol.. uiteraard reageerden deze mensen ook op geen alcohol. Nu een kratje straks een paar biertjes kan best.. zucht.. Ik voel mij daar zo misplaatst. Ik zie het maar als noodzakelijk kwaad.
ach.. ik doe ook maar wat..
