Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zondag 13 november 2016 om 10:13
Is ook een goeie!
Dus gezond eten, maar twee tot drie keer per week een moment dat je jezelf iets gunt zonder je schuldig te voelen.
En dat laatste, daar moet ik dus wel hard aan werken
Ik ben altijd heel erg alles of niets geweest. Of je gunt jezelf niks en dieet stug door en dat houd je op de lange termijn niet vol, of je denkt, goh, ik neem een chipje en dan is ineens de halve zak leeg. Ik probeer mezelf nu dus echt aan te leren dat ik echt die genietmomenten mag hebben, maar dat dat dus momentjes "met mate" zijn, zoals normale mensen dat doen. En soms plan je alle drie die momentjes op 1 dag, soms smeer je ze bewust uit over de week.
En hoewel ik dat nog steeds moeilijk vind, begint me dat nu te lukken. Kan ik dus inderdaad 1 klein glaasje wijn drinken met iets lekkers erbij, zonder dat het een halve zak chips of een halve worst is. Paar superdun gesneden plakjes worst en een paar mini blokjes kaas en ik heb daar gewoon echt van genoten. Dat kon ik vroeger nooit. Dus het was geen moment van zwakte maar een overwinning
Ik heb het nog steeds vaak genoeg moeilijk hoor, maar langzaam maar zeker kom ik er wel. Dat moet gewoon!
Dus gezond eten, maar twee tot drie keer per week een moment dat je jezelf iets gunt zonder je schuldig te voelen.
En dat laatste, daar moet ik dus wel hard aan werken
Ik ben altijd heel erg alles of niets geweest. Of je gunt jezelf niks en dieet stug door en dat houd je op de lange termijn niet vol, of je denkt, goh, ik neem een chipje en dan is ineens de halve zak leeg. Ik probeer mezelf nu dus echt aan te leren dat ik echt die genietmomenten mag hebben, maar dat dat dus momentjes "met mate" zijn, zoals normale mensen dat doen. En soms plan je alle drie die momentjes op 1 dag, soms smeer je ze bewust uit over de week.
En hoewel ik dat nog steeds moeilijk vind, begint me dat nu te lukken. Kan ik dus inderdaad 1 klein glaasje wijn drinken met iets lekkers erbij, zonder dat het een halve zak chips of een halve worst is. Paar superdun gesneden plakjes worst en een paar mini blokjes kaas en ik heb daar gewoon echt van genoten. Dat kon ik vroeger nooit. Dus het was geen moment van zwakte maar een overwinning
Ik heb het nog steeds vaak genoeg moeilijk hoor, maar langzaam maar zeker kom ik er wel. Dat moet gewoon!
668, the neighbour of the Beast
zondag 13 november 2016 om 10:35
Eigenlijk is er dus behalve het gewichtsverlies helemaal niets veranderd. Nog steeds denk je in beloningssysteem via voedsel. Voel je je nog steeds schuldig als je "slechte" dingen eet en zoek je bevestiging dat je het goed doet, en tuurlijk zegt iedereen dat je het goed doet. Maar daar de enige die een 100% eerlijk antwoord op kan geven ben jijzelf... jij weet als beste wat je eet en wat je moet doen en laten om die laatste kilo"s eraf te krijgen..Of niet..Misschien ben je als je diep in je hart kijkt wel heel tevreden met je gewicht zoals het nu is en vind je het teveel allemaal teveel gedoe voor die luttele laatste tien kilo.. Is ook goed he!!! dan heb je nu jouw doel bereikt. En zo niet dan zal je met jezelf aan de bak moeten..Begin met de bevestiging zoeken bij jezelf en niet bij anderen...zoveel mensen, zoveel meningen.. Het gaat erom hoe jij je voelt, wat jij ziet als je in de spiegel kijkt..Dat is het aller, aller belangrijkste....
zondag 13 november 2016 om 12:58
Eerlijk gezegd word ik er verdrietig van als ik lees "dus eigenlijk is er niks veranderd" als ik juist probeer uit te leggen hoe ik wél aan het veranderen ben.
Natuurlijk is je hoofd niet geopereerd en blijft de strijd, dat ontken ik nergens, maar ik ben op het moment echt enorm goed bezig juist.
Misschien moet ik inderdaad stoppen met het proces hier te proberen uit te leggen, want ik word inderdaad niet vrolijker van sommige reacties die ik dan vast weer te persoonlijk opneem.
Dus misschien moeten we wel gewoon beslissen dat het tijd is dit topic af te sluiten en gewoon verder te gaan met waar ik mee bezig ben, zonder reacties die me idd meer slecht doen dan goed.
Natuurlijk is je hoofd niet geopereerd en blijft de strijd, dat ontken ik nergens, maar ik ben op het moment echt enorm goed bezig juist.
Misschien moet ik inderdaad stoppen met het proces hier te proberen uit te leggen, want ik word inderdaad niet vrolijker van sommige reacties die ik dan vast weer te persoonlijk opneem.
Dus misschien moeten we wel gewoon beslissen dat het tijd is dit topic af te sluiten en gewoon verder te gaan met waar ik mee bezig ben, zonder reacties die me idd meer slecht doen dan goed.
668, the neighbour of the Beast
zondag 13 november 2016 om 13:19
Nee Marels, bekijk het anders. Deze commentaren/opmerkingen kunnen je ook helpen of dingen anders te laten bekijken. Dat hoef je niet negatief te zien. Je komt al van heel ver dus je wéét dat je al verandering gebracht hebt.
En wat betreft jezelf iets gunnen, waarom doe je dat bijvoorbeeld niet gewoon met je avondeten ipv de snack bij de tv?
Ikzelf kan me bijvoorbeeld enorm verheugen op mijn avondeten Zonder dat het ongezonde kost is, meestal kiezen we in het weekend iets 'speciaals' dat gewoon meer bereidingstijd vraagt wat in de week niet lukt.
En wat betreft jezelf iets gunnen, waarom doe je dat bijvoorbeeld niet gewoon met je avondeten ipv de snack bij de tv?
Ikzelf kan me bijvoorbeeld enorm verheugen op mijn avondeten Zonder dat het ongezonde kost is, meestal kiezen we in het weekend iets 'speciaals' dat gewoon meer bereidingstijd vraagt wat in de week niet lukt.
zondag 13 november 2016 om 13:48
Marels, ik heb eerder in dit topic gereageerd dat ik ook geopereerd ben. Maar ik ben meer een stille mee lezer en ga nu toch ook even reageren.
Ik vind het altijd fijn om je topic te lezen. Ik ben in september vorig jaar geopereerd en ervaar de zelfde dingen als jij. Het is herkenbaar en daarom prettig. Het blijft een strijd om te zoeken naar de juiste balans en ik denk dat je heel goed bezig bent. Het is nu juist zoeken naar een normaal eet patroon en daarin hoort af en toe snoepen ook in. Dat doe ik ook, dat doen mensen die niet geopereerd zijn ook. Wat je zegt, je bent niet aan je hoofd geopereerd en ik denk dat we soms wel nog veelste veel onder de loep worden genomen. Omdat je bent geopereerd mag je juist niet meer snoepen? Ik vind juist wel. Ik ben nu gezonder dan voorheen. Dat betekend niet dat ik net zoals jij nu nog hele chips zakken leeg vreet. Maar soms ook gewoon geniet van een stukje kaas. Alleen nu kan ik maat houden, dat kon ik voor de operatie niet. Soms word er denk ik wel eens te kritisch gekeken. We moeten ook nog gewoon kunnen genieten.
Dus voordat je stopt met schrijven wil je ik je even mee geven dat ik veel dingen van je herken en het prettig vind om dat juist te lezen.
Ik vind het altijd fijn om je topic te lezen. Ik ben in september vorig jaar geopereerd en ervaar de zelfde dingen als jij. Het is herkenbaar en daarom prettig. Het blijft een strijd om te zoeken naar de juiste balans en ik denk dat je heel goed bezig bent. Het is nu juist zoeken naar een normaal eet patroon en daarin hoort af en toe snoepen ook in. Dat doe ik ook, dat doen mensen die niet geopereerd zijn ook. Wat je zegt, je bent niet aan je hoofd geopereerd en ik denk dat we soms wel nog veelste veel onder de loep worden genomen. Omdat je bent geopereerd mag je juist niet meer snoepen? Ik vind juist wel. Ik ben nu gezonder dan voorheen. Dat betekend niet dat ik net zoals jij nu nog hele chips zakken leeg vreet. Maar soms ook gewoon geniet van een stukje kaas. Alleen nu kan ik maat houden, dat kon ik voor de operatie niet. Soms word er denk ik wel eens te kritisch gekeken. We moeten ook nog gewoon kunnen genieten.
Dus voordat je stopt met schrijven wil je ik je even mee geven dat ik veel dingen van je herken en het prettig vind om dat juist te lezen.
zondag 13 november 2016 om 14:36
quote:Marels schreef op 13 november 2016 @ 08:46:
Ach, en omdat ik dus niet én wil drinken én een doodzonde qua eten wil begaan kies ik dus voor iets om te snacken dat ik ook als normaal tussendoortje kan inplannen.
Zowel worst als kaas (en ik kan het tegenwoordig echt bij een paar kleine stukjes houden) past verder prima in mijn eetpatroon, want eiwitrijk en in kleine hoeveelheden geen drama qua kcal.
Vroeger zou ik een zak chips open getrokken hebben en een halve fles wijn gedronken hebben. Of een hele.
Alcohol heeft bij mij trouwens ook lang geduurd Christy. Op zich kan ik er goed tegen maar ik voel het sneller, dus als ik moet rijden drink ik tegenwoordig inderdaad geen druppel.
Het is je eigen keuze, maar je weet ook dat ik dagelijks een struggle voer mbt het eten (zonder gb) en dat ik dus met dezelfde dingen worstel als jij.
Het is voor jou misschien een verantwoord tussendoortje (worst en kaas), maar mijn begeleider heeft me de ogen wat dat betreft geopend. In zowel kaas als worst (ookal zijn het een paar stukjes) zit best wat en dat in combi met een ander genietmomentje (de wijn wat bij mij dus een glas cola zou zijn) maakt dat je eigenlijk best wat binnen krijgt zonder dat het echt "vult" (weet niet goed hoe ik het anders moet zeggen?).
In mijn geval kies ik dus voor een glas cola en wat kwark of een glas water/thee en een handje noten (wat ik heerlijk vind).
Ik zeg ook niet dat je verkeerd bezig bent en het kan zeker geen kwaad als je het af en toe doet en zo te lezen ben je nog druk aan het strijden, maar ik lees tegelijkertijd dat je bevestiging zoekt. Kies er zelf voor, genietmomentjes horen erbij. Altijd alleen maar gezond kan niet en hoort ook niet bij een gezond eetpatroon.
Je bent al zover gekomen, maar het zal voorlopig nog wel een proces zijn met vallen en opstaan (zoals ik zeg: lik heb levenslang, net zoals een alcoholist"
Ach, en omdat ik dus niet én wil drinken én een doodzonde qua eten wil begaan kies ik dus voor iets om te snacken dat ik ook als normaal tussendoortje kan inplannen.
Zowel worst als kaas (en ik kan het tegenwoordig echt bij een paar kleine stukjes houden) past verder prima in mijn eetpatroon, want eiwitrijk en in kleine hoeveelheden geen drama qua kcal.
Vroeger zou ik een zak chips open getrokken hebben en een halve fles wijn gedronken hebben. Of een hele.
Alcohol heeft bij mij trouwens ook lang geduurd Christy. Op zich kan ik er goed tegen maar ik voel het sneller, dus als ik moet rijden drink ik tegenwoordig inderdaad geen druppel.
Het is je eigen keuze, maar je weet ook dat ik dagelijks een struggle voer mbt het eten (zonder gb) en dat ik dus met dezelfde dingen worstel als jij.
Het is voor jou misschien een verantwoord tussendoortje (worst en kaas), maar mijn begeleider heeft me de ogen wat dat betreft geopend. In zowel kaas als worst (ookal zijn het een paar stukjes) zit best wat en dat in combi met een ander genietmomentje (de wijn wat bij mij dus een glas cola zou zijn) maakt dat je eigenlijk best wat binnen krijgt zonder dat het echt "vult" (weet niet goed hoe ik het anders moet zeggen?).
In mijn geval kies ik dus voor een glas cola en wat kwark of een glas water/thee en een handje noten (wat ik heerlijk vind).
Ik zeg ook niet dat je verkeerd bezig bent en het kan zeker geen kwaad als je het af en toe doet en zo te lezen ben je nog druk aan het strijden, maar ik lees tegelijkertijd dat je bevestiging zoekt. Kies er zelf voor, genietmomentjes horen erbij. Altijd alleen maar gezond kan niet en hoort ook niet bij een gezond eetpatroon.
Je bent al zover gekomen, maar het zal voorlopig nog wel een proces zijn met vallen en opstaan (zoals ik zeg: lik heb levenslang, net zoals een alcoholist"
Een dag niet genoten is een dag niet geleefd.
zondag 13 november 2016 om 15:17
quote:Marels schreef op 13 november 2016 @ 12:58:
Eerlijk gezegd word ik er verdrietig van als ik lees "dus eigenlijk is er niks veranderd" als ik juist probeer uit te leggen hoe ik wél aan het veranderen ben.
Natuurlijk is je hoofd niet geopereerd en blijft de strijd, dat ontken ik nergens, maar ik ben op het moment echt enorm goed bezig juist.
Misschien moet ik inderdaad stoppen met het proces hier te proberen uit te leggen, want ik word inderdaad niet vrolijker van sommige reacties die ik dan vast weer te persoonlijk opneem.
Dus misschien moeten we wel gewoon beslissen dat het tijd is dit topic af te sluiten en gewoon verder te gaan met waar ik mee bezig ben, zonder reacties die me idd meer slecht doen dan goed.Stap eens uit die slachtofferrol, hij staat je niet!!! En mij hoef je niets uit te leggen, zoals je misschien weet ben ik ook geopereerd aan een WLS.. Ik vind het dus wel een hele gemakkelijke manier van afvallen want het gaat grotendeels geheel automatisch en wordt je mind wel degelijk gereset naar een nulpunt. Van persoon tot persoon verschilt het wel hoe je je eetpatroon weer oppakt.. Het grote verschil tussen een obees en geen obees persoon zit hem in de denkwijze..Een obees persoon weet de dag zo te manoevreren dat er wel 1000 beloningsmomenten passeren waarvan je er bij 998 weerstand kan bieden en omdat je dan zo goed bezig bent geweest met het nee zeggen mag je jezelf idd voor die twee momenten die overblijven belonen...Een niet obees persoon neemt iets lekkers omdat het gewoon lekker is, omdat de situatie daarom vraagt of omdat er iets te vieren valt...de ene keer is dat een keer per week, de andere keer vier keer per week... ik geloof niet zo in beloningssystemen op afgepaste tijden of momenten. Ikzelf zit nu al een maand of vijf op een gewicht net boven een bmi van 23 ( 55 kilo afgevallen) ( mijn streven) goed resultaat...zeker, en iedereen is lyrisch dat het zo knap is en bla bla bla.....ik kan twee dingen doen...of gewoon happy zijn met dit resultaat en genieten van mt 38/40 of me het snot uit de neus sporten om alsnog die laatste 5 kilo eraf te krijgen. Denk je nou echt dat ik deze keuze laat afhangen van wat anderen ervan vinden of zeggen??? 90% heeft toch geen idee wat obees zijn in houd en zeggen precies de dingen die je wilt horen.. goed bedoelt hoor, maar natuurlijk niet representatief voor hoe jij je daadwerkelijk voelt.
Eerlijk gezegd word ik er verdrietig van als ik lees "dus eigenlijk is er niks veranderd" als ik juist probeer uit te leggen hoe ik wél aan het veranderen ben.
Natuurlijk is je hoofd niet geopereerd en blijft de strijd, dat ontken ik nergens, maar ik ben op het moment echt enorm goed bezig juist.
Misschien moet ik inderdaad stoppen met het proces hier te proberen uit te leggen, want ik word inderdaad niet vrolijker van sommige reacties die ik dan vast weer te persoonlijk opneem.
Dus misschien moeten we wel gewoon beslissen dat het tijd is dit topic af te sluiten en gewoon verder te gaan met waar ik mee bezig ben, zonder reacties die me idd meer slecht doen dan goed.Stap eens uit die slachtofferrol, hij staat je niet!!! En mij hoef je niets uit te leggen, zoals je misschien weet ben ik ook geopereerd aan een WLS.. Ik vind het dus wel een hele gemakkelijke manier van afvallen want het gaat grotendeels geheel automatisch en wordt je mind wel degelijk gereset naar een nulpunt. Van persoon tot persoon verschilt het wel hoe je je eetpatroon weer oppakt.. Het grote verschil tussen een obees en geen obees persoon zit hem in de denkwijze..Een obees persoon weet de dag zo te manoevreren dat er wel 1000 beloningsmomenten passeren waarvan je er bij 998 weerstand kan bieden en omdat je dan zo goed bezig bent geweest met het nee zeggen mag je jezelf idd voor die twee momenten die overblijven belonen...Een niet obees persoon neemt iets lekkers omdat het gewoon lekker is, omdat de situatie daarom vraagt of omdat er iets te vieren valt...de ene keer is dat een keer per week, de andere keer vier keer per week... ik geloof niet zo in beloningssystemen op afgepaste tijden of momenten. Ikzelf zit nu al een maand of vijf op een gewicht net boven een bmi van 23 ( 55 kilo afgevallen) ( mijn streven) goed resultaat...zeker, en iedereen is lyrisch dat het zo knap is en bla bla bla.....ik kan twee dingen doen...of gewoon happy zijn met dit resultaat en genieten van mt 38/40 of me het snot uit de neus sporten om alsnog die laatste 5 kilo eraf te krijgen. Denk je nou echt dat ik deze keuze laat afhangen van wat anderen ervan vinden of zeggen??? 90% heeft toch geen idee wat obees zijn in houd en zeggen precies de dingen die je wilt horen.. goed bedoelt hoor, maar natuurlijk niet representatief voor hoe jij je daadwerkelijk voelt.
zondag 13 november 2016 om 15:55
Blijkbaar is een stuk uitleg dan wel op zijn plaats, want niet iedereen ervaart het dan dus hetzelfde.
Ik vind het absoluut geen makkelijke weg, sterker nog, ik vond de afgelopen maanden veel zwaarder dan welke eerdere afvalpoging dan ook. En dan doel ik niet op de eerste maanden, dan gaat het gewichtsverlies inderdaad veel gemakkelijker, maar wel op het moment dat je het toch echt zelf zult moeten gaan doen.
Dat jij dat anders ervaart, wil niet zeggen dat ik mezelf in een slachtofferrol duw.
Het is wat Suzzert zegt wat me enorm zwaar valt. Dat iedereen alles wat je eet onder de loep neemt en overal een mening over heeft. Dat kan ik er gewoon niet bij hebben, want ik heb echt meer dan genoeg aan mijn eigen proces.
En daarom zeg ik dus dat ik merk dat die reacties me gewoon raken, en ik denk niet dat dat raar of slachtofferig is.
Al die mensen die voortdurend een mening over je hebben, op alles wat je eet, ik heb het daar heel moeilijk mee.
En ik vind zonder die continue oordelen de strijd om inderdaad mijn eetpatroon echt blijvend aan te pakken en vooral, om om te gaan met alle gevolgen van de operatie, al wel uitdaging genoeg.
Het is niet omdat jij roept dat het zo makkelijk is, dat dat voor iedereen geldt. Voor de meeste mensen die ik ken die een bariatrische ingreep gehad hebben is het dat echt niet.
Ik vind het absoluut geen makkelijke weg, sterker nog, ik vond de afgelopen maanden veel zwaarder dan welke eerdere afvalpoging dan ook. En dan doel ik niet op de eerste maanden, dan gaat het gewichtsverlies inderdaad veel gemakkelijker, maar wel op het moment dat je het toch echt zelf zult moeten gaan doen.
Dat jij dat anders ervaart, wil niet zeggen dat ik mezelf in een slachtofferrol duw.
Het is wat Suzzert zegt wat me enorm zwaar valt. Dat iedereen alles wat je eet onder de loep neemt en overal een mening over heeft. Dat kan ik er gewoon niet bij hebben, want ik heb echt meer dan genoeg aan mijn eigen proces.
En daarom zeg ik dus dat ik merk dat die reacties me gewoon raken, en ik denk niet dat dat raar of slachtofferig is.
Al die mensen die voortdurend een mening over je hebben, op alles wat je eet, ik heb het daar heel moeilijk mee.
En ik vind zonder die continue oordelen de strijd om inderdaad mijn eetpatroon echt blijvend aan te pakken en vooral, om om te gaan met alle gevolgen van de operatie, al wel uitdaging genoeg.
Het is niet omdat jij roept dat het zo makkelijk is, dat dat voor iedereen geldt. Voor de meeste mensen die ik ken die een bariatrische ingreep gehad hebben is het dat echt niet.
668, the neighbour of the Beast
zondag 13 november 2016 om 16:41
quote:Marels schreef op 13 november 2016 @ 15:55:
Blijkbaar is een stuk uitleg dan wel op zijn plaats, want niet iedereen ervaart het dan dus hetzelfde.
Ik vind het absoluut geen makkelijke weg, sterker nog, ik vond de afgelopen maanden veel zwaarder dan welke eerdere afvalpoging dan ook. En dan doel ik niet op de eerste maanden, dan gaat het gewichtsverlies inderdaad veel gemakkelijker, maar wel op het moment dat je het toch echt zelf zult moeten gaan doen.
Dat jij dat anders ervaart, wil niet zeggen dat ik mezelf in een slachtofferrol duw.
Het is wat Suzzert zegt wat me enorm zwaar valt. Dat iedereen alles wat je eet onder de loep neemt en overal een mening over heeft. Dat kan ik er gewoon niet bij hebben, want ik heb echt meer dan genoeg aan mijn eigen proces.
En daarom zeg ik dus dat ik merk dat die reacties me gewoon raken, en ik denk niet dat dat raar of slachtofferig is.
Al die mensen die voortdurend een mening over je hebben, op alles wat je eet, ik heb het daar heel moeilijk mee.
En ik vind zonder die continue oordelen de strijd om inderdaad mijn eetpatroon echt blijvend aan te pakken en vooral, om om te gaan met alle gevolgen van de operatie, al wel uitdaging genoeg.
Het is niet omdat jij roept dat het zo makkelijk is, dat dat voor iedereen geldt. Voor de meeste mensen die ik ken die een bariatrische ingreep gehad hebben is het dat echt niet.bedoel met de slachtoffer rol de opmerking die je plaatste dat je dan wel zou stoppen met posten. Met wat voor een mensen omring jij je dan dat ze commentaar op je eetgedrag hebben... Deel jij je onzekerheden dan soms met ze? Stop daar dan per direct mee, want dat doet je dus geen goed. Ikzelf heb nog nooit ongevraagd een keer advies of commentaar gehad op wat ik eet of niet eet, dus daar ligt voor jou nog echt een verbeterpunt. ik denk ook dat je tijdens het proces van afvallen mensen om je heen verzameld die er hetzelfde instaan.. Ik ken voornamelijk mensen die het afvallen en op gewicht blijven juist wel gemakkelijk afgaat, die optimaal gebruik maken van de mogelijkheden die er zijn met betrekking een op een WLS en waarbij dankbaarheid voor de geboden hulp overheerst... maar je hebt gelijk hoor, misschien zijn mijn commentaren wel te confronterend en te direct en is het voor jou beter dat ik gewoon niet meer reageer.
Blijkbaar is een stuk uitleg dan wel op zijn plaats, want niet iedereen ervaart het dan dus hetzelfde.
Ik vind het absoluut geen makkelijke weg, sterker nog, ik vond de afgelopen maanden veel zwaarder dan welke eerdere afvalpoging dan ook. En dan doel ik niet op de eerste maanden, dan gaat het gewichtsverlies inderdaad veel gemakkelijker, maar wel op het moment dat je het toch echt zelf zult moeten gaan doen.
Dat jij dat anders ervaart, wil niet zeggen dat ik mezelf in een slachtofferrol duw.
Het is wat Suzzert zegt wat me enorm zwaar valt. Dat iedereen alles wat je eet onder de loep neemt en overal een mening over heeft. Dat kan ik er gewoon niet bij hebben, want ik heb echt meer dan genoeg aan mijn eigen proces.
En daarom zeg ik dus dat ik merk dat die reacties me gewoon raken, en ik denk niet dat dat raar of slachtofferig is.
Al die mensen die voortdurend een mening over je hebben, op alles wat je eet, ik heb het daar heel moeilijk mee.
En ik vind zonder die continue oordelen de strijd om inderdaad mijn eetpatroon echt blijvend aan te pakken en vooral, om om te gaan met alle gevolgen van de operatie, al wel uitdaging genoeg.
Het is niet omdat jij roept dat het zo makkelijk is, dat dat voor iedereen geldt. Voor de meeste mensen die ik ken die een bariatrische ingreep gehad hebben is het dat echt niet.bedoel met de slachtoffer rol de opmerking die je plaatste dat je dan wel zou stoppen met posten. Met wat voor een mensen omring jij je dan dat ze commentaar op je eetgedrag hebben... Deel jij je onzekerheden dan soms met ze? Stop daar dan per direct mee, want dat doet je dus geen goed. Ikzelf heb nog nooit ongevraagd een keer advies of commentaar gehad op wat ik eet of niet eet, dus daar ligt voor jou nog echt een verbeterpunt. ik denk ook dat je tijdens het proces van afvallen mensen om je heen verzameld die er hetzelfde instaan.. Ik ken voornamelijk mensen die het afvallen en op gewicht blijven juist wel gemakkelijk afgaat, die optimaal gebruik maken van de mogelijkheden die er zijn met betrekking een op een WLS en waarbij dankbaarheid voor de geboden hulp overheerst... maar je hebt gelijk hoor, misschien zijn mijn commentaren wel te confronterend en te direct en is het voor jou beter dat ik gewoon niet meer reageer.
zondag 13 november 2016 om 18:24
quote:ivattje schreef op 13 november 2016 @ 10:35:
Eigenlijk is er dus behalve het gewichtsverlies helemaal niets veranderd. Nog steeds denk je in beloningssysteem via voedsel. Voel je je nog steeds schuldig als je "slechte" dingen eet en zoek je bevestiging dat je het goed doet, en tuurlijk zegt iedereen dat je het goed doet. Maar daar de enige die een 100% eerlijk antwoord op kan geven ben jijzelf... jij weet als beste wat je eet en wat je moet doen en laten om die laatste kilo"s eraf te krijgen..Of niet..Misschien ben je als je diep in je hart kijkt wel heel tevreden met je gewicht zoals het nu is en vind je het teveel allemaal teveel gedoe voor die luttele laatste tien kilo.. Is ook goed he!!! dan heb je nu jouw doel bereikt. En zo niet dan zal je met jezelf aan de bak moeten..Begin met de bevestiging zoeken bij jezelf en niet bij anderen...zoveel mensen, zoveel meningen.. Het gaat erom hoe jij je voelt, wat jij ziet als je in de spiegel kijkt..Dat is het aller, aller belangrijkste....
Eens!
Marels, je verzint nog steeds excuses (houdt vocht vast, heb het verdiend) om te kunnen snacken/drinken etc
Zo zonde
Eigenlijk is er dus behalve het gewichtsverlies helemaal niets veranderd. Nog steeds denk je in beloningssysteem via voedsel. Voel je je nog steeds schuldig als je "slechte" dingen eet en zoek je bevestiging dat je het goed doet, en tuurlijk zegt iedereen dat je het goed doet. Maar daar de enige die een 100% eerlijk antwoord op kan geven ben jijzelf... jij weet als beste wat je eet en wat je moet doen en laten om die laatste kilo"s eraf te krijgen..Of niet..Misschien ben je als je diep in je hart kijkt wel heel tevreden met je gewicht zoals het nu is en vind je het teveel allemaal teveel gedoe voor die luttele laatste tien kilo.. Is ook goed he!!! dan heb je nu jouw doel bereikt. En zo niet dan zal je met jezelf aan de bak moeten..Begin met de bevestiging zoeken bij jezelf en niet bij anderen...zoveel mensen, zoveel meningen.. Het gaat erom hoe jij je voelt, wat jij ziet als je in de spiegel kijkt..Dat is het aller, aller belangrijkste....
Eens!
Marels, je verzint nog steeds excuses (houdt vocht vast, heb het verdiend) om te kunnen snacken/drinken etc
Zo zonde
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 13 november 2016 om 19:17
Ik volg je nog steeds en ik hoop ook echt dat je hier blijft schrijven.
Je hebt heel veel stappen gemaakt en ik weet zeker dat mensen die een gbp overwegen veel steun uit dit topic kunnen halen.
Wat ik erg jammer vind is dat niemand negatief en kritisch mag zijn van jou in dit topic terwijl dat jou heel veel kan helpen. Ivattje verwoord het in mijn ogen erg goed en is respectvol naar jou toe. Alleen is ze heel kritisch. Dat is toch ook die schop onder je kont waar je om vraagt in je OP? Aan alleen maar lof heb je echt niks hoor.
Ik hoop dan ook dat je wat van Ivattje aan neemt en dat je die 10 kilo eraf gaat krijgen.
Je hebt heel veel stappen gemaakt en ik weet zeker dat mensen die een gbp overwegen veel steun uit dit topic kunnen halen.
Wat ik erg jammer vind is dat niemand negatief en kritisch mag zijn van jou in dit topic terwijl dat jou heel veel kan helpen. Ivattje verwoord het in mijn ogen erg goed en is respectvol naar jou toe. Alleen is ze heel kritisch. Dat is toch ook die schop onder je kont waar je om vraagt in je OP? Aan alleen maar lof heb je echt niks hoor.
Ik hoop dan ook dat je wat van Ivattje aan neemt en dat je die 10 kilo eraf gaat krijgen.
zondag 13 november 2016 om 20:11
Ik snap je wel Marels. Ik zou al helemaal geen zin hebben in pottenkijkers. Je bent goed bezig en hebt "ons" helegaar niet nodig. je bent bezig je weg te vinden en je doet het gewoon goed.
Volgens mij duldt je prima kritiek, en heb je prima, legitieme (wie bepaalt dat eigenlijk) antwoorden op je gedrag. Je bent niemand verantwoording schuldig verder. Jij gaat goed, je overweegt je snacks en je slaat niet door en verder.......,.... dikke swah. Maar ik zou dit topic wel levend houden. Laat je niet ringeloren meid
Go Ma
Volgens mij duldt je prima kritiek, en heb je prima, legitieme (wie bepaalt dat eigenlijk) antwoorden op je gedrag. Je bent niemand verantwoording schuldig verder. Jij gaat goed, je overweegt je snacks en je slaat niet door en verder.......,.... dikke swah. Maar ik zou dit topic wel levend houden. Laat je niet ringeloren meid
Go Ma
zondag 13 november 2016 om 20:23
quote:Marels schreef op 13 november 2016 @ 10:13:
Ik ben altijd heel erg alles of niets geweest. Of je gunt jezelf niks en dieet stug door en dat houd je op de lange termijn niet vol, of je denkt, goh, ik neem een chipje en dan is ineens de halve zak leeg. Ik probeer mezelf nu dus echt aan te leren dat ik echt die genietmomenten mag hebben, maar dat dat dus momentjes "met mate" zijn, zoals normale mensen dat doen.
ook veel 'normale' mensen hebben last met maat houden als het over chips, chocola etc... gaat, hoor.
ik zou ze de kost niet willen geven die zo'n dingen gewoon niet meer in huis halen, want anders MOET het op.
myself included
hier komt het niet meer in huis.
Ik ben altijd heel erg alles of niets geweest. Of je gunt jezelf niks en dieet stug door en dat houd je op de lange termijn niet vol, of je denkt, goh, ik neem een chipje en dan is ineens de halve zak leeg. Ik probeer mezelf nu dus echt aan te leren dat ik echt die genietmomenten mag hebben, maar dat dat dus momentjes "met mate" zijn, zoals normale mensen dat doen.
ook veel 'normale' mensen hebben last met maat houden als het over chips, chocola etc... gaat, hoor.
ik zou ze de kost niet willen geven die zo'n dingen gewoon niet meer in huis halen, want anders MOET het op.
myself included
hier komt het niet meer in huis.
maandag 14 november 2016 om 14:24
Bij een gezond eetpatroon hoort ook af en toe snoepen! Je doet het prima.
Helemaal nooit meer snoepen gaat niet, dan ga je er steeds meer naar verlangen. Ik heb maat 36, niet van moeder natuur ik moet er ook mijn best voor doen, maar ik neem ook heus wel 2 a 3 x per week wat lekkers.
Ik snap het als dit je dit topic laat voor wat het is, mensen die je steeds op de vingers tikken motiveert totaal niet.
Helemaal nooit meer snoepen gaat niet, dan ga je er steeds meer naar verlangen. Ik heb maat 36, niet van moeder natuur ik moet er ook mijn best voor doen, maar ik neem ook heus wel 2 a 3 x per week wat lekkers.
Ik snap het als dit je dit topic laat voor wat het is, mensen die je steeds op de vingers tikken motiveert totaal niet.
maandag 14 november 2016 om 15:17
quote:calvijn1 schreef op 13 november 2016 @ 18:24:
[...]
Eens!
Marels, je verzint nog steeds excuses (houdt vocht vast, heb het verdiend) om te kunnen snacken/drinken etc
Zo zondeHoe gaat het nu met jou?? Zal me niets verbazen dat jij zo stilletjes aan al een heel eind op weg bent naar de finisch!!
[...]
Eens!
Marels, je verzint nog steeds excuses (houdt vocht vast, heb het verdiend) om te kunnen snacken/drinken etc
Zo zondeHoe gaat het nu met jou?? Zal me niets verbazen dat jij zo stilletjes aan al een heel eind op weg bent naar de finisch!!
woensdag 16 november 2016 om 20:52
quote:ivattje schreef op 14 november 2016 @ 15:17:
[...]
Hoe gaat het nu met jou?? Zal me niets verbazen dat jij zo stilletjes aan al een heel eind op weg bent naar de finisch!!
Heel goed!
Ben nu bijna 32 kilo kwijt in 6 maanden
Ben een heel ander mens geworden. Qua kleding (jurken en rokjes ) en qua zelfvertrouwen
[...]
Hoe gaat het nu met jou?? Zal me niets verbazen dat jij zo stilletjes aan al een heel eind op weg bent naar de finisch!!
Heel goed!
Ben nu bijna 32 kilo kwijt in 6 maanden
Ben een heel ander mens geworden. Qua kleding (jurken en rokjes ) en qua zelfvertrouwen
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 17 november 2016 om 23:29
vrijdag 18 november 2016 om 14:08
Dan houden we het topic toch gewoon levend pinacolada
Ik heb vorige week mijn eerste gesprek gehad met de chirurg. Hij gaat in principe mee in mijn wens voor een gastric sleeve (ipv bypass), maar ik moet wel eerst een maagonderzoek. Dat moet omdat ik veel last heb van brandend maagzuur en ze willen weten wat daar de oorzaak van is. Sommige oorzaken zijn namelijk contra-indicaties voor een sleeve (en niet voor een bypass). Als een sleeve wordt afgeraden weet ik overigens nog niet of ik wel een bypass wil. Zoveel darmproblemen in het verleden gehad, ik wil wedden dat ik dan de sjaak ben met dagelijks dumpings. Maagonderzoek is 14 december, sneller dan verwacht. Zie er niet echt naar uit ofzo maar is vast prima te doen. Heb ook een keer een bronchoscopie gehad, dus dan moet een gastroscopie vast ook goed gaan.
Jij zit nog in de oriënterende fase pinacolada? Specifieke aanleiding dat je nu op zoek gaat naar de mogelijkheden van een operatie?
Ik heb vorige week mijn eerste gesprek gehad met de chirurg. Hij gaat in principe mee in mijn wens voor een gastric sleeve (ipv bypass), maar ik moet wel eerst een maagonderzoek. Dat moet omdat ik veel last heb van brandend maagzuur en ze willen weten wat daar de oorzaak van is. Sommige oorzaken zijn namelijk contra-indicaties voor een sleeve (en niet voor een bypass). Als een sleeve wordt afgeraden weet ik overigens nog niet of ik wel een bypass wil. Zoveel darmproblemen in het verleden gehad, ik wil wedden dat ik dan de sjaak ben met dagelijks dumpings. Maagonderzoek is 14 december, sneller dan verwacht. Zie er niet echt naar uit ofzo
maar is vast prima te doen. Heb ook een keer een bronchoscopie gehad, dus dan moet een gastroscopie vast ook goed gaan.Jij zit nog in de oriënterende fase pinacolada? Specifieke aanleiding dat je nu op zoek gaat naar de mogelijkheden van een operatie?
