Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 13 december 2016 om 21:55
quote:jules schreef op 13 december 2016 @ 21:54:
Marels, eet je niet te weinig? Ik ben 25 kg afgevallen en dit was wat ik at:
Ontbijt: havermoutpap met stevia
Tussendoor: appel
Lunch: 4 boterhammen met mager beleg
Tussendoor: cracker met kaas of zak snackwortels
Diner: zelfgemaakte pastasaus met courgetti en geraspte 30+ kaas
Tussendoor: fruit, chocolade of schaaltje yoghurtvoor iemand met de gbp is dit niet te doen denk ik
Marels, eet je niet te weinig? Ik ben 25 kg afgevallen en dit was wat ik at:
Ontbijt: havermoutpap met stevia
Tussendoor: appel
Lunch: 4 boterhammen met mager beleg
Tussendoor: cracker met kaas of zak snackwortels
Diner: zelfgemaakte pastasaus met courgetti en geraspte 30+ kaas
Tussendoor: fruit, chocolade of schaaltje yoghurtvoor iemand met de gbp is dit niet te doen denk ik
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
dinsdag 13 december 2016 om 22:14
Pffff, in de afgelopen dagen alle 104 pagina's doorgelezen! Wat me opvalt Marels is dat je aan het begin zo positief was en dat je dat gevoel nu kwijt lijkt te zijn en dat je zo gefrusteerd lijkt. Wat jammer dat het je nog niet gebracht heeft waar je op hoopte. Ik hoop dat ze je in het ziekenhuis weer op weg kunnen helpen! Succes!
Ik vind het heel waardevol wat je in de afgelopen maanden hebt geschreven. Het lijken soms wel erge jubelverhalen van Calvijn en anderen (niets ten nadelen van hen overigens, fijn dat het zo goed gaat!), maar jouw story is ook eerlijk: het is en blijft een constante struggle waar je de rest van je leven mee moet worstelen. En ik straks ook...
Ben het hele traject door in het MCL en wacht nu op de operatiedatum. We zitten dus ongeveer op hetzelfde punt Rose! Deze laatste weken vallen me best zwaar. Het hele traject is langzaam gestart en daardoor heb ik de tijd gehad voor een andere mindset, daarna zijn de gesprekken en voorlichtingen in een stroomversnelling gegaan. En nu is het wachten... In Leeuwarden is wel een wachtlijst. Het kan nu nog wel een week of acht duren. Ik merk dat dit me nu zwaar valt, want ik had zo gehoopt nog in 2016 geopereerd te worden...
Ik vind het heel waardevol wat je in de afgelopen maanden hebt geschreven. Het lijken soms wel erge jubelverhalen van Calvijn en anderen (niets ten nadelen van hen overigens, fijn dat het zo goed gaat!), maar jouw story is ook eerlijk: het is en blijft een constante struggle waar je de rest van je leven mee moet worstelen. En ik straks ook...
Ben het hele traject door in het MCL en wacht nu op de operatiedatum. We zitten dus ongeveer op hetzelfde punt Rose! Deze laatste weken vallen me best zwaar. Het hele traject is langzaam gestart en daardoor heb ik de tijd gehad voor een andere mindset, daarna zijn de gesprekken en voorlichtingen in een stroomversnelling gegaan. En nu is het wachten... In Leeuwarden is wel een wachtlijst. Het kan nu nog wel een week of acht duren. Ik merk dat dit me nu zwaar valt, want ik had zo gehoopt nog in 2016 geopereerd te worden...
dinsdag 13 december 2016 om 22:24
quote:Marels schreef op 13 december 2016 @ 15:20:
Nee, vind ik ook niet, maar dat werd hier eerder wel beweerd, dat dat een denkfout zou zijn.
Ik vind een glas wijn met een schaaltje chips of wat blokjes kaas op zaterdagavond ook een traktatie. Twee genietmomenten naar de kloten, dat wel, maar een traktatie
Nu is dat één glas wijn en een schaaltje chips, vroeger was het een fles wijn en een zak chips. Er zit progressie in
Maar er werd hier beweerd dat dat een kronkel in mijn kop is, dat je dat een traktatie vind, want dat kan een salade net zo goed zijn.
.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik het wel opvallend vind, dat je een glas wijn en chips een genietmomentje noemt.
Als je het zo blijft zien, dat ongezond eten genieten is en gezond eten niet, dan blijft het een probleem denk ik.
Nee, vind ik ook niet, maar dat werd hier eerder wel beweerd, dat dat een denkfout zou zijn.
Ik vind een glas wijn met een schaaltje chips of wat blokjes kaas op zaterdagavond ook een traktatie. Twee genietmomenten naar de kloten, dat wel, maar een traktatie
Nu is dat één glas wijn en een schaaltje chips, vroeger was het een fles wijn en een zak chips. Er zit progressie in
Maar er werd hier beweerd dat dat een kronkel in mijn kop is, dat je dat een traktatie vind, want dat kan een salade net zo goed zijn.
.
Ik moet eerlijk zeggen, dat ik het wel opvallend vind, dat je een glas wijn en chips een genietmomentje noemt.
Als je het zo blijft zien, dat ongezond eten genieten is en gezond eten niet, dan blijft het een probleem denk ik.
dinsdag 13 december 2016 om 22:26
quote:Marels schreef op 13 december 2016 @ 19:29:
Oh, ik denk ook niet dat ik die fixatie helemaal kwijt ben hoor.
Ik denk zelfs niet dat dat nooit zal gebeuren omdat, zoals iedereen hier zo fijn stelt, op gewicht komen en op gewicht blijven waarschijnlijk wel een levenslang gevecht zal blijven.
Wanneer ik de fixatie loslaat eet ik ook niet OF een speculaasje OF een blokje kaas, maar wordt het gedachtenloos en en.
Dat is mijn valkuil, gedachteloos vanalles in mijn mond stoppen. Dus misschien heb ik die fixatie wel nodig om gefocused te blijven.
Of verlegt mijn fixatie zich van ongezond bezig zijn met teveel eten naar een fixatie op alles volgens het boekje doen.Ik heb nou al een paar keer gezien dat je zo onaardig reageert. Waarom?
Oh, ik denk ook niet dat ik die fixatie helemaal kwijt ben hoor.
Ik denk zelfs niet dat dat nooit zal gebeuren omdat, zoals iedereen hier zo fijn stelt, op gewicht komen en op gewicht blijven waarschijnlijk wel een levenslang gevecht zal blijven.
Wanneer ik de fixatie loslaat eet ik ook niet OF een speculaasje OF een blokje kaas, maar wordt het gedachtenloos en en.
Dat is mijn valkuil, gedachteloos vanalles in mijn mond stoppen. Dus misschien heb ik die fixatie wel nodig om gefocused te blijven.
Of verlegt mijn fixatie zich van ongezond bezig zijn met teveel eten naar een fixatie op alles volgens het boekje doen.Ik heb nou al een paar keer gezien dat je zo onaardig reageert. Waarom?
dinsdag 13 december 2016 om 22:41
quote:gedanst schreef op 13 december 2016 @ 22:26:
[...]
Ik heb nou al een paar keer gezien dat je zo onaardig reageert. Waarom?Deze was gericht aan mij en ik heb hem absoluut niet als onaardig geinterpreteerd. Integendeel zelfs, Ben blij dat ze de moeite neemt om uitgebreid hardop te denken en de zorgvuldigheid om naar woorden te zoeken.
[...]
Ik heb nou al een paar keer gezien dat je zo onaardig reageert. Waarom?Deze was gericht aan mij en ik heb hem absoluut niet als onaardig geinterpreteerd. Integendeel zelfs, Ben blij dat ze de moeite neemt om uitgebreid hardop te denken en de zorgvuldigheid om naar woorden te zoeken.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
woensdag 14 december 2016 om 09:41
Ok ik heb niet alles nog gelezen alleen wat je op een dag eet Marels, wat ik mis zijn eiwitten???? Ik moet veel eiwitten eten, dus magere kwark, kipfilet, eitje.... en zuivel?? Want die mis ik ook bij jou. Ik begin de dag afwisselend met kwark met daarin een halve banaan en wat noten, of een cracotte, tussendoor 1 mandarijn en als lunch wissel ik ook, soms een boterham met 30+ kaas of smeerkaas, andere keer een salade met tonijn of gerookte kip of een cracotte. Ik maak vaak een wrap van ei met zalm en kruidenkaas die ik s middags tussendoor neem en dan s avonds, tja groente en vlees, klein beetje omdat ik slecht warm eet. Geen aardappels soms een beetje rijst en dan s avonds nog of kwark of iets anders. Tussendoor drink ik thee en 2 x opitimel of iets anders zonder suiker. Ik kan niet meer snoepen en snaaien, dump op alles waar suiker inzit... Eiwitten zorgen voor een verzadigd gevoel en je hebt ze nodig voor je spieren.
woensdag 14 december 2016 om 09:57
Die fixatie op eiwitten wil ik wel nader onderbouwd zien door het ziekenhuis. Ik heb altijd begrepen dat je in het Westen niet zo gauw een tekort aan eiwitten hebt, eerder een teveel.
Ik ga dat wel even goed navragen vandaag tijdens de screening.
Nou kom ik er makkelijk aan hoor ook al eet ik geen dierlijke producten want het zit plantaardig o.a. in bonen, linzen, tofu, plantaardige melk, volkorengranen, zaden, noten en hummus. Producten die ik regelmatig eet.
Ik ga dat wel even goed navragen vandaag tijdens de screening.
Nou kom ik er makkelijk aan hoor ook al eet ik geen dierlijke producten want het zit plantaardig o.a. in bonen, linzen, tofu, plantaardige melk, volkorengranen, zaden, noten en hummus. Producten die ik regelmatig eet.
woensdag 14 december 2016 om 10:04
Ik tikte al dat ik inderdaad gisteren aan weinig eiwitten zat
Sommige dagen ontbijt ik met brood, andere dagen wel met kwark oid.
Optimel promoten ze bij mij in het ziekenhuis ook maar ik ben er niet weg van. Chemische rotzooi. En vol met zoetstoffen, ik ben er niet weg van. En ik krijg last van mijn darmen van die overkill aan zoetstoffen. Heb het een tijdje gedaan maar snel weer mee gestopt.
In plaats daarvan drink ik dus halfvolle melk die ik verstop door t op te warmen en er drie druppels koffie bij te gooien Ik probeer zo wel aan mijn halve liter zuivel per dag te komen.
Gekookte eieren kan ik niet zo heel goed tegen trouwens dus dat doe ik ook niet. Ik dump er niet op ofzo maar het valt niet lekker.
Ik eet incidenteel wel eens een gekookt eitje op brood of door een salade maar een heel gekookt ei in één keer eten gaat niet zo lekker.
Ik eet trouwens ook maar heel weinig koolhydraten hoor, gisteren al met al misschien een halve aardappel gegeten. Ik probeer ze wel te eten vanwege het verzadigde gevoel, maar ik zit daar ook heel snel vol van. En dat zeggen ze ook in het ziekenhuis; eerst je vlees voor de eiwitten, dan groenten en als je dan nog plek hebt, koolhydraten.
Dat is één van de regels die dan wel weer ingebakken zitten in mijn systeem.
Sommige dagen ontbijt ik met brood, andere dagen wel met kwark oid.
Optimel promoten ze bij mij in het ziekenhuis ook maar ik ben er niet weg van. Chemische rotzooi. En vol met zoetstoffen, ik ben er niet weg van. En ik krijg last van mijn darmen van die overkill aan zoetstoffen. Heb het een tijdje gedaan maar snel weer mee gestopt.
In plaats daarvan drink ik dus halfvolle melk die ik verstop door t op te warmen en er drie druppels koffie bij te gooien Ik probeer zo wel aan mijn halve liter zuivel per dag te komen.
Gekookte eieren kan ik niet zo heel goed tegen trouwens dus dat doe ik ook niet. Ik dump er niet op ofzo maar het valt niet lekker.
Ik eet incidenteel wel eens een gekookt eitje op brood of door een salade maar een heel gekookt ei in één keer eten gaat niet zo lekker.
Ik eet trouwens ook maar heel weinig koolhydraten hoor, gisteren al met al misschien een halve aardappel gegeten. Ik probeer ze wel te eten vanwege het verzadigde gevoel, maar ik zit daar ook heel snel vol van. En dat zeggen ze ook in het ziekenhuis; eerst je vlees voor de eiwitten, dan groenten en als je dan nog plek hebt, koolhydraten.
Dat is één van de regels die dan wel weer ingebakken zitten in mijn systeem.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 10:07
quote:Pinacolada2.0 schreef op 14 december 2016 @ 09:57:
Die fixatie op eiwitten wil ik wel nader onderbouwd zien door het ziekenhuis. Ik heb altijd begrepen dat je in het Westen niet zo gauw een tekort aan eiwitten hebt, eerder een teveel.
Ik ga dat wel even goed navragen vandaag tijdens de screening.
Nou kom ik er makkelijk aan hoor ook al eet ik geen dierlijke producten want het zit plantaardig o.a. in bonen, linzen, tofu, plantaardige melk, volkorengranen, zaden, noten en hummus. Producten die ik regelmatig eet.
Die fixatie op eiwitten is tweeledig; enerzijds neem je bepaalde voedingsstoffen minder goed op vanwege de bypass en moet je ze dus door voeding aanvullen. Extra eiwitten eten dus.
Anderzijds val je in de periode na je operatie extreem snel af waardoor je extra eiwitten binnen moet krijgen om te zorgen dat je spieren een beetje up to date blijven.
Ik ben maar een stumper dus kan het niet goed uitleggen natuurlijk, maar die fixatie op eiwitten is dus wel onderbouwd.
Die fixatie op eiwitten wil ik wel nader onderbouwd zien door het ziekenhuis. Ik heb altijd begrepen dat je in het Westen niet zo gauw een tekort aan eiwitten hebt, eerder een teveel.
Ik ga dat wel even goed navragen vandaag tijdens de screening.
Nou kom ik er makkelijk aan hoor ook al eet ik geen dierlijke producten want het zit plantaardig o.a. in bonen, linzen, tofu, plantaardige melk, volkorengranen, zaden, noten en hummus. Producten die ik regelmatig eet.
Die fixatie op eiwitten is tweeledig; enerzijds neem je bepaalde voedingsstoffen minder goed op vanwege de bypass en moet je ze dus door voeding aanvullen. Extra eiwitten eten dus.
Anderzijds val je in de periode na je operatie extreem snel af waardoor je extra eiwitten binnen moet krijgen om te zorgen dat je spieren een beetje up to date blijven.
Ik ben maar een stumper dus kan het niet goed uitleggen natuurlijk, maar die fixatie op eiwitten is dus wel onderbouwd.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 10:14
quote:Miss.Marissie schreef op 13 december 2016 @ 22:14:
Ben het hele traject door in het MCL en wacht nu op de operatiedatum. We zitten dus ongeveer op hetzelfde punt Rose! Deze laatste weken vallen me best zwaar. Het hele traject is langzaam gestart en daardoor heb ik de tijd gehad voor een andere mindset, daarna zijn de gesprekken en voorlichtingen in een stroomversnelling gegaan. En nu is het wachten... In Leeuwarden is wel een wachtlijst. Het kan nu nog wel een week of acht duren. Ik merk dat dit me nu zwaar valt, want ik had zo gehoopt nog in 2016 geopereerd te worden...
Heb jij de 2e voorlichting al gehad?
Toen ik begon met het traject werd mij, onder voorbehoud natuurlijk, ook verteld dat het waarschijnlijk was dat ik eind 2016 nog geopereerd zou worden.
Maar ik heb mijn traject 6 weken moeten onderbreken omdat ik er een paar dagen voor de screening achter kwam dat ik zwanger was.
Onverwacht maar wel erg gewenst (anderhalf jaar geleden gestopt met de pil ivm kinderwens, maar door mijn obesitas en medicijn gebruik van vriend gingen we er van uit dat dit op de natuurlijke weg niet zou gaan lukken. En het lukte het eerste jaar dus ook niet. Toen ben ik het traject ingegaan en 4 maanden later was het raak. Zal je net zien)
Traject dus stopgezet en onder toezicht van gynaecoloog. Helaas is het een miskraam geworden en in overleg met de gynaecoloog besloten om toch eerst de operatie te ondergaan ivm de extra risico's van een zwangerschap met dit gewicht.
Gelukkig kon ik meteen door met het traject en werd de screening meteen weer ingepland, maar ik ging er al niet meer van uit dat ik nog voor de jaarwisseling geholpen zou worden.
Pinacolada2.0 succes met je screening vandaag!
Ben het hele traject door in het MCL en wacht nu op de operatiedatum. We zitten dus ongeveer op hetzelfde punt Rose! Deze laatste weken vallen me best zwaar. Het hele traject is langzaam gestart en daardoor heb ik de tijd gehad voor een andere mindset, daarna zijn de gesprekken en voorlichtingen in een stroomversnelling gegaan. En nu is het wachten... In Leeuwarden is wel een wachtlijst. Het kan nu nog wel een week of acht duren. Ik merk dat dit me nu zwaar valt, want ik had zo gehoopt nog in 2016 geopereerd te worden...
Heb jij de 2e voorlichting al gehad?
Toen ik begon met het traject werd mij, onder voorbehoud natuurlijk, ook verteld dat het waarschijnlijk was dat ik eind 2016 nog geopereerd zou worden.
Maar ik heb mijn traject 6 weken moeten onderbreken omdat ik er een paar dagen voor de screening achter kwam dat ik zwanger was.
Onverwacht maar wel erg gewenst (anderhalf jaar geleden gestopt met de pil ivm kinderwens, maar door mijn obesitas en medicijn gebruik van vriend gingen we er van uit dat dit op de natuurlijke weg niet zou gaan lukken. En het lukte het eerste jaar dus ook niet. Toen ben ik het traject ingegaan en 4 maanden later was het raak. Zal je net zien)
Traject dus stopgezet en onder toezicht van gynaecoloog. Helaas is het een miskraam geworden en in overleg met de gynaecoloog besloten om toch eerst de operatie te ondergaan ivm de extra risico's van een zwangerschap met dit gewicht.
Gelukkig kon ik meteen door met het traject en werd de screening meteen weer ingepland, maar ik ging er al niet meer van uit dat ik nog voor de jaarwisseling geholpen zou worden.
Pinacolada2.0 succes met je screening vandaag!
woensdag 14 december 2016 om 10:23
Ik lees al een hele tijd stilletjes mee, Marels wat kan ik jouw eerlijkheid waarderen! Je hebt al veel bereikt, wees er trots op. Je hebt een mooi doel voor ogen, een gezond gewicht behalen.
Eigenlijk lees ik bij iedereen hetzelfde doel: Een gezond gewicht bereiken en of behouden! Dit bindt ons dames, we willen allemaal het liefste slank zijn en blijven. Alleen bewandelen we allemaal een andere weg, naar dat ene doel! Ieder haar eigen keuze, sommige keuzes kan ik goed volgen andere keuzes snap ik minder goed. In die discussies wil ik me niet teveel mengen, ik lees graag mee om daaruit nuttige informatie te halen en ervaringen te delen. Met vallen en opstaan, heb ik ook veel geleerd. Mijn keuzes in dingen werden ook niet altijd begrepen. Lekker belangrijk denk ik nu..
Mijn weg: Ik had obesitas ( 1.72 lang, 105.6 kilo) Ik leefde ontzettend ongezond. Ik dronk en rookte teveel, at ongezond en in mijn gedachten was de sportschool altijd gesloten. Is dat een eigen schuld dikke bult verhaal Dasoli? Ja dat is het... iets anders kan ik er niet van maken. Het was mijn eigen gedrag.
Ik was doodongeluk en besefte ook wel: Ik moet iets doen, maar waar begin ik? Met lood in mijn schoenen naar de huisarts voor advies. Ik wilde haar voorstellen om het roer dan maar 180 graden om te gooien. Ik ga vanaf nu stoppen met al mijn ongezonde gewoontes/verslavingen. Cold Turkey, dat moest gewoon van mezelf.
Mijn huisarts vond mijn ambitie erg ambiteus, maar ik wilde het liefst met alles tegelijkertijd stoppen. Dan hebben we het ook maar gehad was mijn gedachten. Mijn huisarts heeft mij medisch gecontroleerd, om te kijken of het verantwoord is. Ik kreeg groen licht! Ze zei: Mail me gerust als er iets is, hou vol! En ik wil je iedere week even zien, zodat ik je in de gaten kan houden.
Eenmaal thuis heb ik alles weggegooid: Sigaretten wijn frisdrank chips koekjes enz. Als het niet in de schijf van vijf staat, weg ermee! Gezonde producten ervoor terug: Spa, fruit, volkorenbrood, kwark enz. En daar zat ik dan met mijn grote bek. Ik doe dat wel even!
Dat viel even vies tegen zeg! Ik luste best een wijntje en mijn peuk miste ik ook enorm. Ik had ontwenningsverschijnselen en voelde me best beroerd. Wilde ik dit nou echt? Ja dit wil ik... Mijn huisarts zei: Ontwenningsverschijnselen zijn van tijdelijke aard, je gaat niet dood. Doorgaan, nu ploegen, zwoegen en zaaien. Straks de oogst, dat hield ik mezelf voor!
Dit hield ik voor ogen... Mijn wekelijkse gesprekken met de huisarts deden mij goed. Ineens was de sportschool in mijn hoofd ook weer open! De kilo's vlogen eraf! Ik ging mezelf met de week beter voelen, zou maatje 36/38 gaan lukken. Ik heb er elf maanden over gedaan, maar het lukte! Mijn streefgewicht behaald: 62.0 kilo. (BMI 21.0) En nu... op gewicht blijven..
Mijn wedstrijd tegen de overtollige kilo's, de alcohol en de peuken heb ik gewonnen. Nu is het spelletje over, de complimenten nemen af. Om eerlijk te zijn vond ik afvallen best leuk om te doen, op de ontwenningsfase na! Boven mezelf uitstijgen, iedereen verbazen, inclusief mezelf. Maar goed, nu heb ik dat mooie maatje! Tevreden, jazeker!
Maar het behouden valt vies tegen. Ik mag van mezelf tussen de 61 en 63 kilo wegen. Vanmorgen woog ik 62.9 ( uitkijken Dasoli) Heel af en toe zondig ik wel weer eens ( zeg 2x per maand gemiddeld) Deze maand is het 1 slagroomsoesje geweest op mijn moeders 65ste verjaardag.
Alcohol en sigaretten heb ik definitief vaarwel gezegd. Nu pas besef ik dingen: Wat ik deed was gekkenwerk, 42 kilo in 11 maanden tijd. Kappen met alles en dat 11 maanden non-stop volhouden. En nu, behouden en levenslang uitkijken geblazer.
Een balans vinden, wat is normaal, wat is gezond, wat is redelijk! Meningen blijven daarover verschillen. Wel heb ik geleerd dat positiviteit veel brengt! Ik keek erg naar wat kan ik, wat mag ik wel! Sporten is nu een hobby van me, vooral wandelen! Ik wandel kilometers, zalig.
Als je bij gezond alleen aan selderij en paprikareepjes denkt, ben je snel het afvallen beu. Ik maakte houmous dipsausjes erbij! Olijven marineerde ik in heerlijke kruiden, enz..
Ik geniet van jullie verhalen, en respect voor ieder! Je hoeft elkaars keuzes niet altijd te begrijpen. We hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen, en dat bindt. De toekomst zal uitwijzen of ik goed heb gedaan aan mijn eigen keuzes. Ben pas een half jaar op streefgewicht, en heb best angst voor het jojo effect. GBP durfde ik niet, en daarom heb ik ook wel bewondering voor dames die deze moeilijke stap wel durven te nemen.
Mijn huisarts is positief gestemd en zegt zo tof: Ik blijf je in de gaten houden de eerste 5 jaar! We gaan deze winst niet meer weggeven toch?! Nee dat ben ik niet van plan.. Maar wat is op gewicht blijven moeilijk zeg, ik heb levenslang, zoals de meeste dames!
Zet hem op allemaal, succes..
Eigenlijk lees ik bij iedereen hetzelfde doel: Een gezond gewicht bereiken en of behouden! Dit bindt ons dames, we willen allemaal het liefste slank zijn en blijven. Alleen bewandelen we allemaal een andere weg, naar dat ene doel! Ieder haar eigen keuze, sommige keuzes kan ik goed volgen andere keuzes snap ik minder goed. In die discussies wil ik me niet teveel mengen, ik lees graag mee om daaruit nuttige informatie te halen en ervaringen te delen. Met vallen en opstaan, heb ik ook veel geleerd. Mijn keuzes in dingen werden ook niet altijd begrepen. Lekker belangrijk denk ik nu..
Mijn weg: Ik had obesitas ( 1.72 lang, 105.6 kilo) Ik leefde ontzettend ongezond. Ik dronk en rookte teveel, at ongezond en in mijn gedachten was de sportschool altijd gesloten. Is dat een eigen schuld dikke bult verhaal Dasoli? Ja dat is het... iets anders kan ik er niet van maken. Het was mijn eigen gedrag.
Ik was doodongeluk en besefte ook wel: Ik moet iets doen, maar waar begin ik? Met lood in mijn schoenen naar de huisarts voor advies. Ik wilde haar voorstellen om het roer dan maar 180 graden om te gooien. Ik ga vanaf nu stoppen met al mijn ongezonde gewoontes/verslavingen. Cold Turkey, dat moest gewoon van mezelf.
Mijn huisarts vond mijn ambitie erg ambiteus, maar ik wilde het liefst met alles tegelijkertijd stoppen. Dan hebben we het ook maar gehad was mijn gedachten. Mijn huisarts heeft mij medisch gecontroleerd, om te kijken of het verantwoord is. Ik kreeg groen licht! Ze zei: Mail me gerust als er iets is, hou vol! En ik wil je iedere week even zien, zodat ik je in de gaten kan houden.
Eenmaal thuis heb ik alles weggegooid: Sigaretten wijn frisdrank chips koekjes enz. Als het niet in de schijf van vijf staat, weg ermee! Gezonde producten ervoor terug: Spa, fruit, volkorenbrood, kwark enz. En daar zat ik dan met mijn grote bek. Ik doe dat wel even!
Dat viel even vies tegen zeg! Ik luste best een wijntje en mijn peuk miste ik ook enorm. Ik had ontwenningsverschijnselen en voelde me best beroerd. Wilde ik dit nou echt? Ja dit wil ik... Mijn huisarts zei: Ontwenningsverschijnselen zijn van tijdelijke aard, je gaat niet dood. Doorgaan, nu ploegen, zwoegen en zaaien. Straks de oogst, dat hield ik mezelf voor!
Dit hield ik voor ogen... Mijn wekelijkse gesprekken met de huisarts deden mij goed. Ineens was de sportschool in mijn hoofd ook weer open! De kilo's vlogen eraf! Ik ging mezelf met de week beter voelen, zou maatje 36/38 gaan lukken. Ik heb er elf maanden over gedaan, maar het lukte! Mijn streefgewicht behaald: 62.0 kilo. (BMI 21.0) En nu... op gewicht blijven..
Mijn wedstrijd tegen de overtollige kilo's, de alcohol en de peuken heb ik gewonnen. Nu is het spelletje over, de complimenten nemen af. Om eerlijk te zijn vond ik afvallen best leuk om te doen, op de ontwenningsfase na! Boven mezelf uitstijgen, iedereen verbazen, inclusief mezelf. Maar goed, nu heb ik dat mooie maatje! Tevreden, jazeker!
Maar het behouden valt vies tegen. Ik mag van mezelf tussen de 61 en 63 kilo wegen. Vanmorgen woog ik 62.9 ( uitkijken Dasoli) Heel af en toe zondig ik wel weer eens ( zeg 2x per maand gemiddeld) Deze maand is het 1 slagroomsoesje geweest op mijn moeders 65ste verjaardag.
Alcohol en sigaretten heb ik definitief vaarwel gezegd. Nu pas besef ik dingen: Wat ik deed was gekkenwerk, 42 kilo in 11 maanden tijd. Kappen met alles en dat 11 maanden non-stop volhouden. En nu, behouden en levenslang uitkijken geblazer.
Een balans vinden, wat is normaal, wat is gezond, wat is redelijk! Meningen blijven daarover verschillen. Wel heb ik geleerd dat positiviteit veel brengt! Ik keek erg naar wat kan ik, wat mag ik wel! Sporten is nu een hobby van me, vooral wandelen! Ik wandel kilometers, zalig.
Als je bij gezond alleen aan selderij en paprikareepjes denkt, ben je snel het afvallen beu. Ik maakte houmous dipsausjes erbij! Olijven marineerde ik in heerlijke kruiden, enz..
Ik geniet van jullie verhalen, en respect voor ieder! Je hoeft elkaars keuzes niet altijd te begrijpen. We hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen, en dat bindt. De toekomst zal uitwijzen of ik goed heb gedaan aan mijn eigen keuzes. Ben pas een half jaar op streefgewicht, en heb best angst voor het jojo effect. GBP durfde ik niet, en daarom heb ik ook wel bewondering voor dames die deze moeilijke stap wel durven te nemen.
Mijn huisarts is positief gestemd en zegt zo tof: Ik blijf je in de gaten houden de eerste 5 jaar! We gaan deze winst niet meer weggeven toch?! Nee dat ben ik niet van plan.. Maar wat is op gewicht blijven moeilijk zeg, ik heb levenslang, zoals de meeste dames!
Zet hem op allemaal, succes..
woensdag 14 december 2016 om 10:24
Spannend Marissie!
Je hebt alleen dit topic door gelezen dus dan heb je vast gemist dat ik ook die frustratie gehad heb hoor. Ik ging 24 augustus voor de screening en moest door een voortraject. Dat vond ik op zich prima, maar het was enorm frustrerend dat de periode tussen de afspraken met de psycholoog soms een maand was, puur omdat zij het druk had. Dus ik moest eind november nog eens voor een afspraak en waar ik gehoopt het op december of januari dacht ik al dat het nu minstens februari of later zou worden.
Ik kreeg een go van de psych, moest twee dagen later bij de chirurg komen voor mijn definitieve go. En het was op, ik meen 30 november, dat ik mijn datum kreeg. 16 december
Dus maar een goeie twee weken later.
Om aan te geven; het kan heel snel gaan. En uiteindelijk heb ik nu het idee dat ik door het traject gevlógen ben, terwijl het me toen zo oneindig leek.
Rose, dat is ook wel heftig zeg
Hadden je problemen om zwanger te worden ook te maken met je overgewicht? Of had dat een andere oorzaak?
Je hebt alleen dit topic door gelezen dus dan heb je vast gemist dat ik ook die frustratie gehad heb hoor. Ik ging 24 augustus voor de screening en moest door een voortraject. Dat vond ik op zich prima, maar het was enorm frustrerend dat de periode tussen de afspraken met de psycholoog soms een maand was, puur omdat zij het druk had. Dus ik moest eind november nog eens voor een afspraak en waar ik gehoopt het op december of januari dacht ik al dat het nu minstens februari of later zou worden.
Ik kreeg een go van de psych, moest twee dagen later bij de chirurg komen voor mijn definitieve go. En het was op, ik meen 30 november, dat ik mijn datum kreeg. 16 december
Dus maar een goeie twee weken later.
Om aan te geven; het kan heel snel gaan. En uiteindelijk heb ik nu het idee dat ik door het traject gevlógen ben, terwijl het me toen zo oneindig leek.
Rose, dat is ook wel heftig zeg
Hadden je problemen om zwanger te worden ook te maken met je overgewicht? Of had dat een andere oorzaak?
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 10:41
quote:Marels schreef op 14 december 2016 @ 10:24:
Rose, dat is ook wel heftig zeg
Hadden je problemen om zwanger te worden ook te maken met je overgewicht? Of had dat een andere oorzaak?
Dat weten we niet, we hebben nooit onderzoeken gehad
Maar mijn vriend gebruikte bepaalde medicijnen ivm een chronische ziekte en toen hij hier mee begon heeft de arts aangegeven dat dit schadelijk was voor de voortplanting en dat hij moest gaan nadenken om eventueel wat in te laten vriezen voor een toekomstige kinderwens. Destijds was hij hier totaal niet mee bezig en heeft dat dus ook niet gedaan.
Die medicijnen gebruikt hij al een hele tijd niet meer, maar dit zat wel in ons achterhoofd.
Tel daar mijn obesitas bij op en we staan al 2-0 achter zeg maar.
Maar goed het werkt dus wel
Rose, dat is ook wel heftig zeg
Hadden je problemen om zwanger te worden ook te maken met je overgewicht? Of had dat een andere oorzaak?
Dat weten we niet, we hebben nooit onderzoeken gehad
Maar mijn vriend gebruikte bepaalde medicijnen ivm een chronische ziekte en toen hij hier mee begon heeft de arts aangegeven dat dit schadelijk was voor de voortplanting en dat hij moest gaan nadenken om eventueel wat in te laten vriezen voor een toekomstige kinderwens. Destijds was hij hier totaal niet mee bezig en heeft dat dus ook niet gedaan.
Die medicijnen gebruikt hij al een hele tijd niet meer, maar dit zat wel in ons achterhoofd.
Tel daar mijn obesitas bij op en we staan al 2-0 achter zeg maar.
Maar goed het werkt dus wel
woensdag 14 december 2016 om 10:51
Achteraf heel dom van mijzelf maar met de screening bij de internist, en ook bij anesthesie had ik niet verwacht dat ik mij helemaal uit moest kleden (op onderbroek na)
Daar schrok ik een beetje van en ik had ook weer ingewikkelde kleren aan natuurlijk met een panty en een jurkje
Waarschijnlijk weet jij dit wel Pinacolada2.0 maar voor het geval dat je net zo clueless bent als ik, dan kan je er rekening mee houden
(verder nooit in het ziekenhuis geweest of onderzoeken gehad, dus ik dacht meten, wegen, bloeddruk en wegwezen)
Daar schrok ik een beetje van en ik had ook weer ingewikkelde kleren aan natuurlijk met een panty en een jurkje
Waarschijnlijk weet jij dit wel Pinacolada2.0 maar voor het geval dat je net zo clueless bent als ik, dan kan je er rekening mee houden
(verder nooit in het ziekenhuis geweest of onderzoeken gehad, dus ik dacht meten, wegen, bloeddruk en wegwezen)
.
woensdag 14 december 2016 om 11:17
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 11:42
Respect hoor Dasoli!
Fijn dat je er baat bij hebt Marels!
Als je niet kunt zingen val je gegarandeerd af als je meedoet aan The Voice. Pffff mijn vriend in de bocht, flauwww .
We zijn onderweg naar het zh. Begin nu wel een beetje zenuwachtig te worden.
Mijn moeder heeft op mijn verzoek een etenslevensloop geschreven van baby tot puberteit. Wel leuk om te lezen maar ook handig voor de screening.
Fijn dat je er baat bij hebt Marels!
Als je niet kunt zingen val je gegarandeerd af als je meedoet aan The Voice. Pffff mijn vriend in de bocht, flauwww .
We zijn onderweg naar het zh. Begin nu wel een beetje zenuwachtig te worden.
Mijn moeder heeft op mijn verzoek een etenslevensloop geschreven van baby tot puberteit. Wel leuk om te lezen maar ook handig voor de screening.
woensdag 14 december 2016 om 11:52
quote:Marels schreef op 14 december 2016 @ 11:17:
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
Jammer weer deze post
Niemand veroordeelt je hier, kritisch zijn sommigen wel. Zoals ik
Jammer dat jij kritiek zo slecht opvat.
Doe er wat mee, probeer eens zo eerlijk naar je zelf te zijn om toe te geven of er een kern van waarheid in die kritiek zit.
Veel succes verder
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
Jammer weer deze post
Niemand veroordeelt je hier, kritisch zijn sommigen wel. Zoals ik
Jammer dat jij kritiek zo slecht opvat.
Doe er wat mee, probeer eens zo eerlijk naar je zelf te zijn om toe te geven of er een kern van waarheid in die kritiek zit.
Veel succes verder
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 14 december 2016 om 11:59
quote:Marels schreef op 14 december 2016 @ 11:17:
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan Gaat je lukken! Je bent nu ~45kg kwijt toch? Je lichaam komt ook telkens in een nieuwe fase, het is ook niet niets voor je lijf om zich aan te passen, net als het voor je psyche niet niets is. Hormonen worden anders gerangschikt, je verliest vet en dat zit ook niet stil (o.a. hormoon productie) en je eet anders. Misschien is er voor iedere fase wel een 'optimaal eetpatroon.' En misschien moet je lijf toch even wennen aan die aardbeving 8.5 op de schaal van Richter
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan Gaat je lukken! Je bent nu ~45kg kwijt toch? Je lichaam komt ook telkens in een nieuwe fase, het is ook niet niets voor je lijf om zich aan te passen, net als het voor je psyche niet niets is. Hormonen worden anders gerangschikt, je verliest vet en dat zit ook niet stil (o.a. hormoon productie) en je eet anders. Misschien is er voor iedere fase wel een 'optimaal eetpatroon.' En misschien moet je lijf toch even wennen aan die aardbeving 8.5 op de schaal van Richter
woensdag 14 december 2016 om 12:14
woensdag 14 december 2016 om 13:07
* Meeleesmodus uit*
Marels, ik volg je topic(s) al vanaf het begin met veel interesse. Ik word a.s. vrijdag precies een jaar na jouw operatie geopereerd (gastric bypass). Inmiddels heb ik al heel veel kennis opgedaan (mede dankzij dit topic) en zie ik het zitten! Ik ben wat zenuwachtig voor de operatie, maar ik kijk uit naar het afvalproces.
Die -50 lukt je hopelijk! Zoiets is ook mijn doel. Succes vrijdag in het ziekenhuis.
Verder ook de anderen succes met hun traject! Het lijkt me fijn om hier mee te komen schrijven na de operatie.
Marels, ik volg je topic(s) al vanaf het begin met veel interesse. Ik word a.s. vrijdag precies een jaar na jouw operatie geopereerd (gastric bypass). Inmiddels heb ik al heel veel kennis opgedaan (mede dankzij dit topic) en zie ik het zitten! Ik ben wat zenuwachtig voor de operatie, maar ik kijk uit naar het afvalproces.
Die -50 lukt je hopelijk! Zoiets is ook mijn doel. Succes vrijdag in het ziekenhuis.
Verder ook de anderen succes met hun traject! Het lijkt me fijn om hier mee te komen schrijven na de operatie.
