Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 13:09
woensdag 14 december 2016 om 13:35
Nee, ik volg geen predieet. Dat is niet verplicht bij mijn ziekenhuis. Mijn basis eetpatroon is al van nature redelijk gezond, dus ik voel me niet heel ongezond ofzo (voor zover dat kan met morbide obesitas 
). Ik word in het zuiden des lands geopereerd. Ik heb het idee dat ik redelijk fit de operatie in ga. Mijn gewicht is al ruim een jaar heel stabiel. Ik blijf een beetje vaag in verband met herkenbaarheid. Ik woon in het oosten van het land.
). Ik word in het zuiden des lands geopereerd. Ik heb het idee dat ik redelijk fit de operatie in ga. Mijn gewicht is al ruim een jaar heel stabiel. Ik blijf een beetje vaag in verband met herkenbaarheid. Ik woon in het oosten van het land.
woensdag 14 december 2016 om 14:17
Wij moesten dat wel, om de lever te laten krimpen.
Ze zeiden tegen ons dat dat moest omdat je lever voor je maag ligt en als je die dus laat slinken met een pre-dieet kan de chirurg makkelijker bij je maag.
Maar ik weet ook dat andere ziekenhuizen dat niet doen.
Heel veel succes iig voor vrijdag!
Mag ik trouwens vragen waarom je helemaal naar een ziekenhuis in het zonnige zuiden gaat als je zelf in het Oosten woont?
Staan ze bijzonder goed aangeschreven ofzo?
Ik had het geluk dat één van de best aangeschreven ziekenhuizen toevallig ook het dichtstbijzijnde was. Keuze snel gemaakt dus, hoewel ik ook wel eens voor een oriënterend gesprek geweest ben in een ander ziekenhuis.
Ze zeiden tegen ons dat dat moest omdat je lever voor je maag ligt en als je die dus laat slinken met een pre-dieet kan de chirurg makkelijker bij je maag.
Maar ik weet ook dat andere ziekenhuizen dat niet doen.
Heel veel succes iig voor vrijdag!
Mag ik trouwens vragen waarom je helemaal naar een ziekenhuis in het zonnige zuiden gaat als je zelf in het Oosten woont?
Staan ze bijzonder goed aangeschreven ofzo?
Ik had het geluk dat één van de best aangeschreven ziekenhuizen toevallig ook het dichtstbijzijnde was. Keuze snel gemaakt dus, hoewel ik ook wel eens voor een oriënterend gesprek geweest ben in een ander ziekenhuis.
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 14:19
Mijn gewicht was trouwens ook heel stabiel. Stabiel 130 kilo, dat wel, maar stabiel.
Ik geloof niet dat dat persé een teken is dat je gezond bent.
Sowieso is 130 kilo nooit echt gezond, maar het is ook niet omdat je gewicht stabiel is dat je gezond bent.
Ik slikte bijvoorbeeld wel pillen voor mijn hoge bloeddruk en als je zo zwaar bent dat je een GBP nodig hebt is je lijf nooit écht gezond denk ik.
En wacht maar, over een half jaar, dan weet je pas wat een goede conditie is en dan verbaas je je erover dat je niet besefte hoe zeer je overgewicht je beperkte
Ik geloof niet dat dat persé een teken is dat je gezond bent.
Sowieso is 130 kilo nooit echt gezond, maar het is ook niet omdat je gewicht stabiel is dat je gezond bent.
Ik slikte bijvoorbeeld wel pillen voor mijn hoge bloeddruk en als je zo zwaar bent dat je een GBP nodig hebt is je lijf nooit écht gezond denk ik.
En wacht maar, over een half jaar, dan weet je pas wat een goede conditie is en dan verbaas je je erover dat je niet besefte hoe zeer je overgewicht je beperkte
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 14:45
Ik ken de theorie over het pre-dieet inderdaad, maar dit ziekenhuis gelooft er niet in.
Ik weeg stabiel 125 kilo. Geen hoge bloeddruk of diabetes/hart- vaatziekten. Ik merk het inderdaad wel aan mijn conditie dat ik te zwaar ben. Ik ervaar ook wel lichamelijke beperkingen/bewegingsvrijheid, wat last van gewrichten, maar omdat ik nu nog geen ziektes en weinig klachten heb, denk ik dat er redelijk op tijd bij ben. Maar dat mijn overgewicht me beperkt en dat mijn gewicht niet gezond is, dat moge duidelijk zijn. Anders begin je natuurlijk niet aan zo'n operatie.
Ik kijk vooral uit naar weer makkelijk trappen kunnen oplopen, veters fatsoenlijk kunnen strikken zonder een buik in de weg en makkelijk in terrasstoeltjes/achtbanen/vliegtuigstoelen passen. Dat is de laatste 15 kilo toch wel een dingetje geworden
Ik heb familie in het zuiden wonen en ben daar opgegroeid, het Rijnstate beviel me niet qua aanpak, plus de planning was nogal nauwkeurig aangezien ik niet teveel studievertraging wil oplopen. Vandaar voor de kerstvakantie. En dit ziekenhuis dacht in alles mee. Heel fijn
De chirurg staat ook goed aangeschreven.
Ik weeg stabiel 125 kilo. Geen hoge bloeddruk of diabetes/hart- vaatziekten. Ik merk het inderdaad wel aan mijn conditie dat ik te zwaar ben. Ik ervaar ook wel lichamelijke beperkingen/bewegingsvrijheid, wat last van gewrichten, maar omdat ik nu nog geen ziektes en weinig klachten heb, denk ik dat er redelijk op tijd bij ben. Maar dat mijn overgewicht me beperkt en dat mijn gewicht niet gezond is, dat moge duidelijk zijn. Anders begin je natuurlijk niet aan zo'n operatie.
Ik kijk vooral uit naar weer makkelijk trappen kunnen oplopen, veters fatsoenlijk kunnen strikken zonder een buik in de weg en makkelijk in terrasstoeltjes/achtbanen/vliegtuigstoelen passen. Dat is de laatste 15 kilo toch wel een dingetje geworden
Ik heb familie in het zuiden wonen en ben daar opgegroeid, het Rijnstate beviel me niet qua aanpak, plus de planning was nogal nauwkeurig aangezien ik niet teveel studievertraging wil oplopen. Vandaar voor de kerstvakantie. En dit ziekenhuis dacht in alles mee. Heel fijn
De chirurg staat ook goed aangeschreven.
woensdag 14 december 2016 om 15:45
Ik moet ook een pré-dieet ivm het krimpen van de lever, maar ik heb ook wel eens gelezen dat sommige ziekenhuizen verplichten om eerst 6 of 10 kilo af moeten vallen voor ze geopereerd worden.
Mede zodat het met de operatie makkelijker gaat, maar ook om te laten zien dat de 'patiënt' het serieus neemt en een verandering van eetpatroon kan aantonen.
Succes met de operatie blauwebes
Mede zodat het met de operatie makkelijker gaat, maar ook om te laten zien dat de 'patiënt' het serieus neemt en een verandering van eetpatroon kan aantonen.
Succes met de operatie blauwebes
woensdag 14 december 2016 om 17:14
quote:jules schreef op 13 december 2016 @ 22:22:
[...]
Dat begrijp ik, maar ik probeer hier mee te laten zien dat meer eten misschien wel juist de clue is.Maar meer eten gaat niet zo gemakkelijk met een GBP, ik zit na 1 boterham gewoon vol, dat werkt inderdaad vaak wel bij iemand zonder GBP maar met werkt het toch net allemaal even anders
[...]
Dat begrijp ik, maar ik probeer hier mee te laten zien dat meer eten misschien wel juist de clue is.Maar meer eten gaat niet zo gemakkelijk met een GBP, ik zit na 1 boterham gewoon vol, dat werkt inderdaad vaak wel bij iemand zonder GBP maar met werkt het toch net allemaal even anders
woensdag 14 december 2016 om 19:11
quote:mimami schreef op 14 december 2016 @ 17:14:
[...]
Maar meer eten gaat niet zo gemakkelijk met een GBP, ik zit na 1 boterham gewoon vol, dat werkt inderdaad vaak wel bij iemand zonder GBP maar met werkt het toch net allemaal even andersIk snap dat het anders is qua hoeveelheden, maar voor de rest werkt het lichaam toch nog hetzelfde? Je hoeft dan geen hele maaltijden te vergroten, maar bv een extra eetmoment inlassen met bv een cracker en 30+ kaas of een schaaltje kwark. Of is dat juist ook erg slecht; een extra eetmoment inlassen?
[...]
Maar meer eten gaat niet zo gemakkelijk met een GBP, ik zit na 1 boterham gewoon vol, dat werkt inderdaad vaak wel bij iemand zonder GBP maar met werkt het toch net allemaal even andersIk snap dat het anders is qua hoeveelheden, maar voor de rest werkt het lichaam toch nog hetzelfde? Je hoeft dan geen hele maaltijden te vergroten, maar bv een extra eetmoment inlassen met bv een cracker en 30+ kaas of een schaaltje kwark. Of is dat juist ook erg slecht; een extra eetmoment inlassen?
woensdag 14 december 2016 om 19:50
Nou ik ben 4 cm gekrompen lol. Ik dacht altijd dat ik 1.68 cm was. BMI 41 en 113,1 kilo bij 1.64 cm.
Dietiste had weinig tijd, dat werd afgeraffeld. Ik helemaal dagboek bijgehouden, werd geen blik waardig gegund. Oh je eet gezond overdag, 's avonds is je valkuil (klopt). Ze gaat eens goed in het plantaardige eiwitten verhaal duiken. Ik denk zelf dat er wel een mouw aan te passen is. Psychologe had gelukkig wel interesse in eetdagboek en heb wel aangegeven aan haar dat het bij de dietiste afgeraffeld werd.
Daarna fysio, beweegschema gehad en kracht hand gemeten. Heb minder kracht dan gemiddeld, heeft waarschijnlijk ook te maken met voorheen carpaal tunnelsyndroom.
Vervolgens medische voorgeschiedenis en bloeddruk, gewicht en lengte. Middenrifbreukje kan problemen geven bij sleeve. Moet gegevens onderzoek destijds opvragen (gastroscopie).
Lactose intolerantie en veganisme kunnen weer problemen geven bij gastric bypass.
Verpleegkundige raadde me aan me toch eens goed in te lezen bij gbp (mijn voorkeur ging uit naar sleeve).
Daarna psycholoog. Uitgebreid gesproken over van alles en nog wat. Bloedeerlijk geweest. Meer kan ik niet doen. Als dat resulteert in een nee dan accepteer ik dat. Dan ga ik zelf sporten en schakel ik een vegan dietiste in (Lisa Steltenpool). Want zo kan het niet verder qua gezondheid (apneu en artrose enkel).
Door deze middag gaat het me wel dagen wat een impact het zal zijn. En kan ik het misschien toch ook 'gewoon' zonder operatie? Maar ik denk dat dat juist goed is die twijfel. Zodat ik alle voors en tegens op een rijtje kan gaan zetten komende tijd.
2e week van januari afspraak voor 1e groepsbijeenkomst zonder partner. Die stond gelijk al op het lijstje van alle afspraken vandaag, helemaal onderaan.
Binnen 4 weken worden 'we' besproken, er waren nog zo'n 9 anderen.
Ik laat het allemaal even bezinken. Heb wel steeds van: oh ik ben dit vergeten te zeggen, ik had dat nog moeten vertellen. Maar het is natuurlijk niet alleen wat je zegt, ook je non-verbale communicatie. Het is goed zo, maar toch voelt het als een examen!
Dietiste had weinig tijd, dat werd afgeraffeld. Ik helemaal dagboek bijgehouden, werd geen blik waardig gegund. Oh je eet gezond overdag, 's avonds is je valkuil (klopt). Ze gaat eens goed in het plantaardige eiwitten verhaal duiken. Ik denk zelf dat er wel een mouw aan te passen is. Psychologe had gelukkig wel interesse in eetdagboek en heb wel aangegeven aan haar dat het bij de dietiste afgeraffeld werd.
Daarna fysio, beweegschema gehad en kracht hand gemeten. Heb minder kracht dan gemiddeld, heeft waarschijnlijk ook te maken met voorheen carpaal tunnelsyndroom.
Vervolgens medische voorgeschiedenis en bloeddruk, gewicht en lengte. Middenrifbreukje kan problemen geven bij sleeve. Moet gegevens onderzoek destijds opvragen (gastroscopie).
Lactose intolerantie en veganisme kunnen weer problemen geven bij gastric bypass.
Verpleegkundige raadde me aan me toch eens goed in te lezen bij gbp (mijn voorkeur ging uit naar sleeve).
Daarna psycholoog. Uitgebreid gesproken over van alles en nog wat. Bloedeerlijk geweest. Meer kan ik niet doen. Als dat resulteert in een nee dan accepteer ik dat. Dan ga ik zelf sporten en schakel ik een vegan dietiste in (Lisa Steltenpool). Want zo kan het niet verder qua gezondheid (apneu en artrose enkel).
Door deze middag gaat het me wel dagen wat een impact het zal zijn. En kan ik het misschien toch ook 'gewoon' zonder operatie? Maar ik denk dat dat juist goed is die twijfel. Zodat ik alle voors en tegens op een rijtje kan gaan zetten komende tijd.
2e week van januari afspraak voor 1e groepsbijeenkomst zonder partner. Die stond gelijk al op het lijstje van alle afspraken vandaag, helemaal onderaan.
Binnen 4 weken worden 'we' besproken, er waren nog zo'n 9 anderen.
Ik laat het allemaal even bezinken. Heb wel steeds van: oh ik ben dit vergeten te zeggen, ik had dat nog moeten vertellen. Maar het is natuurlijk niet alleen wat je zegt, ook je non-verbale communicatie. Het is goed zo, maar toch voelt het als een examen!
woensdag 14 december 2016 om 19:53
Ik ben toch blij dat bij ons bij die screening iedereen meteen besproken wordt multidisciplinair en dat je gelijk het oordeel weet...
Ik vind dat ook zo raar, iemand pas na vier weken bespreken, alsof je dan nog weet welke patiënten je een maand geleden voor je had.
Maar goed, goed dat je eerlijk geweest bent en jammer dat je het gevoel had dat de diëtiste je niet serieus nam.
Dat zou ik zeker wel aankaarten.
Voelde je je verder wel prettig bij dit ziekenhuis?
Je kunt altijd nog voor een ander kiezen he, als het gevoel nee is.
Ik duim iig voor je!
Ik vind dat ook zo raar, iemand pas na vier weken bespreken, alsof je dan nog weet welke patiënten je een maand geleden voor je had.
Maar goed, goed dat je eerlijk geweest bent en jammer dat je het gevoel had dat de diëtiste je niet serieus nam.
Dat zou ik zeker wel aankaarten.
Voelde je je verder wel prettig bij dit ziekenhuis?
Je kunt altijd nog voor een ander kiezen he, als het gevoel nee is.
Ik duim iig voor je!
668, the neighbour of the Beast
woensdag 14 december 2016 om 20:21
Even afwachten dus nog pinacolada, spannend.
Ik ben ook blij dat ik meteen uitsluitsel kreeg, ik keek het meest op tegen de psycholoog maar de diëtist bleek het moeilijkst te doen.
2 uur later belden ze al met akkoord.
Ik heb eerlijk gezegd nog geen moment twijfel gehad, maar misschien komt dat nog als ik een datum weet.
Ik ben ook blij dat ik meteen uitsluitsel kreeg, ik keek het meest op tegen de psycholoog maar de diëtist bleek het moeilijkst te doen.
2 uur later belden ze al met akkoord.
Ik heb eerlijk gezegd nog geen moment twijfel gehad, maar misschien komt dat nog als ik een datum weet.
woensdag 14 december 2016 om 20:48
Marels, binnen 4 weken multidisciplinair overleg i.v.m. Kerst en O&N hadden ze het over, normaliter 2-3 weken. Daarna krijg je brief met afspraak chirurg, dan hoor je hoe en wat. Eventuele afwijzing wordt goed gemotiveerd.
Ik vind het niet erg want ik ben best onder de indruk, wat ik niet verwacht had van mezelf. Dus ik vind het wel fijn, mogelijkheid tot reflectie en bedenktijd. Ik weet ook niet of ik een gastric bypass wel wil/aandurf. Voor mij voelt een sleeve minder ingrijpend. Waar ik dat op baseer weet ik ook niet hoor, en ik ben er nog niet ingedoken. Dit ga ik in de komende 4 weken doen.
Het ziekenhuis en de mensen voelen prettig en ik vertrouw op hun uiteindelijke oordeel, ik ga niet shoppen mocht het een nee worden.
Rosepudding, ik had de twijfel zelf ook niet verwacht. Normaliter ben ik van patsboem aktie maar het wordt ineens een stuk reeeler door zo'n screening. Ik moet ook oppassen dat ik niet te graag wil 'slagen voor het examen' om het gevoel van slagen zelf als je begrijpt wat ik bedoel. Het is een ingreep op je verdere leven, letterlijk en figuurlijk.
Ik vind het niet erg want ik ben best onder de indruk, wat ik niet verwacht had van mezelf. Dus ik vind het wel fijn, mogelijkheid tot reflectie en bedenktijd. Ik weet ook niet of ik een gastric bypass wel wil/aandurf. Voor mij voelt een sleeve minder ingrijpend. Waar ik dat op baseer weet ik ook niet hoor, en ik ben er nog niet ingedoken. Dit ga ik in de komende 4 weken doen.
Het ziekenhuis en de mensen voelen prettig en ik vertrouw op hun uiteindelijke oordeel, ik ga niet shoppen mocht het een nee worden.
Rosepudding, ik had de twijfel zelf ook niet verwacht. Normaliter ben ik van patsboem aktie maar het wordt ineens een stuk reeeler door zo'n screening. Ik moet ook oppassen dat ik niet te graag wil 'slagen voor het examen' om het gevoel van slagen zelf als je begrijpt wat ik bedoel. Het is een ingreep op je verdere leven, letterlijk en figuurlijk.
woensdag 14 december 2016 om 20:57
woensdag 14 december 2016 om 21:44
Ik wilde in eerste instantie ook een sleeve. Maar omdat ik veel last had van maagzuur hebben ze een gpb aangeraden. Achteraf heel blij mee omdat het over het algemeen ook betere resultaten geeft. De operatie is natuurlijk wel heel anders ivm de darmen. Overigens deed ik ook mee aan een proef. Bij zoveel procent van de mensen (die mee wilde doen) deden ze een langere darm verbinding om te kijken of dat beter resultaat gaf. Ik ben 1 van de proef konijnen. Ik weet nog niet jet uiteindelijke resultaat of het een beter effect geeft. 
Ik zou ook niet weten hoe het precies zit met een vegen dieet. Misschien is een sleeve dan wel beter.
Ik zou ook niet weten hoe het precies zit met een vegen dieet. Misschien is een sleeve dan wel beter.
woensdag 14 december 2016 om 21:54
Bedankt rose!
Spannend pinacolada! Ik vond dat wachten wel vervelend, maar ik kreeg off the record al te horen dat het waarschijnlijk een ja zou worden. Het hing van de psycholoog af, en die zei direct na het gesprek dat hij geen bezwaren zag. Vervolgens waren ze me vergeten een definitief bericht te sturen, dus toen ik belde, bleek ik allang goedgekeurd te zijn in het MDO Wel goed dat je er nog eens extra in gaat duiken. Kerst vind ik sowieso wel een periode van bezinning, dus misschien past het ook wel goed.
Spannend pinacolada! Ik vond dat wachten wel vervelend, maar ik kreeg off the record al te horen dat het waarschijnlijk een ja zou worden. Het hing van de psycholoog af, en die zei direct na het gesprek dat hij geen bezwaren zag. Vervolgens waren ze me vergeten een definitief bericht te sturen, dus toen ik belde, bleek ik allang goedgekeurd te zijn in het MDO Wel goed dat je er nog eens extra in gaat duiken. Kerst vind ik sowieso wel een periode van bezinning, dus misschien past het ook wel goed.
woensdag 14 december 2016 om 22:27
quote:Marels schreef op 14 december 2016 @ 11:17:
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
Hoezo 'degenen die wel normaal reageren'?
Wie reageert er dan niet normaal?
Als iemand reageert zoals jij dat wilt word je boos. Of dan zijn mensen zeikerds.
Zo lang iemand maar met jou meepraat is alles goed. De rest zeurt.
Ondanks dat ik soms narrig word van de mensen die me hier veroordelen op basis van eigenlijk helemaal niks, merk ik wel dat hier schrijven motiveert.
Door bewust stil te staan bij mijn eetpatroon en ook door jullie feedback, diegenen die wel normaal reageren, merk ik dat ik weer bewuster bezig ben met wat ik eet. Maar ook dat het me een positieve boost geeft, en het vertrouwen dat ik het, als ik er hard aan trek, toch vast wel moet gaan redden...
Geeft positieve energie toch dit, en dat is het fijne van dit topic.
Dus bedankt aan iedereen die zonder veroordelen met me mee blijft denken en schrijven, die kritisch durven zijn en die me de energie geven om elke keer door te gaan
Hoezo 'degenen die wel normaal reageren'?
Wie reageert er dan niet normaal?
Als iemand reageert zoals jij dat wilt word je boos. Of dan zijn mensen zeikerds.
Zo lang iemand maar met jou meepraat is alles goed. De rest zeurt.
woensdag 14 december 2016 om 22:48
quote:ldp schreef op 13 december 2016 @ 06:46:
[...]
Sterker nog: ik doe serieus mijn best om te helpen. Ik snap alleen met de beste wil van de wereld niet hoe jouw post helpend kan zijn. Geknuffel en 'je doet het toch goed' op het moment dat het helemaal niet (meer) goed gaat. Dat lijkt wel te zijn wat marels wil horen, maar ik probeer te helpen haar een reëel beeld te geven.
Ik knuffel marels helemaal niet
Ik zeg ook nergens: Je doet het goed. ( ook niet je doet het niet goed trouwens)
Want ik vind ook dat een GBP niet geslaagd is als je nog 10 of 15 kilo te zwaar is
Maar ik snap ook dat het heel frustrerend is
[...]
Sterker nog: ik doe serieus mijn best om te helpen. Ik snap alleen met de beste wil van de wereld niet hoe jouw post helpend kan zijn. Geknuffel en 'je doet het toch goed' op het moment dat het helemaal niet (meer) goed gaat. Dat lijkt wel te zijn wat marels wil horen, maar ik probeer te helpen haar een reëel beeld te geven.
Ik knuffel marels helemaal niet
Ik zeg ook nergens: Je doet het goed. ( ook niet je doet het niet goed trouwens)
Want ik vind ook dat een GBP niet geslaagd is als je nog 10 of 15 kilo te zwaar is
Maar ik snap ook dat het heel frustrerend is
woensdag 14 december 2016 om 23:04
quote:calvijn1 schreef op 14 december 2016 @ 11:52:
[...]
Jammer weer deze post
Niemand veroordeelt je hier, kritisch zijn sommigen wel. Zoals ik
Jammer dat jij kritiek zo slecht opvat.
Doe er wat mee, probeer eens zo eerlijk naar je zelf te zijn om toe te geven of er een kern van waarheid in die kritiek zit.
Veel succes verder
Ik vind juist dat Marels het juist heel positief doet, ondanks dit soort gezeik. Ze probeert wat met de suggesties te doen, behalve als ze in strijd zijn met wat het ziekenhuis haar heeft voorgeschreven.
Want dat is ook het moeilijke van afvallen, dat je moet blijven eten, dit itt roken of drinken. En dan van zoveel mensen adviezen krijgen, over doe dit of doe dat. Het is haar lijf en haar strijd en dat ze nu in een dip zit omdat ze op een gewichtsplateau zit...Het laat alleen maar zien dat ze een echt mens is.
[...]
Jammer weer deze post
Niemand veroordeelt je hier, kritisch zijn sommigen wel. Zoals ik
Jammer dat jij kritiek zo slecht opvat.
Doe er wat mee, probeer eens zo eerlijk naar je zelf te zijn om toe te geven of er een kern van waarheid in die kritiek zit.
Veel succes verder
Ik vind juist dat Marels het juist heel positief doet, ondanks dit soort gezeik. Ze probeert wat met de suggesties te doen, behalve als ze in strijd zijn met wat het ziekenhuis haar heeft voorgeschreven.
Want dat is ook het moeilijke van afvallen, dat je moet blijven eten, dit itt roken of drinken. En dan van zoveel mensen adviezen krijgen, over doe dit of doe dat. Het is haar lijf en haar strijd en dat ze nu in een dip zit omdat ze op een gewichtsplateau zit...Het laat alleen maar zien dat ze een echt mens is.
donderdag 15 december 2016 om 08:01
Over dat nog steeds te zwaar zijn na een operatie. Voor mij is een reeel gewicht tussen de 82 en de 91 kilo werd me gisteren verteld. Dan ben ik nog steeds te zwaar maar wel van mijn apneu af en ik kan mijn venusheuvel weer zien en dus veel makkelijker vooruit. Dan zit je tussen de 50 en 70% van je overgewicht.
Het zijn gemiddelden. 100% van je overgewicht kwijt kan wel, maar schijnt een uitzondering te zijn.
Bijna iedereen tuimelt naar beneden in het begin, dan kom je iets bij en stabiliseer je op dat iets (paar kilo) hogere punt van 50 - 70% van je overgewicht.
Daarmee kun je dus denk ik niet stellen dat de operatie niet geslaagd is? Je verwachting loopt dan niet synchroon met de werkelijkheid denk ik. Hebben ze hier niet op gehamerd Marels?
Het zijn gemiddelden. 100% van je overgewicht kwijt kan wel, maar schijnt een uitzondering te zijn.
Bijna iedereen tuimelt naar beneden in het begin, dan kom je iets bij en stabiliseer je op dat iets (paar kilo) hogere punt van 50 - 70% van je overgewicht.
Daarmee kun je dus denk ik niet stellen dat de operatie niet geslaagd is? Je verwachting loopt dan niet synchroon met de werkelijkheid denk ik. Hebben ze hier niet op gehamerd Marels?
donderdag 15 december 2016 om 08:32
Mijn 'verwachte' gewicht ligt ook 10 kilo boven een gezond gewicht, zeiden ze in het ziekenhuis. Ik zou qua bmi ook graag onder de 30 komen, maar elke kilo die eraf is, is mooi meegenomen zullen we maar zeggen. Ik zou uiteindelijk graag maat 42 willen hebben. Maat 44 kan ik ook nog wel meeleven.
Marels, ik zag een tijd geleden in de zomer die foto's van je, en ik vond dat je er echt goed uit zag in je jurkjes van Top Vintage. Ik snap dat je nog 10 kilo kwijt wil, maar voor 'de mooi' ben je al een heel eind.
Marels, ik zag een tijd geleden in de zomer die foto's van je, en ik vond dat je er echt goed uit zag in je jurkjes van Top Vintage. Ik snap dat je nog 10 kilo kwijt wil, maar voor 'de mooi' ben je al een heel eind.
