Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem

Het was een beetje een deceptie.

De diëtiste vooral.



Zet zo de laptop aan en kom dan verslag doen.

Chirurg had wel nuttige dingen te vertellen maar die diëtiste.... Zucht.

Heel eetdagboek bij me en ze heeft het zelfs niet bekeken.

Was inderdaad erg jammer.

Die zat daar duidelijk om haar standaardpraatje af te draaien en keek heel raar toen ik meer vragen stelde.



Hoe dan ook, ik had eerst de chirurg, daar moest ik op de weegschaal en die vroeg hoe het verder was.

Heb dus uitgelegd dat ik niet meer afval, en dat me dat frustreert, maar hij ziet nog steeds vooruitgang sinds mijn vorige controle en vind dat ik nog volgens het boekje ga. Hij zegt ook dat het kán dat ik stabiliseer nu en dat hij dan tevreden is. Ik ben in principe 65% van mijn overgewicht nu kwijt en dat zou dan in theorie oké zijn en zei ook dat ik niet te hard voor mezelf mag zijn.

Hij wil sowieso nog even afwachten wat het over een halfjaar doet en dan kijken we verder, dat plan hebben we wel gemaakt.

Als ik over een half jaar nog niet verder afgevallen ben gaan we een slikfoto maken en aan de hand daarvan kijken wat we verder kunnen doen. Of de pouch misschien te groot is of de aansluiting naar mijn darmen, en dat kan dan eventueel verholpen worden.

Maar hij zei; het kan na een jaar ook heel goed dat je een behoorlijk plateau hebt, en na een jaar kun je er eigenlijk nog niet echt iets van zeggen of je tijdelijk stil staat of dat dit je totale resultaat is.

Dus even afwachten dus, maar wel met het gevoel dat ikg ehoord ben en dat ik serieus genomen word.



Maar helaas, dan de diëtiste.

Ik had een heel eetdagboek bij me, maar daar kwam ik niet eens aan toe.

Ze begon met "nou ja je eetpatroon was vorige keer ook goed en de chirurg is tevreden dus eigenlijk hebben we niet veel te bespreken".

Toen ik aangaf dat ik wel heel graag mijn eetpatroon wilde bespreken keek ze me heel raar aan.

Ik moest dan maar vertellen wat ik zoal at maar ik kwam niet verder dan mijn ontbijt. Heb dan de kwestie ontbijtgranen aangekaart, dat mocht in principe prima granola ofzo zijn, maar met een bepaald percentage suiker. Op de vraag wat ik dan kon doen om het toch wat zoetig te krijgen kwam ze niet verder dan Optimel want dat smaakt zoet van zichzelf.

Ik vroeg adviezen voor tussendoortjes en kreeg het antwoord "neem maar een cracker". Toen ik aangaf dat ik niet zo crackerachtig was kwam er eigenlijk ook geen reactie.

Heb nog geprobeerd te vragen wat ze dan voor ideeen had voor tussendoortjes, maar dan kreeg ik geen ander antwoord dan een stuk fruit of rauwkost. Nee, dát had ik zelf nog niet bedacht.



Ik voelde me echt totaaaaaal niet serieus genomen.

Op een gegeven moment zegt ze ineens, terwijl ik haar een vraag stelde "ja, je bent nu drie keer bij mij geweest dus ik sluit het normaal gesproken af nu". Op mijn vraag wat ik moest doen als ik verdere begeleiding nodig had; dan moest ik maar een externe diëtiste zoeken.



Echt, ik snap dat je ook veel werk hebt met mensen in een voortraject, maar als je geen zin hebt om mensen naderhand nog te begeleiden, maak dan die afspraken ook niet...



Ik vond het echt een rotgesprek, ze luisterde totaal niet naar wat ik zei en wat mijn hulpvraag was en leek echt zo ongeinteresseerd... En ze kwam nog niet eens met antwoorden op mijn vragen ook. Zo jammer

Wat ik zelf wel bedacht heb is dat mijn tussendoortjes beter moeten...



Wie heeft er tips voor gezonde doch caloriearme tussendoortjes?

Hoog in eiwitten?

Totaal niks.

En dat geeft niet als je geen zin hebt in begeleiding achteraf, maar laat me dan ook niet opdraven.



Ik word er gewoon weer kwaad van als ik er aan denk.

Wat ik vroeg aan de diëtiste dus;



Ik heb niet altijd tijd om uitgebreid voor mijn tussendoortjes te gaan zitten. Meestal niet zelfs.

Ik zoek dus eigenlijk alternatieven die weinig tijd kosten maar toch gezond zijn.

Het probleem is dat ik met 10 amandelen niet het gevoel heb dat ik iets gegeten heb.



Wat ik eigenlijk nodig heb zijn ideetjes voor dingen die makkelijk mee te nemen zijn en die geen bereidingstijd meer kosten. Het geeft ook niet als iets tijd in kruipt om het 's avonds klaar te maken maar ik wil ook weer niet de hele avond in de keuken staan.

Ik zoek dus vooral makkelijk en gezond.

Die kip is wel een idee trouwens, maar ook niet voor elke dag.

Ik denk dat ik ga zoeken naar een diëtiste in de buurt die ervaring heeft met een GBP.

Daar heb ik vast een stuk meer aan dan dit.



En dan kijken wat ik in het komende halfjaar nog kan bereiken.

Die smart bars had ik idd, ga ik maar weer eens opnieuw bestellen

Maar dat vindt ze dan ook weer niet goed, eiwitshakes en proteinerepen.

Dat riep ze vorige keer al.

Omdat je een bypass in je darmen hebt en je dus bepaalde voedingsstoffen minder goed op neemt.

Daarom, en omdat je toch al minder voedingsstoffen binnen krijgt, moet je dus extra letten op je eiwitinname, zodat je niet je spieren af gaat breken maar áls je iets afbreekt, dat het vet is en niet spieren.



Ik ben verder geen diëtiste dus helemaal goed uitleggen kan ik het ook niet, maar dat is het idee.



Zelfs op mijn vraag of ik de verhoudingen van myfitnesspal aan kon houden qua macro's enzo kreeg ik geen antwoord.. Argh!!

Dat probleem heb ik overigens niet hoor, eten is bij mij heel vaak inderdaad gewoon eten, niet alles hoeft genieten te zijn.

Ik steek eerder te weinig moeite in mijn eten dan teveel...



Dus 's morgens een boterham met een plak ham er tussen gepleurd in mijn brooddoos in plaats van mijn best te doen en een salade ofzo in elkaar te draaien.