Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moet iets ondernemen #2 gastric bypass?
zaterdag 15 augustus 2015 om 21:04
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 17:16
quote:strikjemetstippels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:14:
[...]
je legt mij woorden in de mond. Ik vind overgewicht niet automatisch een ziekte nee. je wordt er wel ziek van op den duur. Dat is mijn mening. Ik heb het niet over een mode dingetje. En rookverslaving is ook geen mode dingetje. Maar vind het ook geen ziekte verder. Iemand die 2 pakjes of 3 per dag rookt zou je kunnen vergelijken met iemand die zeer obees is, qua iets doen dat erg slecht is voor de gezondheid. Wat mij betreft allebei geen mode dingetjes.
Jammer dat je zo moet discussiëren.die vergelijking gaat mank. Als roker kan je je sigaretten laten staan, je hebt meteen gezondheidswinst. Als eetverslaafde kan je niet je voeding laten staan. Dat is dus al een groot verschil
[...]
je legt mij woorden in de mond. Ik vind overgewicht niet automatisch een ziekte nee. je wordt er wel ziek van op den duur. Dat is mijn mening. Ik heb het niet over een mode dingetje. En rookverslaving is ook geen mode dingetje. Maar vind het ook geen ziekte verder. Iemand die 2 pakjes of 3 per dag rookt zou je kunnen vergelijken met iemand die zeer obees is, qua iets doen dat erg slecht is voor de gezondheid. Wat mij betreft allebei geen mode dingetjes.
Jammer dat je zo moet discussiëren.die vergelijking gaat mank. Als roker kan je je sigaretten laten staan, je hebt meteen gezondheidswinst. Als eetverslaafde kan je niet je voeding laten staan. Dat is dus al een groot verschil
zondag 16 augustus 2015 om 17:16
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 17:15:
[...]
Ook sociale factoren kun je beter de baas met psychische begeleiding. En nee, niet iedereen en niet alles. Maar nogmaals, ik denk niet dat psychische hulp de oplossing is voor alle problemen. Ik denk wel dat de succeskans enorm daalt als het psychische genegeerd wordt.de effectiviteit van therapie wordt ook schromelijk overschat zie ik
[...]
Ook sociale factoren kun je beter de baas met psychische begeleiding. En nee, niet iedereen en niet alles. Maar nogmaals, ik denk niet dat psychische hulp de oplossing is voor alle problemen. Ik denk wel dat de succeskans enorm daalt als het psychische genegeerd wordt.de effectiviteit van therapie wordt ook schromelijk overschat zie ik
zondag 16 augustus 2015 om 17:17
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 17:12:
[...]
een verslaving is een ziekte. Een eetverslaving dus ook. Er zijn factoren waardoor je het krijgt en je hebt serieuze behandeling nodig om er vanaf te komen. Het is altijd fijn om te denken dat het leven maakbaar is. Maar de werkelijkheid ligt iets genuanceerder.
Dat weet ik wellicht beter dan wie dan ook hoor...
En ja, de keuze ligt in the end toch bij jou. Ik heb dat altijd heel hoopgevend gevonden, dat ik over mij kon beslissen. Hoe ver ik ook heen was. Jammer dat het altijd wordt vertaald als blame game. Dat is het totaal niet.
[...]
een verslaving is een ziekte. Een eetverslaving dus ook. Er zijn factoren waardoor je het krijgt en je hebt serieuze behandeling nodig om er vanaf te komen. Het is altijd fijn om te denken dat het leven maakbaar is. Maar de werkelijkheid ligt iets genuanceerder.
Dat weet ik wellicht beter dan wie dan ook hoor...
En ja, de keuze ligt in the end toch bij jou. Ik heb dat altijd heel hoopgevend gevonden, dat ik over mij kon beslissen. Hoe ver ik ook heen was. Jammer dat het altijd wordt vertaald als blame game. Dat is het totaal niet.
zondag 16 augustus 2015 om 17:17
quote:strikjemetstippels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:14:
[...]
je legt mij woorden in de mond. Ik vind overgewicht niet automatisch een ziekte nee. je wordt er wel ziek van op den duur. Dat is mijn mening. Ik heb het niet over een mode dingetje. En rookverslaving is ook geen mode dingetje. Maar vind het ook geen ziekte verder. Iemand die 2 pakjes of 3 per dag rookt zou je kunnen vergelijken met iemand die zeer obees is, qua iets doen dat erg slecht is voor de gezondheid. Wat mij betreft allebei geen mode dingetjes.
Jammer dat je zo moet discussiëren.Ik vind het jammer dat jij morbide obesitas vergelijkt met een rookverslaving. Daarmee neem je het probleem niet serieus, vind ik. En bovendien, waarom zou jij het daarmee afdoen, als de medische wetenschap wel van mening is dat het een ziekte betreft?
[...]
je legt mij woorden in de mond. Ik vind overgewicht niet automatisch een ziekte nee. je wordt er wel ziek van op den duur. Dat is mijn mening. Ik heb het niet over een mode dingetje. En rookverslaving is ook geen mode dingetje. Maar vind het ook geen ziekte verder. Iemand die 2 pakjes of 3 per dag rookt zou je kunnen vergelijken met iemand die zeer obees is, qua iets doen dat erg slecht is voor de gezondheid. Wat mij betreft allebei geen mode dingetjes.
Jammer dat je zo moet discussiëren.Ik vind het jammer dat jij morbide obesitas vergelijkt met een rookverslaving. Daarmee neem je het probleem niet serieus, vind ik. En bovendien, waarom zou jij het daarmee afdoen, als de medische wetenschap wel van mening is dat het een ziekte betreft?
zondag 16 augustus 2015 om 17:18
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 17:16:
[...]
die vergelijking gaat mank. Als roker kan je je sigaretten laten staan, je hebt meteen gezondheidswinst. Als eetverslaafde kan je niet je voeding laten staan. Dat is dus al een groot verschil
Nou dan maak je er alcoholist van...dan raak je in delirium als je die fles laat staan. En zijn je hersenen naar de klote.
Bij eten kan je overigens een deel van je inname gewoon teniet doen door te sporten. Lukt je niet met roken en alcohol.
[...]
die vergelijking gaat mank. Als roker kan je je sigaretten laten staan, je hebt meteen gezondheidswinst. Als eetverslaafde kan je niet je voeding laten staan. Dat is dus al een groot verschil
Nou dan maak je er alcoholist van...dan raak je in delirium als je die fles laat staan. En zijn je hersenen naar de klote.
Bij eten kan je overigens een deel van je inname gewoon teniet doen door te sporten. Lukt je niet met roken en alcohol.
zondag 16 augustus 2015 om 17:19
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 17:06:
[...]
Ik vind het niet slap. Zoals je zegt, het is niet dat je het niet probeert, het lukt gewoon niet. En dat is heel rot.
Ik zou alleen adviseren om dus ook te gaan onderzoeken waarom het niet lukt en je telkens terug valt. Want dat is waar je wellicht wel iets mee kunt. En dat kan jou dan helpen om te voorkomen dat je na de operatie toch weer terug valt.
Natuurlijk is dat zo. En ik ben me er van bewust dat er ook een groot stuk psychisch is wat aangepakt moet worden.
De shit is alleen dat die psychologische begeleiding alleen vergoed wordt in combinatie met een operatief traject.
Intensieve begeleiding zónder operatie wordt niet vergoed, omdat de kans op succes veel kleiner is. Wil je dus de full monty qua begeleiding en dus ook psychische begeleiding, moet je het operatief traject in.
[...]
Ik vind het niet slap. Zoals je zegt, het is niet dat je het niet probeert, het lukt gewoon niet. En dat is heel rot.
Ik zou alleen adviseren om dus ook te gaan onderzoeken waarom het niet lukt en je telkens terug valt. Want dat is waar je wellicht wel iets mee kunt. En dat kan jou dan helpen om te voorkomen dat je na de operatie toch weer terug valt.
Natuurlijk is dat zo. En ik ben me er van bewust dat er ook een groot stuk psychisch is wat aangepakt moet worden.
De shit is alleen dat die psychologische begeleiding alleen vergoed wordt in combinatie met een operatief traject.
Intensieve begeleiding zónder operatie wordt niet vergoed, omdat de kans op succes veel kleiner is. Wil je dus de full monty qua begeleiding en dus ook psychische begeleiding, moet je het operatief traject in.
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 17:19
zondag 16 augustus 2015 om 17:20
quote:strikjemetstippels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:17:
[...]
Dat weet ik wellicht beter dan wie dan ook hoor...
En ja, de keuze ligt in the end toch bij jou. Ik heb dat altijd heel hoopgevend gevonden, dat ik over mij kon beslissen. Hoe ver ik ook heen was. Jammer dat het altijd wordt vertaald als blame game. Dat is het totaal niet.nee dat snap ik. Maar als je in the end kiest voor een GBP dan is dat statistisch gezien veruit de beste manier om je morbide obesitas te bestrijden. Heftig? Ja. Maar dat is ernstig overgewicht ook.
[...]
Dat weet ik wellicht beter dan wie dan ook hoor...
En ja, de keuze ligt in the end toch bij jou. Ik heb dat altijd heel hoopgevend gevonden, dat ik over mij kon beslissen. Hoe ver ik ook heen was. Jammer dat het altijd wordt vertaald als blame game. Dat is het totaal niet.nee dat snap ik. Maar als je in the end kiest voor een GBP dan is dat statistisch gezien veruit de beste manier om je morbide obesitas te bestrijden. Heftig? Ja. Maar dat is ernstig overgewicht ook.
zondag 16 augustus 2015 om 17:20
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 17:17:
[...]
Ik vind het jammer dat jij morbide obesitas vergelijkt met een rookverslaving. Daarmee neem je het probleem niet serieus, vind ik. En bovendien, waarom zou jij het daarmee afdoen, als de medische wetenschap wel van mening is dat het een ziekte betreft?Eh sorry hoor maar er zijn mensen die na een hart infarct en met long emfyseem doodleuk nog zitten te paffen, is dat dan anders? Jij neemt eerder andere problemen niet serieus.
[...]
Ik vind het jammer dat jij morbide obesitas vergelijkt met een rookverslaving. Daarmee neem je het probleem niet serieus, vind ik. En bovendien, waarom zou jij het daarmee afdoen, als de medische wetenschap wel van mening is dat het een ziekte betreft?Eh sorry hoor maar er zijn mensen die na een hart infarct en met long emfyseem doodleuk nog zitten te paffen, is dat dan anders? Jij neemt eerder andere problemen niet serieus.
zondag 16 augustus 2015 om 17:21
quote:Yggdrasil- schreef op 16 augustus 2015 @ 17:19:
Wat Meds zegt klopt in die zin wel dat je met roken gewoon kunt stoppen en j zukt per direct de gezondheidsvoordelen merken. Stoppen met eten is geen optie. Stoppen met snoepen, of snacken echter wel.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat waarschijnlijk ook niet zou kunnen. En ik ben dun.ik ook en ik neem mezelf wel eens voor om minder te snaaien omdat dat sporttechnisch beter uitkomt, maar dat gaat hooguit zes weken goed
Wat Meds zegt klopt in die zin wel dat je met roken gewoon kunt stoppen en j zukt per direct de gezondheidsvoordelen merken. Stoppen met eten is geen optie. Stoppen met snoepen, of snacken echter wel.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik dat waarschijnlijk ook niet zou kunnen. En ik ben dun.ik ook en ik neem mezelf wel eens voor om minder te snaaien omdat dat sporttechnisch beter uitkomt, maar dat gaat hooguit zes weken goed
zondag 16 augustus 2015 om 17:21
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 17:20:
[...]
nee dat snap ik. Maar als je in the end kiest voor een GBP dan is dat statistisch gezien veruit de beste manier om je morbide obesitas te bestrijden. Heftig? Ja. Maar dat is ernstig overgewicht ook.Zo als ik al zei, ik zou het ook doen als ik morbide obees was. Want ik heb echt totaal niets tegen 'de gemakkelijke weg'. Integendeel zelfs want waarom zou je je zelf laten lijden...!
[...]
nee dat snap ik. Maar als je in the end kiest voor een GBP dan is dat statistisch gezien veruit de beste manier om je morbide obesitas te bestrijden. Heftig? Ja. Maar dat is ernstig overgewicht ook.Zo als ik al zei, ik zou het ook doen als ik morbide obees was. Want ik heb echt totaal niets tegen 'de gemakkelijke weg'. Integendeel zelfs want waarom zou je je zelf laten lijden...!
zondag 16 augustus 2015 om 17:21
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 17:16:
[...]
de effectiviteit van therapie wordt ook schromelijk overschat zie ikTherapie is op zichzelf staand ook niet effectief. Je moet zelf hard werken in therapie om er een succes van te maken, been there, done that. Het staat en valt met je eigen inzet, mensen met morbide obesitas zijn geen willoze speelballetjes van hun eetverslaving.
[...]
de effectiviteit van therapie wordt ook schromelijk overschat zie ikTherapie is op zichzelf staand ook niet effectief. Je moet zelf hard werken in therapie om er een succes van te maken, been there, done that. Het staat en valt met je eigen inzet, mensen met morbide obesitas zijn geen willoze speelballetjes van hun eetverslaving.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zondag 16 augustus 2015 om 17:22
quote:MrsStanleyWalker schreef op 16 augustus 2015 @ 17:13:
[...]
Ik heb gelukkig geen ervaring met morbide obesitas. Wel met een veranderde stofwisseling door medicatie waardoor de geijkte adviezen van de ziekenhuisdiëtiste van drie maaltijden, drie tussendoortjes en krachttraining niet meer werkten en waardoor ik zelfs nog harder aankwam. En ik heb echt mijn stinkende best gedaan om het er zo af te krijgen, maar het lukte niet. Ik heb dus wel wat ervaring met vechten tegen de bierkaai.
Maar het is er nu af, ik heb weer het gewicht van voor ik begon met deze medicatie mèt dezelfde medicatie. Door 5:2 en paleo. Ik eet geen suiker meer, gluten- en graanvrij en koolhydraten krijg ik alleen nog maar via groenten, fruit en (zoete) aardappelen. In de VS lopen inmiddels rechtszaken tegen de fabrikant van één van mijn medicijnen omdat patiënten er diabetes II door gekregen hebben, metabool syndroom is één van de bijwerkingen namelijk. Maar ik heb door mijn (al 'gezonde') leefgewoonten rigoreus te veranderen het tij weten te keren, daar moest wel een knop voor om want ik moest echt alles zelf gaan maken met andere producten dan men gewend is. Je moet je levensstijl drastisch veranderen om blijvend gewicht te verliezen. Voor mensen met morbide obesitas geldt net zoals voor mij dat wanneer je weer gaat doen zoals je altijd al deed, je er ook weer uit gaat zien zoals je altijd al deed. En je moet je eens serieus afvragen of het voedsel wat je nu in je mond steekt die operatie rechtvaardigt.
Zelf denk ik dat mensen met morbide obesitas meer gebaat zijn met cognitieve gedragstherapie of schematherapie en met de geijkte voedingsadviezen overboord gooien dan met een GBP. Als ik de nadelen van deze operatie lees, schrik ik daar best van, al is morbide obesitas nog riskanter. Waarom niet met een goede gedragstherapeut en schematherapie een compleet andere levenstijl een kans geven. Een serieuze kans, je leven staat op spel, je kan je niet veroorloven om een 'dieet' niet vol te houden of om te smokkelen of 'Ach, dat ene gebakje' te denken.
Waarom niet? Ik zou dat zelfs graag willen.
Maar ja, psychologische begeleiding bij obesitas wordt niet vergoed. En ik heb nu eenmaal niet het geld om zelf een intensieve therapie te bekostigen. Dat was ook in eerste instantie de vraag waarvoor ik bij de huisarts kwam.
Maar zoals gezegd, die intensieve begeleiding en therapie wordt enkel vergoed mits gekoppeld aan een operatief traject.
Omdat dus ook de slagingskans van die begeleiding en therapie vele malen lager ligt zonder bariatrische ingreep dan met. Dus blijkbaar is ook die begeleiding niet zaligmakend. Helaas.
[...]
Ik heb gelukkig geen ervaring met morbide obesitas. Wel met een veranderde stofwisseling door medicatie waardoor de geijkte adviezen van de ziekenhuisdiëtiste van drie maaltijden, drie tussendoortjes en krachttraining niet meer werkten en waardoor ik zelfs nog harder aankwam. En ik heb echt mijn stinkende best gedaan om het er zo af te krijgen, maar het lukte niet. Ik heb dus wel wat ervaring met vechten tegen de bierkaai.
Maar het is er nu af, ik heb weer het gewicht van voor ik begon met deze medicatie mèt dezelfde medicatie. Door 5:2 en paleo. Ik eet geen suiker meer, gluten- en graanvrij en koolhydraten krijg ik alleen nog maar via groenten, fruit en (zoete) aardappelen. In de VS lopen inmiddels rechtszaken tegen de fabrikant van één van mijn medicijnen omdat patiënten er diabetes II door gekregen hebben, metabool syndroom is één van de bijwerkingen namelijk. Maar ik heb door mijn (al 'gezonde') leefgewoonten rigoreus te veranderen het tij weten te keren, daar moest wel een knop voor om want ik moest echt alles zelf gaan maken met andere producten dan men gewend is. Je moet je levensstijl drastisch veranderen om blijvend gewicht te verliezen. Voor mensen met morbide obesitas geldt net zoals voor mij dat wanneer je weer gaat doen zoals je altijd al deed, je er ook weer uit gaat zien zoals je altijd al deed. En je moet je eens serieus afvragen of het voedsel wat je nu in je mond steekt die operatie rechtvaardigt.
Zelf denk ik dat mensen met morbide obesitas meer gebaat zijn met cognitieve gedragstherapie of schematherapie en met de geijkte voedingsadviezen overboord gooien dan met een GBP. Als ik de nadelen van deze operatie lees, schrik ik daar best van, al is morbide obesitas nog riskanter. Waarom niet met een goede gedragstherapeut en schematherapie een compleet andere levenstijl een kans geven. Een serieuze kans, je leven staat op spel, je kan je niet veroorloven om een 'dieet' niet vol te houden of om te smokkelen of 'Ach, dat ene gebakje' te denken.
Waarom niet? Ik zou dat zelfs graag willen.
Maar ja, psychologische begeleiding bij obesitas wordt niet vergoed. En ik heb nu eenmaal niet het geld om zelf een intensieve therapie te bekostigen. Dat was ook in eerste instantie de vraag waarvoor ik bij de huisarts kwam.
Maar zoals gezegd, die intensieve begeleiding en therapie wordt enkel vergoed mits gekoppeld aan een operatief traject.
Omdat dus ook de slagingskans van die begeleiding en therapie vele malen lager ligt zonder bariatrische ingreep dan met. Dus blijkbaar is ook die begeleiding niet zaligmakend. Helaas.
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 17:22
quote:strikjemetstippels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:20:
[...]
Eh sorry hoor maar er zijn mensen die na een hart infarct en met long emfyseem doodleuk nog zitten te paffen, is dat dan anders? Jij neemt eerder andere problemen niet serieus.Roken is anders, om de redenen die hier al genoemd zijn.
[...]
Eh sorry hoor maar er zijn mensen die na een hart infarct en met long emfyseem doodleuk nog zitten te paffen, is dat dan anders? Jij neemt eerder andere problemen niet serieus.Roken is anders, om de redenen die hier al genoemd zijn.
zondag 16 augustus 2015 om 17:24
Of je nu rookverslaafd of eetverslaafd bent komt toch op hetzelfde neer?
Of je nu je sigaretten niet kunt laten staan of niet van snoep af kunt blijven, ik zie het verschil niet zo. Een verslaving wil zeggen dat je de drang om iets te doen niet kunt weerstaan. Omdat je er lichamelijk en psychisch van afhankelijk bent.
Of die afhankelijkheid nu Big Macs of zware Van Nelle betreft, principe is hetzelfde.
Of je nu je sigaretten niet kunt laten staan of niet van snoep af kunt blijven, ik zie het verschil niet zo. Een verslaving wil zeggen dat je de drang om iets te doen niet kunt weerstaan. Omdat je er lichamelijk en psychisch van afhankelijk bent.
Of die afhankelijkheid nu Big Macs of zware Van Nelle betreft, principe is hetzelfde.
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 17:25
quote:Marels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:19:
[...]
Natuurlijk is dat zo. En ik ben me er van bewust dat er ook een groot stuk psychisch is wat aangepakt moet worden.
De shit is alleen dat die psychologische begeleiding alleen vergoed wordt in combinatie met een operatief traject.
Intensieve begeleiding zónder operatie wordt niet vergoed, omdat de kans op succes veel kleiner is. Wil je dus de full monty qua begeleiding en dus ook psychische begeleiding, moet je het operatief traject in.Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.
[...]
Natuurlijk is dat zo. En ik ben me er van bewust dat er ook een groot stuk psychisch is wat aangepakt moet worden.
De shit is alleen dat die psychologische begeleiding alleen vergoed wordt in combinatie met een operatief traject.
Intensieve begeleiding zónder operatie wordt niet vergoed, omdat de kans op succes veel kleiner is. Wil je dus de full monty qua begeleiding en dus ook psychische begeleiding, moet je het operatief traject in.Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zondag 16 augustus 2015 om 17:26
quote:Jeweethetniet schreef op 16 augustus 2015 @ 17:22:
[...]
Roken is anders, om de redenen die hier al genoemd zijn.
Roken is zelfs fysiek verslavend (wel milder dan alcohol e.d.), eten niet.
Ik snap echt niet dat je daar zo over heen kan walsen. Roken is voor sommigen, die dus in hun ziekenhuis bed met infuus en god weet wat meer meteen na de operatie zitten te roken (zo als mijn opa) dus kennelijk onmisbaar.
en dat is dus wat mij tegen staat en ook contra productief zal werken: overgewicht is uniek, anders dan alle andere zaken en ook eigenlijk niemands verantwoordelijkheid. En realistisch zijn is bot en niet chic.
Dit overigens nu puur naar jou toe, maar tendens is wel beetje ook zo in de maatschappij op zich.
[...]
Roken is anders, om de redenen die hier al genoemd zijn.
Roken is zelfs fysiek verslavend (wel milder dan alcohol e.d.), eten niet.
Ik snap echt niet dat je daar zo over heen kan walsen. Roken is voor sommigen, die dus in hun ziekenhuis bed met infuus en god weet wat meer meteen na de operatie zitten te roken (zo als mijn opa) dus kennelijk onmisbaar.
en dat is dus wat mij tegen staat en ook contra productief zal werken: overgewicht is uniek, anders dan alle andere zaken en ook eigenlijk niemands verantwoordelijkheid. En realistisch zijn is bot en niet chic.
Dit overigens nu puur naar jou toe, maar tendens is wel beetje ook zo in de maatschappij op zich.
zondag 16 augustus 2015 om 17:27
quote:MrsStanleyWalker schreef op 16 augustus 2015 @ 17:25:
[...]
Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.
Blijkbaar dus niet.
Ik heb het nagevraagd en het wordt dus enkel vergoed in combinatie met een operatief traject.
[...]
Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.
Blijkbaar dus niet.
Ik heb het nagevraagd en het wordt dus enkel vergoed in combinatie met een operatief traject.
668, the neighbour of the Beast
zondag 16 augustus 2015 om 17:27
quote:MrsStanleyWalker schreef op 16 augustus 2015 @ 17:25:
[...]
Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.volgens mij moet er een psychische diagnose aan ten grondslag liggen. Ik vraag me af of een verzekeraar obesitas daar onder schaart.
[...]
Welnee, iemand met morbide obesitas kan net zo goed schematherapie vergoed krijgen als iemand met PTSS of andere stoornis. Het is heus mogelijk om een andere weg te bewandelen en vergoed te krijgen.volgens mij moet er een psychische diagnose aan ten grondslag liggen. Ik vraag me af of een verzekeraar obesitas daar onder schaart.
zondag 16 augustus 2015 om 17:29
quote:Marels schreef op 16 augustus 2015 @ 17:22:
[...]
Waarom niet? Ik zou dat zelfs graag willen.
Maar ja, psychologische begeleiding bij obesitas wordt niet vergoed. En ik heb nu eenmaal niet het geld om zelf een intensieve therapie te bekostigen. Dat was ook in eerste instantie de vraag waarvoor ik bij de huisarts kwam.
Maar zoals gezegd, die intensieve begeleiding en therapie wordt enkel vergoed mits gekoppeld aan een operatief traject.
Omdat dus ook de slagingskans van die begeleiding en therapie vele malen lager ligt zonder bariatrische ingreep dan met. Dus blijkbaar is ook die begeleiding niet zaligmakend. Helaas.Leg dan een andere hulpvraag neer. Zoek hulp bij het veranderen van je copingstrategieën, ga uitzoeken waarom je deze strategieën gebruikt, welke pijn je door eten probeert te verzachten. Als jij je copingstrategieën niet veranderd, blijf je in hetzelfde cirkeltje draaien.
[...]
Waarom niet? Ik zou dat zelfs graag willen.
Maar ja, psychologische begeleiding bij obesitas wordt niet vergoed. En ik heb nu eenmaal niet het geld om zelf een intensieve therapie te bekostigen. Dat was ook in eerste instantie de vraag waarvoor ik bij de huisarts kwam.
Maar zoals gezegd, die intensieve begeleiding en therapie wordt enkel vergoed mits gekoppeld aan een operatief traject.
Omdat dus ook de slagingskans van die begeleiding en therapie vele malen lager ligt zonder bariatrische ingreep dan met. Dus blijkbaar is ook die begeleiding niet zaligmakend. Helaas.Leg dan een andere hulpvraag neer. Zoek hulp bij het veranderen van je copingstrategieën, ga uitzoeken waarom je deze strategieën gebruikt, welke pijn je door eten probeert te verzachten. Als jij je copingstrategieën niet veranderd, blijf je in hetzelfde cirkeltje draaien.
You know how I know? Because I reeaally think so!
zondag 16 augustus 2015 om 17:30
Met ziekelijke obesitas, hetzij erfelijk ( jawel, het schijnt dan toch bewezen te zijn!) hetzij psychisch ( eetverslaving door oa trauma's uit je verleden weg te eten) of een zeer zwakke darmflora ( ik zal het niet precies goed hebben maar dikke mensen hebben geloof ik een te weinig aan goede darmbacterien) is het allerbeste (is bewezen) te bestrijden/verhelpen door een gastric bypass in combinatie met psychische begeleiding. Tuurlijk zijn er uitzonderingen, die zijn er op elke willekeurige kankerbehandeling ook, om maar wat te noemen, maar deze multi aanpak heeft wel de beste resultaten, laten we dat met z'n allen in godsnaam niet uitvlakken. Veel te dik zijn is veel gevaarlijker, ook op korte termijn, dan een gastric bypass, daar is echt wel over nagedacht.
zondag 16 augustus 2015 om 17:31
quote:sabbaticalmeds schreef op 16 augustus 2015 @ 17:27:
[...]
volgens mij moet er een psychische diagnose aan ten grondslag liggen. Ik vraag me af of een verzekeraar obesitas daar onder schaart.Dan denk ik dat ze dit met een huisarts of psychiater moet gaan bespreken om dit voor elkaar te krijgen. Ik weet dat het systeem van de zotte is, maar er zijn heus omwegen te bedenken om de verzekeringsmaatschappij een loer te draaien door de hulpvraag anders te stellen.
[...]
volgens mij moet er een psychische diagnose aan ten grondslag liggen. Ik vraag me af of een verzekeraar obesitas daar onder schaart.Dan denk ik dat ze dit met een huisarts of psychiater moet gaan bespreken om dit voor elkaar te krijgen. Ik weet dat het systeem van de zotte is, maar er zijn heus omwegen te bedenken om de verzekeringsmaatschappij een loer te draaien door de hulpvraag anders te stellen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
