Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moet iets ondernemen #2 gastric bypass?
zaterdag 15 augustus 2015 om 21:04
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
maandag 18 april 2016 om 18:07
Ik vind de laatste bladzijdes een vervuiling van het topic van marels. Laat iedereen met zijn eigen keuzes in zijn waarde en probeer niet steeds om een gelijk te halen via oeverloze discussies en dan bedoel ik aan beide kanten. Misschien een nieuw topic openen als jullie de discussie zo interessant vinden?
maandag 18 april 2016 om 19:59
quote:paper-clip schreef op 18 april 2016 @ 14:09:
[...]
Als je iemand wil helpen kom je niet met een gestrekt been een topic binnenvallen, je kan ook opbouwende kritiek geven in plaats van direct te veroordelen. Als het over te zwaar zijn of ongezond eten gaat dan staat ze vooraan om te vertellen hoe slecht dat wel niet voor je is. In andere topics zie ik ook dat veroordelende toontje voorbijkomen. Logisch dat Marels zich aangevallen voelt na zo'n post. Ieder doet het op zijn eigen manier, leven en laten leven.
Marels, succes met je traject en ik hoop dat je je streefgewicht snel mag bereiken !Natuurlijk is het de toon die de muziek maakt. Maar ook jij kent haar schrijfwijze, dus met dat in het achterhoofd lees ik het anders.
[...]
Als je iemand wil helpen kom je niet met een gestrekt been een topic binnenvallen, je kan ook opbouwende kritiek geven in plaats van direct te veroordelen. Als het over te zwaar zijn of ongezond eten gaat dan staat ze vooraan om te vertellen hoe slecht dat wel niet voor je is. In andere topics zie ik ook dat veroordelende toontje voorbijkomen. Logisch dat Marels zich aangevallen voelt na zo'n post. Ieder doet het op zijn eigen manier, leven en laten leven.
Marels, succes met je traject en ik hoop dat je je streefgewicht snel mag bereiken !Natuurlijk is het de toon die de muziek maakt. Maar ook jij kent haar schrijfwijze, dus met dat in het achterhoofd lees ik het anders.
maandag 18 april 2016 om 21:04
Er is nogal wat geschreven...
Denk dat alle kampen hun mening wel gegeven hebben, en ik begrijp de discussie hoor.
Natuurlijk kies je voor een operatie en pas je je levenswijze aan. Dat doe ik dan ook. Als ik kijk hoe ik vroeger at en hoe ik nu eet, wat een verschil! Ik geniet veel meer van mijn eten, ik eet veel bewuster. Dat is vooral ook wat ze me aangeleerd hebben. Ik geniet ook van andere dingen. Patat zegt me niet zoveel meer.
Er zijn dingen die ik nog wel graag eet, maar er is ook heel veel junkfood wat me niks meer zegt.
Ik let heel erg op mijn eiwitten, eet koolhydraatarm omdat dat gewoon beter uit komt, besteed ook veel meer zorg en aandacht aan mijn eten.
Dat heeft gewoon allemaal weinig te maken met die koekjes van gisteren.
En als ik er goed over nadenk bewijzen die koekjes juist hoe zeer ik veranderd ben. Ik heb gisteren een hele tijd koekjes staan bakken omdat ik dus inderdaad die boter op wilde hebben. Heb er geen kruimel van gegeten. Vandaag mee naar het werk genomen en er nog steeds niet aan geweest. Vroeger had ik dat nooit gekund.
Nu ben ik er zelfs niet eens mee bezig, bakje ik die koekjes zonder maar een moment te denken; ik mag niet ik mag niet ik wil t in mijn mond stoppen. Ik bak nu met het idee; het is voor het werk, en het zegt me echt niks om het zelf op te eten.
Maar ik vind het dan wel weer leuk om te doen omdat ik weet dat andere mensen er blij mee zijn.
En ja, er zijn moeilijke momenten en die zullen er blijven. Maar koekjeslucht is gewoon niet één van die verleidingen waar ik het moeilijk mee heb.
Ik ken mijn valkuilen redelijk goed, en ja, die vermijd ik ook wel voor het grootste deel. Dat ben ik dus wel met jullie eens, dat je niet willens en wetens jezelf bloot moet stellen aan verleidingen waarvan je weet dat je het moeilijk vindt om ze te weerstaan.
Maar dat was in dit geval dus echt niet het geval.
De discussie die hier ontstaan is is grotendeels gebaseerd op aannames (Marels bakt koekjes en gaat ze zelf opeten en dat mag niet want ze heeft een operatie gehad) die gewoon in dit geval niet kloppen.
Geef je alsjeblieft een schop onder mijn hol als ik zakken chips en snoepjes in huis haal of als ik besluit om langs de Mac of een andere junkfood toko te rijden als dat qua tijd beter uit komt, of gewoon omdat het kan, want dát zijn mijn zwakke punten.
En ja, die probeer ik dus te mijden. Zelfbescherming.
Denk dat alle kampen hun mening wel gegeven hebben, en ik begrijp de discussie hoor.
Natuurlijk kies je voor een operatie en pas je je levenswijze aan. Dat doe ik dan ook. Als ik kijk hoe ik vroeger at en hoe ik nu eet, wat een verschil! Ik geniet veel meer van mijn eten, ik eet veel bewuster. Dat is vooral ook wat ze me aangeleerd hebben. Ik geniet ook van andere dingen. Patat zegt me niet zoveel meer.
Er zijn dingen die ik nog wel graag eet, maar er is ook heel veel junkfood wat me niks meer zegt.
Ik let heel erg op mijn eiwitten, eet koolhydraatarm omdat dat gewoon beter uit komt, besteed ook veel meer zorg en aandacht aan mijn eten.
Dat heeft gewoon allemaal weinig te maken met die koekjes van gisteren.
En als ik er goed over nadenk bewijzen die koekjes juist hoe zeer ik veranderd ben. Ik heb gisteren een hele tijd koekjes staan bakken omdat ik dus inderdaad die boter op wilde hebben. Heb er geen kruimel van gegeten. Vandaag mee naar het werk genomen en er nog steeds niet aan geweest. Vroeger had ik dat nooit gekund.
Nu ben ik er zelfs niet eens mee bezig, bakje ik die koekjes zonder maar een moment te denken; ik mag niet ik mag niet ik wil t in mijn mond stoppen. Ik bak nu met het idee; het is voor het werk, en het zegt me echt niks om het zelf op te eten.
Maar ik vind het dan wel weer leuk om te doen omdat ik weet dat andere mensen er blij mee zijn.
En ja, er zijn moeilijke momenten en die zullen er blijven. Maar koekjeslucht is gewoon niet één van die verleidingen waar ik het moeilijk mee heb.
Ik ken mijn valkuilen redelijk goed, en ja, die vermijd ik ook wel voor het grootste deel. Dat ben ik dus wel met jullie eens, dat je niet willens en wetens jezelf bloot moet stellen aan verleidingen waarvan je weet dat je het moeilijk vindt om ze te weerstaan.
Maar dat was in dit geval dus echt niet het geval.
De discussie die hier ontstaan is is grotendeels gebaseerd op aannames (Marels bakt koekjes en gaat ze zelf opeten en dat mag niet want ze heeft een operatie gehad) die gewoon in dit geval niet kloppen.
Geef je alsjeblieft een schop onder mijn hol als ik zakken chips en snoepjes in huis haal of als ik besluit om langs de Mac of een andere junkfood toko te rijden als dat qua tijd beter uit komt, of gewoon omdat het kan, want dát zijn mijn zwakke punten.
En ja, die probeer ik dus te mijden. Zelfbescherming.
668, the neighbour of the Beast
maandag 18 april 2016 om 21:08
En voor wat betreft die anderhalf jaar die je hebt om af te vallen waarin het effect van de operatie optimaal is; dat weet ik en daar houd ik ook rekening mee.
Maar ik ben ook van mening dat dat niet valt of staat met een blokje chocolade of handje chips.
Maar goed, dat neem ik heel weinig, want inderdaad, met wat je eet zorg je dat je iets binnen krijgt waar je iets aan hebt.
Dat betekent dat ik, áls ik kies voor iets te snacken, ik bijvoorbeeld ga voor een blokje kaas of droog worstje. Of een plakje rosbief of ander vlees met een augurk. Of fruit, ik eet tegenwoordig niets liever dan fruit
Omdat je inderdaad goed moet letten op wat je binnen krijgt en ik dus vooral zorg dat ik met mijn eetmomenten dingen eet die ook nuttig zijn, waar iets in zit wat je nodig hebt.
Maar ik ben ook van mening dat dat niet valt of staat met een blokje chocolade of handje chips.
Maar goed, dat neem ik heel weinig, want inderdaad, met wat je eet zorg je dat je iets binnen krijgt waar je iets aan hebt.
Dat betekent dat ik, áls ik kies voor iets te snacken, ik bijvoorbeeld ga voor een blokje kaas of droog worstje. Of een plakje rosbief of ander vlees met een augurk. Of fruit, ik eet tegenwoordig niets liever dan fruit
Omdat je inderdaad goed moet letten op wat je binnen krijgt en ik dus vooral zorg dat ik met mijn eetmomenten dingen eet die ook nuttig zijn, waar iets in zit wat je nodig hebt.
668, the neighbour of the Beast
maandag 18 april 2016 om 21:13
Jawel hoor.
Dat had ik dus vorige week gedaan. Zak drop in de reclame mee genomen. En dat bedoelde ik met terugvallen in mijn oude patroon. Gedachteloos in de auto dan maar dropjes in mijn mond stoppen.
Uiteindelijk de zak weggedonderd want dat wil ik echt niet meer, maar goed, het feit dat ik 'm kocht was dus wel een moment van zwakte, zeg maar. En dat soort dingen zijn dus wél mijn zwakke punt.
Een zak drop in huis hebben is op zich geen probleem, zolang ik er maar niet aan begin. Dan wordt 1 dropje 5 dropjes en is het hek van de dam.
Dus ik heb de zak weggegooid uiteindelijk en heb me heilig voorgenomen om zulke dingen niet meer te kopen.
Maar goed, dan ben je wel eerst de mist in gegaan natuurlijk. Het zal wel met vallen en opstaan gaan, het proces, en dat zal ook wel logisch zijn, maar daar baalde ik wel flink van. Want ik wil gewoon echt niet meer terug naar hoe ik vroeger was.
Dat had ik dus vorige week gedaan. Zak drop in de reclame mee genomen. En dat bedoelde ik met terugvallen in mijn oude patroon. Gedachteloos in de auto dan maar dropjes in mijn mond stoppen.
Uiteindelijk de zak weggedonderd want dat wil ik echt niet meer, maar goed, het feit dat ik 'm kocht was dus wel een moment van zwakte, zeg maar. En dat soort dingen zijn dus wél mijn zwakke punt.
Een zak drop in huis hebben is op zich geen probleem, zolang ik er maar niet aan begin. Dan wordt 1 dropje 5 dropjes en is het hek van de dam.
Dus ik heb de zak weggegooid uiteindelijk en heb me heilig voorgenomen om zulke dingen niet meer te kopen.
Maar goed, dan ben je wel eerst de mist in gegaan natuurlijk. Het zal wel met vallen en opstaan gaan, het proces, en dat zal ook wel logisch zijn, maar daar baalde ik wel flink van. Want ik wil gewoon echt niet meer terug naar hoe ik vroeger was.
668, the neighbour of the Beast
maandag 18 april 2016 om 21:16
En wat dat betreft moet ik mezelf dus inderdaad niks "gunnen". Geen zak drop in de auto leggen met het idee dat je er dan eentje van kunt nemen, want dat blijft toch niet bij één.
Met een keer een blokje chocola bij de thee heb ik dat dan weer niet. Dat kan ik prima bij 1 blokje houden en daar enorm van genieten. Dus dat doe ik wel af en toe. Geen probleem mee.
Maar snoep kopen moet ik dus gewoon echt niet meer doen. Dat is iets waar ik gewoon niet aan moet beginnen.
Ken uw verleidingen. En zo leer ik steeds bij over mezelf dus. Interessant, maar soms wel vermoeiend en frustrerend.
Wat meer in de lijn van het topic;
Elke maandag naar de sportschool gaan gaat me goed af
Had vanmorgen even een twilight-zone moment dat ik dacht dat ik wel nog even kon blijven liggen, maar toch gegaan en om half acht stond ik on de sportschool. Begin het nog leuk te vinden ook.
Daarbij gaat eten ook nog steeds prima volgens schema, dus da's ook fijn.
Op naar de 99!
Met een keer een blokje chocola bij de thee heb ik dat dan weer niet. Dat kan ik prima bij 1 blokje houden en daar enorm van genieten. Dus dat doe ik wel af en toe. Geen probleem mee.
Maar snoep kopen moet ik dus gewoon echt niet meer doen. Dat is iets waar ik gewoon niet aan moet beginnen.
Ken uw verleidingen. En zo leer ik steeds bij over mezelf dus. Interessant, maar soms wel vermoeiend en frustrerend.
Wat meer in de lijn van het topic;
Elke maandag naar de sportschool gaan gaat me goed af
Had vanmorgen even een twilight-zone moment dat ik dacht dat ik wel nog even kon blijven liggen, maar toch gegaan en om half acht stond ik on de sportschool. Begin het nog leuk te vinden ook.
Daarbij gaat eten ook nog steeds prima volgens schema, dus da's ook fijn.
Op naar de 99!
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 19 april 2016 om 06:49
quote:Marels schreef op 18 april 2016 @ 21:16:
En wat dat betreft moet ik mezelf dus inderdaad niks "gunnen". Geen zak drop in de auto leggen met het idee dat je er dan eentje van kunt nemen, want dat blijft toch niet bij één. Precies. Je moet het jezelf gunnen dat je het gewoon niet doet.
Met een keer een blokje chocola bij de thee heb ik dat dan weer niet. Dat kan ik prima bij 1 blokje houden en daar enorm van genieten. Dus dat doe ik wel af en toe. Geen probleem mee.
Maar snoep kopen moet ik dus gewoon echt niet meer doen. Dat is iets waar ik gewoon niet aan moet beginnen.
Ken uw verleidingen. En zo leer ik steeds bij over mezelf dus. Interessant, maar soms wel vermoeiend en frustrerend.
Wat meer in de lijn van het topic;
Elke maandag naar de sportschool gaan gaat me goed af
Had vanmorgen even een twilight-zone moment dat ik dacht dat ik wel nog even kon blijven liggen, maar toch gegaan en om half acht stond ik on de sportschool. Begin het nog leuk te vinden ook.
Daarbij gaat eten ook nog steeds prima volgens schema, dus da's ook fijn.
Op naar de 99!
En dat sporten is inderdaad heel goed om structureel in je systeem te krijgen. Dat is ook wel wat ik bedoel met 'je omgeving aanpassen', waardoor je je gewoontes aanpast. Je krijgt vast stapels leestips, maar ik heb uit het antidieetboek geleerd dat dit werkt: bijvoorbeeld niet meer klakkeloos naar dezelfde supermarkt waar 70% van het winkeloppervlak wordt ingenomen door ongezonde producten. Maar naar de groenteboer, markt, bakker (geen banketbakker ). Wel aandacht aan eten besteden, maar aan gezond eten. Soep maken is ook leuk!
En hopelijk tik je de twee cijfers snel aan!!
En wat dat betreft moet ik mezelf dus inderdaad niks "gunnen". Geen zak drop in de auto leggen met het idee dat je er dan eentje van kunt nemen, want dat blijft toch niet bij één. Precies. Je moet het jezelf gunnen dat je het gewoon niet doet.
Met een keer een blokje chocola bij de thee heb ik dat dan weer niet. Dat kan ik prima bij 1 blokje houden en daar enorm van genieten. Dus dat doe ik wel af en toe. Geen probleem mee.
Maar snoep kopen moet ik dus gewoon echt niet meer doen. Dat is iets waar ik gewoon niet aan moet beginnen.
Ken uw verleidingen. En zo leer ik steeds bij over mezelf dus. Interessant, maar soms wel vermoeiend en frustrerend.
Wat meer in de lijn van het topic;
Elke maandag naar de sportschool gaan gaat me goed af
Had vanmorgen even een twilight-zone moment dat ik dacht dat ik wel nog even kon blijven liggen, maar toch gegaan en om half acht stond ik on de sportschool. Begin het nog leuk te vinden ook.
Daarbij gaat eten ook nog steeds prima volgens schema, dus da's ook fijn.
Op naar de 99!
En dat sporten is inderdaad heel goed om structureel in je systeem te krijgen. Dat is ook wel wat ik bedoel met 'je omgeving aanpassen', waardoor je je gewoontes aanpast. Je krijgt vast stapels leestips, maar ik heb uit het antidieetboek geleerd dat dit werkt: bijvoorbeeld niet meer klakkeloos naar dezelfde supermarkt waar 70% van het winkeloppervlak wordt ingenomen door ongezonde producten. Maar naar de groenteboer, markt, bakker (geen banketbakker ). Wel aandacht aan eten besteden, maar aan gezond eten. Soep maken is ook leuk!
En hopelijk tik je de twee cijfers snel aan!!
dinsdag 19 april 2016 om 08:13
Dus dan lig je met je 300 kilo in een speciaal voor jou besteld bed in het ziekenhuis, met droge ogen te beweren dat je echt aangekomen bent van de kip van het ziekenhuisdieet en niet van clandestien snoepgoed. Te roepen dat het jou niet treft, die 150 euro per nacht in het ziekenhuis, en 100 euro per nacht voor dat speciale bed, want het ziekenfonds betaalt immers.
Die man moeten ze overplaatsen naar een psychiatrisch ziekenhuis voor behandeling van de grijze cellen, dan heeft een maagoperatie totaal geen zin.
En die dame met haar ingeblikte perziken en de koelkast op ooghoogte naast haar computer. Heel goed dat ze haar wel eerst doorverwezen hebben naar de psycholoog.
Het is een serie zag ik, dus er komt nog meer van dit programma.
Die man moeten ze overplaatsen naar een psychiatrisch ziekenhuis voor behandeling van de grijze cellen, dan heeft een maagoperatie totaal geen zin.
En die dame met haar ingeblikte perziken en de koelkast op ooghoogte naast haar computer. Heel goed dat ze haar wel eerst doorverwezen hebben naar de psycholoog.
Het is een serie zag ik, dus er komt nog meer van dit programma.
dinsdag 19 april 2016 om 21:13
Dat doe ik dus inderdaad ook wel Sandra. Dingen waarvan ik weet dat ik er gevoelig voor ben ban ik uit.
Geen zakken drop voor mij meer. Hoewel; de aanbieding was toen 2 voor zoveel, dus ik kocht 2 zakken. De ene hield ik in de auto en de andere heb ik hier thuis in een pot gegooid. Die tweede zak ben ik dan weer niet aan geweest.
Maar goed, dat is inderdaad een goede manier om er tegenaan te kijken; ik doe mezelf een veel groter plezier als ik iets NIET neem.
En dat is ook wel geinig hoor, ik voel me veel beter, puur psychisch, als ik een goeie dag gehad heb. Dan heb ik echt een "YEAH!" gevoel, gewoon het idee dat je gezond bezig bent.
Je gaat je steeds meer realiseren dat je dus uiteindelijk van gezond doen veel blijer wordt. En dat merk ik ook qua eten hoor.
Ik woon nog net niet pal naast een aardbeienboer en ik word helemaal gelukkig van die aardbeien. Sowieso fruit.
En wat ik nooit gedacht had is dat ik inderdaad tegenwoordig veel gelukkiger wordt van een goeie salade dan van een Big Mac menu
Gewicht zit overigens weer even boven de 101, schommelt weer wat, maar ik moet van de week ongesteld worden dus ik vermoed dat ik vocht vast houd. Ik blijf hopen op de 99 eind van de week!
Geen zakken drop voor mij meer. Hoewel; de aanbieding was toen 2 voor zoveel, dus ik kocht 2 zakken. De ene hield ik in de auto en de andere heb ik hier thuis in een pot gegooid. Die tweede zak ben ik dan weer niet aan geweest.
Maar goed, dat is inderdaad een goede manier om er tegenaan te kijken; ik doe mezelf een veel groter plezier als ik iets NIET neem.
En dat is ook wel geinig hoor, ik voel me veel beter, puur psychisch, als ik een goeie dag gehad heb. Dan heb ik echt een "YEAH!" gevoel, gewoon het idee dat je gezond bezig bent.
Je gaat je steeds meer realiseren dat je dus uiteindelijk van gezond doen veel blijer wordt. En dat merk ik ook qua eten hoor.
Ik woon nog net niet pal naast een aardbeienboer en ik word helemaal gelukkig van die aardbeien. Sowieso fruit.
En wat ik nooit gedacht had is dat ik inderdaad tegenwoordig veel gelukkiger wordt van een goeie salade dan van een Big Mac menu
Gewicht zit overigens weer even boven de 101, schommelt weer wat, maar ik moet van de week ongesteld worden dus ik vermoed dat ik vocht vast houd. Ik blijf hopen op de 99 eind van de week!
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 19 april 2016 om 21:32
quote:Marels schreef op 18 april 2016 @ 21:04:
Er is nogal wat geschreven...
Denk dat alle kampen hun mening wel gegeven hebben, en ik begrijp de discussie hoor.
Natuurlijk kies je voor een operatie en pas je je levenswijze aan. Dat doe ik dan ook. Als ik kijk hoe ik vroeger at en hoe ik nu eet, wat een verschil! Ik geniet veel meer van mijn eten, ik eet veel bewuster. Dat is vooral ook wat ze me aangeleerd hebben. Ik geniet ook van andere dingen. Patat zegt me niet zoveel meer.
Er zijn dingen die ik nog wel graag eet, maar er is ook heel veel junkfood wat me niks meer zegt.
Ik let heel erg op mijn eiwitten, eet koolhydraatarm omdat dat gewoon beter uit komt, besteed ook veel meer zorg en aandacht aan mijn eten.
. En nu terug kijkend. Had je deze "state of mind" ook niet gehaald met dezelfde ondersteuning maar zonder operatie?
Oftewel, wat voegt de operatie voor jou toe.
En ja ik ben daar gewoon echt benieuwd naar.
Er is nogal wat geschreven...
Denk dat alle kampen hun mening wel gegeven hebben, en ik begrijp de discussie hoor.
Natuurlijk kies je voor een operatie en pas je je levenswijze aan. Dat doe ik dan ook. Als ik kijk hoe ik vroeger at en hoe ik nu eet, wat een verschil! Ik geniet veel meer van mijn eten, ik eet veel bewuster. Dat is vooral ook wat ze me aangeleerd hebben. Ik geniet ook van andere dingen. Patat zegt me niet zoveel meer.
Er zijn dingen die ik nog wel graag eet, maar er is ook heel veel junkfood wat me niks meer zegt.
Ik let heel erg op mijn eiwitten, eet koolhydraatarm omdat dat gewoon beter uit komt, besteed ook veel meer zorg en aandacht aan mijn eten.
. En nu terug kijkend. Had je deze "state of mind" ook niet gehaald met dezelfde ondersteuning maar zonder operatie?
Oftewel, wat voegt de operatie voor jou toe.
En ja ik ben daar gewoon echt benieuwd naar.
dinsdag 19 april 2016 om 21:40
quote:nina1966 schreef op 19 april 2016 @ 21:32:
[...]
En nu terug kijkend. Had je deze "state of mind" ook niet gehaald met dezelfde ondersteuning maar zonder operatie?
Oftewel, wat voegt de operatie voor jou toe.
En ja ik ben daar gewoon echt benieuwd naar. ik denk dat die vraag pas na een jaar of 2 jaar te beantwoorden is
[...]
En nu terug kijkend. Had je deze "state of mind" ook niet gehaald met dezelfde ondersteuning maar zonder operatie?
Oftewel, wat voegt de operatie voor jou toe.
En ja ik ben daar gewoon echt benieuwd naar. ik denk dat die vraag pas na een jaar of 2 jaar te beantwoorden is
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
