Lijf & Lijn
alle pijlers
Is dik zijn je eigen schuld?
vrijdag 16 oktober 2020 om 16:27
Met het risico op een verhitte discussie (gevoelig onderwerp) vraag ik toch naar jullie mening, omdat ik er benieuwd naar ben.
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
Vandaag hadden ik en een familielid het over het coronavirus (het zal ook eens iets anders zijn). Hij gaf aan dat hij de overbelasting van de zorg deels te wijten is aan de ongezonde manier van leven van mensen. Obese mensen lopen immers meer risico en dat zijn er nogal wat.
Toen kwam het uiteindelijk uit op een discussie of dik zijn je eigen schuld is of niet. Hij beweert van wel. Ieder pontje gaat door het mondje (zijn woorden).
Ik vind dat het veel genuanceerder ligt. Overgewicht kan met van alles te maken hebben. Ik weet er alles van, heb obesitas gehad en nu nog overgewicht. Ik vond het ook vrij rechtlijnig.
Ik ben nu wel benieuwd naar wat het Viva forum hiervan vindt. Tot in hoeverre is overgewicht je eigen schuld?
zondag 25 oktober 2020 om 05:16
Stel nou hè, dat ik dit zou zeggen over slanke mensen?Sneeuwroem schreef: ↑24-10-2020 23:15ik zeg niet dat het bij iedereen zo is. Sommige mensen zijn ook gewoon gelukkig maar dat lijkt me ook aan de hoeveelheid overgewicht komen. Met niet in orde is een slechte jeugd,trauma noem het maar. Ok misschien is niet in orde wat dramatisch.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 08:42
Nee, inderdaad, je weet het echt niet. Dik = niet in orde?Sneeuwroem schreef: ↑24-10-2020 23:07Ik denk dat iemand die dik is,niet in orde is. Ik bedoel het niet vervelend maar de meeste vrouwen zien er niet graag dik uit. Ik denk dat er veel emotie meespeelt. En eten als troost maar dat is mijn mening want ik weet het echt niet.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 25 oktober 2020 om 09:18
Ja, ik zag het, ik reageerde iets te snel, voordat ik verdere reacties gelezen had.Pindakaasjes schreef: ↑25-10-2020 09:03Ik geloof niet dat hij/zij dat 'niet in orde' rottig bedoelde.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 25 oktober 2020 om 09:24
Maar wel bedoelt hij/zij dat er dus een trauma of weet ik wat achter zit.Pindakaasjes schreef: ↑25-10-2020 09:03Ik geloof niet dat hij/zij dat 'niet in orde' rottig bedoelde.
Ik geloof nooit dat de helft van de bevolking 'niet in orde' is.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 09:30
Dus iederéén die te dik is, heeft een trauma of een andere reden "waar hij/zij niks aan kan doen" en dat dik zijn door eigen levenshouding en voedingspatroon zou kunnen komen, bestaat niet? Dus steeds meer mensen in Nederland zijn dan getraumatiseerd, gezien het groeiende aantal mensen met overgewicht?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 25 oktober 2020 om 09:31
Dat zeg ik toch exact?pejeka schreef: ↑25-10-2020 09:30Dus iederéén die te dik is, heeft een trauma of een andere reden "waar hij/zij niks aan kan doen" en dat dik zijn door eigen levenshouding en voedingspatroon zou kunnen komen, bestaat niet? Dus steeds meer mensen in Nederland zijn dan getraumatiseerd, gezien het groeiende aantal mensen met overgewicht?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 09:32
Er kan natuurlijk wel een trauma achter zitten. Net zoals achter alcohol- of drugsverslaving een trauma kan zitten. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn.
zondag 25 oktober 2020 om 09:43
Ik denk eerlijk gezegd dat dat slanke mensen helemaal niks uitmaakt.
Omdat het nergens op slaat ("je hebt een gezond gewicht omdat je misschien trauma's hebt").
Zoiets lees je overheen.
Het interessante is natuurlijk dat veel mensen dit inderdaad denken als iemand te dik is.
Niet iedereen zegt dat gelukkig, maar als je een heel dik iemand ziet, denk je: 'hoe heeft dat zover kunnen komen. Er was toch een punt dat je had kunnen denken 'niet verder dan dit' en waarom was je niet in staat dat toen te stoppen? Wat is er dan met je (gebeurd) dat je niet ingreep?'
En er zijn dan vast heel veel redenen voor, en hele goede ook.
Maar dit is hoe het gaat.
Dik associeer je over het algemeen niet met een stabiele persoonlijkheid die het beste met zichzelf voorheeft.
En alle slanke mensen denken dat dikke mensen zelf ook er van balen, en liever slank zouden zijn, geloof dat maar.
Al ontkennen ze die gedachten als er rechtstreeks naar gevraagd wordt.
Topics als deze bevestigen dat deels, maar er zijn hier ook mensen die zo ongeveer zeggen 'boeit me niks, ik ben blij met mijn gewicht , dit is het en het hoeft nooit anders. En het zegt niks over mijn persoonlijkheid'
Die zullen ook boos zijn over wat ik hierboven aangeef.
En eerlijk? slanke mensen geloven hen niet.
zondag 25 oktober 2020 om 10:15
Het is geen homogene groep, die groep van dikke mensen. Dus het kan zijn dat het wordt veroorzaakt door een trauma, of onvoldoende kennis, of iets medisch, of een laag zelfbeeld, trage spijsvertering enz (of een combinatie van factoren). Maar dat zal per persoon verschillen.
Dat maakt het juist zo moeilijk, want er is geen oplossing die voor iedereen werkt. 'Gewoon' minder eten bv werkt mogelijk voor een deel, maar heeft als voorwaarde dat je goed uitzoekt wat je dan hoort te eten, voldoende doorzettingsvermogen hebt en er geen onderliggende oorzaak is die moet worden aangepakt.
Dat maakt het juist zo moeilijk, want er is geen oplossing die voor iedereen werkt. 'Gewoon' minder eten bv werkt mogelijk voor een deel, maar heeft als voorwaarde dat je goed uitzoekt wat je dan hoort te eten, voldoende doorzettingsvermogen hebt en er geen onderliggende oorzaak is die moet worden aangepakt.
zondag 25 oktober 2020 om 10:19
Inderdaad! En bij alcohol en drugs is er veel onderzoek over wat er allemaal mee speelt, zoals bv ook verslavingsgevoeligheid die genetisch is bepaald, opvoeding, gebruik in bv films en reclames. En daar kan de behandeling ook op worden afgestemd.MissPiglet schreef: ↑25-10-2020 09:32Er kan natuurlijk wel een trauma achter zitten. Net zoals achter alcohol- of drugsverslaving een trauma kan zitten. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn.
zondag 25 oktober 2020 om 10:40
Als ik voor mezelf mag spreken: ik vind de oplossing erger dan de kwaal.permis schreef: ↑25-10-2020 09:43Ik denk eerlijk gezegd dat dat slanke mensen helemaal niks uitmaakt.
Omdat het nergens op slaat ("je hebt een gezond gewicht omdat je misschien trauma's hebt").
Zoiets lees je overheen.
Het interessante is natuurlijk dat veel mensen dit inderdaad denken als iemand te dik is.
Niet iedereen zegt dat gelukkig, maar als je een heel dik iemand ziet, denk je: 'hoe heeft dat zover kunnen komen. Er was toch een punt dat je had kunnen denken 'niet verder dan dit' en waarom was je niet in staat dat toen te stoppen? Wat is er dan met je (gebeurd) dat je niet ingreep?'
En er zijn dan vast heel veel redenen voor, en hele goede ook.
Maar dit is hoe het gaat.
Dik associeer je over het algemeen niet met een stabiele persoonlijkheid die het beste met zichzelf voorheeft.
En alle slanke mensen denken dat dikke mensen zelf ook er van balen, en liever slank zouden zijn, geloof dat maar.
Al ontkennen ze die gedachten als er rechtstreeks naar gevraagd wordt.
Topics als deze bevestigen dat deels, maar er zijn hier ook mensen die zo ongeveer zeggen 'boeit me niks, ik ben blij met mijn gewicht , dit is het en het hoeft nooit anders. En het zegt niks over mijn persoonlijkheid'
Die zullen ook boos zijn over wat ik hierboven aangeef.
En eerlijk? slanke mensen geloven hen niet.
Omdat ik persoonlijk voor de rest van mijn leven zo weinig mag eten, dat ik er wel van uit mijn mond ga stinken en er duizelig van wordt en dat ik zolang ik lijn eigenlijk maar 1 belangrijke taak tegelijk aan kan en dat is dan 'niet-eten'.
Zodra ik dan bedenk dat dat ook geen leven is en dat er ook dingen zijn waar ik wél goed in ben, kom ik weer aan.
Dus ja, natuurlijk, zou ik mogen kiezen tussen een slank lichaam en het mijne, dan zou ik voor slank kiezen. Maar mijn dagelijks keuze is normaal eten, accepteren dat ik niet slank ben en doen waar ik wel goed in ben.
zondag 25 oktober 2020 om 10:58
Sterk bewerkte producten:
https://www.gezondheidsnet.nl/voeding/i ... l-ongezond
Hormoonverstorende stoffen en overgewicht:
https://www.cm.be/gezond-leven/omgeving ... rstoorders
Ik weet niet in hoeverre deze factoren wetenschappelijk bewezen zijn, maar als dit erachter kan zitten, in hoeverre beïnvloeden deze factoren de schuldvraag?
anoniem_65040f032be10 wijzigde dit bericht op 25-10-2020 11:39
0.31% gewijzigd
zondag 25 oktober 2020 om 11:34
Wissewis bedoelde magere latten ook vast niet rot...Pindakaasjes schreef: ↑25-10-2020 09:03Ik geloof niet dat hij/zij dat 'niet in orde' rottig bedoelde.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 25 oktober 2020 om 12:06
-jolijn- schreef: ↑25-10-2020 10:40Als ik voor mezelf mag spreken: ik vind de oplossing erger dan de kwaal.
Omdat ik persoonlijk voor de rest van mijn leven zo weinig mag eten, dat ik er wel van uit mijn mond ga stinken en er duizelig van wordt en dat ik zolang ik lijn eigenlijk maar 1 belangrijke taak tegelijk aan kan en dat is dan 'niet-eten'.
Zodra ik dan bedenk dat dat ook geen leven is en dat er ook dingen zijn waar ik wél goed in ben, kom ik weer aan.
Dus ja, natuurlijk, zou ik mogen kiezen tussen een slank lichaam en het mijne, dan zou ik voor slank kiezen. Maar mijn dagelijks keuze is normaal eten, accepteren dat ik niet slank ben en doen waar ik wel goed in ben.
Ik ben pas gaan aankomen toen ik kinderen had.
Toen pas merkte ik dat 'slank blijven' al mijn aandacht en energie nodig had en dat lukte niet meer omdat er ineens een kind was dat ook aandacht en energie nodig had.
Duidelijk geval van 'niet in staat tot multitasken'.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 12:09
Dat bewerkte producten slecht zijn blijft bij mij toch twijfels oproepen: aardappels eten we niet rauw, vlees eten we niet rauw, groente eten we zelden rauw, enz.aviv_13 schreef: ↑25-10-2020 10:58Sterk bewerkte producten:
https://www.gezondheidsnet.nl/voeding/i ... l-ongezond
Hormoonverstorende stoffen en overgewicht:
https://www.cm.be/gezond-leven/omgeving ... rstoorders
Ik weet niet in hoeverre deze factoren wetenschappelijk bewezen zijn, maar als dit erachter kan zitten, in hoeverre beïnvloeden deze factoren de schuldvraag?
We bewerken ons eten al eeuwen, omdat we het anders niet kunnen verteren.
Daarbij: ik betwijfel of slanke mensen minder bewerkte producten eten.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 12:23
Maar veel bewerkt voedsel wat tegenwoordig in de winkel ligt, is veel meer bewerkt dan simpel koken of braden. Vaak is het erg zout of flink vet en daardoor niet meer zo gezond.Solomio schreef: ↑25-10-2020 12:09Dat bewerkte producten slecht zijn blijft bij mij toch twijfels oproepen: aardappels eten we niet rauw, vlees eten we niet rauw, groente eten we zelden rauw, enz.
We bewerken ons eten al eeuwen, omdat we het anders niet kunnen verteren.
Daarbij: ik betwijfel of slanke mensen minder bewerkte producten eten.
Ik (slank) eet trouwens best wat bewerkte dingen: vegetarische hamburgers e.d. Die schijnen vooral vaak veel te zout te zijn.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zondag 25 oktober 2020 om 12:29
maar hoe vaak eten mensen nou echt dat soort bewerkte voedingsmiddelen?tonkje schreef: ↑25-10-2020 12:23Maar veel bewerkt voedsel wat tegenwoordig in de winkel ligt, is veel meer bewerkt dan simpel koken of braden. Vaak is het erg zout of flink vet en daardoor niet meer zo gezond.
Ik (slank) eet trouwens best wat bewerkte dingen: vegetarische hamburgers e.d. Die schijnen vooral vaak veel te zout te zijn.
mijn avondeten bestaat uit aardappelen/rijst/pasta en groente en dan vlees/kip/ei/vega
mijn lunch uit een paar boterhammen met een plakje kaas of vega-beleg
en het lijkt me, dat dat vrij standaard oer-Hollands is. Mijn vrienden staan 's avonds allemaal braaf een potje te koken
zondag 25 oktober 2020 om 13:39
Maar energie verbruiken is energie verbruiken, lijkt me. Dus als je er veel van besteed, maakt het niet uit of dat aan een kind is of aan iets anders?Solomio schreef: ↑25-10-2020 12:06
Ik ben pas gaan aankomen toen ik kinderen had.
Toen pas merkte ik dat 'slank blijven' al mijn aandacht en energie nodig had en dat lukte niet meer omdat er ineens een kind was dat ook aandacht en energie nodig had.
Duidelijk geval van 'niet in staat tot multitasken'.
En als het kind alle aandacht vroeg, is dat toch enorme afleiding waardoor je eten vergeet?
Ben oprecht benieuwd wat je hier mee bedoelt, hoe ging dat dan in z'n werk
Want bijna iedereen die ik ken met kinderen, ikzelf incluis, was juist op z'n dunst toen ze klein waren, omdat dat de meest intense periode was, met name fysiek.
En met kinderen kook je elke dag gezond, ga je niet snaaien om het goede voorbeeld te geven, etcetera.
Vrijgezel of met alleen een stel in huis betekent doorgaans toch meer uit eten, drankjes, minder regelmaat, etc etc.
Dus heel opvallend vind ik, wat jij schrijft
zondag 25 oktober 2020 om 14:06
Ow, ik bedoel in dit geval met 'energie' dus mentale energie.permis schreef: ↑25-10-2020 13:39Maar energie verbruiken is energie verbruiken, lijkt me. Dus als je er veel van besteed, maakt het niet uit of dat aan een kind is of aan iets anders?
En als het kind alle aandacht vroeg, is dat toch enorme afleiding waardoor je eten vergeet?
Ben oprecht benieuwd wat je hier mee bedoelt, hoe ging dat dan in z'n werk
Want bijna iedereen die ik ken met kinderen, ikzelf incluis, was juist op z'n dunst toen ze klein waren, omdat dat de meest intense periode was, met name fysiek.
En met kinderen kook je elke dag gezond, ga je niet snaaien om het goede voorbeeld te geven, etcetera.
Vrijgezel of met alleen een stel in huis betekent doorgaans toch meer uit eten, drankjes, minder regelmaat, etc etc.
Dus heel opvallend vind ik, wat jij schrijft
En mijn ervaring lijkt exact tegenovergesteld aan wat jij beschrijft.
Toen ik nog alleen was kocht en kookte ik exact afgepast. Ik had altijd honger, maar doordat ik me volledig kon concentreren op 'niet eten' bleef ik op gewicht.
Ik kookte sowieso gezond.
Toen er eenmaal kinderen waren kookte ik dus meer en de ene dag at kind veel, de andere dag at kind weinig. Eten weggooien vind ik zonde en wat overbleef was meestal niet de moeite waard om in te vriezen, dus vaak at ik dat kleine beetje nog ff op.
Ik haalde vaker tussendoortjes in huis.
Mijn leven was zonder kinderen veel gestructureerder en regelmatiger. Met kinderen had om 15 uur ineens een kind honger, of moest om 23 uur een fles, of..... of.....
En me concentreren op 'niet eten' lukte totaal niet meer, omdat ik veel meer afgeleid was.
Ik snaaide nooit voordat ik kinderen kreeg, ik was volledig gewend aan dat eeuwige hongergevoel.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 25 oktober 2020 om 15:08
Bij mij was diëten na kinderen ook niet meer mogelijk. Ten eerste was er een partner en er waren soms stiefkinderen in huis, dus 'gewoon niks in huis hebben' ging al niet meer op. Plus, ik had mijn aandacht nodig voor het balanceren van alles wat er was, ik had dus geen (psychische) ruimte om te diëten en me daarbij staande te houden.permis schreef: ↑25-10-2020 13:39(...)
Ben oprecht benieuwd wat je hier mee bedoelt, hoe ging dat dan in z'n werk
Want bijna iedereen die ik ken met kinderen, ikzelf incluis, was juist op z'n dunst toen ze klein waren, omdat dat de meest intense periode was, met name fysiek.
En met kinderen kook je elke dag gezond, ga je niet snaaien om het goede voorbeeld te geven, etcetera.
(...)
Maar dingen werken dus niet voor iedereen hetzelfde, proberen we geloof ik juist uit te leggen
Ik gaf borstvoeding tot ze 7 maanden waren, desalniettemin was ik na 4 maanden van de oudste al zwanger en waar andere mensen afvielen van borstvoeding geven, kwam ik aan. En ik was na 6 weken borstvoeding ook gewoon weer ongesteld.
zondag 25 oktober 2020 om 15:14
Interessant idee. Weet niet hoe toepasbaar dat is voor de gemiddelde Nederlander, ik ben zelf onder de indruk dat het koken met pakjes en zakjes of bijvoorbeeld het eten van knaks niet het grootste deel van onze voeding beslaan, maar vers koken en groenten eten meer de norm zijn.aviv_13 schreef: ↑25-10-2020 10:58Sterk bewerkte producten:
https://www.gezondheidsnet.nl/voeding/i ... l-ongezond
Hormoonverstorende stoffen en overgewicht:
https://www.cm.be/gezond-leven/omgeving ... rstoorders
Ik weet niet in hoeverre deze factoren wetenschappelijk bewezen zijn, maar als dit erachter kan zitten, in hoeverre beïnvloeden deze factoren de schuldvraag?
In Amerika zou dat anders kunnen liggen, toen ik er woonde vond ik het eetpatroon van wie ik daar leerde kennen en wat ik in een supermarkt zag liggen op zijn zachtst gezegd opmerkelijk.
zondag 25 oktober 2020 om 15:15
Ja dat is precies tegenovergesteld inderdaad.Solomio schreef: ↑25-10-2020 14:06Ow, ik bedoel in dit geval met 'energie' dus mentale energie.
En mijn ervaring lijkt exact tegenovergesteld aan wat jij beschrijft.
Toen ik nog alleen was kocht en kookte ik exact afgepast. Ik had altijd honger, maar doordat ik me volledig kon concentreren op 'niet eten' bleef ik op gewicht.
Ik kookte sowieso gezond.
Toen er eenmaal kinderen waren kookte ik dus meer en de ene dag at kind veel, de andere dag at kind weinig. Eten weggooien vind ik zonde en wat overbleef was meestal niet de moeite waard om in te vriezen, dus vaak at ik dat kleine beetje nog ff op.
Ik haalde vaker tussendoortjes in huis.
Mijn leven was zonder kinderen veel gestructureerder en regelmatiger. Met kinderen had om 15 uur ineens een kind honger, of moest om 23 uur een fles, of..... of.....
En me concentreren op 'niet eten' lukte totaal niet meer, omdat ik veel meer afgeleid was.
Ik snaaide nooit voordat ik kinderen kreeg, ik was volledig gewend aan dat eeuwige hongergevoel.
Bij ons betekende 'kinderen' een omslag naar actief, regelmaat en gezond.
Maar als de omslag de andere kant op is...
En als ze dan groot zijn is het weer makkelijker? (Of misschien zijn ze dat nog niet)
