Lijf & Lijn
alle pijlers
Kan te zwaar zijn gewenning worden? bang voor verandering?
donderdag 18 februari 2016 om 16:08
Al jaren kamp ik met dit ‘probleem’ en hoezeer ik ook weet hoe het werkt, wat ik fout doe etc..het lukt me niet om het te veranderen. Ik ben 33 jaar en zolang ik me kan herinneren ben ik ongelukkig met mijn gewicht. En ik krijg steeds meer het inzicht dat ik hier aan gewend ben geraakt. Ik ben het zo gewend om dagelijks te denken aan mn te dikke buik, aan het weer ‘beginnen op maandag’, aan het feit dat ik me zoveel prettiger voel als ik slanker ben en serieus…hoe stom het ook klinkt, het lijkt alsof ik niet durf te veranderen. Alsof dit me al jaren houvast geeft, en ik dat zelf in stand houdt aangezien ik het nooit verander.
Al zo vaak heb ik me voorgenomen om mezelf te accepteren, maar dat kan ik niet. Waarom kan ik dan niet gewoon gaan afvallen, meer bewegen etc? Ik kan zo nuchter zijn, is er een probleem dan los je het op. Maar het blijft een strijd.
Ik weet wat gezond eten is, weet hoe je moet afvallen, ben al eens 10 kilo afgevallen met goede hulp en een enorme stok achter de deur. Maar ik val altijd weer in het verkeerde patroon. Ik houd enorm van lekker eten, ik kan veel eten en ik lust alles. Ik ben ook een emotie eter en als ik 1x iets slechts eet is voor mij de dag verpest waardoor de rest vd dag ook van alles naar binnen gaat. IK weet dat het stom is, maar het gebeurd. Ik snaai, ik snoep, maar eet ook teveel brood, te grote porties etc. Bij mij is alle té.
Ik voel me een zwakkeling, want ik weet dondersgoed wat goed voor me is en wat ik zou moeten doen. Maar waar ik mee begon, die verandering lijkt eng te zijn. Ik zie zoveel leuke kleding waarbij ik elke keer zeg ‘als ik afgevallen ben koop ik dat’ omdat het me dan beter staat en ik me er beter in voel…maar dat moment komt nooit. Ik draag veel basic kleding, maar wil me vrouwelijker gaan kleden..kortom, ik verstop me. Make up vind ik overbodig, want de rest van mn lichaam werkt niet mee dus zie ik het nut niet. Ik kan er veel mooier uitzien, ik zie ook wel de mooie kanten van mezelf. Ben niet lang geleden getrouwd, toen zag ik er prachtig uit. En nu laat ik dat weer versloffen, alsof ik nu geen goede reden meer heb om er zo goed uit te zien.
Ik ben overigens 1.82 lang en 99 kilo. Te zwaar dus, maar ik vind me beter voelen en een kleinere kledingmaat belangrijker dan een getal. Met 85 kilo, waarmee ik volgens de boekjes nog te zwaar ben, voel ik me heel goed. En dat laatste wil ik zo graag...me goed voelen en me niet meer verstoppen! Ik heb zelf een psycholoog opgezocht die mij continu vertelde dat ik er mocht zijn, ik helemaal niet dik ben (ik ben niet heel dik ivm mn lengte, het is in verhouding maar toch veel te zwaar) en mezelf moet accepteren. Dat klinkt ook allemaal heel mooi, maar het lukt niet. En hoe vaker ik schrijf ‘het lukt niet’ hoe meer ik denk ‘je moet jezelf een schop onder je kont geven’…en ook dat heb ik al vaak gedaan. En er is niets veranderd. Ik blijf teveel eten en snaaien. Het erge is dat ik jaren op hoog niveau gesport heb, ben nooit slank geweest, maar ik bewoog veel. En ook dat doe ik niet meer, ik kan me er niet toe zetten. Ik wil die teamsport weer doen, maar mn met huidige gewicht voel ik me daar niet prettig bij. Heb pogingen tot hardlopen gedaan, sportschool, afvalprogramma's met shakes, of gewoon op eigen kracht minder eten en gezondere keuzes maken..,maar ik verval altijd weer, altijd. Paar dagen heel enthousiast, en dan laat ik de teugels weer vieren. En waarom?
Misschien een warrig verhaal, ik ben gaan schrijven wat in mn hoofd zat. Fijn om dat eens uit te ‘spreken’. Kan het zijn dat je gewend raakt aan te zwaar zijn? Aan een patroon?
Is dit herkenbaar?
Al zo vaak heb ik me voorgenomen om mezelf te accepteren, maar dat kan ik niet. Waarom kan ik dan niet gewoon gaan afvallen, meer bewegen etc? Ik kan zo nuchter zijn, is er een probleem dan los je het op. Maar het blijft een strijd.
Ik weet wat gezond eten is, weet hoe je moet afvallen, ben al eens 10 kilo afgevallen met goede hulp en een enorme stok achter de deur. Maar ik val altijd weer in het verkeerde patroon. Ik houd enorm van lekker eten, ik kan veel eten en ik lust alles. Ik ben ook een emotie eter en als ik 1x iets slechts eet is voor mij de dag verpest waardoor de rest vd dag ook van alles naar binnen gaat. IK weet dat het stom is, maar het gebeurd. Ik snaai, ik snoep, maar eet ook teveel brood, te grote porties etc. Bij mij is alle té.
Ik voel me een zwakkeling, want ik weet dondersgoed wat goed voor me is en wat ik zou moeten doen. Maar waar ik mee begon, die verandering lijkt eng te zijn. Ik zie zoveel leuke kleding waarbij ik elke keer zeg ‘als ik afgevallen ben koop ik dat’ omdat het me dan beter staat en ik me er beter in voel…maar dat moment komt nooit. Ik draag veel basic kleding, maar wil me vrouwelijker gaan kleden..kortom, ik verstop me. Make up vind ik overbodig, want de rest van mn lichaam werkt niet mee dus zie ik het nut niet. Ik kan er veel mooier uitzien, ik zie ook wel de mooie kanten van mezelf. Ben niet lang geleden getrouwd, toen zag ik er prachtig uit. En nu laat ik dat weer versloffen, alsof ik nu geen goede reden meer heb om er zo goed uit te zien.
Ik ben overigens 1.82 lang en 99 kilo. Te zwaar dus, maar ik vind me beter voelen en een kleinere kledingmaat belangrijker dan een getal. Met 85 kilo, waarmee ik volgens de boekjes nog te zwaar ben, voel ik me heel goed. En dat laatste wil ik zo graag...me goed voelen en me niet meer verstoppen! Ik heb zelf een psycholoog opgezocht die mij continu vertelde dat ik er mocht zijn, ik helemaal niet dik ben (ik ben niet heel dik ivm mn lengte, het is in verhouding maar toch veel te zwaar) en mezelf moet accepteren. Dat klinkt ook allemaal heel mooi, maar het lukt niet. En hoe vaker ik schrijf ‘het lukt niet’ hoe meer ik denk ‘je moet jezelf een schop onder je kont geven’…en ook dat heb ik al vaak gedaan. En er is niets veranderd. Ik blijf teveel eten en snaaien. Het erge is dat ik jaren op hoog niveau gesport heb, ben nooit slank geweest, maar ik bewoog veel. En ook dat doe ik niet meer, ik kan me er niet toe zetten. Ik wil die teamsport weer doen, maar mn met huidige gewicht voel ik me daar niet prettig bij. Heb pogingen tot hardlopen gedaan, sportschool, afvalprogramma's met shakes, of gewoon op eigen kracht minder eten en gezondere keuzes maken..,maar ik verval altijd weer, altijd. Paar dagen heel enthousiast, en dan laat ik de teugels weer vieren. En waarom?
Misschien een warrig verhaal, ik ben gaan schrijven wat in mn hoofd zat. Fijn om dat eens uit te ‘spreken’. Kan het zijn dat je gewend raakt aan te zwaar zijn? Aan een patroon?
Is dit herkenbaar?
donderdag 18 februari 2016 om 16:18
Makkelijk gezegd en erg cliché maar haal niet te veel in huis, daarmee is de verleiding weg. Als je het dan maar niet de volgende dag compenseert. Drink vóór je gaat eten een glas water of een kop thee of koffie zonder suiker. Mijn man moest echt afvallen van de cardioloog, hij is nu bijna 25 kilo kwijt en niet snel, dat is ook helemaal niet goed want daarmee verander je je eetgewoonten niet, die 25 kilo hebben ruim een jaar geduurd. Hij eet ongeveer de helft van wat hij vroeger naar binnen werkte, snoepen doet hij een heel enkele keer, toevallig vandaag een gevuld paaseitje formaat pingpongbal maar daarna heeft hij het zakje weer netjes weggelegd. Tussen de middag eet hij meestal een flinke schaal rauwkost. Dat vult behoorlijk.
verba volant, scripta manent.
donderdag 18 februari 2016 om 16:23
Ik geloof niet dat het gewenning is maar meer dat je veel moeite hebt om verleidingen te weerstaan.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.
donderdag 18 februari 2016 om 16:25
Je bent in het verleden afgevallen met goede begeleiding en een stok achter de deur, zeg je. Was dat eigenlijk te stringent waardoor je het eetpatroon niet hebt kunnen volhouden?
Beweging: leg de lat voor jezelf niet te hoog. Teamsport op hoog niveau is vaak maar tijdelijk dus waarom móet je van jezelf dat allemaal weer kunnen? Of als je die teamsport weer graag wil doen maar geen associatie met 'vroeger' wil hebben, misschien lid worden van een andere vereniging en daar een nieuwe start maken?
Of een heel nieuwe sport/activiteit? Misschien met een sportmaatje wandelen, fietsen, zwemmen, o.i.d.? Dat is al een supergoed begin lijkt me.
Probeer echt iets te doen waar je hart ligt, wat je leukt lijkt; dan houd je het veel langer vol.
Beweging: leg de lat voor jezelf niet te hoog. Teamsport op hoog niveau is vaak maar tijdelijk dus waarom móet je van jezelf dat allemaal weer kunnen? Of als je die teamsport weer graag wil doen maar geen associatie met 'vroeger' wil hebben, misschien lid worden van een andere vereniging en daar een nieuwe start maken?
Of een heel nieuwe sport/activiteit? Misschien met een sportmaatje wandelen, fietsen, zwemmen, o.i.d.? Dat is al een supergoed begin lijkt me.
Probeer echt iets te doen waar je hart ligt, wat je leukt lijkt; dan houd je het veel langer vol.
donderdag 18 februari 2016 om 16:25
quote:elflet schreef op 18 februari 2016 @ 16:23:
Ik geloof niet dat het gewenning is maar meer dat je veel moeite hebt om verleidingen te weerstaan.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.Noten en kaakjes bevatten ook héél veel calorieën maar noten zijn wel veel gezonder dan chips.
Ik geloof niet dat het gewenning is maar meer dat je veel moeite hebt om verleidingen te weerstaan.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.Noten en kaakjes bevatten ook héél veel calorieën maar noten zijn wel veel gezonder dan chips.
verba volant, scripta manent.
donderdag 18 februari 2016 om 16:27
quote:lilalinda schreef op 18 februari 2016 @ 16:23:
of heb je nu de ultieme smoes voor jezelf bedacht? "Ik hoed niet af te vallen, want ik ben bang voor verandering?"
en wat schiet je er mee op??Misschien is dat zo, maar dan is het onbewust. Ik zou tegen elk ander iemand zeggen 'vind je het erg? nou dan los je het toch op'. Dus ja ik ben een watje, en heb smoezen. Maar ik kan het voor mezelf niet verklaren, waarom ik iets vervelend vindt maar het niet verander. Het lijkt wel een verslaving!
of heb je nu de ultieme smoes voor jezelf bedacht? "Ik hoed niet af te vallen, want ik ben bang voor verandering?"
en wat schiet je er mee op??Misschien is dat zo, maar dan is het onbewust. Ik zou tegen elk ander iemand zeggen 'vind je het erg? nou dan los je het toch op'. Dus ja ik ben een watje, en heb smoezen. Maar ik kan het voor mezelf niet verklaren, waarom ik iets vervelend vindt maar het niet verander. Het lijkt wel een verslaving!
donderdag 18 februari 2016 om 16:31
quote:newspaper schreef op 18 februari 2016 @ 16:27:
[...]
Misschien is dat zo, maar dan is het onbewust. Ik zou tegen elk ander iemand zeggen 'vind je het erg? nou dan los je het toch op'. Dus ja ik ben een watje, en heb smoezen. Maar ik kan het voor mezelf niet verklaren, waarom ik iets vervelend vindt maar het niet verander. Het lijkt wel een verslaving!Onbewust lijkt me sterk, dan zou je het hier immers niet aankaarten. Je weet dat er iets in je eet- en bewegingspatroon niet klopt.
[...]
Misschien is dat zo, maar dan is het onbewust. Ik zou tegen elk ander iemand zeggen 'vind je het erg? nou dan los je het toch op'. Dus ja ik ben een watje, en heb smoezen. Maar ik kan het voor mezelf niet verklaren, waarom ik iets vervelend vindt maar het niet verander. Het lijkt wel een verslaving!Onbewust lijkt me sterk, dan zou je het hier immers niet aankaarten. Je weet dat er iets in je eet- en bewegingspatroon niet klopt.
verba volant, scripta manent.
donderdag 18 februari 2016 om 16:32
Je zal eerst je "echte" probleem aan moeten pakken. Daar bedoel ik mee dat er altijd iets achter een verslaving zit wat de verslaving in stand houd. Daar kan je denk ik alleen achter komen met professionele hulp. Eventueel in combinatie met een dietiste.
Ondetrussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.
Ondetrussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.
donderdag 18 februari 2016 om 16:33
quote:watdachtjehiervan schreef op 18 februari 2016 @ 16:32:
Je zal eerst je "echte" probleem aan moeten pakken. Daar bedoel ik mee dat er altijd iets achter een verslaving zit wat de verslaving in stand houd. Daar kan je denk ik alleen achter komen met professionele hulp. Eventueel in combinatie met een dietiste.
Ondertussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.
Je zal eerst je "echte" probleem aan moeten pakken. Daar bedoel ik mee dat er altijd iets achter een verslaving zit wat de verslaving in stand houd. Daar kan je denk ik alleen achter komen met professionele hulp. Eventueel in combinatie met een dietiste.
Ondertussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.
donderdag 18 februari 2016 om 16:34
Ja dat is waar, maar ik voel me soms echt een eet-verslaafde. Een drugsverslaafde weet vaak ook dat het niet goed is wat hij doet, maar veranderd het niet. Daarom noem ik het woord verslaving.
Het is zo simpel, toch....minder eten, meer bewegen....maar op een of andere manier houd ik het nooit vol.
Ik zou zo graag willen verklaren waarom het zo werkt, waarom je blijft eten terwijl je weet dat het niet goed is voor je
Het is zo simpel, toch....minder eten, meer bewegen....maar op een of andere manier houd ik het nooit vol.
Ik zou zo graag willen verklaren waarom het zo werkt, waarom je blijft eten terwijl je weet dat het niet goed is voor je
donderdag 18 februari 2016 om 16:36
Ik snap het wel. Ik hoef niet af te vallen, maar ik ben bijvoorbeeld echt verslaafd aan mijn telefoon en studeer te weinig.
Ik heb niet echt tips, maar je kunt het, geloof me. Als je merkt dat het lukt, ben je ook meer gemotiveerd. En bedenk je elke keer dat wanneer je wilt 'cheaten' (ik weet even geen ander woord): is dit het echt waard?? Maakt dit bakje chips mij echt gelukkiger dan een gezond lijf?
Je hebt het echt zelf in de hand!
Succes, je kunt het!!
Ik heb niet echt tips, maar je kunt het, geloof me. Als je merkt dat het lukt, ben je ook meer gemotiveerd. En bedenk je elke keer dat wanneer je wilt 'cheaten' (ik weet even geen ander woord): is dit het echt waard?? Maakt dit bakje chips mij echt gelukkiger dan een gezond lijf?
Je hebt het echt zelf in de hand!
Succes, je kunt het!!
donderdag 18 februari 2016 om 16:36
quote:elflet schreef op 18 februari 2016 @ 16:23:
Ik geloof niet dat het gewenning is maar meer dat je veel moeite hebt om verleidingen te weerstaan.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.Als je noten gaat eten ipv chips kom je nog harder aan, want die bevatten per 100 gram nog meer kcal...
Ik geloof niet dat het gewenning is maar meer dat je veel moeite hebt om verleidingen te weerstaan.
Als je weet dat je gaat snaaien zorg dan dat er slimmere keuzes beschikbaar zijn , zoals noten ipv chips.. Haal kaakjes ipv koeken.
Als je op deze manier naar alle producten gaat kijken die je aanschaft zal je al gauw af gaan vallen.Als je noten gaat eten ipv chips kom je nog harder aan, want die bevatten per 100 gram nog meer kcal...
Shoot first, ask questions later!
donderdag 18 februari 2016 om 16:36
donderdag 18 februari 2016 om 16:37
quote:watdachtjehiervan schreef op 18 februari 2016 @ 16:32:
Je zal eerst je "echte" probleem aan moeten pakken. Daar bedoel ik mee dat er altijd iets achter een verslaving zit wat de verslaving in stand houd. Daar kan je denk ik alleen achter komen met professionele hulp. Eventueel in combinatie met een dietiste.
Ondetrussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.De psycholoog die ik gehad heb hamerde telkens op het accepteren, dat je er mag zijn zoals je bent. Ik ben onzeker over mezelf, vind mezelf nooit mooi. Dat zou erachter kunnen zitten. Daarom verstop ik me ook altijd in simpele kleding en geen make up. Ik doe altijd alsof dat bij me past, ik lach alles weg, maar van binnen voel ik me er nooit goed bij
Je zal eerst je "echte" probleem aan moeten pakken. Daar bedoel ik mee dat er altijd iets achter een verslaving zit wat de verslaving in stand houd. Daar kan je denk ik alleen achter komen met professionele hulp. Eventueel in combinatie met een dietiste.
Ondetrussen kan je natuurlijk wel zorgen dat je dingen doet om je snaai gedrag tegen te gaan zoals zorgen dat je niks in huis hebt. En stop idd met die smoesjes om het eten goed te praten. Het zal moeilijk zijn maar jij bent de gene die het moet doen en die het ook kan! Geloof in jezelf.De psycholoog die ik gehad heb hamerde telkens op het accepteren, dat je er mag zijn zoals je bent. Ik ben onzeker over mezelf, vind mezelf nooit mooi. Dat zou erachter kunnen zitten. Daarom verstop ik me ook altijd in simpele kleding en geen make up. Ik doe altijd alsof dat bij me past, ik lach alles weg, maar van binnen voel ik me er nooit goed bij
donderdag 18 februari 2016 om 16:37
Geen echte tips, omdat je verhaal klinkt alsof je al heel veel inzicht hebt in je eigen probleem. Inzicht is geen voldoende, maar wel een noodzakelijke voorwaarde om dit aan te pakken. Ik zou inderdaad eens gaan zoeken voor hulp bij iemand die gespecialiseerd is in verslavingsgedrag en die je kan helpen naar de achtergronden daarvan te kijken. Een psycholoog die alleen maar zegt dat je goed bent zoals je bent zal niet veel bereiken, het gaat erom dat je een therapeut hebt die jou kan leren om een stem in jezelf aan te boren die dat met overtuigingskracht tegen je zegt. Dat stemmetje is nu bij jou te zwak en wordt overheerst door de stem die jou de schuld van alles geeft (want je bent zwak, eet teveel, bedenkt smoesjes, valt steeds terug terwijl je in theorie weet hoe het moet etc.). Dat is een sterk straffende kant, en daar een kant van zelfacceptatie, zelfs zelfliefde tegenover zetten is geen sinecure.
Jezelf accepteren zoals je bent en van jezelf houden zijn nu eenmaal heel moeilijke opgaves.
Zoek daar ondersteuning bij. En sterkte gewenst!
Jezelf accepteren zoals je bent en van jezelf houden zijn nu eenmaal heel moeilijke opgaves.
Zoek daar ondersteuning bij. En sterkte gewenst!
donderdag 18 februari 2016 om 16:39
quote:newspaper schreef op 18 februari 2016 @ 16:34:
Ja dat is waar, maar ik voel me soms echt een eet-verslaafde. Een drugsverslaafde weet vaak ook dat het niet goed is wat hij doet, maar veranderd het niet. Daarom noem ik het woord verslaving.
Het is zo simpel, toch....minder eten, meer bewegen....maar op een of andere manier houd ik het nooit vol.
Ik zou zo graag willen verklaren waarom het zo werkt, waarom je blijft eten terwijl je weet dat het niet goed is voor jeMisscjien is het iok eel een sort verslaving, want je lichaam kan volgens mij ook wennen aan een hoeveelheid suiker etc. Je kunt dit echter wel doorbreken, hoe moeilijk het ook is. Wees streng voor jezelf! En tuurlijk mag je wel 1x in de week of twee weken ofzo (ik noem maar even iets, het kan ook vaker zijn) iets lekkers, maar houd je hier ook aan.
Ja dat is waar, maar ik voel me soms echt een eet-verslaafde. Een drugsverslaafde weet vaak ook dat het niet goed is wat hij doet, maar veranderd het niet. Daarom noem ik het woord verslaving.
Het is zo simpel, toch....minder eten, meer bewegen....maar op een of andere manier houd ik het nooit vol.
Ik zou zo graag willen verklaren waarom het zo werkt, waarom je blijft eten terwijl je weet dat het niet goed is voor jeMisscjien is het iok eel een sort verslaving, want je lichaam kan volgens mij ook wennen aan een hoeveelheid suiker etc. Je kunt dit echter wel doorbreken, hoe moeilijk het ook is. Wees streng voor jezelf! En tuurlijk mag je wel 1x in de week of twee weken ofzo (ik noem maar even iets, het kan ook vaker zijn) iets lekkers, maar houd je hier ook aan.
donderdag 18 februari 2016 om 16:39
Ik herken het wel hoor. Ik was ook jarenlang veel te zwaar. Ik vond het niet leuk, maar blijkbaar vond ik het ook niet erg genoeg om er serieus iets aan te veranderen. Ik vond (en vind!) eten gewoon veel te lekker, ik at ook altijd veel te veel omdat ik me nooit echt verzadigd voelde. En ja, dan word je vanzelf dikker. Ik probeerde ook wel eens af te vallen hoor. En dat lukte dan ook wel, maar dat verslofte dan ook weer na een tijdje en dan kwam ik weer net zo hard aan. En dan bedacht ik dat ik het ook allemaal wel best vond, en dat ik geen zin meer had om moeite te doen voor mijn gewicht. Het was niet zozeer angst voor verandering, maar eerder een soort gemakzucht. Want waarom zou ik moeite doen en mezelf van alles gaan ontzeggen, als ik me verder prima voelde?
Tot ik vorig jaar te horen kreeg dat ik diabetes had. Natuurlijk wist ik wel dat mijn overgewicht niet gezond was, en dat ik een grotere kans had op allerlei ziektes, maar toch ben ik me rot geschrokken toen ik die diagnose hoorde. En dat was nu net de trigger die ik nodig had. Ik ben vanaf toen supergezond gaan eten en elke dag minstens 10.000 stappen gaan lopen. En nu, een jaar later, ben ik veertig kilo lichter. Mijn bloedwaarden zijn allemaal supergezond en ik hoef geen medicijnen meer te slikken voor die diabetes. Ik ben nog niet op mijn streefgewicht, maar ik ben al een eind in de goede richting. En ik let er nu wel op dat ik niet meer terugval in mijn oude gewoontes. Het risico bestaat dat de diabetes terugkomt als ik weer aankom, en dat wil ik koste wat kost zien te voorkomen. Ik heb levenslang; ik zal altijd moeten opletten wat ik eet en vooral hoeveel ik eet. Maar ik heb het er graag voor over. Nu wel.
Tot ik vorig jaar te horen kreeg dat ik diabetes had. Natuurlijk wist ik wel dat mijn overgewicht niet gezond was, en dat ik een grotere kans had op allerlei ziektes, maar toch ben ik me rot geschrokken toen ik die diagnose hoorde. En dat was nu net de trigger die ik nodig had. Ik ben vanaf toen supergezond gaan eten en elke dag minstens 10.000 stappen gaan lopen. En nu, een jaar later, ben ik veertig kilo lichter. Mijn bloedwaarden zijn allemaal supergezond en ik hoef geen medicijnen meer te slikken voor die diabetes. Ik ben nog niet op mijn streefgewicht, maar ik ben al een eind in de goede richting. En ik let er nu wel op dat ik niet meer terugval in mijn oude gewoontes. Het risico bestaat dat de diabetes terugkomt als ik weer aankom, en dat wil ik koste wat kost zien te voorkomen. Ik heb levenslang; ik zal altijd moeten opletten wat ik eet en vooral hoeveel ik eet. Maar ik heb het er graag voor over. Nu wel.
donderdag 18 februari 2016 om 16:39
quote:twinkeling schreef op 18 februari 2016 @ 16:36:
Geen idee of het gewenning kan zijn. Maar je schrijft dat het lijkt alsof het je houvast geeft en dat herken ik wel. Ik vond veel te zwaar zijn heel lang heel prettig. Hoe dikker je bent hoe onzichtbaarder. Pas toen ik zichtbaar wilde zijn viel ik twintig kilo af.Nou, jij zet wat ik bedoel! Het geeft houvast en het voelt ergens prettig onzichtbaar te zijn. Terwijl ik diep van binnen juist wel zichtbaar wil zijn. Hoe kwam bij jou het moment dat je wel zichtbaar wilde zijn? En hoe ben je toen gaan afvallen? Super dat het jou gelukt is!
Geen idee of het gewenning kan zijn. Maar je schrijft dat het lijkt alsof het je houvast geeft en dat herken ik wel. Ik vond veel te zwaar zijn heel lang heel prettig. Hoe dikker je bent hoe onzichtbaarder. Pas toen ik zichtbaar wilde zijn viel ik twintig kilo af.Nou, jij zet wat ik bedoel! Het geeft houvast en het voelt ergens prettig onzichtbaar te zijn. Terwijl ik diep van binnen juist wel zichtbaar wil zijn. Hoe kwam bij jou het moment dat je wel zichtbaar wilde zijn? En hoe ben je toen gaan afvallen? Super dat het jou gelukt is!
donderdag 18 februari 2016 om 16:39
quote:twinkeling schreef op 18 februari 2016 @ 16:36:
Geen idee of het gewenning kan zijn. Maar je schrijft dat het lijkt alsof het je houvast geeft en dat herken ik wel. Ik vond veel te zwaar zijn heel lang heel prettig. Hoe dikker je bent hoe onzichtbaarder. Pas toen ik zichtbaar wilde zijn viel ik twintig kilo af.Hoe dikker hoe zichtbaarder juist, want dan kijkt men naar "die vetzak" die er altijd uitspringt. Iemand met normaal formaat valt juist veel minder op in 't straatbeeld.
Geen idee of het gewenning kan zijn. Maar je schrijft dat het lijkt alsof het je houvast geeft en dat herken ik wel. Ik vond veel te zwaar zijn heel lang heel prettig. Hoe dikker je bent hoe onzichtbaarder. Pas toen ik zichtbaar wilde zijn viel ik twintig kilo af.Hoe dikker hoe zichtbaarder juist, want dan kijkt men naar "die vetzak" die er altijd uitspringt. Iemand met normaal formaat valt juist veel minder op in 't straatbeeld.
Shoot first, ask questions later!
