Lijf & Lijn alle pijlers

Kritiek op dikke mensen..

27-08-2015 16:31 267 berichten
Alle reacties Link kopieren
Waarom mag je geen kritiek hebben als mensen te dik zijn? En waarom wel op rokers en alcoholisten?



Jezelf volvreten is net zo slecht maar wordt nog vaak goedgepraat met woorden als slechte genen en medicijngebruik.



Zeggen jullie weleens iets tegen mensen met overgewicht?
Alle reacties Link kopieren
quote:Sidroht schreef op 28 augustus 2015 @ 08:46:

[...]



Stel dat iemand al jaren worstelt met zijn gewicht. En niet naar een sportschool durft. Die drempel is gigantisch. En dan gaat iemand éindelijk en dan krijg je zo'n opmerking? Dat is ronduit tactloos en niet helpend. Het draagt niks bij, het voegt niks toe en je hebt een dikke kans om iemand verder van huis te helpen. Je mág altijd alles zeggen uiteraard, maar weten wat wanneer gepast is, wat iemand verder helpt en wat iemand remt, wanneer je iets zegt voor een ander om te helpen of voor jezelf om jezelf beter te voelen is een kunst.Helemaal mee eens! Wij hebben ook een aantal heel forse mensen in de sportschool en gelukkig worden die juist heel erg gerespecteerd omdat ze er zijn en hun best doen. Een vriendin van mij is heel fors en het duurde maanden voor ze een keer mee wilde, zo bang voor opmerkingen.. :(
Alle reacties Link kopieren
quote:Sidroht schreef op 28 augustus 2015 @ 08:48:

[...]



Dat kan niet. Als iemand iets kwetsend vind is dat voor diegene kwetsend. Of dat nou zo bedoeld is of niet. Wil niet zeggen dat je daar altijd rekening mee moet houden, maar je kunt nooit voor een ander bepalen of iets kwetsend is. Het is wel aan degene die het kwetsend vindt om ermee te dealen. Maar jr kunt domweg niet voor een ander bepalen of een gevoel terecht is. Een gevoel is er, of niet. En iemand in een dienstverlenend beroep, daarvan verwacht je eigenlijk dat diegenen zich bewust is van mogelijke gevoeligheden van de mensen waarmee hij werkt.Dat kan wel. Je weet helegaar niet wat kwetsend voor iemand is.
Djeezus! Deze is heel moeilijk blijkbaar. 'Andere mogen mij berichten sturen?!'
quote:struisvogelnest schreef op 28 augustus 2015 @ 09:13:

[...]





Dat kan wel. Je weet helegaar niet wat kwetsend voor iemand is.Hoezo kan dat wel? Jij zegt iets, iemand zegt dat hij gekwetst is door wat jij zegt en jij zegt 'nee hoor, je bent niet gekwetst'?
Alle reacties Link kopieren
quote:Sidroht schreef op 28 augustus 2015 @ 09:17:

[...]



Hoezo kan dat wel? Jij zegt iets, iemand zegt dat hij gekwetst is door wat jij zegt en jij zegt 'nee hoor, je bent niet gekwetst'?Alleen, hoe 'terecht' is het dat iemand zich gekwetst voelt door wat je zegt?
it's not who I am underneath, but what I do that defines me
quote:ivankar schreef op 28 augustus 2015 @ 09:24:

[...]





Alleen, hoe 'terecht' is het dat iemand zich gekwetst voelt door wat je zegt?Dat is de vraag niet. En dat is ook niet aan een ander om te beoordelen. En het zegt niet eens dat je er altijd rekening mee moet houden of dat je het op moet lossen. Dat je gekwetst bent, daar moet je zelf mee dealen en iemand kan zelf bekijken of dat overgevoelig is of niet. Maar je kunt nooit voor een ander zeggen dat iets niet kwetsend is.
quote:struisvogelnest schreef op 28 augustus 2015 @ 09:13:

[...]





Dat kan wel. Je weet helegaar niet wat kwetsend voor iemand is.



dan heb je blijkbaar een groot tekort aan empathisch vermogen

je kunt zelf ook wel bedenken dat zo'n opmerking lullig is

iemand heeft zichzelf overwonnen door met haar overgewicht naar de sportschool te gaan en dan is zo'n lullig opmerking gewoon niet nodig. dat je het denkt is één, maar je hoeft wat je denkt niet altijd uit te spreken he



ik zou m'n biezen gepakt hebben en naar een andere sportschool zijn gegaan.

en dan weer wel hardop uitspreken wat de reden daarvan was.
Ik heb ooit eens een collega gehad, ik was iets te zwaar, zij heel slank en veel bezig met gezonde voeding (ik ook maar kennelijk dacht ze dat ik wel enkel patat zou eten ofzo) die op de één of andere manier alle gesprekken op gewicht moest laten uitkomen. Ik was perfect gelukkig met mezelf, Niet bezig met afvallen, niet ongelukkig met mijn lijf en gewicht, zat prima in mijn vel, en ik had maat 42.



En toch was bij elke salade die ik at (en ik vind salade lekker, dus dat eet ik vaak) er een opmerking als 'goed bezig hoor, is ook voor je gewrichten veel beter als je wat afvalt' of als ze met een client bezig was met zijn gewicht in een gesprek, betrok ze mij daarbij 'en dat geldt voor jou natuurlijk ook, een paar kilo minder is veel gezonder'. Zij had kennelijk in haar hoofd dat ik continue lijnde ofzo. Ik klaagde niet over mijn gewicht (want ik was perfect tevreden met mijn gewicht), ik praatte niet over eten, afvallen, calorieen of dingen die daaraan grenzen. Ik voelde me er ook zeker niet door gekwetst, maar ik moest er vreselijk om lachen, ze was zelf zo gericht op eten en afvallen en gewicht dat ze dat automatisch op mij betrok. Heel bizar.



Maar ik kan me voorstellen dat een ander dat wel vervelend had gevonden. Ik dacht alleen maar 'wie brn jij in godsnaam om ongevraagd commentaar op mij te geven en dan ook nog eens op een punt dat mij zelf niet bezig houdt?' Ik heb weleens overwogen om haar spontaan Botox aan te raden of een facelift, want ze had een nogal gerimpeld hoofd. Maar ik wilde me toch niet verlagen tot dat niveau.
quote:Sidroht schreef op 28 augustus 2015 @ 09:36:

Ik heb ooit eens een collega gehad, ik was iets te zwaar, zij heel slank en veel bezig met gezonde voeding (ik ook maar kennelijk dacht ze dat ik wel enkel patat zou eten ofzo) die op de één of andere manier alle gesprekken op gewicht moest laten uitkomen. Ik was perfect gelukkig met mezelf, Niet bezig met afvallen, niet ongelukkig met mijn lijf en gewicht, zat prima in mijn vel, en ik had maat 42.



En toch was bij elke salade die ik at (en ik vind salade lekker, dus dat eet ik vaak) er een opmerking als 'goed bezig hoor, is ook voor je gewrichten veel beter als je wat afvalt' of als ze met een client bezig was met zijn gewicht in een gesprek, betrok ze mij daarbij 'en dat geldt voor jou natuurlijk ook, een paar kilo minder is veel gezonder'. Zij had kennelijk in haar hoofd dat ik continue lijnde ofzo. Ik klaagde niet over mijn gewicht (want ik was perfect tevreden met mijn gewicht), ik praatte niet over eten, afvallen, calorieen of dingen die daaraan grenzen. Ik voelde me er ook zeker niet door gekwetst, maar ik moest er vreselijk om lachen, ze was zelf zo gericht op eten en afvallen en gewicht dat ze dat automatisch op mij betrok. Heel bizar.



Maar ik kan me voorstellen dat een ander dat wel vervelend had gevonden. Ik dacht alleen maar 'wie brn jij in godsnaam om ongevraagd commentaar op mij te geven en dan ook nog eens op een punt dat mij zelf niet bezig houdt?' Ik heb weleens overwogen om haar spontaan Botox aan te raden of een facelift, want ze had een nogal gerimpeld hoofd. Maar ik wilde me toch niet verlagen tot dat niveau.



ik zou daar toch echt wel iets van gezegd hebben.

al was het maar om haar bewust te maken van haar ongepaste gedrag.
quote:Morrigan- schreef op 28 augustus 2015 @ 09:28:

[...]





dan heb je blijkbaar een groot tekort aan empathisch vermogen

je kunt zelf ook wel bedenken dat zo'n opmerking lullig is

iemand heeft zichzelf overwonnen door met haar overgewicht naar de sportschool te gaan en dan is zo'n lullig opmerking gewoon niet nodig. dat je het denkt is één, maar je hoeft wat je denkt niet altijd uit te spreken he



ik zou m'n biezen gepakt hebben en naar een andere sportschool zijn gegaan.

en dan weer wel hardop uitspreken wat de reden daarvan was.



Mee eens.



Ik ben een paar weken geleden voor het eerst naar de sportschool gegaan met mijn te dikke lijf. En die drempel is best wel hoog om te gaan. In mijn eerste gesprek met de trainer vroeg hij wat mijn doelstellingen waren en stelde een schema voor me op en we gingen aan de slag. Hij had geen enkele opmerking ergens over en daar was ik heel blij mee.



Als hij de opmerking had gemaakt dat ik wel eens wat eerder had mogen komen, was ik ook weggegaan. Dat soort dingen kun je niet zeggen op het moment dat iemand voor de eerste keer de sportschool binnenwandelt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een keer een blunder gemaakt op het strand in Turkije. Ik lag in de buurt van een mollige vrouw, niet echt pal ernaast, maar tussen ons lag een ander stel. Ik zei in mijn eigen taal tegen mijn man; " Dat lichaam en een bikini nog wel, waarom ga je niet voor een mooie badpak als je zo'n buik hebt?" Die vrouw bleek ook Turks te zijn! maar ik kon dat dus weer niet inschatten..

Ze keek mij strak aan en zei: Als jij ook 3 kinderen heb gebaard, wil ik jou ook wel eens zien!
Alle reacties Link kopieren
Nou heb ik inderdaad ook een tijdje gerookt. Schoonmoeder was nogal zwaar en had duidelijk een eetprobleem (enorme porties). Eerst begon ze over haar knie (door overgewicht overbelast), toen over haar pillen voor cholesterol en haar pillen voor bloeddruk. Om vervolgens te gaan hebben over hoe slecht roken wel niet is. Ik heb maar niets gezegd, maar ik denk er het mijne van. Wat voor haar een eetverslaving was, was voor mij een rookverslaving. Maar dat inzicht leek ze niet te hebben. Als ik destijds een sigaret opstak (buiten in mijn tuin, want ik rookte niet binnen wanneer zij op bezoek kwamen) dan kreeg ik een preek, terwijl zij bij de koffie 2 stukken vlaai naar binnen sloeg, in de avond 3 porties chinees en haar man ijs liet halen om het af te maken (met slagroom)) Overigens begrijp ik heel goed dat mensen er niet altijd iets aan kunnen doen.
Alle reacties Link kopieren
.
tweede nick na 15 jaar.
quote:Isabela schreef op 28 augustus 2015 @ 09:42:

[...]





Mee eens.



Ik ben een paar weken geleden voor het eerst naar de sportschool gegaan met mijn te dikke lijf. En die drempel is best wel hoog om te gaan. In mijn eerste gesprek met de trainer vroeg hij wat mijn doelstellingen waren en stelde een schema voor me op en we gingen aan de slag. Hij had geen enkele opmerking ergens over en daar was ik heel blij mee.



Als hij de opmerking had gemaakt dat ik wel eens wat eerder had mogen komen, was ik ook weggegaan. Dat soort dingen kun je niet zeggen op het moment dat iemand voor de eerste keer de sportschool binnenwandelt.



als ik op de sportschool mensen zie waarvan je wel kunt inschatten dat ze zichzelf met deze stap overwonnen hebben, dan heb ik juist altijd de neiging om ze te complimenteren. maar dat is ook weer zo confronterend



ik vind het superknap als je echt veel overgewicht hebt en die stap neemt.

waarom zou je dat willen 'complimenteren' met een kutopmerking over dat je al veel eerder had moeten komen.
Alle reacties Link kopieren
Komt n vrouw in het ziekenhuis. Zegt de arts 'u had veel eerder naar n dokter moeten gaan met deze klachten, dan was genezing veel makkelijker geweest'.

Wat is daar andets aan dan dit:

Komt n vrouw in de sportschool. Zegt de trainer 'u had veel eerder moeten komen, dan had afvallen veel makkelijker geweest.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
Alle reacties Link kopieren
Zolang je dit soort opmerkingen als (bewust) kwetsenziet én je er door laat tegen houden dan gaat afvallen heel, heel, heel ergmoeilijk worden. Want je legt de verantwoordelijkheid (weer) buiten jezelf.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
Alle reacties Link kopieren
Als hij het zo gezegd had was het misschien anders geweest.

Maar ik vond het sowieso al minachtend klinken.

´Nah, je had wel effe eerder kennen komen zeg.´ is gewoon onbeleefd. Als je dat dan per se wilt zeggen, zeg het dan op een ander moment en niet na het wegen en opmeten. Een beetje trainer kan zich toch wel voorstellen dat dat al niet heel prettig is. En dan ook nog zo´n opmerking erbij.

Het was voor mij gewoon een onnodige opmerking die mij totaal niet heeft geholpen. Dat is het enige wat ik er mee wil zeggen
She needed a hero. So that's what she became.
Alle reacties Link kopieren
quote:hatsetats schreef op 28 augustus 2015 @ 12:18:

Komt n vrouw in het ziekenhuis. Zegt de arts 'u had veel eerder naar n dokter moeten gaan met deze klachten, dan was genezing veel makkelijker geweest'.

Wat is daar andets aan dan dit:

Komt n vrouw in de sportschool. Zegt de trainer 'u had veel eerder moeten komen, dan had afvallen veel makkelijker geweest.Niet anders, maar is het nodig? Denk je dat zowel de patient als de sportschoolklant dat niet weet?
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
quote:hatsetats schreef op 28 augustus 2015 @ 12:18:

Komt n vrouw in het ziekenhuis. Zegt de arts 'u had veel eerder naar n dokter moeten gaan met deze klachten, dan was genezing veel makkelijker geweest'.

Wat is daar andets aan dan dit:

Komt n vrouw in de sportschool. Zegt de trainer 'u had veel eerder moeten komen, dan had afvallen veel makkelijker geweest.Geen verschil, ook die arts is een botte lul met de ongezonde neiging overbodige teksten uit te slaan
quote:Morrigan- schreef op 28 augustus 2015 @ 10:00:

[...]





als ik op de sportschool mensen zie waarvan je wel kunt inschatten dat ze zichzelf met deze stap overwonnen hebben, dan heb ik juist altijd de neiging om ze te complimenteren. maar dat is ook weer zo confronterend



ik vind het superknap als je echt veel overgewicht hebt en die stap neemt.

waarom zou je dat willen 'complimenteren' met een kutopmerking over dat je al veel eerder had moeten komen.Ik word wel blij van mijn sportschool, waar iedereen vriendelijk goedemorgen en -middag zegt en zich verder lekker met zichzelf bemoeit. Op 1 stel na vorige week: van die echte arrogante kijk-mij-eens-strak-afgetraind types en die besmuikt stonden te lachen. Zak er lekker in, dacht ik dan maar. Je zou het ook kunnen waarderen dat mensen zich eindelijk naar de sportschool slepen om er wat aan te gaan doen. Maar een compliment hoef ik inderdaad ook niet
quote:hatsetats schreef op 28 augustus 2015 @ 12:20:

Zolang je dit soort opmerkingen als (bewust) kwetsenziet én je er door laat tegen houden dan gaat afvallen heel, heel, heel ergmoeilijk worden. Want je legt de verantwoordelijkheid (weer) buiten jezelf.

Geen dokter die dat zo zal zeggen.



Daarbij, er is hier niemand om te bashen voor je. Want niemand die in deze discussie zit heeft aangegeven eigenlijk wel naar de sportschool te willen maar niet te durven.

Het is niet verantwoordelijheid buiten jezelf leggen, het is weten wat je wel moet zeggen en wanneer je je klep moet houden omdat wat je te zeggen hebt niets toevoegt.
quote:Isabela schreef op 28 augustus 2015 @ 14:00:

[...]





Ik word wel blij van mijn sportschool, waar iedereen vriendelijk goedemorgen en -middag zegt en zich verder lekker met zichzelf bemoeit. Op 1 stel na vorige week: van die echte arrogante kijk-mij-eens-strak-afgetraind types en die besmuikt stonden te lachen. Zak er lekker in, dacht ik dan maar. Je zou het ook kunnen waarderen dat mensen zich eindelijk naar de sportschool slepen om er wat aan te gaan doen. Maar een compliment hoef ik inderdaad ook niet



snap ik,dan wordt er weer zo de aandacht op gevestigd.

daarom ben ik altijd maar gewoon vriendelijk.

maar eigenlijk zou ik willen joelen, mijn duimen omhoog steken en zeggen dat ik het super vind
quote:Sidroht schreef op 28 augustus 2015 @ 14:37:

[...]



Geen dokter die dat zo zal zeggen.



Daarbij, er is hier niemand om te bashen voor je. Want niemand die in deze discussie zit heeft aangegeven eigenlijk wel naar de sportschool te willen maar niet te durven.

Het is niet verantwoordelijheid buiten jezelf leggen, het is weten wat je wel moet zeggen en wanneer je je klep moet houden omdat wat je te zeggen hebt niets toevoegt.wat raar naar om te zeggen.

volgens mij gaat het nog steeds over het verhaal waarbij iemand door de trainer werd verteld dat ze al veel eerder had moeten komen toen ze voor het eerst op de sportschool kwam.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb toch het idee dat er vaker wat gezegd wordt van te dun dan te dik hoor. Ik ben 3/4 jaar geleden afgevallen van een bmi van rond de 30, naar een bmi van ca. 23, helemaal niet zo extreem dun dus, mooi gezond gewicht. Toen ik te dik was heeft echt nooit iemand er wat van gezegd, maar toen ik zo was afgevallen begonnen allerlei mensen er wat van te zeggen. Dat er niet meer af moest en zelfs achter mijn rug werd erover gepraat of ik niet door sloeg en of het wel goed ging enzo, echt wonderlijk. Zelfs mijn schoonzus die bij dezelfde lengte nog 12 kilo lichter was deed dat (maar haar verdenk ik er stiekem van dat ze bang was dat ik dunner werd dan zij).
quote:lattemachiato schreef op 28 augustus 2015 @ 14:43:

Ik heb toch het idee dat er vaker wat gezegd wordt van te dun dan te dik hoor. Ik ben 3/4 jaar geleden afgevallen van een bmi van rond de 30, naar een bmi van ca. 23, helemaal niet zo extreem dun dus, mooi gezond gewicht. Toen ik te dik was heeft echt nooit iemand er wat van gezegd, maar toen ik zo was afgevallen begonnen allerlei mensen er wat van te zeggen. Dat er niet meer af moest en zelfs achter mijn rug werd erover gepraat of ik niet door sloeg en of het wel goed ging enzo, echt wonderlijk. Zelfs mijn schoonzus die bij dezelfde lengte nog 12 kilo lichter was deed dat (maar haar verdenk ik er stiekem van dat ze bang was dat ik dunner werd dan zij).Ik denk dat dat komt omdat mensen dan eerder denken dat iemand mischien ziek is als hij/zij zo dun is. Het zal meer uit bezorgdheid gezegd worden. Bij mensen met overgewicht denk je niet snel dat zij er ziek uitzien.
Alle reacties Link kopieren
quote:hatsetats schreef op 28 augustus 2015 @ 12:18:

Komt n vrouw in het ziekenhuis. Zegt de arts 'u had veel eerder naar n dokter moeten gaan met deze klachten, dan was genezing veel makkelijker geweest'.

Wat is daar andets aan dan dit:

Komt n vrouw in de sportschool. Zegt de trainer 'u had veel eerder moeten komen, dan had afvallen veel makkelijker geweest.Ik vind dat een heel terechte opmerking van zo'n arts, dan weet je dat voor een volgende keer. Een familielid had eens op zaterdag een lichte beroerte en dacht dan maandag maar even de huisarts te bellen. Ik kwam zondag langs en wist (als leek) gelijk wat er aan de hand was, de symptomen waren zo duidelijk en dan komt het ook nog eens in de familie voor. Ik dus met hem naar het ziekenhuis en daar kreeg deze persoon ook te horen, dat je met dit soort klachten gelijk naar het ziekenhuis moet, omdat er zo snel mogelijk medicijnen toe gediend moeten worden (ik dacht binnen 30 uur). Ik vond dat goed om te weten, omdat dit veel in de familie voor komt, en voor de persoon zelf was het ook goed om te weten, want het is niet ondenkbaar dat het een tweede keer gebeurt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven