Lijf & Lijn
alle pijlers
Lichaam na het krijgen van kinderen
donderdag 28 februari 2019 om 11:59
Steeds vaker zie ik foto's voorbij komen waarop moeders trots hun lichaam showen. Dit doen ze om te laten zien hoe een vrouwenlichaam eruit ziet na het krijgen van kinderen. Vorige week kwam er bijvoorbeeld ook nog zo'n bericht langs bij de artikelen die je ziet onder dit forum.
Zonder uitzondering kun je goed zien dat deze vrouwen een kind hebben gekregen, denk aan: zichtbare striae over de gehele buik, een uitgelubberde buik, brede heupen en meestal overgewicht.
De begeleidende tekst is vaak in de trant van: Als je een kind krijgt verandert je lichaam blijvend. Daar is niets mis mee, wees er trots op! Jouw lichaam was het huisje van je baby, wees dus blij met de sporen die het heeft achtergelaten ipv je te verstoppen.
Nu vind ik dat eerste op zich een mooie boodschap en ik vind zeker dat iedereen trots mag zijn op haar eigen lichaam, hoe dat er ook uitziet, maakt niet uit.
Toch merk ik dat een dergelijke boodschap me ook stoort, omdat het ervan uitgaat dat álle moeders hetzelfde zijn, dat het resultaat van het krijgen van een kind altíjd zo'n lichaam is en ook alle vrouwen dit hetzelfde beleven. Vaak staat er ook nog een zinnetje over vrouwen met maat 36 die niet 'echt' zouden zijn.
Zelf voel ik het totaal anders. Mijn lichaam is niet veranderd. Ik heb geen striae, geen uitgelubberde buik, geen brede heupen gekregen en na mijn zwangerschappen is mijn lichaam weer gewoon zoals het was. Als ik zo'n bericht lees en die foto's bekijk, voel ik me zo'n outcast. Alsof ik niet hoor bij de normale groep moeders. Terwijl ik toch ook een 'echt' lichaam heb en toch ook daadwerkelijk twee kinderen heb gedragen, al zie je dat niet aan mijn lichaam (moet dat per se om trots te mogen zijn op waartoe je lichaam in staat is? )
Wat vinden jullie van deze zogenaamde body positivity beweging, die zich gek genoeg alleen focust op een bepaald type lichaam? Herken jij je in het beeld dat van moeders wordt neergezet? Wanneer is een lichaam 'echt', is niet ieder lichaam echt? Waarom is het nodig om deze tegenstelling zo aan te zetten?
Zonder uitzondering kun je goed zien dat deze vrouwen een kind hebben gekregen, denk aan: zichtbare striae over de gehele buik, een uitgelubberde buik, brede heupen en meestal overgewicht.
De begeleidende tekst is vaak in de trant van: Als je een kind krijgt verandert je lichaam blijvend. Daar is niets mis mee, wees er trots op! Jouw lichaam was het huisje van je baby, wees dus blij met de sporen die het heeft achtergelaten ipv je te verstoppen.
Nu vind ik dat eerste op zich een mooie boodschap en ik vind zeker dat iedereen trots mag zijn op haar eigen lichaam, hoe dat er ook uitziet, maakt niet uit.
Toch merk ik dat een dergelijke boodschap me ook stoort, omdat het ervan uitgaat dat álle moeders hetzelfde zijn, dat het resultaat van het krijgen van een kind altíjd zo'n lichaam is en ook alle vrouwen dit hetzelfde beleven. Vaak staat er ook nog een zinnetje over vrouwen met maat 36 die niet 'echt' zouden zijn.
Zelf voel ik het totaal anders. Mijn lichaam is niet veranderd. Ik heb geen striae, geen uitgelubberde buik, geen brede heupen gekregen en na mijn zwangerschappen is mijn lichaam weer gewoon zoals het was. Als ik zo'n bericht lees en die foto's bekijk, voel ik me zo'n outcast. Alsof ik niet hoor bij de normale groep moeders. Terwijl ik toch ook een 'echt' lichaam heb en toch ook daadwerkelijk twee kinderen heb gedragen, al zie je dat niet aan mijn lichaam (moet dat per se om trots te mogen zijn op waartoe je lichaam in staat is? )
Wat vinden jullie van deze zogenaamde body positivity beweging, die zich gek genoeg alleen focust op een bepaald type lichaam? Herken jij je in het beeld dat van moeders wordt neergezet? Wanneer is een lichaam 'echt', is niet ieder lichaam echt? Waarom is het nodig om deze tegenstelling zo aan te zetten?
zondag 3 maart 2019 om 22:14
Nou, wat een drama.
Ik verkeer in kringen waarbij mensen langer zijn dan gemiddeld en waarbij maat 42 heel normaal en slank is.
Ik had maat 44 bij een bmi van 21,5.
Maat 42 betekent bij mij ondergewicht.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 3 maart 2019 om 23:42
Inderdaad, het heeft geen enkele zin om over maten te praten, want dan laat je lengte totaal buiten beschouwing, heb het dan over BMI.
Ik ben naar aanleiding van dit topic en ook omdat laatst een goede bekende zei dat ze zag dat ik was afgevallen uit nieuwsgierigheid vanmorgen nog eens op de weegschaal gaan staan en ik blijk 2 kilo minder te wegen dan ik dacht, wat mijn BMI brengt op 23.
Dat is op zich een prima gewicht voor mijn lengte, niet supermooi, maar ook niet ongezond.
Ik draag op dit moment kleding variërend van maat 38 tot 44, wat dus wil zeggen dat gepraat over maatje zus en zo erg onzinnig is.
Het is een jaar geleden sinds ik bevallen ben en ik heb mij nooit gewogen vlak voor of na de bevalling.
Een paar maanden na de bevalling woog ik ongeveer 6 kilo meer dan nu.
Het afvallen gaat erg langzaam en ik wil heus nog wel wat kwijt, maar ik heb geen haast.
Langzaam maar zeker en dan kom ik er ook zonder te jojoën.
De opmerkingen van Willem zoals: dat dat vast nu niet meer gaat gebeuren enzovoort dat zijn nu net opmerkingen waardoor mensen in paniek zouden kunnen raken en gaan crashdiëten, wat juist ongezond is en daarom dat ik mij ook zo irriteerde.
Hoe lang mag je erover doen om weer ongeveer je oude lichaam terug te krijgen als het puur om gewicht zou gaan?
Het hoeft toch zeker niet in 6 weken?
En voor de ene is dat een half jaar en voor de andere een jaar en voor de andere misschien 2 of 3 jaar.
Wat maakt het uit?
Ik heb overigens gezond gegeten tijdens mijn zwangerschap, soms was ik vooral snachts erg hongerig, lag ik echt van de honger wakker, ik at dan gezonde dingen zoals yoghurt en fruit of een boterham of soep, mijn lichaam gaf vaak hongersignalen en ik wilde niet dat mijn baby iets tekort kwam omdat ik bang was om dikker te worden...toen ik wist dat ik zwanger was ben ik trouwens wel gestopt met roken en daar ben ik best trots op, maar daar komen mensen vaak ook vaak wat van aan. Hoe dan ook: ik was wat meer aangekomen dan ik had verwacht of had gewild en het ging er niet meteen vanzelf weer af.
En dat vond en vind ik niet erg, maar leuk is anders natuurlijk.
Ik was vroeger altijd best erop gericht om een slank en strak lichaam te hebben en ik rookte nog liever elke dag 10 sigaretten dan dat ik 1 kilo aan kwam. En eigenlijk ben ik er nu juist trots op dat ik mij niet meer zo gek laat maken door het schoonheidsideaal.
Ik heb andere prioriteiten dan een superslank lichaam.
Niet dat ik het heb opgegeven of zoiets, maar het komt niet op de eerste plaats voor mij.
Ik doe de dingen in mijn eigen tempo en laat me als het goed is niet meer opjagen door mensen zoals Willem.
Maar ik ben dan ook niet meer super jong en ik kan mij voorstellen dat wat jongere vrouwen soms wel echt kunnen schrikken en erg onzeker kunnen worden van alle veranderingen die een zwangerschap met zich mee brengt in combinatie met de (voor)oordelen van de buitenwereld.
En als je dan ook nog striae hebt of half incontinent bent en je niet direct je oude lichaam terug hebt van voor je zwangerschap dan is het best fijn dat er zo'n campagne bestaat of een groepje vrouwen op bvb een forum die weten wat je doormaakt zodat je je gesteund voelt in de tussentijd.
En inderdaad, daar hoort to dan niet bij nee, want die heeft dat probleem niet.
Ik hoor ook niet bij de anonieme gokkers, want ik heb nooit een gokprobleem gehad...alleen maar fijn toch?
En zo zie ik het ook wat to betreft: als je graag ergens bij wil horen: ga dan bij een clubje, maak ergens leuk contact, maar als je op zoek bent naar lotgenoten...dan moet er eerst wel iets noodlottigs zijn gebeurd om lotgenoot van te kunnen zijn.
Ik ben naar aanleiding van dit topic en ook omdat laatst een goede bekende zei dat ze zag dat ik was afgevallen uit nieuwsgierigheid vanmorgen nog eens op de weegschaal gaan staan en ik blijk 2 kilo minder te wegen dan ik dacht, wat mijn BMI brengt op 23.
Dat is op zich een prima gewicht voor mijn lengte, niet supermooi, maar ook niet ongezond.
Ik draag op dit moment kleding variërend van maat 38 tot 44, wat dus wil zeggen dat gepraat over maatje zus en zo erg onzinnig is.
Het is een jaar geleden sinds ik bevallen ben en ik heb mij nooit gewogen vlak voor of na de bevalling.
Een paar maanden na de bevalling woog ik ongeveer 6 kilo meer dan nu.
Het afvallen gaat erg langzaam en ik wil heus nog wel wat kwijt, maar ik heb geen haast.
Langzaam maar zeker en dan kom ik er ook zonder te jojoën.
De opmerkingen van Willem zoals: dat dat vast nu niet meer gaat gebeuren enzovoort dat zijn nu net opmerkingen waardoor mensen in paniek zouden kunnen raken en gaan crashdiëten, wat juist ongezond is en daarom dat ik mij ook zo irriteerde.
Hoe lang mag je erover doen om weer ongeveer je oude lichaam terug te krijgen als het puur om gewicht zou gaan?
Het hoeft toch zeker niet in 6 weken?
En voor de ene is dat een half jaar en voor de andere een jaar en voor de andere misschien 2 of 3 jaar.
Wat maakt het uit?
Ik heb overigens gezond gegeten tijdens mijn zwangerschap, soms was ik vooral snachts erg hongerig, lag ik echt van de honger wakker, ik at dan gezonde dingen zoals yoghurt en fruit of een boterham of soep, mijn lichaam gaf vaak hongersignalen en ik wilde niet dat mijn baby iets tekort kwam omdat ik bang was om dikker te worden...toen ik wist dat ik zwanger was ben ik trouwens wel gestopt met roken en daar ben ik best trots op, maar daar komen mensen vaak ook vaak wat van aan. Hoe dan ook: ik was wat meer aangekomen dan ik had verwacht of had gewild en het ging er niet meteen vanzelf weer af.
En dat vond en vind ik niet erg, maar leuk is anders natuurlijk.
Ik was vroeger altijd best erop gericht om een slank en strak lichaam te hebben en ik rookte nog liever elke dag 10 sigaretten dan dat ik 1 kilo aan kwam. En eigenlijk ben ik er nu juist trots op dat ik mij niet meer zo gek laat maken door het schoonheidsideaal.
Ik heb andere prioriteiten dan een superslank lichaam.
Niet dat ik het heb opgegeven of zoiets, maar het komt niet op de eerste plaats voor mij.
Ik doe de dingen in mijn eigen tempo en laat me als het goed is niet meer opjagen door mensen zoals Willem.
Maar ik ben dan ook niet meer super jong en ik kan mij voorstellen dat wat jongere vrouwen soms wel echt kunnen schrikken en erg onzeker kunnen worden van alle veranderingen die een zwangerschap met zich mee brengt in combinatie met de (voor)oordelen van de buitenwereld.
En als je dan ook nog striae hebt of half incontinent bent en je niet direct je oude lichaam terug hebt van voor je zwangerschap dan is het best fijn dat er zo'n campagne bestaat of een groepje vrouwen op bvb een forum die weten wat je doormaakt zodat je je gesteund voelt in de tussentijd.
En inderdaad, daar hoort to dan niet bij nee, want die heeft dat probleem niet.
Ik hoor ook niet bij de anonieme gokkers, want ik heb nooit een gokprobleem gehad...alleen maar fijn toch?
En zo zie ik het ook wat to betreft: als je graag ergens bij wil horen: ga dan bij een clubje, maak ergens leuk contact, maar als je op zoek bent naar lotgenoten...dan moet er eerst wel iets noodlottigs zijn gebeurd om lotgenoot van te kunnen zijn.
maandag 4 maart 2019 om 08:06
Precies. Als de overheid een campagne begint tegen huiselijk geweld, dan ga je ook niet klagen dat je outcast bent met een harmonieus huwelijk.
Klagen omdat je je outcast voelt en je er tegelijkertijd op voor laten staan dat jij, in tegenstelling tot die luie incrowd, altijd wel hard werkt om tot die outcast te behoren en er ook niet aan moet denken om ooit tot de incrowd te behoren, is op zijn minst hypocriet.
Klagen omdat je je outcast voelt en je er tegelijkertijd op voor laten staan dat jij, in tegenstelling tot die luie incrowd, altijd wel hard werkt om tot die outcast te behoren en er ook niet aan moet denken om ooit tot de incrowd te behoren, is op zijn minst hypocriet.
maandag 4 maart 2019 om 08:40
Zomer wordt (en ook onder haar vorige nicks) vrijwel nooit boos. Laat zich niet op de kast jagen en gaat gestug door met het plaatsen van kwetsende opmerkingen en topics. Nooit spreekt er enig gevoel uit haar posts. Alles gebeurt heel berekenend. Ze weet precies wat ze moet zeggen om mensen enorm op de kast te jagen en haalt daar haar voldoening uit.
Natuurlijk is Zomer geen slanke, hippe wielrenster met het perfecte gezin. Er schuilt een heel ander persoon achter dit account.
Natuurlijk is Zomer geen slanke, hippe wielrenster met het perfecte gezin. Er schuilt een heel ander persoon achter dit account.
...
maandag 4 maart 2019 om 08:46
Toch zijn er tegenwoordig ook richtlijnen die alleen nog maar naar een simpele maat kijken.
Bijv de taille-omvang: als die bij een vrouw groter is dan 80 cm zit ze in de gevarenzone.
Voordat ik kinderen kreeg had ik een bmi van 21,5. Taille-omvang was exact 80 cm.
Bij een bmi van 22 heb ik dus al een riskante taille-omvang, terwijl dan bijv mijn taille-heup-ratio nog prima is en mijn bmi al helemaal perfect.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 maart 2019 om 08:55
Wat als de overheid een campagne begint voor huiselijk geweld? Met de boodschap dat huiselijk geweld wel mee valt? Want dat is het punt juist van TO. Er wordt iets aangeprezen wat juist ongezond is voor je lichaam. En dat is overgewicht.
maandag 4 maart 2019 om 08:56
Ik denk dat je daar gelijk in hebt. Als het een troll is is het wel een goede, dat dan weer wel.Anárion schreef: ↑04-03-2019 08:40Zomer wordt (en ook onder haar vorige nicks) vrijwel nooit boos. Laat zich niet op de kast jagen en gaat gestug door met het plaatsen van kwetsende opmerkingen en topics. Nooit spreekt er enig gevoel uit haar posts. Alles gebeurt heel berekenend. Ze weet precies wat ze moet zeggen om mensen enorm op de kast te jagen en haalt daar haar voldoening uit.
Natuurlijk is Zomer geen slanke, hippe wielrenster met het perfecte gezin. Er schuilt een heel ander persoon achter dit account.
maandag 4 maart 2019 om 08:57
Welnee, er wordt in die campagne getoond dat niet iedereen 2 maanden na een bevalling weer terug is naar hoe het was voor de bevalling.watdachtjehiervan schreef: ↑04-03-2019 08:55Wat als de overheid een campagne begint voor huiselijk geweld? Met de boodschap dat huiselijk geweld wel mee valt? Want dat is het punt juist van TO. Er wordt iets aangeprezen wat juist ongezond is voor je lichaam. En dat is overgewicht.
En dat dat prima is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 maart 2019 om 08:58
Dat denk ik ook, maar ik weet ook dat er wel mensen zijn die zo denken en daarom zal ik er toch tegenin blijven gaan.Anárion schreef: ↑04-03-2019 08:40Zomer wordt (en ook onder haar vorige nicks) vrijwel nooit boos. Laat zich niet op de kast jagen en gaat gestug door met het plaatsen van kwetsende opmerkingen en topics. Nooit spreekt er enig gevoel uit haar posts. Alles gebeurt heel berekenend. Ze weet precies wat ze moet zeggen om mensen enorm op de kast te jagen en haalt daar haar voldoening uit.
Natuurlijk is Zomer geen slanke, hippe wielrenster met het perfecte gezin. Er schuilt een heel ander persoon achter dit account.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 maart 2019 om 08:58
Leuk voorbeeld, ik zocht naar een vergelijk. Kwam niet verder dan een stoppen-met-roken campagne. Maar jouw voorbeeld is spot-on.
Want ook bij (sexueel)geweld, zijn er altijd buitenstaanders die denken, dat hen dit nooit zou overkomen
maandag 4 maart 2019 om 09:29
Ik trek me er niet meer zoveel van aan, eigenlijk. Ik heb me in het eerste jaar na de geboorte van mijn jongste er eigenlijk veel te druk over gemaakt. Dat gewicht moest er zo snel mogelijk vanaf, ik moest weer in vorm komen, stond na 6 weken ook weer op die loopband. Dat met een peuter van anderhalf erbij, een baby dat verschrikkelijke buikkrampen had waar we hele avonden mee op de arm liepen en dan nog vers de begrafenis van mijn moeder in het achterhoofd (ze overleed tijdens de zwangerschap). Na dat eerste jaar kreeg ik een burn-out cadeau.
Sindsdien ben ik gaan beseffen dat ik andere prioriteiten heb. Goed, geen maat 38 die ik graag zou willen maar maat 40/42. Maar de kinderen hebben wel een moeder die zich goed voelt, die leuke dingen met ze onderneemt en bij de HEMA een gebakje met ze mee eet.
Mijn man vindt me ook een stuk aantrekkelijker nu ik er voor gekozen heb weer te genieten van het leven. Dat doe ik niet door mezelf alles te ontzeggen en me te schamen voor mijn lijf. Ondanks dat ik nu op mijn zwaarst ben hebben we een heel fijn seksleven, doe ik aan hobby's waar ik echt van geniet, in plaats van constant aan de gewichten te hangen waar ik zo'n hekel aan heb.
Dat is me meer waard dan slank door het leven gaan. Misschien komt het ooit nog, maar nu vind ik het al prettig dat ik een routine heb gevonden in sport en beweging die ik leuk vindt. Maar pushen doe ik niet meer, ik heb mezelf ondertussen wel bewezen dat dat niet werkt. Ik heb 2 jonge kinderen, fijn werk en een hobby dat werk kan worden, een huishouden en een huwelijk. Druk genoeg!
Sindsdien ben ik gaan beseffen dat ik andere prioriteiten heb. Goed, geen maat 38 die ik graag zou willen maar maat 40/42. Maar de kinderen hebben wel een moeder die zich goed voelt, die leuke dingen met ze onderneemt en bij de HEMA een gebakje met ze mee eet.
Mijn man vindt me ook een stuk aantrekkelijker nu ik er voor gekozen heb weer te genieten van het leven. Dat doe ik niet door mezelf alles te ontzeggen en me te schamen voor mijn lijf. Ondanks dat ik nu op mijn zwaarst ben hebben we een heel fijn seksleven, doe ik aan hobby's waar ik echt van geniet, in plaats van constant aan de gewichten te hangen waar ik zo'n hekel aan heb.
Dat is me meer waard dan slank door het leven gaan. Misschien komt het ooit nog, maar nu vind ik het al prettig dat ik een routine heb gevonden in sport en beweging die ik leuk vindt. Maar pushen doe ik niet meer, ik heb mezelf ondertussen wel bewezen dat dat niet werkt. Ik heb 2 jonge kinderen, fijn werk en een hobby dat werk kan worden, een huishouden en een huwelijk. Druk genoeg!
maandag 4 maart 2019 om 09:32
Ik denk dat de kern ook moet zijn dat iedereen anders is... Mijn moeder kon tijdens haar zwangerschap maar niet 'aankomen' en zat op een speciaal dieet. Twee weken na de bevalling woog ze met een lengte van 1.75 alweer 61 kilo. Maar die buik is nooit meer weggegaan. Terwijl ze dus beslist niet een 'gezellig dikkerdje' was dat de hele dag op de bank koekjes zat weg te hachelen.
maandag 4 maart 2019 om 09:36
willem1959 schreef: ↑03-03-2019 19:53Ja, ga lekker tegen mij te keer terwijl jullie het zijn die dit topic om zeep helpen.
Ik zal de OP nog één keer kort samenvatten.
Is het normaal dat 'de media' steeds dikkere vrouwen laat zien als het over pre-bevallingsfoto's gaat?
Dus vrouwen die geen maat wisten tijdens de zwangerschap en dus bijvoorbeeld dikke dijen hebben ontwikkeld?
Nee Willem, het gaat om het lichaam wat veranderd kan zijn na de zwangerschap. Dat heeft lang niet altijd te maken met uitdijen door te veel te vreten tijdens de zwangerschap. Striae, hangborsten en lubberbuiken komen bij alle soorten lichamen voor. Ook slanke vrouwen kunnen dit soort zaken overhouden na de zwangerschap. De campagnes willen dat juist laten zien, dat het iedere moeder kan gebeuren dat haar lichaam niet meer hetzelfde is na de bevalling.
Normaal kan ik ook wel lachen om jouw topics en reacties. Maar in dit topic val je echt uit je rol. Jammer.
maandag 4 maart 2019 om 09:41
precies, het slaat nergens op, als ik met mijn lengte en bouw een taille omvang van 80 cm heb ben ik echt heel erg veel te zwaar, niks gevarenzone.Solomio schreef: ↑04-03-2019 08:46Toch zijn er tegenwoordig ook richtlijnen die alleen nog maar naar een simpele maat kijken.
Bijv de taille-omvang: als die bij een vrouw groter is dan 80 cm zit ze in de gevarenzone.
Voordat ik kinderen kreeg had ik een bmi van 21,5. Taille-omvang was exact 80 cm.
Bij een bmi van 22 heb ik dus al een riskante taille-omvang, terwijl dan bijv mijn taille-heup-ratio nog prima is en mijn bmi al helemaal perfect.
maandag 4 maart 2019 om 09:48
Vind die foto's geen probleem eigenlijk.
Stoor me dan eerder aan geperfectioneerde foto's.
Hier na mijn zwangerschappen ook een ander lichaam rondom buik en heupen.
Nooit voor geschaamd, het is niet ontzettend duidelijk maar boeide me niet zo wat anderen vinden.
De pigment vlekken op mijn gezicht in de de eerste periode vond ik wel wat minder.
Stoor me dan eerder aan geperfectioneerde foto's.
Hier na mijn zwangerschappen ook een ander lichaam rondom buik en heupen.
Nooit voor geschaamd, het is niet ontzettend duidelijk maar boeide me niet zo wat anderen vinden.
De pigment vlekken op mijn gezicht in de de eerste periode vond ik wel wat minder.
maandag 4 maart 2019 om 10:19
Nee, er wordt gesuggereerd dat de foto's het werkelijke beeld laten zien van hoe een vrouwenlichaam eruit ziet na een bevalling.
Maar het geschetste beeld komt maar ten dele overeen met de werkelijkheid. Je kan zo uit een bevalling komen, maar het hoeft absoluut niet. Ik vind het jammer dat er niet óók een paar vrouwen (of tenminste één vrouw) bij staan zonder striae, of diastase en met een gezond gewicht.
maandag 4 maart 2019 om 10:23
De eerste foto die mij opviel was van een slanke vrouw met alleen zo'n zwangerschapsstreep over haar buik.Z0MER schreef: ↑04-03-2019 10:19Nee, er wordt gesuggereerd dat de foto's het werkelijke beeld laten zien van hoe een vrouwenlichaam eruit ziet na een bevalling.
Maar het geschetste beeld komt maar ten dele overeen met de werkelijkheid. Je kan zo uit een bevalling komen, maar het hoeft absoluut niet. Ik vind het jammer dat er niet óók een paar vrouwen (of tenminste één vrouw) bij staan zonder striae, of diastase en met een gezond gewicht.
Blijkbaar kijk ik bevooroordeeld, maar jij blijkbaar ook.
Eerder schreef je dat het natuurlijk even tijd nodig heeft om weer in je oude vorm te zijn.
En dat is precies waar deze campagne over gaat.
Maar dat weet jij natuurlijk ook best.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 maart 2019 om 10:25
Alsof er niet zoveel foto's op social media te vinden zijn van 'voor en na' moeders. Die binnen no time weer helemaal fit zijn.Z0MER schreef: ↑04-03-2019 10:19Nee, er wordt gesuggereerd dat de foto's het werkelijke beeld laten zien van hoe een vrouwenlichaam eruit ziet na een bevalling.
Maar het geschetste beeld komt maar ten dele overeen met de werkelijkheid. Je kan zo uit een bevalling komen, maar het hoeft absoluut niet. Ik vind het jammer dat er niet óók een paar vrouwen (of tenminste één vrouw) bij staan zonder striae, of diastase en met een gezond gewicht.
Waarom moet dat in een campagne? Heb je nou zelf kinderen eigenlijk? En zijn het dan jongens of meisjes? Want het verandert nogal bij jou.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
maandag 4 maart 2019 om 10:27
Waarom zou het een tegenstelling moeten zijn? Denk je echt dat slanke moeders nooit iets leuks doen met hun kinderen, nooit een gebakje met hen eten? Dat een slanke moeder zichzelf constant pusht? Zichzelf 'alles' ontzegt? Voortdurend dingen doet die ze niet leuk vindt? Dat voor haar haar slanke lijn het allerbelangrijkste in de wereld is?laatbloeiertje schreef: ↑04-03-2019 09:29Ik trek me er niet meer zoveel van aan, eigenlijk. Ik heb me in het eerste jaar na de geboorte van mijn jongste er eigenlijk veel te druk over gemaakt. Dat gewicht moest er zo snel mogelijk vanaf, ik moest weer in vorm komen, stond na 6 weken ook weer op die loopband. Dat met een peuter van anderhalf erbij, een baby dat verschrikkelijke buikkrampen had waar we hele avonden mee op de arm liepen en dan nog vers de begrafenis van mijn moeder in het achterhoofd (ze overleed tijdens de zwangerschap). Na dat eerste jaar kreeg ik een burn-out cadeau.
Sindsdien ben ik gaan beseffen dat ik andere prioriteiten heb. Goed, geen maat 38 die ik graag zou willen maar maat 40/42. Maar de kinderen hebben wel een moeder die zich goed voelt, die leuke dingen met ze onderneemt en bij de HEMA een gebakje met ze mee eet.
Mijn man vindt me ook een stuk aantrekkelijker nu ik er voor gekozen heb weer te genieten van het leven. Dat doe ik niet door mezelf alles te ontzeggen en me te schamen voor mijn lijf. Ondanks dat ik nu op mijn zwaarst ben hebben we een heel fijn seksleven, doe ik aan hobby's waar ik echt van geniet, in plaats van constant aan de gewichten te hangen waar ik zo'n hekel aan heb.
Dat is me meer waard dan slank door het leven gaan. Misschien komt het ooit nog, maar nu vind ik het al prettig dat ik een routine heb gevonden in sport en beweging die ik leuk vindt. Maar pushen doe ik niet meer, ik heb mezelf ondertussen wel bewezen dat dat niet werkt. Ik heb 2 jonge kinderen, fijn werk en een hobby dat werk kan worden, een huishouden en een huwelijk. Druk genoeg!
Je hebt echt een vertekend beeld. Waarschijnlijk heb je er belang bij om dit zo voor jezelf te geloven, maar ik hoop niet dat je dit beeld ook projecteert op andere moeders.
maandag 4 maart 2019 om 10:31
Waarom draai je de redeneringen toch allemaal om en trek je die in het extreme?Z0MER schreef: ↑04-03-2019 10:27Waarom zou het een tegenstelling moeten zijn? Denk je echt dat slanke moeders nooit iets leuks doen met hun kinderen, nooit een gebakje met hen eten? Dat een slanke moeder zichzelf constant pusht? Zichzelf 'alles' ontzegt? Voortdurend dingen doet die ze niet leuk vindt? Dat voor haar haar slanke lijn het allerbelangrijkste in de wereld is?
Je hebt echt een vertekend beeld. Waarschijnlijk heb je er belang bij om dit zo voor jezelf te geloven, maar ik hoop niet dat je dit beeld ook projecteert op andere moeders.
Degene die jij quote zou voor maat 38 zo veel moeite moeten doen dat dat haar niet waard is.
Dat zegt toch alleen maar iets over haar? Dat zegt helemaal niks over jou.
Jij kunt maat 36 hebben én een perfecte echtgenote zijn én een perfecte moeder én een perfecte werknemer én leuke dingen doen met je kind.
Bijna niemand kan dat allemaal, dus petje af voor jou.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
maandag 4 maart 2019 om 10:32
Het zou wel erg triest zijn als dat bovenaan je prioriteiten zou staan. Ik denk eerlijk gezegd dat ik minder met mijn figuur bezig ben dan die 60% van de vrouwen die áltijd aan het lijnen zijn.Ik was vroeger altijd best erop gericht om een slank en strak lichaam te hebben en ik rookte nog liever elke dag 10 sigaretten dan dat ik 1 kilo aan kwam. En eigenlijk ben ik er nu juist trots op dat ik mij niet meer zo gek laat maken door het schoonheidsideaal.
Ik heb andere prioriteiten dan een superslank lichaam.
Niet dat ik het heb opgegeven of zoiets, maar het komt niet op de eerste plaats voor mij.
Ik heb al 20 jaar hetzelfde gewicht en hoef niet meer na te denken over mijn voeding, omdat het een gezond eetpatroon is, wat automatisch gaat. Het is dus niet , zoals het voor veel dikke mensen wel is, een obsessie. Sporten doe ik voor mijn plezier en ik krijg daar veel energie van. Soms combineer ik het met tijd doorbrengen met mijn oudste, dan gaat hij op zijn fiets en ik hardlopen. We houden allebei wel van actief bezig zijn en buiten zijn in de natuur, dus we genieten er allebei van en dan is er daarna ook echt ruimte voor een ijsje.
maandag 4 maart 2019 om 10:34
Solomio schreef: ↑04-03-2019 10:31Waarom draai je de redeneringen toch allemaal om en trek je die in het extreme?
Degene die jij quote zou voor maat 38 zo veel moeite moeten doen dat dat haar niet waard is.
Dat zegt toch alleen maar iets over haar? Dat zegt helemaal niks over jou.
Jij kunt maat 36 hebben én een perfecte echtgenote zijn én een perfecte moeder én een perfecte werknemer én leuke dingen doen met je kind.
Bijna niemand kan dat allemaal, dus petje af voor jou.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
