Lijf & Lijn
alle pijlers
Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
vrijdag 5 september 2008 om 18:33
In een winkel:
Meisje: Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
Moeder: Wat zei je?
Meisje nu nog harder: mama moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!!
Moeder: reageert niet en loopt gewoon door.
Hebben jullie dit weleens meegemaakt?
Doen jullie dan iets? Zeg je iets als dikke mevrouw? Of nog belangrijker zeg je dan iets als moeder van zo'n meisje?
Ik maakte dit vandaag mee en is niet leuk. Ik weet dat kinderen erg openhartig zijn. Ik denk dat ik het nog het ergste vind dat die moeder niet op haar kind reageerde om wat ze zei. Ik vind dat je een kind daarin moet corrigeren.
Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden en ervaringen.
Groeten,
Jenneke
Meisje: Mama, moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!
Moeder: Wat zei je?
Meisje nu nog harder: mama moet je eens kijken wat een dikke mevrouw!!
Moeder: reageert niet en loopt gewoon door.
Hebben jullie dit weleens meegemaakt?
Doen jullie dan iets? Zeg je iets als dikke mevrouw? Of nog belangrijker zeg je dan iets als moeder van zo'n meisje?
Ik maakte dit vandaag mee en is niet leuk. Ik weet dat kinderen erg openhartig zijn. Ik denk dat ik het nog het ergste vind dat die moeder niet op haar kind reageerde om wat ze zei. Ik vind dat je een kind daarin moet corrigeren.
Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden en ervaringen.
Groeten,
Jenneke
vrijdag 5 september 2008 om 19:27
Als je mij in de supermarkt m'n gang laat gaan, dus als ik puur mijn instincten volg zeg maar, dan trek ik de eerste de beste fles Sauvignon uit een schap en giet die mijn keel in, trek ik de knapste vakkenvuller mee het magazijn in voor een goeie vakkenvulling, kak in het gangpad als ik moet kakken, en doe ik een flinke graai in de kassa als toegift. Maar ik vind het niet erg als iemand mij corrigeert hoor, ik begrijp dat best
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
vrijdag 5 september 2008 om 19:30
Het zegt veel meer over jou, Jenneke, dan het kind dat de opmerking maakte, namelijk, dat jij gevoelig bent voor reacties over je omvang.
Ik heb ook wel eens opmerkingen gekregen over mijn omvang, namelijk dat ik zo mager zou zijn....( had toen maat 34)...en weet je, Jenneke, het zal me mijn reet roesten wat ze van me vinden. Ze zeggen maar. Ik lig er geen seconde van wakker.
Ik heb ook wel eens opmerkingen gekregen over mijn omvang, namelijk dat ik zo mager zou zijn....( had toen maat 34)...en weet je, Jenneke, het zal me mijn reet roesten wat ze van me vinden. Ze zeggen maar. Ik lig er geen seconde van wakker.
vrijdag 5 september 2008 om 19:34
Mijn dochter - nog net geen 4 - weet niet eens wat lelijk is. Ze vindt wel dingen 'niet zo mooi/gek/raar/beetje gek', maar 'lelijk' kent ze alleen in de vlaamse manier: van 'lelijk doen'.
Lelijk zou ik wel corrigeren, denk ik. Net als dat ze niet mag zeggen dat eten vies is (wel dat ze het niet zo lekker vindt) mag ze ook niet zeggen dat mensen lelijk zijn (wel 'niet zo mooi')
En ze doet wel vaker dingen waarvan ik denk 'dat had nou weer net niet gehoeven, dank je wel', maar ja, dat hoort erbij.
Nog iets over dat kinderen niet mogen zeggen dat mensen dik zijn (schiet me zo te binnen,vandaar) : realiseer je je dat je daarmee het schoonheidsideaal van slank zijn er onbewust mee inprent? Ik wil mijn kinderen leren dat ze zelf mogen bepalen wat ze mooi vinden en wat niet, dus misschien dat ik het hele dik/dun verhaal wel niet eens ga uitleggen of corrigeren. Denk ik.
Lelijk zou ik wel corrigeren, denk ik. Net als dat ze niet mag zeggen dat eten vies is (wel dat ze het niet zo lekker vindt) mag ze ook niet zeggen dat mensen lelijk zijn (wel 'niet zo mooi')
En ze doet wel vaker dingen waarvan ik denk 'dat had nou weer net niet gehoeven, dank je wel', maar ja, dat hoort erbij.
Nog iets over dat kinderen niet mogen zeggen dat mensen dik zijn (schiet me zo te binnen,vandaar) : realiseer je je dat je daarmee het schoonheidsideaal van slank zijn er onbewust mee inprent? Ik wil mijn kinderen leren dat ze zelf mogen bepalen wat ze mooi vinden en wat niet, dus misschien dat ik het hele dik/dun verhaal wel niet eens ga uitleggen of corrigeren. Denk ik.
vrijdag 5 september 2008 om 19:34
vrijdag 5 september 2008 om 19:34
Mensen kijken nu eenmaal naar dingen die afwijken. Volwassenen net zo erg, erger soms; toen ik nog in de zorg werkte en af en toe met bewoners wegging dan zag je volwassenen hun nek verrekken om maar goed te kunnen zien hoe 'erg' gehandicapt zo iemand was.
Het allerergste vond ik in het ziekenhuis, na het ongeluk van mijn nichtje. Kind was zwaar verbrand, mocht de eerste keer de afdeling af en iedereen keek. En hoe, ze liepen soms tegen de pilaren op om maar geen glimp te hoeven missen.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier ook mensen tussen zaten die tot op het bot beledigt zouden zijn als ik zou zeggen 'goh kijk eens wat een dikke mevrouw'
Ik geloof dat heilige gedoe hier dus niet zo.
Het allerergste vond ik in het ziekenhuis, na het ongeluk van mijn nichtje. Kind was zwaar verbrand, mocht de eerste keer de afdeling af en iedereen keek. En hoe, ze liepen soms tegen de pilaren op om maar geen glimp te hoeven missen.
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat hier ook mensen tussen zaten die tot op het bot beledigt zouden zijn als ik zou zeggen 'goh kijk eens wat een dikke mevrouw'
Ik geloof dat heilige gedoe hier dus niet zo.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 5 september 2008 om 19:35
quote:shining schreef op 05 september 2008 @ 19:33:
Er wordt nu wel gedaan alsof het heel normaal is om zoiets te zeggen, maar als ik zoiets hoor, zie ik vooral de ouders zich kapot schamen, rode kop, weet niet waar ze moeten kijken......Dus zo normaal vinden die ouders dat blijkbaar niet.Dat ligt dan aan die ouders.
Er wordt nu wel gedaan alsof het heel normaal is om zoiets te zeggen, maar als ik zoiets hoor, zie ik vooral de ouders zich kapot schamen, rode kop, weet niet waar ze moeten kijken......Dus zo normaal vinden die ouders dat blijkbaar niet.Dat ligt dan aan die ouders.
vrijdag 5 september 2008 om 19:38
quote:elninjoo schreef op 05 september 2008 @ 19:04:
[...]
Yep, maar TO voelde zich daardoor beledigd, dus als je je beledigd voelt door 'n ander moet je ze van repliek dienen ipv jezelf op te vreten en jezelf er thuisgekomen nog zo rot onder voelen dat je er hier 'n topic over opent. Ik zou er zelf de humor wel van inzien zodanig dat mijn ergernis gelijk over is bij de gedachte alleen al aan de blik van zo'n kindje als je die antwoordt dat je hem daar goed mee kunt pletten.
Ik moet zo lachen om jouw reactie. Ben zelf ook "dik" zeg maar en laatst was ik in de tuin bezig toen een kindje (volgens mij buurjongen) tegen mij zei: "jij bent een dikke mevrouw" waarop ik antwoorde "en jij bent geen lief kindje". Het overviel me nogal en wist eigenlijk niet een goede reactie te geven.
Later bedacht ik nog grapjes als "dat komt omdat ik kindjes opeet" (voor de lol zou dat niet echt zeggen want dat lijkt me een trauma opleveren). Maar goed wat was wel de juiste reactie geweest? "dat komt omdat ik teveel frietjes eet?".
Tja ik weet het niet.
*Trouwens grote kans dat het kind er later wel op aangesproken is in het geval van TO*
[...]
Yep, maar TO voelde zich daardoor beledigd, dus als je je beledigd voelt door 'n ander moet je ze van repliek dienen ipv jezelf op te vreten en jezelf er thuisgekomen nog zo rot onder voelen dat je er hier 'n topic over opent. Ik zou er zelf de humor wel van inzien zodanig dat mijn ergernis gelijk over is bij de gedachte alleen al aan de blik van zo'n kindje als je die antwoordt dat je hem daar goed mee kunt pletten.
Ik moet zo lachen om jouw reactie. Ben zelf ook "dik" zeg maar en laatst was ik in de tuin bezig toen een kindje (volgens mij buurjongen) tegen mij zei: "jij bent een dikke mevrouw" waarop ik antwoorde "en jij bent geen lief kindje". Het overviel me nogal en wist eigenlijk niet een goede reactie te geven.
Later bedacht ik nog grapjes als "dat komt omdat ik kindjes opeet" (voor de lol zou dat niet echt zeggen want dat lijkt me een trauma opleveren). Maar goed wat was wel de juiste reactie geweest? "dat komt omdat ik teveel frietjes eet?".
Tja ik weet het niet.
*Trouwens grote kans dat het kind er later wel op aangesproken is in het geval van TO*
vrijdag 5 september 2008 om 19:40
Klopt Jenneke, een kind moet dat op een gegeven moment leren.
Maar kijk jij dan niooit naar iemand die afwijkt? Iemand die lelijk is of zwaar gehandicapt, iemand die stinkt, een zwerver die laveloos ligt, iemand die veel te dik is of whatever?
Maar kijk jij dan niooit naar iemand die afwijkt? Iemand die lelijk is of zwaar gehandicapt, iemand die stinkt, een zwerver die laveloos ligt, iemand die veel te dik is of whatever?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 5 september 2008 om 19:44
quote:elninjoo schreef op 05 september 2008 @ 18:56:
[...]
Daar zou ik helemaal niet van gediend zijn als onbekenden mij naar de oorzaak van een hypothetische handicap zouden gaan vragen.
Over de moeder die eerder postte kan ik niet oordelen. Als ze mij zo sec de vraag zou stellen zoals hier neergeplempt, dan vermoed ik dat ze van mij of een verbaasde blik krijgt, of een wedervraag (waarom ben jij lang/kort/dik/blond haar, vul maar in), of een 'niet van gediend' al naar gelang mijn humeur.
Maar kinderen? Joh, wees niet zo allergisch. Jonge kinderen zijn helemaal niet geïnteresseerd in medische oorzaken. Die willen alleen een referentiekader hebben om iets dat buiten 'gemiddeld' valt te kunnen plaatsen. Oh verhip, de benen van die mevrouw doen het niet (zo goed), dus rolt ze. Oh joh, das net als mijn broertje Kees in zijn buggy, die kan ook niet zo goed lopen. Slim! En Katootje huppelt allang al weer verder op naar het volgende. Niets oordeel, niets brutale nieuwsgierigheid, puur op zoek zijnde naar een referentiekader.
En eerlijk? Ik heb liever deze kinderen dan menige volwassene. Dit soort opmerkingen (rolstoel, gewicht, geurtjes, luiers van HPL , kaal, noem het maar op dat 'opvalt' of 'afwijkt') van jonge kinderen zijn puur en veelal niets meer of minder dan een constatering of onschuldig en goedbedoeld op zoek zijn naar referentiekaders.
TO; ik kan met wat inleven wel een beetje voorstellen dat je wat beledigd/gepikeerd bent, maar is dat ook terecht? Tenzij het een 15-jarige puber betrof, is het gewoon een onschuldige opmerking geweest. Moeder? Ja inderdaad elk mens moet perfect op elke situatie reageren. Laten we eerlijk zijn; gewicht is een heikel onderwerp. Het is bijna niet goed te doen. Had moeder openbaar het kind gecorrigeerd, dan had iemand daar wel weer iets verkeerds in gezien. Of had ze het in de ogen van iemand verkeerd verwoord wat kind wel of niet mag zeggen. Of heeft ze niet goed (genoeg) uitgebreid uitgelegd over al die verschillen in gewichten, oehoeh gevoelig onderwerp, mag je niet zeggen hoor Pietje.
Kijk, had móeder haar kind nu gewezen op 'kijk, een dikke mevrouw', tja. Maar wat schiet je hier mee op? Moeder heeft al dan niet haar kind buiten jouw gehoor toegesproken/het onderwerp met kind besproken. You will never know. Maar ondertussen houdt het na het gebeuren an sich nog bezig. Geeft naar mijn ongekend bescheiden mening veel meer lading aan een uitspraak en moeder dan daar hoort.
[...]
Daar zou ik helemaal niet van gediend zijn als onbekenden mij naar de oorzaak van een hypothetische handicap zouden gaan vragen.
Over de moeder die eerder postte kan ik niet oordelen. Als ze mij zo sec de vraag zou stellen zoals hier neergeplempt, dan vermoed ik dat ze van mij of een verbaasde blik krijgt, of een wedervraag (waarom ben jij lang/kort/dik/blond haar, vul maar in), of een 'niet van gediend' al naar gelang mijn humeur.
Maar kinderen? Joh, wees niet zo allergisch. Jonge kinderen zijn helemaal niet geïnteresseerd in medische oorzaken. Die willen alleen een referentiekader hebben om iets dat buiten 'gemiddeld' valt te kunnen plaatsen. Oh verhip, de benen van die mevrouw doen het niet (zo goed), dus rolt ze. Oh joh, das net als mijn broertje Kees in zijn buggy, die kan ook niet zo goed lopen. Slim! En Katootje huppelt allang al weer verder op naar het volgende. Niets oordeel, niets brutale nieuwsgierigheid, puur op zoek zijnde naar een referentiekader.
En eerlijk? Ik heb liever deze kinderen dan menige volwassene. Dit soort opmerkingen (rolstoel, gewicht, geurtjes, luiers van HPL , kaal, noem het maar op dat 'opvalt' of 'afwijkt') van jonge kinderen zijn puur en veelal niets meer of minder dan een constatering of onschuldig en goedbedoeld op zoek zijn naar referentiekaders.
TO; ik kan met wat inleven wel een beetje voorstellen dat je wat beledigd/gepikeerd bent, maar is dat ook terecht? Tenzij het een 15-jarige puber betrof, is het gewoon een onschuldige opmerking geweest. Moeder? Ja inderdaad elk mens moet perfect op elke situatie reageren. Laten we eerlijk zijn; gewicht is een heikel onderwerp. Het is bijna niet goed te doen. Had moeder openbaar het kind gecorrigeerd, dan had iemand daar wel weer iets verkeerds in gezien. Of had ze het in de ogen van iemand verkeerd verwoord wat kind wel of niet mag zeggen. Of heeft ze niet goed (genoeg) uitgebreid uitgelegd over al die verschillen in gewichten, oehoeh gevoelig onderwerp, mag je niet zeggen hoor Pietje.
Kijk, had móeder haar kind nu gewezen op 'kijk, een dikke mevrouw', tja. Maar wat schiet je hier mee op? Moeder heeft al dan niet haar kind buiten jouw gehoor toegesproken/het onderwerp met kind besproken. You will never know. Maar ondertussen houdt het na het gebeuren an sich nog bezig. Geeft naar mijn ongekend bescheiden mening veel meer lading aan een uitspraak en moeder dan daar hoort.
vandaag ga ik van alles kunnen
vrijdag 5 september 2008 om 19:45
[quote]tilalia2 schreef op 05 september 2008 @ 19:41:
MMp, waarom is een kindje niet lief als ie een feit constateert?
Had je niet gewoon kunnen zeggen "Ja, dat klopt. En nu?"
Misschien zegt dat jochie dan wel dat ie dat mooi vindt, of lief, of zacht, weet jij veel.[/quote
Ik bedoelde daarmee dus te zeggen dat hij niet lief was door dat te zeggen. Maar goed ik was er dus niet op voorbereid en dacht later ook dat ik misschien beter had kunnen zeggen van die frietjes of inderdaad "ja". Maar door het overvallen en het uiteraard niet leuk vinden wist ik me geen raad.
Later dacht ik ook ja hij heeft wel gelijk. Als hij had gezegd jij bent een vies vet varken was het een ander verhaal geweest maar hij zei het nog netjes ook.
MMp, waarom is een kindje niet lief als ie een feit constateert?
Had je niet gewoon kunnen zeggen "Ja, dat klopt. En nu?"
Misschien zegt dat jochie dan wel dat ie dat mooi vindt, of lief, of zacht, weet jij veel.[/quote
Ik bedoelde daarmee dus te zeggen dat hij niet lief was door dat te zeggen. Maar goed ik was er dus niet op voorbereid en dacht later ook dat ik misschien beter had kunnen zeggen van die frietjes of inderdaad "ja". Maar door het overvallen en het uiteraard niet leuk vinden wist ik me geen raad.
Later dacht ik ook ja hij heeft wel gelijk. Als hij had gezegd jij bent een vies vet varken was het een ander verhaal geweest maar hij zei het nog netjes ook.
