Lijf & Lijn
alle pijlers
Meeschrijftopic sportschool
zaterdag 29 augustus 2009 om 13:50
Hallo allemaal!
Ik heb een tijdje aan hardlopen gedaan en toen vond ik het leuk om mee te schrijven met een van de hardlooptopics.
Sinds ruim een week sta ik nu ingeschreven bij de sportschool en het leek me daarom een leuk moment om een topic te openen waar sportschoolgangers hun verhalen kwijt kunnen en elkaar kunnen motiveren.
Zelf ben ik nu in de afgelopen 9 dagen 4x naar de sportschool geweest en ik hoop dat ik straks minimaal 2x in de week zal blijven gaan. Ik doe nog niet mee aan groepslessen al lijkt me dat in de toekomst wel erg leuk. Weet alleen nog niet goed wat ik dan wil gaan doen. Misschien iemand leuke suggesties?
Doe nu een aantal krachtapparaten en verder fietsen, lopen en crossen op de crosstrainer
Ik hoop dat er meer meiden zijn die zin hebben om mee te schrijven en dat ik zelf door regelmatig hier een berichtje te plaatsen de motivatie blijf behouden om naar de sportschool te gaan!
Ik heb een tijdje aan hardlopen gedaan en toen vond ik het leuk om mee te schrijven met een van de hardlooptopics.
Sinds ruim een week sta ik nu ingeschreven bij de sportschool en het leek me daarom een leuk moment om een topic te openen waar sportschoolgangers hun verhalen kwijt kunnen en elkaar kunnen motiveren.
Zelf ben ik nu in de afgelopen 9 dagen 4x naar de sportschool geweest en ik hoop dat ik straks minimaal 2x in de week zal blijven gaan. Ik doe nog niet mee aan groepslessen al lijkt me dat in de toekomst wel erg leuk. Weet alleen nog niet goed wat ik dan wil gaan doen. Misschien iemand leuke suggesties?
Doe nu een aantal krachtapparaten en verder fietsen, lopen en crossen op de crosstrainer
Ik hoop dat er meer meiden zijn die zin hebben om mee te schrijven en dat ik zelf door regelmatig hier een berichtje te plaatsen de motivatie blijf behouden om naar de sportschool te gaan!
donderdag 15 oktober 2009 om 10:13
donderdag 15 oktober 2009 om 11:57
Oké....maar ik ben goedin jat werk....bedoel...ik kan ze nietzelf verzinnen. Maar deze is voor de krampachtigen onder ons!
"Het loopt van zelfs uit de klauwen...wanneer je alles in de hand wil houden!"....
Nou...heb net effe 25 min. de wii active met dochter gedaan....hahahaha....blijft grappig...ga zo effe douchen eten en dan springen we op de fiets...tis heerlijk weer!!!!
Oh dames...effe F5 doen wanneer jullie mijn nieuwe avatar willen zien...
"Het loopt van zelfs uit de klauwen...wanneer je alles in de hand wil houden!"....
Nou...heb net effe 25 min. de wii active met dochter gedaan....hahahaha....blijft grappig...ga zo effe douchen eten en dan springen we op de fiets...tis heerlijk weer!!!!
Oh dames...effe F5 doen wanneer jullie mijn nieuwe avatar willen zien...
donderdag 15 oktober 2009 om 18:21
Linda zit nu lekker te zweten in de sportschool en ik in bed.
Oorontsteking heeft zich toch weer uitgebreid dus ik kan me lol op.
Morgen moet ik beter zijn want ik moet naar een begrafenis met mijn moeder en dat is ruim 2 uur heen en 2 uur terug. Mijn moeder kan en wil niet rijden dus ik heb belooft dat ik rijd.
Houd me lekker rustig dus. Vanmorgen toen ik me iets beter voelde alvast voor morgen gekookt (zuurkoolschotel voor in de oven) en zometeen kook ik iets makkelijk voor later deze avond. Doperwtjes, rundervinken en aardappelpuree. Het laatste had ik over van vanmorgen.
Sport ze en een een fijne avond
Het is geen kunst om oud te worden, het is een kunst ermee te leven.
Oorontsteking heeft zich toch weer uitgebreid dus ik kan me lol op.
Morgen moet ik beter zijn want ik moet naar een begrafenis met mijn moeder en dat is ruim 2 uur heen en 2 uur terug. Mijn moeder kan en wil niet rijden dus ik heb belooft dat ik rijd.
Houd me lekker rustig dus. Vanmorgen toen ik me iets beter voelde alvast voor morgen gekookt (zuurkoolschotel voor in de oven) en zometeen kook ik iets makkelijk voor later deze avond. Doperwtjes, rundervinken en aardappelpuree. Het laatste had ik over van vanmorgen.
Sport ze en een een fijne avond
Het is geen kunst om oud te worden, het is een kunst ermee te leven.
donderdag 15 oktober 2009 om 18:39
Bosaapje wat vervelend van je oorontsteking! Helaas heb ik veel ervaring... Hopelijk gaat het morgen weer goed! Houd je oren dan wel goed ingepakt als je naar buiten gaat met die kou!
Update:
Gisterochtend dus weer naar de ha geweest en die vertelde mij dat mijn lichaam eigenlijk al niet meer moe zou moeten zijn. Al slaap ik nog steeds de klok rond en voel me moe, maar hij zal het wel weten. Volgens de ha had langer rust nemen dus geen zin. Hoe langer ik 'eruit' ben, hoe moeilijker het wordt de draad weer op te pakken en dat heb ik ookal gemerkt door het niet naar buiten willen boodschappen doen.
Ik moet dus weer gewoon de draad oppakken en verder gaan. Medicijnen krijg ik alleen als ik depressief ben, wat ik dus niet ben en ik zou er suf van worden, wat hem ook geen goed idee leek.
Wel vertelde hij mij dat het best kon dat ik over een maand weer helemaal kapot zou zijn, maar dat zou ik dan wel vernemen en ik moet dan maar weer een week rust nemen. Op die manier moet ik proberen de Kerstdagen te halen (einde van mijn stage).
Eigenlijk niet zo'n positief verhaal dus, maar als hij mij had verteld dat ik nog langer moest rusten dan was ik daar ook niet blij mee geweest. Voel nu nl alweer de stress voor de tentamens over een paar weken, dus ik kan het me gewoon niet veroorloven om langer thuis te blijven. Ga dus weer gewoon doorknokken...
Mijn vriend was ook niet superblij met het nieuws, maar die heeft wel aangegeven dat ik me gewoon volledig op mezelf moet richten en zonodig rust moest nemen. Al duurt het nog tot het einde van mijn studie, we slaan ons er wel doorheen
Heb voor hem een cadeautje gekocht en ga hem dat vanavond geven. Voor mezelf heb ik ook wat gekocht. Ik heb een pandora-armbandje en wil eigenlijk alleen maar bedels krijgen, zodat er een bepaald gevoel bij is. Nu heb ik mezelf een kop-en-schotel-bedel gekocht. Ik drink nl veel thee en als ik me gestrest of moe voel dan hoop ik dat het bedeltje mij er aan herinnert dat ik even rustig aan moet doen en lekker een kop thee moet gaan zetten
Ga dus mijn leventje weer oppakken en proberen met de nodige rust alles toch weer klaar te spelen. Een dezer dagen hoop ik ook weer naar de sportschool te gaan en dan de smaak weer te pakken te krijgen...
Bedankt voor alle lieve en opbeurdende berichtjes. Als ik weer heb gesport laat ik het weten!
Update:
Gisterochtend dus weer naar de ha geweest en die vertelde mij dat mijn lichaam eigenlijk al niet meer moe zou moeten zijn. Al slaap ik nog steeds de klok rond en voel me moe, maar hij zal het wel weten. Volgens de ha had langer rust nemen dus geen zin. Hoe langer ik 'eruit' ben, hoe moeilijker het wordt de draad weer op te pakken en dat heb ik ookal gemerkt door het niet naar buiten willen boodschappen doen.
Ik moet dus weer gewoon de draad oppakken en verder gaan. Medicijnen krijg ik alleen als ik depressief ben, wat ik dus niet ben en ik zou er suf van worden, wat hem ook geen goed idee leek.
Wel vertelde hij mij dat het best kon dat ik over een maand weer helemaal kapot zou zijn, maar dat zou ik dan wel vernemen en ik moet dan maar weer een week rust nemen. Op die manier moet ik proberen de Kerstdagen te halen (einde van mijn stage).
Eigenlijk niet zo'n positief verhaal dus, maar als hij mij had verteld dat ik nog langer moest rusten dan was ik daar ook niet blij mee geweest. Voel nu nl alweer de stress voor de tentamens over een paar weken, dus ik kan het me gewoon niet veroorloven om langer thuis te blijven. Ga dus weer gewoon doorknokken...
Mijn vriend was ook niet superblij met het nieuws, maar die heeft wel aangegeven dat ik me gewoon volledig op mezelf moet richten en zonodig rust moest nemen. Al duurt het nog tot het einde van mijn studie, we slaan ons er wel doorheen
Heb voor hem een cadeautje gekocht en ga hem dat vanavond geven. Voor mezelf heb ik ook wat gekocht. Ik heb een pandora-armbandje en wil eigenlijk alleen maar bedels krijgen, zodat er een bepaald gevoel bij is. Nu heb ik mezelf een kop-en-schotel-bedel gekocht. Ik drink nl veel thee en als ik me gestrest of moe voel dan hoop ik dat het bedeltje mij er aan herinnert dat ik even rustig aan moet doen en lekker een kop thee moet gaan zetten
Ga dus mijn leventje weer oppakken en proberen met de nodige rust alles toch weer klaar te spelen. Een dezer dagen hoop ik ook weer naar de sportschool te gaan en dan de smaak weer te pakken te krijgen...
Bedankt voor alle lieve en opbeurdende berichtjes. Als ik weer heb gesport laat ik het weten!
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:34
Yo, je dochter heeft de sportiviteit duidelijk van jou! Leuk zeg! Als ze wat ouder is kunnen jullie tegen elkaar spelen met diverse sporten, tennissen ofzo.
Snaggel, was het bodyattacken fijn gister?
Ik heb idd fijn gezweet in de sportschool gisteren, Bosaapje! Heb me beperkt tot 1,5 uur cardio, keertje kracht over geslagen. Wel vreemd: sinds 2 weken ofzo krijg ik steeds last van 'iets' in mijn benen, maar het is wel steeds iets anders! Vorige week mijn enkel, gisteren mijn been in het algemeen. Moet ook wel zeggen dat ik de sprongen naar een niveau hoger wel erg snel maak en misschien er iets meer tijd voor uit moet trekken.
Voel je je nou weer wat beter, Bosaapje? Zo vervelend om ziek te zijn, je kunt helemaal niks!
Simoon, geloof je je HA wel? Snap dat het geen makkelijk en leuk advies is, maar ja. Dat wil niet zeggen dat het daarom niet goed voor je is. Cadeautjes kopen is wel leuk, maar pas op: dat tijdelijke fijne gevoel lost natuurlijk niets op. Daarmee wil ik alleen zeggen dat je moet oppassen daar je heil niet in te zoeken. Zou ik zelf een beetje bang voor zijn (mij kennende).
Hoe lang voel je je eigenlijk al minder? Bij mij heeft mijn dip zo'n 1,5 jaar geduurd. Weet echt niet of dat te vergelijken is met jouw dip, maar probeer je alleen te helpen relativeren. Op onze leeftijd is je lichaam één grote hormonenboel en dat helpt voor veel vrouwen niet echt mee.
Nu weer aan het werk, nog steeds zo druk!
Snaggel, was het bodyattacken fijn gister?
Ik heb idd fijn gezweet in de sportschool gisteren, Bosaapje! Heb me beperkt tot 1,5 uur cardio, keertje kracht over geslagen. Wel vreemd: sinds 2 weken ofzo krijg ik steeds last van 'iets' in mijn benen, maar het is wel steeds iets anders! Vorige week mijn enkel, gisteren mijn been in het algemeen. Moet ook wel zeggen dat ik de sprongen naar een niveau hoger wel erg snel maak en misschien er iets meer tijd voor uit moet trekken.
Voel je je nou weer wat beter, Bosaapje? Zo vervelend om ziek te zijn, je kunt helemaal niks!
Simoon, geloof je je HA wel? Snap dat het geen makkelijk en leuk advies is, maar ja. Dat wil niet zeggen dat het daarom niet goed voor je is. Cadeautjes kopen is wel leuk, maar pas op: dat tijdelijke fijne gevoel lost natuurlijk niets op. Daarmee wil ik alleen zeggen dat je moet oppassen daar je heil niet in te zoeken. Zou ik zelf een beetje bang voor zijn (mij kennende).
Hoe lang voel je je eigenlijk al minder? Bij mij heeft mijn dip zo'n 1,5 jaar geduurd. Weet echt niet of dat te vergelijken is met jouw dip, maar probeer je alleen te helpen relativeren. Op onze leeftijd is je lichaam één grote hormonenboel en dat helpt voor veel vrouwen niet echt mee.
Nu weer aan het werk, nog steeds zo druk!
vrijdag 16 oktober 2009 om 10:52
Èh jak Bosaapje...een oorontsteking....dat lijkt me een pijnlijke kwestie...is dat inclusief loop oor??? Brrrr....nou sterkte!!!
Haha...Linn...ja dochter heeft dat sportieve wel een beetje van mij....maar e heeft ook mijn aanleg om uit te dijen...met haar 10 jaar heeft ze al een enorme buik....is ook echt dol op snoepen...moet echt de balans vinden om dat in de gaten te houden...voor dat ik er een eetstoornis kind van maak...probeer haar vaak gezonde alternatieven aan te bieden. En af en toe mag ze natuurlijk wel wat lekkers...maar ze moet wel mate leren!!
Overigens heeft ze mijn bal blindheid ook dus tennissen zie ik niet zo gebeuren...maar mee naar een spinlesje tegen de tijd dat het mag qua leeftijd lijkt me wel wat!! Hahaha....
Simoon....ik weet niet zoveel tegen je te zeggen...behalve dan heeeeeel veeeeel sterkte en een hele dikke knuffel uit deze hoek!
Haha...Linn...ja dochter heeft dat sportieve wel een beetje van mij....maar e heeft ook mijn aanleg om uit te dijen...met haar 10 jaar heeft ze al een enorme buik....is ook echt dol op snoepen...moet echt de balans vinden om dat in de gaten te houden...voor dat ik er een eetstoornis kind van maak...probeer haar vaak gezonde alternatieven aan te bieden. En af en toe mag ze natuurlijk wel wat lekkers...maar ze moet wel mate leren!!
Overigens heeft ze mijn bal blindheid ook dus tennissen zie ik niet zo gebeuren...maar mee naar een spinlesje tegen de tijd dat het mag qua leeftijd lijkt me wel wat!! Hahaha....
Simoon....ik weet niet zoveel tegen je te zeggen...behalve dan heeeeeel veeeeel sterkte en een hele dikke knuffel uit deze hoek!
vrijdag 16 oktober 2009 om 11:56
Ja Linndaaatje, het attacken was weer zwaar maar erg lekker. Vanochtend ben ik wezen rpm-en (vrijdag is mijn vrije dag) en ben net terug. Eind van de middag ga ik hardlopen de laatste keer voor zondag, want dan heb ik een halve marathon.
Verder moet ik wassen, strijken, schoonmaken etc,allemaal dingen waar ik helemaal geen zin in heb en echt een hekel aan heb, maar goed moet gebeuren.
Simooon, sterkte met alles!
Verder moet ik wassen, strijken, schoonmaken etc,allemaal dingen waar ik helemaal geen zin in heb en echt een hekel aan heb, maar goed moet gebeuren.
Simooon, sterkte met alles!
vrijdag 16 oktober 2009 om 20:50
Jee, wat veel geschreven.
Vandaag voelde ik me gelukkig iets beter en ben samen met mijn moeder naar een crematie van een tante geweest. Erg druk op de weg en moeder was blij dat ze zelf niet hoefde te rijden. Een crematie is natuurlijk nooit leuk maar we hebben goed afscheid kunnen nemen van mijn tante en dat is heel wat waard. Hier thuis lekker gegeten en daarna is mijn moeder gegaan en lig ik in bed bij te komen. Heb wel weer koorts zo te voelen. Vriend is met frisse tegenzin naar de tennisbaan vertrokken en aangezien de 3e helft langer duurt dan de 1ste 2 verwacht ik hem nog lang niet thuis.
Lang leve de rust
Simoon, het blijft dus aanmodderen voor jou. Eerlijk gezegt heb ik niet de indruk dat jouw huisarts je echt serieus neemt. November en december duren nog zo lang. Eigenlijk zegt hij....Zoek het maar uit en als het niet lukt neem dan maar weer vrij. Ik vind dit niet echt oplossingsgericht maar goed, dat is mijn gevoel. Hoe kijk jij er zelf tegenaan? Ik snap dat je je tentamens wilt halen maar is dat zonder stress en met die moeheid haalbaar? Wat zou jij willen als de huisarts jou dat had gevraagt?
Die armband is een goede... neem die kop thee dan ook en pak je rust. Zorg goed voor jezelf
Voor de 3e keer in 2 maanden tijd dus een oorontsteking, gelukkig geen loopoor. Het ergste van deze keer is dat het zich verder verspreidde dan de vorige keer en ik dus ook kaakholte, voorhoofds- en keel ontstoken heb. Gisteren was mijn "zwaarste" dag met flink koorts en zo maar nu een stuk beter. maandag bellen voor de uitslag van de kweek en dan weer een andere AB.
Iemand nog wilde leuke plannen voor het weekend?
Vandaag voelde ik me gelukkig iets beter en ben samen met mijn moeder naar een crematie van een tante geweest. Erg druk op de weg en moeder was blij dat ze zelf niet hoefde te rijden. Een crematie is natuurlijk nooit leuk maar we hebben goed afscheid kunnen nemen van mijn tante en dat is heel wat waard. Hier thuis lekker gegeten en daarna is mijn moeder gegaan en lig ik in bed bij te komen. Heb wel weer koorts zo te voelen. Vriend is met frisse tegenzin naar de tennisbaan vertrokken en aangezien de 3e helft langer duurt dan de 1ste 2 verwacht ik hem nog lang niet thuis.
Lang leve de rust
Simoon, het blijft dus aanmodderen voor jou. Eerlijk gezegt heb ik niet de indruk dat jouw huisarts je echt serieus neemt. November en december duren nog zo lang. Eigenlijk zegt hij....Zoek het maar uit en als het niet lukt neem dan maar weer vrij. Ik vind dit niet echt oplossingsgericht maar goed, dat is mijn gevoel. Hoe kijk jij er zelf tegenaan? Ik snap dat je je tentamens wilt halen maar is dat zonder stress en met die moeheid haalbaar? Wat zou jij willen als de huisarts jou dat had gevraagt?
Die armband is een goede... neem die kop thee dan ook en pak je rust. Zorg goed voor jezelf
Voor de 3e keer in 2 maanden tijd dus een oorontsteking, gelukkig geen loopoor. Het ergste van deze keer is dat het zich verder verspreidde dan de vorige keer en ik dus ook kaakholte, voorhoofds- en keel ontstoken heb. Gisteren was mijn "zwaarste" dag met flink koorts en zo maar nu een stuk beter. maandag bellen voor de uitslag van de kweek en dan weer een andere AB.
Iemand nog wilde leuke plannen voor het weekend?
vrijdag 16 oktober 2009 om 22:46
Nou ik dacht meer aan bij komen.....ha....
Ben vanmiddag om 13.50 tot 15.15 me de kids in het bos gan wandelen.....dan is thuis komen ook wel weer lekkerhoor....maar geweldig...we hebben beukenootjes gepelt onderweg en gegeten natuurlijk...zal niet zeggen dat ik gelijk mijn avondeten binnen had...hahhahaha.
Nee...in de avond had ik broodje hamburger gemaakt...schandalig...heb er 2 op...wel eens waar gegrild...maar geloof dat het toch nog aardig wat calorietjes bevat...gna!!
En om 18.30 tot 20.00 krachttrainen met een vriendin gedaan....niks voor mij in de avond...overdag is dat krachthonk gedeelte lekker leeg....nu moest ik echt alternatieven zoeken!
Zometeen lekker naar mijn bedje...en zondag maar weer iets aan sport doen denk ik.
Ik "mag" iig maandag avond een pumples van hubbie....normaal is dat zijn sportavond maar zijn sport vriendje is op vakantie! Dus hij gaat eerder op de middag!
Ben vanmiddag om 13.50 tot 15.15 me de kids in het bos gan wandelen.....dan is thuis komen ook wel weer lekkerhoor....maar geweldig...we hebben beukenootjes gepelt onderweg en gegeten natuurlijk...zal niet zeggen dat ik gelijk mijn avondeten binnen had...hahhahaha.
Nee...in de avond had ik broodje hamburger gemaakt...schandalig...heb er 2 op...wel eens waar gegrild...maar geloof dat het toch nog aardig wat calorietjes bevat...gna!!
En om 18.30 tot 20.00 krachttrainen met een vriendin gedaan....niks voor mij in de avond...overdag is dat krachthonk gedeelte lekker leeg....nu moest ik echt alternatieven zoeken!
Zometeen lekker naar mijn bedje...en zondag maar weer iets aan sport doen denk ik.
Ik "mag" iig maandag avond een pumples van hubbie....normaal is dat zijn sportavond maar zijn sport vriendje is op vakantie! Dus hij gaat eerder op de middag!
vrijdag 16 oktober 2009 om 23:11
Ik reageer alleen nog even op de reacties die betrekking hebben op mijzelf... Is geen desinteresse in jullie levens hoor, maar kan het even niet opbrengen om alles door te lezen...
Tja, wat vind ik van de 'uitspraak' van mijn HA?
Eigenlijk had ik het wel een klein beetje verwacht zo, maar of ik er blij mee ben? Nee. Had gehoopt dat hij nog met een oplossing zou komen die ik zelf niet zie. Vooral het feit dat hij aangeeft dat ik best over een maand weer een lege accu kan hebben en dan maar weer rust moet nemen, zodat ik mijn stage af kan ronden zit me een beetje dwars.
Zat ook alweer te huilen in de auto toen ik naar huis reed (toen ik bij de ha vandaan kwam woensdag).
Ik zie alleen zelf ook even geen andere mogelijkheden, want ik wil mijn studie gewoon zo snel mogelijk afronden en aangezien ik bijna al op de helft van mijn laatste stageperiode zit wil ik deze gewoon afronden. Heb het ook wel naar mijn zin daar en ik wil ook echt wel. De puf is er alleen niet echt. En dan met name alle verslagen schrijven vind ik vermoeiend.
Heb allemaal deadlines en ondertussen moet ik dus ook nog gaan leren voor mijn hertentamens van begin november.
Linda wat betreft dat bedeltje, dat heb ik gekocht als een symbolische nieuwe start. Klinkt ontzettend zweverig, maar vond het een fijn gevoel dat ik voor mezelf een nieuwe start zou maken en proberen me er tot de Kerst weer door heen te slaan en het moet me er aan herinneren dat ik mijn rust neem.
Ben verder echt niet cadeautjes koperig voor mijzelf en deed het dus niet voor een goed gevoel.
Verder ben ik altijd al wel een stresskipje geweest. Rond tentamenperiodes doe ik erg mijn best om te studeren, maar haal ik me van alles in mijn hoofd. Ben dan altijd bang dat het weer niet genoeg zal zijn en dat ik het tentamen waarvoor ik op dat moment aan het leren ben niet ga halen en dat ik door dat tentamen toch te leren weer minder tijd heb voor een ander tentamen en dat dus ook niet ga halen (snappen we 't nog?).
Ik schiet dan compleet in de stress en krijg huilbuien, niet normaal. Ben dan ook helemaal niet meer voor rede vatbaar en kan echt heel lang achterelkaar doorhuilen. Mijn vriend kan daar niet tegen en die word dan pissig en dan voel ik me toch een potje eenzaam.
Klinkt wel erg zielig zo, als ik het zo schrijf :s
Die huilbuien heb ik al vanaf mijn 14e denk ik. Ik had ook altijd wel redenen waarom ik dacht dat ik zo van slag was. Onder andere dat ik heel planmatig was. Daarvoor heb ik bij een psycholoog gelopen en dat hielp wel wat. Ben al een stuk relaxter. De huilbuien waren ook minder.
Maar de afgelopen weken voel ik me dus weer behoorlijk ontredderd en ik weet niet meer wat ik er mee moet.
Misschien toch alles op papier zetten en het de HA laten lezen? Dan hoef ik het niet te vertellen en loop ik niet het risico om de helft te vergeten.
Mijn moeder kwam laatst met het idee dat ik misschien een stofje mis, waardoor ik die huilbuien zou kunnen krijgen.
Wat mij betreft noem je het een steekje los hoor, als er maar wat aan gedaan kan worden.
Vind het alleen wel erg lastig om naar de HA te gaan en vertellen dat ik last heb van veel huilen. Zeker op momenten dat ik me goed voel, dan lijkt dat huilen zo'n onzin en neem ik me altijd voor om het niet weer te doen. Helaas heb ik over die huilbuien absoluut geen controle...
Wat een ontzettend lang verhaal zeg! Ik bleef maar typen... Was stiekem wel even lekker.
Linda jij zegt dat jij wel 1,5 jaar in een dip hebt gezeten. Bleef jij dan ook maar aanmodderen? En wat heeft de omslag veroorzaakt?
Tja, wat vind ik van de 'uitspraak' van mijn HA?
Eigenlijk had ik het wel een klein beetje verwacht zo, maar of ik er blij mee ben? Nee. Had gehoopt dat hij nog met een oplossing zou komen die ik zelf niet zie. Vooral het feit dat hij aangeeft dat ik best over een maand weer een lege accu kan hebben en dan maar weer rust moet nemen, zodat ik mijn stage af kan ronden zit me een beetje dwars.
Zat ook alweer te huilen in de auto toen ik naar huis reed (toen ik bij de ha vandaan kwam woensdag).
Ik zie alleen zelf ook even geen andere mogelijkheden, want ik wil mijn studie gewoon zo snel mogelijk afronden en aangezien ik bijna al op de helft van mijn laatste stageperiode zit wil ik deze gewoon afronden. Heb het ook wel naar mijn zin daar en ik wil ook echt wel. De puf is er alleen niet echt. En dan met name alle verslagen schrijven vind ik vermoeiend.
Heb allemaal deadlines en ondertussen moet ik dus ook nog gaan leren voor mijn hertentamens van begin november.
Linda wat betreft dat bedeltje, dat heb ik gekocht als een symbolische nieuwe start. Klinkt ontzettend zweverig, maar vond het een fijn gevoel dat ik voor mezelf een nieuwe start zou maken en proberen me er tot de Kerst weer door heen te slaan en het moet me er aan herinneren dat ik mijn rust neem.
Ben verder echt niet cadeautjes koperig voor mijzelf en deed het dus niet voor een goed gevoel.
Verder ben ik altijd al wel een stresskipje geweest. Rond tentamenperiodes doe ik erg mijn best om te studeren, maar haal ik me van alles in mijn hoofd. Ben dan altijd bang dat het weer niet genoeg zal zijn en dat ik het tentamen waarvoor ik op dat moment aan het leren ben niet ga halen en dat ik door dat tentamen toch te leren weer minder tijd heb voor een ander tentamen en dat dus ook niet ga halen (snappen we 't nog?).
Ik schiet dan compleet in de stress en krijg huilbuien, niet normaal. Ben dan ook helemaal niet meer voor rede vatbaar en kan echt heel lang achterelkaar doorhuilen. Mijn vriend kan daar niet tegen en die word dan pissig en dan voel ik me toch een potje eenzaam.
Klinkt wel erg zielig zo, als ik het zo schrijf :s
Die huilbuien heb ik al vanaf mijn 14e denk ik. Ik had ook altijd wel redenen waarom ik dacht dat ik zo van slag was. Onder andere dat ik heel planmatig was. Daarvoor heb ik bij een psycholoog gelopen en dat hielp wel wat. Ben al een stuk relaxter. De huilbuien waren ook minder.
Maar de afgelopen weken voel ik me dus weer behoorlijk ontredderd en ik weet niet meer wat ik er mee moet.
Misschien toch alles op papier zetten en het de HA laten lezen? Dan hoef ik het niet te vertellen en loop ik niet het risico om de helft te vergeten.
Mijn moeder kwam laatst met het idee dat ik misschien een stofje mis, waardoor ik die huilbuien zou kunnen krijgen.
Wat mij betreft noem je het een steekje los hoor, als er maar wat aan gedaan kan worden.
Vind het alleen wel erg lastig om naar de HA te gaan en vertellen dat ik last heb van veel huilen. Zeker op momenten dat ik me goed voel, dan lijkt dat huilen zo'n onzin en neem ik me altijd voor om het niet weer te doen. Helaas heb ik over die huilbuien absoluut geen controle...
Wat een ontzettend lang verhaal zeg! Ik bleef maar typen... Was stiekem wel even lekker.
Linda jij zegt dat jij wel 1,5 jaar in een dip hebt gezeten. Bleef jij dan ook maar aanmodderen? En wat heeft de omslag veroorzaakt?
zaterdag 17 oktober 2009 om 13:54
Tjee Simoon, wat naar allemaal.
Ik ben het niet met je HA eens dat je na even uitrusten niet meer moe hoort te zijn. Doorbikkelen tot het einde van je stage is een mogelijkheid... maar wat daarna? Heb je daarna wel tijd om rustiger aan te doen en bij te tanken?
Volgens mij is je batterij even leeg. Zo noem ik dat altijd.
Korte samenvatting: Ik ben in 2005 helemaal op geweest. Wilde niet meer leven, zo erg was het.
Het heeft heel lang geduurd voor ik weer een beetje energie had (4 maanden) en daarna werd ik manisch, met een opname tot gevolg.
Maar je leert wel van zo'n tijd. Gaat emoties verwerken die al lang onverwerkt waren, etc etc.
Verder schrijf ik op de psychepijler, voel je dus absoluut niet verplicht om op mijn verhaal in te gaan, daar heb ik het niet voor geplaatst. Alleen dat niemand denkt: Ja Moon heeft makkelijk praten (ofzo), ik heb dus wel een verleden.
Net als de meesten hier, valt me op.
Simoon, waarom is het niet mogelijk iets langer over de studie te doen?
Voor mijn gevoel is 'even uit de roulatie zijn' tijdens je studie makkelijker dan na je studie... dan ben je namelijk zo stuurloos. Moet je eigenlijk gaan werken, maar dat kan nog niet... ben je dan werkloos...arbeidsongeschikt... wat?
Dat is mijn interpretatie hoor, er zullen genoeg andere ervaringen zijn.
Dat huilen komt ook ergens vandaan. Misschien iets wat je zelf niet weet, maar een mens gaat niet zomaar vanuit het niets huilen. (alleen van uien )
En dan de sport: Ik heb donderdag gezwommen en dat heeft me erg goed gedaan. Helaas kon ik niet zo lang in het zwembad blijven, ik ga snel weer, morgen denk ik.
Geen tijd nu om de rest te lezen, er ligt een heleboel spul dat opgeruimd moet worden, ik ga maar aan de slag...
Ik ben het niet met je HA eens dat je na even uitrusten niet meer moe hoort te zijn. Doorbikkelen tot het einde van je stage is een mogelijkheid... maar wat daarna? Heb je daarna wel tijd om rustiger aan te doen en bij te tanken?
Volgens mij is je batterij even leeg. Zo noem ik dat altijd.
Korte samenvatting: Ik ben in 2005 helemaal op geweest. Wilde niet meer leven, zo erg was het.
Het heeft heel lang geduurd voor ik weer een beetje energie had (4 maanden) en daarna werd ik manisch, met een opname tot gevolg.
Maar je leert wel van zo'n tijd. Gaat emoties verwerken die al lang onverwerkt waren, etc etc.
Verder schrijf ik op de psychepijler, voel je dus absoluut niet verplicht om op mijn verhaal in te gaan, daar heb ik het niet voor geplaatst. Alleen dat niemand denkt: Ja Moon heeft makkelijk praten (ofzo), ik heb dus wel een verleden.
Net als de meesten hier, valt me op.
Simoon, waarom is het niet mogelijk iets langer over de studie te doen?
Voor mijn gevoel is 'even uit de roulatie zijn' tijdens je studie makkelijker dan na je studie... dan ben je namelijk zo stuurloos. Moet je eigenlijk gaan werken, maar dat kan nog niet... ben je dan werkloos...arbeidsongeschikt... wat?
Dat is mijn interpretatie hoor, er zullen genoeg andere ervaringen zijn.
Dat huilen komt ook ergens vandaan. Misschien iets wat je zelf niet weet, maar een mens gaat niet zomaar vanuit het niets huilen. (alleen van uien )
En dan de sport: Ik heb donderdag gezwommen en dat heeft me erg goed gedaan. Helaas kon ik niet zo lang in het zwembad blijven, ik ga snel weer, morgen denk ik.
Geen tijd nu om de rest te lezen, er ligt een heleboel spul dat opgeruimd moet worden, ik ga maar aan de slag...
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 17 oktober 2009 om 16:15
Ik heb de boel de boel gelaten....en ben net terug van weer een wandeling in het bos met het hele gezin dit keer. Dochter en ik met de hardloopschoenen aan. En om de zoveel tijd er effe flink de pas in. Ging zo goed met haar dat ik heb toegezegd dat ze volgend jaar april met me mee mag doen aan de singelloop (6,1 km) vind dat ze genoeg doorzettings vermogen heeft...we gaan gewoon voor die tijd flink trainen. Tis maar een klien loopje....maar de 10 km hoeft voor mij niet meer!!!
Nu ga ik dcouchen en daarna een bak thee met een stroopwafel...haahahahahaha. Eh...dit is toch geen lijntopic hè?!
Nu ga ik dcouchen en daarna een bak thee met een stroopwafel...haahahahahaha. Eh...dit is toch geen lijntopic hè?!
zaterdag 17 oktober 2009 om 18:47
Effe 15 sec op volvermogen in de magnetron.....hij was weer zalig.
Ondertusssen ook al weer mijn avond eten op knoflook garnalen met rode peper in de olie geroerbakt met een ciabata uit de oven.....en vanavond lekker een bak popcorn met cayenne peper en zout. Zucht....wat ka het leven toch heerlijk zijn. Wat een kadootje dat weer vandaag!!!!!!! Vonden jullie ook niet meiden. Is het morgen weer zo?? Ga ik weer met dochter lopen als het zo is....vond het echt zalig!!!!!!
Ondertusssen ook al weer mijn avond eten op knoflook garnalen met rode peper in de olie geroerbakt met een ciabata uit de oven.....en vanavond lekker een bak popcorn met cayenne peper en zout. Zucht....wat ka het leven toch heerlijk zijn. Wat een kadootje dat weer vandaag!!!!!!! Vonden jullie ook niet meiden. Is het morgen weer zo?? Ga ik weer met dochter lopen als het zo is....vond het echt zalig!!!!!!
zaterdag 17 oktober 2009 om 19:12
Hey meiden! Daar ben ik weer eens Vandaag weer cursus gehad, dus nog niet echt een weekend gevoel. Morgen wel vrij, lekker sporten en naar oma & opa.
Bosaapje, hoe oud was je tante? Heb je er niet over gehoord hier... Had je er veel of weinig contact mee?
Het heeft hier trouwens net gehageld! Ik was de hele dag binnen, maar nu net buiten, grrr...
Buiten de neerslag vind ik de herfst heel mooi. Vandaag met de auto door wat meer natuurrijke gebieden van NL gereden (Eindhoven -> Utrecht via Nijmegen, want de A2 was afgesloten), dat was erg mooi.
Simooon, het nieuwe start idee snap ik wel. Heb destijds zelf mijn auto gekocht, met hetzelfde idee een beetje. Goed dat je het wel om de goede redenen doet.
Eigenlijk veel van wat je schrijft komt mij precies zo over als ik dat heb ervaard. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn; een mens (in dit geval ik) identificeert makkelijk met iets, wat anders bedoeld kan zijn.
In 'mijn periode' heb ik het idd aangemodderd. Ik heb op school aan mijn begeleider aangegeven dat het niet goed ging, die heeft daar niet eens op gereageerd. Op stage reageerden ze met kritiek, maar daar had ik ook niet meer van verwacht. Heb niet echt een hoge dunk van die mensen.
Dit was trouwens allemaal toen het al zo'n half jaartje bezig was. Na 5 maanden stage had ik er genoeg van en heb ik het dus aangekaart. Toen er niks gebeurde vanuit mijn begeleider (ook omdat mijn stagebureau mijn onderzoek gewoon letterlijk dwarsboomde) heb ik contact gezocht met de begeleider van mijn stagebegeleider. Hij heeft me toen heel goed opgevangen, maar vertelde me eigenlijk ook dat er weinig gedaan kon worden.
Wel veel met hem en een andere docent gemaild / gepraat. Ook toen ik hoorde dat ik -uiteraard- voor mijn eerste poging gezakt was.
Meteen daarna kreeg ik te horen dat mijn begeleiding werd over genomen door die hogere persoon, omdat mijn eigen begeleider ziek was / weg ging. Nooit meer iets van gehoord.
Toen kreeg ik wel alle steun (en goed) en ben ik vervolgens geslaagd met een 6 voor mijn onderzoek en een 8 voor mijn presentatie. Die laatste was ik (en iedereen van school) erg trots op.
Ondertussen was ik ook al 3 dagen aan het werk, maar door aan het solliciteren voor een andere baan. Tot op heden niet gelukt, maar door na te gaan wát me nou precíes dwars zat heb ik het toch aan kunnen pakken: een uitdaging (in welke vorm dan ook). De cursus en een stuk minder stress vanuit school / werk heeft mij echt goed gedaan, op een manier dat ik nu beter kan inschatten wat ik wanneer wil en dat dan vervolgens ook gewoon doe. Beetje meer egoïstisch zijn, dus.
Voor mij is het nu duidelijk dat ik een motivatie nodig heb om iets te kunnen neerleggen qua werk / educatie. Nu is dat mijn cursus, voor afstuderen had ik gewoon een kans nodig. Mensen die me laten onderzoeken wat ik wil onderzoeken en mij daarbij steunen.
Wel denk ik dat het bij mij ook heel veel met hormonen te maken had, hoor. Dat merk ik op andere gebieden erg goed, waardoor het niet raar zou zijn dat het daar ook effect in heeft. Misschien is dat bij jou ook zo? Weet niet of je daar ook wat aan hebt, maar mij hielp / helpt het wel relativeren, onder het motto dat het normaal is en nou eenmaal bij deze leeftijd hoort.
Maar weet je, ik weet eigenlijk niet hoe wij op je HA moeten reageren. Hij heeft er wel voor gestudeerd, en ook al klinkt het onlogisch wat hij zegt, wij hebben er niet voor gestudeerd. Heb je gevraagd waarom hij dit denkt? Heb je gezegd dat je er zelf geen vertrouwen in hebt? Dat mag ook, he.
Ben het trouwens niet eens met Moon - ik heb soms wel eens gehad dat ik 'zomaar' moet huilen. Kan gewoon energie zijn die er uit komt. Maar ik geloof niet dat dat nou bij Simooon het geval is.
Bosaapje, hoe oud was je tante? Heb je er niet over gehoord hier... Had je er veel of weinig contact mee?
Het heeft hier trouwens net gehageld! Ik was de hele dag binnen, maar nu net buiten, grrr...
Buiten de neerslag vind ik de herfst heel mooi. Vandaag met de auto door wat meer natuurrijke gebieden van NL gereden (Eindhoven -> Utrecht via Nijmegen, want de A2 was afgesloten), dat was erg mooi.
Simooon, het nieuwe start idee snap ik wel. Heb destijds zelf mijn auto gekocht, met hetzelfde idee een beetje. Goed dat je het wel om de goede redenen doet.
Eigenlijk veel van wat je schrijft komt mij precies zo over als ik dat heb ervaard. Maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn; een mens (in dit geval ik) identificeert makkelijk met iets, wat anders bedoeld kan zijn.
In 'mijn periode' heb ik het idd aangemodderd. Ik heb op school aan mijn begeleider aangegeven dat het niet goed ging, die heeft daar niet eens op gereageerd. Op stage reageerden ze met kritiek, maar daar had ik ook niet meer van verwacht. Heb niet echt een hoge dunk van die mensen.
Dit was trouwens allemaal toen het al zo'n half jaartje bezig was. Na 5 maanden stage had ik er genoeg van en heb ik het dus aangekaart. Toen er niks gebeurde vanuit mijn begeleider (ook omdat mijn stagebureau mijn onderzoek gewoon letterlijk dwarsboomde) heb ik contact gezocht met de begeleider van mijn stagebegeleider. Hij heeft me toen heel goed opgevangen, maar vertelde me eigenlijk ook dat er weinig gedaan kon worden.
Wel veel met hem en een andere docent gemaild / gepraat. Ook toen ik hoorde dat ik -uiteraard- voor mijn eerste poging gezakt was.
Meteen daarna kreeg ik te horen dat mijn begeleiding werd over genomen door die hogere persoon, omdat mijn eigen begeleider ziek was / weg ging. Nooit meer iets van gehoord.
Toen kreeg ik wel alle steun (en goed) en ben ik vervolgens geslaagd met een 6 voor mijn onderzoek en een 8 voor mijn presentatie. Die laatste was ik (en iedereen van school) erg trots op.
Ondertussen was ik ook al 3 dagen aan het werk, maar door aan het solliciteren voor een andere baan. Tot op heden niet gelukt, maar door na te gaan wát me nou precíes dwars zat heb ik het toch aan kunnen pakken: een uitdaging (in welke vorm dan ook). De cursus en een stuk minder stress vanuit school / werk heeft mij echt goed gedaan, op een manier dat ik nu beter kan inschatten wat ik wanneer wil en dat dan vervolgens ook gewoon doe. Beetje meer egoïstisch zijn, dus.
Voor mij is het nu duidelijk dat ik een motivatie nodig heb om iets te kunnen neerleggen qua werk / educatie. Nu is dat mijn cursus, voor afstuderen had ik gewoon een kans nodig. Mensen die me laten onderzoeken wat ik wil onderzoeken en mij daarbij steunen.
Wel denk ik dat het bij mij ook heel veel met hormonen te maken had, hoor. Dat merk ik op andere gebieden erg goed, waardoor het niet raar zou zijn dat het daar ook effect in heeft. Misschien is dat bij jou ook zo? Weet niet of je daar ook wat aan hebt, maar mij hielp / helpt het wel relativeren, onder het motto dat het normaal is en nou eenmaal bij deze leeftijd hoort.
Maar weet je, ik weet eigenlijk niet hoe wij op je HA moeten reageren. Hij heeft er wel voor gestudeerd, en ook al klinkt het onlogisch wat hij zegt, wij hebben er niet voor gestudeerd. Heb je gevraagd waarom hij dit denkt? Heb je gezegd dat je er zelf geen vertrouwen in hebt? Dat mag ook, he.
Ben het trouwens niet eens met Moon - ik heb soms wel eens gehad dat ik 'zomaar' moet huilen. Kan gewoon energie zijn die er uit komt. Maar ik geloof niet dat dat nou bij Simooon het geval is.
zaterdag 17 oktober 2009 om 20:48
Ah, okee, dus dat kan ook
Als ik 'zomaar' huil, kan ik achteraf altijd wel iets aanwijzen wat me dwarszat. Ik huil ook niet zo makkelijk of snel, áls ik dan huil weet ik eigenlijk wel hoe het komt.
Wat de HA betreft: Ik vraag me af of die een goed totaalplaatje heeft. Soms houdt een mens zich groot in de spreekkamer (ja je zit toch bij een vreemd persoon je verhaal te doen) en dan is het moeilijk voor de HA om in te schatten dat je bijv ook huilbuien hebt.
Maargoed, voor ons, achter het scherm iets inschatten, is ook eigenlijk niet mogelijk . Misschien kent HA jou al jaren en weet hij precies wat goed voor je is... kan ook.
Ik heb vandaag een stuk gefietst en halverwege de fiets weggezet om op een heuvel te klimmen.
Het was eigenlijk uitwaaien omdat ik even gefrustreerd was (mannen!!!) dus echt heel sportief was het niet. Dan had ik wel mijn loopschoenen meegenomen . Het was wel heel mooi trouwens. Ik heb dit gebied nooit eerder als mooi ervaren. Weet niet of ze nou veel veranderd hebben daar, of dat ik anders ben gaan kijken. Ik vermoed eigenlijk dat laatste.
Hoewel er ook een dammetje gebouwd is, maar of dat nou zoveel verschil maakt?
Hoop morgen tijd te vinden om te gaan zwemmen. Ben ook nog aan het opruimen, zal prioriteiten stellen.
Als ik 'zomaar' huil, kan ik achteraf altijd wel iets aanwijzen wat me dwarszat. Ik huil ook niet zo makkelijk of snel, áls ik dan huil weet ik eigenlijk wel hoe het komt.
Wat de HA betreft: Ik vraag me af of die een goed totaalplaatje heeft. Soms houdt een mens zich groot in de spreekkamer (ja je zit toch bij een vreemd persoon je verhaal te doen) en dan is het moeilijk voor de HA om in te schatten dat je bijv ook huilbuien hebt.
Maargoed, voor ons, achter het scherm iets inschatten, is ook eigenlijk niet mogelijk . Misschien kent HA jou al jaren en weet hij precies wat goed voor je is... kan ook.
Ik heb vandaag een stuk gefietst en halverwege de fiets weggezet om op een heuvel te klimmen.
Het was eigenlijk uitwaaien omdat ik even gefrustreerd was (mannen!!!) dus echt heel sportief was het niet. Dan had ik wel mijn loopschoenen meegenomen . Het was wel heel mooi trouwens. Ik heb dit gebied nooit eerder als mooi ervaren. Weet niet of ze nou veel veranderd hebben daar, of dat ik anders ben gaan kijken. Ik vermoed eigenlijk dat laatste.
Hoewel er ook een dammetje gebouwd is, maar of dat nou zoveel verschil maakt?
Hoop morgen tijd te vinden om te gaan zwemmen. Ben ook nog aan het opruimen, zal prioriteiten stellen.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 17 oktober 2009 om 22:51
Leuk hè, om van die mooie plekken te "ontdekken"? Heb trouwens een nieuwe sportbroek gekocht Had me bedacht mijn sportgarderobe wat uit te breiden; ik heb nu maar heel weinig sportkleding die fijn (genoeg) zit. Niet fijne kleding zit me altijd wel dwars met het sporten, dus ik vind dat ik daar wel weer eens wat energie en geld in mag stoppen Energie als in: ik ben kieskeurig, dus het kost me veel tijd en energie om goede, nieuwe kleding te vinden.
