Lijf & Lijn
alle pijlers
Ongevraagd advies bij gewicht verliezen
donderdag 16 oktober 2008 om 10:10
Al jaren heb ik een fors overgewicht en al jaren probeer ik gewicht kwijt te raken, een eeuwige strijd. Een tijd geleden is er door o.a. medische problemen (gedeeltelijk veroorzaakt door mijn overgewicht) bij mij een knop omgegaan en ben ik serieus aan de slag gegaan met gewicht verliezen m.b.v. mijn huisarts. Ik noem het met opzet niet diëten, want ik volg geen voorgeschreven dieet, maar zorg voor een zeer gezond eetpatroon en veel beweging. Ik mijd o.a. voeding waar suiker e.d. in zit, eet veelal biologisch en drink momenteel geen alcohol. En natuurlijk veel sporten (maar dat deed ik al). Tot nu toe met een goed resultaat, want de eerste 10 kg zijn er al af, voor mij persoonlijk een grote overwinning.
Omdat ik nogal wat mensen in mijn omgeving heb die nogal krampachtig met hun eigen gewicht omgaan (oftewel zelf overgewicht hebben of juist ondergewicht), heb ik vrijwel niemand verteld waar ik mee bezig ben. Maar 10kg... dat zie je op een gegeven moment wel, dus mijn omgeving begint nu wel door te krijgen dat ik aan het afvallen ben. En dan begint de ellende... nl., de ongevraagde (veelal domme) adviezen.
Het is werkelijk ongelofelijk wat mijn zgn. goedbedoelende vrienden mij allemaal willen "adviseren". Alsof het feit dat ik probeer af te vallen is, een vrijbrief is voor sommigen om nu eindelijk eens een hele avond over dieten en afvallen te kunnen praten. Begrijp me goed, het onderwerp hoeft zeker niet vermeden te worden, maar ik doe het nu eenmaal op mijn manier (en die werkt toe nu toe!) en ik heb gewoon geen zin om daar uren over te navelstaren. Er zijn zo veel interessantere dingen te bespreken!
Ik krijg ongevraagde adviezen dat ik het Sonja Bakker-dieet eens moet proberen (SB vind ik GEEN verantwoorde en gezonde manier om gewicht te verliezen), poeders en pillen worden mij aangeraden en andere domme dieettips. Ik durf rustig dom te zeggen, want ik ben intussen een redelijke expert v.w.b. gezond eten.
Anderen gooien het over een andere boeg en blijven mij eten opdringen (tot zelfs 10 keer achter elkaar blijven vragen of ik echt niks wil... zucht). "Ach, dat ene hapje kan toch geen kwaad"... of... "dat ene glaasje wijn is toch gezellig". Er zijn zelfs dozen bonbons en ander snoepgoed voor mijn neus neergezet om mij op de proef te stellen of ik niet bezwijk. Nu kan ik daar prima tegen (ben gelukkig niet zo'n zoetekauw), maar ik vraag mij dan toch serieus af wat er omgaat in die mensen. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
Als ik deze mensen hiermee confronteer, schrikken ze wel en roepen ze meteen dat ze alleen maar goede bedoelingen hebben, om vervolgens weer met ongevraagde adviezen te komen. Dus mijd ik die mensen steeds meer, zeker als het gaat om afspraken waar etentjes en/of borrels bij komen kijken. Ik realiseer me best dat ik minder gezellig ben, want ik was altijd wel te porren voor een wijntje en een hapje, maar voorlopig dus niet.
Het is niet zo dat ik extreem overgevoelig ben voor dit onderwerp, want gelukkig zijn er ook nog een tweetal goede vriendinnen die mij volledig steunen en hier normaal mee omgaan.
Maar zijn er meer mensen die door hun omgeving zo worden "dwarsgezeten" bij hun pogingen om gewicht te verliezen en hoe ga je hiermee om?
Omdat ik nogal wat mensen in mijn omgeving heb die nogal krampachtig met hun eigen gewicht omgaan (oftewel zelf overgewicht hebben of juist ondergewicht), heb ik vrijwel niemand verteld waar ik mee bezig ben. Maar 10kg... dat zie je op een gegeven moment wel, dus mijn omgeving begint nu wel door te krijgen dat ik aan het afvallen ben. En dan begint de ellende... nl., de ongevraagde (veelal domme) adviezen.
Het is werkelijk ongelofelijk wat mijn zgn. goedbedoelende vrienden mij allemaal willen "adviseren". Alsof het feit dat ik probeer af te vallen is, een vrijbrief is voor sommigen om nu eindelijk eens een hele avond over dieten en afvallen te kunnen praten. Begrijp me goed, het onderwerp hoeft zeker niet vermeden te worden, maar ik doe het nu eenmaal op mijn manier (en die werkt toe nu toe!) en ik heb gewoon geen zin om daar uren over te navelstaren. Er zijn zo veel interessantere dingen te bespreken!
Ik krijg ongevraagde adviezen dat ik het Sonja Bakker-dieet eens moet proberen (SB vind ik GEEN verantwoorde en gezonde manier om gewicht te verliezen), poeders en pillen worden mij aangeraden en andere domme dieettips. Ik durf rustig dom te zeggen, want ik ben intussen een redelijke expert v.w.b. gezond eten.
Anderen gooien het over een andere boeg en blijven mij eten opdringen (tot zelfs 10 keer achter elkaar blijven vragen of ik echt niks wil... zucht). "Ach, dat ene hapje kan toch geen kwaad"... of... "dat ene glaasje wijn is toch gezellig". Er zijn zelfs dozen bonbons en ander snoepgoed voor mijn neus neergezet om mij op de proef te stellen of ik niet bezwijk. Nu kan ik daar prima tegen (ben gelukkig niet zo'n zoetekauw), maar ik vraag mij dan toch serieus af wat er omgaat in die mensen. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden.
Als ik deze mensen hiermee confronteer, schrikken ze wel en roepen ze meteen dat ze alleen maar goede bedoelingen hebben, om vervolgens weer met ongevraagde adviezen te komen. Dus mijd ik die mensen steeds meer, zeker als het gaat om afspraken waar etentjes en/of borrels bij komen kijken. Ik realiseer me best dat ik minder gezellig ben, want ik was altijd wel te porren voor een wijntje en een hapje, maar voorlopig dus niet.
Het is niet zo dat ik extreem overgevoelig ben voor dit onderwerp, want gelukkig zijn er ook nog een tweetal goede vriendinnen die mij volledig steunen en hier normaal mee omgaan.
Maar zijn er meer mensen die door hun omgeving zo worden "dwarsgezeten" bij hun pogingen om gewicht te verliezen en hoe ga je hiermee om?
donderdag 16 oktober 2008 om 11:10
Laatst nog gezien bij een vriendin van me. Komt uit Brabant, opgegroeid met dat je je gasten nooit tekort mag laten komen.
Je laatste slok thee? Je beker zit gelijk weer vol, enorme stukken taart, hapjes gelijk na de taart op tafel, blijven aanvullen.
Iemand op die verjaardag wilde wel een stukje taart, maar een klein stukje want daar had ze genoeg aan. Komt vriendin me toch met een enorm stuk aanzetten, belachelijk gewoon.
Degene voor wie het was heeft nog niet de helft opgegeten.
Ik heb haar later gevraagd waarom ze dat deed. Bij mij zou ze het niet doen, want ze weet heel goed hoe ik er over denk.
Maar nu had ze zoiets van kijk maar hoe ver je komt.
Vaag! Is diegene niet duidelijk genoeg geweest, of heeft vriendin een selectief inlevingsvermogen? Degene voor wie dat stuk taart was is overigens erg mager en kan grote hoeveelheden eten. Maar zou zij het niet net zo vervelend vinden om niet serieus genomen te worden?
Je laatste slok thee? Je beker zit gelijk weer vol, enorme stukken taart, hapjes gelijk na de taart op tafel, blijven aanvullen.
Iemand op die verjaardag wilde wel een stukje taart, maar een klein stukje want daar had ze genoeg aan. Komt vriendin me toch met een enorm stuk aanzetten, belachelijk gewoon.
Degene voor wie het was heeft nog niet de helft opgegeten.
Ik heb haar later gevraagd waarom ze dat deed. Bij mij zou ze het niet doen, want ze weet heel goed hoe ik er over denk.
Maar nu had ze zoiets van kijk maar hoe ver je komt.
Vaag! Is diegene niet duidelijk genoeg geweest, of heeft vriendin een selectief inlevingsvermogen? Degene voor wie dat stuk taart was is overigens erg mager en kan grote hoeveelheden eten. Maar zou zij het niet net zo vervelend vinden om niet serieus genomen te worden?
donderdag 16 oktober 2008 om 11:16
quote:trinny2 schreef op 16 oktober 2008 @ 11:13:
Tja, veel mensen vinden zich dan gewoon heel gastvrij...en staan er niet bij stil dat ze gewoon opdringerig zijn.
Dat is toch wel wat anders dan wat hier wordt aan gegeven hoor!
Ik ben ook heel gastvrij maar als iemand een klein stukje vraagt dan krijgen ze dat.
Tja, veel mensen vinden zich dan gewoon heel gastvrij...en staan er niet bij stil dat ze gewoon opdringerig zijn.
Dat is toch wel wat anders dan wat hier wordt aan gegeven hoor!
Ik ben ook heel gastvrij maar als iemand een klein stukje vraagt dan krijgen ze dat.
donderdag 16 oktober 2008 om 12:23
Hoi Trinny2
Het is misschien heel hard, maar wat je kunt doen is wanneer je een groot stuk taart krijgt: naar de keuken lopen en de helft er bij weg snijden of de helft laten staan. Komt misschien niet netjes over, maar in mijn ogen is het niet netjes om de wensen van de gasten niet te respecteren.
Trouwens waar ik niet in kan komen is: waarom ben je minder gezellig als je geen borrel drinkt of hapje neemt. Hoewel Nederlanders graag vaak overal het etiket gezelligheid willen aan hangen, ben je in mijn ogen niet minder gezellig door water of een sapje te drinken.
Het is misschien heel hard, maar wat je kunt doen is wanneer je een groot stuk taart krijgt: naar de keuken lopen en de helft er bij weg snijden of de helft laten staan. Komt misschien niet netjes over, maar in mijn ogen is het niet netjes om de wensen van de gasten niet te respecteren.
Trouwens waar ik niet in kan komen is: waarom ben je minder gezellig als je geen borrel drinkt of hapje neemt. Hoewel Nederlanders graag vaak overal het etiket gezelligheid willen aan hangen, ben je in mijn ogen niet minder gezellig door water of een sapje te drinken.
donderdag 16 oktober 2008 om 12:37
Ik ben het helemaal eens met de posts hier.
Persoonlijk drink ik nooit alcohol en je moest eens weten wat voor reacties dit allemaal oproept...Ik ben standaard (volgens die mensen dan he, vind het zelf allemaal reauze meevallen ) een suftrut, of saai, of braaf (wat is daar overigens mis mee??).
Als ik vervolgens gewoon lekker mee blijk te kletsen en dansen etc, dan krijg ik opeens complimentjes dat het wel heel goed is dat ik toch lekker mee doe en niet langs de kant blijf staan, hoe bizar is dat...Af en toe begrijp ik mensen en hun redenaties niet...
Maar goed, Trinny, heel veel succes, je lijkt goed te weten wat wel en niet voor jou werkt, houden zo!
Persoonlijk drink ik nooit alcohol en je moest eens weten wat voor reacties dit allemaal oproept...Ik ben standaard (volgens die mensen dan he, vind het zelf allemaal reauze meevallen ) een suftrut, of saai, of braaf (wat is daar overigens mis mee??).
Als ik vervolgens gewoon lekker mee blijk te kletsen en dansen etc, dan krijg ik opeens complimentjes dat het wel heel goed is dat ik toch lekker mee doe en niet langs de kant blijf staan, hoe bizar is dat...Af en toe begrijp ik mensen en hun redenaties niet...
Maar goed, Trinny, heel veel succes, je lijkt goed te weten wat wel en niet voor jou werkt, houden zo!
donderdag 16 oktober 2008 om 12:46
Heel herkenbaar miss chicken, mijn schoonmoeder vraagt niet eens of we gebak willen maar zet het ongevraagd voor je neer, en het is altijd nogal goedkoop niet lekker gebak, dus dat wil ik sowieso niet eten, maar het wordt gevraagd. Ik geeft dan dus minstens de helft aan de hond of zet het bij nogeensman voor z'n neus!
Ook drink ik graag water en liever geen fris en ice tea en al die zoete prut, sommige vrienden vinden dat echt be-lache-lijk. Irriteerde me dusdanig dat ik er laatst iets van gezegd heb. Maar zij deden dat dus, omdat ze graag willen dat iemand niks tekort komt. Uitgelegd dat ik met water dat gevoel niet krijg en anders wel zeg dat ik iets anders lust.
Ook drink ik graag water en liever geen fris en ice tea en al die zoete prut, sommige vrienden vinden dat echt be-lache-lijk. Irriteerde me dusdanig dat ik er laatst iets van gezegd heb. Maar zij deden dat dus, omdat ze graag willen dat iemand niks tekort komt. Uitgelegd dat ik met water dat gevoel niet krijg en anders wel zeg dat ik iets anders lust.
donderdag 16 oktober 2008 om 12:47
quote:Lucifer1983 schreef op 16 oktober 2008 @ 12:23:
Hoi Trinny2
Het is misschien heel hard, maar wat je kunt doen is wanneer je een groot stuk taart krijgt: naar de keuken lopen en de helft er bij weg snijden of de helft laten staan. Komt misschien niet netjes over, maar in mijn ogen is het niet netjes om de wensen van de gasten niet te respecteren.
Haha, dat was niet ik die dat schreef van die taart. Overigens houd ik niet eens echt van taart. Ik heb geen problemen met het weigeren van voedsel, laat het gewoon staan als het toch voor mijn neus wordt gezet, maar het irriteert me dat het tóch wordt aangeboden ondanks mijn veelvuldige NEEN!
Hoi Trinny2
Het is misschien heel hard, maar wat je kunt doen is wanneer je een groot stuk taart krijgt: naar de keuken lopen en de helft er bij weg snijden of de helft laten staan. Komt misschien niet netjes over, maar in mijn ogen is het niet netjes om de wensen van de gasten niet te respecteren.
Haha, dat was niet ik die dat schreef van die taart. Overigens houd ik niet eens echt van taart. Ik heb geen problemen met het weigeren van voedsel, laat het gewoon staan als het toch voor mijn neus wordt gezet, maar het irriteert me dat het tóch wordt aangeboden ondanks mijn veelvuldige NEEN!
donderdag 16 oktober 2008 om 12:50
donderdag 16 oktober 2008 om 12:54
hoi Trinny,
wat een supermanier om er mee om te gaan! Echt complimenten! Ik ben zelf dietist, behandel geen mensen met overgewicht, maar heb toch wel wat ervaring daarin, uit mijn beginjaren.....ik vind het het makkelijkste advies om uit te leggen, maar voor mensen het moeilijkst om op te volgen. er zit zoveel gedragsverandering in....naast een beetje kennis. Steun omgeving is erg belangijk, maar wel op de juiste manier. Mensen vinden afvallen zo moeilijk, dat als iemand het wel goed kan en die knop heeft gevonden, die veel mensen niet kunnen vinden (ook heel menselijk), ze dus blijkbaar commentaar geven, het onbewust moeilijk gaan maken en eigenlijk gewoon ook die knop willen en misschien wel jouw secret willen weten.....Mensen vinden het altijd makkelijker om het voor een ander te vertellen dan voor zichzelf....ook weer heel menselijk en gebeurt ook veel op andere vlakken.
Laat ze en geef dat het voor jou goed voelt en dat je je eigen plan volgt, zonder daar gevoelig of spastisch in te zijn.
Mijn complimenten heb je!!
wat een supermanier om er mee om te gaan! Echt complimenten! Ik ben zelf dietist, behandel geen mensen met overgewicht, maar heb toch wel wat ervaring daarin, uit mijn beginjaren.....ik vind het het makkelijkste advies om uit te leggen, maar voor mensen het moeilijkst om op te volgen. er zit zoveel gedragsverandering in....naast een beetje kennis. Steun omgeving is erg belangijk, maar wel op de juiste manier. Mensen vinden afvallen zo moeilijk, dat als iemand het wel goed kan en die knop heeft gevonden, die veel mensen niet kunnen vinden (ook heel menselijk), ze dus blijkbaar commentaar geven, het onbewust moeilijk gaan maken en eigenlijk gewoon ook die knop willen en misschien wel jouw secret willen weten.....Mensen vinden het altijd makkelijker om het voor een ander te vertellen dan voor zichzelf....ook weer heel menselijk en gebeurt ook veel op andere vlakken.
Laat ze en geef dat het voor jou goed voelt en dat je je eigen plan volgt, zonder daar gevoelig of spastisch in te zijn.
Mijn complimenten heb je!!
donderdag 16 oktober 2008 om 12:57
quote:trinny2 schreef op 16 oktober 2008 @ 12:50:
Overigens weten de meeste mensen om mij heen niet dat ik niet van taart en bonbons houd, maar ik zou momenteel, na twee maanden letten op mijn eten, een moord plegen voor een bord patat! Maar mooi dat ik ze niet wijzer maak waar mijn echte zwakke kant zit...
Lekker zelf patat maken in de oven, met Calvé extra light mayo.
Daar zit zowat niets in. (aardappel snijden, omroeren met een lepeltje olie, oven 250 graden, half uur bakken, af en toe even omroeren)
Overigens weten de meeste mensen om mij heen niet dat ik niet van taart en bonbons houd, maar ik zou momenteel, na twee maanden letten op mijn eten, een moord plegen voor een bord patat! Maar mooi dat ik ze niet wijzer maak waar mijn echte zwakke kant zit...
Lekker zelf patat maken in de oven, met Calvé extra light mayo.
Daar zit zowat niets in. (aardappel snijden, omroeren met een lepeltje olie, oven 250 graden, half uur bakken, af en toe even omroeren)
donderdag 16 oktober 2008 om 13:01
Hoi Livelife,
Dank voor je bericht. Fijn om feedback van een prof te krijgen!
Ik hoop dat ik deze levenstijl permanent vol kan blijven houden, ik voel me er i.i.g. fit bij, dat motiveert erg.
Momenteel ga ik misschien wat te krampachtig om met bepaalde voedingsmiddelen, maar ik weet dat ik als eetverslaafde het net als een gewone junk niet kan houden bij 1 chocolaatje en 1 glas wijn, dus vermijd ik het gewoon helemaal. Ik hoop dat ik in de loop van de tijd ook hier wat relaxter mee om kan gaan en gewoon een keer dat dropje kan nemen i.p.v. meteen de hele zak leegeten.
Dank voor je bericht. Fijn om feedback van een prof te krijgen!
Ik hoop dat ik deze levenstijl permanent vol kan blijven houden, ik voel me er i.i.g. fit bij, dat motiveert erg.
Momenteel ga ik misschien wat te krampachtig om met bepaalde voedingsmiddelen, maar ik weet dat ik als eetverslaafde het net als een gewone junk niet kan houden bij 1 chocolaatje en 1 glas wijn, dus vermijd ik het gewoon helemaal. Ik hoop dat ik in de loop van de tijd ook hier wat relaxter mee om kan gaan en gewoon een keer dat dropje kan nemen i.p.v. meteen de hele zak leegeten.
donderdag 16 oktober 2008 om 13:03
quote:misschicken schreef op 16 oktober 2008 @ 12:57:
[...]
Lekker zelf patat maken in de oven, met Calvé extra light mayo.
Daar zit zowat niets in. (aardappel snijden, omroeren met een lepeltje olie, oven 250 graden, half uur bakken, af en toe even omroeren)Thx voor de tip! Ga het zeker eens proberen.
[...]
Lekker zelf patat maken in de oven, met Calvé extra light mayo.
Daar zit zowat niets in. (aardappel snijden, omroeren met een lepeltje olie, oven 250 graden, half uur bakken, af en toe even omroeren)Thx voor de tip! Ga het zeker eens proberen.
donderdag 16 oktober 2008 om 13:08
Hoi Trinny, graag gedaan....vond je verhaal heel goed!
Het is inderdaad een gedragsverandering die permanent moet plaatsvinden.....anders kom je zo weer aan (en vaak meer) en dat gejojo is slechter voor je lijf, dan stabiel te zwaar blijven
Waarschijnlijk lukt het je wel over een tijdje, als je wat stabieler bent met eten, dus als de verandering nog wat meer 'eigen' gaat voelen.....om of en toe wat lekkers te nemen. Stel je zelf dan een regel op (misschien zit je helemaal niet te wachten op dit soort adviezen....zeg het me eerlijk en dan haal ik ze weg.....): dit is mijn glas wijn voor deze week/halve week en daar geniet ik enorm van. Je drinkt hem rustiger en met veel meer aandacht dan voorheen.
Zet hem op he! En lekker af en toe steun vragen hier, dat helpt ook!
Het is inderdaad een gedragsverandering die permanent moet plaatsvinden.....anders kom je zo weer aan (en vaak meer) en dat gejojo is slechter voor je lijf, dan stabiel te zwaar blijven
Waarschijnlijk lukt het je wel over een tijdje, als je wat stabieler bent met eten, dus als de verandering nog wat meer 'eigen' gaat voelen.....om of en toe wat lekkers te nemen. Stel je zelf dan een regel op (misschien zit je helemaal niet te wachten op dit soort adviezen....zeg het me eerlijk en dan haal ik ze weg.....): dit is mijn glas wijn voor deze week/halve week en daar geniet ik enorm van. Je drinkt hem rustiger en met veel meer aandacht dan voorheen.
Zet hem op he! En lekker af en toe steun vragen hier, dat helpt ook!
donderdag 16 oktober 2008 om 13:12
Trinny
Wat een irritante mensen, aargh!
Wilde je ook nog even complimenteren met je aanpak en resultaat. Er zijn weinig mensen die dat zo goed kunnen. Hoop voor je dat je inderdaad op termijn zo af en toe kan genieten van iets lekkers/vets/zoets. Het hoort toch een beetje bij het leven. Maar dan wel op je eigen initiatief en niet omdat iemand het telkens weer voor je neus houdt en loopt aan te dringen!
Wat een irritante mensen, aargh!
Wilde je ook nog even complimenteren met je aanpak en resultaat. Er zijn weinig mensen die dat zo goed kunnen. Hoop voor je dat je inderdaad op termijn zo af en toe kan genieten van iets lekkers/vets/zoets. Het hoort toch een beetje bij het leven. Maar dan wel op je eigen initiatief en niet omdat iemand het telkens weer voor je neus houdt en loopt aan te dringen!
donderdag 16 oktober 2008 om 13:20
Adviezen van een deskundige kan ik echt wel hebben hoor, Livelife, bedankt! Zo wil ik het ook zeker aanpakken en ik moet eerlijk zeggen dat deze leefstijl al goed begint te wennen, maar ik ben er nog niet en daar ben ik mij ook erg bewust van.
Maar het gaat mij dus vooral om de domme adviezen die je krijgt...
Maar het gaat mij dus vooral om de domme adviezen die je krijgt...
donderdag 16 oktober 2008 om 13:21
Ik ken het hoor, niets willen nemen uit angst om door te slaan.
Maar af en toe jezelf toch iets lekkers gunnen neemt wel de druk weg. Goeie afspraken maken met jezelf (ik mag vandaag 8 dropjes) en op zoek gaan naar alternatieven met minder calorieën.
Dat heb ik met die mayo bijvoorbeeld ook gedaan, dit is de lichtste mayo die ik kon vinden. Dropjes neem ik af en toe ook, zoute ovaaltjes.
Ik doe weightwatchers, en zorg dat ik regelmatig punten overhou om eens wat lekkers te nemen. Een handje zoute stokjes in het weekend, wat japanse mix, of een rijstwafel met een smaakje bijvoorbeeld.
Maar af en toe jezelf toch iets lekkers gunnen neemt wel de druk weg. Goeie afspraken maken met jezelf (ik mag vandaag 8 dropjes) en op zoek gaan naar alternatieven met minder calorieën.
Dat heb ik met die mayo bijvoorbeeld ook gedaan, dit is de lichtste mayo die ik kon vinden. Dropjes neem ik af en toe ook, zoute ovaaltjes.
Ik doe weightwatchers, en zorg dat ik regelmatig punten overhou om eens wat lekkers te nemen. Een handje zoute stokjes in het weekend, wat japanse mix, of een rijstwafel met een smaakje bijvoorbeeld.
donderdag 16 oktober 2008 om 13:25
donderdag 16 oktober 2008 om 15:22
Hoi Trinny, goed bezig. Ik denk dat het vooral jaloezie is van vrouwen die zien dat het een ander WEL lukt. Heb het ook gemerkt toen ik zelf een paar kilo kwijtgeraakt was (stuk of acht - en nu zeer tevreden ), en nu nog vragen vriendinnen tijdens een etentje of ik wel genoeg gegeten heb, of of dat alles is wat ik eet.. terwijl ik gewoon eet! Alleen twee keer opscheppen hoeft voor mij niet zo vaak meer. Waar bemoeien ze zich mee zeg!
Maar ook als ik bijvoorbeeld na een week congres (waar je elke avond een vijfgangen diner voor je neus hebt) zeg dat ik het even wat rustiger aan ga doen, beginnen ze een beetje spottend te lachen en vragen ze zich af waarom ik me in godsnaam zo aanstel. Pfff...!
Soms betrap ik me er op om gewoon een paar koekjes meer te nemen als mijn vriendinnen er bij zijn, gewoon om niet dat gezeur aan te horen. Stom he?!
Nou dat was even mijn ervaring. Ik denk trouwens echt dat et typisch vrouwen-onder-elkaar dingen zijn - gebaseerd op jaloezie.
DOei!
Maar ook als ik bijvoorbeeld na een week congres (waar je elke avond een vijfgangen diner voor je neus hebt) zeg dat ik het even wat rustiger aan ga doen, beginnen ze een beetje spottend te lachen en vragen ze zich af waarom ik me in godsnaam zo aanstel. Pfff...!
Soms betrap ik me er op om gewoon een paar koekjes meer te nemen als mijn vriendinnen er bij zijn, gewoon om niet dat gezeur aan te horen. Stom he?!
Nou dat was even mijn ervaring. Ik denk trouwens echt dat et typisch vrouwen-onder-elkaar dingen zijn - gebaseerd op jaloezie.
DOei!
