Lijf & Lijn
alle pijlers
Ongevraagd commentaar op gezonde eetgewoonten
dinsdag 8 juli 2014 om 21:16
Dag mede forummers!
Wat ik mij oprecht afvraag...
Sinds ongeveer een jaar let ik op mijn voeding. Veel groente en fruit, geen suiker, geen bewerkte voedingsmiddelen, alles zelf maken etc. Wel eet ik hartstikke veel, voor mijn gevoel nog nooit zo veel en lekker gegeten!
Ik voel me heerlijk en het buikje is verdwenen hahah.
Enfin, ik merk ik mijn omgeving dat ik hier ZO veel kritiek op krijg... Ik loop totaal niet te koop met hoe ik eet, ik eet gewoon zo maar ik praat er niet uit mijzelf over. Mensen stellen wel eens vragen; joh eet jij geen stroopwafel (oid) dan geef ik mijn antwoord (waar niet echt naar wordt geluisterd) en vervolgens komt er een enorme lading aan kritiek en tegenargumenten! Ook als ik op een verjaardag de taart oversla door simpelweg; nee bedankt te zeggen dan komt er direct een betoog over waarom dat geen kwaad kan. Ik weet echt wel dat ik niet dood neer zal vallen, maar het is toch mijn keuze om het niet te nemen net zoals iemand anders kan kiezen om het wel te nemen?
Soms wordt er op een verjaardag ofzo gevraagd; wat ga je vanavond eten. Als ik dan zeg dat ik linzensoep heb gemaakt dan is ook dat weer aanleiding tot kritiek; gatverdamme wat doe jij jezelf aan zo geniet je niet van het leven etc.
Ik ga eigenlijk nooit ergens op in en ik heb ook niet zo veel zin om me te moeten verdedigen om de voeding die ik zelf mag kiezen. Ik leg mijn opvattingen over voeding bewust nooit uit mijzelf uit om kritiek te voorkomen en ik zou al helemaal nooit iemand anders ongevraagd tips of commentaar geven als hij/zij (in mijn ogen) ongezond eet... Waarom voelen mensen dan toch altijd de behoefte om te bekritiseren? Iedereen doet het toch zoals het voor hem/haar goed is?
Ik vroeg me af hoe andere mensen dit ervaren of dat ik de enige ben die dit in haar omgeving heeft.
Wat ik mij oprecht afvraag...
Sinds ongeveer een jaar let ik op mijn voeding. Veel groente en fruit, geen suiker, geen bewerkte voedingsmiddelen, alles zelf maken etc. Wel eet ik hartstikke veel, voor mijn gevoel nog nooit zo veel en lekker gegeten!
Ik voel me heerlijk en het buikje is verdwenen hahah.
Enfin, ik merk ik mijn omgeving dat ik hier ZO veel kritiek op krijg... Ik loop totaal niet te koop met hoe ik eet, ik eet gewoon zo maar ik praat er niet uit mijzelf over. Mensen stellen wel eens vragen; joh eet jij geen stroopwafel (oid) dan geef ik mijn antwoord (waar niet echt naar wordt geluisterd) en vervolgens komt er een enorme lading aan kritiek en tegenargumenten! Ook als ik op een verjaardag de taart oversla door simpelweg; nee bedankt te zeggen dan komt er direct een betoog over waarom dat geen kwaad kan. Ik weet echt wel dat ik niet dood neer zal vallen, maar het is toch mijn keuze om het niet te nemen net zoals iemand anders kan kiezen om het wel te nemen?
Soms wordt er op een verjaardag ofzo gevraagd; wat ga je vanavond eten. Als ik dan zeg dat ik linzensoep heb gemaakt dan is ook dat weer aanleiding tot kritiek; gatverdamme wat doe jij jezelf aan zo geniet je niet van het leven etc.
Ik ga eigenlijk nooit ergens op in en ik heb ook niet zo veel zin om me te moeten verdedigen om de voeding die ik zelf mag kiezen. Ik leg mijn opvattingen over voeding bewust nooit uit mijzelf uit om kritiek te voorkomen en ik zou al helemaal nooit iemand anders ongevraagd tips of commentaar geven als hij/zij (in mijn ogen) ongezond eet... Waarom voelen mensen dan toch altijd de behoefte om te bekritiseren? Iedereen doet het toch zoals het voor hem/haar goed is?
Ik vroeg me af hoe andere mensen dit ervaren of dat ik de enige ben die dit in haar omgeving heeft.
dinsdag 8 juli 2014 om 23:35
quote:mrssippie schreef op 08 juli 2014 @ 23:28:
[...]
Is niet oneerlijk, je kunt niet in de vaten kijken van een slank iemand hè? Het feit dat ze er niet dik van worden betekend niet dat ze geen hoog cholesterol (met bijbehorende risico's) kunnen oplopen.Klopt, maar ben de laatste tijd behoorlijk onder toezicht geweest wat dat betreft in het ziekenhuis (had/heb kanker) en chlestorol, bloedsuiker, enz. zijn allemaal perfect. Wil uiteraard niet zeggen dat je iemand die geen aanleg heeft om dik te worden, maar ongestraft vol kunt proppen met slechte troep "omdat ze er toch geen last van hebben". Dat is inderdaad een verkeerd denkbeeld.
[...]
Is niet oneerlijk, je kunt niet in de vaten kijken van een slank iemand hè? Het feit dat ze er niet dik van worden betekend niet dat ze geen hoog cholesterol (met bijbehorende risico's) kunnen oplopen.Klopt, maar ben de laatste tijd behoorlijk onder toezicht geweest wat dat betreft in het ziekenhuis (had/heb kanker) en chlestorol, bloedsuiker, enz. zijn allemaal perfect. Wil uiteraard niet zeggen dat je iemand die geen aanleg heeft om dik te worden, maar ongestraft vol kunt proppen met slechte troep "omdat ze er toch geen last van hebben". Dat is inderdaad een verkeerd denkbeeld.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 8 juli 2014 om 23:38
dinsdag 8 juli 2014 om 23:40
quote:pejeka schreef op 08 juli 2014 @ 23:32:
[...]
Hier hetzelfde. Ik kan bij wijze van spreken elke dag de halve frietkraam leeg eten en dan kom ik nog geen gram aan. Maar ik heb er totaal geen behoefte aan. En ik pak heus wel eens iets wat misschien niet in de gezonde-dingen-top-tien staat. Gewoon, als ik er eens trek in heb. Maar ik vind gezonde dingen óók gewoon heel lekker.Ik kan niet de halve frietkraam leegeten, ten eerste kan dat fysiek niet en ten tweede word ook ik te dik als ik meer eet dan ik verbrand.
[...]
Hier hetzelfde. Ik kan bij wijze van spreken elke dag de halve frietkraam leeg eten en dan kom ik nog geen gram aan. Maar ik heb er totaal geen behoefte aan. En ik pak heus wel eens iets wat misschien niet in de gezonde-dingen-top-tien staat. Gewoon, als ik er eens trek in heb. Maar ik vind gezonde dingen óók gewoon heel lekker.Ik kan niet de halve frietkraam leegeten, ten eerste kan dat fysiek niet en ten tweede word ook ik te dik als ik meer eet dan ik verbrand.
dinsdag 8 juli 2014 om 23:41
quote:pejeka schreef op 08 juli 2014 @ 23:35:
[...]
Klopt, maar ben de laatste tijd behoorlijk onder toezicht geweest wat dat betreft in het ziekenhuis (had/heb kanker) en chlestorol, bloedsuiker, enz. zijn allemaal perfect. Wil uiteraard niet zeggen dat je iemand die geen aanleg heeft om dik te worden, maar ongestraft vol kunt proppen met slechte troep "omdat ze er toch geen last van hebben". Dat is inderdaad een verkeerd denkbeeld.Ik snap even deze vergelijking niet. Hoe heeft kanker hiermee te maken? Heb jij het idee dat je mogelijk kanker hebt gekregen door overgewicht?
[...]
Klopt, maar ben de laatste tijd behoorlijk onder toezicht geweest wat dat betreft in het ziekenhuis (had/heb kanker) en chlestorol, bloedsuiker, enz. zijn allemaal perfect. Wil uiteraard niet zeggen dat je iemand die geen aanleg heeft om dik te worden, maar ongestraft vol kunt proppen met slechte troep "omdat ze er toch geen last van hebben". Dat is inderdaad een verkeerd denkbeeld.Ik snap even deze vergelijking niet. Hoe heeft kanker hiermee te maken? Heb jij het idee dat je mogelijk kanker hebt gekregen door overgewicht?
dinsdag 8 juli 2014 om 23:43
quote:loquase schreef op 08 juli 2014 @ 23:12:
Soms heb ik bepaalde periodes dat ik elke avond een bakje chips eet o.i.d. , maar dat gaat ook vervelen en op een gegeven moment krijg ik weer trek in een lekkere salade of zo.
Ja, dat heb ik ook. Toen ik voor het eerst op kamers ging, at ik (in een omdat-het-kan-bui) wel eens drie dagen lang patat.
Toen leerde ik snel genoeg dat dat toch niet zo fijn is. Je krijgt een gevoel dat je je lijf volstopt ipv voedt. Ga je vanzelf terugverlangen naar een wat meer gebalanceerde maaltijd met lekkere groenten erin.
quote:Hilary schreef op 08 juli 2014 @ 23:19:
Echt waar? Ik sta hier echt van te kijken! Zoals ik al zei, als ik nooit meer groente zou hoeven eten hing ik fulltime de vlag uit en deed ik iedere dag een dansje!.
Veel hangt denk ik samen met hoe groenten bereid worden. Hier in Nederland mietert men van oudsher de groenten in een grote pan met kokend water. Beetje zout er bij en verder niet naar omkijken. Als men in een echt wilde bui is misschien wat peper of nootmuskaat erbij, of zo'n plakkerig roomsausje. Nou, toppie.
Als je je groenten van kleins af aan zo gewend bent, kan ik me voorstellen dat je geen fan bent.
Maar met groenten kan je veel meer dan dat. Geroosterd, met lekker veel knoflook, of beiden. Heerlijk!
Soms heb ik bepaalde periodes dat ik elke avond een bakje chips eet o.i.d. , maar dat gaat ook vervelen en op een gegeven moment krijg ik weer trek in een lekkere salade of zo.
Ja, dat heb ik ook. Toen ik voor het eerst op kamers ging, at ik (in een omdat-het-kan-bui) wel eens drie dagen lang patat.
Toen leerde ik snel genoeg dat dat toch niet zo fijn is. Je krijgt een gevoel dat je je lijf volstopt ipv voedt. Ga je vanzelf terugverlangen naar een wat meer gebalanceerde maaltijd met lekkere groenten erin.
quote:Hilary schreef op 08 juli 2014 @ 23:19:
Echt waar? Ik sta hier echt van te kijken! Zoals ik al zei, als ik nooit meer groente zou hoeven eten hing ik fulltime de vlag uit en deed ik iedere dag een dansje!.
Veel hangt denk ik samen met hoe groenten bereid worden. Hier in Nederland mietert men van oudsher de groenten in een grote pan met kokend water. Beetje zout er bij en verder niet naar omkijken. Als men in een echt wilde bui is misschien wat peper of nootmuskaat erbij, of zo'n plakkerig roomsausje. Nou, toppie.
Als je je groenten van kleins af aan zo gewend bent, kan ik me voorstellen dat je geen fan bent.
Maar met groenten kan je veel meer dan dat. Geroosterd, met lekker veel knoflook, of beiden. Heerlijk!
dinsdag 8 juli 2014 om 23:47
quote:saartjuhzes schreef op 08 juli 2014 @ 23:43:
Veel hangt denk ik samen met hoe groenten bereid worden. Hier in Nederland mietert men van oudsher de groenten in een grote pan met kokend water. Beetje zout er bij en verder niet naar omkijken.
Als je je groenten van kleins af aan zo gewend bent, kan ik me voorstellen dat je geen fan bent. Maar met groenten kan je veel meer dan dat. Geroosterd, met lekker veel knoflook, of beiden. Heerlijk!
Ik ben groenten gewend die tot snot zo gaar werden gekookt. Zout kwam nog niet eens ter sprake. Wel die ellendige gore nootmuskaat steevast bij de bloemkool *gruwel*. Of glibberig zoals doodgekookte witlof *ril*
Ik weet tegenwoordig wel dat je het anders klaar kan maken en dan is het inderdaad te doen, maar favoriet zal het nooit worden. Zou het echt niet missen.
Veel hangt denk ik samen met hoe groenten bereid worden. Hier in Nederland mietert men van oudsher de groenten in een grote pan met kokend water. Beetje zout er bij en verder niet naar omkijken.
Als je je groenten van kleins af aan zo gewend bent, kan ik me voorstellen dat je geen fan bent. Maar met groenten kan je veel meer dan dat. Geroosterd, met lekker veel knoflook, of beiden. Heerlijk!
Ik ben groenten gewend die tot snot zo gaar werden gekookt. Zout kwam nog niet eens ter sprake. Wel die ellendige gore nootmuskaat steevast bij de bloemkool *gruwel*. Of glibberig zoals doodgekookte witlof *ril*
Ik weet tegenwoordig wel dat je het anders klaar kan maken en dan is het inderdaad te doen, maar favoriet zal het nooit worden. Zou het echt niet missen.
woensdag 9 juli 2014 om 00:03
quote:saartjuhzes schreef op 08 juli 2014 @ 23:51:
Ja precies, dat snot-met-nootmuskaat, dat bedoel ik ! Zo kweek je geen fans.
Nee inderdaad
Het lekkerste wat ik at toen ik thuis woonde was gefrituurd of kwam uit de magnetron of oven, incidenteel want het was vijf dagen per week AVG. Pas toen ik uit huis ging leerde ik kennis maken met echt lekker eten (de friet en pannenkoeken uitgezonderd).
Ja precies, dat snot-met-nootmuskaat, dat bedoel ik ! Zo kweek je geen fans.
Nee inderdaad
Het lekkerste wat ik at toen ik thuis woonde was gefrituurd of kwam uit de magnetron of oven, incidenteel want het was vijf dagen per week AVG. Pas toen ik uit huis ging leerde ik kennis maken met echt lekker eten (de friet en pannenkoeken uitgezonderd).
woensdag 9 juli 2014 om 00:09
quote:mrssippie schreef op 08 juli 2014 @ 23:41:
[...]
Ik snap even deze vergelijking niet. Hoe heeft kanker hiermee te maken? Heb jij het idee dat je mogelijk kanker hebt gekregen door overgewicht?Oh nee, heb nooit overgewicht gehad, sorry voor het misverstand. Ik ben juist altijd slank geweest en juist doordat (als onderdeel van mijn kankerbehandeling) mijn bloed de afgelopen 10 maanden elke maand wel 1 of 2 keer onderzocht is, weet ik dus dat mijn chlestorol, bloedsuiker, enz. keurig in orde zijn. Dus de kanker op zich heeft er niks mee te maken, maar reageerde op het feit dat ook bij slanke mensen cholestorol bijv. te hoog kan zijn, en ik dus nu toevallig weet dat dat bij mij OK is.
[...]
Ik snap even deze vergelijking niet. Hoe heeft kanker hiermee te maken? Heb jij het idee dat je mogelijk kanker hebt gekregen door overgewicht?Oh nee, heb nooit overgewicht gehad, sorry voor het misverstand. Ik ben juist altijd slank geweest en juist doordat (als onderdeel van mijn kankerbehandeling) mijn bloed de afgelopen 10 maanden elke maand wel 1 of 2 keer onderzocht is, weet ik dus dat mijn chlestorol, bloedsuiker, enz. keurig in orde zijn. Dus de kanker op zich heeft er niks mee te maken, maar reageerde op het feit dat ook bij slanke mensen cholestorol bijv. te hoog kan zijn, en ik dus nu toevallig weet dat dat bij mij OK is.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 9 juli 2014 om 00:10
quote:sabbaticalmeds schreef op 08 juli 2014 @ 23:40:
[...]
Ik kan niet de halve frietkraam leegeten, ten eerste kan dat fysiek niet en ten tweede word ook ik te dik als ik meer eet dan ik verbrand.Daarom staat er ook voor "bij wijze van spreken". Ik kan eten wat ik wil, en word niet dikker, dat bedoelde ik uit te drukken.
[...]
Ik kan niet de halve frietkraam leegeten, ten eerste kan dat fysiek niet en ten tweede word ook ik te dik als ik meer eet dan ik verbrand.Daarom staat er ook voor "bij wijze van spreken". Ik kan eten wat ik wil, en word niet dikker, dat bedoelde ik uit te drukken.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 9 juli 2014 om 00:11
quote:lilyofthevalley schreef op 08 juli 2014 @ 21:29:
Moet je 's vegetarier worden, dan krijg je alle opgekropte schuldgevoelens van anderen naar je hoofd geslingerd Ja, jammer is dat hè. Terwijl dat voor mij als vegetariër juist heel saai is: want ik wil ook weleens naar een etentje of feestje zonder dat "vegetarisme" meteen weer onderwerp van gesprek is. Er zijn genoeg leukere en boeiendere onderwerpen voor mij dan dit gesprek wat ik al 100x met iedereen heb gevoerd. Tegenwoordig ga ik er nauwelijks op in. Dan merken ze hopelijk vanzelf dat het verklaren, uitleggen en bediscussiëren van vegetarisme mijn interesse niet heeft.
Moet je 's vegetarier worden, dan krijg je alle opgekropte schuldgevoelens van anderen naar je hoofd geslingerd Ja, jammer is dat hè. Terwijl dat voor mij als vegetariër juist heel saai is: want ik wil ook weleens naar een etentje of feestje zonder dat "vegetarisme" meteen weer onderwerp van gesprek is. Er zijn genoeg leukere en boeiendere onderwerpen voor mij dan dit gesprek wat ik al 100x met iedereen heb gevoerd. Tegenwoordig ga ik er nauwelijks op in. Dan merken ze hopelijk vanzelf dat het verklaren, uitleggen en bediscussiëren van vegetarisme mijn interesse niet heeft.
woensdag 9 juli 2014 om 00:13
quote:Branca schreef op 08 juli 2014 @ 22:19:
[...]
Op mijn werk wordt bij periodes dagelijks taart/koek oid in het kader van een verjaardag uitgedeeld.
Op mijn werk ook. Ook nog bij vergaderingen. Ik werk in het onderwijs. Momenteel zijn er dagelijks (meerdere) vergaderingen en bij elke vergadering zijn er mensen die koek, cake en chocolade meenemen. Ik eet dat niet tijdens de vergaderingen. Ik neem gewoon mijn eigen brood van huis mee, wat fruit en een schaaltje rauwkost. Daar heb ik genoeg aan.
Nu met al die voetbalwedstrijden wordt er ook ontzettend veel gegeten. Het lijkt wel alsof we niets meer kunnen doen zonder veel en heel ongezond erbij te eten.
[...]
Op mijn werk wordt bij periodes dagelijks taart/koek oid in het kader van een verjaardag uitgedeeld.
Op mijn werk ook. Ook nog bij vergaderingen. Ik werk in het onderwijs. Momenteel zijn er dagelijks (meerdere) vergaderingen en bij elke vergadering zijn er mensen die koek, cake en chocolade meenemen. Ik eet dat niet tijdens de vergaderingen. Ik neem gewoon mijn eigen brood van huis mee, wat fruit en een schaaltje rauwkost. Daar heb ik genoeg aan.
Nu met al die voetbalwedstrijden wordt er ook ontzettend veel gegeten. Het lijkt wel alsof we niets meer kunnen doen zonder veel en heel ongezond erbij te eten.
woensdag 9 juli 2014 om 00:18
quote:melissa-x schreef op 09 juli 2014 @ 00:11:
[...]
Ja, jammer is dat hè. Terwijl dat voor mij als vegetariër juist heel saai is: want ik wil ook weleens naar een etentje of feestje zonder dat "vegetarisme" meteen weer onderwerp van gesprek is. Er zijn genoeg leukere en boeiendere onderwerpen voor mij dan dit gesprek wat ik al 100x met iedereen heb gevoerd. Tegenwoordig ga ik er nauwelijks op in. Dan merken ze hopelijk vanzelf dat het verklaren, uitleggen en bediscussiëren van vegetarisme mijn interesse niet heeft.Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?
[...]
Ja, jammer is dat hè. Terwijl dat voor mij als vegetariër juist heel saai is: want ik wil ook weleens naar een etentje of feestje zonder dat "vegetarisme" meteen weer onderwerp van gesprek is. Er zijn genoeg leukere en boeiendere onderwerpen voor mij dan dit gesprek wat ik al 100x met iedereen heb gevoerd. Tegenwoordig ga ik er nauwelijks op in. Dan merken ze hopelijk vanzelf dat het verklaren, uitleggen en bediscussiëren van vegetarisme mijn interesse niet heeft.Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 9 juli 2014 om 00:20
quote:melissa-x schreef op 09 juli 2014 @ 00:13:
En voor de rest: ja, de onrust die bij mensen ontstaat als iemand een verstandige keuze maakt, herken ik. Als ik geen taart of alcohol hoef, leidt dat vaak tot gezeur of zelfs discussie. Helaas.daar gaat het niet om, het gaat om het badinerende van "kijk mij een verstandigere keuze maken dan jij". Het afslaan van een taartje zegt niks over dat je betere keuzes zou maken dan een ander.
En voor de rest: ja, de onrust die bij mensen ontstaat als iemand een verstandige keuze maakt, herken ik. Als ik geen taart of alcohol hoef, leidt dat vaak tot gezeur of zelfs discussie. Helaas.daar gaat het niet om, het gaat om het badinerende van "kijk mij een verstandigere keuze maken dan jij". Het afslaan van een taartje zegt niks over dat je betere keuzes zou maken dan een ander.
woensdag 9 juli 2014 om 00:53
quote:pejeka schreef op 09 juli 2014 @ 00:18:
[...]
Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?Oh jawel hoor. Als ik in een groep ben krijg ik altijd vragen. En altijd discussie. Ook al loop ik niet te koop met het feit dat ik bijna niets dierlijks meer gebruik....
[...]
Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?Oh jawel hoor. Als ik in een groep ben krijg ik altijd vragen. En altijd discussie. Ook al loop ik niet te koop met het feit dat ik bijna niets dierlijks meer gebruik....
woensdag 9 juli 2014 om 01:35
quote:whopper schreef op 09 juli 2014 @ 00:53:
[...]
Oh jawel hoor. Als ik in een groep ben krijg ik altijd vragen. En altijd discussie. Ook al loop ik niet te koop met het feit dat ik bijna niets dierlijks meer gebruik....
Maar, weer even nieuwsgierig, waarom gaan ze dat dan vragen? Ik bedoel, als ik tegen niemand zeg dat ik principieel geen slagroom wil eten, en daarom incidenteel een slagroomgebakje afsla, of voor iets anders kies, zonder daar een toelichting bij te geven (want daar ben je toch niet toe verplicht) waarom zouden mensen mij dan vragen gaan stellen omtrent mijn principiële afkeer van slagroom?
En hetzelfde bij jou. Als je gewoon boterhammen met kaas of tomaat eet bij je lunch, in plaats van een vleeshapje een ander hapje kiest bij een borrel, enz. waarom zouden mensen dan een principiële discussie beginnen? Of hebben die mensen niks anders te doen dan heel de dag te monitoren wat jij eet en uiteindelijk een keer op te merken dat daar geen plakje worst bij is en dus... een discussie te beginnen?
Of voel jij jezelf regelmatig geroepen je hoe en waarom van het niet eten van dierlijke producten bekend te maken en dús ter discussie te stellen?
[...]
Oh jawel hoor. Als ik in een groep ben krijg ik altijd vragen. En altijd discussie. Ook al loop ik niet te koop met het feit dat ik bijna niets dierlijks meer gebruik....
Maar, weer even nieuwsgierig, waarom gaan ze dat dan vragen? Ik bedoel, als ik tegen niemand zeg dat ik principieel geen slagroom wil eten, en daarom incidenteel een slagroomgebakje afsla, of voor iets anders kies, zonder daar een toelichting bij te geven (want daar ben je toch niet toe verplicht) waarom zouden mensen mij dan vragen gaan stellen omtrent mijn principiële afkeer van slagroom?
En hetzelfde bij jou. Als je gewoon boterhammen met kaas of tomaat eet bij je lunch, in plaats van een vleeshapje een ander hapje kiest bij een borrel, enz. waarom zouden mensen dan een principiële discussie beginnen? Of hebben die mensen niks anders te doen dan heel de dag te monitoren wat jij eet en uiteindelijk een keer op te merken dat daar geen plakje worst bij is en dus... een discussie te beginnen?
Of voel jij jezelf regelmatig geroepen je hoe en waarom van het niet eten van dierlijke producten bekend te maken en dús ter discussie te stellen?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 9 juli 2014 om 01:35
quote:pejeka schreef op 09 juli 2014 @ 00:18:
[...]
Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?Op de een of andere manier schijnt het op te vallen als je iets vegetarisch bestelt, of als je niet een vleeshapje neemt. Men vraagt dan niet waarom, maar roept meteen: goh, ben je vegetarisch? Dan antwoord je 'ja', en dan komt de hele riedel.
[...]
Even oprecht belangstellend: hoe wordt dat dan onderwerp van gesprek? OK, hooguit als je bij mensen thuis gaat eten, dan laat je hen even weten dat ze voor jou geen dikke tournedos hoeven klaar te maken. Maar in een restaurant kan je toch gewoon zonder verder commentaar de vegetarische schotel kiezen en áls mensen al aan je vragen waarom, kan je toch gewoon zeggen "oh, dat leek me gewoon lekker". En op een feestje kan je toch gewoon de vleeshapjes laten liggen zonder te moeten verklaren waarom je daar niet van eet? Dan krijg je toch geen discussie?Op de een of andere manier schijnt het op te vallen als je iets vegetarisch bestelt, of als je niet een vleeshapje neemt. Men vraagt dan niet waarom, maar roept meteen: goh, ben je vegetarisch? Dan antwoord je 'ja', en dan komt de hele riedel.
woensdag 9 juli 2014 om 02:05
quote:pejeka schreef op 09 juli 2014 @ 01:35:
[...]
Maar, weer even nieuwsgierig, waarom gaan ze dat dan vragen? Ik bedoel, als ik tegen niemand zeg dat ik principieel geen slagroom wil eten, en daarom incidenteel een slagroomgebakje afsla, of voor iets anders kies, zonder daar een toelichting bij te geven (want daar ben je toch niet toe verplicht) waarom zouden mensen mij dan vragen gaan stellen omtrent mijn principiële afkeer van slagroom?
En hetzelfde bij jou. Als je gewoon boterhammen met kaas of tomaat eet bij je lunch, in plaats van een vleeshapje een ander hapje kiest bij een borrel, enz. waarom zouden mensen dan een principiële discussie beginnen? Of hebben die mensen niks anders te doen dan heel de dag te monitoren wat jij eet en uiteindelijk een keer op te merken dat daar geen plakje worst bij is en dus... een discussie te beginnen?
Of voel jij jezelf regelmatig geroepen je hoe en waarom van het niet eten van dierlijke producten bekend te maken en dús ter discussie te stellen?Sja, dat zou je dan eigenlijk aan diegenen moeten vragen die die discussies starten. Ik heb ook geen idee. Soms moet ik wel vragen of een gerecht vegetarisch is want dan is het niet duidelijk op te maken uit de kaart, en ik wil in mijn geitenkaas salade dus echt geen spekjes zoals wel heel vaak gedaan wordt, maar soms is er ook gewoon heel weinig keus en vraag ik of ze een bepaald gerecht of broodje ofzo ook zonder vlees ( of vis of kaas) kunnen maken. En dan begint het gelazer al. Maar het zijn wel vaak dezelfde (type) mensen die de discussie uitlokken hoor. Mijn schoonouders hebben er een handje van, elke keer weer, en dan gaat iedereen zich ermee bemoeien en dan ben ik na het eten doodop van de kruisverhoren. En in groepen zijn het ook vaak de assertieve passief-agressieve lui. Je kent ze wel
[...]
Maar, weer even nieuwsgierig, waarom gaan ze dat dan vragen? Ik bedoel, als ik tegen niemand zeg dat ik principieel geen slagroom wil eten, en daarom incidenteel een slagroomgebakje afsla, of voor iets anders kies, zonder daar een toelichting bij te geven (want daar ben je toch niet toe verplicht) waarom zouden mensen mij dan vragen gaan stellen omtrent mijn principiële afkeer van slagroom?
En hetzelfde bij jou. Als je gewoon boterhammen met kaas of tomaat eet bij je lunch, in plaats van een vleeshapje een ander hapje kiest bij een borrel, enz. waarom zouden mensen dan een principiële discussie beginnen? Of hebben die mensen niks anders te doen dan heel de dag te monitoren wat jij eet en uiteindelijk een keer op te merken dat daar geen plakje worst bij is en dus... een discussie te beginnen?
Of voel jij jezelf regelmatig geroepen je hoe en waarom van het niet eten van dierlijke producten bekend te maken en dús ter discussie te stellen?Sja, dat zou je dan eigenlijk aan diegenen moeten vragen die die discussies starten. Ik heb ook geen idee. Soms moet ik wel vragen of een gerecht vegetarisch is want dan is het niet duidelijk op te maken uit de kaart, en ik wil in mijn geitenkaas salade dus echt geen spekjes zoals wel heel vaak gedaan wordt, maar soms is er ook gewoon heel weinig keus en vraag ik of ze een bepaald gerecht of broodje ofzo ook zonder vlees ( of vis of kaas) kunnen maken. En dan begint het gelazer al. Maar het zijn wel vaak dezelfde (type) mensen die de discussie uitlokken hoor. Mijn schoonouders hebben er een handje van, elke keer weer, en dan gaat iedereen zich ermee bemoeien en dan ben ik na het eten doodop van de kruisverhoren. En in groepen zijn het ook vaak de assertieve passief-agressieve lui. Je kent ze wel
woensdag 9 juli 2014 om 02:07
Ben al 25 jaar vegetarisch en nog steeds kan het een discussie worden. Het valt op in gezelschap, dat is voor mij inmiddels wel een feit. Gelukkig is het inmiddels al een stuk normaler dan 25 jaar geleden, al hoewel het ligt aan het gezelschap waarin ik verkeer op dat moment. Daarnaast eet ik veel biologisch, weinig brood, weinig verzadigde vetten, weinig suiker, geen junkfood en toch is er nog genoeg te eten . Ik trek me niets aan van wat anderen vinden. Ik ga gerust de discussie aan, als dat moet, maar het boeit me weinig wat anderen vinden. Zolang ik zeer gezond ben, er jonger uitzie dan ik ben, een topgewicht heb, waar velen van mijn leeftijd van mogen dromen (ben echt erg happy met mijn figuur) en er voor mijn gevoel niet eens zoveel voor hoef te doen (het is voor mij geen opgave om zo bewust te leven, ik zou niet anders meer willen), vind ik het alleen maar raar dat anderen zo'n commentaar hebben, eerlijk gezegd. En mijn uitleg, ach, ze doen net of ze het willen weten, maar eigenlijk willen ze het niet weten. Ze luisteren niet eens. Dus daar besteed ik eigenlijk ook maar niet meer zoveel energie aan. Heeft toch geen zin en ze snappen het toch niet en vertalen het toch weer op hun eigen manier. Lekker laten gaan.
woensdag 9 juli 2014 om 02:08
Oh en als er een schaal met borrelmeuk langs komt en je neemt niets, dan is de eerste vraag: ben je aan de lijn? Joh, jij bent hartstikke slank! En als je dan zegt dat je niets neemt omdat het alleen maar vlees is en je dat niet eet, dan ben je ook de lul. Mocht je nou geen zin hebben in de vlees-discussie en je zegt gewoon dat je geen trek hebt dan ben je stiekem toch aan de lijn want geen trek in bitterballen, das een beetje gek natuurlijk....
woensdag 9 juli 2014 om 02:12
Ja zoetie, dat heb ik nou ook. Ook al mijn hele leven vegetarier ....Ik hoor minstens een keer per week aan de lunchtafel dat ik een rare eter ben als ik aan mijn meegebrachte linzen/kikkererwten/couscous salade zit omdat ik geen brood eet, ze gaan meteen allemaal in de verdediging over hun eigen eetgewoonten terwijl ik nooit iets over hun lunch zeg ( laat staan aanvallend...) als ze vragen waarom ik 'zo eet' en ik leg het uit dan gaan ze ook in de verdediging of als ik mazzel heb in de aanval. Blijft boeiend....
