Lijf & Lijn
alle pijlers
overgewicht, eigen schuld?
donderdag 17 december 2015 om 09:11
Ik moet hier toch iets even van mij afschrijven en vraag daarbij ook eens jullie inkijk hierover...
Ikzelf heb een bmi van 23, dus geen overgewicht maar heb er wel heel veel aanleg voor. ik dieet 24/7 en combineer er de nodige sportactviteiten bij. Mijn dieet bestaat meestal uit zo'n 1500 cal/dag. (aan de lage kant, ik weet het, maar als ik erover ga zie ik het ongetwijfeld op de weegschaal).
Mijn ganse familie heeft last van overgewicht, dus het zit zeker in de familie. Mijn broer bijvoorbeeld heeft een bmi van 32. Maar tegelijkertijd is het een goede sportman, hij is 28 jaar oud en sport al zijn ganse leven. Hij heeft een goede conditie, ondanks dit overgewicht. Ook heeft hij al een heel leven moeite met zijn gewicht.
Mijn man bijvoorbeeld, sport nooit, heeft een zittend beroep en consumeert dagelijks ongeveer 3500 cal. Hij let dus langs geen kanten op zijn voeding. Jullie raden het al, hij heeft dan ook geen kilogram overgewicht.
Goed voor hem, maar zo zien jullie maar dat het niet voor iedereen gelijk is.
Nu tot de kern van mijn verhaal
Gisteren ging ik met enkele collega's op restaurant waar deze discussie oplaaide. Volgens sommigen zoeken die mensen het zelf, want "ieder pondje gaat door het mondje". Anderen vonden het dan makkelijk praten als je er zelf geen aanleg voor hebt.
Vooral toen onze wat forsere collega's reeds naar huis waren, vonden sommigen het nodig om hun ongezouten mening te geven. Het kwam er dus op neer dat veel mensen heel weinig respect hebben voor de (and i quote) dikkertjes...
Zij weten natuurlijk niet dat ik iedere dag vecht tegen de kilo's dus dit kwam voor mij heel hard aan en ben ontgoocheld in sommige van mijn collega's.
Dus vraag ik mij nu oprecht af. Hebben mensen met overgewicht gewoon weinig karakter en zijn ze zwak? Of hebben ze de genen niet aan hun kant?
Ikzelf heb een bmi van 23, dus geen overgewicht maar heb er wel heel veel aanleg voor. ik dieet 24/7 en combineer er de nodige sportactviteiten bij. Mijn dieet bestaat meestal uit zo'n 1500 cal/dag. (aan de lage kant, ik weet het, maar als ik erover ga zie ik het ongetwijfeld op de weegschaal).
Mijn ganse familie heeft last van overgewicht, dus het zit zeker in de familie. Mijn broer bijvoorbeeld heeft een bmi van 32. Maar tegelijkertijd is het een goede sportman, hij is 28 jaar oud en sport al zijn ganse leven. Hij heeft een goede conditie, ondanks dit overgewicht. Ook heeft hij al een heel leven moeite met zijn gewicht.
Mijn man bijvoorbeeld, sport nooit, heeft een zittend beroep en consumeert dagelijks ongeveer 3500 cal. Hij let dus langs geen kanten op zijn voeding. Jullie raden het al, hij heeft dan ook geen kilogram overgewicht.
Goed voor hem, maar zo zien jullie maar dat het niet voor iedereen gelijk is.
Nu tot de kern van mijn verhaal
Gisteren ging ik met enkele collega's op restaurant waar deze discussie oplaaide. Volgens sommigen zoeken die mensen het zelf, want "ieder pondje gaat door het mondje". Anderen vonden het dan makkelijk praten als je er zelf geen aanleg voor hebt.
Vooral toen onze wat forsere collega's reeds naar huis waren, vonden sommigen het nodig om hun ongezouten mening te geven. Het kwam er dus op neer dat veel mensen heel weinig respect hebben voor de (and i quote) dikkertjes...
Zij weten natuurlijk niet dat ik iedere dag vecht tegen de kilo's dus dit kwam voor mij heel hard aan en ben ontgoocheld in sommige van mijn collega's.
Dus vraag ik mij nu oprecht af. Hebben mensen met overgewicht gewoon weinig karakter en zijn ze zwak? Of hebben ze de genen niet aan hun kant?
zondag 20 december 2015 om 21:11
quote:JoniJoni schreef op 20 december 2015 @ 21:03:
Kan toch niet zeggen dat ik iemand ben zonder wilskracht, maar wat eten betreft is dat wel zo denk ik. Ik zit ook nooit vol, kan altijd snoepen.Herkenbaar hoor. Ik ben dan al wel bijna op een gezond gewicht, maar ik heb ook al-tijd trek. Nog steeds. Ik kan altijd eten, en al helemaal altijd snoepen. Dan is het makkelijk roepen vanaf de zijlijn dat mensen geen discipline hebben, terwijl ze geen idee hebben wat voor wilskracht er nodig is om die innerlijke roep om verzadiging te weerstaan.
Kan toch niet zeggen dat ik iemand ben zonder wilskracht, maar wat eten betreft is dat wel zo denk ik. Ik zit ook nooit vol, kan altijd snoepen.Herkenbaar hoor. Ik ben dan al wel bijna op een gezond gewicht, maar ik heb ook al-tijd trek. Nog steeds. Ik kan altijd eten, en al helemaal altijd snoepen. Dan is het makkelijk roepen vanaf de zijlijn dat mensen geen discipline hebben, terwijl ze geen idee hebben wat voor wilskracht er nodig is om die innerlijke roep om verzadiging te weerstaan.
zondag 20 december 2015 om 21:11
zondag 20 december 2015 om 21:12
quote:parbleumondieu schreef op 20 december 2015 @ 21:11:
Als iemand een kroketje eet, heeft ze misschien het onderzoek gelezen waaruit bleek dat er minder calorieën in een kroket zitten dan in een boterham met kaas.
Maar van mensen die dik zijn heb je toch geen last? Dus hoef je ze er ook niet (bestraffend) op aan te spreken.Lezen
Als iemand een kroketje eet, heeft ze misschien het onderzoek gelezen waaruit bleek dat er minder calorieën in een kroket zitten dan in een boterham met kaas.
Maar van mensen die dik zijn heb je toch geen last? Dus hoef je ze er ook niet (bestraffend) op aan te spreken.Lezen
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 20 december 2015 om 21:14
quote:pejeka schreef op 20 december 2015 @ 21:05:
[...]
Van mij mag iedereen zo dik of dun zijn als hij of zij wil en nee, ik voel me niet geroepen daar commentaar op te leveren.
Wat ik wel vreemd vind, is dat gewoon een feit is dat, met het groeiend aantal té dikke mensen, de meeste mensen dat aan hun eigen levensstijl te danken hebben en dat je dan in de media hoort dat het "kwetsend" is als het zo wordt benoemd. Dat snap ik dan weer niet.
Van andere ondeugden die tot een verkeerde levensstijl behoren (bijv. roken), maken we er ook geen probleem van dat publiekelijk zo te benoemen. Dus waarom van overgewicht wel?
In welke media hoor je dat dan? In de media die ik lees/zie/hoor wordt nog steeds dun gepropageerd. Zijn dikkige mannen altijd met beeldschone dames gehuwd, lopen in reclames alleen superslanke vrouwen rond, is er altijd kritiek op dikke mensen. En op mensen die roken en op mensen die lelijk zijn en op mensen die dom zijn.
Ik vermoed dat sommige mensen enige voorzichtigheid betrachten wanneer ze dikke mensen aanspreken, omdat een roker zelf geen sigaret is. Hij/zij gebruikt een middel dat dodelijk kan zijn, maar is dat zelf niet. In het geval van de dikzak is de kritiek rechtstreeks op het lichaam gericht: jouw lichaam laat zien dat je ongezond bent. Het is wellicht een kromme gedachtegang, maar misschien een verklaring.
[...]
Van mij mag iedereen zo dik of dun zijn als hij of zij wil en nee, ik voel me niet geroepen daar commentaar op te leveren.
Wat ik wel vreemd vind, is dat gewoon een feit is dat, met het groeiend aantal té dikke mensen, de meeste mensen dat aan hun eigen levensstijl te danken hebben en dat je dan in de media hoort dat het "kwetsend" is als het zo wordt benoemd. Dat snap ik dan weer niet.
Van andere ondeugden die tot een verkeerde levensstijl behoren (bijv. roken), maken we er ook geen probleem van dat publiekelijk zo te benoemen. Dus waarom van overgewicht wel?
In welke media hoor je dat dan? In de media die ik lees/zie/hoor wordt nog steeds dun gepropageerd. Zijn dikkige mannen altijd met beeldschone dames gehuwd, lopen in reclames alleen superslanke vrouwen rond, is er altijd kritiek op dikke mensen. En op mensen die roken en op mensen die lelijk zijn en op mensen die dom zijn.
Ik vermoed dat sommige mensen enige voorzichtigheid betrachten wanneer ze dikke mensen aanspreken, omdat een roker zelf geen sigaret is. Hij/zij gebruikt een middel dat dodelijk kan zijn, maar is dat zelf niet. In het geval van de dikzak is de kritiek rechtstreeks op het lichaam gericht: jouw lichaam laat zien dat je ongezond bent. Het is wellicht een kromme gedachtegang, maar misschien een verklaring.
zondag 20 december 2015 om 21:25
quote:Solomio schreef op 20 december 2015 @ 21:09:
[...]
Mijn ervaring is helemaal niet dat te dik zijn niet benoemd mag worden, maar wel alle oordelen die daarbij horen: dom, zwak, lui, enz. enz.
Dus eigenlijk wat jij hier doet.
Iemand die voor elke afstand verder dan de hoek van de straat in de auto stapt, vind ik lui, ja.
Iemand die in een gezonde levensfase zit (geen noemenswaardige problemen) maar wel elke avond zich volstopt met chips of toastjes of andere snoeperij omdat het "gezellig" is, doet het zelf.
Ik pak heus ook wel een koekje bij de koffie. Maar niet het hele pak.
En soms ook een glaasje wijn met wat lekkers. Maar niet om de haverklap.
Doe je zelf.
[...]
Mijn ervaring is helemaal niet dat te dik zijn niet benoemd mag worden, maar wel alle oordelen die daarbij horen: dom, zwak, lui, enz. enz.
Dus eigenlijk wat jij hier doet.
Iemand die voor elke afstand verder dan de hoek van de straat in de auto stapt, vind ik lui, ja.
Iemand die in een gezonde levensfase zit (geen noemenswaardige problemen) maar wel elke avond zich volstopt met chips of toastjes of andere snoeperij omdat het "gezellig" is, doet het zelf.
Ik pak heus ook wel een koekje bij de koffie. Maar niet het hele pak.
En soms ook een glaasje wijn met wat lekkers. Maar niet om de haverklap.
Doe je zelf.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 20 december 2015 om 21:34
Ik denk dat (te veel) eten ook een verslaving is voor sommige, net als roken of drinken of drugs. En nee, ik vind niet iedereen die niet kan stoppen per definitie zwak of weinig karakter hebben. Zo werkt dat helaas niet altijd met verslavingen.
Bovendien vind ik dat er zat omstandigheden kunnen zijn voor zowel onder- als overgewicht! Het kan zat lichamelijke oorzaken hebben. Maar ook andere externe omstandigheden; ik ben eens 15 kilo afgevallen door stress, ik krijg dan geen hap door mijn keel. Maar ik ben ook eens 13 kilo aangekomen doordat ik stopte met roken, en weer normaal at; samenhang van verandering metabolisme. Door dus zowel het stoppen met roken alsmede het weer normaal eten ten opzichte eerst.
Je kan niet alle dikkerdjes of dunnertjes of normaaltjes over één kam scheren, dat zou nergens op slaan. Er ligt zelden maar één oorzaak aan ten grondslag.
Bovendien vind ik dat er zat omstandigheden kunnen zijn voor zowel onder- als overgewicht! Het kan zat lichamelijke oorzaken hebben. Maar ook andere externe omstandigheden; ik ben eens 15 kilo afgevallen door stress, ik krijg dan geen hap door mijn keel. Maar ik ben ook eens 13 kilo aangekomen doordat ik stopte met roken, en weer normaal at; samenhang van verandering metabolisme. Door dus zowel het stoppen met roken alsmede het weer normaal eten ten opzichte eerst.
Je kan niet alle dikkerdjes of dunnertjes of normaaltjes over één kam scheren, dat zou nergens op slaan. Er ligt zelden maar één oorzaak aan ten grondslag.
Don't just call me pessimist, try and read between the lines.
zondag 20 december 2015 om 21:36
zondag 20 december 2015 om 21:46
zondag 20 december 2015 om 22:25
Wat ik wel merk is dat iets als conditie achteruit holt, wanneer je weinig beweegt. Voor je het weet, sluipt dat erin.
Ik wil dat dus pertinent niet, wat inhoudt dat onze auto vaak een hele week op de oprit staat als het even kan.
Geen boodschappen gaan doen als ik trek heb, geen versnaperingen in huis halen die 'gevaarlijk' zijn.
Maar ik heb op dat gebied op de één of andere manier zelfbeheersing, als ik al in de verleiding kom, kost het weinig moeite die te weerstaan.
Mijn zwakheden liggen elders.
Ik wil dat dus pertinent niet, wat inhoudt dat onze auto vaak een hele week op de oprit staat als het even kan.
Geen boodschappen gaan doen als ik trek heb, geen versnaperingen in huis halen die 'gevaarlijk' zijn.
Maar ik heb op dat gebied op de één of andere manier zelfbeheersing, als ik al in de verleiding kom, kost het weinig moeite die te weerstaan.
Mijn zwakheden liggen elders.
zondag 20 december 2015 om 22:39
quote:prik schreef op 20 december 2015 @ 21:11:
[...]
Herkenbaar hoor. Ik ben dan al wel bijna op een gezond gewicht, maar ik heb ook al-tijd trek. Nog steeds. Ik kan altijd eten, en al helemaal altijd snoepen. Dan is het makkelijk roepen vanaf de zijlijn dat mensen geen discipline hebben, terwijl ze geen idee hebben wat voor wilskracht er nodig is om die innerlijke roep om verzadiging te weerstaan.Zo mee eens.
[...]
Herkenbaar hoor. Ik ben dan al wel bijna op een gezond gewicht, maar ik heb ook al-tijd trek. Nog steeds. Ik kan altijd eten, en al helemaal altijd snoepen. Dan is het makkelijk roepen vanaf de zijlijn dat mensen geen discipline hebben, terwijl ze geen idee hebben wat voor wilskracht er nodig is om die innerlijke roep om verzadiging te weerstaan.Zo mee eens.
zondag 20 december 2015 om 22:48
Wat ik me altijd blijf heugen is dat ik na een maand in Afrika te zijn geweest, moest wachten op vliegveld Brussel en dat ik in eerste instantie niet kon plaatsen wat er zo anders was, tot ik me realiseerde dat het de grote aantallen eettentjes waren die het vliegveld rijk was.
Die eerste week na terugkomst keek ik nog met een Afrikaanse blik naar onze winkels en vond ik het gênant, alleen al een gemiddelde supermarkt.
De achterlijke hoeveelheden snoep, koek, chocola, frisdrank, om nog maar te zwijgen van de eetkraampjes in een gemiddelde stad.
Helaas raak je er weer snel aan gewend, maar eigenlijk zijn de grote hoeveelheden eten te zot voor woorden.
Waarom kiezen voor verantwoord koken na een lange werkdag als er een snelle en vaak nog goedkope hap voorhanden is?
Die eerste week na terugkomst keek ik nog met een Afrikaanse blik naar onze winkels en vond ik het gênant, alleen al een gemiddelde supermarkt.
De achterlijke hoeveelheden snoep, koek, chocola, frisdrank, om nog maar te zwijgen van de eetkraampjes in een gemiddelde stad.
Helaas raak je er weer snel aan gewend, maar eigenlijk zijn de grote hoeveelheden eten te zot voor woorden.
Waarom kiezen voor verantwoord koken na een lange werkdag als er een snelle en vaak nog goedkope hap voorhanden is?
zondag 20 december 2015 om 22:54
quote:pejeka schreef op 20 december 2015 @ 21:25:
[...]
Iemand die voor elke afstand verder dan de hoek van de straat in de auto stapt, vind ik lui, ja.
Iemand die in een gezonde levensfase zit (geen noemenswaardige problemen) maar wel elke avond zich volstopt met chips of toastjes of andere snoeperij omdat het "gezellig" is, doet het zelf.
Ik pak heus ook wel een koekje bij de koffie. Maar niet het hele pak.
En soms ook een glaasje wijn met wat lekkers. Maar niet om de haverklap.
Doe je zelf.
Ik fiets of wandel, eet gezond en doe dus eigenlijk hetzelfde als jij. Ik sport zelfs! En als de hond geen last heeft van vuurwerk, wandel ik op dagelijkse basis 45-60 minuten.
Ik ben te dik, maar voldoe niet aan de (voor)oordelen, dat is zelfs door een heuse diëtiste bevestigd. En ja, als ik opschrijf schrijf ik alles op en weeg wat ik niet zeker weet. Ik eet nagenoeg niet uit pakjes dan wel zakjes (daarmee viel ik dan weer wel af, misschien moet ik dat eens weer gaan doen) ik viel ooit in een periode af dat ik wel veel en ongezond at, puur door stress.
Het klinkt zo eenvoudig, maar een menselijk lichaam is geen auto, die duidelijk zoveel verbruikt als dat je erin stopt. Hooguit kun je het vergelijken met een hoger brandstofverbruik bij hogere snelheid. Als je 2 mensen hebt van zelfde gewicht en spiermassa, zelfde beweging en exact zelfde hoeveelheid eten, heb je kans dat ze toch na een maand niet hetzelfde gewicht hebben. Wetenschap is nog steeds aan het zoeken hoe het precies werkt, dat zouden ze toch echt niet doen als het simpel uit te leggen was.
[...]
Iemand die voor elke afstand verder dan de hoek van de straat in de auto stapt, vind ik lui, ja.
Iemand die in een gezonde levensfase zit (geen noemenswaardige problemen) maar wel elke avond zich volstopt met chips of toastjes of andere snoeperij omdat het "gezellig" is, doet het zelf.
Ik pak heus ook wel een koekje bij de koffie. Maar niet het hele pak.
En soms ook een glaasje wijn met wat lekkers. Maar niet om de haverklap.
Doe je zelf.
Ik fiets of wandel, eet gezond en doe dus eigenlijk hetzelfde als jij. Ik sport zelfs! En als de hond geen last heeft van vuurwerk, wandel ik op dagelijkse basis 45-60 minuten.
Ik ben te dik, maar voldoe niet aan de (voor)oordelen, dat is zelfs door een heuse diëtiste bevestigd. En ja, als ik opschrijf schrijf ik alles op en weeg wat ik niet zeker weet. Ik eet nagenoeg niet uit pakjes dan wel zakjes (daarmee viel ik dan weer wel af, misschien moet ik dat eens weer gaan doen) ik viel ooit in een periode af dat ik wel veel en ongezond at, puur door stress.
Het klinkt zo eenvoudig, maar een menselijk lichaam is geen auto, die duidelijk zoveel verbruikt als dat je erin stopt. Hooguit kun je het vergelijken met een hoger brandstofverbruik bij hogere snelheid. Als je 2 mensen hebt van zelfde gewicht en spiermassa, zelfde beweging en exact zelfde hoeveelheid eten, heb je kans dat ze toch na een maand niet hetzelfde gewicht hebben. Wetenschap is nog steeds aan het zoeken hoe het precies werkt, dat zouden ze toch echt niet doen als het simpel uit te leggen was.
Later is nu
