Lijf & Lijn
alle pijlers
snoepen uit mondhonger, een verslaving?
zondag 31 mei 2009 om 19:13
Hoi mede-forummers,
Ik zou heel graag van jullie willen weten of jullie het hiernavolgende herkennen of dat jullie iets soortgelijks ervaren en hoe jullie hiermee omgaan of wat jullie ideeen hierover zijn.
Ik heb vaak, lees: echt bijna de hele dag, een gevoel in mijn mond, keel en doortrekkend naar mijn maag, dat zegt: er moet iets in mijn mond (iets lekkers) om de boel te smeren en dat vervelende gevoel van iets zoetigs willen, maar niet hebben te sussen.
Ik heb dit vandaag voor het eerst aan mijn vriend gevraagd en hij dacht dat ik gewoon erg gewend ben om aan dat gevoel gehoor te geven door te snoepen. Dat klopt wel, maar ik vind het niet normaal dat ik, zolang ik me kan herinneren, al dat gevoel heb in mijn keel van constant iets te snoepen willen hebben. Kun je echt verslaafd zijn aan snoep, zo erg dat je als tweede natuur en zelfs direct na de laatste hap van je maaltijd, wilt snoepen? Want DAT heb ik en ik heb er gigantisch veel last van. Het is altijd een gevecht tussen wel die trek bevredigen en sluipenderwijs aankomen en later weer dat aangekomen snoepgewicht eraf moeten zien te vechten door een tijdje met hand en tand te proberen de ontbering te doorstaan. Het is nooit veel in kilo's, meestal blijft het bij 3-4 kg, maar het is een gevecht waar nooit eens rust in lijkt te komen en ik wil zo graag van dat tergende trek-of mondhongergevoel af.
Als ik een vrije dag heb, zoals vandaag, is mijn vriend thuis en ben ik me iets meer bewust van het feit dat ik de hele tijd dat gevoel in mijn keel heb en dan neem ik ook wel eens even niks, maar daar word ik echt zzzooooo gefrustreerd van.
Als ik het eens niet kan hebben gelijk na het eten of op een ander mondhongermoment, ben ik echt geiriteerd... Echt geiriteerd, ik voel me dan tekortgedaan, boos, gefrustreerd en wil zodra ik de gelegenheid heb, gehoor geven aan mijn behoefte aan zoetigheid en iets van koffie erbij.
Is dit nou iets waarvan je echt af moet kicken? Ik heb het als ik ruim voldoende of teveel eet evengoed, als wanneer ik een dag te weinig eet...gek genoeg maakt dat maar heel weinig uit. Ik heb alles zo'n beetje geprobeerd, mezelf alle snoepen toestaan en dan maar aankomen, helemaal niks meer in huis halen om me vervolgens naar de supermarkt te haasten omdat ik echt zoetigheid moet hebben, proberen naar mijn gevoelens te kijken en ze te uiten, maar dit blijft, wat ik ook doe...
En als de enige optie nou echt afkicken is, hoe doe je dat dan zonder dat je echt bijna groen gaat zien van frustratie? En dit lijkt aanstellerij, maar helaas, was het dat maar, het is een gevecht voor me, echt eerlijk een gevecht.
Ik ben heel benieuwd naar eventuele reacties en ik hoop dat ik daar iets verder mee kom.
Groetjes KK
Ik zou heel graag van jullie willen weten of jullie het hiernavolgende herkennen of dat jullie iets soortgelijks ervaren en hoe jullie hiermee omgaan of wat jullie ideeen hierover zijn.
Ik heb vaak, lees: echt bijna de hele dag, een gevoel in mijn mond, keel en doortrekkend naar mijn maag, dat zegt: er moet iets in mijn mond (iets lekkers) om de boel te smeren en dat vervelende gevoel van iets zoetigs willen, maar niet hebben te sussen.
Ik heb dit vandaag voor het eerst aan mijn vriend gevraagd en hij dacht dat ik gewoon erg gewend ben om aan dat gevoel gehoor te geven door te snoepen. Dat klopt wel, maar ik vind het niet normaal dat ik, zolang ik me kan herinneren, al dat gevoel heb in mijn keel van constant iets te snoepen willen hebben. Kun je echt verslaafd zijn aan snoep, zo erg dat je als tweede natuur en zelfs direct na de laatste hap van je maaltijd, wilt snoepen? Want DAT heb ik en ik heb er gigantisch veel last van. Het is altijd een gevecht tussen wel die trek bevredigen en sluipenderwijs aankomen en later weer dat aangekomen snoepgewicht eraf moeten zien te vechten door een tijdje met hand en tand te proberen de ontbering te doorstaan. Het is nooit veel in kilo's, meestal blijft het bij 3-4 kg, maar het is een gevecht waar nooit eens rust in lijkt te komen en ik wil zo graag van dat tergende trek-of mondhongergevoel af.
Als ik een vrije dag heb, zoals vandaag, is mijn vriend thuis en ben ik me iets meer bewust van het feit dat ik de hele tijd dat gevoel in mijn keel heb en dan neem ik ook wel eens even niks, maar daar word ik echt zzzooooo gefrustreerd van.
Als ik het eens niet kan hebben gelijk na het eten of op een ander mondhongermoment, ben ik echt geiriteerd... Echt geiriteerd, ik voel me dan tekortgedaan, boos, gefrustreerd en wil zodra ik de gelegenheid heb, gehoor geven aan mijn behoefte aan zoetigheid en iets van koffie erbij.
Is dit nou iets waarvan je echt af moet kicken? Ik heb het als ik ruim voldoende of teveel eet evengoed, als wanneer ik een dag te weinig eet...gek genoeg maakt dat maar heel weinig uit. Ik heb alles zo'n beetje geprobeerd, mezelf alle snoepen toestaan en dan maar aankomen, helemaal niks meer in huis halen om me vervolgens naar de supermarkt te haasten omdat ik echt zoetigheid moet hebben, proberen naar mijn gevoelens te kijken en ze te uiten, maar dit blijft, wat ik ook doe...
En als de enige optie nou echt afkicken is, hoe doe je dat dan zonder dat je echt bijna groen gaat zien van frustratie? En dit lijkt aanstellerij, maar helaas, was het dat maar, het is een gevecht voor me, echt eerlijk een gevecht.
Ik ben heel benieuwd naar eventuele reacties en ik hoop dat ik daar iets verder mee kom.
Groetjes KK
zondag 31 mei 2009 om 19:25
Ik herken het wel, maar ik denk toch in mindere mate.
Rennen naar de supermarkt omdat ik echt iets moet hebben? Nee.. dat heb ik gelukkig niet.
Ik denk wel dat snoepen echt een gewenning is. Ik heb periodes dat ik de zoetigheid vervang door fruit & cruesli. Dit werkt voor mij heel goed. Je merkt na verloop van tijd dat je minder zin hebt in zoetigheid (het is gewoon afkicken). De kunst is om daarna niet weer te beginnen... Moeilijk maar waar.
De eerste de beste mogelijkheid op een dag aangrijpen om zoetigheid te kunnen eten vind ik best ver gaan..
Kan je dat gevoel in je keel omschrijven?
Rennen naar de supermarkt omdat ik echt iets moet hebben? Nee.. dat heb ik gelukkig niet.
Ik denk wel dat snoepen echt een gewenning is. Ik heb periodes dat ik de zoetigheid vervang door fruit & cruesli. Dit werkt voor mij heel goed. Je merkt na verloop van tijd dat je minder zin hebt in zoetigheid (het is gewoon afkicken). De kunst is om daarna niet weer te beginnen... Moeilijk maar waar.
De eerste de beste mogelijkheid op een dag aangrijpen om zoetigheid te kunnen eten vind ik best ver gaan..
Kan je dat gevoel in je keel omschrijven?
zondag 31 mei 2009 om 19:26
http://www.suikerinfo.nl/ ... aat_suikerverslaving.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 31 mei 2009 om 19:27
http://distance.web-log.n ... 5/09/suikerverslavin.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 31 mei 2009 om 19:28
http://www.ziekte-gezondh ... /06/suikerverslaving.html
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 31 mei 2009 om 19:31
Ik herken je verhaal.
Ik heb hetzelfde, de laatste tijd veel eten en altijd de behoefte is zoetigheid (ik heb vooral zin in chocolade) zelf zo erg dat ik ook naar de winkel ga om het te halen.
Na het eten altijd zoetigheid eten en ik kan niet bij 1 koekje stoppen, nee altijd 2 of 3 en het liefst meer. Ik merk dat ik 2,5 kg ben aangekomen ten opzichte van vorig jaar (op zich niet heel erg) maar merk wel dat het er niet snel meer af gaat.
Ik wil die zoetigheid laten staan, maar het lukt me gewoon echt niet! Heeeeel erg frustrerend!
Ik heb hetzelfde, de laatste tijd veel eten en altijd de behoefte is zoetigheid (ik heb vooral zin in chocolade) zelf zo erg dat ik ook naar de winkel ga om het te halen.
Na het eten altijd zoetigheid eten en ik kan niet bij 1 koekje stoppen, nee altijd 2 of 3 en het liefst meer. Ik merk dat ik 2,5 kg ben aangekomen ten opzichte van vorig jaar (op zich niet heel erg) maar merk wel dat het er niet snel meer af gaat.
Ik wil die zoetigheid laten staan, maar het lukt me gewoon echt niet! Heeeeel erg frustrerend!
zondag 31 mei 2009 om 22:04
lampone, ja, het gaat ook best ver..een omschrijving van dat gevoel geven is nogal moeilijk, want ik weet er eigenlijk geen woorden voor. Het is een gevoel alsof mijn keel opzwelt, echt dik wordt van binnen, net als wanneer je daar gestoken bent, zo opgezwollen en schrijnend voelt het. Mijn speekselklieren, daar voel ik ook een onprettige druk op en dat trekt zowat door naar mijn tanden.
Ik zal verder maar niet teveel beschrijven hoe het voelt, maar het is bepaald niet prettig. Misschien lijkt het hierdoor nog raarder, ik heb dan ook bijna het idee dat niemand anders dit zo kent als ik het heb..
Blijfgewoonbianca, ik heb net een van de sites gelezen en daar stond als conclusie in dat het een gewoontegedrag is en niet een officiele verslaving. De twee andere sites heb ik nog niet gelezen, want ik kon net een lange tijd het topic niet meer op.. gaf de melding: bewerking gesloten, maar dat doe ik zeker nog wel. Wel ben ik benieuwd wat maakt dat je dit sites aan mij doorgeeft. Herken je iets van mijn gedrag of heb je er op een andere manier iets mee? Ik vond het zo opvallen dat je meteen drie sites weet te geven, wel erg bedankt daarvoor, ik hoop dat de andere twee iets verdere duidelijkheid geven.
Eimer, ik drink wel echt meer dan genoeg. Ik drink volgens andere mensen in mijn omgeving zelfs heel erg veel, dus dat het dorst is, geloof ik niet, al is dat veel iets dat je in je mond voelt inderdaad en drinken verlicht het gevoel ook iets, met name omdat er dan wat door mijn keel gaat, maar ik snoep er ook altijd bij, dus dat zal er het meeste mee te maken hebben.
Sharry, ah, iemand die het herkent! Ik weet ook niet echt goede tips, ik heb weleens gedacht om koolhydraatarm te gaan eten, maar dat is zo drastisch en ook niet echt sociaal handig op het werk of bij etentjes en dergelijke. En ik weet ook niet of dat nou echt de oplossing is, maar goed, ik wacht af wat anderen voor ideeen hebben...
mensen, ik ga de computer afsluiten,
hopelijk zijn er morgen nieuwe reacties!
KK
Ik hoop dat er nog meer reacties komen, want echt alle reacties zijn meer dan welkom!
Ik zal verder maar niet teveel beschrijven hoe het voelt, maar het is bepaald niet prettig. Misschien lijkt het hierdoor nog raarder, ik heb dan ook bijna het idee dat niemand anders dit zo kent als ik het heb..
Blijfgewoonbianca, ik heb net een van de sites gelezen en daar stond als conclusie in dat het een gewoontegedrag is en niet een officiele verslaving. De twee andere sites heb ik nog niet gelezen, want ik kon net een lange tijd het topic niet meer op.. gaf de melding: bewerking gesloten, maar dat doe ik zeker nog wel. Wel ben ik benieuwd wat maakt dat je dit sites aan mij doorgeeft. Herken je iets van mijn gedrag of heb je er op een andere manier iets mee? Ik vond het zo opvallen dat je meteen drie sites weet te geven, wel erg bedankt daarvoor, ik hoop dat de andere twee iets verdere duidelijkheid geven.
Eimer, ik drink wel echt meer dan genoeg. Ik drink volgens andere mensen in mijn omgeving zelfs heel erg veel, dus dat het dorst is, geloof ik niet, al is dat veel iets dat je in je mond voelt inderdaad en drinken verlicht het gevoel ook iets, met name omdat er dan wat door mijn keel gaat, maar ik snoep er ook altijd bij, dus dat zal er het meeste mee te maken hebben.
Sharry, ah, iemand die het herkent! Ik weet ook niet echt goede tips, ik heb weleens gedacht om koolhydraatarm te gaan eten, maar dat is zo drastisch en ook niet echt sociaal handig op het werk of bij etentjes en dergelijke. En ik weet ook niet of dat nou echt de oplossing is, maar goed, ik wacht af wat anderen voor ideeen hebben...
mensen, ik ga de computer afsluiten,
hopelijk zijn er morgen nieuwe reacties!
KK
Ik hoop dat er nog meer reacties komen, want echt alle reacties zijn meer dan welkom!
zondag 31 mei 2009 om 23:21
het is ook een soort gewenning van je smaakpapillen... als je veel suiker (en/of koolhydraten) eet, schijnt er een soort laagje op je tong te liggen, hierdoor proef je andere smaken minder goed...
en de enige manier om er af te komen is inderdaad afkicken...
wat ik me trouwens wel afvraag.. ben je wel een onderzocht op diabetes? behoefte aan zoetigheid en dorst zouden een symptoom kunnen zijn (hoeft niet natuurlijk, maar beter een keertje teveel checken dan dat je er pas veel later achter komt)
en de enige manier om er af te komen is inderdaad afkicken...
wat ik me trouwens wel afvraag.. ben je wel een onderzocht op diabetes? behoefte aan zoetigheid en dorst zouden een symptoom kunnen zijn (hoeft niet natuurlijk, maar beter een keertje teveel checken dan dat je er pas veel later achter komt)
zondag 31 mei 2009 om 23:34
@hellofifi,
ik dacht meteen aan hetzelfde: laat je ns testen op diabetes!
Ik vind de voortdurende behoefte aan zoet, en niet zozeer veel eten, tezamen met erg veel drinken verdacht.
Toen mijn bloedsuikerspiegel erg instabiel was, had ik nl hetzelfde als jij. Maar dan ook me erna raar voelen, opgejaagd, gespannen, duizelig, een soort roes na het eten van iets heel suikerrijks. Ik dronk me suf, stond midden in de nacht zelfs op om vier, vijf glazen water te drinken.
Nu is het redelijk onder controle, maar zoete hap laat ik meestal staan. Als ik het een enkele keer wel neem, heb ik weer dezelfde klachten.
Hoop dat je de oorzaak en oplossing kan vinden voor je snoepgedrag.
ik dacht meteen aan hetzelfde: laat je ns testen op diabetes!
Ik vind de voortdurende behoefte aan zoet, en niet zozeer veel eten, tezamen met erg veel drinken verdacht.
Toen mijn bloedsuikerspiegel erg instabiel was, had ik nl hetzelfde als jij. Maar dan ook me erna raar voelen, opgejaagd, gespannen, duizelig, een soort roes na het eten van iets heel suikerrijks. Ik dronk me suf, stond midden in de nacht zelfs op om vier, vijf glazen water te drinken.
Nu is het redelijk onder controle, maar zoete hap laat ik meestal staan. Als ik het een enkele keer wel neem, heb ik weer dezelfde klachten.
Hoop dat je de oorzaak en oplossing kan vinden voor je snoepgedrag.
maandag 1 juni 2009 om 11:59
Ik zou als ik jou was toch even langs je huisarts gaan en het hem beschrijven. Dit zeg ik niet zozeer door je continue trek in zoetigheid, maar meer het gevoel in je keel en mond. Misschien heb jij zelf de link gelegd dat je dan moet snoepen om dat gevoel te verzachten of weg te krijgen, maar is het misschien iets heel anders?
Zelf heb ik diabetes en het zijn inderdaad symptomen ervan, maar dan val je juist af bij veel eten. Jij zegt 2,5 kilo bij gekomen te zijn. En op zich wel logisch dat je veel dorst hebt met al dat snoepen toch?
Ik herken de zin in snoepen ook wel heel erg, ik ben nu op dieet, maar toen ik dat niet was liep ik constant te zoeken naar lekkers in huis. Ik denk ook dat het een vorm van verslaving is (op zn minst een gewoonte). Hoe kom je daarvan af? Ik denk dat je het stap voor stap moet afbouwen. Gun jezelf bepaalde snoepmomenten, en zet het alarm van je gsm op die tijd. Probeer er tot die tijd niet mee bezig te zijn. Bouw dit rustig af totdat je vindt dat je snoepmoment(en) 'normaal' worden.
Succes!
Zelf heb ik diabetes en het zijn inderdaad symptomen ervan, maar dan val je juist af bij veel eten. Jij zegt 2,5 kilo bij gekomen te zijn. En op zich wel logisch dat je veel dorst hebt met al dat snoepen toch?
Ik herken de zin in snoepen ook wel heel erg, ik ben nu op dieet, maar toen ik dat niet was liep ik constant te zoeken naar lekkers in huis. Ik denk ook dat het een vorm van verslaving is (op zn minst een gewoonte). Hoe kom je daarvan af? Ik denk dat je het stap voor stap moet afbouwen. Gun jezelf bepaalde snoepmomenten, en zet het alarm van je gsm op die tijd. Probeer er tot die tijd niet mee bezig te zijn. Bouw dit rustig af totdat je vindt dat je snoepmoment(en) 'normaal' worden.
Succes!
maandag 1 juni 2009 om 12:23
Gewoon stoppen met al die suikerrijke shit je mond in te proppen. Is echt niet gezond.
Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan, maar grijp maar naar een pakje crackers als je zo'n raar gevoel krijgt of zo, of nog beter, neem een appel. Zit nog suiker in ook, dus daar kan het niet aan liggen.
Dat vele drinken kan erop duiden dat je toch iets hebt, dus ook ff naar de dokter.
Ik weet het, makkelijker gezegd dan gedaan, maar grijp maar naar een pakje crackers als je zo'n raar gevoel krijgt of zo, of nog beter, neem een appel. Zit nog suiker in ook, dus daar kan het niet aan liggen.
Dat vele drinken kan erop duiden dat je toch iets hebt, dus ook ff naar de dokter.
maandag 1 juni 2009 om 12:48
kk, sinds een paar dagen probeer ik wat minder te snoepen, sloop er langzaam wat in, meer snoepen en merkte laatste na grote bak vla met slagroom dat ik nog meer zin had aan zoet en deed toen suiker in mijn koffie (terwijl ik dat normaal dus nooit hoef). Na 1 gebakje wil ik meer.... enz. Ik merk nu al na 3 dagen dat mijn snoepbehoefte minder is, heb ik zin om wat te eten, dan neem ik wat hartigs, kaas, nootjes, cracker met hartig beleg. Probeer anders eens nadat je gesnoept hebt (want afkicken is denk ik wat moeilijk voor je?) een blokje kaas of nootjes. helpt mij iig wel.
maandag 1 juni 2009 om 16:11
ik heb nog niet zo lang geleden mijn suiker laten controleren in de urine, maar daar zat niks in. En inderdaad is veel drinken logisch met zoveel zoetigheid. Ik weet ook dat dit heel slecht is voor mijn tanden, maar dat motiveert me niet voldoende om de drang te weerstaan.
Het zal verder voor jullie misschien toch ook iets zijn, waar je niet veel mee kunt. Ikzelf weet me er ook geen raad mee, behalve te zullen moeten afkicken en dat is echt vreselijk.
Ik heb de andere links van blijfgewoonbianca nog gelezen en daar stonden wat tips en een erg streng koolhydraatbeperkt dieet. Is dat iets dat je zelf doet of gedaan hebt? Hoe voelde je je erbij? En...heeft het geholpen? Maar misschien heb je het wel helemaal niet gedaan, kan natuurlijk ook.
Groetjes KK
Het zal verder voor jullie misschien toch ook iets zijn, waar je niet veel mee kunt. Ikzelf weet me er ook geen raad mee, behalve te zullen moeten afkicken en dat is echt vreselijk.
Ik heb de andere links van blijfgewoonbianca nog gelezen en daar stonden wat tips en een erg streng koolhydraatbeperkt dieet. Is dat iets dat je zelf doet of gedaan hebt? Hoe voelde je je erbij? En...heeft het geholpen? Maar misschien heb je het wel helemaal niet gedaan, kan natuurlijk ook.
Groetjes KK
maandag 1 juni 2009 om 16:36
Is vreselijk niet een beetje een overdreven label in dit verhaal...
Natuurlijk is het moeilijk om te stoppen met snoepen, en vergt het veel doorzettingsvermogen en kracht.. maar vreselijk?
Ik at voor dat ik begon met afvallen minimaal een zak snoepjes per dag, en het 'afkicken' was best even moeilijk... maar na twee a drie weken is het over...
Oh, en leg lekker veel fruit in huis en spreek met jezelf af dat je iedere keer eerst een stuk fruit en een glas water mag nemen.. en dat je dan nog eens moet bekijken hoe erg de trek is.. want het gaat tenslotte om trek.. en niet om honger om gezond voedsel, wat toch echt wel wat anders is..
Gewoon niets in huis halen, en desnoods je vriend/man inlichten dat je NIET naar de supermarkt mag om iets te halen (al moet je een week je pinpas inleveren.. doe wat er voor nodig is).. na een week is de ergste drang vast weg..
Tenzij er iets medisch is, lijkt het me helemaal niet zo vreselijk.. (door het zo te noemen maak je het voor jezelf ook wel heel ernstig hoor.. en bijna onmogelijk om ermee te kappen)
Natuurlijk is het moeilijk om te stoppen met snoepen, en vergt het veel doorzettingsvermogen en kracht.. maar vreselijk?
Ik at voor dat ik begon met afvallen minimaal een zak snoepjes per dag, en het 'afkicken' was best even moeilijk... maar na twee a drie weken is het over...
Oh, en leg lekker veel fruit in huis en spreek met jezelf af dat je iedere keer eerst een stuk fruit en een glas water mag nemen.. en dat je dan nog eens moet bekijken hoe erg de trek is.. want het gaat tenslotte om trek.. en niet om honger om gezond voedsel, wat toch echt wel wat anders is..
Gewoon niets in huis halen, en desnoods je vriend/man inlichten dat je NIET naar de supermarkt mag om iets te halen (al moet je een week je pinpas inleveren.. doe wat er voor nodig is).. na een week is de ergste drang vast weg..
Tenzij er iets medisch is, lijkt het me helemaal niet zo vreselijk.. (door het zo te noemen maak je het voor jezelf ook wel heel ernstig hoor.. en bijna onmogelijk om ermee te kappen)
dinsdag 2 juni 2009 om 11:03
Uhm, goed ... ik schrik van jouw woorden tangerine. Ik vind het erg rot dat je dit aanstelleritis noemt. Want, om heel eerlijk te zijn: kun jij nou eerlijk waar beoordelen of ik me aanstel? Ik denk het echt niet. Ik schrijf het zo op en voor mij is het ook zo. Ik heb dit topic misschien op de verkeerde pijler geplaatst, het past achteraf gezien misschien beter bij psyche, maar dit soort loze kreten, Tangerine, daar komt echt niemand ook maar een steek verder mee.. Daarbij is het ook niet waar dat ik alleen maar mag zeggen dat ik het bijna niet kan stoppen, als ik wel diabetes zou hebben, hoe krom geredeneerd is dat?
Ik heb een eetstoornis, waarvoor ik over een aantal weken opnieuw (zeker niet de eerste keer) in behandeling ga. Is dat wel serieus of ook aanstelleritis voor mijn eigen lol, maar dan al wel zo'n 18 jaar lang?
De reactie van Quirijn geeft mij meer het idee: oke niet leuk om te horen, maar zou kunnen dat ik het woord vreselijk eraf moet laten, maar nogmaals is dat echt, no nonsense, hoe ik erover denk. Ik kan me wel voorstellen dat ik het daarmee voor mezelf moeilijker maak om te stoppen,inderdaad bijna onmogelijk, want zo voelt het ook, maar hoe ga je daarover iets anders tegen jezelf zeggen, als je het wel zo vindt? Zeggen: het lijkt misschien vreselijk, maar dat valt misschien mee als ik de eerste tijd voorbij ben? Ik heb alleen de momenten dat het niet kan, maar ik er wel behoefte aan heb en dan vind ik het echt heel vervelend om die sterke drang te voelen. Maar goed, die tip van dat fruit is wel een goede, dat kan ik wel uitproberen, maar dan nog zal het afkicken zijn, want fruit voldoet gewoon niet.
Lady X, die tip van je mobieltje zetten op de tijd dat je weer wat mag en dat langzaam afbouwen, is misschien wel hetgeen wat ik moet gaan doen. Het kan ook best zijn dat dat hetgeen is dat ik dalijk bij het centrum voor eetstoornissen zal moeten gaan doen. Maar die hulp begint pas over een paar weken en het kan ook zijn dat ik daar de volledige eetlijst zal moeten gaan eten, zonder die stappen ertussen die jij noemt. Dat heb ik in het verleden al vaker geprobeerd en dat lukt me gewoon echt niet zonder heel veel stress. Dus dan is het goed als ik daar nu vast mee begin. Alleen weet ik niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken, zet ik er steeds een uurtje tussen, dan verminder ik al de hoeveelheid, dus daar zou ik mee kunnen beginnen. De ideale 3 uur tussen je eten haal ik zelden en dan vooral omdat de omstandigheden het niet toelaten...dus dat zit er echt nog niet in. Dat mobieltje zetten, biedt dan ook een beetje houvast...hij gaat vast wel weer loeien )! Bedankt voor die tip!
Ik heb een eetstoornis, waarvoor ik over een aantal weken opnieuw (zeker niet de eerste keer) in behandeling ga. Is dat wel serieus of ook aanstelleritis voor mijn eigen lol, maar dan al wel zo'n 18 jaar lang?
De reactie van Quirijn geeft mij meer het idee: oke niet leuk om te horen, maar zou kunnen dat ik het woord vreselijk eraf moet laten, maar nogmaals is dat echt, no nonsense, hoe ik erover denk. Ik kan me wel voorstellen dat ik het daarmee voor mezelf moeilijker maak om te stoppen,inderdaad bijna onmogelijk, want zo voelt het ook, maar hoe ga je daarover iets anders tegen jezelf zeggen, als je het wel zo vindt? Zeggen: het lijkt misschien vreselijk, maar dat valt misschien mee als ik de eerste tijd voorbij ben? Ik heb alleen de momenten dat het niet kan, maar ik er wel behoefte aan heb en dan vind ik het echt heel vervelend om die sterke drang te voelen. Maar goed, die tip van dat fruit is wel een goede, dat kan ik wel uitproberen, maar dan nog zal het afkicken zijn, want fruit voldoet gewoon niet.
Lady X, die tip van je mobieltje zetten op de tijd dat je weer wat mag en dat langzaam afbouwen, is misschien wel hetgeen wat ik moet gaan doen. Het kan ook best zijn dat dat hetgeen is dat ik dalijk bij het centrum voor eetstoornissen zal moeten gaan doen. Maar die hulp begint pas over een paar weken en het kan ook zijn dat ik daar de volledige eetlijst zal moeten gaan eten, zonder die stappen ertussen die jij noemt. Dat heb ik in het verleden al vaker geprobeerd en dat lukt me gewoon echt niet zonder heel veel stress. Dus dan is het goed als ik daar nu vast mee begin. Alleen weet ik niet zo goed hoe ik dat aan moet pakken, zet ik er steeds een uurtje tussen, dan verminder ik al de hoeveelheid, dus daar zou ik mee kunnen beginnen. De ideale 3 uur tussen je eten haal ik zelden en dan vooral omdat de omstandigheden het niet toelaten...dus dat zit er echt nog niet in. Dat mobieltje zetten, biedt dan ook een beetje houvast...hij gaat vast wel weer loeien )! Bedankt voor die tip!
anoniem_54464 wijzigde dit bericht op 02-06-2009 15:40
Reden: onnodig stukje
Reden: onnodig stukje
% gewijzigd
dinsdag 2 juni 2009 om 11:09
quote:tangerine schreef op 01 juni 2009 @ 12:23:
of nog beter, neem een appel. Zit nog suiker in ook, dus daar kan het niet aan liggen.
daarom moet je dus juist géén fruit eten om af te kicken van de zoetbehoefte, want ook vruchtensuiker wakkert de trek/honger aan
gewoon kappen met alles wat zoet is en na 'n paar weken ben je wel afgekickt van zoetigheden
of nog beter, neem een appel. Zit nog suiker in ook, dus daar kan het niet aan liggen.
daarom moet je dus juist géén fruit eten om af te kicken van de zoetbehoefte, want ook vruchtensuiker wakkert de trek/honger aan
gewoon kappen met alles wat zoet is en na 'n paar weken ben je wel afgekickt van zoetigheden
dinsdag 2 juni 2009 om 11:52
quote:Ik heb een eetstoornis, waarvoor ik over een aantal weken opnieuw (zeker niet de eerste keer) in behandeling ga. Is dat wel serieus of ook aanstelleritis voor mijn eigen lol, maar dan al wel zo'n 18 jaar lang?
Hoe kan Tangerine dat nou weten?
En heeft die eetstoornis iets met deze suikerhonger te maken? Lijkt me wel, toch?
Kun je dit dan niet beter bespreken met je behandelaar?
Hoe kan Tangerine dat nou weten?
En heeft die eetstoornis iets met deze suikerhonger te maken? Lijkt me wel, toch?
Kun je dit dan niet beter bespreken met je behandelaar?
dinsdag 2 juni 2009 om 14:25
Hoi,
Wat raar dat zelfs je keel opzwelt, zodat je moet snoepen. Is het zo'n gevoel als wanneer je keelpijn hebt? Ik kan het me moeilijk inbeelden (dat snoepen op zich dan weer wel ) Het lijkt me sowieso niet goed. Iemand sprak over fruit; in druiven zit veel suiker, en als je jezelf aanwent om in plaats van een snoepje een druif te nemen, heb je toch het gevoel dat het op elkaar lijkt. Een tip: neem een ijsklontjeshouder en vul het in plaats van met alleen water, met water en een beetje light siroop of met yoghurt en diksap. Dan kun je een 'snoepklontje' nemen. Misschien wat ver gezocht maar je moet proberen alternatieven te bedenken. Succes!
Wat raar dat zelfs je keel opzwelt, zodat je moet snoepen. Is het zo'n gevoel als wanneer je keelpijn hebt? Ik kan het me moeilijk inbeelden (dat snoepen op zich dan weer wel ) Het lijkt me sowieso niet goed. Iemand sprak over fruit; in druiven zit veel suiker, en als je jezelf aanwent om in plaats van een snoepje een druif te nemen, heb je toch het gevoel dat het op elkaar lijkt. Een tip: neem een ijsklontjeshouder en vul het in plaats van met alleen water, met water en een beetje light siroop of met yoghurt en diksap. Dan kun je een 'snoepklontje' nemen. Misschien wat ver gezocht maar je moet proberen alternatieven te bedenken. Succes!
dinsdag 2 juni 2009 om 14:52
Alsjeblieft zeg kopjekoffie, je geeft zélf aan dat er medisch geen issues zijn. Je hebt medisch dus wel issues, want je hebt een eetstoornis.
Je hebt dus niets lichamelijks, maar wel iets psychisch. Ik bedoel, zég dat dan.
Ga dan naar je therapeut, als je niet tot een normaal eetpatroon kan komen.
Elninjoo, men moet nu eenmaal fruit eten, fruit is gezond. Het gaat er uiteindelijk om dat je gezónd eet, daar hoort fruit bij. Een appel pakken ipv een zak spekjes is dus een prima tip. Ik zeg nergens dat ze een zak appels per dag leeg moet eten, maar 2 stuks fruit per dag is niet meer dan normaal.
Het is onzin om alle fruitsuikers uit je dieet te schrappen. Het is wél een prima zaak al dat zoete snoepgoed uit je dieet te schrappen.
Je hebt dus niets lichamelijks, maar wel iets psychisch. Ik bedoel, zég dat dan.
Ga dan naar je therapeut, als je niet tot een normaal eetpatroon kan komen.
Elninjoo, men moet nu eenmaal fruit eten, fruit is gezond. Het gaat er uiteindelijk om dat je gezónd eet, daar hoort fruit bij. Een appel pakken ipv een zak spekjes is dus een prima tip. Ik zeg nergens dat ze een zak appels per dag leeg moet eten, maar 2 stuks fruit per dag is niet meer dan normaal.
Het is onzin om alle fruitsuikers uit je dieet te schrappen. Het is wél een prima zaak al dat zoete snoepgoed uit je dieet te schrappen.
