
Stoppen met drinken vanaf morgen.


vrijdag 14 december 2012 om 11:51
Koekie, als je echt wilt dan gaat het vanzelf. Dan is er geen niet echt spake meer van doorzettingsvermogen maar dan moet je écht willen. Niemand kan helpen... ondersteuning is de beste hulp die je kan hebben maar je moet het echt helemaal zelf doen.
Ik weet dat wanneer het stil is dat het niet goed gaat. Ik ging pas echt open praten toen het de goede kant met me op ging. Voorheen hield ik mezelf en anderen voor de gek.
Ik weet dat wanneer het stil is dat het niet goed gaat. Ik ging pas echt open praten toen het de goede kant met me op ging. Voorheen hield ik mezelf en anderen voor de gek.
vrijdag 14 december 2012 om 12:00
Ik ben nu al zo'n 8 jaar alcoholist, heb ondertussen 2 kinderen, tijdens de zwangerschap niet gedronken uiteraard en het stoppen gaat met ups en downs, het kan weken/maanden goed gaan en dan weer een tijd slecht. Nu met de feestdagen is het ook moeilijk...ik heb verschillende hulp gehad maar je moet het zelf doen, ook al praat je smiddags met iemand, s avonds kan je toch door wat voor reden weer overstag gaan.
Ik vind het echt wel een ziekte of psychische aandoening. Maar goed, ik blijf vechten en het gekke is dat niemand aan me kan zien dat ik alcoholist ben want verder heb ik m'n leven goed op de rails. M'n kiddo's zijn gelukkig, huis schoon. Maar op de momenten dat het minder gaat kom ik weleens te laat op school of kom ik er s ochtends achter dat het brood op is
Gelukkig heb ik nooit een kwade dronk...
@ts; een internetbehandeling is goed om mee te beginnen, zo wordt je je bewust van je drankgebruik.
Ik vind het echt wel een ziekte of psychische aandoening. Maar goed, ik blijf vechten en het gekke is dat niemand aan me kan zien dat ik alcoholist ben want verder heb ik m'n leven goed op de rails. M'n kiddo's zijn gelukkig, huis schoon. Maar op de momenten dat het minder gaat kom ik weleens te laat op school of kom ik er s ochtends achter dat het brood op is
Gelukkig heb ik nooit een kwade dronk...
@ts; een internetbehandeling is goed om mee te beginnen, zo wordt je je bewust van je drankgebruik.
vrijdag 14 december 2012 om 12:54
ik heb jaren met iemand samengewoond met een drankprobleem. Heb alles uit de kast getrokken om hem te helpen Zelfs afspraken gemaakt met de verslavingszorg en hem daar naartoe gebracht.
Hij vond zichzelf geen alcoholist want hij dronk niet elke dag en niet stiekem. Maar standaard door de week 3x nachts om 1-2 uur straalbezopen thuiskomen, en mij sochtends een grote waffel geven als ik zei dat hij op moest staan omdat hij anders te laat op z'n werk kwam... daar kon ik niet meer mee leven.
Maar stiekem wilde hij t niet, echt stoppen. Hij wilde door de week wel minderen maar in het weekend en verjaardagen wel gewoon naar de kroeg gaan en drinken zuipen (25 biertjes op 'n avond). En toen begon t liegen......
Daarom bedoelde ik : als je niet wil dan gaat t niet gebeuren.
dan heb ik dat van doorzettingsvermogen verkeerd geschreven.
Ik vind het echt knap van jullie...
Hij vond zichzelf geen alcoholist want hij dronk niet elke dag en niet stiekem. Maar standaard door de week 3x nachts om 1-2 uur straalbezopen thuiskomen, en mij sochtends een grote waffel geven als ik zei dat hij op moest staan omdat hij anders te laat op z'n werk kwam... daar kon ik niet meer mee leven.
Maar stiekem wilde hij t niet, echt stoppen. Hij wilde door de week wel minderen maar in het weekend en verjaardagen wel gewoon naar de kroeg gaan en drinken zuipen (25 biertjes op 'n avond). En toen begon t liegen......
Daarom bedoelde ik : als je niet wil dan gaat t niet gebeuren.
dan heb ik dat van doorzettingsvermogen verkeerd geschreven.
Ik vind het echt knap van jullie...

vrijdag 14 december 2012 om 12:57
Als het goed is ben je natuurlijk al een paar dagen gestopt, maar ik zeg altijd: Als je niet direct kunt/wilt stoppen wil je het niet graag genoeg, want dan stopte je direct. Dit is uitstellen. En van uitstel komt afstel.
Dit geldt niet alleen bij drank maar ook bij goede voornemens, afvallen, roken etc.
Dit geldt niet alleen bij drank maar ook bij goede voornemens, afvallen, roken etc.

zondag 16 december 2012 om 09:41
quote:madski schreef op 14 december 2012 @ 12:00:
Ik ben nu al zo'n 8 jaar alcoholist, heb ondertussen 2 kinderen, tijdens de zwangerschap niet gedronken uiteraard en het stoppen gaat met ups en downs, het kan weken/maanden goed gaan en dan weer een tijd slecht. Nu met de feestdagen is het ook moeilijk...ik heb verschillende hulp gehad maar je moet het zelf doen, ook al praat je smiddags met iemand, s avonds kan je toch door wat voor reden weer overstag gaan.
Ik vind het echt wel een ziekte of psychische aandoening. Maar goed, ik blijf vechten en het gekke is dat niemand aan me kan zien dat ik alcoholist ben want verder heb ik m'n leven goed op de rails. M'n kiddo's zijn gelukkig, huis schoon. Maar op de momenten dat het minder gaat kom ik weleens te laat op school of kom ik er s ochtends achter dat het brood op is
Gelukkig heb ik nooit een kwade dronk...
@ts; een internetbehandeling is goed om mee te beginnen, zo wordt je je bewust van je drankgebruik.
Het is natuurlijk een hele winst dat je zelf erkent een probleem te hebben. Ik hoop echt voor je dat je er ooit mee stopt. Niet meer drinken biedt zoveel voordelen. Je wordt werkelijk een heel ander mens, je wordt steeds sterker (in ALLE opzichten) en dat maakt je intens gelukkig (trots). Het is ook veel beter voor je kinderen, de kans is namelijk groot dat zij later ook problemen krijgen met alcohol.
Je geeft aan alles prima op de rails te hebben... wanneer je een jaar niet meer hebt gedronken zal je zien dat dit een misverstand is. Je gaat als mens namelijk heel anders functioneren (in positieve zin dan) Ik denk dat je ook een beetje naief bent. Anderen zullen misschien niet weten dat je 8 jaar alcoholist bent... maar veel mensen weten intuitief wel dat er 'iets' niet aan je klopt.
Ik ben nu al zo'n 8 jaar alcoholist, heb ondertussen 2 kinderen, tijdens de zwangerschap niet gedronken uiteraard en het stoppen gaat met ups en downs, het kan weken/maanden goed gaan en dan weer een tijd slecht. Nu met de feestdagen is het ook moeilijk...ik heb verschillende hulp gehad maar je moet het zelf doen, ook al praat je smiddags met iemand, s avonds kan je toch door wat voor reden weer overstag gaan.
Ik vind het echt wel een ziekte of psychische aandoening. Maar goed, ik blijf vechten en het gekke is dat niemand aan me kan zien dat ik alcoholist ben want verder heb ik m'n leven goed op de rails. M'n kiddo's zijn gelukkig, huis schoon. Maar op de momenten dat het minder gaat kom ik weleens te laat op school of kom ik er s ochtends achter dat het brood op is
Gelukkig heb ik nooit een kwade dronk...
@ts; een internetbehandeling is goed om mee te beginnen, zo wordt je je bewust van je drankgebruik.
Het is natuurlijk een hele winst dat je zelf erkent een probleem te hebben. Ik hoop echt voor je dat je er ooit mee stopt. Niet meer drinken biedt zoveel voordelen. Je wordt werkelijk een heel ander mens, je wordt steeds sterker (in ALLE opzichten) en dat maakt je intens gelukkig (trots). Het is ook veel beter voor je kinderen, de kans is namelijk groot dat zij later ook problemen krijgen met alcohol.
Je geeft aan alles prima op de rails te hebben... wanneer je een jaar niet meer hebt gedronken zal je zien dat dit een misverstand is. Je gaat als mens namelijk heel anders functioneren (in positieve zin dan) Ik denk dat je ook een beetje naief bent. Anderen zullen misschien niet weten dat je 8 jaar alcoholist bent... maar veel mensen weten intuitief wel dat er 'iets' niet aan je klopt.

zondag 16 december 2012 om 09:54
Oh trouwens, ik denk dat het nog erger is om met een alcoholist te leven dan er één te zijn. Sorry madski maar zo zie ik het inmiddels wel. Mijn moeder is trouwens ook alcoholist en ik kan er niets aan doen. Ze doet wel haar best om het verborgen voor ons te houden en dat lukt de laatste tijd ook prima. Eerste kerstdag gaan we naar haar toe dus we zullen wel zien....

zondag 16 december 2012 om 14:49
Jammer dat ts toch weer gedronken heeft, ze staat natuurlijk wel aan het begin en rond deze tijd is het heel moeilijk om niet te drinken, wellicht dat het nieuw jaar voor haar nieuwe kansen biedt.
@greetbilspleet; vrienden weten wel van mijn drankgebruik overigens,misschien de buitenwereld dan ook, geeft niet ieder z'n ding.
Hoe ben jij een ander mens geworden? Waarom merk je dat na een jaar pas echt? Ben nieuwschierig!
@greetbilspleet; vrienden weten wel van mijn drankgebruik overigens,misschien de buitenwereld dan ook, geeft niet ieder z'n ding.
Hoe ben jij een ander mens geworden? Waarom merk je dat na een jaar pas echt? Ben nieuwschierig!

zondag 16 december 2012 om 19:49
@Madski,
Als ik de post zo terug lees kom ik wat belerend over maar ik bedoel het allemaal goed hoor.
Na een jaar is je lichaam echt gewend aan het niet meer drinken, zowel fysiek als mentaal. Na een jaar ga je je pas écht beseffen wat al die alcohol eigenlijk met je gedaan heeft. Ik kan het niet beter uitleggen... het is gewoon zo.
Ik ben in heel veel opzichten echt een ander mens geworden. Kijk.... ik heb als mens een karakter gekregen, dat veranderd op zich niet maar ik denk wel anders en ik heb een andere, frissere kijk op het leven. Iets wat ik totaal niet gewend ben.. ik dronk al vanaf m'n 19e veel te veel (ik ben nu 36).
Ik ben mezelf beter leren kennen, ik leer omgaan met emoties. Voorheen sloeg ik een fles achterover en weg waren mijn emoties, of ze werden juist nóg heftiger. Alcohol vervormt je emoties. Nu moet ik er een stuk creatiever mee om gaan, ik moet meer nadenken. Ik beleef mijn emoties ook meer. Toen ik dronk wist ik soms gewoon niet of ik nu blij was, of juist verdrietig. Ik weet nu weer wie ik ben!
Toen ik dronk kon ik net zo gemakkelijk vriendschappen maken als ze weer kapot maken. Gold hetzelfde voor werk. Ik had met mijn mooie praatjes zo een baan maar ik zat ook zo weer zonder. Liegen was overigens ook geen probleem.... zelfs tegen mezelf.
Ik voel me veel lekkerder en vitaler (geen katers, geen lamlendig gevoel, geen gezicht als een opgepropte krant, ik heb zin om mezelf te verzorgen, mijn huis en alles daar omheen en dus ben ik een heel stuk zelfverzekerder. Ook hoef ik niet bang te zijn dat iemand mijn alcohollucht ruikt en ik heb geen schaamtegevoel meer, ook hoef ik geen smoesjes meer te verzinnen om te kunnen/moeten drinken. Ik kan me beter op dingen concentreren en afspraken die ik maak kom ik ook na.
Wat ik hierboven allemaal zeg zijn misschien alleen maar de voordelen van het niet meer drinken... maar dit alles heeft mij echt een ander mens gemaakt. Ik ben veel prettiger in omgang, ik hou weer van mezelf en van anderen en ik ben weer te vertrouwen. Ik heb ook heel veel van mijn verleden geleerd... het heeft me gemaakt wie ik nu ben en zo relativeer ik!
Als ik de post zo terug lees kom ik wat belerend over maar ik bedoel het allemaal goed hoor.
Na een jaar is je lichaam echt gewend aan het niet meer drinken, zowel fysiek als mentaal. Na een jaar ga je je pas écht beseffen wat al die alcohol eigenlijk met je gedaan heeft. Ik kan het niet beter uitleggen... het is gewoon zo.
Ik ben in heel veel opzichten echt een ander mens geworden. Kijk.... ik heb als mens een karakter gekregen, dat veranderd op zich niet maar ik denk wel anders en ik heb een andere, frissere kijk op het leven. Iets wat ik totaal niet gewend ben.. ik dronk al vanaf m'n 19e veel te veel (ik ben nu 36).
Ik ben mezelf beter leren kennen, ik leer omgaan met emoties. Voorheen sloeg ik een fles achterover en weg waren mijn emoties, of ze werden juist nóg heftiger. Alcohol vervormt je emoties. Nu moet ik er een stuk creatiever mee om gaan, ik moet meer nadenken. Ik beleef mijn emoties ook meer. Toen ik dronk wist ik soms gewoon niet of ik nu blij was, of juist verdrietig. Ik weet nu weer wie ik ben!
Toen ik dronk kon ik net zo gemakkelijk vriendschappen maken als ze weer kapot maken. Gold hetzelfde voor werk. Ik had met mijn mooie praatjes zo een baan maar ik zat ook zo weer zonder. Liegen was overigens ook geen probleem.... zelfs tegen mezelf.
Ik voel me veel lekkerder en vitaler (geen katers, geen lamlendig gevoel, geen gezicht als een opgepropte krant, ik heb zin om mezelf te verzorgen, mijn huis en alles daar omheen en dus ben ik een heel stuk zelfverzekerder. Ook hoef ik niet bang te zijn dat iemand mijn alcohollucht ruikt en ik heb geen schaamtegevoel meer, ook hoef ik geen smoesjes meer te verzinnen om te kunnen/moeten drinken. Ik kan me beter op dingen concentreren en afspraken die ik maak kom ik ook na.
Wat ik hierboven allemaal zeg zijn misschien alleen maar de voordelen van het niet meer drinken... maar dit alles heeft mij echt een ander mens gemaakt. Ik ben veel prettiger in omgang, ik hou weer van mezelf en van anderen en ik ben weer te vertrouwen. Ik heb ook heel veel van mijn verleden geleerd... het heeft me gemaakt wie ik nu ben en zo relativeer ik!
zondag 16 december 2012 om 22:41
@greetbilspleet; Dankje voor je reactie, ik ga hem uitprinten en in m'n dagboek doen, geeft me kracht. Alcoholist zijn is zo'n taboe, vooral als je kinderen hebt, want dan zul je ook vast geen goede moeder zijn, iets waar je bang voor bent natuurlijk, ik schaam me ook vaak.
Heg jij verder ook hulp? Nooit meer in de verleiding?
Heg jij verder ook hulp? Nooit meer in de verleiding?
maandag 17 december 2012 om 00:12
Nou het is helaas niet gelukt. Gisteren ben ik gaan stappen en ben echt dronken geworden. Ik voel me de hele dag al kut. Heb een enorme kater, voel me misselijk, ziekjes en heb maagpijn. IK besef nu wel dat ik een probleem heb en dat ik het misschien alleen niet kan oplossen. Het is zo makkelijk om naar drank te grijpen. Het is niet zo dat ik elke dag drink maar als ik drink drink ik meteen heel erg veel. Ook kan ik soms dagen zonder en dan weer wekenlang elke dag. Pfff weet nu ff niet hoe ik het moet oplossen voor nu.
maandag 17 december 2012 om 09:01
Je zou kunnen beginnen met een internetbehandeling, wordt vergoed door je zorgverzekeraar. Alleen ben je wel een stukje eigen risico kwijt. Daarmee kan je je drinkgelag in kaart brengen, waarom je drinkt, welke gedachten je hoe kunt omvormen. Je kan met je huisarts gaan praten, hij kan je doorverwijzen. Ook is er een forum; minderdrinken.nl, heb ik best veel aan.
Of je kan je vrienden vragen of ze op je willen letten als je gaat stappen. Je kan zorgen dat je de Bob bent. Er zijn zoveel manieren, en hef is niet erg om op je giegel te gaan, zolang je maar niet opgeeft. Bijna niemand heeft zoiets meteen onder controle, vaak duurt het jaren!
Dus go for it!
Of je kan je vrienden vragen of ze op je willen letten als je gaat stappen. Je kan zorgen dat je de Bob bent. Er zijn zoveel manieren, en hef is niet erg om op je giegel te gaan, zolang je maar niet opgeeft. Bijna niemand heeft zoiets meteen onder controle, vaak duurt het jaren!
Dus go for it!

maandag 17 december 2012 om 12:14
quote:madski schreef op 16 december 2012 @ 22:41:
@greetbilspleet; Dankje voor je reactie, ik ga hem uitprinten en in m'n dagboek doen, geeft me kracht. Alcoholist zijn is zo'n taboe, vooral als je kinderen hebt, want dan zul je ook vast geen goede moeder zijn, iets waar je bang voor bent natuurlijk, ik schaam me ook vaak.
Heg jij verder ook hulp? Nooit meer in de verleiding?
Weet je wat het ergste is... Niet drinken is juist een taboe. Mensen vragen vaak waarom ik niet drink en ik heb het zelfs een keer meegemaakt dat iemand zo aandrong om een biertje te nemen dat ik boos werd en ben opgestapt.
Je zal ongetwijfeld je best doen om een goede moeder te zijn maar je bent en blijft een moeder die alcoholist is. Je geeft het verkeerde voorbeeld. Ik mijn jeugd dacht ik dat veel drank bij het leven hoorde. Ik kwam als kind in de kroeg en ik heb te vaak op straat op de terugweg van de kroeg naar huis mijn moeder op m'n schouders gehad omdat ze niet meer kon lopen (ik was tussen de 6 en de 10 jaar). Ik vergelijk jou echt niet met mijn moeder hoor, wie weet kan jij het prima verborgen houden voor je kinderen.
Ik heb heel veel hulp gehad. Ik heb in verslavingsklinieken gezeten, ambulante zorg gehad, sessie bijgewoont, gesprekken gehad en noem maar op. Ik zal verdere details besparen, ik kan boeken volschrijven over mijn leven.
Bij mij is er iets ergs gebeurt toen ik echt tot de conclusie kwam dat stoppen met drinken echt de enige mogelijkheid was voor mij anders zou het echt mijn einde gaan worden. Ik heb een auto-ongeluk veroorzaakt met 3.5 promille. Gelukkig was het alleen maar blikschade. Ik ondervind er nu nog steeds de gevolgen van. Dit was 20 juni 2008... inmiddels is dit alweer 4 1/2 (geen 3 1/2 jaar zoals ik eerst zei... de tijd gaat sneller dan ik in de gaten heb) geleden. Vanaf die dag heb ik niet meer gedronken. Ik heb wel een stap ervoor gezet. Ik ben naar een ziekenhuis in België gegaan en daar heb ik antabuse tabletten in mijn buik laten implanteren. Deze weerhouden je ten minste 6 maanden van drinken. Ik weet het, het is ingrijpend maar ik had hier echt vertrouwen in en het heeft me uiteindelijk ook gered. Ik heb ernaast ook wekelijks gepraat met een psychiater. Ik hoor en lees heel vaak dat er iets ergs moet gebeuren voordat men écht besluit om te stoppen met drinken... bijvoorbeeld dat iemand een dierbare heeft verloren aan drankmisbruik. Ik heb dat auto-ongeluk gehad.
Ik hoop echt dat jij de moed bij elkaar krijgt (want dáár heb je pas doorzettingsvermogen voor nodig) om het definitieve besluit te kunnen nemen. Praat erover met je naasten en schaam je niet. Misschien wil je een eigen topic openen, dan zal ik meepraten en wie weet vindt je lotgenoten. Laat het dan hier even weten.... dan weet ik dat er een nieuw topic actief is.
@greetbilspleet; Dankje voor je reactie, ik ga hem uitprinten en in m'n dagboek doen, geeft me kracht. Alcoholist zijn is zo'n taboe, vooral als je kinderen hebt, want dan zul je ook vast geen goede moeder zijn, iets waar je bang voor bent natuurlijk, ik schaam me ook vaak.
Heg jij verder ook hulp? Nooit meer in de verleiding?
Weet je wat het ergste is... Niet drinken is juist een taboe. Mensen vragen vaak waarom ik niet drink en ik heb het zelfs een keer meegemaakt dat iemand zo aandrong om een biertje te nemen dat ik boos werd en ben opgestapt.
Je zal ongetwijfeld je best doen om een goede moeder te zijn maar je bent en blijft een moeder die alcoholist is. Je geeft het verkeerde voorbeeld. Ik mijn jeugd dacht ik dat veel drank bij het leven hoorde. Ik kwam als kind in de kroeg en ik heb te vaak op straat op de terugweg van de kroeg naar huis mijn moeder op m'n schouders gehad omdat ze niet meer kon lopen (ik was tussen de 6 en de 10 jaar). Ik vergelijk jou echt niet met mijn moeder hoor, wie weet kan jij het prima verborgen houden voor je kinderen.
Ik heb heel veel hulp gehad. Ik heb in verslavingsklinieken gezeten, ambulante zorg gehad, sessie bijgewoont, gesprekken gehad en noem maar op. Ik zal verdere details besparen, ik kan boeken volschrijven over mijn leven.
Bij mij is er iets ergs gebeurt toen ik echt tot de conclusie kwam dat stoppen met drinken echt de enige mogelijkheid was voor mij anders zou het echt mijn einde gaan worden. Ik heb een auto-ongeluk veroorzaakt met 3.5 promille. Gelukkig was het alleen maar blikschade. Ik ondervind er nu nog steeds de gevolgen van. Dit was 20 juni 2008... inmiddels is dit alweer 4 1/2 (geen 3 1/2 jaar zoals ik eerst zei... de tijd gaat sneller dan ik in de gaten heb) geleden. Vanaf die dag heb ik niet meer gedronken. Ik heb wel een stap ervoor gezet. Ik ben naar een ziekenhuis in België gegaan en daar heb ik antabuse tabletten in mijn buik laten implanteren. Deze weerhouden je ten minste 6 maanden van drinken. Ik weet het, het is ingrijpend maar ik had hier echt vertrouwen in en het heeft me uiteindelijk ook gered. Ik heb ernaast ook wekelijks gepraat met een psychiater. Ik hoor en lees heel vaak dat er iets ergs moet gebeuren voordat men écht besluit om te stoppen met drinken... bijvoorbeeld dat iemand een dierbare heeft verloren aan drankmisbruik. Ik heb dat auto-ongeluk gehad.
Ik hoop echt dat jij de moed bij elkaar krijgt (want dáár heb je pas doorzettingsvermogen voor nodig) om het definitieve besluit te kunnen nemen. Praat erover met je naasten en schaam je niet. Misschien wil je een eigen topic openen, dan zal ik meepraten en wie weet vindt je lotgenoten. Laat het dan hier even weten.... dan weet ik dat er een nieuw topic actief is.
dinsdag 18 december 2012 om 00:35
@GB; ja vaak gebeurd er iets wat je de ogen doet openen, dat ongeluk is jouw redding geweest, bij mij was het meer dat ik altijd dacht dat drank erbij hoorde bij mijn vriendenkring en dat ik zonder niet gezellig was, maar toen ik goed keek zag ik dat ik de enige was die zoveel dronk. De anderen stopte bij 3/4 glazen, ik goot er rustig 10 naar binnen. En soms meer. Daar werd ik kwaad om, iedereen leuk naar huis em uitslapen en ik zat met een kater op de bank pm 8 uur met de kids.
Wij hebben ook alleen vrienden zonder kinderen en de echte vrienden zullen me wel steunen, dat weet ik zeker!
Wij hebben ook alleen vrienden zonder kinderen en de echte vrienden zullen me wel steunen, dat weet ik zeker!
zaterdag 22 december 2012 om 20:39
Heftige verhalen Madski en Greetbilspleet.
Ik ben zelf de laatste tijd ook aan het proberen om minder alcohol te drinken. Ik vind mezelf niet echt een alcoholist, dronk eigenlijk voornamelijk met feestjes, borrels, met vrienden. Maar vaak wel erg veel (veel te veel). Als ik eenmaal begin kan ik geen maat houden met alle gevolgen nadien. Beetje hetzelfde als TO denk ik.
Nu heb ik al 2 weken niets op (ook omdat ik deze week ziek ben), maar echt raar om me te bedenken dat het heeeel lang geleden is dat ik zolang niks gedronken heb.
Ik ben zelf de laatste tijd ook aan het proberen om minder alcohol te drinken. Ik vind mezelf niet echt een alcoholist, dronk eigenlijk voornamelijk met feestjes, borrels, met vrienden. Maar vaak wel erg veel (veel te veel). Als ik eenmaal begin kan ik geen maat houden met alle gevolgen nadien. Beetje hetzelfde als TO denk ik.
Nu heb ik al 2 weken niets op (ook omdat ik deze week ziek ben), maar echt raar om me te bedenken dat het heeeel lang geleden is dat ik zolang niks gedronken heb.
zondag 23 december 2012 om 14:22
Ik ben (lang verhaal) ook 6 weken geleden gestopt met drinken. Ik heb een periode geminderd en toen sloop het er weer in en voor ik het wist was ik weer een keer per week aan het binge drinken.....als ik eenmaal begin dan kan ik niet meer stoppen... daarom weet ik dat minderen bij mij geen optie is. Sterkte allemaal
zondag 23 december 2012 om 17:13
@greetje; ik ga heel 2013 niet drinken, las een stuk over een vrouw die dat had gedaan en dat inspireert me enorm, voordelen zijn:
* niet dat gevoel van 'nooit meer'
* geen onzekerheden van 'wat doe ik met een feestje' en 'wat in het weekend'
* het geeft me rust, ik kan na een jaar op m'n gemak kijken wat ik de rest van m'n leven wil met alcohol
Heb er echt zin in, weet ook dat het op bepaalde momenten verschrikkelijk moeilijk zal zijn, er zullen momenten zijn (had ik ook tijdens m'n zwangerschap) dat ik met m'n hoofd tegen de muur zal willen bonken uit frustratie. Maar ik geloof dat het me zal lukken. Heb ook al wat familie en vrienden ingelicht.
Mocht iemand serieus met me mee willen doen hoor ik het graag!
@ts; kom je dan iig 1 januari hier terug??
* niet dat gevoel van 'nooit meer'
* geen onzekerheden van 'wat doe ik met een feestje' en 'wat in het weekend'
* het geeft me rust, ik kan na een jaar op m'n gemak kijken wat ik de rest van m'n leven wil met alcohol
Heb er echt zin in, weet ook dat het op bepaalde momenten verschrikkelijk moeilijk zal zijn, er zullen momenten zijn (had ik ook tijdens m'n zwangerschap) dat ik met m'n hoofd tegen de muur zal willen bonken uit frustratie. Maar ik geloof dat het me zal lukken. Heb ook al wat familie en vrienden ingelicht.
Mocht iemand serieus met me mee willen doen hoor ik het graag!
@ts; kom je dan iig 1 januari hier terug??