Lijf & Lijn
alle pijlers
Waar is de balans? Vreetbuien te lijf!
maandag 28 november 2011 om 13:13
Ik ben vorig jaar best veel afgevallen (ruim 25 kilo) en bereikte na járen eindelijk weer een gewicht van rond de 65 kilo. Het afvallen kende wel wat ups en downs, maar viel alles bij elkaar eigenlijk nog wel mee. Maar dan...
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
zondag 11 december 2011 om 10:14
@Ernie75: en is het na het kleine pepernotenincident gelukt weer in je gewone gareel te komen?
@Gobsmack: wat voor een sport doe je eigenlijk?
@de-anderen-van-wie-ik-naam-even-vergeten-ben: hoe is het met jullie?
Hier is het gisteren goed gegaan. Normaal lekker gegeten en daarna wat biertjes in de kroeg. Toch blijf ik het "raar" vinden dat dit sommige dagen/weken veel makkelijker lijkt te gaan dan andere dagen. Ik heb de indruk dat er - los van de menstruatiecyclus - andere hormonen / neurotransmitters / whatever meespelen, die je veel gevoeliger maken op sommige momenten voor (het denken aan) een eetbui. Geen excuus hoor, meer een observatie.
@Gobsmack: wat voor een sport doe je eigenlijk?
@de-anderen-van-wie-ik-naam-even-vergeten-ben: hoe is het met jullie?
Hier is het gisteren goed gegaan. Normaal lekker gegeten en daarna wat biertjes in de kroeg. Toch blijf ik het "raar" vinden dat dit sommige dagen/weken veel makkelijker lijkt te gaan dan andere dagen. Ik heb de indruk dat er - los van de menstruatiecyclus - andere hormonen / neurotransmitters / whatever meespelen, die je veel gevoeliger maken op sommige momenten voor (het denken aan) een eetbui. Geen excuus hoor, meer een observatie.
zondag 11 december 2011 om 17:57
Even een korte post. Ik ben momenteel even helemaal niet trots op mezelf. Het pepernoten-incident was het begin van een heel fout (lees: teveel gesnaaid, gebikt en gevreten ) weekend.
hoop dat deze (korte) biecht me nu weer op het goede pad brengt.
Wanneer ik me hier niet laat zien (had het echt te druk) heb ik geen stok achter de deur om me te gedragen, verdulleme.
Ik beloof plechtig me hier vanavond laat (heb nog een afspraak vanavond) nog even te melden.
Jullie zijn goed bezig, knap hoor! Nu ik weer...
hoop dat deze (korte) biecht me nu weer op het goede pad brengt.
Wanneer ik me hier niet laat zien (had het echt te druk) heb ik geen stok achter de deur om me te gedragen, verdulleme.
Ik beloof plechtig me hier vanavond laat (heb nog een afspraak vanavond) nog even te melden.
Jullie zijn goed bezig, knap hoor! Nu ik weer...
zondag 11 december 2011 om 21:34
Ernie, balen, balen! Als je hebt bedacht dat je het niet meer wilt, en het gaat een tijdje gewoon goed, dan kun je je haast niet meer voorstellen dat je er weer gaat instinken met een eetbui, he? Dat heb ik tenminste wel een paar keer gehad...
Ik ga samen met je proberen me hier iedere avond even te melden, zodat ik over de dag kan denken: ik wil geen eetbuien posten hier!
Met mij gaat het nog steeds lekker. Maar ik voel me sinds vrijdag ook anders tov eten, dus het gaat eigenlijk makkelijk. Heb vanmiddag heel lang stuk gemountainbiked, en ben nu een heerlijke macademia-whitechocolat-chip cookie van de AH aan het eten. Hij ligt nog half op het bordje - best knap van mezelf!
Dat is een ander leerpunt voor 2012, het weerstaan van eten in de buurt / halflege zakjes
Gobsmack, zat even het hele topic weer een beetje terug te lezen: mag ik eens vragen hoe die binge-buien van jou er in het verleden uitzagen?
Ik ga samen met je proberen me hier iedere avond even te melden, zodat ik over de dag kan denken: ik wil geen eetbuien posten hier!
Met mij gaat het nog steeds lekker. Maar ik voel me sinds vrijdag ook anders tov eten, dus het gaat eigenlijk makkelijk. Heb vanmiddag heel lang stuk gemountainbiked, en ben nu een heerlijke macademia-whitechocolat-chip cookie van de AH aan het eten. Hij ligt nog half op het bordje - best knap van mezelf!
Dat is een ander leerpunt voor 2012, het weerstaan van eten in de buurt / halflege zakjes
Gobsmack, zat even het hele topic weer een beetje terug te lezen: mag ik eens vragen hoe die binge-buien van jou er in het verleden uitzagen?
zondag 11 december 2011 om 22:59
Grrr... met een druk op de knop was alles wat ik getypt had verdwenen...
In telegramstijl dan maar de hoofdpunten:
- baal van dit weekend
- morgen een nieuwe start
- herkenbaar gobsmack: dingen niet willen/kunnen opschrijven omdat ze dan nóg confronterender zijn
- Hashi: supergoed bezig!!
Volgende keer weer uitgebreider, nu mijn bedje in (vanavond verder geen foute dingen meer gehad, mijn buik zat nog vol van vanmiddag )
In telegramstijl dan maar de hoofdpunten:
- baal van dit weekend
- morgen een nieuwe start
- herkenbaar gobsmack: dingen niet willen/kunnen opschrijven omdat ze dan nóg confronterender zijn
- Hashi: supergoed bezig!!
Volgende keer weer uitgebreider, nu mijn bedje in (vanavond verder geen foute dingen meer gehad, mijn buik zat nog vol van vanmiddag )
zondag 11 december 2011 om 23:18
Ernie, veel succes morgen met jezelf herpakken! Baal je gewoon van jezelf / eetbui, of baal je dan ook van eventuele gewichtsschommelingen? Want één keer een snaaiweekend is toch ook weer niet dramatisch?
Ik sport regelmatig (2-3x per week): mountainbiken; soms hardlopen; soms groepsles in sportschool.
Gobsmack, ik snap uiteraard wel dat je het niet wilt opschrijven. Het is meer (ordinaire) nieuwsgierigheid, omdat ik wat ik in mijn ergste eetbui kan opeten ook idioot veel vind. Vraag me af of dat dan toch nog meevalt vergeleken met "pathologische" binges - dat gevoel heb ik namelijk niet dan (heb wel eens een keertje achteraf berekend 2000-2500kcal gegeten in zo'n bui, al is dat dan wel de ergste geweest denk ik).
Ik start meteen met mijn goede voornemens, hoor. Geen eetbuien wil ik van dat dat blijft lukken, maar ik mag mezelf nu nog ondersteunen door ook niets in huis te halen. In 2012 wil ik gewoon weer gezellig gevulde voorraadkasten kunnen hebben zonder bijbehorende onrust.
Ik sport regelmatig (2-3x per week): mountainbiken; soms hardlopen; soms groepsles in sportschool.
Gobsmack, ik snap uiteraard wel dat je het niet wilt opschrijven. Het is meer (ordinaire) nieuwsgierigheid, omdat ik wat ik in mijn ergste eetbui kan opeten ook idioot veel vind. Vraag me af of dat dan toch nog meevalt vergeleken met "pathologische" binges - dat gevoel heb ik namelijk niet dan (heb wel eens een keertje achteraf berekend 2000-2500kcal gegeten in zo'n bui, al is dat dan wel de ergste geweest denk ik).
Ik start meteen met mijn goede voornemens, hoor. Geen eetbuien wil ik van dat dat blijft lukken, maar ik mag mezelf nu nog ondersteunen door ook niets in huis te halen. In 2012 wil ik gewoon weer gezellig gevulde voorraadkasten kunnen hebben zonder bijbehorende onrust.
maandag 12 december 2011 om 08:30
Hashi; dat is wel een groot doel! En een beetje onmogelijk; je gevoel kan je niet zomaar wijzigen, zonder de onderliggende (saboterende) gedachten aan te pakken. Die onrust zit namelijk in jou en niet in die gevulde kast. Als je erachter komt waarom jij zo onrustig wordt van al dat eten om je heen en er echt mee kan omgaan, dan is het tijd om de kasten weer te vullen.
Maar als er feitelijk niks veranderd, behalve dat we niet meer in 2011 maar in 2012 zitten, dan ben ik bang dat er in je gevoel en gedrag ook niet zomaar iets gaat veranderen. Dan moet je jezelf niet gaan kwellen met gevulde kasten, snaaibuien en teleurstelling.
En stel het ligt toch wel aan die kast; ook niet meer vullen dan!
Maar als er feitelijk niks veranderd, behalve dat we niet meer in 2011 maar in 2012 zitten, dan ben ik bang dat er in je gevoel en gedrag ook niet zomaar iets gaat veranderen. Dan moet je jezelf niet gaan kwellen met gevulde kasten, snaaibuien en teleurstelling.
En stel het ligt toch wel aan die kast; ook niet meer vullen dan!
maandag 12 december 2011 om 10:26
Grmbl. Wéér een heel stuk foetsie, nu door een corrupte muis die ervoor zorgde dat er een aardbeving op mijn scherm plaatsvond...
Poging 2...
Ik baal van de gewichtsschommelingen, maar die hangen natuurlijk volledig samen met mijn eetgedrag (en dus de eetbuien). Ik dacht dat ik dit weekend best lief voor mezelf was, in de zin van een half stukje appelvlaai nemen ipv mezelf niks toe te staan, maar het weerhield me er niet van om zaterdag 's avonds ook nog een heel zakje Japanse mix te eten (niet gedachteloos, echt wel van kunnen genieten) en daarna gistermiddag ook nog eens in een kleine eetbui te vervallen (pepernoten, nee nog steeds niet op..., schuimpjes, stuk chocolade letter, kerstkransjes en een pakje sultana's)
Ik weet van een kennis dat het échte Binge-eten uitspattingen kent van ruim 10.000 kcal per keer, dan valt mijn uitspattinkje echt nog wel mee, maar het gaat om het gevoel dat je erbij hebt.
Hashi let op dat je jezelf haalbare doelen stelt. Ik hoop voor mezelf dat ik de eetbuien tot een minimum zal kunnen beperken en dat ik ná een eetbui weer (sneller dan nu) mijn "normale" eetpatroon op zal kunnen pakken. Ook hoop ik de zaken die zorgen voor eetbuien beter te leren herkennen/erkennen en daar mee aan de slag te kunnen. Misschien dat dan in de verre toekomst ooit nog een eetbui-vrij bestaan voor ernie gloort
Poging 2...
Ik baal van de gewichtsschommelingen, maar die hangen natuurlijk volledig samen met mijn eetgedrag (en dus de eetbuien). Ik dacht dat ik dit weekend best lief voor mezelf was, in de zin van een half stukje appelvlaai nemen ipv mezelf niks toe te staan, maar het weerhield me er niet van om zaterdag 's avonds ook nog een heel zakje Japanse mix te eten (niet gedachteloos, echt wel van kunnen genieten) en daarna gistermiddag ook nog eens in een kleine eetbui te vervallen (pepernoten, nee nog steeds niet op..., schuimpjes, stuk chocolade letter, kerstkransjes en een pakje sultana's)
Ik weet van een kennis dat het échte Binge-eten uitspattingen kent van ruim 10.000 kcal per keer, dan valt mijn uitspattinkje echt nog wel mee, maar het gaat om het gevoel dat je erbij hebt.
Hashi let op dat je jezelf haalbare doelen stelt. Ik hoop voor mezelf dat ik de eetbuien tot een minimum zal kunnen beperken en dat ik ná een eetbui weer (sneller dan nu) mijn "normale" eetpatroon op zal kunnen pakken. Ook hoop ik de zaken die zorgen voor eetbuien beter te leren herkennen/erkennen en daar mee aan de slag te kunnen. Misschien dat dan in de verre toekomst ooit nog een eetbui-vrij bestaan voor ernie gloort
maandag 12 december 2011 om 11:47
Goedemorgen, ik volg dit topic al vanaf het begin en ik dacht dat mijn verhaal misschien wat kan bijdragen. Ik heb zelf jarenlang last gehad van enorme eetbuien. Ik at dan gerust in 1 keer een pak koeken, een zak chips, fles cola, 3 marsen. Soms had ik wel 2 a 3 van die eetbuien op een dag. Dat eetbui voedsel kocht ik dan in de supermarkt en daarnaast at ik dan ook nog dingen die thuis in de koelkast en voorraadkast lagen. Daarnaast had ik ook kleine 'eetbuitjes', uitschieters gedurende maaltijden (mezelf misselijk eten) & feestjes en dagen dat ik gewoon de hele dag door mezelf overat. Uiteindelijk had ik een bmi van ruim 31.
Inmiddels heb ik al jaren een gezond gewicht, een 'normaal' eetpatroon en geen eetbuien.
Er zijn 2 dingen die mij in eerste instantie het meest hebben geholpen. Allereerst me erbij neerleggen dat om hier vanaf te komen, ik het afvallen -voor een onbepaalde periode- los moest laten. Afvallen en het normaliseren van je eetpatroon gaat niet samen. Het kan zijn dat je doordat je normaler gaat eten al wat afvalt, maar zie dat dan maar als 'mooi meegenomen', maar niet als doel of als voorwaarde om geen eetbuien te hebben. Afvallen komt later wel.
Ten tweede heeft het mij ontzettend geholpen mijn eetbuien op te splitsen in hoofdhonger, maaghonger en harthonger. Maaghonger is het gemakkelijkst te bestrijden, want dat los je op door regelmatig en gevarieerd (inclusief 'lekkers') te eten. Hoofdhonger heeft te maken met je denken, de dingen die je denkt -vaak denkfouten- waardoor je gaat eten. Dat kan bijvoorbeeld zijn: Ik heb het verdiend, ik heb een rotdag gehad, vanaf morgen eet ik het niet meer, het moet op, ik ben toch al te zwaar, ik kan geen 'nee' zeggen tegen het eten etc. Iedereen heeft zo zijn eigen dingen die hij/zij op dat moment tegen zichzelf zegt.
Als laatste hartenhonger, dat heeft vaak te maken met het voelen van 'moeilijke' emoties (boosheid, verdriet, angst etc.), die je probeerd te verdoven/weg te maken/hanteren dmv eten. Ook heeft het vaak te maken met onvervulde behoefte (aan bijv. steun, begrip, troost, rust etc.).
Het onderverdelen heeft bij mij geholpen, omdat elke soort honger wat mij betreft een andere aanpak vraagt. Maaghonger lijkt me vrij duidelijk (goed eten). Maar ook eten een prioriteit maken, altijd wat bij hebben, voor mezelf koken, op tijd eten.
Hoofdhonger is moeilijk, want vaak lijken die denkfouten op dat moment echt waar en op het moment dat je de 'eetbuiroes' zit boeit het je (meestal) niet meer. Het vraagt dus discipline en wilskracht om daarmee aan de slag te gaan.
Daarnaast harthonger, dat is moeilijk. Want wat kon ik me toch moe voelen, of eenzaam en wat wilde ik dan graag eten. Toch is het essentieel geweest, voor het stoppen met de eetbuien, een andere manier leren om ermee om te gaan wanneer deze behoeftes niet vervuld zijn/worden en anders met deze emoties om te gaan. En ook onderzoeken wat ik kan doen, eventueel met hulp van mijn omgeving, dat deze behoefte meer vervuld worden.
Bij deze mijn input, ik ga nog even bijlezen.
Groetjes, Sterrenmix
Inmiddels heb ik al jaren een gezond gewicht, een 'normaal' eetpatroon en geen eetbuien.
Er zijn 2 dingen die mij in eerste instantie het meest hebben geholpen. Allereerst me erbij neerleggen dat om hier vanaf te komen, ik het afvallen -voor een onbepaalde periode- los moest laten. Afvallen en het normaliseren van je eetpatroon gaat niet samen. Het kan zijn dat je doordat je normaler gaat eten al wat afvalt, maar zie dat dan maar als 'mooi meegenomen', maar niet als doel of als voorwaarde om geen eetbuien te hebben. Afvallen komt later wel.
Ten tweede heeft het mij ontzettend geholpen mijn eetbuien op te splitsen in hoofdhonger, maaghonger en harthonger. Maaghonger is het gemakkelijkst te bestrijden, want dat los je op door regelmatig en gevarieerd (inclusief 'lekkers') te eten. Hoofdhonger heeft te maken met je denken, de dingen die je denkt -vaak denkfouten- waardoor je gaat eten. Dat kan bijvoorbeeld zijn: Ik heb het verdiend, ik heb een rotdag gehad, vanaf morgen eet ik het niet meer, het moet op, ik ben toch al te zwaar, ik kan geen 'nee' zeggen tegen het eten etc. Iedereen heeft zo zijn eigen dingen die hij/zij op dat moment tegen zichzelf zegt.
Als laatste hartenhonger, dat heeft vaak te maken met het voelen van 'moeilijke' emoties (boosheid, verdriet, angst etc.), die je probeerd te verdoven/weg te maken/hanteren dmv eten. Ook heeft het vaak te maken met onvervulde behoefte (aan bijv. steun, begrip, troost, rust etc.).
Het onderverdelen heeft bij mij geholpen, omdat elke soort honger wat mij betreft een andere aanpak vraagt. Maaghonger lijkt me vrij duidelijk (goed eten). Maar ook eten een prioriteit maken, altijd wat bij hebben, voor mezelf koken, op tijd eten.
Hoofdhonger is moeilijk, want vaak lijken die denkfouten op dat moment echt waar en op het moment dat je de 'eetbuiroes' zit boeit het je (meestal) niet meer. Het vraagt dus discipline en wilskracht om daarmee aan de slag te gaan.
Daarnaast harthonger, dat is moeilijk. Want wat kon ik me toch moe voelen, of eenzaam en wat wilde ik dan graag eten. Toch is het essentieel geweest, voor het stoppen met de eetbuien, een andere manier leren om ermee om te gaan wanneer deze behoeftes niet vervuld zijn/worden en anders met deze emoties om te gaan. En ook onderzoeken wat ik kan doen, eventueel met hulp van mijn omgeving, dat deze behoefte meer vervuld worden.
Bij deze mijn input, ik ga nog even bijlezen.
Groetjes, Sterrenmix
maandag 12 december 2011 om 11:54
quote:Ernie75 schreef op 12 december 2011 @ 10:26:
Ik dacht dat ik dit weekend best lief voor mezelf was, in de zin van een half stukje appelvlaai nemen ipv mezelf niks toe te staan, maar het weerhield me er niet van om zaterdag 's avonds ook nog een heel zakje Japanse mix te eten (niet gedachteloos, echt wel van kunnen genieten) en daarna gistermiddag ook nog eens in een kleine eetbui te vervallen (pepernoten, nee nog steeds niet op..., schuimpjes, stuk chocolade letter, kerstkransjes en een pakje sultana's)
Maar waarom heb je dit dan ook in huis? Dat is geen normaal 'eten' (want voedsel is het niet, het voedt niet). Ik heb dat soort shit niet in huis, taart, japanse mix, pepernoten, schuimpjes, kerstkransjes?
Je kan lief zijn voor jezelf, niet door jezelf appeltaart 'toe te staan', maar door je lijf te voeden met goed en gezond voedsel. Dat werkt fysiek en geestelijk door, en daardoor zal je steeds minder zin hebben in die rommel, zowel geestelijk als fysiek!
Ik dacht dat ik dit weekend best lief voor mezelf was, in de zin van een half stukje appelvlaai nemen ipv mezelf niks toe te staan, maar het weerhield me er niet van om zaterdag 's avonds ook nog een heel zakje Japanse mix te eten (niet gedachteloos, echt wel van kunnen genieten) en daarna gistermiddag ook nog eens in een kleine eetbui te vervallen (pepernoten, nee nog steeds niet op..., schuimpjes, stuk chocolade letter, kerstkransjes en een pakje sultana's)
Maar waarom heb je dit dan ook in huis? Dat is geen normaal 'eten' (want voedsel is het niet, het voedt niet). Ik heb dat soort shit niet in huis, taart, japanse mix, pepernoten, schuimpjes, kerstkransjes?
Je kan lief zijn voor jezelf, niet door jezelf appeltaart 'toe te staan', maar door je lijf te voeden met goed en gezond voedsel. Dat werkt fysiek en geestelijk door, en daardoor zal je steeds minder zin hebben in die rommel, zowel geestelijk als fysiek!
maandag 12 december 2011 om 16:48
Tja Septembergirl, er was visite in huis en die bracht een appelvlaai mee en ja, we hebben ook andere dingen in huis. We hebben nl ook kinderen en hoewel ik die zeker niet volprop met allerlei "shit" hebben we dus wel eea in huis. Ik weet dat sommige dingen echt als trigger werken en die probeer ik dan ook zo min mogelijk in huis te halen.
Trouwens, als ik behoefte heb aan eten dan maakt het echt niet uit wat ik in huis heb, alles gaat er in. Ik probeer vandaag redelijk verstandige keuzes te maken qua eetbui, maar het lukt me niet om het om te keren. Extra boterham, schaaltje yoghurt, rijstewafel het gaat maar door...
Ik denk dat ik vooral een hoofdhonger-eter ben. Nu speelt vooral het december-drukte-syndroom. Op school vallen we van het een in het ander en alles brengt extra werk en planning met zich mee, mijn hoofd zit vol en als een soort van tegenreactie liggen de eetbuien op de loer.Dankjewel trouwens, Sterrenmix voor je uitgebreide uitleg. Ik had dit al eens eerder ergens gelezen, maar die info was ook weer wat weggezakt. Denk inderdaad dat het wel goed is om de verschillende soorten honger te leren herkennen, zodat je ook weet wat je moet doen. Vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas...
Trouwens, als ik behoefte heb aan eten dan maakt het echt niet uit wat ik in huis heb, alles gaat er in. Ik probeer vandaag redelijk verstandige keuzes te maken qua eetbui, maar het lukt me niet om het om te keren. Extra boterham, schaaltje yoghurt, rijstewafel het gaat maar door...
Ik denk dat ik vooral een hoofdhonger-eter ben. Nu speelt vooral het december-drukte-syndroom. Op school vallen we van het een in het ander en alles brengt extra werk en planning met zich mee, mijn hoofd zit vol en als een soort van tegenreactie liggen de eetbuien op de loer.Dankjewel trouwens, Sterrenmix voor je uitgebreide uitleg. Ik had dit al eens eerder ergens gelezen, maar die info was ook weer wat weggezakt. Denk inderdaad dat het wel goed is om de verschillende soorten honger te leren herkennen, zodat je ook weet wat je moet doen. Vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas...
maandag 12 december 2011 om 23:41
Ernie, wat jij nu hebt, dat had ik vorige week: geen echte eetbuien, maar de hele tijd nét teveel eten. En dan iedere dag met een schone lei beginnen, maar dan toch net teveel en te vaak eten. Ik kan je niet echt zeggen hoe de knop omging, die ging gewoon ineens om (al voelde het woensdag of dat noooit meer ging gebeuren).
Gobsmack, ik snap dat je sommige dingen te "eigen" vindt om op een forum te zetten, los van of iemand je zou herkennen. Mijn eetbuien zijn dan inderdaad wel mild, en natuurlijk gaat het om je eigen gevoel erbij.
Denk wel dat het troostend / verlichtend voor mensen kan zijn dat iemand die het nu goed doet & er evenwichtig en écht introspectief over praat, het dus óók moeilijk kan hebben (gehad). Voor mij geldt dat in ieder geval wel.
Jullie hebben gelijk dat ik haalbare doelen moet stellen. Vind ik moeilijk, want heb toch de waan dat het ook cold turkey zou moeten kunnen lukken hierin te veranderen. Fijn dat jullie mij hiermee confronteren, want eigenlijk is dat een behoorlijk bord voor mijn kop, want is dat niet wat ik na iedere eetbui denk, dit is niet leuk, dus dit niet meer?
Haalbare doelen:
- 1x per dag eten een stukje bij mezelf wegzetten, en mij eerst op iets anders moet concentreren alvorens verder te eten.
- Bij een voorkomende eet-aanval het bij 1 voedingsmiddel houden. Dan is het meer een lekker snaaimoment dan een eetbui.
- En dus: pas op 1 januari op de weegschaal, waardoor geen focus op gewichtsschommelingen.
Terwijl ik dit typ zet ik een schaaltje kwark een stuk bij mezelf vandaag, zodat ik het zo verder kan eten
dus dat gaat alvast goed
Gobsmack, ik snap dat je sommige dingen te "eigen" vindt om op een forum te zetten, los van of iemand je zou herkennen. Mijn eetbuien zijn dan inderdaad wel mild, en natuurlijk gaat het om je eigen gevoel erbij.
Denk wel dat het troostend / verlichtend voor mensen kan zijn dat iemand die het nu goed doet & er evenwichtig en écht introspectief over praat, het dus óók moeilijk kan hebben (gehad). Voor mij geldt dat in ieder geval wel.
Jullie hebben gelijk dat ik haalbare doelen moet stellen. Vind ik moeilijk, want heb toch de waan dat het ook cold turkey zou moeten kunnen lukken hierin te veranderen. Fijn dat jullie mij hiermee confronteren, want eigenlijk is dat een behoorlijk bord voor mijn kop, want is dat niet wat ik na iedere eetbui denk, dit is niet leuk, dus dit niet meer?
Haalbare doelen:
- 1x per dag eten een stukje bij mezelf wegzetten, en mij eerst op iets anders moet concentreren alvorens verder te eten.
- Bij een voorkomende eet-aanval het bij 1 voedingsmiddel houden. Dan is het meer een lekker snaaimoment dan een eetbui.
- En dus: pas op 1 januari op de weegschaal, waardoor geen focus op gewichtsschommelingen.
Terwijl ik dit typ zet ik een schaaltje kwark een stuk bij mezelf vandaag, zodat ik het zo verder kan eten
dus dat gaat alvast goed
dinsdag 13 december 2011 om 02:27
quote:Ernie75 schreef op 12 december 2011 @ 16:48:
Ik denk dat ik vooral een hoofdhonger-eter ben. Nu speelt vooral het december-drukte-syndroom. Op school vallen we van het een in het ander en alles brengt extra werk en planning met zich mee, mijn hoofd zit vol en als een soort van tegenreactie liggen de eetbuien op de loer.Dankjewel trouwens, Sterrenmix voor je uitgebreide uitleg. Ik had dit al eens eerder ergens gelezen, maar die info was ook weer wat weggezakt. Denk inderdaad dat het wel goed is om de verschillende soorten honger te leren herkennen, zodat je ook weet wat je moet doen. Vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas...Graag gedaan!
Ernie, wat ik me afvraag wanneer ik dit lees, wat bedoel je met tegenreactie? Je zegt dat je hoofd vol is, maar wat is de functie van die eetbui, wat geeft het je / lost het op? Geeft het je niet juist een rotgevoel en meer stress ed?
Ook is 'vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas' een denkfout. Ik weet hoe moeilijk het is, maar je laat je gevoel van je verstand winnen, dat is niet iets wat vanzelf gaat. Aangezien ik zelf geloof dat de meeste gevoelens voortkomen uit een gedachte, denk dat je op dat moment toch iets tegen jezelf zegt waarmee je jezelf 'toestemming' geeft om te eten.
Ik denk dat ik vooral een hoofdhonger-eter ben. Nu speelt vooral het december-drukte-syndroom. Op school vallen we van het een in het ander en alles brengt extra werk en planning met zich mee, mijn hoofd zit vol en als een soort van tegenreactie liggen de eetbuien op de loer.Dankjewel trouwens, Sterrenmix voor je uitgebreide uitleg. Ik had dit al eens eerder ergens gelezen, maar die info was ook weer wat weggezakt. Denk inderdaad dat het wel goed is om de verschillende soorten honger te leren herkennen, zodat je ook weet wat je moet doen. Vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas...Graag gedaan!
Ernie, wat ik me afvraag wanneer ik dit lees, wat bedoel je met tegenreactie? Je zegt dat je hoofd vol is, maar wat is de functie van die eetbui, wat geeft het je / lost het op? Geeft het je niet juist een rotgevoel en meer stress ed?
Ook is 'vandaag wint mijn gevoel het van mijn verstand, helaas' een denkfout. Ik weet hoe moeilijk het is, maar je laat je gevoel van je verstand winnen, dat is niet iets wat vanzelf gaat. Aangezien ik zelf geloof dat de meeste gevoelens voortkomen uit een gedachte, denk dat je op dat moment toch iets tegen jezelf zegt waarmee je jezelf 'toestemming' geeft om te eten.
dinsdag 13 december 2011 om 02:35
[quote]hashi schreef op 12 december 2011 @ 23:41:
Jullie hebben gelijk dat ik haalbare doelen moet stellen. Vind ik moeilijk, want heb toch de waan dat het ook cold turkey zou moeten kunnen lukken hierin te veranderen. Fijn dat jullie mij hiermee confronteren, want eigenlijk is dat een behoorlijk bord voor mijn kop, want is dat niet wat ik na iedere eetbui denk, dit is niet leuk, dus dit niet meer?
O, wat is dit herkenbaar. Ik heb mezelf dit toen zo vaak voorgenomen, en al was het al 1000 keren niet gelukt (cold turkey) ik geloofde toch echt dat het dat het de 1001e keer wel ging lukken (of de 1002e, 1003e etc.). Sowieso vooral na een eetbui is dat voornemen snel gemaakt en gemakkelijk gedacht; dan zit je vol, baal je en heb je geen eetdrang. Is een beetje zoals zeggen dat je gaat stoppen met roken, met een peuk in je mond.
Ik ken het cold-turkey gevoel, ik heb dat alsnog gedaan, maar dan cold-turkey een andere invulling gegeven. Mijn doel wat niet cold-turkey te stoppen met eetbuien, maar cold turkey beginnen aan een stappenplan om van mijn eetbuien af te komen. Eigenlijk gewoon een mindtrick, maar die manier van kijken gaf mij wel het 'ik ga ervoor gevoel', zonder dat ik onhaalbare doelen nastreefde en mezelf weer zou teleurstellen.
Jullie hebben gelijk dat ik haalbare doelen moet stellen. Vind ik moeilijk, want heb toch de waan dat het ook cold turkey zou moeten kunnen lukken hierin te veranderen. Fijn dat jullie mij hiermee confronteren, want eigenlijk is dat een behoorlijk bord voor mijn kop, want is dat niet wat ik na iedere eetbui denk, dit is niet leuk, dus dit niet meer?
O, wat is dit herkenbaar. Ik heb mezelf dit toen zo vaak voorgenomen, en al was het al 1000 keren niet gelukt (cold turkey) ik geloofde toch echt dat het dat het de 1001e keer wel ging lukken (of de 1002e, 1003e etc.). Sowieso vooral na een eetbui is dat voornemen snel gemaakt en gemakkelijk gedacht; dan zit je vol, baal je en heb je geen eetdrang. Is een beetje zoals zeggen dat je gaat stoppen met roken, met een peuk in je mond.
Ik ken het cold-turkey gevoel, ik heb dat alsnog gedaan, maar dan cold-turkey een andere invulling gegeven. Mijn doel wat niet cold-turkey te stoppen met eetbuien, maar cold turkey beginnen aan een stappenplan om van mijn eetbuien af te komen. Eigenlijk gewoon een mindtrick, maar die manier van kijken gaf mij wel het 'ik ga ervoor gevoel', zonder dat ik onhaalbare doelen nastreefde en mezelf weer zou teleurstellen.
dinsdag 13 december 2011 om 06:53
Hier nog een berichtje van mij, na wat meer gelezen te hebben en herkenning te hebben opgedaan. Ik schreef enthousiast over "vrij eten" in 'n eerdere post. Dit omdat ik geloofde dat dit een weg naar een leefbaardere situatie / oplossing is. Het is echter zeker niet zo dat ik er nu ben en kan me daarin goed voor de gek houden als ik me lekker voel. Maar de drang om teveel te sporten is sterk aanwezig. Nu zeg ik altijd zo mooi tegen mezelf dat ik "niet compenseer" met sporten omdat ik altijd al zoveel train en mijn lichaam dat gewend is. Maar ben ook niet altijd in staat om naar pijntjes / signalen te luisteren die het lichaam aangeeft en beweeg er dan gewoon doorheen. Not good Ook is het niet zo dat als je veel sport je veel kunt eten en dun blijft, want het lijf went aan die stofwisseling. Juist als je stopt of geblesseerd bent moet je opletten dat er niet heel snel veel aankomt. En ja.... gister had ik ook een eetbui Ben er dus nog niet vrij van. Hoop dit topic iedereen steun biedt, want het is zo hardnekkig....
dinsdag 13 december 2011 om 19:21
@ Run, ik heb een half jaar geleden veel teveel gesport, het was obsessief. Ik sport nu niet eens zo heel veel minder, maar ben nu fysiek weer fit (en ik lieg er niet meer over, sport is niet meer het allerbelangrijkst). Toen was ik eigenlijk uitgeput maar wilde dat niet toegeven. Pas goed op jezelf! Bij mij heeft mijn herstel langer geduurd doordat ik mijn lichaam overvraagd heb. Als je lijf fit is, is het ook makkelijk om gezond te eten doordat je naar je lichaam kan luisteren. Veel sporten gecombineerd met eetbuien helpt niet om uit die modus te komen.
dinsdag 13 december 2011 om 20:39
Meld me even kort, ben te moe om uitgebreid te reageren, vanochtend gestart met migraine en dat put me dan vaak uit, zo ook nu.
Ondanks migraine wel behoefte aan snaaien. Heb er niet te zeer aan toegegeven, maar het lukte me ook niet om overal vanaf te blijven.
Ook deze (verkeerde) buien waaien weer over en ik hoop snel weer vol goede moed verder te gaan waar ik gebleven was.
Ondanks migraine wel behoefte aan snaaien. Heb er niet te zeer aan toegegeven, maar het lukte me ook niet om overal vanaf te blijven.
Ook deze (verkeerde) buien waaien weer over en ik hoop snel weer vol goede moed verder te gaan waar ik gebleven was.
dinsdag 13 december 2011 om 23:18
Houd jullie taai, vrouwen! Van mij hoeven jullie je niet te excuseren als je niet dagelijks op wat anderen schrijven reageren hoor
Gobsmack, ik vind het rot voor je dat je het op het moment moeilijk hebt. Maar als het je lukt om tijdens emdr met alles wat loskomt geen eetbuien te hebben, mag je je wel even jezelf wel even flink schouderkloppen.
Ernie, het klinkt toch alsof je vanaf morgen de echte omslag weer gaat maken, ik VOEL het aan je post
Sterrenmix, mijn motto is cold turkey vanaf nu steeds te denken wat WIL ik eten. Sinds ik dat zinnetje hier in dit topic las gaat het goed. Ik heb zélfs dingen in de voorraadkast liggen waar ik "al" drie dagen prima mee om kan gaan. Dit topic helpt wel!
Gobsmack, ik vind het rot voor je dat je het op het moment moeilijk hebt. Maar als het je lukt om tijdens emdr met alles wat loskomt geen eetbuien te hebben, mag je je wel even jezelf wel even flink schouderkloppen.
Ernie, het klinkt toch alsof je vanaf morgen de echte omslag weer gaat maken, ik VOEL het aan je post
Sterrenmix, mijn motto is cold turkey vanaf nu steeds te denken wat WIL ik eten. Sinds ik dat zinnetje hier in dit topic las gaat het goed. Ik heb zélfs dingen in de voorraadkast liggen waar ik "al" drie dagen prima mee om kan gaan. Dit topic helpt wel!
woensdag 14 december 2011 om 00:05
Dacht na het schrijven van deze laatste post: laat ik nog een beschaafd stukje gevulde speculaas nemen. En toen dacht ik: nee, heb al genoeg gegeten. Hoe zonde om na fijne dag risico te lopen tijdens typisch risico-moment (late avond). Heb dus maar mijn vuilniszak verwisseld en vaatwasser uitgeruimd in het kader van afleidende activiteiten en kopje thee gezet.
woensdag 14 december 2011 om 19:40
Hashi, je bedoelt toch mórgen? Mooi, dan hoef ik me niet schuldig te voelen over het feit dat ik vandaag (bijna) alles heb gegeten wat los en vast zat
Wel een goed gesprek met de psycholoog gehad. Voer om over na te denken (dat voer vulde alleen niet mijn maag ).
Moet echt weer even een knop omzetten.
Maar het komt (echt...vast... toch?) goed.
Wel een goed gesprek met de psycholoog gehad. Voer om over na te denken (dat voer vulde alleen niet mijn maag ).
Moet echt weer even een knop omzetten.
Maar het komt (echt...vast... toch?) goed.
