Lijf & Lijn
alle pijlers
Waar is de balans? Vreetbuien te lijf!
maandag 28 november 2011 om 13:13
Ik ben vorig jaar best veel afgevallen (ruim 25 kilo) en bereikte na járen eindelijk weer een gewicht van rond de 65 kilo. Het afvallen kende wel wat ups en downs, maar viel alles bij elkaar eigenlijk nog wel mee. Maar dan...
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
woensdag 30 november 2011 om 19:46
Ik denk dat het ook niet uitmaakt hoe groot je eetbui is en welk label er aan hangt: wanneer je je niet happy bij voelt en er graag vanaf wilt is dat al genoeg. Ik hoop op dit forum ook voldoende afleiding te kunnen vinden. Ook al krijg je niet meteen een reactie, het feit dat je wéét dat anderen meelezen en meeleven en vooral dat je je frustraties van je af kan schrijven is waarschijnlijk al een enorme duw in de goede richting.
Dacht trouwens dat mijn eetbuien niet onder het kopje "emo-eten" vielen, maar heb nu ontdekt dat ook frustratie-eten een vorm van emo-eten is. Weet trouwens niet zeker of het bij mij echt het wegeten van frustraties is, maar ik (we: psych en ik) denken toch wel die kant op. Het vinden van een oorzaak lijkt me wel van belang om de eetbuien te lijf te kunnen gaan en te leren hoe ik ze kan onderdrukken. Maar nogmaals: ben verder (zeker aan de buitenkant) best happy. Merk de laatste tijd wel steeds vaker dat ik hoe ik me écht voel bij bepaalde gebeurtenissen ook voor mezelf vaak onduidelijk is. Ik kan zaken best goed beredeneren en van verschillende kanten bekijken, maar mijn diepste gevoelens toelaten dat is een heel ander verhaal. Geen idee waar dat vandaan komt trouwens. Normale happy jeugd, geen trauma's...
Dacht trouwens dat mijn eetbuien niet onder het kopje "emo-eten" vielen, maar heb nu ontdekt dat ook frustratie-eten een vorm van emo-eten is. Weet trouwens niet zeker of het bij mij echt het wegeten van frustraties is, maar ik (we: psych en ik) denken toch wel die kant op. Het vinden van een oorzaak lijkt me wel van belang om de eetbuien te lijf te kunnen gaan en te leren hoe ik ze kan onderdrukken. Maar nogmaals: ben verder (zeker aan de buitenkant) best happy. Merk de laatste tijd wel steeds vaker dat ik hoe ik me écht voel bij bepaalde gebeurtenissen ook voor mezelf vaak onduidelijk is. Ik kan zaken best goed beredeneren en van verschillende kanten bekijken, maar mijn diepste gevoelens toelaten dat is een heel ander verhaal. Geen idee waar dat vandaan komt trouwens. Normale happy jeugd, geen trauma's...
donderdag 1 december 2011 om 11:13
quote:Ernie75 schreef op 30 november 2011 @ 19:46:
Het vinden van een oorzaak lijkt me wel van belang om de eetbuien te lijf te kunnen gaan en te leren hoe ik ze kan onderdrukken. Maar nogmaals: ben verder (zeker aan de buitenkant) best happy. Merk de laatste tijd wel steeds vaker dat ik hoe ik me écht voel bij bepaalde gebeurtenissen ook voor mezelf vaak onduidelijk is. Ik kan zaken best goed beredeneren en van verschillende kanten bekijken, maar mijn diepste gevoelens toelaten dat is een heel ander verhaal. Geen idee waar dat vandaan komt trouwens. Normale happy jeugd, geen trauma's...
Heb jij al therapie gehad, anders dan praten en analyseren met de psych? Iets van cognitieve gedragstherapie of RET? Misschien is dat een manier om je gedrag (eetbuien) te leren ombuigen.
Succes
Het vinden van een oorzaak lijkt me wel van belang om de eetbuien te lijf te kunnen gaan en te leren hoe ik ze kan onderdrukken. Maar nogmaals: ben verder (zeker aan de buitenkant) best happy. Merk de laatste tijd wel steeds vaker dat ik hoe ik me écht voel bij bepaalde gebeurtenissen ook voor mezelf vaak onduidelijk is. Ik kan zaken best goed beredeneren en van verschillende kanten bekijken, maar mijn diepste gevoelens toelaten dat is een heel ander verhaal. Geen idee waar dat vandaan komt trouwens. Normale happy jeugd, geen trauma's...
Heb jij al therapie gehad, anders dan praten en analyseren met de psych? Iets van cognitieve gedragstherapie of RET? Misschien is dat een manier om je gedrag (eetbuien) te leren ombuigen.
Succes
donderdag 1 december 2011 om 17:24
Lief dat je zo meedenkt Maja. Ben (iets meer dan) beetje bekend met RET en Cognitieve gedragstherapie. Helaas werkt dat (voor mij) hier niet bij. Tenminste: niet als ik moe ben of gestresst. Ik zit dan al te ver in een bui om dat nog te kunnen (en willen) veranderen.
Heb nu enorme honger, maar manlief en oudste zoon zijn nog op zwemles. Heb nog een appel als tussendoortje te goed, die ga ik zodadlijk dus lekker oppeuzelen.
Vandaag gaat het redelijk ondanks een vreselijk vermoeiende dag tussen stuiterende kleuters. Merk dat ik wel steun heb aan hier mijn verhaal doen. Gobsmack en Hashi, hoe ging het bij jullie vandaag?
Heb nu enorme honger, maar manlief en oudste zoon zijn nog op zwemles. Heb nog een appel als tussendoortje te goed, die ga ik zodadlijk dus lekker oppeuzelen.
Vandaag gaat het redelijk ondanks een vreselijk vermoeiende dag tussen stuiterende kleuters. Merk dat ik wel steun heb aan hier mijn verhaal doen. Gobsmack en Hashi, hoe ging het bij jullie vandaag?
donderdag 1 december 2011 om 21:48
Hallo ernie75 en anderen, ja die vreetbuien zijn heel herkenbaar. Heb ze zelf al meer dan 15 jaar. Eetbuien uit emoties waar ik geen zin in heb, zoals onrust, boosheid oid.
Ook meerdere psychologen bezocht want had vroeger boulimia.
Maar niet meer toegeven aan die drang...missch helpt t idd hier te gaan schrijven bij aandrang...
Heb je wat aan dat boekje " eerste hulp bij eetbuien"? Wie is de schrijver?
Ook meerdere psychologen bezocht want had vroeger boulimia.
Maar niet meer toegeven aan die drang...missch helpt t idd hier te gaan schrijven bij aandrang...
Heb je wat aan dat boekje " eerste hulp bij eetbuien"? Wie is de schrijver?
donderdag 1 december 2011 om 21:59
vrijdag 2 december 2011 om 19:36
Nog geen vreetbuien gehad Wel een beetje teveel gegeten bij een buffet, maar dat vind ik niet erg. Dat vind ik gewoon sociaal lekker eten 
Nu... ben ik speciaal hier gekomen om er vanavond eentje te voorkomen: ik "voel" dat er eentje in de planning zit - en dat ik zelfs de neiging heb deze hier te verzwijgen, maar dat ga ik dus écht niet doen!
Heb een klein bakje Hertog Jan karamelijs gekocht (met 2 bolletjes ipv literbak). Natuurlijk relatief veel duurder, maar nu ik wil afrekenen met de eetbuien moet ik mezelf ook niet in de verleiding brengen. Daarom ook geen pindakaas gekocht. En geen chocoladepepernoten!
OK, ik wil geen eetbui, ik wil geen eetbui, ik wil geen eetbui, ik word er alleen maar náár van!
Nu... ben ik speciaal hier gekomen om er vanavond eentje te voorkomen: ik "voel" dat er eentje in de planning zit - en dat ik zelfs de neiging heb deze hier te verzwijgen, maar dat ga ik dus écht niet doen!
Heb een klein bakje Hertog Jan karamelijs gekocht (met 2 bolletjes ipv literbak). Natuurlijk relatief veel duurder, maar nu ik wil afrekenen met de eetbuien moet ik mezelf ook niet in de verleiding brengen. Daarom ook geen pindakaas gekocht. En geen chocoladepepernoten!
OK, ik wil geen eetbui, ik wil geen eetbui, ik wil geen eetbui, ik word er alleen maar náár van!
vrijdag 2 december 2011 om 19:41
@Ernie75: veel plezier bij het meer en bewuster ervaren wat wat je overal aan beleeft! Dat is sowieso fijn, of het nu wel of niet met je eetgedrag te maken heeft, toch?
Ik denk overigens ook niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak is waarom je een eetbui hebt. Zoals al eerder gezegd zit ik goed in mijn vel en zijn die eetbuien volgens mij gewoon iets vervelends. Herken wel algemene gevoelens van onrust eraan voorafgaand. Of geen zin hebben in wat ik eigenlijk zou moeten doen. Of biologische craving na 1e hele lekkere hap van iets (wil je dat weer herbeleven maar lukt niet meer).
Denk dus dat het 1 van de reacties is op onrust, andere mensen zouden bijv. een sigaret opsteken bij onrust, en die gaan ook per sé graven waaaaaarom ze dat nou doen.
Ik denk overigens ook niet dat er altijd een aanwijsbare oorzaak is waarom je een eetbui hebt. Zoals al eerder gezegd zit ik goed in mijn vel en zijn die eetbuien volgens mij gewoon iets vervelends. Herken wel algemene gevoelens van onrust eraan voorafgaand. Of geen zin hebben in wat ik eigenlijk zou moeten doen. Of biologische craving na 1e hele lekkere hap van iets (wil je dat weer herbeleven maar lukt niet meer).
Denk dus dat het 1 van de reacties is op onrust, andere mensen zouden bijv. een sigaret opsteken bij onrust, en die gaan ook per sé graven waaaaaarom ze dat nou doen.
vrijdag 2 december 2011 om 20:18
@ Hashi; goed van je!
Ik wil ook geen eetbui. Stond een uur geleden in de supermarkt. Had al een flinke reep chocolade in mijn mandje gelegd en was zoekende naar andere zaken. Besloot maar 1 ding te kopen, want eigenlijk was ik een vreetbui aan het plannen.
Vervolgens nog eens nagedacht en besloten dat ik uberhaupt niets wilde kopen, dat het nergens op slaat om te denken dat ik daar vanavond zin in heb! Ik had trek op dat moment, maar ik moest nog avondeten. Met mezelf afgesproken dat als ik vanavond perse iets lekkers zou willen ik dat dan maar moet regelen.
Zojuist heb ik lekker rijst met groente gegeten en ben heel blij dat ik niks slechts in huis heb gehaald. Ik zou het toch maar opeten!
Ik wil ook geen eetbui. Stond een uur geleden in de supermarkt. Had al een flinke reep chocolade in mijn mandje gelegd en was zoekende naar andere zaken. Besloot maar 1 ding te kopen, want eigenlijk was ik een vreetbui aan het plannen.
Vervolgens nog eens nagedacht en besloten dat ik uberhaupt niets wilde kopen, dat het nergens op slaat om te denken dat ik daar vanavond zin in heb! Ik had trek op dat moment, maar ik moest nog avondeten. Met mezelf afgesproken dat als ik vanavond perse iets lekkers zou willen ik dat dan maar moet regelen.
Zojuist heb ik lekker rijst met groente gegeten en ben heel blij dat ik niks slechts in huis heb gehaald. Ik zou het toch maar opeten!
vrijdag 2 december 2011 om 20:46
vrijdag 2 december 2011 om 21:25
quote:Maja82 schreef op 01 december 2011 @ 11:13:
[...]
Heb jij al therapie gehad, anders dan praten en analyseren met de psych? Iets van cognitieve gedragstherapie of RET? Misschien is dat een manier om je gedrag (eetbuien) te leren ombuigen.
Succes
k herken het verhaal van TO wel, ik ben ook 25 kilo afgevallen en heb niet echt vreetbuien maar eet wel om mijn échte gevoelens te verdoezelen/verzachten. Misschien kan een haptonoom helpen? Ik moet iets meer een 'skinny bitch' worden (lees: weten wat mijn grenzen zijn en daar niemand overheen laten gaan).
Ook ik heb verder geen trauma's het is meer het 'lievemeisjesyndroom' waar meer vrouwen last van hebben, denk ik.
Succes!
[...]
Heb jij al therapie gehad, anders dan praten en analyseren met de psych? Iets van cognitieve gedragstherapie of RET? Misschien is dat een manier om je gedrag (eetbuien) te leren ombuigen.
Succes
k herken het verhaal van TO wel, ik ben ook 25 kilo afgevallen en heb niet echt vreetbuien maar eet wel om mijn échte gevoelens te verdoezelen/verzachten. Misschien kan een haptonoom helpen? Ik moet iets meer een 'skinny bitch' worden (lees: weten wat mijn grenzen zijn en daar niemand overheen laten gaan).
Ook ik heb verder geen trauma's het is meer het 'lievemeisjesyndroom' waar meer vrouwen last van hebben, denk ik.
Succes!
vrijdag 2 december 2011 om 21:31
@ Ice. Jammer dat het vandaag niet gelukt is, morgen weer een nieuwe dag!! Het hoeft niet elke keer hetzelfde te gaan als jij dat niet wil.
Wat voor mij het belangrijkst is op zo'n supermarkt moment is bedenken wat ik wel wil. En dan denk ik aan mijn lange termijndoel en wat dat voor nu betekent. Als ik vandaag kies voor teveel eten blijf ik op hetzelfde niveau of zet ik zelfs mezelf een stap terug. Morgen heb ik bezoek, dus weet ik dat ik geen eetbui ga hebben. En voila, dan is het alweer zondag en heb ik vrijdag en zaterdag alweer overleefd zonder eetbui.
Wat voor mij het belangrijkst is op zo'n supermarkt moment is bedenken wat ik wel wil. En dan denk ik aan mijn lange termijndoel en wat dat voor nu betekent. Als ik vandaag kies voor teveel eten blijf ik op hetzelfde niveau of zet ik zelfs mezelf een stap terug. Morgen heb ik bezoek, dus weet ik dat ik geen eetbui ga hebben. En voila, dan is het alweer zondag en heb ik vrijdag en zaterdag alweer overleefd zonder eetbui.
vrijdag 2 december 2011 om 22:10
@ gobsmack, bedankt voor je lieve reactie, ja dat is n goede, aan lange termijn doel denken en dan bedenken wat je dan nu moet doen of laten, soms lukt het mij wel ook om er dan niet aan toe te geven...
Waar ik van baal is dat ik weet wat mijn lange termijn doelen zijn, dat die meer bevrediging geven etc, en waarom kies ik dan toch zo vaak voor die korte termijn kick van n snoepbui, terwijl ik rationeel zo goed weet dat ik ga snoepen om gevoelens weg te eten... En ik ook weet dat ik me naderhand alleen maar slechter voel, ik zeg 100 keer per dag tegen mezelf dat ik die vreetbuien niet meer wil en waarom doe ik het dan toch?
Ik baal gewoon enorm van mezelf dat ik het niet onder controle heb.
Dus gobsmack ben benieuwd naar hoe jij dat doet denkend aan lange termijndoelen etc, nog andere tips??
Waar ik van baal is dat ik weet wat mijn lange termijn doelen zijn, dat die meer bevrediging geven etc, en waarom kies ik dan toch zo vaak voor die korte termijn kick van n snoepbui, terwijl ik rationeel zo goed weet dat ik ga snoepen om gevoelens weg te eten... En ik ook weet dat ik me naderhand alleen maar slechter voel, ik zeg 100 keer per dag tegen mezelf dat ik die vreetbuien niet meer wil en waarom doe ik het dan toch?
Ik baal gewoon enorm van mezelf dat ik het niet onder controle heb.
Dus gobsmack ben benieuwd naar hoe jij dat doet denkend aan lange termijndoelen etc, nog andere tips??
vrijdag 2 december 2011 om 22:14
Hoiii,
Het is zeker vervelend om ineens die vreetbuien te hebben. Ik denk dat t te maken heb met dat je je streefgewicht heb bereikt en dan ga je weer normaal eten, wat weer leidt tot vreetbuien.
Ik heb daar nu ook last van en net als wat maja82 zegt:
Schrijf het op! heb ik ook gedaan, de 30 dgn uitdaging en het had geholpen.
Ik heb niet echt overgewicht, maar ik zou wel 5 kilo willen afvallen.
Maar het is echt moeilijk ja en wat ik je kan adviseren, dans thuis als je van dansen houdt En beweeg je heupen, drink veel water.
Op een gegeven moment wen je dr aan, maar stop er niet mee! anders komen je kilo's harder terug( heb ik gemerkt)
Succes!
Het is zeker vervelend om ineens die vreetbuien te hebben. Ik denk dat t te maken heb met dat je je streefgewicht heb bereikt en dan ga je weer normaal eten, wat weer leidt tot vreetbuien.
Ik heb daar nu ook last van en net als wat maja82 zegt:
Schrijf het op! heb ik ook gedaan, de 30 dgn uitdaging en het had geholpen.
Ik heb niet echt overgewicht, maar ik zou wel 5 kilo willen afvallen.
Maar het is echt moeilijk ja en wat ik je kan adviseren, dans thuis als je van dansen houdt En beweeg je heupen, drink veel water.
Op een gegeven moment wen je dr aan, maar stop er niet mee! anders komen je kilo's harder terug( heb ik gemerkt)
Succes!
vrijdag 2 december 2011 om 22:18
Ik kom me hier, weliswaar met enige tegenzin, ook melden. Want ik herken me zó in jullie posts. Ik heb een tijdje meegeschreven in het eetlijstjestopic maar volgens mij hoor ik hier beter thuis.
Ongeveer een jaar geleden begon voor mij de strijd tegen de eetbuien. Sommige periodes gaat het goed, soms heb ik er elke dag wel één. Mijn gewicht schommelt intussen tussen de 55-60 kg, zeker niet te zwaar maar dat komt ook omdat ik de dag na een eetbui probeer niet meer dan 1400kcal te eten. Momenteel zit ik op ongeveer 2 eetbuien per week. Meestal chips/chocola/koekjes maar als ik dat niet in huis heb net zo snel muesli of plakjes kaas (de pindakaas en chocopasta heb ik gelukkig af kunnen zweren). Niets in huis halen werkt bij mij maar ik heb helaas ook geen tijd om elke dag boodschappen te doen. Gisterenavond had ik voor het Sinterklaasweekend boodschappen gedaan (chips, speculaas) en die heb ik vanavond dus opgegeten
Mijn eetbuien zijn emotiegerelateerd, worden frequenter naarmate ik het moeilijker heb (helaas is mijn achterliggende 'probleem' niet echt met praten o.i.d. op te lossen, dus heb ik weinig aan dat inzicht). Ik beeld me wel eens in dat er een soort van pac-man mannetje in mijn lichaam huist, dat zijn weg door mijn lijf heeft gegeten en dat nu schreeuwt om meer, om gevoerd te worden, om door te kunnen eten tot er niets meer is om kapot te maken.Ik doe de hele dag mijn best om hem in bedwang te houden maar te vaak verlies ik die strijd en dan voelt het alsof ik faal. Zo eenzaam.
Ik hoop hier bij jullie herkenning maar ook tips te vinden. Ik lees dat een aantal van jullie al goed bezig zijn, respect!
Ongeveer een jaar geleden begon voor mij de strijd tegen de eetbuien. Sommige periodes gaat het goed, soms heb ik er elke dag wel één. Mijn gewicht schommelt intussen tussen de 55-60 kg, zeker niet te zwaar maar dat komt ook omdat ik de dag na een eetbui probeer niet meer dan 1400kcal te eten. Momenteel zit ik op ongeveer 2 eetbuien per week. Meestal chips/chocola/koekjes maar als ik dat niet in huis heb net zo snel muesli of plakjes kaas (de pindakaas en chocopasta heb ik gelukkig af kunnen zweren). Niets in huis halen werkt bij mij maar ik heb helaas ook geen tijd om elke dag boodschappen te doen. Gisterenavond had ik voor het Sinterklaasweekend boodschappen gedaan (chips, speculaas) en die heb ik vanavond dus opgegeten
Mijn eetbuien zijn emotiegerelateerd, worden frequenter naarmate ik het moeilijker heb (helaas is mijn achterliggende 'probleem' niet echt met praten o.i.d. op te lossen, dus heb ik weinig aan dat inzicht). Ik beeld me wel eens in dat er een soort van pac-man mannetje in mijn lichaam huist, dat zijn weg door mijn lijf heeft gegeten en dat nu schreeuwt om meer, om gevoerd te worden, om door te kunnen eten tot er niets meer is om kapot te maken.Ik doe de hele dag mijn best om hem in bedwang te houden maar te vaak verlies ik die strijd en dan voelt het alsof ik faal. Zo eenzaam.
Ik hoop hier bij jullie herkenning maar ook tips te vinden. Ik lees dat een aantal van jullie al goed bezig zijn, respect!
zaterdag 3 december 2011 om 00:42
@Sasha27 snap dat je je dan eenzaam voelt, naar gevoel denk ik. Maar jammer dat zoveel vrouwen denken in de trant van "het goed doen" en "falen". Je leeft gewoon je leven, daarin gebeurt vanalles, bezie het door een zachte bril voor jezelf!
Terwijl ik dit allemaal zo verstandig schrijf heb ik wel een zak pindachips in de keuken liggen die ik moeilijk kan weerstaan. Maar ik denk nu héél hard: als ik die leegeet, hou ik daarna nog precies dezelfde eetzin, maar voel ik me niet beter. En eigenlijk voel ik me nu gewoon goed, dus waarom zou ik dat doen? Ik ga dus nu naar bed met een tijdschrift!
Terwijl ik dit allemaal zo verstandig schrijf heb ik wel een zak pindachips in de keuken liggen die ik moeilijk kan weerstaan. Maar ik denk nu héél hard: als ik die leegeet, hou ik daarna nog precies dezelfde eetzin, maar voel ik me niet beter. En eigenlijk voel ik me nu gewoon goed, dus waarom zou ik dat doen? Ik ga dus nu naar bed met een tijdschrift!
zaterdag 3 december 2011 om 12:23
Naar bed gaan als remedie, herkenbaar! Heel suf en mutserig, maar het werkt wel: eenmaal onder de warme dekens heb ik echt geen zin meer om er nog uit te komen
Gisteravond had ik al kort even een stukje bijgelezen, maar sinds een dag of 2 is een flinke verkoudheid de kop op aan het steken en die zorgde ervoor dat ik gisteravond al om 21u naar mijn bed vertrok. Helaas ook vannacht beroerd geslapen, maar goed: komt allemaal wel weer goed. Ernieman is met de mannetjes boodschappen aan het doen, dus even rust en tijd voor mezelf (m'n snotterige, zagende, piepende zelf )
Wat super dat er nog meer mensen zich gemeld hebben. Ziejewel: wist wel dat dit onderwerp herkenbaar moest zijn. Ook al zitten er hier en daar wel verschillen in onderliggende oorzaken, denk dat dat niet uitmaakt: je verhaal en frustraties van je af schrijven en hiermee afleiding zoeken (en vinden) voor je eetbui, top!
Het boek "Eerste hulp bij eetbuien" krijg ik vanavond bij pakjesavond (meteen een motivatie om van de pepernoten af te blijven), schrijfster (joanna nog wat?) heb ik even niet paraat. Via internet besteld: op basis vd titel kom je vanzelf bij het juiste boek.
Sasha: knap dat je de na een eetbui meteen de knop kunt omzetten om de dag erop weer minder te eten. Wees alleen niet té streng voor jezelf op die compensatiedag, want een te streng regime kan ook weer nieuwe eetbuien oproepen. Is het mogelijk om foute boodschappen (voor een feestje ofzo) bij iemand anders te stallen tot het moment van het feest?
Weet niet wie nou schreef over aangebroken zakken die leeg móeten? Ik snap echt niet hoe (Ernieman bijvoorbeeld) een handje pepernoten kan pakken en dan zonder probleem die zak weer weg kan zetten. Nou ja: wegzetten kan ik ook, maar ik pak hem dan ook weer en herhaal dat net zo lang tot ie leeg is.
Gisteren was ik wel trots op mezelf: de kids van mijn klas kregen een mega-zak strooigoed en ik weet gewoon dat ik daar na schooltijd echt niet vanaf kan blijven. Heb de hele zak dus over de kinderen verdeeld (nee, niet alles op laten eten, ook een groot deel in hun broodtrommeltje om mee naar huis te nemen) en het laatste restantje aan de stagiaire meegegeven. 's Avonds voelde ik me zo snotterig en vooral enorm zielig, dat ik van mezelf een paar schuimpjes en pepernoten mocht (we waren een tasje met lekkers voor vanavond ah vullen). Een beschaafde hoeveelheid en daarna ben ik mijn bedje ingedoken (zie je!). Voelde me er ook niet schuldig over.
Zelfs mijn weegschaal was lief vanochtend, maar of het wel klopt in vergelijking met vorige week? Toen ruim 72, nu 69. Eens kijken wat ie volgende week voor me in petto heeft...
Gisteravond had ik al kort even een stukje bijgelezen, maar sinds een dag of 2 is een flinke verkoudheid de kop op aan het steken en die zorgde ervoor dat ik gisteravond al om 21u naar mijn bed vertrok. Helaas ook vannacht beroerd geslapen, maar goed: komt allemaal wel weer goed. Ernieman is met de mannetjes boodschappen aan het doen, dus even rust en tijd voor mezelf (m'n snotterige, zagende, piepende zelf )
Wat super dat er nog meer mensen zich gemeld hebben. Ziejewel: wist wel dat dit onderwerp herkenbaar moest zijn. Ook al zitten er hier en daar wel verschillen in onderliggende oorzaken, denk dat dat niet uitmaakt: je verhaal en frustraties van je af schrijven en hiermee afleiding zoeken (en vinden) voor je eetbui, top!
Het boek "Eerste hulp bij eetbuien" krijg ik vanavond bij pakjesavond (meteen een motivatie om van de pepernoten af te blijven), schrijfster (joanna nog wat?) heb ik even niet paraat. Via internet besteld: op basis vd titel kom je vanzelf bij het juiste boek.
Sasha: knap dat je de na een eetbui meteen de knop kunt omzetten om de dag erop weer minder te eten. Wees alleen niet té streng voor jezelf op die compensatiedag, want een te streng regime kan ook weer nieuwe eetbuien oproepen. Is het mogelijk om foute boodschappen (voor een feestje ofzo) bij iemand anders te stallen tot het moment van het feest?
Weet niet wie nou schreef over aangebroken zakken die leeg móeten? Ik snap echt niet hoe (Ernieman bijvoorbeeld) een handje pepernoten kan pakken en dan zonder probleem die zak weer weg kan zetten. Nou ja: wegzetten kan ik ook, maar ik pak hem dan ook weer en herhaal dat net zo lang tot ie leeg is.
Gisteren was ik wel trots op mezelf: de kids van mijn klas kregen een mega-zak strooigoed en ik weet gewoon dat ik daar na schooltijd echt niet vanaf kan blijven. Heb de hele zak dus over de kinderen verdeeld (nee, niet alles op laten eten, ook een groot deel in hun broodtrommeltje om mee naar huis te nemen) en het laatste restantje aan de stagiaire meegegeven. 's Avonds voelde ik me zo snotterig en vooral enorm zielig, dat ik van mezelf een paar schuimpjes en pepernoten mocht (we waren een tasje met lekkers voor vanavond ah vullen). Een beschaafde hoeveelheid en daarna ben ik mijn bedje ingedoken (zie je!). Voelde me er ook niet schuldig over.
Zelfs mijn weegschaal was lief vanochtend, maar of het wel klopt in vergelijking met vorige week? Toen ruim 72, nu 69. Eens kijken wat ie volgende week voor me in petto heeft...
zaterdag 3 december 2011 om 13:33
*alert; megapost!*
@ Ernie, ik hoop dat je je gauw beter voelt. Wel heel goed van je, dat je het snoep hebt verdeeld.
@ Ice; Ik denk aan mijn lange termijn doel, maar verder bekijk ik het per moment. Een lange termijn doel is te ver weg, en 1 eetbui zal niet veel uitmaken over die aantal maanden gezien. Dus daarna ga ik kleiner denken, en oplossingen voor het moment zelf.
@ Ernie, ik hoop dat je je gauw beter voelt. Wel heel goed van je, dat je het snoep hebt verdeeld.
@ Ice; Ik denk aan mijn lange termijn doel, maar verder bekijk ik het per moment. Een lange termijn doel is te ver weg, en 1 eetbui zal niet veel uitmaken over die aantal maanden gezien. Dus daarna ga ik kleiner denken, en oplossingen voor het moment zelf.
zaterdag 3 december 2011 om 14:41
Ow herkenbaar Gobsmack...
Ook ik creëer bewust momenten (als ik een eetbui niet meer kan/wil onderdrukken) om alleen te zijn. Ernieman is op de hoogte van mijn strijd en heeft al vaker aangegeven dat ik hem op zo'n moment moet bellen, maar dat werkt niet voor mij. Waarschijnlijk ben ik dan al te ver heen en wil ik niet eens meer horen wat hij zegt. Merk dat een stukje typen een minder hoge drempel is en doordat het je ook wat tijd betreft even bezighoudt (ben geen razende typster) ben je meteen een poosje afgeleid. Maar goed, sinds ik hier schrijf nog geen echte eetbui gehad.
Wilde net wel (ernieman weer op pad met de kids) een paar pepernoten gaan pakken. Ook al voel ik geen eetbui opkomen, toch weet ik dat ik beter van die bruine monstertjes af kan blijven. Ik stop nl niet na een paar (en om nu alweer mijn bed in te duiken ...)
Chocoladeletters, ook al zoiets... Vorige week heb ik (een boel) bolletjes marsepein op zitten eten die ik op voorraad had om taart van te maken... Vol kleurstoffen, suikers en vetten, blegh!
Wat vertellen aan anderen betreft: aanrader! Ik ben een enorme flapuit (niet alleen hier dus ) en ben heel erg open over mijn strijd tegen de kilo's en eetbuien. Het helpt enorm wanneer vriendinnen en collega's je niet steeds dingen aanbieden waar je nee tegen moet zeggen en wanneer er al standaard gezonde alternatieven op tafel staan bij een feestje of bezoekje.
Ook ik creëer bewust momenten (als ik een eetbui niet meer kan/wil onderdrukken) om alleen te zijn. Ernieman is op de hoogte van mijn strijd en heeft al vaker aangegeven dat ik hem op zo'n moment moet bellen, maar dat werkt niet voor mij. Waarschijnlijk ben ik dan al te ver heen en wil ik niet eens meer horen wat hij zegt. Merk dat een stukje typen een minder hoge drempel is en doordat het je ook wat tijd betreft even bezighoudt (ben geen razende typster) ben je meteen een poosje afgeleid. Maar goed, sinds ik hier schrijf nog geen echte eetbui gehad.
Wilde net wel (ernieman weer op pad met de kids) een paar pepernoten gaan pakken. Ook al voel ik geen eetbui opkomen, toch weet ik dat ik beter van die bruine monstertjes af kan blijven. Ik stop nl niet na een paar (en om nu alweer mijn bed in te duiken ...)
Chocoladeletters, ook al zoiets... Vorige week heb ik (een boel) bolletjes marsepein op zitten eten die ik op voorraad had om taart van te maken... Vol kleurstoffen, suikers en vetten, blegh!
Wat vertellen aan anderen betreft: aanrader! Ik ben een enorme flapuit (niet alleen hier dus
) en ben heel erg open over mijn strijd tegen de kilo's en eetbuien. Het helpt enorm wanneer vriendinnen en collega's je niet steeds dingen aanbieden waar je nee tegen moet zeggen en wanneer er al standaard gezonde alternatieven op tafel staan bij een feestje of bezoekje.
zaterdag 3 december 2011 om 16:35
Wil hierbij bekennen dat ik na mijn goede voornemens van gisteravond de zak toch nog open gemaakt heb, dat frisse montere "ik ga naar bed met een tijdschrift!" is dus niet gelukt. Ben nl op de bank gaan zitten met een tijdschrift (ws koud op slaapkamer) en toen toch een bakje gepakt. Daarna is de hele zak eraan gegaan. Als ik eerlijk terugkijk was het een mengeling van er echt wel van genieten en laatste beetje gedachteloos leegbikken. En niet een full-blown eetbui, want daarna was het ook af. Maar zoals Ernie al schreef: het gaat niet om de omvang, het gaat om je er niet happy bij voelen.
@gobsmack ik vind het ook heel herkenbaar wat je schrijft, vooral die watmaakthetookuit modus! En ook als je schrijft dat je je dan de dag er op minder goed voelt bij sporten. Ik herken dat ook, heb minder zin te sporten als ik voor mijn gevoel 1 kg erbij geschranst heb, dus dan kom je ook nog in een negatieve spiraal (want niet sporten omdat je je mwah voelt; meer verleiding dan maar wat lekkers te eten)
@Ernie75 ben benieuwd naar wat je van het boek vindt, Eerste Hulp Bij Eetbuien! Laat je hier de belangrijkste praktische suggesties en je eigen eye-openers weten?
@gobsmack ga zo ook eens op bol.com kijken naar het boek dat jij adviseerde, Women, Food & God.
Wat ik trouwens op dit moment doe is gewoon lekker eten, maar dan normaal. Dus wel lekkere muffin met room als ik ga koffie drinken met een vriendin; ik vind dat zo belangrijk voor mijn welbevinden mijn focus is nu vooral op: geen nare eetbuien (met het 20x heen en weer lopen naar de keuken en eigenlijk helemaal-niet-zo-heel-lekkere-dingen eten, bijv. reep witte chocolade terwijl ik van puur houd)
@gobsmack ik vind het ook heel herkenbaar wat je schrijft, vooral die watmaakthetookuit modus! En ook als je schrijft dat je je dan de dag er op minder goed voelt bij sporten. Ik herken dat ook, heb minder zin te sporten als ik voor mijn gevoel 1 kg erbij geschranst heb, dus dan kom je ook nog in een negatieve spiraal (want niet sporten omdat je je mwah voelt; meer verleiding dan maar wat lekkers te eten)
@Ernie75 ben benieuwd naar wat je van het boek vindt, Eerste Hulp Bij Eetbuien! Laat je hier de belangrijkste praktische suggesties en je eigen eye-openers weten?
@gobsmack ga zo ook eens op bol.com kijken naar het boek dat jij adviseerde, Women, Food & God.
Wat ik trouwens op dit moment doe is gewoon lekker eten, maar dan normaal. Dus wel lekkere muffin met room als ik ga koffie drinken met een vriendin; ik vind dat zo belangrijk voor mijn welbevinden
mijn focus is nu vooral op: geen nare eetbuien (met het 20x heen en weer lopen naar de keuken en eigenlijk helemaal-niet-zo-heel-lekkere-dingen eten, bijv. reep witte chocolade terwijl ik van puur houd)
zaterdag 3 december 2011 om 17:06
Zit steeds te twijfelen wel/niet te reageren omdat ik bang ben dat ik er dan NOG meer mee bezig ben.... maar TS jouw verhaal lijkt wel ZO op die van mij, nouja eigelijk is alles wat ik hier lees herkenbaar. Ik ga er nu hulp voor krijgen want ik word er wel zo verdrietig van, de laatste tijd was het meerdere keren per week heel erg raak, door mijn gevreet maak ik mijn (toch al prikkelbare) darmen alleen maar meer over de zeik... buikpijn, naar, nachten wakker liggen daarna... ik ben er zo klaar mee. Sinds ik aan de bel heb getrokken voor hulp heb ik een paar goeie dagen gehad, hou ook een eetdagboekje bij. Tot net; halve sinterklaasvoorraad, voor vanavond geplunderd.... oeps... Volgens mij puur uit onrust over wat ik vanavond wel/niet zal eten... zoo stom dit...
Ook herkenbaar TS, een paar dagen "normaal" eten en zo een kilo of 3 afvallen...
Ook herkenbaar TS, een paar dagen "normaal" eten en zo een kilo of 3 afvallen...
zaterdag 3 december 2011 om 21:35
oinkie, niet stom, herkenbaar juist. Onrust, onvrede over vanalles en nog wat... Allemaal triggers om toe te geven aan dingen die we juist niet zouden moeten doen, maar wat je op dat moment helemaal geen bal meer kan schelen. Goed dat je je verhaal hier van je af schrijft. Probeer de volgende keer langs te komen voordat je je voorraad gaat plunderen misschien helpt dat?
Goed dat je ook op zoek bent gegaan naar hulp. Hoop dat je een goede klik ervaart met degene die je gaat helpen. Ook dat is erg belangrijk. Meld je handige tips ook hier?
Het boekje heb ik inmiddels uitgepakt, de schrijfster heet Joanna Kortink. Schijnt heel praktisch te zijn. En natuurlijk zal ik handige weetjes en tips hier melden.
Hashi, wat jammer dat je goede voornemen mislukt is. Tja, ik had het ook over een warm plekje onder de dekens Hoe ging het verder vandaag? Nog pakjesavond gevierd?
Hier waren er aardig wat pepernoten, schuimpjes en choc. letters voorhanden, maar ik heb niet meer gegeten dan wat als "normaal" wordt gezien. Voel op het moment ook niet de drang om meer te eten. Maandag en dinsdag zijn vaak de lastige dagen, omdat ik dan thuis ben ipv op het werk. Hoop dat ik de koekjestrommel (nu gevuld met al het december-spul) dan ook kan negeren.
Goed dat je ook op zoek bent gegaan naar hulp. Hoop dat je een goede klik ervaart met degene die je gaat helpen. Ook dat is erg belangrijk. Meld je handige tips ook hier?
Het boekje heb ik inmiddels uitgepakt, de schrijfster heet Joanna Kortink. Schijnt heel praktisch te zijn. En natuurlijk zal ik handige weetjes en tips hier melden.
Hashi, wat jammer dat je goede voornemen mislukt is. Tja, ik had het ook over een warm plekje onder de dekens Hoe ging het verder vandaag? Nog pakjesavond gevierd?
Hier waren er aardig wat pepernoten, schuimpjes en choc. letters voorhanden, maar ik heb niet meer gegeten dan wat als "normaal" wordt gezien. Voel op het moment ook niet de drang om meer te eten. Maandag en dinsdag zijn vaak de lastige dagen, omdat ik dan thuis ben ipv op het werk. Hoop dat ik de koekjestrommel (nu gevuld met al het december-spul) dan ook kan negeren.
zaterdag 3 december 2011 om 22:38
Goede tip ja, van de AA, om te denken, vandaag geen eetbuien, morgen zien we weer verder... Ik heb altijd de neiging om mezelf voor te nemen het nooooiit meer te doen....
Meer bij het moment leven dus en niet zo streng zijn voor jezelf als t toch n keer misgaat... Bedankt voor deze tips.
Leuk ook ja dat steeds meer mensen zich aanmelden bij dit topic.
Op de vraag of mensen uit mijn omgeving op de hoogte zijn? Goede vriendinnen wel, dat ik vroeger boulimia had, nu heb ik "alleen" nog de vreetkicks, maar ze weten niet dat ik dat ik nog steeds zo met die eetbuien worstel nu.
Net wel mijn vriend gevraagd geen chocola meer in huis te halen want dat kan ik zooo moeilijk laten liggen...!'
Meer bij het moment leven dus en niet zo streng zijn voor jezelf als t toch n keer misgaat... Bedankt voor deze tips.
Leuk ook ja dat steeds meer mensen zich aanmelden bij dit topic.
Op de vraag of mensen uit mijn omgeving op de hoogte zijn? Goede vriendinnen wel, dat ik vroeger boulimia had, nu heb ik "alleen" nog de vreetkicks, maar ze weten niet dat ik dat ik nog steeds zo met die eetbuien worstel nu.
Net wel mijn vriend gevraagd geen chocola meer in huis te halen want dat kan ik zooo moeilijk laten liggen...!'
zondag 4 december 2011 om 12:41
