Lijf & Lijn
alle pijlers
Waar is de balans? Vreetbuien te lijf!
maandag 28 november 2011 om 13:13
Ik ben vorig jaar best veel afgevallen (ruim 25 kilo) en bereikte na járen eindelijk weer een gewicht van rond de 65 kilo. Het afvallen kende wel wat ups en downs, maar viel alles bij elkaar eigenlijk nog wel mee. Maar dan...
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
Waar ik gedurende mijn hele afvalstrijd al bang voor was gebeurde toch: vreetbuien! En hoezeer ik ook hoop dat de weegschaal er niks van merkt, helaas, mijn gewicht is nu de 70 kilo alweer (ruim) gepasseerd. Ik wordt er boos en verdrietig van, maar weet ook dat ik de strijd weer zal moeten aangaan om te voorkomen dat het weer van kwaad tot erger zal gaan. Vandaar mijn oproep:
Wie herkent zich in de strijd tegen de kilo's, het hebben van eetbuien en het behoefte hebben aan steun van lotgenoten?
Schrijf al je frustraties hier van je af!
Beter een stukje typen, dan blindelings pepernoten, koekjes, chips en nog meer verboden goed naar binnen proppen, toch?
maandag 28 november 2011 om 14:01
Ik heb geen last omdat ik voedsel naar de achtergrond heb gedrongen, maar zodra ik per ongeluk op het "Eten" forum kijk dan krijg ik last van een knorrende maag en een slecht humeur, omdat ik me niet kan voorstellen hoe een recept smaakt zonder dat mijn maag begint te dansen.
Nogmaals, ik heb geen last, ben niet ongelukkig, maar ik krijg last van interne conflicten en de zenuwen als ik me voorstel dat ik een nieuw soort taart moet maken.
Met oude, beproefde recepten heb ik geen last, ik proef ook nooit, maar creatief zijn, nee, dat is niet meer mogelijk. Het is van tweeën één, en ik heb voor de lijn gekozen. Al heel lang geleden, overigens.
Nogmaals, ik heb geen last, ben niet ongelukkig, maar ik krijg last van interne conflicten en de zenuwen als ik me voorstel dat ik een nieuw soort taart moet maken.
Met oude, beproefde recepten heb ik geen last, ik proef ook nooit, maar creatief zijn, nee, dat is niet meer mogelijk. Het is van tweeën één, en ik heb voor de lijn gekozen. Al heel lang geleden, overigens.
maandag 28 november 2011 om 14:03
quote:Bahco schreef op 28 november 2011 @ 14:01:
Ik heb geen last omdat ik voedsel naar de achtergrond heb gedrongen, maar zodra ik per ongeluk op het "Eten" forum kijk dan krijg ik last van een knorrende maag en een slecht humeur, omdat ik me niet kan voorstellen hoe een recept smaakt zonder dat mijn maag begint te dansen.
Nogmaals, ik heb geen last, ben niet ongelukkig, maar ik krijg last van interne conflicten en de zenuwen als ik me voorstel dat ik een nieuw soort taart moet maken.
Met oude, beproefde recepten heb ik geen last, ik proef ook nooit, maar creatief zijn, nee, dat is niet meer mogelijk. Het is van tweeën één, en ik heb voor de lijn gekozen. Al heel lang geleden, overigens.
??
Bahco, leg eens uit?
Ik heb geen last omdat ik voedsel naar de achtergrond heb gedrongen, maar zodra ik per ongeluk op het "Eten" forum kijk dan krijg ik last van een knorrende maag en een slecht humeur, omdat ik me niet kan voorstellen hoe een recept smaakt zonder dat mijn maag begint te dansen.
Nogmaals, ik heb geen last, ben niet ongelukkig, maar ik krijg last van interne conflicten en de zenuwen als ik me voorstel dat ik een nieuw soort taart moet maken.
Met oude, beproefde recepten heb ik geen last, ik proef ook nooit, maar creatief zijn, nee, dat is niet meer mogelijk. Het is van tweeën één, en ik heb voor de lijn gekozen. Al heel lang geleden, overigens.
??
Bahco, leg eens uit?
maandag 28 november 2011 om 14:03
Tja, opschrijven...
Waarschijnlijk heb ik ergens wat genen van een struisvogel in mijn lijf, want ik steek zelfs voor mijn eigen gedrag mijn hoofd diep in het zand. Ik heb een tijdje terug echt heel trouw een schrift bijgehouden waarin ik alles netjes opschreef tót het moment waarop ik een vreetbui had. Ik vind het al ontzettend confronterend om alleen al te bedénken wat ik allemaal gegeten heb, schrijven lukt me dan niet eens meer. Erg hè?
Het is ook geen kwestie van gedachtenloos eten, het is eerder een soort van dwangmatig eten: ik MOET nu eten, ik geniet er ook niet van. Ik heb op zo'n moment maling aan alles en iedereen en mijn verstandige "ikke" moet ook heel erg zn mond houden want de "devil in me" wil alleen maar (vr)eten!
Ik weet inmiddels dat het eten voortkomt uit frustraties: de hele dag alles en iedereen tevreden houden, alles voor 200 % doen en dan, wanneer niemand kijkt: eten! Ik moet vaker lief zijn voor mezelf, ook daar ben ik inmiddels achter, maar de juiste tools daarvoor ontbreken nog.
Waarschijnlijk heb ik ergens wat genen van een struisvogel in mijn lijf, want ik steek zelfs voor mijn eigen gedrag mijn hoofd diep in het zand. Ik heb een tijdje terug echt heel trouw een schrift bijgehouden waarin ik alles netjes opschreef tót het moment waarop ik een vreetbui had. Ik vind het al ontzettend confronterend om alleen al te bedénken wat ik allemaal gegeten heb, schrijven lukt me dan niet eens meer. Erg hè?
Het is ook geen kwestie van gedachtenloos eten, het is eerder een soort van dwangmatig eten: ik MOET nu eten, ik geniet er ook niet van. Ik heb op zo'n moment maling aan alles en iedereen en mijn verstandige "ikke" moet ook heel erg zn mond houden want de "devil in me" wil alleen maar (vr)eten!
Ik weet inmiddels dat het eten voortkomt uit frustraties: de hele dag alles en iedereen tevreden houden, alles voor 200 % doen en dan, wanneer niemand kijkt: eten! Ik moet vaker lief zijn voor mezelf, ook daar ben ik inmiddels achter, maar de juiste tools daarvoor ontbreken nog.
maandag 28 november 2011 om 14:10
Ik bedoel met niet (extreem) omschakelen naar lightproducten meer dat het een vorm is van jezelf voor de gek houden.
Als je altijd al bijvoorbeeld je broood belegd met voorgesneden dikke plakken kaas kan je beter omschakelen naar zelf dunnen plakjes met de kaasschaaf snijden dan omschakelen naar 'light' kaas. Zeker als je net zoals ik slankie, 30+, slankander en hoe het ook heet echt vies vind.
En dat geldt net zo voor cola. Beter genieten van 1 glaasje cola wat je lekker vind en jezelf aanleren dat je maar 1 glaasje per dag neemt en verder thee dan jezelf voor de gek houden met cola light.
Alleen op zo'n manier kan je een langdurige gedragsverandering bewerktstelligen.
Over het wel of niet gezond zijn van bewerkte producten moet ieder zijn eigen mening vormen. Ik weet van mezelf dat ik niet tegen E621 kan. Ik wil mensen er nogweleens op wijzen dat onbegrepen darmklachten daar misschien een gevolg van kunnen zijn maar verder moet iedereen zelf weten wat en of hij/zij het eet.
En iedereen heeft nu eenmaal bepaalde vetten en vit D nodig. En ik heb zeker vit D nodig en dan liever in een smeersel dan dat ik nog meer pilletjes moet slikken. (waarvan ik soms betwijfel of dat net zo goed wordt opgenomen dan wanneer je het in een maaltijd verpakt)
Als je altijd al bijvoorbeeld je broood belegd met voorgesneden dikke plakken kaas kan je beter omschakelen naar zelf dunnen plakjes met de kaasschaaf snijden dan omschakelen naar 'light' kaas. Zeker als je net zoals ik slankie, 30+, slankander en hoe het ook heet echt vies vind.
En dat geldt net zo voor cola. Beter genieten van 1 glaasje cola wat je lekker vind en jezelf aanleren dat je maar 1 glaasje per dag neemt en verder thee dan jezelf voor de gek houden met cola light.
Alleen op zo'n manier kan je een langdurige gedragsverandering bewerktstelligen.
Over het wel of niet gezond zijn van bewerkte producten moet ieder zijn eigen mening vormen. Ik weet van mezelf dat ik niet tegen E621 kan. Ik wil mensen er nogweleens op wijzen dat onbegrepen darmklachten daar misschien een gevolg van kunnen zijn maar verder moet iedereen zelf weten wat en of hij/zij het eet.
En iedereen heeft nu eenmaal bepaalde vetten en vit D nodig. En ik heb zeker vit D nodig en dan liever in een smeersel dan dat ik nog meer pilletjes moet slikken. (waarvan ik soms betwijfel of dat net zo goed wordt opgenomen dan wanneer je het in een maaltijd verpakt)
maandag 28 november 2011 om 14:13
quote:Ernie75 schreef op 28 november 2011 @ 14:03:
Tja, opschrijven...
Waarschijnlijk heb ik ergens wat genen van een struisvogel in mijn lijf, want ik steek zelfs voor mijn eigen gedrag mijn hoofd diep in het zand. Ik heb een tijdje terug echt heel trouw een schrift bijgehouden waarin ik alles netjes opschreef tót het moment waarop ik een vreetbui had. Ik vind het al ontzettend confronterend om alleen al te bedénken wat ik allemaal gegeten heb, schrijven lukt me dan niet eens meer. Erg hè?
Het is ook geen kwestie van gedachtenloos eten, het is eerder een soort van dwangmatig eten: ik MOET nu eten, ik geniet er ook niet van. Ik heb op zo'n moment maling aan alles en iedereen en mijn verstandige "ikke" moet ook heel erg zn mond houden want de "devil in me" wil alleen maar (vr)eten!
Ik weet inmiddels dat het eten voortkomt uit frustraties: de hele dag alles en iedereen tevreden houden, alles voor 200 % doen en dan, wanneer niemand kijkt: eten! Ik moet vaker lief zijn voor mezelf, ook daar ben ik inmiddels achter, maar de juiste tools daarvoor ontbreken nog.Zit je met meer dingen in de knoop dan alleen met je eetbuieen?
Tja, opschrijven...
Waarschijnlijk heb ik ergens wat genen van een struisvogel in mijn lijf, want ik steek zelfs voor mijn eigen gedrag mijn hoofd diep in het zand. Ik heb een tijdje terug echt heel trouw een schrift bijgehouden waarin ik alles netjes opschreef tót het moment waarop ik een vreetbui had. Ik vind het al ontzettend confronterend om alleen al te bedénken wat ik allemaal gegeten heb, schrijven lukt me dan niet eens meer. Erg hè?
Het is ook geen kwestie van gedachtenloos eten, het is eerder een soort van dwangmatig eten: ik MOET nu eten, ik geniet er ook niet van. Ik heb op zo'n moment maling aan alles en iedereen en mijn verstandige "ikke" moet ook heel erg zn mond houden want de "devil in me" wil alleen maar (vr)eten!
Ik weet inmiddels dat het eten voortkomt uit frustraties: de hele dag alles en iedereen tevreden houden, alles voor 200 % doen en dan, wanneer niemand kijkt: eten! Ik moet vaker lief zijn voor mezelf, ook daar ben ik inmiddels achter, maar de juiste tools daarvoor ontbreken nog.Zit je met meer dingen in de knoop dan alleen met je eetbuieen?
maandag 28 november 2011 om 14:15
Bahco, daar heb je helemaal gelijk in. Eten is erg belangrijk voor me, maar niet alleen op een negatieve manier. Ik geniet enorm van koken en ik heb er ook geen problemen mee om lekkere dingen voor anderen klaar te maken (mijn kids zijn bijvoorbeeld dol op pizza) en mezelf dan te verwennen met een lekkere (maar wel gezonde) salade.
Bezig zijn met eten is soms zelfs (hoe raar ook) een afleiding die een vreetbui kan voorkomen.
Bezig zijn met eten is soms zelfs (hoe raar ook) een afleiding die een vreetbui kan voorkomen.
maandag 28 november 2011 om 14:18
maandag 28 november 2011 om 14:25
Hoi Ernie75,
Als ik je verhaal zo lees, klink je heel erg als een binge eter. Heel erg bezig zijn met eten, gedachtenloos veel eten en het moeten eten. Niet proeven wat je eet, als je maar eet.
Zelf ben ik geen binge eter, maar een overeter. Ik eet veel kleine beetjes over de hele dag. Sinds kort ben ik bij stichting ZieZo. Deze stichting is voor mensen met een eetstoornis. Er werken alleen mensen die zelf een eetstoornis hebben (gehad). Je zult veel lotgenoten tegenkomen die precies snappen wat je bedoelt, zonder je te veroordelen. Je kunt samen praten over je eetbuien en alles wat daarbij omheen komt kijken. Ik weet niet waar je precies woont, maar misschien kun je eens op de site kijken of het wat voor je is.
http://www.ziezo.eu/ . Ik weet dat ze veel samenwerken met Amarum (www.amarum.nl) . Deze instelling is een GGZ instelling, en werkt met professionele therapeuten, ook met eetstoornissen. Ik weet dat het erg beangstigend kan zijn, maar het kan je ook heel erg helpen.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Sterkte!
Als ik je verhaal zo lees, klink je heel erg als een binge eter. Heel erg bezig zijn met eten, gedachtenloos veel eten en het moeten eten. Niet proeven wat je eet, als je maar eet.
Zelf ben ik geen binge eter, maar een overeter. Ik eet veel kleine beetjes over de hele dag. Sinds kort ben ik bij stichting ZieZo. Deze stichting is voor mensen met een eetstoornis. Er werken alleen mensen die zelf een eetstoornis hebben (gehad). Je zult veel lotgenoten tegenkomen die precies snappen wat je bedoelt, zonder je te veroordelen. Je kunt samen praten over je eetbuien en alles wat daarbij omheen komt kijken. Ik weet niet waar je precies woont, maar misschien kun je eens op de site kijken of het wat voor je is.
http://www.ziezo.eu/ . Ik weet dat ze veel samenwerken met Amarum (www.amarum.nl) . Deze instelling is een GGZ instelling, en werkt met professionele therapeuten, ook met eetstoornissen. Ik weet dat het erg beangstigend kan zijn, maar het kan je ook heel erg helpen.
Ik hoop dat je hier wat mee kunt. Sterkte!
maandag 28 november 2011 om 14:26
quote:Ernie75 schreef op 28 november 2011 @ 14:18:
De eetbuien zijn (waarschijnlijk) een gevolg van teveel voor anderen zorgen en de lat te hoog leggen ipv zorgen voor mezelf. Toch ben ik geen ongelukkig mens, helemaal niet, maar de balans tussen zorgen voor anderen en lief zijn voor mezelf is wel zoek.
Is het dan niet handig om een paar sessies met een psycholoog aan te vragen zodat je kan leren hoe dat beter in balans te krijgen?
Ik vind het echt super knap dat je al zoveel bent afgevallen en het zou zonde zijn als het er weer aan kwam. Ik denk dat je huisarts er ook wel zo over denkt en je wel wil helpen met een verwijzing.
Ik zat bij een dietiste die ook keek naar het psychische aspect van eten voor je maar zij is, als ik de verhalen hier lees, een zeldzaamheid.
De eetbuien zijn (waarschijnlijk) een gevolg van teveel voor anderen zorgen en de lat te hoog leggen ipv zorgen voor mezelf. Toch ben ik geen ongelukkig mens, helemaal niet, maar de balans tussen zorgen voor anderen en lief zijn voor mezelf is wel zoek.
Is het dan niet handig om een paar sessies met een psycholoog aan te vragen zodat je kan leren hoe dat beter in balans te krijgen?
Ik vind het echt super knap dat je al zoveel bent afgevallen en het zou zonde zijn als het er weer aan kwam. Ik denk dat je huisarts er ook wel zo over denkt en je wel wil helpen met een verwijzing.
Ik zat bij een dietiste die ook keek naar het psychische aspect van eten voor je maar zij is, als ik de verhalen hier lees, een zeldzaamheid.
maandag 28 november 2011 om 14:58
@Septembergirl, bij het beoordelen van een recept moet je je voorstellen hoe het gaat smaken en dat doet je soms het water in de mond lopen, je maag/darmstelsel maakt voorbereidende bewegingen en gaat knorren.
En als je lijnt moet je nu eenmaal verleidingen vermijden. Dat is het handigst om het vol te houden.
En als je lijnt moet je nu eenmaal verleidingen vermijden. Dat is het handigst om het vol te houden.
maandag 28 november 2011 om 15:22
Psycholoog en diëtist hebben me beide geholpen om af te vallen. Nou ja, vooral als stok achter de deur gediend, want zeker wat het diëten betreft ben ik een ervaringsdeskundige. De psycholoog heeft tijdens het afvallen ook vooral als steuntje in de rug gediend, want het afvallen ging wel. Nu (ik bezoek haar nog steeds zo nu en dan) is er pas echt werk aan de winkel voor haar. Vandaar ook het besef dat de oorzaak van mijn eetbuien waarschijnlijk zit in het niet genoeg aan mezelf denken.
Gobsmack: je eetbui "uitzitten", hoe lang duurt dat? Volgens mij is bij mij nog nooit een eetbui overgewaaid, maar misschien duurt dat langer dan waar ik (tot nu toe) geduld voor had.
Me aanmelden bij een eetkliniek is inderdaad de volgende stap wanneer het me niet lukt om de knop weer om te zetten. Ik hoop alleen dat het niet nodig zal zijn.
Ik hoop dat we, middels dit forum, elkaar kunnen steunen op moeilijke momenten (afleiding bij een eetbui werkt nl) , elkaar tips kunnen geven, maar ook samen kunnen lachen om alle idiote dingen die we doen bij ons gevecht tegen de kilo's. Werkt veel beter dan je alleen maar te schamen voor alle keren dat je:
stiekem pepernoten opat die eigenlijk in de schoen van je kinderen moesten belanden (gelukkig zaten er nog meer in de zak)
Je restjes hagelslag van de borden staat te plukken in de keuken (zucht)
Je naar een andere snackbar gaat omdat ze bij de snackbar om de hoek al precies weten wat je komt bestellen (da's gelukkig echt al heel lang geleden
)
Wie vult aan?
Gobsmack: je eetbui "uitzitten", hoe lang duurt dat? Volgens mij is bij mij nog nooit een eetbui overgewaaid, maar misschien duurt dat langer dan waar ik (tot nu toe) geduld voor had.
Me aanmelden bij een eetkliniek is inderdaad de volgende stap wanneer het me niet lukt om de knop weer om te zetten. Ik hoop alleen dat het niet nodig zal zijn.
Ik hoop dat we, middels dit forum, elkaar kunnen steunen op moeilijke momenten (afleiding bij een eetbui werkt nl) , elkaar tips kunnen geven, maar ook samen kunnen lachen om alle idiote dingen die we doen bij ons gevecht tegen de kilo's. Werkt veel beter dan je alleen maar te schamen voor alle keren dat je:
stiekem pepernoten opat die eigenlijk in de schoen van je kinderen moesten belanden (gelukkig zaten er nog meer in de zak)
Je restjes hagelslag van de borden staat te plukken in de keuken (zucht)
Je naar een andere snackbar gaat omdat ze bij de snackbar om de hoek al precies weten wat je komt bestellen (da's gelukkig echt al heel lang geleden
)Wie vult aan?
maandag 28 november 2011 om 16:01
Gewoon uitzitten werkt niet echt, ik moet wel iets doen. Dat kan zijn mediteren en/of schrijven om erachter te komen wat me onrustig maakt. Maar dat werkt niet altijd goed, ik voel me dan toch al shit en kan dan niet heel zen verstandig gaan zitten zijn en ook nog eens echt de confrontatie aangaan met mijn probleem op dat moment.
Wat ik wel kan doen is; douchen, iemand bellen, naar buiten gaan etc. In ieder geval uitstellen. In die uitsteltijd ben ik me dan heel erg bewust van dat ik op het punt sta destructief met mezelf om te gaan. En dat staat haaks op mijn doel van gezond leven en een gezonder lijf.
En ik probeer me te bedenken dat ik na zo'n eetbui me alleen maar slechter voel, wat meer ongezond gedrag kan veroorzaken; na 1 dag ongezond eten is het minder lastig voor me om me weer te gedragen dan wanneer ik een langere periode me laat gaan.
Bovendien baal ik als ik in de week erna op de weegschaal sta en ben aangekomen.
Mocht het je helpen; kies een lange termijn doel, verzin daar subdoelen bij en welk gedrag daar bij hoort. Omschrijf waarom je het wil, welke motivatie(s) heb je. Mocht je willen gaan eten, dan kun je dat altijd eerst even terug lezen.
En besef na een eetbui; geen man overboord! Direct weer verder gaan met hoe je eigenlijk wil eten. Niet blijven hangen!
Wat ik wel kan doen is; douchen, iemand bellen, naar buiten gaan etc. In ieder geval uitstellen. In die uitsteltijd ben ik me dan heel erg bewust van dat ik op het punt sta destructief met mezelf om te gaan. En dat staat haaks op mijn doel van gezond leven en een gezonder lijf.
En ik probeer me te bedenken dat ik na zo'n eetbui me alleen maar slechter voel, wat meer ongezond gedrag kan veroorzaken; na 1 dag ongezond eten is het minder lastig voor me om me weer te gedragen dan wanneer ik een langere periode me laat gaan.
Bovendien baal ik als ik in de week erna op de weegschaal sta en ben aangekomen.
Mocht het je helpen; kies een lange termijn doel, verzin daar subdoelen bij en welk gedrag daar bij hoort. Omschrijf waarom je het wil, welke motivatie(s) heb je. Mocht je willen gaan eten, dan kun je dat altijd eerst even terug lezen.
En besef na een eetbui; geen man overboord! Direct weer verder gaan met hoe je eigenlijk wil eten. Niet blijven hangen!
maandag 28 november 2011 om 16:09
Ik heb niet alles gelezen..
Ernie maar als jij van jezelf MOET eten en het smaakt toch niet zo geef ik je mijn tip
Ipv snaaien doe een grote shake beker melk in de magnetron warm die op niet te heet doe daar dan brinta in totdat de brinta nog drink baar isdus geen pap van maken das te dik
dat drink je zxo weg binnen 30 seconden smaakt naar niks ..vult wel en is gezond
Zo ook met yogert doe een hele grote mok magere yogert 20 sec in de magnetron zodat de ergste kou weg is en sla dat achterover tis 30 sec goor maar je zit gegarandeerd vol
Ik lijn nooit weg al jaren 59 bij 162cm en snaai ook maar alles mini; mini mars mini chips etc ben gek op slecht eten maar vulmmn buik ook met brinta en yogert
Ernie maar als jij van jezelf MOET eten en het smaakt toch niet zo geef ik je mijn tip
Ipv snaaien doe een grote shake beker melk in de magnetron warm die op niet te heet doe daar dan brinta in totdat de brinta nog drink baar isdus geen pap van maken das te dik
dat drink je zxo weg binnen 30 seconden smaakt naar niks ..vult wel en is gezond
Zo ook met yogert doe een hele grote mok magere yogert 20 sec in de magnetron zodat de ergste kou weg is en sla dat achterover tis 30 sec goor maar je zit gegarandeerd vol
Ik lijn nooit weg al jaren 59 bij 162cm en snaai ook maar alles mini; mini mars mini chips etc ben gek op slecht eten maar vulmmn buik ook met brinta en yogert
maandag 28 november 2011 om 16:16
Gobsmack: dank voor je tips! En heerlijk herkenbare idiote dingen
Rainbow: brinta oké, maar lauwwarme yoghurt?? Bleghh! Als ik dan de keuze heb tussen foute koekjes en lauwwarme yoghurt dan vrees ik dat ik sowieso de fout in ga!
Maar yoghurt vult wel (ook koud gelukkig) en is hier daarom ook altijd op voorraad.
Rainbow: brinta oké, maar lauwwarme yoghurt?? Bleghh! Als ik dan de keuze heb tussen foute koekjes en lauwwarme yoghurt dan vrees ik dat ik sowieso de fout in ga!
Maar yoghurt vult wel (ook koud gelukkig) en is hier daarom ook altijd op voorraad.
maandag 28 november 2011 om 16:19
Heb trouwens net het boekje "eerste hulp bij eetbuien" bezteld, was een tip van de psycholoog. Ben benieuwd of ik daar ook wat wijzer van zal worden. Schijnt vol te staan met praktische tips.
Dat je op elk (eet)moment weer kan starten met juiste keuzes maken breng ik vandaag ook in de praktijk. Me vanochtend nog volgestopt met koekjes (koffieleutjes ), maar toen het pakje leeg was, was ik het proppen ook wel he-le-maal zat. Vandaar mijn keuze om vandaag te starten met dit topic.
Dat je op elk (eet)moment weer kan starten met juiste keuzes maken breng ik vandaag ook in de praktijk. Me vanochtend nog volgestopt met koekjes (koffieleutjes ), maar toen het pakje leeg was, was ik het proppen ook wel he-le-maal zat. Vandaar mijn keuze om vandaag te starten met dit topic.
maandag 28 november 2011 om 16:33
Zorg dat je die keuze niet hebt tussen foute koekjes en wat dan ook! Ik kan gewoon echt niks in huis hebben, dan weet ik in ieder geval zeker dat ik het niet op eet. Naar de winkel gaan als ik de neiging heb me vol te vreten is alweer een extra drempel; in ieder geval een uitstelmoment waarin ik weer kan nadenken over mijn doelen.
Jij hebt kinderen, dat is ingewikkelder. Maar ook voor hun kan je op maat inkopen, zodat je nooit teveel in huis hebt.
Jij hebt kinderen, dat is ingewikkelder. Maar ook voor hun kan je op maat inkopen, zodat je nooit teveel in huis hebt.
