Lijf & Lijn alle pijlers

waarom kan ik niet stoppen?

23-08-2011 09:39 40 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

wellicht een bekend probleem, maar ik vraag me het volgende af. Ik ben een intelligente vrouw en weet heel goed wat gezond eten en een gezond gewicht inhoudt. Maar toch snoep ik veel te veel, kan ik de koekjes niet in de la laten liggen etc..

Ik weet dat het ongezond voor me is (87 kilo, 169 cm), maar toch ga ik er mee door. Herkennen jullie dit? En hoe doorbreek je dit? Ik lees graag wat tips.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het mezelf echt moeten aanleren en heb dat vooral gedaan door de tip van Maja en door gewoon te zeggen 'als ik er over 30 minuten nog zin in heb mag ik het'. 9 van de 10 keer was ik het dan vergeten of was het al bijna etenstijd of wat dan ook.
Alle reacties Link kopieren
Misschien moet je minder lekkere dingen in huis halen, lekkere en ongezonde dingen werken blijkbaar ook verslavend en als je dus veel in huis haalt heb wil je steeds alleen maar meer.

Als je in een keer niets meer in huis haalt dan ga je zelf overal dingen vandaan halen of zelf maken om maar wat te kunnen snoepen (spreek uit ervaring). Daarom denk ik dat je beter minder kan kopen en steeds iets minder dan raak je eraan gewend. Ik ben ook begonnen met hardlopen en als ik daarvan terugkom voel ik me zo goed en gezond dat ik niet eens meer wil snoepen! Succes
Alle reacties Link kopieren
@Melpomene , interessant waar haal je deze wijsheid vandaan?

Ik geloof je best, maar vind de bron hiervan wel belangrijk. Scheelt nogal wat voor onderzoeken dat dan zijn en waar ze in vermeld stonden.

Genetisch geprogammeerd om veel te eten en weinig te bewegen, echt? Ik betwijfel het. Het heeft evolutionair gezien weinig zin om bijvoorbeeld weinig te bewegen. Veel eten misschien weer wel, maar de mensen in de oertijd hadden echt wel door dat wanneer ze een buffel hadden verorberd, er de dag(en) erna,weinig meer nodig was.

Ze luisterden misschien veel meer naar hun hongergevoel. Er was ook weinig anders te doen denk ik dan de jacht naar voedsel.

Tegenwoordig worden wij westerlingen afgeleid, door, werk, stress, tv....... je staat niet meer zo in je contact met je lijf denk ik.



Persoonlijk heb ik ook last van wat TO schrijft. Heb er laatst ook een topic over geopend (suiker/vetverslaafd?) maar kwam ook niet zoveel verder dan de conclusie dat het een lang ingesleten gewoonte is.

TO hoeveel moeite heb je gedaan om af te vallen? Al je hele leven net als ik?
Alle reacties Link kopieren
Ik weet wel dat je gewicht en eetgewoonten ook te maken hebben met of je bv te vroeg geboren bent of niet en in couveuse hebt gelegen etc. Dus dat zou er inderdaad op wijzen dat het genetisch is. Ook ben ik het er mee eens dat het veel mensen niet lukt om (blijvend) af te vallen, dat is gewoon zo. Maar een aantal mensen lukt het wel.... dus is het niet onmogelijk. Het is wel erg moeilijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind zo'n stelling onnodig negatief in een topic als dit. Je hoeft niet meer aan goede gewoontes te beginnen, als je het al te ver hebt laten komen. Zinloos.



Zoals ik al zei ben ik dus onlangs veel afgevallen. Ik krijg gelukkig veel positieve reacties, da's een fijne stimulans. Maar er zijn ook mensen die alleen iets zeggen als: 'de grootste uitdaging moet nog komen: het eraf houden'. Dat kan wel zijn, maar die feedback hèlpt niet.
Alle reacties Link kopieren
Toen ik net met roken gestopt was, kreeg ik van iedereen de opmerking dat het 'nog maar net was', 'heel moeilijk was', dat 'vrijwel iedereen weer ging roken etc. etc.'.

Daar kun je je door laten demotiveren, maar ga je eigen weg. Voor mij lukte stoppen pas, toen ik me bewust werd van de redenen waarom ik rookte: bij elke irritatie, bij elk verdriet, bij elke vreugde. Dat heeft mij enorm weten te motiveren. En ik ben blijvend gestopt.

Met eten ben ik niet in de valkuil gestapt, ook na het roken niet. Ik had daarin al een aantal sterke, goede gewoonten ontwikkeld.



Je hoeft feedback niet altijd negatief op te vatten. Je kunt je er ook door laten stimuleren en bemoedigen.
Alle reacties Link kopieren
quote:sanna1 schreef op 24 augustus 2011 @ 08:38:

@Melpomene , interessant waar haal je deze wijsheid vandaan?

Ik geloof je best, maar vind de bron hiervan wel belangrijk. Scheelt nogal wat voor onderzoeken dat dan zijn en waar ze in vermeld stonden.

Genetisch geprogammeerd om veel te eten en weinig te bewegen, echt? Ik betwijfel het. Het heeft evolutionair gezien weinig zin om bijvoorbeeld weinig te bewegen. Veel eten misschien weer wel, maar de mensen in de oertijd hadden echt wel door dat wanneer ze een buffel hadden verorberd, er de dag(en) erna,weinig meer nodig was.

Ze luisterden misschien veel meer naar hun hongergevoel. Er was ook weinig anders te doen denk ik dan de jacht naar voedsel.

Tegenwoordig worden wij westerlingen afgeleid, door, werk, stress, tv....... je staat niet meer zo in je contact met je lijf denk ik.



Persoonlijk heb ik ook last van wat TO schrijft. Heb er laatst ook een topic over geopend (suiker/vetverslaafd?) maar kwam ook niet zoveel verder dan de conclusie dat het een lang ingesleten gewoonte is.

TO hoeveel moeite heb je gedaan om af te vallen? Al je hele leven net als ik?Van o.a. de werken van Martijn Katan. Juist omdat je zo geprogrammeerd bent, mislukt het afvallen. Jij geeft zelf aan, je hele leven al te proberen af te vallen. Alleen structureel nieuwe gewoontes zullen helpen: structureel minder eten, structureel meer bewegen. En dat kost best moeite. En daar hebben de meeste mensen echt geen zin in. Anders waren ze al slank of beter: nooit veel aangekomen.
Alle reacties Link kopieren
Wat bij mij erg goed hielp tegen dit probleem was om een tijdje (bij mij was een kleine week voldoende) een klein opschrijfboekje bij je te dragen. Daar schrijf je dan alles in op wat je op een dag eet.

Ik at al snel 2 koekjes ipv 10 omdat ik het gewoon gênant vond (tegenover mezelf) om 10 koekjes te moeten opschrijven.



Zorg wel dat het boekje je niet belemmert om genoeg gezonde voeding te eten!



Succes
Alle reacties Link kopieren
sanna1 : Ik heb eigenlijk nog nooit een dieet gedaan. Ik heb wel tijden gehad dat ik niet snoepte of snackte. Bij mij is het alles of niets.

Als ik weer 1 snoepje of koekje neem, dan kan ik niet goed meer stoppen. Hoe makkelijk het ook klinkt om maar 1 te nemen, mij lukt dat dan niet. Tijdelijk wel hoor, maar niet mijn leven lang. Langzamerhand begint het snoepen weer en voordat ik me er bewust van ben eet ik weer allerlei lekkere dingen. Ik snap ook wel dat dit klinkt als geen ruggegraat hebben, en misschien is dat ook wel zo.

Gelukkig ben ik wel een sporter. Ik vind het altijd makkelijker om er dingen voor te doen dan om er iets voor te laten.



Meerdere mensen geven aan dat ik niet genoeg eet. Dat is niet zo. Ik eet normale porties en de normale maaltijden en fruit per dag. Los daarvan denk ik gewoon vaak: Ik heb zin in wat lekkers. Die gedachte zou ik graag kwijt willen, dan heb je die strijd met jezelf ook niet. Verder ben ik gelukkig getrouwd, heb geen trauma's ofzo, een leuke baan en een leuk leven. Waarom zou ik dit zelfdestructief gedrag vertonen? Ik kan echt niet bedenken waar het vandaan zou moeten komen, behalve dan dat ik van lekkere dingen houd.

Herkenbaar?
Alle reacties Link kopieren
Je doet bewust iets dat slecht voor je is. Dat vind ik zelfdestructief. Je weegt inmiddels 87 kilo bij 1.69 m. Ongezond zwaar, waar je op wat langere termijn allerlei gezondheidsproblemen door kunt krijgen. Alle reden om het niet te doen dus. Wat vind je hier niet zelfdestructief aan? Waarom stop je rommel in je mond?

Ik snap ook wel dat het geen prettige term is.



Van die gedachte kom je niet af. Het enige wat je tegen jezelf moet zeggen is: jammer dan, ik snoep niet meer. Dan hoef je die discussie ook niet aan te gaan.
Alle reacties Link kopieren
quote:fiebie schreef op 24 augustus 2011 @ 13:41:

Meerdere mensen geven aan dat ik niet genoeg eet.



Nee, mensen vragen het zich af, omdat dit vaak het 'probleem' is met zin in snoepen.



quote:Ik eet normale porties en de normale maaltijden en fruit per dag.

Dat is dus precies wat ik steeds probeer te zeggen. Wat is normaal? Wat 'de meeste mensen' eten? Dat was voor mij dus veel en veel te weinig. En geloof me, ik ben 3 kilo afgevallen door mijn ontbijt en lunch flink te vergroten (met voedzame producten).



Meerdere mensen geven aan dat 'ik heb gewoon zin in ...' misschien wel iets anders kan betekenen. Bijvoorbeeld dus te weinig eten. Onrust hoeft niet perse een trauma te zijn. Het kan dus ook een tekort aan een voedingsmiddel zijn, of iets heel kleins qua emotie.



Ik vraag me af of mijn post nog zin heeft want je vraagt om tips maar blijft alles steeds weerleggen met diezelfde smoes...
Alle reacties Link kopieren
quote:aardappelhoofd schreef op 24 augustus 2011 @ 16:37:

[...]





Ik vraag me af of mijn post nog zin heeft want je vraagt om tips maar blijft alles steeds weerleggen met diezelfde smoes...



Dat is denk ik ook het probleem. Vervelende gewoonten/verslavingen afleren is lastig, het is in de praktijk veel gemakkelijker om gewoon door te gaan, zelfs al besef je dat het gewoon niet goed voor je is.



Zelf jarenlang doorgerookt. Tot ik op zeker moment dacht: ik wil zo niet verder, niet verder met de frustratie, de angst omdat het zo ongezond was, etc. etc. Dat wilde ik mezelf niet langer aandoen, ik wilde gezond zijn. Pas toen kon ik heel gemakkelijk stoppen.
Alle reacties Link kopieren
Precies wat TO beschrijft; Ik kan het ook heel lang goed laten gaan , maar altijd tijdelijk. Daarna neem je 1 koekje omdat dat wel weer eens mag, of op een verjaardag , of een traktatie op je werk, en dan is het hek van de dam. Er gaat een knop om in je hoofd waar je met geen mogelijkheid weerstand aan kan bieden.

Lastig he.



Maar wat ik wel durf toe te geven en TO misschien nog niet ziet, is dat het ook gewoon lekker is om er aan toe te geven! Als je toegeeft aan je lijf dat om suiker en koolhydraten schreeuwt, wordt je weer gelukkig(er), op korte termijn iig.

Het geeft een kalmerend effect net als bij roken denk ik. Ik zie de wereld een stuk zonniger in wanneer ik gewoon 'kan eten' in plaats 'moet opletten'.

En daarmee is je postieve gevoel gekoppeld aan lekkere dingen eten. Als ik het zo opschrijf gebruik ik fout eten inderdaad als beloning, uit verveling, als afleiding, maar ook gewoon omdat ik het gevoel heb dat ik suiker nodig heb.

Het zal een eeuwige strijd blijven ons leven lang dat is misschien eerst iets dat we moeten accepteren.

Ik dacht vroeger altijd dat het op een dag wel 'opgelost' zou zijn als ik maar een tijdje aan de lijn deed.
Alle reacties Link kopieren
Sanna, het IS soms ook lekker. Alleen kun je jezelf ook op andere manieren belonen. Het is denk ik een fundamentele vraag: "Waarom beloon je jezelf met slechte dingen?"

Accepatie is een factor: je moet je realiseren wat je doet, en dat ook van jezelf accepteren zonder je schuldig te voelen. Pas daarna kun je uit dat mechanisme stappen en kun je ook de strijd loslaten. Die strijd houdt juist het mechanisme in stand.

Verslavingen gaan vooral over dempen: dingen niet willen voelen, je niet willen vervelen, je niet wilen ergeren, niet kwaad willen zijn etc. etc.



En suiker heb je bij een normaal voedingspatroon niet nodig.
Alle reacties Link kopieren
http://www.youtube.com/watch?v=kWZq0bx8 ... re=related



Een film met humor oa ook laat hij zien hoe een eetbui ontstaat.



http://www.youtube.com/watch?v=mNYlIcXy ... re=related





Zelf merk ik gewoon dat als ik eiwitten met vet eet dan ik minder honger heb. probeer de suiker te laten staan. Als je tijden geen suiker meer eet krijg je er ook geen trek in.

Probeer het maar eens een week of 4. Dan zul je merken dat je geen trek meer hebt in snoep.



Eet liever een stukje kaas dan snoep. Of een worstje dan snoep. Ook kan het helpen om 6x per dag wat te eten waardoor je ook minder vaak naar de snaai grijpt.

Kijk alleen uit dat je niet teveel calorieën eet.



Vetverslaafd bestaat niet. het zijn meestal de snelle koolhydraten. Ik heb nog nooit gehoord van een eieren verslaving of olijfolie verslaving of biefstuk verslaafd. Maar wel van patat,chocolade,zoetigheid. Allemaal snelle koolhydraten. Zodra je daar mee stopt dus niet meer kopen en haal dingen in huis die je kan eten. Zorg ook dat je dingen kan maken die gezond zijn. Die heel eenvoudig te maken zijn waardoor je niet in een vreetbui terecht komt.



Bij mij heeft het in ieder geval geholpen. Ik heb al sinds 2003 geen vreetbui meer.



Als je lid van de bibliotheek bent,leen het boek eens. sterker dan suiker van Sonja Krimpen.

Zij heeft ook een aantal tips voor je. Ik vond het een positief boek.



Ook kijk eens op deze site



http://www.youtube.com/watch?v=2d_wxJageqw



Sommige zullen deze film haten andere houden ervan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven