Lijf & Lijn
alle pijlers
wijsheid gevraagd bij het opbouwen van conditie
woensdag 2 februari 2011 om 15:52
Wijsheid gevraagd bij het opbouwen van conditie.
In het kort, mijn conditie is door omstandigheden heel slecht. Die was al een tijdje slecht maar na 2 maanden eigenlijk alleen maar ziek in bed liggen is het tot een dieptepunt gedaald. Na een paar meter lopen of een trap aflopen moet ik gaan zitten omdat ik anders het niet red of een hyperventilatie aanval krijg.
Uiteraard heb ik prof.hulp gevraagd maar dat kan nog wel 6 weken duren. Dus ik wilde kijken of ik met behulp van mensen hier die er verstand van hebben alvast wat kan doen.
Ik heb een hometrainer hier die nog in elkaar gezet moet worden (was te zwak om dat te redden maar ik kan wel kijken of een ex het evt. in elkaar wil zetten). En ik heb een stepapparaat (nog nooit gebruikt dus ik zou wel eerst op internet moeten zoeken hoe ik dat computertje en standen moet instellen). En ik heb een buikspierending. Geen idee hoe het heet, ook nog nooit gebruikt.
Ik wil het alleen verantwoord doen. Dus afgezien dat ik er geen energie voor heb om opeens teveel te doen, wil ik niet bij de eerste keer er dood bij neervallen .
Op dit moment is het dus letterlijk om conditie op te bouwen, niet om af te vallen. (hou dus in het achterhoofd dat ik al bij traplopen loop te hijgen als een karrepaard)
Ik hoop dat Meds of andere forummers die er verstand van hebben advies hebben. Of sites waar je zegt, kijk daar even.
Alvast bedankt.
In het kort, mijn conditie is door omstandigheden heel slecht. Die was al een tijdje slecht maar na 2 maanden eigenlijk alleen maar ziek in bed liggen is het tot een dieptepunt gedaald. Na een paar meter lopen of een trap aflopen moet ik gaan zitten omdat ik anders het niet red of een hyperventilatie aanval krijg.
Uiteraard heb ik prof.hulp gevraagd maar dat kan nog wel 6 weken duren. Dus ik wilde kijken of ik met behulp van mensen hier die er verstand van hebben alvast wat kan doen.
Ik heb een hometrainer hier die nog in elkaar gezet moet worden (was te zwak om dat te redden maar ik kan wel kijken of een ex het evt. in elkaar wil zetten). En ik heb een stepapparaat (nog nooit gebruikt dus ik zou wel eerst op internet moeten zoeken hoe ik dat computertje en standen moet instellen). En ik heb een buikspierending. Geen idee hoe het heet, ook nog nooit gebruikt.
Ik wil het alleen verantwoord doen. Dus afgezien dat ik er geen energie voor heb om opeens teveel te doen, wil ik niet bij de eerste keer er dood bij neervallen .
Op dit moment is het dus letterlijk om conditie op te bouwen, niet om af te vallen. (hou dus in het achterhoofd dat ik al bij traplopen loop te hijgen als een karrepaard)
Ik hoop dat Meds of andere forummers die er verstand van hebben advies hebben. Of sites waar je zegt, kijk daar even.
Alvast bedankt.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zaterdag 26 februari 2011 om 22:36
Roos is nu net naar huis, het was reuze gezellig. Ja ik zit snel vol maar dat kan ook niet anders als je al weken bijna tot niets eet. Maar het smaakte heerlijk. Lunch had ik nog niet eerder gemaakt. Voorgerecht ook niet maar was ook een succes. Hoofdgerecht wel eerder gemaakt. Moet wel zeggen dat ik het eten niet zelf had gered om alleen te maken.
We waren even naar een paar toko's geweest en op het laatst zakte ik gewoon door mijn knieen heen. Gelukkig kan Roos ook goed koken en samen ging het goed. Dus het was een succes.
Blij dat ik niet uit moeigheid heb afgezegd. Lange dag maar gelukkig ben ik eerlijk geweest dat ik er niet best voorsta dus dat was geen probleem. En het autorijden gaat ook niet echt dus gelukkig wilde zij rijden.
Al met al een gezellige dag en succesvol want geen rare dingen voorgevallen op het door mijn knieen zakken. Maar is gewoon zwakte.
We waren even naar een paar toko's geweest en op het laatst zakte ik gewoon door mijn knieen heen. Gelukkig kan Roos ook goed koken en samen ging het goed. Dus het was een succes.
Blij dat ik niet uit moeigheid heb afgezegd. Lange dag maar gelukkig ben ik eerlijk geweest dat ik er niet best voorsta dus dat was geen probleem. En het autorijden gaat ook niet echt dus gelukkig wilde zij rijden.
Al met al een gezellige dag en succesvol want geen rare dingen voorgevallen op het door mijn knieen zakken. Maar is gewoon zwakte.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zaterdag 26 februari 2011 om 22:42
Dit wat het voorgerecht wat we voornamelijk Roos had gemaakt. Ik kon bijna niet meer op mijn benen staan van de pijn. Wel wat meer kruiden gebruikt als peper en wat verse tuinkers. Voor mij heb ik het bij surimi gehouden maar voor Roos had ik wat zeefruit gekocht en door het gerecht gedaan. Voor het eerst gemaakt maar ik dacht wel een succes. Het heeft mij iig heerlijk gesmaakt.
Nagerecht zijn we niet aan toegekomen. Toen zaten we al bommetje vol.
Ingrediënten
8 trostomaten
2 eetlepels olijfolie
4 teentjes knoflook, fijngehakt
1 eetlepel gedroogde tijm
1 eetlepel grof zeezout
150 g surimisticks, fijngesneden
250 ml zure room
2 eetlepels verse peterselie, fijngesneden
1/2 zakje verse bieslook (a 25 g)
Materialen
bakpapier
open ring (doorsnede ca. 7 cm)
Voorbereiden
Oven voorverwarmen op 100 °C. Tomaten ontvellen, in de lengte halveren en zaadlijsten eruit scheppen. Tomaten met olie bestrijken en met snijvlakken naar beneden op met bakpapier beklede bakplaat leggen. Met knoflook, tijm en zeezout bestrooien. Tomaten in midden van oven in ca. 2 uur zachtjes drogen (= confijten). Let op, tomaten mogen niet bruin worden!
Bereiden
Surimi met 3 el zure room omscheppen, op smaak brengen met peterselie, zout en peper. Helft van bieslook fijnsnijden en door rest van zure room roeren, met zout en peper op smaak brengen.
Knoflook van geconfijte tomaat vegen. Op bord open ring leggen en ring met 2 geconfijte tomaathelften vullen. Kwart van surimi erop leggen en met 2 geconfijte tomaathelften afdekken. Ring van bord nemen en 1 tl bieslookroom op taartje scheppen. Overige taartjes op dezelfde wijze bereiden. Rest van bieslookroom met enkele druppels water verdunnen en rondom taartjes druppelen. Garneren met rest van bieslooksprieten.
Nagerecht zijn we niet aan toegekomen. Toen zaten we al bommetje vol.
Ingrediënten
8 trostomaten
2 eetlepels olijfolie
4 teentjes knoflook, fijngehakt
1 eetlepel gedroogde tijm
1 eetlepel grof zeezout
150 g surimisticks, fijngesneden
250 ml zure room
2 eetlepels verse peterselie, fijngesneden
1/2 zakje verse bieslook (a 25 g)
Materialen
bakpapier
open ring (doorsnede ca. 7 cm)
Voorbereiden
Oven voorverwarmen op 100 °C. Tomaten ontvellen, in de lengte halveren en zaadlijsten eruit scheppen. Tomaten met olie bestrijken en met snijvlakken naar beneden op met bakpapier beklede bakplaat leggen. Met knoflook, tijm en zeezout bestrooien. Tomaten in midden van oven in ca. 2 uur zachtjes drogen (= confijten). Let op, tomaten mogen niet bruin worden!
Bereiden
Surimi met 3 el zure room omscheppen, op smaak brengen met peterselie, zout en peper. Helft van bieslook fijnsnijden en door rest van zure room roeren, met zout en peper op smaak brengen.
Knoflook van geconfijte tomaat vegen. Op bord open ring leggen en ring met 2 geconfijte tomaathelften vullen. Kwart van surimi erop leggen en met 2 geconfijte tomaathelften afdekken. Ring van bord nemen en 1 tl bieslookroom op taartje scheppen. Overige taartjes op dezelfde wijze bereiden. Rest van bieslookroom met enkele druppels water verdunnen en rondom taartjes druppelen. Garneren met rest van bieslooksprieten.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 27 februari 2011 om 07:24
Onee, het kan ook nog zijn van mijn val van de trap gisteren. Met spullen en al viel ik naar beneden. Mijn knieen werken niet lekker mee. Mijn benen voelen aan of ze slapen en ik ga of door mijn knieen of door mijn hoeven heen als ik mij niet vasthoud. Ja moet je niet met spullen heel langzaam de trap aflopen. Helaas liep er toevallig net geen kat voor mij dus ik kon ook niemand anders de schuld geven .
Alleen zonde van de gebroken borden en de beschadigde Zilveren lepel.
Ik was wel snel beneden trouwens .
Alleen zonde van de gebroken borden en de beschadigde Zilveren lepel.
Ik was wel snel beneden trouwens .
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 27 februari 2011 om 07:46
quote:BobDeBouwer schreef op 25 februari 2011 @ 14:21:
Hoi MV,
Ik heb sinds ruim een maand ook last van angst- en paniekaanvallen. Van de een op andere dag. Loop inmiddels bij psycholoog, en slik sinds vorige week antidepressiva omdat psychiater denkt dat ik dat nu nodig heb om die cirkel te doorbreken.
Ik herken zoveel in je posts. Ik had een week in huis gezeten omdat ik erge last had van paniekaanvallen en niet naar buiten durfde (angst voor de angst). Uiteindelijk met mijn moeder naar een winkel gegaan en ja hoor, paniekaanval. Mijn psycholoog heeft me de tool geleerd om dan "stop" te zeggen en aan iets leuks te denken. Dat hielp. Ik wilde het liefst die winkel gelijk uit en terug naar huis, maar heb mezelf gedwongen naar nog andere winkels te gaan. Bij de volgende kreeg ik ook een paniekaanval maar met "stop" ging-ie weer weg. Bij de volgende winkels geen last meer gehad.
Mijn conditie is ook slecht maar ik wandel wel elke dag tussen de 15-20 minuten. Ik woon vlakbij winkels en heb mezelf tot doel gesteld elke dag de krant te halen. Dan moet ik eruit, die winkel in en kom onder de mensen. De ene dag is makkelijker dan de andere.
Een goed dagritme is erg belangrijk. Ik doe elke dag dezelfde dingen, maar wel volgens een schema.
Ik slaap ook heel slecht (4 uur per nacht en word dan in paniek wakker).
Eten is bij mij ook een probleem, want door de bijwerkingen van de ad ben ik vreselijk misselijk en krijg ik niks weg. Maar ik doe het toch, 6x per dag kleine beetjes.
Ik was kapot gister, en dan toch maar 3 uur slapen. Gister had ik voor de zekerheid de wekker om 5 uur gezet maar ik was zelf al om half 4 wakker. Nou ja, ik moet tot 10 maart wachten en dan heb ik hulp.
Gister met Roos erbij kreeg ik geen hp of angstaanval, alleen uit zwakte door mijn benen zakken en op de markt dat ik dacht, als ik niet ergens snel ga zitten dan krijg ik wel een aanval. Weet niet of dat positief is of negatief want ik woon alleen en kan simpelweg niet altijd met iemand naar een winkel. Die hulp is wel aangevraagd al een paar weken geleden maar ja, die kunnen ook niet overal mee naar toe.
Hoi MV,
Ik heb sinds ruim een maand ook last van angst- en paniekaanvallen. Van de een op andere dag. Loop inmiddels bij psycholoog, en slik sinds vorige week antidepressiva omdat psychiater denkt dat ik dat nu nodig heb om die cirkel te doorbreken.
Ik herken zoveel in je posts. Ik had een week in huis gezeten omdat ik erge last had van paniekaanvallen en niet naar buiten durfde (angst voor de angst). Uiteindelijk met mijn moeder naar een winkel gegaan en ja hoor, paniekaanval. Mijn psycholoog heeft me de tool geleerd om dan "stop" te zeggen en aan iets leuks te denken. Dat hielp. Ik wilde het liefst die winkel gelijk uit en terug naar huis, maar heb mezelf gedwongen naar nog andere winkels te gaan. Bij de volgende kreeg ik ook een paniekaanval maar met "stop" ging-ie weer weg. Bij de volgende winkels geen last meer gehad.
Mijn conditie is ook slecht maar ik wandel wel elke dag tussen de 15-20 minuten. Ik woon vlakbij winkels en heb mezelf tot doel gesteld elke dag de krant te halen. Dan moet ik eruit, die winkel in en kom onder de mensen. De ene dag is makkelijker dan de andere.
Een goed dagritme is erg belangrijk. Ik doe elke dag dezelfde dingen, maar wel volgens een schema.
Ik slaap ook heel slecht (4 uur per nacht en word dan in paniek wakker).
Eten is bij mij ook een probleem, want door de bijwerkingen van de ad ben ik vreselijk misselijk en krijg ik niks weg. Maar ik doe het toch, 6x per dag kleine beetjes.
Ik was kapot gister, en dan toch maar 3 uur slapen. Gister had ik voor de zekerheid de wekker om 5 uur gezet maar ik was zelf al om half 4 wakker. Nou ja, ik moet tot 10 maart wachten en dan heb ik hulp.
Gister met Roos erbij kreeg ik geen hp of angstaanval, alleen uit zwakte door mijn benen zakken en op de markt dat ik dacht, als ik niet ergens snel ga zitten dan krijg ik wel een aanval. Weet niet of dat positief is of negatief want ik woon alleen en kan simpelweg niet altijd met iemand naar een winkel. Die hulp is wel aangevraagd al een paar weken geleden maar ja, die kunnen ook niet overal mee naar toe.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
zondag 27 februari 2011 om 22:47
quote:BobDeBouwer schreef op 27 februari 2011 @ 17:40:
Wat goed dat je gisteren geen aanval hebt gehad!
Zou het helpen als je muziek luistert ter afleiding terwijl je naar de winkel gaat of op de markt loopt?
Ik zal het morgen eens proberen, goeie tip, nog niet geprobeerd.
Dank je.
Wat goed dat je gisteren geen aanval hebt gehad!
Zou het helpen als je muziek luistert ter afleiding terwijl je naar de winkel gaat of op de markt loopt?
Ik zal het morgen eens proberen, goeie tip, nog niet geprobeerd.
Dank je.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
maandag 28 februari 2011 om 14:06
Heb je vannacht beter kunnen slapen? Ik hoop het!
Ik lees hier regelmatig maar ik begrijp de situatie nog steeds niet helemaal.
Dat je je zo slap voelt af en toe (en bijv moeilijk kunt traplopen), heeft dat te maken met het weinige eten?
Of heeft het meer te maken met angst waardoor je je slap voelt?
10 maart duur niet zo lang meer gelukkig. (Maar misschien lijkt het wel lang.)
Ik lees hier regelmatig maar ik begrijp de situatie nog steeds niet helemaal.
Dat je je zo slap voelt af en toe (en bijv moeilijk kunt traplopen), heeft dat te maken met het weinige eten?
Of heeft het meer te maken met angst waardoor je je slap voelt?
10 maart duur niet zo lang meer gelukkig. (Maar misschien lijkt het wel lang.)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
maandag 28 februari 2011 om 22:35
He Moonlight, ik ben geen dokter maar dat ik door mijn knieen zak is denk ik dat mijn benen zo slap zijn geworden met de vele weken op bed liggen. Dus dat heeft niets met mijn hyperventilatie/angstaanvallen te maken. Mijn benen voelen aan of ze slapen, raar gevoel. En als ik heen en weer strompel dan zak ik er gewoon doorheen. Heel vervelend. Kan misschien ook te maken hebben met slecht eten maar ik heb nog steeds geen bloed durven prikken. Maar het niet kunnen lopen heb ik gewoon als extra naast de hp aanvallen. Het is wel heel lastig.
Oh mamalief wat fijn dat je ook hulp krijgt. Dikke voor je. Nou dan tellen we samen de dagen af.
Oh mamalief wat fijn dat je ook hulp krijgt. Dikke voor je. Nou dan tellen we samen de dagen af.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
maandag 28 februari 2011 om 23:33
dinsdag 1 maart 2011 om 05:06
Ja ik was altijd al wel bang voor prikken omdat ik meestal onwel werd. Maar toen ging ik nog wel. Nu lukt het mij niet meer om erheen te gaan. Zelfs niet om mijn huisarts te bellen dat ik niet heen ga. Ja ik heb 1 keer gebeld dat ik niet heen durfde te gaan en toen zei de assistente dat ik gewoon heen moest gaan. Nou ja, dan snap je niet waar ik mee zit en echt niet durf.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
dinsdag 1 maart 2011 om 14:22
quote:Mylene_Valerie schreef op 01 maart 2011 @ 05:06:
Ja ik was altijd al wel bang voor prikken omdat ik meestal onwel werd. Maar toen ging ik nog wel. Nu lukt het mij niet meer om erheen te gaan. Zelfs niet om mijn huisarts te bellen dat ik niet heen ga. Ja ik heb 1 keer gebeld dat ik niet heen durfde te gaan en toen zei de assistente dat ik gewoon heen moest gaan. Nou ja, dan snap je niet waar ik mee zit en echt niet durf.
Ik snap die assistente wel. Je houdt de situatie alleen wel in stand op deze manier.
Er zijn zat grote kerels die vn hun stokje gaan als er bloed moet worden afgenomen, dus ze zijn wel iets gewend bij artsenlab of ziekenhuis. Van flauwvallen of een hyperventilatie aanval ga je ook niet dood zoals je inmiddels proefondervindelijk weet.
Als er wel testuitslagen zijn kan er ook wat gedaan worden aan eventuele medische reden voor je klachten.
Even een andere tip, een poosje geleden was ik ook te zwak om klein eindje naar de AH te gaan. Ik bleek uitdrogingsverschijnselen te hebben. Een zakje ORS deed mij wonderen, uurtje later huppelde ik weer over straat. Aangezien je nogal vaak overgeeft zou het heel goed kunnen dat je essentiele mineralen te kort komt.
Ja ik was altijd al wel bang voor prikken omdat ik meestal onwel werd. Maar toen ging ik nog wel. Nu lukt het mij niet meer om erheen te gaan. Zelfs niet om mijn huisarts te bellen dat ik niet heen ga. Ja ik heb 1 keer gebeld dat ik niet heen durfde te gaan en toen zei de assistente dat ik gewoon heen moest gaan. Nou ja, dan snap je niet waar ik mee zit en echt niet durf.
Ik snap die assistente wel. Je houdt de situatie alleen wel in stand op deze manier.
Er zijn zat grote kerels die vn hun stokje gaan als er bloed moet worden afgenomen, dus ze zijn wel iets gewend bij artsenlab of ziekenhuis. Van flauwvallen of een hyperventilatie aanval ga je ook niet dood zoals je inmiddels proefondervindelijk weet.
Als er wel testuitslagen zijn kan er ook wat gedaan worden aan eventuele medische reden voor je klachten.
Even een andere tip, een poosje geleden was ik ook te zwak om klein eindje naar de AH te gaan. Ik bleek uitdrogingsverschijnselen te hebben. Een zakje ORS deed mij wonderen, uurtje later huppelde ik weer over straat. Aangezien je nogal vaak overgeeft zou het heel goed kunnen dat je essentiele mineralen te kort komt.
woensdag 2 maart 2011 om 10:08
Ben weer vanochtend in de supermarkt onwel geworden. Ik doe het niet meer boodschappen doen. Ik laat ah wel bezorgen, ik probeer het steeds maar het lukt echt niet meer. Medewerksters van de supermarkt zei ook dat het niet de eerste keer was. Klonk heel verwijtend.
Morgen haal ik bij de apotheek die ors, ik moet toch morgen daarheen.
Morgen haal ik bij de apotheek die ors, ik moet toch morgen daarheen.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 2 maart 2011 om 12:02
quote:Mylene_Valerie schreef op 02 maart 2011 @ 10:08:
Morgen haal ik bij de apotheek die ors, ik moet toch morgen daarheen.
probeer 1 zakje en kijk of het verschil maakt. Zit wel veel zout &kalium is dus niet overdrijven, je kan ook iets meer water gebruiken dan aanbevolen wordt.
Ik kan je ook wel een zakje over de post sturen, want ik heb nog over
Morgen haal ik bij de apotheek die ors, ik moet toch morgen daarheen.
probeer 1 zakje en kijk of het verschil maakt. Zit wel veel zout &kalium is dus niet overdrijven, je kan ook iets meer water gebruiken dan aanbevolen wordt.
Ik kan je ook wel een zakje over de post sturen, want ik heb nog over
woensdag 2 maart 2011 om 15:24
Dank je maar ik kijk of ik morgen 1 zakje mag proberen bij de apotheek, nou ja kopen. Ik heb net een email gestuurd naar ex of hij aankomende dagen wat boodschappen voor mij wil doen, had hij zelf al aangeboden maar we zijn niet echt heel close omdat hij een andere vrouw heeft ontmoet dus we hebben zo min mogelijk contact. Nou ja, heb net bericht gehad dat er dinsdag iemand komt hier van Evian. Weet alleen nou niet of het is voor huishuidelijkhulp in huis of hulp om dingen als boodschappen te doen. Ik hoor het dinsdag wel.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 2 maart 2011 om 19:18
Ik kan me voorstellen dat je even klaar bent met het boodschappen doen. Het is vast geen correct antwoord dat ik nu geef, maar ik kan het me wel voorstellen.
Leg anders thuis (met hulp van ex) een goede voorraad aan van basisdingen (pasta, rijst, aardappelen, saus, vlees id vriezer, brood, kaas etc) dat je vanaf nu iedere dag kunt eten. t Hoeven geen culinaire hoogstandjes te worden, af en toe een tosti is ook prima. Maar ga/blijf wel eten.
Over een tijdje lukt het heus wel weer met die boodschappen maar kan me voorstellen als je een aantal keer onwel geworden bent dat het steeds moeilijker wordt.
Leg anders thuis (met hulp van ex) een goede voorraad aan van basisdingen (pasta, rijst, aardappelen, saus, vlees id vriezer, brood, kaas etc) dat je vanaf nu iedere dag kunt eten. t Hoeven geen culinaire hoogstandjes te worden, af en toe een tosti is ook prima. Maar ga/blijf wel eten.
Over een tijdje lukt het heus wel weer met die boodschappen maar kan me voorstellen als je een aantal keer onwel geworden bent dat het steeds moeilijker wordt.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
donderdag 3 maart 2011 om 01:33
Allereerst...jij kent mij niet, ben geen regelmatige poster, maar lees wel dagelijks mee, dus het voelt een beetje alsof ik jou wel ken. Sorry.
Ik heb je topic hier (en bijvoorbeeld het topic over Kane) gevolgd. En eerlijk gezegd, mijn handen jeuken... En dat bedoel ik positief. Waarom is er niemand in jouw omgeving die actie onderneemt, die aan de bel trekt?! Want dit kan toch niet? Dat je ziek bent ins duidelijk. Je kunt nauwelijks staan en lopen, je eet al weken niet of nauwelijks, je slaapt niet, je angst en je vermijding wordt steeds groter. Dit topic opende je een maand geleden en er is nog niets verbeterd in je situatie, sterker nog...het wordt alleen maar erger! Hulp is onderweg...ja, op 10 maart heb je een afspraak staan, dat betekent niet dat er dan ook daadwerkelijk gelijk hulp ís. Waarom grijpt jouw huisarts niet in? Ben je wel duidelijk genoeg en helemaal eerlijk tegen hem over hoe het met je gaat? Ik kan het me bijna niet voorstellen... Heb je intussen nu al een keer bloed laten prikken? Heb je al slaapmedicatie gekregen? Zijn je medicijnen verhoogd? En zo ja, wordt dit goed begeleid? Eet je weer een normale hoeveelheid?
Ik heb het vermoeden van niet....
Het klinkt misschien heel hard en ik bedoel het niet lullig, maar volgens mij zou jij het beste af zijn met een opname. Een plek waar er eventjes voor je gezorgd wordt, waar verschillende specialismes samenkomen om te kijken hoe jij het beste geholpen kan worden. Een plek waar je even tot rust kan komen, waar je je geen zorgen hoeft te maken over hoe je het allemaal moet regelen. Waar je onder begeleiding lichamelijk aan kunt sterken, weer kunt leren eten, zodat er daarna weer kracht en energie is voor je mentale herstel.
Ik kan me voorstellen dat je op dit moment de kracht en de energie niet hebt om voor jezelf op te komen, om te knokken voor de hulp en begeleiding die je nodig hebt. Als je heel eerlijk bent, zou je het prettig vinden als iemand nu bovengenoemde zaken voor je op zou pakken, voor je zou regelen? Zodat jij dat niet hoeft te doen en daarna je aandacht kunt richten op beter worden?
Hoewel ik je niet ken en jij mij al helemaal niet ben ik in staat in de auto te stappen, naar je toe te rijden en het proces voor hulp verder op gang te helpen....
Bovenstaande is geen verwijt, ik heb in jouw situatie gezeten. Van de een op de andere dag had ik een paniekstoornis en straatvrees. Maar gelukkig was ik gezegend met een goed netwerk om me heen, die dingen konden oppakken waar ik zelf niet meer toe in staat was op dat moment. Het is in dit draadje al eerder gezegd, maar vermijden is niet de oplossing...het wordt alleen maar erger daardoor. Het wordt knokken om van je angsten af te komen, maar het is het waard. Door juist die confrontatie aan te gaan met je angst en stapje voor stapje verder te gaan kun je je leven weer zelf controleren, in plaats van dat je het laat controleren door de angst....
Hmm...nou ja, beetje onsamenhangende post misschien, maar ik moest het echt even kwijt....
Sterkte.
Ik heb je topic hier (en bijvoorbeeld het topic over Kane) gevolgd. En eerlijk gezegd, mijn handen jeuken... En dat bedoel ik positief. Waarom is er niemand in jouw omgeving die actie onderneemt, die aan de bel trekt?! Want dit kan toch niet? Dat je ziek bent ins duidelijk. Je kunt nauwelijks staan en lopen, je eet al weken niet of nauwelijks, je slaapt niet, je angst en je vermijding wordt steeds groter. Dit topic opende je een maand geleden en er is nog niets verbeterd in je situatie, sterker nog...het wordt alleen maar erger! Hulp is onderweg...ja, op 10 maart heb je een afspraak staan, dat betekent niet dat er dan ook daadwerkelijk gelijk hulp ís. Waarom grijpt jouw huisarts niet in? Ben je wel duidelijk genoeg en helemaal eerlijk tegen hem over hoe het met je gaat? Ik kan het me bijna niet voorstellen... Heb je intussen nu al een keer bloed laten prikken? Heb je al slaapmedicatie gekregen? Zijn je medicijnen verhoogd? En zo ja, wordt dit goed begeleid? Eet je weer een normale hoeveelheid?
Ik heb het vermoeden van niet....
Het klinkt misschien heel hard en ik bedoel het niet lullig, maar volgens mij zou jij het beste af zijn met een opname. Een plek waar er eventjes voor je gezorgd wordt, waar verschillende specialismes samenkomen om te kijken hoe jij het beste geholpen kan worden. Een plek waar je even tot rust kan komen, waar je je geen zorgen hoeft te maken over hoe je het allemaal moet regelen. Waar je onder begeleiding lichamelijk aan kunt sterken, weer kunt leren eten, zodat er daarna weer kracht en energie is voor je mentale herstel.
Ik kan me voorstellen dat je op dit moment de kracht en de energie niet hebt om voor jezelf op te komen, om te knokken voor de hulp en begeleiding die je nodig hebt. Als je heel eerlijk bent, zou je het prettig vinden als iemand nu bovengenoemde zaken voor je op zou pakken, voor je zou regelen? Zodat jij dat niet hoeft te doen en daarna je aandacht kunt richten op beter worden?
Hoewel ik je niet ken en jij mij al helemaal niet ben ik in staat in de auto te stappen, naar je toe te rijden en het proces voor hulp verder op gang te helpen....
Bovenstaande is geen verwijt, ik heb in jouw situatie gezeten. Van de een op de andere dag had ik een paniekstoornis en straatvrees. Maar gelukkig was ik gezegend met een goed netwerk om me heen, die dingen konden oppakken waar ik zelf niet meer toe in staat was op dat moment. Het is in dit draadje al eerder gezegd, maar vermijden is niet de oplossing...het wordt alleen maar erger daardoor. Het wordt knokken om van je angsten af te komen, maar het is het waard. Door juist die confrontatie aan te gaan met je angst en stapje voor stapje verder te gaan kun je je leven weer zelf controleren, in plaats van dat je het laat controleren door de angst....
Hmm...nou ja, beetje onsamenhangende post misschien, maar ik moest het echt even kwijt....
Sterkte.
donderdag 3 maart 2011 om 01:36
quote:Moonlight82 schreef op 02 maart 2011 @ 19:18:
Ik kan me voorstellen dat je even klaar bent met het boodschappen doen. Het is vast geen correct antwoord dat ik nu geef, maar ik kan het me wel voorstellen.
Over een tijdje lukt het heus wel weer met die boodschappen maar kan me voorstellen als je een aantal keer onwel geworden bent dat het steeds moeilijker wordt.
Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat dit geen oplossing is.... Ik kan me heeeeel goed voorstellen dat MV wel even klaar is met boodschappen doen, maar vermijding maakt het echt alleen maar erger... Je beloont je angst, en de drempel wordt steeds hoger, en je wereldje steeds kleiner....
Wél kan ik me voorstellen dat MV nu eerst lichamelijk aan moet sterken, dat ze fysiek gezien helemaal niet in staat is enige activiteit te ondernemen. Maar lieve MV, op basis van wat je hier schrijft denk ik dat je daar echt professionele begeleiding bij nodig hebt...
Ik kan me voorstellen dat je even klaar bent met het boodschappen doen. Het is vast geen correct antwoord dat ik nu geef, maar ik kan het me wel voorstellen.
Over een tijdje lukt het heus wel weer met die boodschappen maar kan me voorstellen als je een aantal keer onwel geworden bent dat het steeds moeilijker wordt.
Uit eigen ervaring kan ik je zeggen dat dit geen oplossing is.... Ik kan me heeeeel goed voorstellen dat MV wel even klaar is met boodschappen doen, maar vermijding maakt het echt alleen maar erger... Je beloont je angst, en de drempel wordt steeds hoger, en je wereldje steeds kleiner....
Wél kan ik me voorstellen dat MV nu eerst lichamelijk aan moet sterken, dat ze fysiek gezien helemaal niet in staat is enige activiteit te ondernemen. Maar lieve MV, op basis van wat je hier schrijft denk ik dat je daar echt professionele begeleiding bij nodig hebt...
donderdag 3 maart 2011 om 06:09
Zarah, ben jij er helemaal vanaf gekomen?
Je vroeg over mijn huisarts, ja ik heb alles eerlijk vertelt. Maar hij vindt dat ik tot 10 maart moet wachten. Ik moet hem vandaag eigenlijk bellen dat ik dat bloedprikken niet durf (vandaag is een goeie dag, dan is hij er nooit en krijg ik zijn assistente).
Ik heb vandaag goed nieuws gehad. Het GGD regelt alle hulp die ik nodig heb. Vandaag is Humanitas geweest om mijn belastingdingen te regelen. En ik kreeg een belletje van Evian dat ze dinsdag komen, 8 maart. Nou weet ik alleen niet of zij van thuiszorg zijn, GGD geemaild maar nog geen bericht terug. Want ik zou ook tijdelijk zorg krijgen voor het huishouden omdat ik mij zo zwak voel. Maar nu weet ik niet meer wat Evian zou komen doen.
Ex gevraagd of hij wat boodschappen wil doen maar op die vraag heeft hij nog niet geantwoord, wel een smsje terug gehad over het stemmen dus hij heeft mijn sms gehad dat hij een email had erover. Hopelijk laat hij het vandaag weten.
Krijg net een sms dat ik een boodschappenlijstje kan mailen. Nou zal ik vandaag even doen. Hoop dat hij niet geirriteerd raakt want ik ben heel kritisch met boodschappen doen om zo goedkoop mogelijk dingen te halen. Nou ik hoor het wel . Ga het maar zo goed mogelijk uitleggen wat ik bedoel.
Je vroeg over mijn huisarts, ja ik heb alles eerlijk vertelt. Maar hij vindt dat ik tot 10 maart moet wachten. Ik moet hem vandaag eigenlijk bellen dat ik dat bloedprikken niet durf (vandaag is een goeie dag, dan is hij er nooit en krijg ik zijn assistente).
Ik heb vandaag goed nieuws gehad. Het GGD regelt alle hulp die ik nodig heb. Vandaag is Humanitas geweest om mijn belastingdingen te regelen. En ik kreeg een belletje van Evian dat ze dinsdag komen, 8 maart. Nou weet ik alleen niet of zij van thuiszorg zijn, GGD geemaild maar nog geen bericht terug. Want ik zou ook tijdelijk zorg krijgen voor het huishouden omdat ik mij zo zwak voel. Maar nu weet ik niet meer wat Evian zou komen doen.
Ex gevraagd of hij wat boodschappen wil doen maar op die vraag heeft hij nog niet geantwoord, wel een smsje terug gehad over het stemmen dus hij heeft mijn sms gehad dat hij een email had erover. Hopelijk laat hij het vandaag weten.
Krijg net een sms dat ik een boodschappenlijstje kan mailen. Nou zal ik vandaag even doen. Hoop dat hij niet geirriteerd raakt want ik ben heel kritisch met boodschappen doen om zo goedkoop mogelijk dingen te halen. Nou ik hoor het wel . Ga het maar zo goed mogelijk uitleggen wat ik bedoel.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
