Overig
alle pijlers
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
woensdag 21 maart 2018 om 17:19
Ik ben eigenlijk best wel een misantroop, weinig vertrouwen in de mensheid, maar misschien juist wel daarom word ik altijd enorm blij van mensen die iets goeds of aardigs doen voor een ander.
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)
https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
maandag 9 april 2018 om 21:54
Ik heb vandaag een mevrouw geholpen die met haar fiets was gevallen, met een kindje achterop.
Ik ben vooral verbaasd over de hoeveelheid mensen die gewoon voorbij fietst.
Ik was niet de eerste die langskwam, wel de eerste die stopte.
Even kindje vasthouden, troosten, zodat mevrouw kon bellen.
Toch gek dat weinig mensen hulp aanbieden, of niet?
Ik ben vooral verbaasd over de hoeveelheid mensen die gewoon voorbij fietst.
Ik was niet de eerste die langskwam, wel de eerste die stopte.
Even kindje vasthouden, troosten, zodat mevrouw kon bellen.
Toch gek dat weinig mensen hulp aanbieden, of niet?
dinsdag 10 april 2018 om 22:02
Dat heet het bystander effectBananendoos schreef: ↑09-04-2018 21:54Ik heb vandaag een mevrouw geholpen die met haar fiets was gevallen, met een kindje achterop.
Ik ben vooral verbaasd over de hoeveelheid mensen die gewoon voorbij fietst.
Ik was niet de eerste die langskwam, wel de eerste die stopte.
Even kindje vasthouden, troosten, zodat mevrouw kon bellen.
Toch gek dat weinig mensen hulp aanbieden, of niet?
Veritas vos liberabit
dinsdag 10 april 2018 om 22:08
Vanmiddag in de bus. Ouder echtpaar wilde naar het centrum maar de bus kwam daar niet langs (veel eenrichting daar). Buschauffeur legde uit welke buslijnen er naar centrum gingen. Ze zijn het busstation aan het renoveren dus de bussen komen aan de andere kant van station. Echtpaar wist niet waar de juiste bus kwam. Er zaten veel mensen in de bus maar helpen ho maar. Heb ze maar even meegenomen naar de juiste halte en met ze gewacht tot de bus kwam 
woensdag 11 april 2018 om 18:44
heel bijzonder.
woensdag 11 april 2018 om 20:50
Fantastisch!Pingu schreef: ↑06-04-2018 19:34Ik geniet van jullie verhalen!
Ik lees meerdere keren over mensen die van een volslagen onbekende een slaapplaats aangeboden krijgen. Ik heb zoiets ook meegemaakt. Met mijn vriend was ik een week in New York en door miscommunicatie met de verhuurster van onze guesthouse konden we onze kamer niet in. Stonden we dan, 's avonds laat, midden in Brooklyn (was toen nog niet zo 'gentrified' als nu), zonder spullen (die stonden nog op onze kamer), zonder sleutel en de verhuurster was onbereikbaar. Een onderbuurman kwam vragen wat er aan de hand was en zei dat we wel bij hem mochten slapen. Dat bleek niet nodig, na een hoop gedoe werd het probleem toch nog opgelost, maar ik vond het zo'n fijn gebaar van die man!
Dat is nou goede reclame voor je zaak
maandag 6 augustus 2018 om 10:47
Mijn zus die uit hollywood een oscar meenam voor de best sister.
Mijn collega's die stiekum het balkonnetje van mijn nieuwe appartement opgeknapt hadden tijdens mijn vakantie. Ik zat toch nogal in de put omdat mijn relatie net uit was.
Mijn schone papa die alle gelegenheden aangrijpt om mij van een mooie bos bloemen te voorzien (manlief is niet zo attent).
En de kleurrijke mensen die ik tegenkom als ik onderweg ben. Die net even dat tikkie meer aandacht besteed hebben aan hun uiterlijk. Ik vind het zo fijn om dames in mooie kleding met bijpassende schoenen en makeup te zien.
Mijn collega's die stiekum het balkonnetje van mijn nieuwe appartement opgeknapt hadden tijdens mijn vakantie. Ik zat toch nogal in de put omdat mijn relatie net uit was.
Mijn schone papa die alle gelegenheden aangrijpt om mij van een mooie bos bloemen te voorzien (manlief is niet zo attent).
En de kleurrijke mensen die ik tegenkom als ik onderweg ben. Die net even dat tikkie meer aandacht besteed hebben aan hun uiterlijk. Ik vind het zo fijn om dames in mooie kleding met bijpassende schoenen en makeup te zien.
Het is beter een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken ~ In loving memory of AnnA.
maandag 6 augustus 2018 om 10:50
Ik was voor het eerst in mijn eentje in NY en liep door Central Park. Het was troosteloos,regenachtig weer en ik kwam op een gegeven moment langs een vijver met een (gesloten) theehuis. Aan een van de tafeltjes zat onder een parasol een zwerver met zijn gitaar. Ik ben aan het tafeltje naast hem gaan zitten en hij begon speciaal voor mij te zingen en te spelen. Een van mijn mooiste herinneringen aan NY
Het is beter een kaars aan te steken, dan de duisternis te vervloeken ~ In loving memory of AnnA.
maandag 6 augustus 2018 om 23:09
woensdag 8 augustus 2018 om 19:23
Dit weekend op Castlefest. We zaten gezellig met een voor ons onbekend meisje te praten, die er maar één dag was en zo naar huis zou gaan. Ze had het over dat ze dan ook nog muntjes in moest gaan wisselen en gedoe, en vroeg 'of hebben jullie interesse in muntjes?' Na een voorzichtige 'ja' (we hebben het niet zo breed, en voor mij dus afhankelijk hoeveel muntjes, want we konden niet veel meer aan die dingen uitgeven) kreeg ik een flinke hand vol muntjes in mijn handen gedrukt. En met een 'Ach, ik heb ze ook weer gekregen, veel plezier nog dit weekend!' liep ze weg nog voor ik kon reageren. Ik was flabbergasted, maar het was zo fijn dat we dankzij haar gulheid even niet op hoefden te letten/lekkers door tweeën hoefden te delen/broertje wat konden trakteren!
donderdag 16 augustus 2018 om 14:45
Ja, ik heb nog wel een recente: Ik ben zwanger en lag met uitdrogingsverschijnselen in het ziekenhuis. Mijn familie woont ver weg en alleen mijn man kwam na zijn werk langs. Ik had het behoorlijk moeilijk, voelde me erg ziek en alleen.
De tranen springen me nu weer in de ogen: Een wat oudere verpleegster had mijn verdriet opgepikt (er speelt meer maar dat even terzijde) en ze had zo'n grote helium ballon voor me gehaald. Ze kwam ermee aan en ik was zo blij en zo emotioneel. Ik had dit dus echt niet verwacht! Ik heb haar hartelijk bedankt
De tranen springen me nu weer in de ogen: Een wat oudere verpleegster had mijn verdriet opgepikt (er speelt meer maar dat even terzijde) en ze had zo'n grote helium ballon voor me gehaald. Ze kwam ermee aan en ik was zo blij en zo emotioneel. Ik had dit dus echt niet verwacht! Ik heb haar hartelijk bedankt
donderdag 23 augustus 2018 om 22:42
Mijn toenmalige vriend en het gezin hadden een rechtszaak over hun verblijfsstatus in Nederland, altijd veel stress om gehad en was dus erg spannend, toen we daar aan kwamen stond mijn vader daar opeens om ons te steunen, zo bijzonder. We hadden niet veel contact en het was voor hem aan de andere kant van het land maar toch was hij er, vergeet ik nooit meer.
Ik heb therapie gevolgd in een andere plaats dan mijn woonplaats en dat betekende dat ik dagelijks met het ov moest waar ik erg veel moeite mee had door mijn angsstoornis. Toen hebben 2 groepsgenootjes mij meerdere keren thuis opgehaald of thuis gebracht terwijl ze zelf een hele andere kant op moesten, scheelde mij zoveel stress, echt super lief.
Mijn moeder is mijn held, na de scheiding van mijn ouders is ons leven natuurlijk erg veranderd maar zij heeft er altijd voor gezorgd dat mijn broer en ik niks te kort kwamen, zijn zelfs best verwend. Niet met geld maar met liefde en daden. Nog steeds nu ik volwassen ben staat ze altijd voor mij klaar en is het fijn dat nu zij ouder word ik ook voor haar kan zorgen.
Ik heb therapie gevolgd in een andere plaats dan mijn woonplaats en dat betekende dat ik dagelijks met het ov moest waar ik erg veel moeite mee had door mijn angsstoornis. Toen hebben 2 groepsgenootjes mij meerdere keren thuis opgehaald of thuis gebracht terwijl ze zelf een hele andere kant op moesten, scheelde mij zoveel stress, echt super lief.
Mijn moeder is mijn held, na de scheiding van mijn ouders is ons leven natuurlijk erg veranderd maar zij heeft er altijd voor gezorgd dat mijn broer en ik niks te kort kwamen, zijn zelfs best verwend. Niet met geld maar met liefde en daden. Nog steeds nu ik volwassen ben staat ze altijd voor mij klaar en is het fijn dat nu zij ouder word ik ook voor haar kan zorgen.
donderdag 23 augustus 2018 om 22:56
Ik snap dat ook echt niet. Toevallig laatst nog meegemaakt, ben zelf de auto maar uitgesprongen om een oudere vrouw te helpen opstaan nadat ze met haar fiets gevallen was terwijl het in het centrum was dus er liep genoeg man.Bananendoos schreef: ↑09-04-2018 21:54Ik heb vandaag een mevrouw geholpen die met haar fiets was gevallen, met een kindje achterop.
Ik ben vooral verbaasd over de hoeveelheid mensen die gewoon voorbij fietst.
Ik was niet de eerste die langskwam, wel de eerste die stopte.
Even kindje vasthouden, troosten, zodat mevrouw kon bellen.
Toch gek dat weinig mensen hulp aanbieden, of niet?
vrijdag 24 augustus 2018 om 12:50
In onze vorige woonplaats ging mijn man altijd met de trein naar zijn werk. De eerste trein van de dag en dan is het meestal lekker rustig. Op een gegeven moment leer je dan je medereizigers en de conducteurs die vaak vroege dienst hebben een beetje kennen. Op koninginnedag is die trein echter altijd supervol met mensen die koninginnenacht hebben gevierd in de stad en weer naar huis willen. Een trein vol lallende, brakke en als je pecht hebt, overgevende mensen, terwijl je onderweg bent naar je werk, errug leuk. Dat realiseerden de conducteurs zich ook, dus terwijl voor al de feestgangers de regels gold dat ze allemaal achteraan moesten instappen en in de trein naar voren moesten lopen, openden ze voor hun "vaste gasten" de treindeur helemaal vooraan in de trein. Lief.
anoniem_374769 wijzigde dit bericht op 24-08-2018 12:59
0.00% gewijzigd
Life's not about waiting for the storm to pass... It's about learning to dance in the rain.
vrijdag 24 augustus 2018 om 12:57
Ik zat in een lijndienst van A naar C, toen er een chauffeuse van een andere lijndienst contact opnam met onze chauffeur. Zij liep vertraging op, doordat er mensen met een ongeldig kaartje in de bus zaten, die niet uit wilden stappen. Zij vroeg onze chauffeur of hij op de halte waar zij stilstond kon stoppen. Zo kon onze bus haar (andere) passagiers meenemen naar B, zodat ze hun overstap konden halen op een andere bus. Ik vond dat heel attent van haar.
Life's not about waiting for the storm to pass... It's about learning to dance in the rain.
vrijdag 24 augustus 2018 om 13:25
Mijn baby wilde na een bezoek aan de huisarts een keer niet meer in zijn fietsstoeltje. Het lukte NIET. Hij zette zich helemaal schrap en ging gillen. Dus ik was gaan lopen met baby op de arm en na 100m ben ik gaan rusten tegen een muur van een huis. Daarna probeerde ik het weer even en weer ging hij hard schreeuwen. Er kwam toen na een tijdje een oudere vrouw uit een flat kijken wat er aan de hand was en toen ik het vertelde, ging ze haar zoon bellen om me met de auto naar huis te brengen. Dat was heel aardig.
Alleen de baby besloot toen precies op dat moment om zijn verzet te staken en liet zich moeiteloos in het stoeltje zetten....
Alleen de baby besloot toen precies op dat moment om zijn verzet te staken en liet zich moeiteloos in het stoeltje zetten....
maandag 24 september 2018 om 11:54
vrijdag 16 november 2018 om 11:05
Up
Op vakantie in Griekenland wilde mijn toenmalige vriend een heuvel beklimmen. Het bleek een veel zwaardere tocht dan verwacht, het werd steenkoud (ik had een korte broek met hemdje aan) en ik was doodmoe. Toen we net de terugweg aanvaard hadden reed er een local langs in zijn pick-up, die zag dat wij er doorheen zaten en ons in zijn laadbak mee terug genomen heeft naar de plek waar onze huurauto stond. Wat was ik die man dankbaar!
Op vakantie in Griekenland wilde mijn toenmalige vriend een heuvel beklimmen. Het bleek een veel zwaardere tocht dan verwacht, het werd steenkoud (ik had een korte broek met hemdje aan) en ik was doodmoe. Toen we net de terugweg aanvaard hadden reed er een local langs in zijn pick-up, die zag dat wij er doorheen zaten en ons in zijn laadbak mee terug genomen heeft naar de plek waar onze huurauto stond. Wat was ik die man dankbaar!
zaterdag 17 november 2018 om 23:29
Vorige week heb ik alleen met mijn 2 kinderen (13 maanden en 3 weken) een internationale treinreis gemaakt. Het was hartverwarmend om te zien hoeveel mensen hun hulp aanbieden. Van het helpen met de lompe dubbele buggy in de trein te tillen tot vragen of ze iets voor me mee kunnen nemen uit de restauratiewagon en iemand bood zelfs aan even op de kinderen te willen letten als ik even naar het toilet zou moeten. Kleine gebaren maar het heeft wel indruk gemaakt.
"Nee" is ook een antwoord.
maandag 19 november 2018 om 19:37
Hoogzwanger op de vluchtstrook met een auto waar rook uit komt en waar de motor nog van draait terwijl de sleutels er uit zijn. Ik liep weg van de auto en stond op punt van bellen met 112, toen stopte er een andere auto met een vrouw erin. Ze vroeg of alles goed met mij ging, of 112 al was gebeld, of het echt goed met mij ging (geen pijn in je buik?) enof ze verder iets kon doen.
Dat was net het tikkie dat ik nodig had om ook na het bellen en tijdens het wachten rustig te blijven.
----
Eerste keer vliegen met de baby, alleen. (inmiddels uit de buik). Het duurde langer dan verwacht; ik kon net hard hollend het vliegtuig in, boarding was al begonnen. Ontbijt op de vluchthaven was er bij ingeschoten. Ik stond op punt om van opluchting in huilen uit te barsten. Kon nog net tegen de stewardess zeggen 'Ik ben zo blij dat ik op tijd ben, mag ik onbeleefd vragen om een flesje water? ik zal het betalen als jullie rondgaan met de service, maar ik heb nog niet kunnen ontbijten'.
Mn baby werd overgenomen zodat ik rustig de zooi kon wegstouwen, ik kreeg een rij voor mezelf en toen we zaten kreeg ik water, thee en koekjes en ik mocht niet betalen van ze. 'mama's moeten goed voor zichzelf zorgen' (volgende keer plannen we dat anders!)
Dat was net het tikkie dat ik nodig had om ook na het bellen en tijdens het wachten rustig te blijven.
----
Eerste keer vliegen met de baby, alleen. (inmiddels uit de buik). Het duurde langer dan verwacht; ik kon net hard hollend het vliegtuig in, boarding was al begonnen. Ontbijt op de vluchthaven was er bij ingeschoten. Ik stond op punt om van opluchting in huilen uit te barsten. Kon nog net tegen de stewardess zeggen 'Ik ben zo blij dat ik op tijd ben, mag ik onbeleefd vragen om een flesje water? ik zal het betalen als jullie rondgaan met de service, maar ik heb nog niet kunnen ontbijten'.
Mn baby werd overgenomen zodat ik rustig de zooi kon wegstouwen, ik kreeg een rij voor mezelf en toen we zaten kreeg ik water, thee en koekjes en ik mocht niet betalen van ze. 'mama's moeten goed voor zichzelf zorgen' (volgende keer plannen we dat anders!)
maandag 19 november 2018 om 19:38
Fijn is dat heMeyana schreef: ↑17-11-2018 23:29Vorige week heb ik alleen met mijn 2 kinderen (13 maanden en 3 weken) een internationale treinreis gemaakt. Het was hartverwarmend om te zien hoeveel mensen hun hulp aanbieden. Van het helpen met de lompe dubbele buggy in de trein te tillen tot vragen of ze iets voor me mee kunnen nemen uit de restauratiewagon en iemand bood zelfs aan even op de kinderen te willen letten als ik even naar het toilet zou moeten. Kleine gebaren maar het heeft wel indruk gemaakt.
dinsdag 20 november 2018 om 12:40
Paar maanden terug reed mijn man in zijn auto door de stad heen. Een oudere man was gevallen met zijn rollator en hij lag dus op de grond en hij kon zelf niet meer opstaan. Iedereen die er langskwam liet hem liggen.. .Mijn man is zijn auto uitgestapt en die oude man gaan helpen
