Overig
alle pijlers
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
woensdag 21 maart 2018 om 17:19
Ik ben eigenlijk best wel een misantroop, weinig vertrouwen in de mensheid, maar misschien juist wel daarom word ik altijd enorm blij van mensen die iets goeds of aardigs doen voor een ander.
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)
https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
donderdag 22 maart 2018 om 00:58
Ik vind dit eigenlijk allemaal vanzelfsprekend.knopper schreef: ↑22-03-2018 00:55Wat een mooi en fijn topic. Geweldig dat er nog zoveel lieve mensen zijn.
Klein gebaar maar wel erg lief. Tijdens het uitlaten van mijn chihuahua ruim ik altijd zijn poep op, dit vind ik geen moeite maar toen een vrouw mij een compliment gaf en liet weten hoe speciaal ze het vond dat ik zelfs zo’n klein drolletje aan het opruimen was voelde dat toch wel goed.
Jaren geleden had ik mijn sleutels in mijn fiets laten zitten op het station, ik had pas door dat ik mijn sleutels kwijt was op de terug weg maar voordat ik in paniek kon raken zag ik dat iemand mijn sleutels onder m’n zadel had verstopt. Ook zo’n klein gebaar maar zo bijzonder.
Een kennis van mij zag een auto over de weg slingeren en dacht in eerste instantie dat er een dronken persoon in zat maar toen hij beter keek zag hij dat er een man in zat die bewusteloos leek, hij is toen naar die auto gerend en heeft de deur open getrokken om de auto tot stil stand te krijgen en daarna 112 gebeld. Had heel verkeerd kunnen aflopen maar gelukkig was deze held er op dat moment.
donderdag 22 maart 2018 om 01:09
In december was ik op een mega drukke kerstmarkt. Zat in mijn rolstoel, maar kon er nauwelijks door. Ik had het ondertussen zó ontzettend koud van het stilzitten en wilde weg uit de drukte. Maar leek geen centimeter vooruit te komen. Er ging een man voor me staan, en loodste me door de menigte. Dat was al superlief, maar de manier waarop (vol humor, leuke uitspraken waardoor ook anderen zich kapot lachten) was te gek. Ik werd gewoon warm in mijn hart door zijn hulp en humor, waardoor ik de kou wat kon vergeten.
donderdag 22 maart 2018 om 01:17
Wat een mooie topic!
-Een paar jaar geleden, toen ik nog studeerde, ging ik naar Damascus voor mijn studie. Ik was op straat erg voorzichtig en lette goed op mijn spullen. De eerste dag werd ik opgehaald van het vliegveld en moesten we een klein stukje met een busje. Ik had mijn nieuwe camera mee en wat spullen die ik even onhandig droeg. De mensen die mij kwamen ophalen waren als eerste ingestapt en liepen naar achter. Ik ging dicht bij de deur zitten, en hield de mannen om me heen goed in de gaten. Opeens begon een van hun mij te porren, en wees op mijn camera die uit mijn tas hing. In een klap waren al mijn vooroordelen weg. Ze hadden het nl zo kunnen pakken.
-En gek genoeg wilden mensen die hoorden waar ik vandaan kwam geen geld voor wat ik kocht. Natuurlijk bleef ik het proberen totdat ik merkte dat ik ze daarmee zou beledigen. Voor hun was ik een gast. Heb me lang voor mijn vooroordelen geschaamd en ben er nu bijna van genezen.
-In mijn studietijd huurde ik een kamer bij een hospita. Zij werkte in de hulpverlening. Op een dag vertelde ze mij dat er een vrouw is aan wie ze een kerstpakket wilde geven en of ik het bij haar wilde afgeven. Het mocht absoluut niet bekend worden dat het van haar was. Ik heb toen een auto geleend van mijn stagebegeleider zodat er geen link te leggen zou zijn, en heb dat pakket afgeleverd bij die mevrouw. Die hospita bleek vaker Sinterklaas uit te hangen. Super lief!
Ik weet nog veel meer, maar dat komt later nog!
-Een paar jaar geleden, toen ik nog studeerde, ging ik naar Damascus voor mijn studie. Ik was op straat erg voorzichtig en lette goed op mijn spullen. De eerste dag werd ik opgehaald van het vliegveld en moesten we een klein stukje met een busje. Ik had mijn nieuwe camera mee en wat spullen die ik even onhandig droeg. De mensen die mij kwamen ophalen waren als eerste ingestapt en liepen naar achter. Ik ging dicht bij de deur zitten, en hield de mannen om me heen goed in de gaten. Opeens begon een van hun mij te porren, en wees op mijn camera die uit mijn tas hing. In een klap waren al mijn vooroordelen weg. Ze hadden het nl zo kunnen pakken.
-En gek genoeg wilden mensen die hoorden waar ik vandaan kwam geen geld voor wat ik kocht. Natuurlijk bleef ik het proberen totdat ik merkte dat ik ze daarmee zou beledigen. Voor hun was ik een gast. Heb me lang voor mijn vooroordelen geschaamd en ben er nu bijna van genezen.
-In mijn studietijd huurde ik een kamer bij een hospita. Zij werkte in de hulpverlening. Op een dag vertelde ze mij dat er een vrouw is aan wie ze een kerstpakket wilde geven en of ik het bij haar wilde afgeven. Het mocht absoluut niet bekend worden dat het van haar was. Ik heb toen een auto geleend van mijn stagebegeleider zodat er geen link te leggen zou zijn, en heb dat pakket afgeleverd bij die mevrouw. Die hospita bleek vaker Sinterklaas uit te hangen. Super lief!
Ik weet nog veel meer, maar dat komt later nog!
donderdag 22 maart 2018 om 01:21
Ben ik niet met je eens.
Het zou inderdaad vanzelfsprekend moeten zijn dat je de poep van je hond op ruimt maar er zijn er meer die het niet doen dan wel en daarbij ging het meer om het compliment van die mevrouw, ze had ook niks kunnen zeggen.
En hoe vaak komt het voor dat iemand die fiets met sleutels erin mee neemt of er langs loopt en denk oh stom maar er verder niks mee doet?
En het laatste geval vind ik wel heel bijzonder aangezien meerdere mensen het zagen maar niks deden omdat ze waarschijnlijk ook dachten dat het een dronken persoon was maar deze kennis keek verder en heeft niet alleen deze man maar ook andere weggebruikers geholpen want nogmaals dit had heel verkeerd kunnen aflopen.
donderdag 22 maart 2018 om 01:24
Zo lief, dit deed mijn moeder ook. Bij haar in de straat woont een bijstandsmoeder met kinderen. Heeft zij met kerst een mooi pakket voor de deur gezet. Zonder briefje, want ze wilde niet dat iemand zou weten dat het van haar af kwam.jezebellebel schreef: ↑22-03-2018 01:17
-In mijn studietijd huurde ik een kamer bij een hospita. Zij werkte in de hulpverlening. Op een dag vertelde ze mij dat er een vrouw is aan wie ze een kerstpakket wilde geven en of ik het bij haar wilde afgeven. Het mocht absoluut niet bekend worden dat het van haar was. Ik heb toen een auto geleend van mijn stagebegeleider zodat er geen link te leggen zou zijn, en heb dat pakket afgeleverd bij die mevrouw. Die hospita bleek vaker Sinterklaas uit te hangen. Super lief!
donderdag 22 maart 2018 om 09:09
In de categorie hulp bij een ongeluk. Ik ging door een defect aan mijn fiets flink onderuit midden op straat, vlak voor de neus van twee mannen die ergens het internet aan het aansluiten waren. Ik viel hard op mijn knie en ging door de pijn bijna van mijn stokje. Ik was vlak bij huis, ze hebben mijn fiets achterin hun busje gezet en mij met fiets en al voor mijn voordeur afgezet zodat ik snel even kon gaan liggen. Gelukkig kon mijn vriend ze nog bedanken voor hun attente actie, ik was zelf op dat moment niet zo heel helder van geest. Ik vond het wel heel fijn om zo aardig opgevangen te worden op dat moment.
donderdag 22 maart 2018 om 09:41
Als 16 jarige samen met een vriendin ergens naar een festival in de middle of nowhere maar er was ov naar toe geregeld. Erg fijne middag gehad, en toen het optreden waar wij voor kwamen afgelopen was wij richting bushalte. Na een uur wachten echter nog steeds geen bus en steeds meer wachtenden. Nouja, dan gaan we maar lopen en kijken hoe ver we komen (geen geld voor een taxi etc) Was mooi weer dus op zich geen straf. Na een half uur maar eens vragen of we op de goede weg zaten aan een meneer met een klein kindje achterop. Maar dames, dat is nog wel een goed uur lopen hoor! Maar weet je wat, als jullie hier even wachten dan ben ik over 5 minuten terug met de auto en dan breng ik jullie wel even. En ja hoor, na 5 minuten was meneer er weer en zette ons keurig af op het station. Achteraf bleek maar goed ook, want we bleken de laatste wel rijdende trein te hebben gehad. Er schijnen zelfs mensen op kosten van het festival in een hotel overnacht te hebben, want het beloofde ov kwam dus nooit.
donderdag 22 maart 2018 om 09:49
Wat fantastisch van die man! Dit is trouwens ook de reden dat ik nooit de laatste bus of trein wil pakken. Hier in de regio gebeurt het ook nog weleens dat de laatste bus niet op komt dagen, sta je dan..Shenandoah schreef: ↑22-03-2018 09:41Als 16 jarige samen met een vriendin ergens naar een festival in de middle of nowhere maar er was ov naar toe geregeld. Erg fijne middag gehad, en toen het optreden waar wij voor kwamen afgelopen was wij richting bushalte. Na een uur wachten echter nog steeds geen bus en steeds meer wachtenden. Nouja, dan gaan we maar lopen en kijken hoe ver we komen (geen geld voor een taxi etc) Was mooi weer dus op zich geen straf. Na een half uur maar eens vragen of we op de goede weg zaten aan een meneer met een klein kindje achterop. Maar dames, dat is nog wel een goed uur lopen hoor! Maar weet je wat, als jullie hier even wachten dan ben ik over 5 minuten terug met de auto en dan breng ik jullie wel even. En ja hoor, na 5 minuten was meneer er weer en zette ons keurig af op het station. Achteraf bleek maar goed ook, want we bleken de laatste wel rijdende trein te hebben gehad. Er schijnen zelfs mensen op kosten van het festival in een hotel overnacht te hebben, want het beloofde ov kwam dus nooit.
donderdag 22 maart 2018 om 09:57
De keer dat ik, rennend om een trein te halen, op het perron voor een volle spitstrein keihard viel. De conducteur, die het had zien gebeuren, stopte de inmiddels rijdende trein en kwam snel naar mij toe om te informeren of het wel met mij ging. Hij hielp mij mee de trein in en regelde een zitplek in de eerste klas voor mij om bij te komen. Heel veel mensen, die naderhand kwamen informeren, of het wel weer ging. Niemand die zeurde over vertraging. Ik ben er zelfs maanden later nog over aangesproken: "Hé, jij was dat meisje dat zo ontzettend hard gevallen was".
Die keer dat ik in een overvolle trein op het balkon ineens niet lekker werd. Ik hoorde nog net iemand roepen of het wel goed ging, toen ik flauw viel. Conducteur werd gewaarschuwd en ik mocht bijkomen in het conducteurshokje in de trein. Op het station werd ik overgeleverd aan de perronleider en werd ik in de personeelsruimte voorzien van thee. Pas toen ik weer kleur in mijn gezicht had en opgeknapt was, mocht ik gaan (een dag later kreeg ik griep).
Die keer dat ik in een overvolle trein op het balkon ineens niet lekker werd. Ik hoorde nog net iemand roepen of het wel goed ging, toen ik flauw viel. Conducteur werd gewaarschuwd en ik mocht bijkomen in het conducteurshokje in de trein. Op het station werd ik overgeleverd aan de perronleider en werd ik in de personeelsruimte voorzien van thee. Pas toen ik weer kleur in mijn gezicht had en opgeknapt was, mocht ik gaan (een dag later kreeg ik griep).
donderdag 22 maart 2018 om 10:07
Ik ook, ik lees mee.
donderdag 22 maart 2018 om 10:16
Fijn, dit topic als tegenhanger van het topic "Egoïstische mensen"
Heb al wat gepost, maar eigenlijk kan mijn dag al niet meer stuk als ik met een vreemde een glimlach wissel, om wat dan ook.
Ik vind ook in dit topic passen bepaalde forummers, die zo lief en betrokken reageren op bepaalde topics en zoveel moeite doen om een heel advies uit te typen. Vind dat ook altijd mooi om te zien.
Heb al wat gepost, maar eigenlijk kan mijn dag al niet meer stuk als ik met een vreemde een glimlach wissel, om wat dan ook.
Ik vind ook in dit topic passen bepaalde forummers, die zo lief en betrokken reageren op bepaalde topics en zoveel moeite doen om een heel advies uit te typen. Vind dat ook altijd mooi om te zien.
donderdag 22 maart 2018 om 10:21
Heel erg mooi topic 
Een paar jaar geleden liep ik stage in de zorg en ben toen op mijn laatste stagedag naar een oudere mevrouw geweest.
Een jaar later zag ik haar tijdens het werk in de supermarkt weer en vroeg haar hoe het ging.
Ze vond het zo lief dat ik haar herkende en heeft toen een witte roos met een heel lief kaartje aan me gegeven.
Nu ik zelf werkzaam ben in de zorg, kom ik nog regelmatig bij mevrouw over de vloer.
Het kaartje heb ik uiteraard bewaard!
Een paar jaar geleden liep ik stage in de zorg en ben toen op mijn laatste stagedag naar een oudere mevrouw geweest.
Een jaar later zag ik haar tijdens het werk in de supermarkt weer en vroeg haar hoe het ging.
Ze vond het zo lief dat ik haar herkende en heeft toen een witte roos met een heel lief kaartje aan me gegeven.
Nu ik zelf werkzaam ben in de zorg, kom ik nog regelmatig bij mevrouw over de vloer.
Het kaartje heb ik uiteraard bewaard!
donderdag 22 maart 2018 om 10:46
Ik heb weleens stiekem in het donker een tas met kleine cadeautjes en snoepgoed bij een collega aan de voordeur gehangen. Ze kregen net voor Sinterklaas te horen dat haar man ongeneeslijk ziek was en Sinterklaas vieren was wel het laatste waar ze op dat moment aan dacht. Ze hadden toen nog kleine kinderen en ik vond dat ik iets moest doen.
Ze was helemaal verbaasd en dankbaar dat iemand dat gedaan had en tot op de dag van vandaag weet ze niet dat ik het was.
Ik ben zo'n goedzak die als ik in het donker op het schoolplein kom nog even hier en daar een brandend achterlichtje uit doe als een kind dat vergeten is.
Poos geleden stonden er 2 mannetjes voor me bij AH en die dachten precies genoeg geld te hebben om een reep chocolade te kopen van 0,73 cent, alleen hadden ze maar 70 cent en hadden ze niet in de gaten dat het naar boven afgerond werd. Heel beteuterd kregen ze de reep niet mee, ik heb ze de 5 cent uiteraard gegeven en toen ik naar buiten kwam stonden ze op mij te wachten om te vragen of ik een stukje van hun reep wilde
Ze was helemaal verbaasd en dankbaar dat iemand dat gedaan had en tot op de dag van vandaag weet ze niet dat ik het was.
Ik ben zo'n goedzak die als ik in het donker op het schoolplein kom nog even hier en daar een brandend achterlichtje uit doe als een kind dat vergeten is.
Poos geleden stonden er 2 mannetjes voor me bij AH en die dachten precies genoeg geld te hebben om een reep chocolade te kopen van 0,73 cent, alleen hadden ze maar 70 cent en hadden ze niet in de gaten dat het naar boven afgerond werd. Heel beteuterd kregen ze de reep niet mee, ik heb ze de 5 cent uiteraard gegeven en toen ik naar buiten kwam stonden ze op mij te wachten om te vragen of ik een stukje van hun reep wilde
donderdag 22 maart 2018 om 10:47
Een vriendin van me was vorig jaar aan een Chinese luchthaven gestrand, toen ze drie weken alleen was gaan reizen. Door omstandigheden mocht ze haar vlucht naar huis niet nemen van de luchtvaartmaatschappij EN moest ze in één keer een boete van €1000 ophoesten. Dat kon ze natuurlijk niet (student) dus zat ze enorm triest, moedeloos en machteloos ergens op een bankje aan de luchthaven. Noot: ze moest die €1000 betalen als ze naar huis wilde. Twee Nederlandse meisjes zagen haar gebroken zitten, vroegen wat er scheelde en hebben die €1000 gewoon aan haar voorgeschoten 
Tuurlijk heeft ze dat erna terugbetaalt, maar wat een actie zeg. Ze kenden elkaar niet eens! En anders zat mijn vriendin wellicht nu nog in China
Tuurlijk heeft ze dat erna terugbetaalt, maar wat een actie zeg. Ze kenden elkaar niet eens! En anders zat mijn vriendin wellicht nu nog in China
Veritas vos liberabit
donderdag 22 maart 2018 om 10:55
AaahMariví schreef: ↑22-03-2018 10:21Heel erg mooi topic
Een paar jaar geleden liep ik stage in de zorg en ben toen op mijn laatste stagedag naar een oudere mevrouw geweest.
Een jaar later zag ik haar tijdens het werk in de supermarkt weer en vroeg haar hoe het ging.
Ze vond het zo lief dat ik haar herkende en heeft toen een witte roos met een heel lief kaartje aan me gegeven.
Nu ik zelf werkzaam ben in de zorg, kom ik nog regelmatig bij mevrouw over de vloer.
Het kaartje heb ik uiteraard bewaard!
donderdag 22 maart 2018 om 11:03
Ik zat 's avonds laat in de trein en reisde alleen. Er zaten maar 4 anderen in de trein. Toen kwam er een groepje opdringerige bedelaars binnen, kinderen nog. Ze maakten veel lawaai en duwden briefjes onder ieders neus. Ik had al een drukke dag gehad en dit was net te veel, ik zat behoorlijk tegen een paniekaanval aan.
Op een bankje verderop zat een stelletje van rond de 20. Het meisje zag me en knoopte een rustig praatje aan. Ze zei dat de bedelaars zo wel weg zouden gaan en dat ze nooit agressief waren. Ze had het vaker meegemaakt. Ik zei dat ik uit zou stappen op het volgende station, want ik kon niet tegen dat lawaai en het onvoorspelbare. Ik zat helemaal te trillen. Het meisje zei dat dat een klein leeg station was 's avonds, dus dat het niet zo'n goed idee was. Ze bood aan dan mee uit te stappen, ook al moest ze er daar nog niet uit. Gelukkig was het allemaal niet nodig. Op dat station stond de politie de bedelaars op te wachten.
Ik vond het heel erg lief dat ze met me begon te praten en dat ze aanbood mee uit te stappen. Anders was het een hele paniekaanval geworden denk ik.
Op een bankje verderop zat een stelletje van rond de 20. Het meisje zag me en knoopte een rustig praatje aan. Ze zei dat de bedelaars zo wel weg zouden gaan en dat ze nooit agressief waren. Ze had het vaker meegemaakt. Ik zei dat ik uit zou stappen op het volgende station, want ik kon niet tegen dat lawaai en het onvoorspelbare. Ik zat helemaal te trillen. Het meisje zei dat dat een klein leeg station was 's avonds, dus dat het niet zo'n goed idee was. Ze bood aan dan mee uit te stappen, ook al moest ze er daar nog niet uit. Gelukkig was het allemaal niet nodig. Op dat station stond de politie de bedelaars op te wachten.
Ik vond het heel erg lief dat ze met me begon te praten en dat ze aanbood mee uit te stappen. Anders was het een hele paniekaanval geworden denk ik.
donderdag 22 maart 2018 om 11:06
Het topic gaat om attente acties, dat wil zeggen zaken die mensen hebben gedaan, meestal voor een wildvreemde, die ze niet hadden HOEVEN doen.
Veritas vos liberabit
donderdag 22 maart 2018 om 11:32
Vind ik ook hoor. Vaak kun je mensen ook blijer maken met hun gebaar accepteren dan het te weigeren. Oma was blij dat ze dit nog kon doen voor haar kleinkind. Je kunt het ook zien als het oma gunnen om dit voor hem te kunnen doen.RégineFilange schreef: ↑21-03-2018 23:24Hij heeft een post waarin hij het verduidelijkt, dan vind ik het niet schandalig hoor. Juist lief dat zijn opa en oma dat graag willen doen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
donderdag 22 maart 2018 om 11:37
De stoere puber die toen hij uit school kwam heel lief aan mij kan vragen of het wel goed ging toen ik eruitzag alsof ik tranen met tuiten aan het huilen was (maar ze traanden door een infectie). 
Mijn cursisten uit de taalles (vooral vluchtelingen en laaggeschoolde immigranten, geen mensen met een goed inkomen of geld achter de hand) die voor mijn verjaardag geld bij elkaar hadden gelegd voor een shirtje dat ook nog helemaal mijn stijl was.
Mijn cursisten uit de taalles (vooral vluchtelingen en laaggeschoolde immigranten, geen mensen met een goed inkomen of geld achter de hand) die voor mijn verjaardag geld bij elkaar hadden gelegd voor een shirtje dat ook nog helemaal mijn stijl was.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
donderdag 22 maart 2018 om 11:39
Ooit heel erg lang geleden had ik een sollicitatiegesprek voor een stage. Mijn trein reed wat later, dus was ik al wat aan de late kant. Toen bleek ook nog dat ik wel in de goede straat stond, maar dat het bedrijf 2.vestigingen had in dezelfde straat. Een paar huisnummers verderop dus. Maar die straat was zo lang en de huizen lagen zo ver uit elkaar. Toen vroeg ik bij een tankstation Hoe ver het nog was: 4 km! Ik balen. Gelukkig stond er iemand die gelijk aanbood om me wel even te brengen. Zo lief! Dit is al tien jaar geleden, maar daar denk ik nog steeds wel eens aan.
Vorige zomer had ik zelf een goede actief naar mijn medemens, al zeg ik het zelf. Een vrouw vroeg me vlakbij mijn flat om de weg naar het station. Ze sprak gebrekkig Nederlands. Ik probeerde het haar uit te leggen, maar ik dacht al: dit gaat hem niet worden. En dan waren er ook nog allerlei straten afgesloten. Ik ben toen thuis snel mijn fiets gaan halen en heb haar toen maar gebracht. Het kostte me 20 minuten in totaal. Maar ik vond het ook zo wat, om die vrouw in een onbekende stad te laten ronddwalen.
Vorige zomer had ik zelf een goede actief naar mijn medemens, al zeg ik het zelf. Een vrouw vroeg me vlakbij mijn flat om de weg naar het station. Ze sprak gebrekkig Nederlands. Ik probeerde het haar uit te leggen, maar ik dacht al: dit gaat hem niet worden. En dan waren er ook nog allerlei straten afgesloten. Ik ben toen thuis snel mijn fiets gaan halen en heb haar toen maar gebracht. Het kostte me 20 minuten in totaal. Maar ik vond het ook zo wat, om die vrouw in een onbekende stad te laten ronddwalen.
donderdag 22 maart 2018 om 11:51
paper-clip schreef: ↑22-03-2018 10:46
Poos geleden stonden er 2 mannetjes voor me bij AH en die dachten precies genoeg geld te hebben om een reep chocolade te kopen van 0,73 cent, alleen hadden ze maar 70 cent en hadden ze niet in de gaten dat het naar boven afgerond werd. Heel beteuterd kregen ze de reep niet mee, ik heb ze de 5 cent uiteraard gegeven en toen ik naar buiten kwam stonden ze op mij te wachten om te vragen of ik een stukje van hun reep wilde
