Overig
alle pijlers
Aardige, sociale, attente acties van je medemens
woensdag 21 maart 2018 om 17:19
Ik ben eigenlijk best wel een misantroop, weinig vertrouwen in de mensheid, maar misschien juist wel daarom word ik altijd enorm blij van mensen die iets goeds of aardigs doen voor een ander.
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)
https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
Zoals bijvoorbeeld dit wat ik vandaag in de krant las (en waar op Actueel ook al een topic over is geopend
)https://www.ad.nl/amersfoort/wie-gaf-es ... ~a139ef78/
Welke aardige gebaren zijn jou altijd bijgebleven?
donderdag 22 maart 2018 om 12:01
donderdag 22 maart 2018 om 12:03
Een tijd geleden had ik autopech.
Wachtte op de anwb
Het was laat en stil in de avond en stond er wat te hangen.
Toen kwam er een groepje pubers naar me toe die ik uit de verte al zag.
Ze hadden besloten om bij me te gaan staan tot de ANWB zou komen.
Ze vonden het geen fijne plek en zo hingen we met zijn allen kletsend bij mijn auto.
Wat een lieverds
Wachtte op de anwb
Het was laat en stil in de avond en stond er wat te hangen.
Toen kwam er een groepje pubers naar me toe die ik uit de verte al zag.
Ze hadden besloten om bij me te gaan staan tot de ANWB zou komen.
Ze vonden het geen fijne plek en zo hingen we met zijn allen kletsend bij mijn auto.
Wat een lieverds
donderdag 22 maart 2018 om 12:05
Ik ben een keer op een drukke fiets-/voetgangersbrug onderuit gegaan met mijn fiets met tassen vol boodschappen. Flink geschrokken, mijn broek kapot en mijn knie bloedde, en de aardappelen rolden over de weg. Minstens 5 mensen waren bezig mijn boodschappen te verzamelen en zetten mijn fiets en mij weer overeind. Ik schaamde me dood. 
Maar wel heel lief.
Maar wel heel lief.
donderdag 22 maart 2018 om 12:23
Niet zolang geleden kocht ik een nieuwe stofzuiger, het brengen naar de auto ging wat mij betreft goed, had nog wel wat tasjes om mijn arm.
Kwam daar een hele stoere tiener aan die me erop wees dat dit echt te zwaar was en zo de stofzuiger van me overnam naar de auto, nadat ik zei dat het maar een klein stukje was bleef hij behulpzaam met de stofzuiger meelopen.
Blijf het attent vinden als een meneer, dames voor laat gaan.
Voel me dan hakkelend blij.
Kwam daar een hele stoere tiener aan die me erop wees dat dit echt te zwaar was en zo de stofzuiger van me overnam naar de auto, nadat ik zei dat het maar een klein stukje was bleef hij behulpzaam met de stofzuiger meelopen.
Blijf het attent vinden als een meneer, dames voor laat gaan.
Voel me dan hakkelend blij.
donderdag 22 maart 2018 om 12:47
Met kerst of sinterklaas een pakketje maken en anoniem afleveren bij ouders/schoonouders en het jaar erop bij vrienden, zo leuk als ze verrast worden.
Vorig jaar collega's anoniem kunnen helpen via de sinterklaasbank. Dit jaar kon dat helaas niet anoniem meer, dus collega's verteld van hoe of wat, gelukkig waren ze er blij mee en konden we ze dit jaar weer helpen.
Werkgever die mij opdracht geeft om naar die en die stichting geld over te maken / sponsoring, en vervolgens hoor je hem er tegen niemand over. Hij wil het wel doen, maar niet bekend maken, dat vind ik top.
Vorig jaar collega's anoniem kunnen helpen via de sinterklaasbank. Dit jaar kon dat helaas niet anoniem meer, dus collega's verteld van hoe of wat, gelukkig waren ze er blij mee en konden we ze dit jaar weer helpen.
Werkgever die mij opdracht geeft om naar die en die stichting geld over te maken / sponsoring, en vervolgens hoor je hem er tegen niemand over. Hij wil het wel doen, maar niet bekend maken, dat vind ik top.
donderdag 22 maart 2018 om 12:51
Leuk topic
Mijn man is eens een weekend weggegaan en toen hij terugkwam, kwam de buurman op hem af met een sleutel.
Man bleek zijn huissleutel aan de buitenkant van de voordeur in het slot te hebben gelaten, dat was opgemerkt door een folderbezorger die een paar uur later langskwam. Die jongen heeft de buren gewaarschuwd.
(was in een nette wijk in een kleine stad)
Mijn man is eens een weekend weggegaan en toen hij terugkwam, kwam de buurman op hem af met een sleutel.
Man bleek zijn huissleutel aan de buitenkant van de voordeur in het slot te hebben gelaten, dat was opgemerkt door een folderbezorger die een paar uur later langskwam. Die jongen heeft de buren gewaarschuwd.
(was in een nette wijk in een kleine stad)
nootboek wijzigde dit bericht op 22-03-2018 22:47
8.19% gewijzigd
donderdag 22 maart 2018 om 13:15
Ik begrijp jouw voordeel. Het nadeel is dat ik al veel te vaak heb meegemaakt dat er heuse aanrijdingen plaatsvinden omdat iemand vind zomaar even te moeten stoppen om iemand voor te laten gaan (iemand zoals jij, die dus staat te wachten om over te steken) op een plek waar het verkeer niet bedacht is op zomaar remmen. Je begrijpt de gevolgen??Goguma schreef: ↑21-03-2018 18:05En wat ik de laatste tijd ook heb op de fiets is dat automobilisten stoppen voor me om me even voor te laten gaan ook al hebben ze voorrang. Echt zo fijn want ik kom helaas wel eens op hele drukke punten die ik niet kan vermijden en dan zie je van ver al een hele slinger auto's en dan denk je van nou hier sta ik nog wel even.
Heb in het verleden ook vaak zat gehad dat ik ergens echt heel lang stond en echt niemand me even voor liet. Goede ontwikkeling dus
donderdag 22 maart 2018 om 13:17
Ik vind dit een onderdeel van sociaal weggebruik. Wanneer er een invoegstrook is denk ik ook vast vooruit en voeg zelf uiterst links in zodat invoegend verkeer geen rekening hoeft te houden met mij. Andersom wil je niet weten hoe vaak ik met een verantwoorde snelheid de autosnelweg oprij en vervolgens giga moet wachten alvorens iemand langs is en ik daadwerkelijk kan invoegen, met vermindering van snelheid etc tot gevolg. Mensen realiseren zich niet dat vooruitkijken en anticiperen en ook de snelheid houden die noodzakelijk is echt van belang is.
donderdag 22 maart 2018 om 13:28
Ik vind dit echt zo'n superlieve!paper-clip schreef: ↑22-03-2018 10:46Ik heb weleens stiekem in het donker een tas met kleine cadeautjes en snoepgoed bij een collega aan de voordeur gehangen. Ze kregen net voor Sinterklaas te horen dat haar man ongeneeslijk ziek was en Sinterklaas vieren was wel het laatste waar ze op dat moment aan dacht. Ze hadden toen nog kleine kinderen en ik vond dat ik iets moest doen.
Ze was helemaal verbaasd en dankbaar dat iemand dat gedaan had en tot op de dag van vandaag weet ze niet dat ik het was.
Ik ben zo'n goedzak die als ik in het donker op het schoolplein kom nog even hier en daar een brandend achterlichtje uit doe als een kind dat vergeten is.
Poos geleden stonden er 2 mannetjes voor me bij AH en die dachten precies genoeg geld te hebben om een reep chocolade te kopen van 0,73 cent, alleen hadden ze maar 70 cent en hadden ze niet in de gaten dat het naar boven afgerond werd. Heel beteuterd kregen ze de reep niet mee, ik heb ze de 5 cent uiteraard gegeven en toen ik naar buiten kwam stonden ze op mij te wachten om te vragen of ik een stukje van hun reep wilde
donderdag 22 maart 2018 om 13:34
Ik zie dat ook vaak. (ik kijk uit op een rotonde vanuit woning) Je kijkt toch ook altijd verder vooruit, dus voorbij de auto voor je, houdt in de gaten wat er verder op de weg gebeurd. Als dan die weg gewoon leeg is (bijvoorbeeld na afslag rotonde) en diegene voor je rijdt de rotonde af, en gaat vervolgens stil staan om een fietser voor te laten, dat loopt niet altijd goed af nee.Troeteltje schreef: ↑22-03-2018 13:15Ik begrijp jouw voordeel. Het nadeel is dat ik al veel te vaak heb meegemaakt dat er heuse aanrijdingen plaatsvinden omdat iemand vind zomaar even te moeten stoppen om iemand voor te laten gaan (iemand zoals jij, die dus staat te wachten om over te steken) op een plek waar het verkeer niet bedacht is op zomaar remmen. Je begrijpt de gevolgen??
Wat ik wel fijn vindt is als er een eindeloze stroom verkeer half stapvoets door de straat rijdt en dat er dan even afgeremd wordt om een fietser voor te laten. Dan kan het wel.
donderdag 22 maart 2018 om 13:36
Onze bovenburen vierden het suikerfeest en kwamen een grote mand met noten/gedroogd fruit & baklava langs brengen, ook al hadden we ze nooit gesproken (ze waren net daar komen wonen). Vond dat zo aardig!
Ook werd ik op straat een keer uitgescholden door een vervelende puber (met zijn vrienden erbij) voor hoer of iets dergelijks, omdat ik niet reageerde toen ze naar me sisten. Een man met zijn zoon hoorde dat en eiste toen dat die jongen zich aan mij verontschuldigde. Hij liet de jongen simpelweg niet gaan voordat hij sorry had gezegd, wat die toen ook beschaamd deed Is al jaren geleden maar ben dat nooit vergeten!
Ook werd ik op straat een keer uitgescholden door een vervelende puber (met zijn vrienden erbij) voor hoer of iets dergelijks, omdat ik niet reageerde toen ze naar me sisten. Een man met zijn zoon hoorde dat en eiste toen dat die jongen zich aan mij verontschuldigde. Hij liet de jongen simpelweg niet gaan voordat hij sorry had gezegd, wat die toen ook beschaamd deed
Is al jaren geleden maar ben dat nooit vergeten!
donderdag 22 maart 2018 om 13:43
Wat een fijn topic!
Een tijd terug gingen we zwemmen met de kinderen op zondagochtend. We moesten dik een half uur rijden naar het zwembad en toen we daar in de (lange) rij voor de kassa stonden, bleek dat we allebei onze portemonnee niet bij ons hadden. We dachten allebei dat de ander hem bij zich had.
Ik had wel mijn telefoon bij me en liep even langs de lange rij om te vragen of ik ook via telebankieren zou kunnen betalen. Dat kon niet. Dus toen we aan de kinderen vertelden dat we weer naar huis gingen omdat we geen geld bij ons hadden, begonnen de jongste te huilen.
Een meneer in de rij had gehoord wat er wat en bood aan om onze kaartjes te betalen. Ik wilde hem meteen het geld overmaken via mijn bank-app maar dat wilde hij allemaal niet. Ik moest het maar overmaken als we weer thuis waren en lekker gezwommen hadden. En dat heb ik uiteraard direct gedaan. Vond ik zo aardig van die man!
Een tijd terug gingen we zwemmen met de kinderen op zondagochtend. We moesten dik een half uur rijden naar het zwembad en toen we daar in de (lange) rij voor de kassa stonden, bleek dat we allebei onze portemonnee niet bij ons hadden. We dachten allebei dat de ander hem bij zich had.
Ik had wel mijn telefoon bij me en liep even langs de lange rij om te vragen of ik ook via telebankieren zou kunnen betalen. Dat kon niet. Dus toen we aan de kinderen vertelden dat we weer naar huis gingen omdat we geen geld bij ons hadden, begonnen de jongste te huilen.
Een meneer in de rij had gehoord wat er wat en bood aan om onze kaartjes te betalen. Ik wilde hem meteen het geld overmaken via mijn bank-app maar dat wilde hij allemaal niet. Ik moest het maar overmaken als we weer thuis waren en lekker gezwommen hadden. En dat heb ik uiteraard direct gedaan. Vond ik zo aardig van die man!
donderdag 22 maart 2018 om 13:49
Oh en na het overlijden van mijn moeder dat ineens heel veel schoolpleinmoeders aanboden dat de kinderen wel bij hun konden komen spelen zodat ik even mijn handen vrij had. Ook moeders waar ik weinig contact mee had. Zo lief!
En die ene vriendin die een hele dag mijn kinderen had meegenomen om bij haar thuis te spelen, en ze aan het eind van de dag thuis kwam brengen met een volledig 3-gangen diner, zo ontroerend!
Of een andere vriendin die ‘even’ een ovenschotel kwam brengen voor mijn hele familie toen we aan het waken waren bij mijn moeder. Moest ze 3 kwartier voor rijden, enkele reis. Hartverwarmend!
En die ene vriendin die een hele dag mijn kinderen had meegenomen om bij haar thuis te spelen, en ze aan het eind van de dag thuis kwam brengen met een volledig 3-gangen diner, zo ontroerend!
Of een andere vriendin die ‘even’ een ovenschotel kwam brengen voor mijn hele familie toen we aan het waken waren bij mijn moeder. Moest ze 3 kwartier voor rijden, enkele reis. Hartverwarmend!
donderdag 22 maart 2018 om 13:56
Na 8 pagina's is mijn vertrouwen in de medemens echt enorm geworden <3
Ik zat een paar jaar geleden ontzettend verdrietig in het vliegtuig naar de andere kant van de wereld - ik moest een paar maanden weg in mijn eentje maar de timing was echt vreselijk, net een heftige tijd achter de rug met dierbaren. Toen ik mijn boek ook nog eens bleek te zijn vergeten - geen afleiding dus - moest ik ineens vreselijk huilen. Een vrouw ontfermde zich toen over mij, zei: joh, vertel me alles maar, je kent me toch niet. Op een of andere manier klonk dat heel logisch en ik heb haar alles verteld, wat erg opluchtte. Een steward die af en toe langsliep had het verhaal ook gehoord en besloot zich ook over me te ontfermen - de hele vlucht zorgde hij dat het me aan niets ontbrak, kwam steeds langs om drankjes en lekkere dingen te brengen.
Ik zat een paar jaar geleden ontzettend verdrietig in het vliegtuig naar de andere kant van de wereld - ik moest een paar maanden weg in mijn eentje maar de timing was echt vreselijk, net een heftige tijd achter de rug met dierbaren. Toen ik mijn boek ook nog eens bleek te zijn vergeten - geen afleiding dus - moest ik ineens vreselijk huilen. Een vrouw ontfermde zich toen over mij, zei: joh, vertel me alles maar, je kent me toch niet. Op een of andere manier klonk dat heel logisch en ik heb haar alles verteld, wat erg opluchtte. Een steward die af en toe langsliep had het verhaal ook gehoord en besloot zich ook over me te ontfermen - de hele vlucht zorgde hij dat het me aan niets ontbrak, kwam steeds langs om drankjes en lekkere dingen te brengen.
donderdag 22 maart 2018 om 14:03
Oh dit vind ik zelf ook wel een mooie, ondanks dat-ie een beetje vervelend begon: in de metro stond ik te wachten om uit te stappen en er zaten drie pubers een beetje te dralen bij de deur. Ineens voel ik een knijpje in mijn bil. Dus ik kijk om, zie gelijk aan de blik wie het was - en zeg, hé, sorry??! Toen werd hij echt helemaal rood en zei hij: sorry dat is echt niet oké hè, en ik zo: nee, niet meer doen. 'Nee mevrouw'. En toen zag je ook zijn vrienden echt zo beschaamd omlaag kijken. Haha, die reactie had ik niet verwacht.
donderdag 22 maart 2018 om 14:18
Heerlijk topic dit 
In mijn brugklasjaar stormde het een keer heel hard. Wij fietsten toen 45 min. naar school. Lange rechte weg met wind pal tegen. Ik was echt een krielkip toen en kwam amper vooruit. Voelde ik ineens een hand in mijn rug: een voor mij onbekende, opgeschoten puber heeft me de hele weg geduwd, tot we in de stad waren. Vind dat tot op de dag zo lief, dat zo’n grote knul oog had voor mij en mij hielp!
In mijn brugklasjaar stormde het een keer heel hard. Wij fietsten toen 45 min. naar school. Lange rechte weg met wind pal tegen. Ik was echt een krielkip toen en kwam amper vooruit. Voelde ik ineens een hand in mijn rug: een voor mij onbekende, opgeschoten puber heeft me de hele weg geduwd, tot we in de stad waren. Vind dat tot op de dag zo lief, dat zo’n grote knul oog had voor mij en mij hielp!
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
donderdag 22 maart 2018 om 14:18
Laatst toen mijn echtgenoot net een dag uit het ziekenhuis thuis was, stonden een vriend en zijn zoon met volle boodschappentassen voor de deur om voor ons te komen koken, aangepast aan het nieuwe zoutarme dieet van mijn man. We hoefden zelfs niets op te ruimen. Alles werd gedaan.
Vond ik zó spontaan en lief!
Ooit ging ik alleen een paar weken naar familie in Canada. Gewoon voor de gezelligheid, niet vanwege problemen.
Twee heren die naast me zaten in het vliegtuig waren heel bezorgd toen mij oom bij aankomst er nog niet bleek te zijn (NB: het was in het pre-mobiele tijdperk) en bleven met mij op mijn oom wachten. Hoefde helemaal niet, ik spreek uitstekend Engels en kan me overal redden, maar ik vond het toch heel attent. Oom bleek onderweg autopech te hebben gehad.
Ik vind het altijd heel aardig als iemand voor me opstaat in het OV. En dat zeg ik dan ook, dat ik dat heel aardig vind, ook als ik geen gebruik maak van het aanbod.
Wat een fijn positief topic! Ik schiet vol van sommige bijdrages.
En was een bijzonder dat Normandina en IBI elkaar hier terugvinden! Dat moest gewoon zo zijn !
Vond ik zó spontaan en lief!
Ooit ging ik alleen een paar weken naar familie in Canada. Gewoon voor de gezelligheid, niet vanwege problemen.
Twee heren die naast me zaten in het vliegtuig waren heel bezorgd toen mij oom bij aankomst er nog niet bleek te zijn (NB: het was in het pre-mobiele tijdperk) en bleven met mij op mijn oom wachten. Hoefde helemaal niet, ik spreek uitstekend Engels en kan me overal redden, maar ik vond het toch heel attent. Oom bleek onderweg autopech te hebben gehad.
Ik vind het altijd heel aardig als iemand voor me opstaat in het OV. En dat zeg ik dan ook, dat ik dat heel aardig vind, ook als ik geen gebruik maak van het aanbod.
Wat een fijn positief topic! Ik schiet vol van sommige bijdrages.
En was een bijzonder dat Normandina en IBI elkaar hier terugvinden! Dat moest gewoon zo zijn !
amarna wijzigde dit bericht op 22-03-2018 14:54
62.50% gewijzigd
donderdag 22 maart 2018 om 14:51
Op mijn werk (beroepsonderwijs), zat ik op mijn kantoor in bijna huil modus ivm een flinke aanvaring met een collega. Toen kwam een van mijn studenten langs omdat ze een vraag had, maar zag toen dat er iets was: 'Gaat het wel mevrouw?'. Onprofessioneel als wat kwamen er toen tranen. Meisje zei dat ze de vraag zou bewaren voor later en kwam daarna terug met een kop cappuccino uit de kantine (terwijl docenten gratis koffie kunnen halen, had zij er speciaal een gekocht). Zo lief!
De bloemen van de ing die we kregen thuisgestuurd omdat we een nieuw huis hadden (en een hypotheek daar), vond ik ook sympathiek!
De bloemen van de ing die we kregen thuisgestuurd omdat we een nieuw huis hadden (en een hypotheek daar), vond ik ook sympathiek!
donderdag 22 maart 2018 om 22:15
Ik hoop niet dat de verhalen al op zijn 
Heb er nog klein mooi gebaar bedacht: toen zoon nog klein was, jaar of 6, ging hij voor het eerst alleen op zijn stepje boodschappen doen. In plaats van een kleine zak noten nam hij een grote mee, waardoor hij te weinig geld bij zich had. Het ontbrekende bedrag, een euro of 5, hoefde hij niet te betalen van de groenteboer. Hij kreeg alles mee want, zo zei de groenteboer: ‘jij bent toch mijn vriend?’
Fijn dat iemand zo’n klein kind gewoon helpt! Uiteraard heb ik het verschil later betaald.
Heb er nog klein mooi gebaar bedacht: toen zoon nog klein was, jaar of 6, ging hij voor het eerst alleen op zijn stepje boodschappen doen. In plaats van een kleine zak noten nam hij een grote mee, waardoor hij te weinig geld bij zich had. Het ontbrekende bedrag, een euro of 5, hoefde hij niet te betalen van de groenteboer. Hij kreeg alles mee want, zo zei de groenteboer: ‘jij bent toch mijn vriend?’
Fijn dat iemand zo’n klein kind gewoon helpt! Uiteraard heb ik het verschil later betaald.
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
donderdag 22 maart 2018 om 22:18
KIPPENVEL en tranen!! Wat ontzettend mooi dit zeg!!IBIopviva schreef: ↑21-03-2018 18:37Wat? Ja echt hoe bizar dan denk ik echt dat jij het was want was idd traject Breda en deze vrouw liep idd voorbij bij het uitstappen. Kan haast niet anders of jij was het. Wat enorm bizar en bijzonder.
Weet je dat ik dat briefje nog jarenlang in mijn portemonnee heb gehad. Opeens was het weg vind dat altijd nog jammer.
Nou ja bij deze weet je dus hoeveel deze actie van jou betekend heeft.
Mijn verhaal:
Ik was hoogzwanger en in de trein naar huis op een van mijn laatste werkdagen voor mijn verlof. Stampvol op het balkon en waarschijnlijk zag ik er heel moe uit. Een keurige meneer in pak die naast mij stond vroeg 'wilt u zitten mevrouw?' Ik zei 'nou, graag!'
Hij draait zich om en zegt luidkeels tegen de vier mensen die op de klapstoeltjes zitten 'Wie gaat er even staan voor een zwangere vrouw??' Ze stonden alle vier op....
Maar ik kon heerlijk zitten en heb me nadien voorgenomen dat ook een keer voor iemand te doen want voor een ander om een zitplaats vragen is veel makkelijker dan voor jezelf.
donderdag 22 maart 2018 om 22:19
Akakia schreef: ↑22-03-2018 14:18Heerlijk topic dit
In mijn brugklasjaar stormde het een keer heel hard. Wij fietsten toen 45 min. naar school. Lange rechte weg met wind pal tegen. Ik was echt een krielkip toen en kwam amper vooruit. Voelde ik ineens een hand in mijn rug: een voor mij onbekende, opgeschoten puber heeft me de hele weg geduwd, tot we in de stad waren. Vind dat tot op de dag zo lief, dat zo’n grote knul oog had voor mij en mij hielp!
