Overig
alle pijlers
Afschuwelijke uitvaarten
donderdag 28 september 2017 om 11:24
In een ander topic schreef iemand dat, nadat ze een overledene vond met haar kinderen in de buurt, de opgetrommelde oppas haar ging bellen dat ze op moest schieten.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
Dit wakkerde bij mij de minder fijne herinneringen rondom de uitvaart van mijn vader aan. Mensen waren zo egotistisch en zelfzuchtig rondom zo'n kwetsbare periode. Het is een kwaadheid waar ik het met weinig mensen over kan/wil hebben. Het is ook iets wat moet slijten. Bijvoorbeeld met humor binnen ons gezin. Meestal maken we grapjes over het laatste puntje van de lijst hieronder
Maar er over praten of schrijven kan misschien ook wat oplossen dus bij deze mijn lijst van ergernissen tijdens de uitvaart van mijn vader. En ik moedig jullie vooral aan om jullie ergernissen op te schrijven. Kom maar op met de trainingspakken tijdens de kerkdienst, misplaatste muziek van de familie of andere herinneringen
Mijn lijst:
- Mensen die vroegen of we een plekje voor ze konden reserveren in de uitvaarthal. Ze belden met die wens terwijl we vooraf in de familiekamer zaten. Het waren geen mindervaliden oid.
- Mensen die vonden dat we verplicht waren om lijk-kijk-dagen te houden vooraf.
- Mensen die klaagde dat we lang wachtte met de uitvaart. Er stond niks op papier en er moest veel geregeld worden.
- Mensen die bewust de rouwstoet (zichtbaar met vlaggen, linten, bloemen, etc) doorbraken, al toeterend. Om daarbij een middelvinger op te steken.
- Mensen die beledigt waren dat mijn moeder even weg was om mijn vader in de oven te schuiven, tijdens de condoleance.. Ze gingen toen wachten tot ze terug was terwijl er na een uur handjes schudden, nog 1500 mensen in de rij stonden om te condoleren.
- Mensen wilde weten of ik mijn speech zelf had geschreven.. want hij was zo goed.
- Ik ben 2x gefeliciteerd ipv gecondoleerd.
- En er werd geapplaudisseerd tijdens de uitvaart, na elke speech/muziekstuk als of het een musical was
Hier hadden we niet om gevraagd oid. Men deed dat gewoon.
donderdag 26 oktober 2017 om 22:57
Ik zag snachts op Facebook dat mijn tante was overleden. Heel vervelend. Ze was terminaal, stierf om 5.00 u, wij werden om 6.00u ingelicht, maar toen had ik al 10+ berichten op Facebook voorbij zien komen.
Heel erg, ik zat snachts te wachten tot ik het telefoontje / appje kreeg. Want je weet dat het bericht er aan komt.
Heel erg, ik zat snachts te wachten tot ik het telefoontje / appje kreeg. Want je weet dat het bericht er aan komt.
vrijdag 27 oktober 2017 om 10:21
Warrique schreef: ↑26-10-2017 20:54Klopt. Geen begrafenis maar een opmerking van een collega van een vriendin.
Een kind uit hun dokterspraktijk was onverwachts overleden. Dramatisch!!! Iedereen was van slag. Alleen 1 collega, meldde stralend.
"Dat is toch heerlijk voor het Kind!!! Het is nu bij de Heer Almachtig!!!!"
Mijn vriendin is weggelopen. Anders was er nog een overlijden geweest in de dokterspraktijk
Op de bible belt opgegroeid, en toch sta ik elke keer weer stomverbaasd van dat soort dingen. Zo ongevoelig ... 
vrijdag 27 oktober 2017 om 11:51
Ik ben echt heel erg blij dat dat in ons geval niet gebeurde, anderhalf jaar geleden.deenje schreef: ↑26-10-2017 22:57Ik zag snachts op Facebook dat mijn tante was overleden. Heel vervelend. Ze was terminaal, stierf om 5.00 u, wij werden om 6.00u ingelicht, maar toen had ik al 10+ berichten op Facebook voorbij zien komen.
Heel erg, ik zat snachts te wachten tot ik het telefoontje / appje kreeg. Want je weet dat het bericht er aan komt.
Ik postte een berichtje dat ik er trots op was dat ik zijn dochter was en daar kwamen reacties op. En dat vonden mijn familie en ik prima. (het was niet per se de achterliggende gedachte om op die manier kenbaar te maken dat hij was overleden).
vrijdag 27 oktober 2017 om 12:08
Ik heb één uitvaart meegemaakt die ik als ontzettend naar heb ervaren, terwijl andere mensen dat absoluut niet hadden. Ik wil dus niemand beledigen met dit verhaal. Iemand die ik kende heeft op zijn 19e zelfmoord gepleegd. Hij was gevonden door een familielid en zijn vriendin. Hij heeft een brief achtergelaten waarin hij vertelde dat hij vond dat hij alles in het leven al gedaan had en op het hoogtepunt wilde stoppen. Ook heeft hij zijn volledige begrafenis regisseert in de vorm van: dit nummer als opening, x y en z dragen mijn kist, mijn moeder houd een speach en zegt daar in in ieder geval zus en zo, sibling x leest dit gedicht voor, sibling y verteld over die herinnering. etc. De muziek waren nummers zoals 'happy' van Pharrel. Alleen maar vrolijke en 'feest' nummers.
Alle gedichten, herinneringen etc. hadden één duidelijke boodschap die ook letterlijk door hem op papier is gezet: het leven is prachtig en het moet gevierd worden. Daarom was het de bedoeling dat de uitvaart een feest was en dat het hoogtepunt van zijn leven gevierd werd.
Ik heb achteraf begrepen dat zijn familie blij waren met de houvast, omdat ze totaal niet voorbereid waren hierop. Echter heb ik me een uur lang zitten ergeren dat de overleden persoon besloot dat er geen ruimte voor verdriet was. Ik kreeg een heel sterk: 'leuk dat jij het zo wilde, maar wat jij wil doet er nu niet meer toe, hoe zit het met iedereen die je achter laat die je een feest opdringt?'. Ik vond het een vreselijke ervaren waarbij ik me ook besef dat dat deels aan mij en mijn interpretatie en gevoelens lag terwijl die natuurlijk ondergeschikt waren aan de situatie.
Alle gedichten, herinneringen etc. hadden één duidelijke boodschap die ook letterlijk door hem op papier is gezet: het leven is prachtig en het moet gevierd worden. Daarom was het de bedoeling dat de uitvaart een feest was en dat het hoogtepunt van zijn leven gevierd werd.
Ik heb achteraf begrepen dat zijn familie blij waren met de houvast, omdat ze totaal niet voorbereid waren hierop. Echter heb ik me een uur lang zitten ergeren dat de overleden persoon besloot dat er geen ruimte voor verdriet was. Ik kreeg een heel sterk: 'leuk dat jij het zo wilde, maar wat jij wil doet er nu niet meer toe, hoe zit het met iedereen die je achter laat die je een feest opdringt?'. Ik vond het een vreselijke ervaren waarbij ik me ook besef dat dat deels aan mij en mijn interpretatie en gevoelens lag terwijl die natuurlijk ondergeschikt waren aan de situatie.
vrijdag 27 oktober 2017 om 19:34
Vriendin van mijn moeder is iets soortgelijks overkomen. Miskraam, vlak voor de uitgerekende datum bleek het kindje overleden te zijn in de baarmoeder. Dominee en wat andere afgevaardigden van de kerk kwamen op bezoek. Vrouw mocht niet verdrietig zijn, want dit was God's wil, ze moest maar zsm weer zwanger worden. Er werd voorgelezen uit de bijbel, er werd gebeden en ze moest zichzelf maar redden. Haar man ging er in mee. Vrouw is uiteindelijk opgenomen vanwege depressie, heeft alles nooit kunnen/mogen verwerken (ook daar kreeg ze commentaar op, want ze had het 'recht' niet te rouwen en daarmee depressief te zijn, want 'God's wil', 'volgende keer beter'. Ik weet het exacte geloof niet, maar volgens mij was dit streng gereformeerd; dienstbaar zijn tov man, man is baas, als vrouw is het enige recht het aanrecht en kinderen baren. Wonderbaarlijk (aan de ene kant ook weer niet gezien geloofs- en rolpatronen die moeilijk te doorbreken zijn; als man niet wil scheiden ga je niet scheiden/van scheiden ga je naar de hel) zijn ze nog steeds bij elkaar. Het kindje werd echt gezien als nummertje, inwisselbaar voor een volgende zwangerschap.MinkeDeWit schreef: ↑26-10-2017 10:59Een collega van mij is door zo'n voorval van haar geloof af gegaan. Haar man is jong overleden, en de dominee kwam vertellen dat zijn taak op aarde er op zat, God had hem tot zich geroepen, en mijn collega moest haar pad op deze manier volgen. En dat zeg je dan tegen een weduwe van 28 met kinderen van 2 en 0.
Ik vind het eng, zo streng gelovig zijn, net een cult.
zaterdag 28 oktober 2017 om 11:48
Zijn het dan mensen die dichtbij de overledenen staan die dat op facebook zetten, omdat het er zo snel opstaat?deenje schreef: ↑26-10-2017 22:57Ik zag snachts op Facebook dat mijn tante was overleden. Heel vervelend. Ze was terminaal, stierf om 5.00 u, wij werden om 6.00u ingelicht, maar toen had ik al 10+ berichten op Facebook voorbij zien komen.
Heel erg, ik zat snachts te wachten tot ik het telefoontje / appje kreeg. Want je weet dat het bericht er aan komt.
zaterdag 28 oktober 2017 om 12:05
Ik heb al verschillende keren meegemaakt dat vrienden dingen op Facebook plaatsten (vaak sentimentele plaatjes met dito teksten) voordat de familie de kans had gehad met een mededeling te komen.Stokstaartjenl schreef: ↑28-10-2017 11:48Zijn het dan mensen die dichtbij de overledenen staan die dat op facebook zetten, omdat het er zo snel opstaat?
zaterdag 28 oktober 2017 om 12:10
Ik ga er zelf nog van uit dat mijn vrienden wat meer fatsoen in hun donder hebben, maar zou er bijna toe in staat zijn ja.
zaterdag 28 oktober 2017 om 12:42
Snap zelf uberhaupt niet dat je de neiging hebt direct iets op facebook te plaatsen, als je dergelijk nieuws hoort. Maar als je niet eens een van de 'intimi' bent, heb je toch gewoon geen fatsoen om er iets over op facebook te plaatsen. Dat is eventueel voor de mensen die dichtbij de overledenen stonden, anders niet.
Hoorde laatst ook een verhaal over dat de uitnodiging voor de uitvaart 'via facebook' was gestuurd. Minder leuk voor de mensen die geen facebook hebben, en daardoor niet wisten wanneer de uitvaart was.
zaterdag 28 oktober 2017 om 13:12
Respect voor jou anna, ik heb het gevoel als ik jou zo lees op je eigen topic dat jij wel respectabele mensen om je heen hebt.
zaterdag 28 oktober 2017 om 15:40
Ik vermoed dat zoon s nachts een vriend heeft gebeld om hem naar het zkhs te brengen. dat vriend als eerste iets er op heeft gezet, en dat vervolgens een kettingreactie kwam. Ik was heel verdrietig, maak mijnn man wakker die van mij te horen krijgt: " ik denk dat mijn tante net overleden is". Terecht dat zijn reactie was:" huh, je denk dat ze overleden is?" een klein uurtje later werd ik gebeld door de zoon.Stokstaartjenl schreef: ↑28-10-2017 11:48Zijn het dan mensen die dichtbij de overledenen staan die dat op facebook zetten, omdat het er zo snel opstaat?
Toen ik gebeld was, waren er echt al > 20 reacties op Facebook. (tante was zeer populair bij jongeren, oa doordat ze zeer actief was in de sportwereld )
dinsdag 10 april 2018 om 14:11
Zeg, zit jij hier speciaal om iedereen af te katten of zo? Wat doe jij ontzettend onaardig, gaat het inmiddels weer een beetje met je?
dinsdag 10 april 2018 om 14:35
zondag 22 april 2018 om 00:59
Van de week liet een vriendin een filmpje zien van de uitvaart van een vriend van haar vriend, een redelijk bekend sporter in zijn kringen die op vrij jonge leeftijd overleden is. Zijn vader hield een toespraak met de laatste woorden en wensen van zijn zoon. De ex van de overledene en hun kinderen, rond de 8/12 jaar oud, waren aanwezig.
De vader sprak, in naam van zoon, over ex als tyfus*** doortrapte tering*** en weidde uitgebreid uit waarom ze dat was, let wel; met de kinderen erbij. Ik heb nog nooit zoiets afschuwelijks gehoord en gezien op een uitvaart. Het is dat mijn vriendin het filmpje liet zien, anders had ik het nooit geloofd. Ongelooflijk bizar, wraakzuchtig en vernederend naar ex en kinderen.
De vader sprak, in naam van zoon, over ex als tyfus*** doortrapte tering*** en weidde uitgebreid uit waarom ze dat was, let wel; met de kinderen erbij. Ik heb nog nooit zoiets afschuwelijks gehoord en gezien op een uitvaart. Het is dat mijn vriendin het filmpje liet zien, anders had ik het nooit geloofd. Ongelooflijk bizar, wraakzuchtig en vernederend naar ex en kinderen.
zondag 22 april 2018 om 01:19
Dat zien zij zelf als woorden van troost. Niks ongevoeligs aan. Het is waar zij van overtuigd zijn.schattigmeisje schreef: ↑27-10-2017 10:21
zondag 22 april 2018 om 01:38
afschuwelijk, hoe wreed!melliflvovs schreef: ↑22-04-2018 01:34Waar ik nog steeds zo verdrietig om word is dat mijn moeder is weggestuurd op de begrafenis van haar vader door haar broer en zus.
Moeder deed alles voor opa maar had al jaren geen contact meer met oom en tante. Toen opa overleed heeft ze hen toch betrokken bij de begrafenis want opa had wel nog contact met hen.
Na de dienst in het crematorium stond ze bij het graf om de kist te laten zakken en toen zei de begrafenisondernemer dat ze verzocht werd de begraafplaats re verlaten, want “opa had dit zo gewild”.
Ze wilde geen scene schoppen en is gegaan maar wat heeft dit haar pijn gedaan. Dit was voor geen goud de wens van opa maar ban oom en tante.
Alles deed ze voor haar vader. Mijn hart doet zeer als ik denk aan hoe erg dit voor haar was.
zondag 22 april 2018 om 04:51
Na de uitvaart van mijn vader liep ik nog met rood omrande ogen de 'borrelkamer' in, en kwam een stel oude vrienden van hem aanlopen met een super ongepaste en enthousiaste grijns en begonnen meteen uitgebreid het gesprek te domineren: "hééééééé, halloooooo, nou, wat *énorrem* leuk om je te zien zeg, na dertig jaar! Hoe is het nou? En met de kinderen? Ik begrijp dat je verhuist bent? Etc. Etc.
Echt zo ongepast! Ik heb er wat van gezegd in de trant van we zijn hier bij een crematie, geen cocktailparty!
Hou je een beetje in, denk ik dan!
Gewoon gecondoleerd was echt wel genoeg geweest.
En nog erger: Ik hoorde van zijn overlijden via Facebook. Dan open je 's ochtends je computer en dan zie je dat je vader dood is. Leuk joh, zo'n haantje de voorste op social media!
Echt zo ongepast! Ik heb er wat van gezegd in de trant van we zijn hier bij een crematie, geen cocktailparty!
Hou je een beetje in, denk ik dan!
Gewoon gecondoleerd was echt wel genoeg geweest.
En nog erger: Ik hoorde van zijn overlijden via Facebook. Dan open je 's ochtends je computer en dan zie je dat je vader dood is. Leuk joh, zo'n haantje de voorste op social media!
zondag 22 april 2018 om 04:58
Nee, zeg me dat, dat niet bestaat. Wat verschrikkelijk.normandina schreef: ↑22-04-2018 00:59Van de week liet een vriendin een filmpje zien van de uitvaart van een vriend van haar vriend, een redelijk bekend sporter in zijn kringen die op vrij jonge leeftijd overleden is. Zijn vader hield een toespraak met de laatste woorden en wensen van zijn zoon. De ex van de overledene en hun kinderen, rond de 8/12 jaar oud, waren aanwezig.
De vader sprak, in naam van zoon, over ex als tyfus*** doortrapte tering*** en weidde uitgebreid uit waarom ze dat was, let wel; met de kinderen erbij. Ik heb nog nooit zoiets afschuwelijks gehoord en gezien op een uitvaart. Het is dat mijn vriendin het filmpje liet zien, anders had ik het nooit geloofd. Ongelooflijk bizar, wraakzuchtig en vernederend naar ex en kinderen.
zondag 22 april 2018 om 05:05
Nou, zal ik dan ook maar. Ik was 15 toen mijn vader overleed aan kanker. Mijn ouders waren anderhalf jaar daarvoor gescheiden. Mijn tante, de zus van mijn vader, heeft hemel en aarde bewogen om mijn moeder niet bij de crematie van mijn vader te hebben. Ze waren immers gescheiden. Daarbij liep ze volledig voorbij aan de wensen van mijn ouders en mijn broer en ik. Het is ook niet gelukt, ik heb als 15 jarige stampij gemaakt.
Dat heeft me zoveel verdriet gedaan.
Dat heeft me zoveel verdriet gedaan.
zondag 22 april 2018 om 08:33
Hoe kan dat dan? Je wordt als naaste toch als eerste ingelicht? Was het 'n onverwacht overlijden/ongeluk waarbij een derde het op facebook had gezet?FunnyFace8 schreef: ↑22-04-2018 04:51Na de uitvaart van mijn vader liep ik nog met rood omrande ogen de 'borrelkamer' in, en kwam een stel oude vrienden van hem aanlopen met een super ongepaste en enthousiaste grijns en begonnen meteen uitgebreid het gesprek te domineren: "hééééééé, halloooooo, nou, wat *énorrem* leuk om je te zien zeg, na dertig jaar! Hoe is het nou? En met de kinderen? Ik begrijp dat je verhuist bent? Etc. Etc.
Echt zo ongepast! Ik heb er wat van gezegd in de trant van we zijn hier bij een crematie, geen cocktailparty!
Hou je een beetje in, denk ik dan!
Gewoon gecondoleerd was echt wel genoeg geweest.
En nog erger: Ik hoorde van zijn overlijden via Facebook. Dan open je 's ochtends je computer en dan zie je dat je vader dood is. Leuk joh, zo'n haantje de voorste op social media!
zondag 22 april 2018 om 08:35
Als zij alles omtrent haar vader regelde, dan wist de begrafenisondernemer daar toch van? Of was het juist haar broer die die zaken afhandelde?melliflvovs schreef: ↑22-04-2018 01:34Waar ik nog steeds zo verdrietig om word is dat mijn moeder is weggestuurd op de begrafenis van haar vader door haar broer en zus.
Moeder deed alles voor opa maar had al jaren geen contact meer met oom en tante. Toen opa overleed heeft ze hen toch betrokken bij de begrafenis want opa had wel nog contact met hen.
Na de dienst in het crematorium stond ze bij het graf om de kist te laten zakken en toen zei de begrafenisondernemer dat ze verzocht werd de begraafplaats te verlaten, want “opa had dit zo gewild”.
Ze wilde geen scene schoppen en is gegaan maar wat heeft dit haar pijn gedaan. Dit was voor geen goud de wens van opa maar van oom en tante.
Alles deed ze voor haar vader. Mijn hart doet zeer als ik denk aan hoe erg dit voor haar was.
