Be a lady they said....

23-05-2020 22:01 869 berichten
https://www.youtube.com/watch?v=jvgvaFFZlZ0&app=desktop

Naar aanleiding van een ander topic hier op het forum had ik weer even een besef momentje hoe foktop de wereld eigenlijk in elkaar steekt.
Wilde daarom graag even dit filmpje met jullie delen waarin pijnlijk naar voren komt wat een hoop vrouwen te verduren krijgen in hun leven. Iedereen heeft een mening over hoe anderen en vrouwen in het bijzonder zich zouden moeten gedragen en presenteren. Met dit topic wil ik zeggen, houd gewoon een keer je bek, ook ik geef soms te snel mijn ongezouten mening en we hebben geen idee wat we daarmee aanrichten bij een ander.

Heb dat bv ook met roddeltopics over bekende figuren waar de meest misselijke opmerkingen worden gemaakt, waarom is dat uberhaupt toegestaan het onderuit halen van anderen op een forum wat volgens mij ook staat voor womenempowerment. Maar dat is dan entertainment? Voor de mensen die juist in dit soort topics reageren wat motiveert jullie hiertoe, hebben jullie nooit last van jullie geweten na een persoon helemaal onderuit getrapt te hebben op het wereldwijde web.

Laten we de dialoog aangaan met elkaar.

hastaghoudjebek
vrij en blij :hug:
GreenLadyFern schreef:
25-05-2020 16:49
(maar ook wel warm van binnen hoor)
:smooch:
Ennnnnnn weer over tot de orde van de dag.

Man belde net: Wat ben je aan het doen?
Ik: Viva
Hij: Fifa?
Ik: Neeeeeeeee viva!
Hij: O dat is Fifa voor vrouwen

Seksisme?
GreenLadyFern schreef:
25-05-2020 16:53
Ennnnnnn weer over tot de orde van de dag.

Man belde net: Wat ben je aan het doen?
Ik: Viva
Hij: Fifa?
Ik: Neeeeeeeee viva!
Hij: O dat is Fifa voor vrouwen

Seksisme?
Zeker weten. De beuk erin bij die gast. Laag mikken.
Alle reacties Link kopieren
:hug:
GreenLadyFern schreef:
25-05-2020 16:49
(maar ook wel warm van binnen hoor)
Alle reacties Link kopieren
GreenLadyFern schreef:
25-05-2020 16:32
@Cateautje:

Ik denk dat het internet ook bijdraagt aan meer uitlopende meningen en idealen. Je mening uiten heeft geen gevolgen meer, waardoor die vaak wat minder genuanceerd de wereld in wordt geslingerd. Daarnaast heeft iedereen de complete wereld in zijn broekzak zitten, waardoor je sociale groep ineens iets wordt wat je zowat uit kunt kiezen. 'Vroegah' werd je mening, je normen en waarden, alles, bepaald door de sociale groep, die vrij letterlijk om je heen stond. Je familie, je vrienden, je dorp of wijk. Nu kun je met een druk op je touchscreen alle meningen en uitingen vinden die je je maar kunt wensen, waar identificeer je je dan mee?

Ik denk dat dat uitnodigt tot radicalisering/extremisme naar alle kanten omdat het gewoonweg onmogelijk is om alle meningen tot je te nemen en tot een mooie persoonlijke conclusie te komen.

We zijn mensen, groepsdieren, die graag ergens bij horen en de massa volgen. Een simpele boodschap is dan aantrekkelijk, denk ik.
Dit sluit wel een beetje aan bij wat er in die aflevering van Tegenlicht wordt gezegd (ik heb 'm net even in stukken bekeken). In die aflevering wordt 'religie' als antwoord gegeven door ene meneer. Nu wil ik geen discussie over religie ontketenen, maar ik vraag me dan het volgende af: ik heb niks tegen bij een groep of een massa horen, en ik denk veel mensen niet, maar wat nou als die groep of massa niet aansluit bij jou als persoon? Bij je intrinsieke wensen en verlangens, of basisprincipes? Dat brengt me ook bij een haast filosofische vraag: als ik binnen een religieus gezin geboren was, was ik dan nu zelf ook religieus geweest?
Alle reacties Link kopieren
Veel mensen die in een religieus gezin geboren zijn hebben zich later afgezet tegen het geloof.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat het ook te maken heeft met alternatieven kennen / zien. Een eeuw geleden wist je niet beter als je in zo'n gezin / dorp etc. opgroeide. Doordat de wereld groter werd dankzij technologie, leer je dat het ook anders kan. Dan kun je je afzetten tegen het vreemde of je afzetten tegen je oorsprong. En dat 'vreemde' wordt steeds diverser en steeds toegankelijker.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Religie is in wezen ook een verzameling van normen en waarden / leefregels / wensen / prioriteiten / overtuigingen wat zorgt voor een sociale groep. Ik denk dat je in beginsel wel religieus zou zijn, maar als je dan in contact komt met mensen uit andere sociale groepen, dat je dan als persoon verandert.

Je wordt niet geboren met principes. Die leer je aan, en wat je aanleert is grotendeels afhankelijk van je omgeving. Dat kan denk ik ook prima als tegenreactie op je omgeving. Heb je een ouder die altijd liegt, kan jij het principe eerlijkheid ontwikkelen, zwart wit. Of je leert dat dat een manier is om dingen voor elkaar te krijgen en vind dat liegen moreel grijs is. (Persoonlijke theorie hoor)

Ik denk dat het heel moeilijk is om te bepalen of iets in je persoonlijkheid 100% 'eigen' is, omdat een mensenleven ontelbaar veel factoren heeft die invloed hebben.
Alle reacties Link kopieren
Sowieso wilde ik eigenlijk al ophouden met kijken toen het over abortus ging en de pro-life beweging begon met "Wij veroordelen de vrouw niet, wij bieden haar hulp aan" en het eerste wat ik dacht was 'en die vent komt er lekker makkelijk mee weg'.
Jee, GreenLadyFern en vrijenblij :hug:
Suusje666 schreef:
25-05-2020 16:58
Dit sluit wel een beetje aan bij wat er in die aflevering van Tegenlicht wordt gezegd (ik heb 'm net even in stukken bekeken). In die aflevering wordt 'religie' als antwoord gegeven door ene meneer. Nu wil ik geen discussie over religie ontketenen, maar ik vraag me dan het volgende af: ik heb niks tegen bij een groep of een massa horen, en ik denk veel mensen niet, maar wat nou als die groep of massa niet aansluit bij jou als persoon? Bij je intrinsieke wensen en verlangens, of basisprincipes? Dat brengt me ook bij een haast filosofische vraag: als ik binnen een religieus gezin geboren was, was ik dan nu zelf ook religieus geweest?
Kans zit er dik in.

Hetgeen we vanuit ons nest meekrijgen heeft een grote invloed en nemen we ook mee naar ons volwassen leven.
Denk dat het een klein groepje is die zich op latere leeftijd daadwerkelijk afvraagt ; is dit wel echt waar ik in geloof?
Meestal nemen we het zonder meer aan wat ons voorgeschoteld wordt en daarom is opvoeding ook zo bepalend voor niet alleen onze denkbeelden, overtuigingen, maar ook dingen zoals zelfvertrouwen en zelfbeeld.

Ben persoonlijk opgevoed met twee verschillende religies, van beiden kanten dingen meegekregen maar uiteindelijk voelde ik toch de druk van mijn ouders om daarin een keuze te maken. Dat heb ik uiteindelijk nog steeds niet gedaan omdat ik tot de conclusie ben gekomen dat alle religies iets moois hebben en dat ik die aspecten mee kan nemen zonder daar een label op te moeten plakken.
GreenLadyFern schreef:
25-05-2020 16:53
Ennnnnnn weer over tot de orde van de dag.

Man belde net: Wat ben je aan het doen?
Ik: Viva
Hij: Fifa?
Ik: Neeeeeeeee viva!
Hij: O dat is Fifa voor vrouwen

Seksisme?
:rofl:
Doornroosje75 schreef:
25-05-2020 17:07
Ik denk dat het ook te maken heeft met alternatieven kennen / zien. Een eeuw geleden wist je niet beter als je in zo'n gezin / dorp etc. opgroeide. Doordat de wereld groter werd dankzij technologie, leer je dat het ook anders kan. Dan kun je je afzetten tegen het vreemde of je afzetten tegen je oorsprong. En dat 'vreemde' wordt steeds diverser en steeds toegankelijker.
Tja dat is ook wel zo.
Alle reacties Link kopieren
Op zich waren verzuiling en vaste patronen vroeger ook wel weer lekker overzichtelijk. Misschien wordt het pas benauwend, als je ziet dat het ook anders kan.
Kijkend naar het Be-a-Lady-filmpje, gaat het misschien niet alleen maar over oordelen die we hebben over vrouwen, maar ook over keuzestress. We hebben tegenwoordig zoveel keuzes, we kunnen zoveel rollen kiezen en zelfs combineren.
Rollen die soms tegengesteld aan elkaar lijken te zijn. Ik heb daar soms best moeite mee (gehad).. en dan heb ik de moederrol voor het gemak maar aan me voorbij laten gaan.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
mindervanmij schreef:
25-05-2020 16:19
Ik had hem weer het tegenovergestelde: op mijn 14e kon ik alcohol gaan kopen bij de supermarkt omdat ze dachten dat ik ouder was door mijn lengte. :rofl:

Maar dat waren wel andere tijden hoor! ;-)
Herkenbaar.

Ik ging ookal naar clubs sinds mijn 15/16e..
Tegenwoordig word ik veel jonger geschat dan dat ik ben dus dat is ook een aparte.
Geen idee waar dat door komt voel me ook altijd beledigd omdat ik dan denk dat het komt doordat ik verstandelijk beperkt overkom ofzo :rofl:

Ben 27 en laatst tijdens een random gesprek met een vreemde dat hij vroeg; woon je nog thuis?
Dacht dat ik een 18 jarig huppekutje was ofzo.
Doornroosje75 schreef:
26-05-2020 11:23
Op zich waren verzuiling en vaste patronen vroeger ook wel weer lekker overzichtelijk. Misschien wordt het pas benauwend, als je ziet dat het ook anders kan.
Kijkend naar het Be-a-Lady-filmpje, gaat het misschien niet alleen maar over oordelen die we hebben over vrouwen, maar ook over keuzestress. We hebben tegenwoordig zoveel keuzes, we kunnen zoveel rollen kiezen en zelfs combineren.
Rollen die soms tegengesteld aan elkaar lijken te zijn. Ik heb daar soms best moeite mee (gehad).. en dan heb ik de moederrol voor het gemak maar aan me voorbij laten gaan.
Jaa nou ik ben dus heel solidair met vrouwen en vind dat we alles moeten mogen en kunnen maar tegelijkertijd vind ik dus dat het ook prima moet zijn als ik ervoor kies om fulltime moeder te zijn en zelfs als ik ervoor kies grotendeels het huishouden op mij te nemen, maar meestal wordt je dan met de nek aangekeken omdat volgens sommigen die twee dingen niet samengaan; een vrijgestreden vrouw willen zijn en tegelijkertijd volgens een traditionele constructie leven.
Alle reacties Link kopieren
Door alle verhalen hier over lengte moet ik denken aan ( mogelijk had ik het al verteld, ik twijfel en wil niet helemaal loepen 😬) de keer dat ik een heeel lang jong meisje/vrouw zag lopen in de stad. Van meters afstand kon ik haar onzekerheid voelen. Ze liep ook iets gebogen alsof ze zichzelf kleiner wou maken, volledig platte schoenen aan. En een goed-doel-verkoper in de stad keek naar haar en sprak de woorden; Zoo hee! Wat ben jij lang! Ah... ik vond dat zo sneu voor haar. Ze glimlachte maar een beetje charmant maar ik voelde hoe erg ze het vond. Wat een kneus ook, geen sociale vaardigheden :D
Alle reacties Link kopieren
Sjulia schreef:
26-05-2020 11:35
Door alle verhalen hier over lengte moet ik denken aan ( mogelijk had ik het al verteld, ik twijfel en wil niet helemaal loepen 😬) de keer dat ik een heeel lang jong meisje/vrouw zag lopen in de stad. Van meters afstand kon ik haar onzekerheid voelen. Ze liep ook iets gebogen alsof ze zichzelf kleiner wou maken, volledig platte schoenen aan. En een goed-doel-verkoper in de stad keek naar haar en sprak de woorden; Zoo hee! Wat ben jij lang! Ah... ik vond dat zo sneu voor haar. Ze glimlachte maar een beetje charmant maar ik voelde hoe erg ze het vond. Wat een kneus ook, geen sociale vaardigheden :D
Oef! Dat moet pittig zijn geweest, arme meid.

Het kan ook andersom; iemand die ik ken is nogal klein voor een man - ik ben 1.70 en hij is toch wel een paar cm korter dan ik. Daar worstelt hij enorm mee, want de meeste vrouwen komen echt wel boven hem uit. Hij zegt het niet hardop, maar het walmt van hem af dat hij dat maar moeilijk kan accepteren van zichzelf. Ik begrijp het ergens ook wel denk ik, je wordt er haast iedere dag mee geconfronteerd.
Sjulia schreef:
26-05-2020 11:35
Door alle verhalen hier over lengte moet ik denken aan ( mogelijk had ik het al verteld, ik twijfel en wil niet helemaal loepen 😬) de keer dat ik een heeel lang jong meisje/vrouw zag lopen in de stad. Van meters afstand kon ik haar onzekerheid voelen. Ze liep ook iets gebogen alsof ze zichzelf kleiner wou maken, volledig platte schoenen aan. En een goed-doel-verkoper in de stad keek naar haar en sprak de woorden; Zoo hee! Wat ben jij lang! Ah... ik vond dat zo sneu voor haar. Ze glimlachte maar een beetje charmant maar ik voelde hoe erg ze het vond. Wat een kneus ook, geen sociale vaardigheden :D
Ah sneu zeg.

Doet me denken aan toen ik nog op de middelbare school zat.
Ik had toen erge last van acne en had ook altijd het idee dat iedereen ernaar staarde dus liep ook nog al eens met mijn kop omlaag, maar mensen maakte daar dus best vaak opmerkingen over waardoor ik me heel klein voelde, was er op een gegeven moment zo klaar mee dat ik opmerkingen terug ging maken over de persoon, best wel rancuneus maar gek genoeg was het toen heel snel klaar met de opmerkingen.
Dat is denk ik het stukje inlevingsvermogen wat je krijgt als je zelf iets doormaakt.
Alle reacties Link kopieren
Moreina schreef:
26-05-2020 11:48
Ah sneu zeg.

Doet me denken aan toen ik nog op de middelbare school zat.
Ik had toen erge last van acne en had ook altijd het idee dat iedereen ernaar staarde dus liep ook nog al eens met mijn kop omlaag, maar mensen maakte daar dus best vaak opmerkingen over waardoor ik me heel klein voelde, was er op een gegeven moment zo klaar mee dat ik opmerkingen terug ging maken over de persoon, best wel rancuneus maar gek genoeg was het toen heel snel klaar met de opmerkingen.
Dat is denk ik het stukje inlevingsvermogen wat je krijgt als je zelf iets doormaakt.
En ook gebrek aan inlevingsvermogen van de andere kant, die de opmerkingen maakt.
Alle reacties Link kopieren
Tja, pubers staan natuurlijk ook niet bekend om hun inlevingsvermogen :biggrin:

Ik vond de middelbare school een jungle.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
Alle reacties Link kopieren
Moreina schreef:
26-05-2020 11:48
Ah sneu zeg.

Doet me denken aan toen ik nog op de middelbare school zat.
Ik had toen erge last van acne en had ook altijd het idee dat iedereen ernaar staarde dus liep ook nog al eens met mijn kop omlaag, maar mensen maakte daar dus best vaak opmerkingen over waardoor ik me heel klein voelde, was er op een gegeven moment zo klaar mee dat ik opmerkingen terug ging maken over de persoon, best wel rancuneus maar gek genoeg was het toen heel snel klaar met de opmerkingen.
Dat is denk ik het stukje inlevingsvermogen wat je krijgt als je zelf iets doormaakt.
Ja dat ken ik. Sneu. Het is ook een nare tijd, jong en onzeker zijn. Mijn bff heeft altijd erg last gehad van acne. Vreselijke opmerkingen kreeg ze. Echt dommige ook. (“Ga je gezicht eens wassen!”)
Alle reacties Link kopieren
Suusje666 schreef:
26-05-2020 11:42
Oef! Dat moet pittig zijn geweest, arme meid.

Het kan ook andersom; iemand die ik ken is nogal klein voor een man - ik ben 1.70 en hij is toch wel een paar cm korter dan ik. Daar worstelt hij enorm mee, want de meeste vrouwen komen echt wel boven hem uit. Hij zegt het niet hardop, maar het walmt van hem af dat hij dat maar moeilijk kan accepteren van zichzelf. Ik begrijp het ergens ook wel denk ik, je wordt er haast iedere dag mee geconfronteerd.
Ja dat had mijn ex ook. Voor mannen is dat echt een ding. Ik voel me zelf ook altijd onprettig om langer te zijn dan een man, omdat ik bang ben dat ik die man daar onzeker bij is. Sterker nog; mijn therapeut van vroeger had het heel erg. Die keek altijd zo afkeurend naar mijn hoge hakken. Die deed ik toen maar niet meer aan naar hem. True story. Ben overigens maar 1.70 maar af en toe kom ik wel een man tegen die heel klein is. Vaak wel van andere afkomst. Daar voel je die walm idd echt vanaf komen. Onzekerheid.
Suusje666 schreef:
26-05-2020 11:51
En ook gebrek aan inlevingsvermogen van de andere kant, die de opmerkingen maakt.
Ja inderdaad daarom deed ik het ook terug dacht zo voel jij ook eens hoe het is!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven