
Broertje blijkt halfbroertje
dinsdag 7 mei 2019 om 23:29
Goedenavond,
Een tijdje terug had ik een goed gesprek met mijn tante en ben ik erachter gekomen dat mijn broertje en ik niet dezelfde vader hebben. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom hij zo anders is als mij en ons jongste broertje, maar dit was natuurlijk niet iets wat ik in gedachten had. Ik heb ook met vrienden van mijn moeder gepraat hierover en ik wist voor 1000% dat als ik er naar haar over zou beginnen ze niet eerlijk zou zijn. Dus ja ik kende deze man nog wel van vroeger toen ik 4 jaar oud was... dus een beetje op facebook gekletst en de dag daarna zat ik met hem rond de tafel, ik wilde alles weten van begin tot eind. Hij wilde mijn broertje heel graag weer eens zien. (Heeft hem de eerste 1,5 jaar mogen zien, daarna niet meer). Ik kan ook geen geheimen voor mijn broertje we vertellen elkaar letterlijk alles! Dus ik nadat ik met zijn vader had gesproken de moed bij elkaar geraapt en naar mijn moeder gestapt. Ik zei tegen haar dat ze twee weken de tijd had te vertellen en zo niet zou ik het doen. Uiteindelijk heeft ze het verteld. Broertje inmiddels al een keer bij zijn vader geweest maar wil dit niet in stand houden zolang mijn vader dit niet weet en hij er met hem over gesproken heeft. Mijn moeder heeft al meerdere malen beloofd het tegen hem te vertellen maar ze doet het gewoon niet, en gaat dit ook nooit doen. Mijn tante en oma zeggen ook ze wacht gewoon af totdat jullie haar klusje weer geklaard hebben. Ik heb tegen mijn broertje gezegt dat als hij het echt graag tegen papa wil zeggen hij dat gewoon moet doen. Tante en ik hebben ook aangeboden mee te gaan dan. Het punt is alleen sinds wij dit weten enzo doet hij zo kortaf logisch er gaat van alles door hem heen! Maar als ik iets vraag aan hem bijv.: “hoe was het op school?” Of “heb je nog met je vader gesproken” krijg ik wel hele rot opmerkingen van:”wat maakt dat uit?, je bent toch mijn echte zus niet!” Of dat hij me verteld heeft dat hij het nooit had willen weten en had gewild dat alles anders was. Ik snap hem ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou moeten zijn. Maar hij moet ook begrijpen dat ik er altijd als enige voor hem was en dat ook altijd zal blijven. Ik vind het zo moeilijk ermee om te gaan. Ik dacht toen ik het hoorde hij moet dit weten en zo’n geheim kan ik niet voor hem bewaren! Ik dacht dat als hij het zou weten het minder pijn zou doen, maar helaas het is nog steeds zo moeilijk alles komt zo dichtbij. Hij leert zijn vader kennen, krijgt een andere opa en oma, heeft blijkbaar een tiental neefjes en nichtjes. Als het goed uitpakt ben ik zo blij voor hem natuurlijk! Een leuke vader een leuke familie. Maar het voelt alsof ik er niet klaar voor ben hem te ‘verliezen’ aan een andere familie ofzo. Vooral nu hij zo rot doet en me helemaal niks meer verteld weet ik het even niet meer! Ik hoop dat er misschien iemand is die mij kan helpen dit goed te verwerken en me misschien kan helpen. Wellicht heeft iemand zelf zoiets meegemaakt en ben dan benieuwd hoe diegene ermee om is gegaan. Alvast bedankt!
Een tijdje terug had ik een goed gesprek met mijn tante en ben ik erachter gekomen dat mijn broertje en ik niet dezelfde vader hebben. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom hij zo anders is als mij en ons jongste broertje, maar dit was natuurlijk niet iets wat ik in gedachten had. Ik heb ook met vrienden van mijn moeder gepraat hierover en ik wist voor 1000% dat als ik er naar haar over zou beginnen ze niet eerlijk zou zijn. Dus ja ik kende deze man nog wel van vroeger toen ik 4 jaar oud was... dus een beetje op facebook gekletst en de dag daarna zat ik met hem rond de tafel, ik wilde alles weten van begin tot eind. Hij wilde mijn broertje heel graag weer eens zien. (Heeft hem de eerste 1,5 jaar mogen zien, daarna niet meer). Ik kan ook geen geheimen voor mijn broertje we vertellen elkaar letterlijk alles! Dus ik nadat ik met zijn vader had gesproken de moed bij elkaar geraapt en naar mijn moeder gestapt. Ik zei tegen haar dat ze twee weken de tijd had te vertellen en zo niet zou ik het doen. Uiteindelijk heeft ze het verteld. Broertje inmiddels al een keer bij zijn vader geweest maar wil dit niet in stand houden zolang mijn vader dit niet weet en hij er met hem over gesproken heeft. Mijn moeder heeft al meerdere malen beloofd het tegen hem te vertellen maar ze doet het gewoon niet, en gaat dit ook nooit doen. Mijn tante en oma zeggen ook ze wacht gewoon af totdat jullie haar klusje weer geklaard hebben. Ik heb tegen mijn broertje gezegt dat als hij het echt graag tegen papa wil zeggen hij dat gewoon moet doen. Tante en ik hebben ook aangeboden mee te gaan dan. Het punt is alleen sinds wij dit weten enzo doet hij zo kortaf logisch er gaat van alles door hem heen! Maar als ik iets vraag aan hem bijv.: “hoe was het op school?” Of “heb je nog met je vader gesproken” krijg ik wel hele rot opmerkingen van:”wat maakt dat uit?, je bent toch mijn echte zus niet!” Of dat hij me verteld heeft dat hij het nooit had willen weten en had gewild dat alles anders was. Ik snap hem ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou moeten zijn. Maar hij moet ook begrijpen dat ik er altijd als enige voor hem was en dat ook altijd zal blijven. Ik vind het zo moeilijk ermee om te gaan. Ik dacht toen ik het hoorde hij moet dit weten en zo’n geheim kan ik niet voor hem bewaren! Ik dacht dat als hij het zou weten het minder pijn zou doen, maar helaas het is nog steeds zo moeilijk alles komt zo dichtbij. Hij leert zijn vader kennen, krijgt een andere opa en oma, heeft blijkbaar een tiental neefjes en nichtjes. Als het goed uitpakt ben ik zo blij voor hem natuurlijk! Een leuke vader een leuke familie. Maar het voelt alsof ik er niet klaar voor ben hem te ‘verliezen’ aan een andere familie ofzo. Vooral nu hij zo rot doet en me helemaal niks meer verteld weet ik het even niet meer! Ik hoop dat er misschien iemand is die mij kan helpen dit goed te verwerken en me misschien kan helpen. Wellicht heeft iemand zelf zoiets meegemaakt en ben dan benieuwd hoe diegene ermee om is gegaan. Alvast bedankt!

woensdag 8 mei 2019 om 00:04
Voor jou is de wereld nog heel zwart-wit als 17-jarige. En dan voel jij je al wijs en volwassen genoeg om zo’n beerput open te trekken maar deinst terug voor de stank die naar boven komt. Kun je nagaan hoe dat moet zijn voor een kind van 13. Je hebt nu de doos van Pandora geopend, laat hem niet alleen. Hoe hard hij zich ook tegen jou gaat afzetten. Met 13 jaar kun je de ellende echt niet overzien als je hele bestaan gebaseerd blijkt te zijn op een leugen.
Ik hoop echt dat er ergens een volwassene in jullie familie rondloopt die eens wat verantwoordelijkheid neemt want van jullie moeder hoeven jullie zo te lezen ook niets te verwachten.
Ik hoop echt dat er ergens een volwassene in jullie familie rondloopt die eens wat verantwoordelijkheid neemt want van jullie moeder hoeven jullie zo te lezen ook niets te verwachten.
woensdag 8 mei 2019 om 00:05
Wat doen jullie belachelijk hard tegen Fleur. Haar tante heeft een bom bij haar gedropt. Fleur en haar broertje zijn altijd twee handen op 1 buik geweest. Toch is ze met dit grote en zware geheim niet meteen naar haar broertje gerend, maar heeft ze eerst nog bij diverse mensen aan hoor en wederhoor gedaan, en heeft ze geprobeerd de verantwoordelijke (namelijk de moeder) op haar verantwoordelijkheid richting broertje te wijzen.
Belachelijk dat jullie vinden dat ze maar had moeten doen alsof tante die bom nooit gedropt had. Alsof dat werkelijk mogelijk zou zijn. Jullie praten elkaar gewoon na.
Belachelijk dat jullie vinden dat ze maar had moeten doen alsof tante die bom nooit gedropt had. Alsof dat werkelijk mogelijk zou zijn. Jullie praten elkaar gewoon na.
woensdag 8 mei 2019 om 00:09
Dankjewel! Dat doe ik ook zeker! Het is alleen zo lastig omdat hij over moeilijke dingen erg gesloten is. En de ene keer heeft hij het heel erg nodig dat je doorvraagt en de andere keer dan weer niet, en het is moeilijk in te schatten wanneer dat het geval is. Ik wil ook niet dat hij ‘ S avonds in bed ligt en denkt waarom vraag je niet meer? Ik hoop gewoon dat hij binnenkort zelf iets komt vertellen! Toen hij bij zijn vader was geweest vroeg ik ook hoe het was en wilde er eerst ook weinig over kwijt. Na even doorvragen kwamen toch de verhalen. Ik merk wel aan hem dat hij met misschien rot vind dat hij zijn vader eigenlijk wel leuk vind en dat hij voor zijn gevoel moet kiezen.Java schreef: ↑07-05-2019 23:56Bij moeilijkheden reageren kinderen hun gevoelens af op degene die ze het meest vertrouwen en waarbij ze zich het meest veilig voelen. Dus dat jouw broertje zijn gevoelens op jou afreageert is eigenlijk een bevestiging van wat je zelf al zegt: dat jij er altijd voor hem bent geweest en dat ook zal blijven.
Aan jou nu de moeilijke taak om geduldig, liefdevol en begrijpend richting hem te blijven, hopende dat hij over een tijd weer een beetje zal bijtrekken. Sterkte!
woensdag 8 mei 2019 om 00:12
Ik deins nergens voor terug. En laat hem ook in geen enkele situatie dingen alleen doen! Ik kan helaas niet alles voor hem oplossen, ik kan er alleen maar voor hem zijn.lemoos2 schreef: ↑08-05-2019 00:04Voor jou is de wereld nog heel zwart-wit als 17-jarige. En dan voel jij je al wijs en volwassen genoeg om zo’n beerput open te trekken maar deinst terug voor de stank die naar boven komt. Kun je nagaan hoe dat moet zijn voor een kind van 13. Je hebt nu de doos van Pandora geopend, laat hem niet alleen. Hoe hard hij zich ook tegen jou gaat afzetten. Met 13 jaar kun je de ellende echt niet overzien als je hele bestaan gebaseerd blijkt te zijn op een leugen.
Ik hoop echt dat er ergens een volwassene in jullie familie rondloopt die eens wat verantwoordelijkheid neemt want van jullie moeder hoeven jullie zo te lezen ook niets te verwachten.
woensdag 8 mei 2019 om 00:12
Wat is iedereen hard voor TO. Ze is pas 17, een kind nog. Tuurlijk kan ze hiervan nog niet alle consequenties overzien. Ze heeft gedaan wat haar het beste leek, eerlijk zijn. Dat is wat de maatschappij van kinderen verlangt. Of dit nu de beste optie was weet ik ook niet.
Volgens mij heeft haar tante haar in een onmogelijke positie gebracht waarvan je niet kan verwachten van een 17-jarige dat goed kan behappen en overzien.
Moeder heeft vervolgens dus kennelijk ook niet goed het gesprek kunnen voeren, zij gad haar dochter uit de wind moeten houden en het probleem op moeten pakken en dat niet bij haar dochter moeten laten liggen.
Volgens mij heeft haar tante haar in een onmogelijke positie gebracht waarvan je niet kan verwachten van een 17-jarige dat goed kan behappen en overzien.
Moeder heeft vervolgens dus kennelijk ook niet goed het gesprek kunnen voeren, zij gad haar dochter uit de wind moeten houden en het probleem op moeten pakken en dat niet bij haar dochter moeten laten liggen.



woensdag 8 mei 2019 om 00:15
Ik snap het niet helemaal, hij heeft je broertje anderhalf jaar kunnen zien achter je vaders rug om?
Hoe dan ook, je hebt hier te maken met de grotemensenwereld en ingewikkelde psychologische effecten. Ik raad je aan om wat afleveringen van DNA onbekend te gaan kijken (npo) om je een beetje te kunnen inleven in hoe je broertje zich nu voelt. Het is niet niks ..
Hoe dan ook, je hebt hier te maken met de grotemensenwereld en ingewikkelde psychologische effecten. Ik raad je aan om wat afleveringen van DNA onbekend te gaan kijken (npo) om je een beetje te kunnen inleven in hoe je broertje zich nu voelt. Het is niet niks ..
woensdag 8 mei 2019 om 00:15
Dankjewel!! Heel lief!Java schreef: ↑08-05-2019 00:05Wat doen jullie belachelijk hard tegen Fleur. Haar tante heeft een bom bij haar gedropt. Fleur en haar broertje zijn altijd twee handen op 1 buik geweest. Toch is ze met dit grote en zware geheim niet meteen naar haar broertje gerend, maar heeft ze eerst nog bij diverse mensen aan hoor en wederhoor gedaan, en heeft ze geprobeerd de verantwoordelijke (namelijk de moeder) op haar verantwoordelijkheid richting broertje te wijzen.
Belachelijk dat jullie vinden dat ze maar had moeten doen alsof tante die bom nooit gedropt had. Alsof dat werkelijk mogelijk zou zijn. Jullie praten elkaar gewoon na.
Ik ben inderdaad om die reden eerst naar andere mensen gegaan. Mensen die zijn vader ook kennen of de afgelopen jaren ontmoet hebben. Mijn tante vroeg zelfs nog na het gesprek of ze mijn moeder moest bellen om te vertellen dat ik het wist. Ik heb meteen nee gezegd ik wilde het eerst even laten bezinken en dan kijken wat ik hiermee kon doen.

woensdag 8 mei 2019 om 00:16
En duidelijk voor ogen houden: jouw moeder heeft deze sh*t gecreëerd, jouw tante heeft het lont aangestoken (wat een idee om dat jou te vertellen, net zoals die biologische pa van broertje) en oma is de ramptoerist op de eerste rang.
Wat enorm triest dit, voor je broertje en je vader. Wat je ook doet TO, ga geen bekentenissen afdwingen uit je moeder als je broertje thuis is. Dit drama is al meer dan hij aankan.
Edit: bel je tante maar, zij heeft al aangeboden om te helpen. Laat haar dan ook helpen.
Wat enorm triest dit, voor je broertje en je vader. Wat je ook doet TO, ga geen bekentenissen afdwingen uit je moeder als je broertje thuis is. Dit drama is al meer dan hij aankan.
Edit: bel je tante maar, zij heeft al aangeboden om te helpen. Laat haar dan ook helpen.

woensdag 8 mei 2019 om 00:19
woensdag 8 mei 2019 om 00:19
Waar haalt iedereen vandaan dat ik 17 ben dat ten eerste?

woensdag 8 mei 2019 om 00:21
@Java, ik vind niet dat ze het niet had moeten vertellen..
Ik denk alleen dat ze nu te snel wil gaan, ze teveel druk wil uitoefenen en ze haar broertje enkel van zich afduwd.
Dit is een behoorlijk heftige situatie en het is fijn dat TO er 100% voor haar broertje wil zijn, maar het is niet verstandig als zij dit alles denkt te moeten regelen en dirigeren.
Ik denk alleen dat ze nu te snel wil gaan, ze teveel druk wil uitoefenen en ze haar broertje enkel van zich afduwd.
Dit is een behoorlijk heftige situatie en het is fijn dat TO er 100% voor haar broertje wil zijn, maar het is niet verstandig als zij dit alles denkt te moeten regelen en dirigeren.

woensdag 8 mei 2019 om 00:21

woensdag 8 mei 2019 om 00:22
En dit.Java schreef: ↑08-05-2019 00:05Wat doen jullie belachelijk hard tegen Fleur. Haar tante heeft een bom bij haar gedropt. Fleur en haar broertje zijn altijd twee handen op 1 buik geweest. Toch is ze met dit grote en zware geheim niet meteen naar haar broertje gerend, maar heeft ze eerst nog bij diverse mensen aan hoor en wederhoor gedaan, en heeft ze geprobeerd de verantwoordelijke (namelijk de moeder) op haar verantwoordelijkheid richting broertje te wijzen.
Belachelijk dat jullie vinden dat ze maar had moeten doen alsof tante die bom nooit gedropt had. Alsof dat werkelijk mogelijk zou zijn. Jullie praten elkaar gewoon na.

woensdag 8 mei 2019 om 00:25
Ik vind meerdere dingen uit haar verhaal raar en dus ook raar dat je dit verdedigd, want ookal is ze jong dan nog is het raar dat ze zomaar een roddel aanneemt over een eventuele andere vader. Als dit al waar is een dergelijk delicaat onderwerp met familie en moeders vrienden gaat bespreken voordat ze dit met haar moeder bespreekt, zomaar aanneemt dat moeder toch wel liegt terwijl het ook gewoon een roddel kan zijn en bovendien daarna het lef heeft om te eisen dat ze dit verteld of dat ze dit zelf wel zal doen.Java schreef: ↑08-05-2019 00:05Wat doen jullie belachelijk hard tegen Fleur. Haar tante heeft een bom bij haar gedropt. Fleur en haar broertje zijn altijd twee handen op 1 buik geweest. Toch is ze met dit grote en zware geheim niet meteen naar haar broertje gerend, maar heeft ze eerst nog bij diverse mensen aan hoor en wederhoor gedaan, en heeft ze geprobeerd de verantwoordelijke (namelijk de moeder) op haar verantwoordelijkheid richting broertje te wijzen.
Belachelijk dat jullie vinden dat ze maar had moeten doen alsof tante die bom nooit gedropt had. Alsof dat werkelijk mogelijk zou zijn. Jullie praten elkaar gewoon na.


woensdag 8 mei 2019 om 00:26
Nee natuurlijk niet, maar dat kon ze dus juist ook niet overzien. Het is nogal wat om met zo’n familiegeheim opgezadeld te worden en daar dan goed mee om te kunnen gaan. Niet iets om TO nu mee de grond in te stampen dat ze dat niet had moeten doen.
Ik vind het onbegrijpelijk dat moeder (en tante en desnoods wie er verder allemaal kennelijk nog op de hoogte zijn) dit niet oppakken en de juiste ondersteuning bieden.

woensdag 8 mei 2019 om 00:26
En jij dan dat je denkt mij aan te moeten spreken?
Ik meen het. TO heeft heel veel gedacht en gehandeld uit zichzelf en nu is het een nog grotere bende. Maar vooral zeggen dat ze het fantastisch doet, zodat het er nog beter op wordt.

woensdag 8 mei 2019 om 00:26
Hallo, moeders heeft het zelf daarna verteld aan zoon.Sophiever schreef: ↑08-05-2019 00:25Ik vind meerdere dingen uit haar verhaal raar en dus ook raar dat je dit verdedigd, want ookal is ze jong dan nog is het raar dat ze zomaar een roddel aanneemt over een eventuele andere vader. Als dit al waar is een dergelijk delicaat onderwerp met familie en moeders vrienden gaat bespreken voordat ze dit met haar moeder bespreekt, zomaar aanneemt dat moeder toch wel liegt terwijl het ook gewoon een roddel kan zijn en bovendien daarna het lef heeft om te eisen dat ze dit verteld of dat ze dit zelf wel zal doen.

woensdag 8 mei 2019 om 00:27
Als ik op die leeftijd was geweest zou ik misschien ook ongeveer zo gereageerd hebben als to in een soortgelijke situatie.
De volwassenen horen eigenlijk op 1 lijn te zitten en 1 plan te trekken zodat de kinderen niet op deze manier voor het blok worden gezet.
Maar het blijft een gevoelig punt natuurlijk.
Ik bedenk me ineens dat in zulke situaties de vader het soms toch gewoon al lang weet, maar het ook liever niet hardop uitspreekt.
Dat maakt het toch anders.
En ergens maakt het niet zo heel erg veel uit wie de biologische vader is als je bedenkt wat het belangrijkste is voor een opgroeiend kind.
En dat is liefde en veiligheid van de mensen die hem moeten verzorgen en begeleiden.
Wil je nog wel weten wie je biologische vader is als dat misschien ten koste gaat van je veilige en stabiele basis?
Maar zoiets bedenk je misschien eerder als je zelf al wat ouder en ook nog eens een buitenstaander bent.
Ik hoop dat dit op een goede manier kan worden opgelost.
To, probeer het hoofd koel te houden.
Geef het tijd.
Je kunt misschien ook met een psycholoog gaan praten of met iemand van maatschappelijk werk.
De volwassenen horen eigenlijk op 1 lijn te zitten en 1 plan te trekken zodat de kinderen niet op deze manier voor het blok worden gezet.
Maar het blijft een gevoelig punt natuurlijk.
Ik bedenk me ineens dat in zulke situaties de vader het soms toch gewoon al lang weet, maar het ook liever niet hardop uitspreekt.
Dat maakt het toch anders.
En ergens maakt het niet zo heel erg veel uit wie de biologische vader is als je bedenkt wat het belangrijkste is voor een opgroeiend kind.
En dat is liefde en veiligheid van de mensen die hem moeten verzorgen en begeleiden.
Wil je nog wel weten wie je biologische vader is als dat misschien ten koste gaat van je veilige en stabiele basis?
Maar zoiets bedenk je misschien eerder als je zelf al wat ouder en ook nog eens een buitenstaander bent.
Ik hoop dat dit op een goede manier kan worden opgelost.
To, probeer het hoofd koel te houden.
Geef het tijd.
Je kunt misschien ook met een psycholoog gaan praten of met iemand van maatschappelijk werk.