Overig
alle pijlers
Broertje blijkt halfbroertje
dinsdag 7 mei 2019 om 23:29
Goedenavond,
Een tijdje terug had ik een goed gesprek met mijn tante en ben ik erachter gekomen dat mijn broertje en ik niet dezelfde vader hebben. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom hij zo anders is als mij en ons jongste broertje, maar dit was natuurlijk niet iets wat ik in gedachten had. Ik heb ook met vrienden van mijn moeder gepraat hierover en ik wist voor 1000% dat als ik er naar haar over zou beginnen ze niet eerlijk zou zijn. Dus ja ik kende deze man nog wel van vroeger toen ik 4 jaar oud was... dus een beetje op facebook gekletst en de dag daarna zat ik met hem rond de tafel, ik wilde alles weten van begin tot eind. Hij wilde mijn broertje heel graag weer eens zien. (Heeft hem de eerste 1,5 jaar mogen zien, daarna niet meer). Ik kan ook geen geheimen voor mijn broertje we vertellen elkaar letterlijk alles! Dus ik nadat ik met zijn vader had gesproken de moed bij elkaar geraapt en naar mijn moeder gestapt. Ik zei tegen haar dat ze twee weken de tijd had te vertellen en zo niet zou ik het doen. Uiteindelijk heeft ze het verteld. Broertje inmiddels al een keer bij zijn vader geweest maar wil dit niet in stand houden zolang mijn vader dit niet weet en hij er met hem over gesproken heeft. Mijn moeder heeft al meerdere malen beloofd het tegen hem te vertellen maar ze doet het gewoon niet, en gaat dit ook nooit doen. Mijn tante en oma zeggen ook ze wacht gewoon af totdat jullie haar klusje weer geklaard hebben. Ik heb tegen mijn broertje gezegt dat als hij het echt graag tegen papa wil zeggen hij dat gewoon moet doen. Tante en ik hebben ook aangeboden mee te gaan dan. Het punt is alleen sinds wij dit weten enzo doet hij zo kortaf logisch er gaat van alles door hem heen! Maar als ik iets vraag aan hem bijv.: “hoe was het op school?” Of “heb je nog met je vader gesproken” krijg ik wel hele rot opmerkingen van:”wat maakt dat uit?, je bent toch mijn echte zus niet!” Of dat hij me verteld heeft dat hij het nooit had willen weten en had gewild dat alles anders was. Ik snap hem ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou moeten zijn. Maar hij moet ook begrijpen dat ik er altijd als enige voor hem was en dat ook altijd zal blijven. Ik vind het zo moeilijk ermee om te gaan. Ik dacht toen ik het hoorde hij moet dit weten en zo’n geheim kan ik niet voor hem bewaren! Ik dacht dat als hij het zou weten het minder pijn zou doen, maar helaas het is nog steeds zo moeilijk alles komt zo dichtbij. Hij leert zijn vader kennen, krijgt een andere opa en oma, heeft blijkbaar een tiental neefjes en nichtjes. Als het goed uitpakt ben ik zo blij voor hem natuurlijk! Een leuke vader een leuke familie. Maar het voelt alsof ik er niet klaar voor ben hem te ‘verliezen’ aan een andere familie ofzo. Vooral nu hij zo rot doet en me helemaal niks meer verteld weet ik het even niet meer! Ik hoop dat er misschien iemand is die mij kan helpen dit goed te verwerken en me misschien kan helpen. Wellicht heeft iemand zelf zoiets meegemaakt en ben dan benieuwd hoe diegene ermee om is gegaan. Alvast bedankt!
Een tijdje terug had ik een goed gesprek met mijn tante en ben ik erachter gekomen dat mijn broertje en ik niet dezelfde vader hebben. Ik heb me altijd al afgevraagd waarom hij zo anders is als mij en ons jongste broertje, maar dit was natuurlijk niet iets wat ik in gedachten had. Ik heb ook met vrienden van mijn moeder gepraat hierover en ik wist voor 1000% dat als ik er naar haar over zou beginnen ze niet eerlijk zou zijn. Dus ja ik kende deze man nog wel van vroeger toen ik 4 jaar oud was... dus een beetje op facebook gekletst en de dag daarna zat ik met hem rond de tafel, ik wilde alles weten van begin tot eind. Hij wilde mijn broertje heel graag weer eens zien. (Heeft hem de eerste 1,5 jaar mogen zien, daarna niet meer). Ik kan ook geen geheimen voor mijn broertje we vertellen elkaar letterlijk alles! Dus ik nadat ik met zijn vader had gesproken de moed bij elkaar geraapt en naar mijn moeder gestapt. Ik zei tegen haar dat ze twee weken de tijd had te vertellen en zo niet zou ik het doen. Uiteindelijk heeft ze het verteld. Broertje inmiddels al een keer bij zijn vader geweest maar wil dit niet in stand houden zolang mijn vader dit niet weet en hij er met hem over gesproken heeft. Mijn moeder heeft al meerdere malen beloofd het tegen hem te vertellen maar ze doet het gewoon niet, en gaat dit ook nooit doen. Mijn tante en oma zeggen ook ze wacht gewoon af totdat jullie haar klusje weer geklaard hebben. Ik heb tegen mijn broertje gezegt dat als hij het echt graag tegen papa wil zeggen hij dat gewoon moet doen. Tante en ik hebben ook aangeboden mee te gaan dan. Het punt is alleen sinds wij dit weten enzo doet hij zo kortaf logisch er gaat van alles door hem heen! Maar als ik iets vraag aan hem bijv.: “hoe was het op school?” Of “heb je nog met je vader gesproken” krijg ik wel hele rot opmerkingen van:”wat maakt dat uit?, je bent toch mijn echte zus niet!” Of dat hij me verteld heeft dat hij het nooit had willen weten en had gewild dat alles anders was. Ik snap hem ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou moeten zijn. Maar hij moet ook begrijpen dat ik er altijd als enige voor hem was en dat ook altijd zal blijven. Ik vind het zo moeilijk ermee om te gaan. Ik dacht toen ik het hoorde hij moet dit weten en zo’n geheim kan ik niet voor hem bewaren! Ik dacht dat als hij het zou weten het minder pijn zou doen, maar helaas het is nog steeds zo moeilijk alles komt zo dichtbij. Hij leert zijn vader kennen, krijgt een andere opa en oma, heeft blijkbaar een tiental neefjes en nichtjes. Als het goed uitpakt ben ik zo blij voor hem natuurlijk! Een leuke vader een leuke familie. Maar het voelt alsof ik er niet klaar voor ben hem te ‘verliezen’ aan een andere familie ofzo. Vooral nu hij zo rot doet en me helemaal niks meer verteld weet ik het even niet meer! Ik hoop dat er misschien iemand is die mij kan helpen dit goed te verwerken en me misschien kan helpen. Wellicht heeft iemand zelf zoiets meegemaakt en ben dan benieuwd hoe diegene ermee om is gegaan. Alvast bedankt!
woensdag 8 mei 2019 om 08:56
Misschien heeft ze gezegd dat ze helemaal niet op haar broertje lijkt, dat de karakters zo verschillend zijn.blauwe_emmer schreef: ↑08-05-2019 08:45Dat roep je als tiener ineens out of the blue? Lijkt me ook niet heel logisch.
En zelfs dat komt veel voor in de familie.
Tante had to naar haar moeder moeten sturen voor eventueel tekst en uitleg.
woensdag 8 mei 2019 om 09:03
broertje is 13, maar zeker met je eens dat dit veel te erg uit de hand loopt, wat een chaos
woensdag 8 mei 2019 om 09:04
Dit klopt niet, to kende de biologische vader nog van toen zij zelf 4 was.
Volgens mij is broertje nu 13.
woensdag 8 mei 2019 om 09:09
woensdag 8 mei 2019 om 09:12
Ik denk dat broertje en de man waarvan hij altijd dacht dat het zijn vader was heel steun aan elkaar kunnen hebben, misschien kun je als zus een psycholoog raadplegen en vragen hoe je hier het beste mee om kunt gaan.
Die familie van je heeft jou opgestookt en ook jij wil hier misschien vrij over kunnen praten met iemand.
Die tante had haar mond moeten houden, was ze dronken ofzo?
Je broertje zit in de puberteit en moet dit ineens verwerken, veel te heftig zonder juiste begeleiding.
Die familie van je heeft jou opgestookt en ook jij wil hier misschien vrij over kunnen praten met iemand.
Die tante had haar mond moeten houden, was ze dronken ofzo?
Je broertje zit in de puberteit en moet dit ineens verwerken, veel te heftig zonder juiste begeleiding.
woensdag 8 mei 2019 om 09:20
Andersom schreef: ↑08-05-2019 07:00Je moeder dwingen het binnen veertien dagen te vertellen of tien jaar wachten zijn twee uitersten natuurlijk.
Die moeder had TO even op haar plaats een verantwoordelijkheid moeten wijzen. Als zoiets dertien jaar geheim is gebleven maakt een extra week ook niet meer uit.
Verder vind ik ook dat TO veel meer de tijd moet nemen en broertje niet zo onder druk moet zetten om het te aanvaarden etc. Hij is 13 en heeft nog een heel leven voor zich, hij mag jaren de tijd nemen om dit een plaats te geven. Het is vooral zijn leven dat overhoop is gehaald zonder dat hij dat zelf wilde.
Precies dit!
Helemaal mee eens.
Gewoon even gas terug Fleur.
Ik heb zelf kinderen in de leeftijd van jouw broertje, en ik verwacht niet dat ze in zulk een situatie, heel veel anders dan jouw broertje zouden reageren.
Geef je broertje wat tijd en ruimte om zelf te ontdekken hoe hij het verder wil gaan aanpakken.
Wat jij nu kunt doen is gewoon zijn grote, lieve zus blijven.
anoniem_6666bc6591591 wijzigde dit bericht op 08-05-2019 09:21
0.24% gewijzigd
woensdag 8 mei 2019 om 09:21
Je heb geen idee waar je het over heb geloof iklemoos2 schreef: ↑08-05-2019 00:31Wat ze ermee te maken hebben? Dat ze willens en wetens een 13-jarige laten dobberen in de sh*t en een net bakvis-af 18-jarige (?) de boel laten sussen. Als moeder en als tante zou ik geen jong nichtje laten bengelen met de verantwoordelijkheid voor de geestelijke gesteldheid van een 13-jarig neefje. Maar ik zou de kans niet krijgen om mijn bloedeigen zus bij de lurven te grijpen en voor mijn zwager te slepen want de oma in kwestie had allang ingegrepen.
woensdag 8 mei 2019 om 09:26
Hij is 4? En mijn moeder liegt al 2 jaar tegen iedereen dat ze het hem gaat vertellen. Maar ze doet het gewoon niet! Hij is dan wel pas 13 maar ik ken hem en hij Is ontzettend slim en wijs en kan heel goed zelf inzien of zijn vader goed of slecht is voor hem en of hij er echt bij wilt horen.
woensdag 8 mei 2019 om 09:28
Ze had niet haar mond moeten houden. Al helemaal niet als er zelf naar vraag!MissMaran schreef: ↑08-05-2019 09:12Ik denk dat broertje en de man waarvan hij altijd dacht dat het zijn vader was heel steun aan elkaar kunnen hebben, misschien kun je als zus een psycholoog raadplegen en vragen hoe je hier het beste mee om kunt gaan.
Die familie van je heeft jou opgestookt en ook jij wil hier misschien vrij over kunnen praten met iemand.
Die tante had haar mond moeten houden, was ze dronken ofzo?
Je broertje zit in de puberteit en moet dit ineens verwerken, veel te heftig zonder juiste begeleiding.
woensdag 8 mei 2019 om 09:30
Waarom ben je zo opgefokt en boos?FleurRx schreef: ↑08-05-2019 09:26Hij is 4? En mijn moeder liegt al 2 jaar tegen iedereen dat ze het hem gaat vertellen. Maar ze doet het gewoon niet! Hij is dan wel pas 13 maar ik ken hem en hij Is ontzettend slim en wijs en kan heel goed zelf inzien of zijn vader goed of slecht is voor hem en of hij er echt bij wilt horen.
Iemand van 13 kan wel slim zijn, maar is meestal emotioneel nog lang niet volwassen.
De waarheid is niet altijd het hoogste goed.
woensdag 8 mei 2019 om 09:32
Een later tijdstip...Ze houdt al 13 jaar haar mond dicht tegen haar man en tegen haar kind. De mensen wie dit aangaat. Er is nooit een geschikt tijdstip om het te vertellen.chocolol schreef: ↑08-05-2019 01:02Ik lees hier wel reacties dat men niet zo hard moet zijn richting Fleur, maar ik vind het nogal wat dat Fleur van haar moeder eiste dat ze het haar broertje zou vertellen. Dat had ook op een later tijdstip gekund als iedereen er klaar voor was. Moeder heeft het niet slim aangepakt, die vrienden zijn nogal dom om het aan Fleur te vertellen en zij moet beseffen dat dit een heftige bom is voor iedereen in het gezin.
Het betreft haar ook. Het is haar vader die denkt dat hij nog een zoon heeft.viva-amber schreef: ↑08-05-2019 08:06Doe een stapje achteruit en laat de mensen het oppakken die het betreft op hun tempo.
Nee hoor, dat is echt haar moeder. Ik vind het echt een lelijke opmerking om de schuld van de huwelijksproblemen die hier uit voortvloeien bij de dochter neer te leggen. Moeder heeft geluk gehad dat er nooit medische onderzoeken zijn geweest waar dit ontdekt had kunnen worden.
Ik snap niemand uit jouw familie eigenlijk. En ik begrijp ook dat jij door dit alles geraakt bent. Vanuit jouw oogpunt is je moeder ook niet de vrouw van wie je dacht dat ze was. Ze kan in ieder geval goed liegen en bedriegen en snap dat je daar niet aan mee wilt werken. Geef je broertje even rust. Het is nogal wat.
Ik heb ook echt medelijden met je vader. Dat 13 jaar lang vrienden en familie wel op de hoogte waren van zoiets groots, zou voor mij reden genoeg zijn om banden te verbreken.
woensdag 8 mei 2019 om 09:35
Ouders zijn al 10 jaar gescheiden, dus gelukkig is dat niet iets wat er ook opeens bij komt kijken.florence13 schreef: ↑08-05-2019 06:23ik denk datje je broertje tijd moet geven. Dat jij geschrokken bent van het nieuws is begrijpelijk, je broertje is je halfbroertje. Maar hou er rekening mee dat hij nog meer geschrokken is, niet alleen ben jij niet zijn zus maar zijn halfzus, maar zijn vader is ook nog eens niet zijn vader en er blijkt nog een hele nieuwe familie te zijn. Ik kan me goed voorstellen dat dat jochie even helemaal niet meer weet wat voor en achter is.
Daarnaast kan ik me ook voorstellen dat hij nu zit met een loyaliteitsconflict tussen opvoedvader en biologische vader, waar hij niet heel veel mee kan, want opvoedvader weet van niets. Naast dat loyaliteitsconflict kan ik me ook nog eens heel goed voorstellen dat hij zit met een schuldgevoel, niet omdat hij iets schuld is, maar stel alles komt uit, en je vader gaat van je moeder scheiden, dan is hij een soort van het onderwerp waarover ze dat doen voor zijn gevoel. Ik kan me heel goed voorstellen dat je broertje nu denkt: ik doe even niks, eerst pas op de plaats, kind is 13.
Je moeder een heeft hier echt een behoorlijke puinzooi gecreeerd en zij zou dit moeten oplossen, niet jullie, en zij zou ook moeten bedenken wat de oplossing is, en die verantwoordelijkheid niet bij jou of je broertje neer moeten leggen. Dit is gewoon van de zotte, verwachten van een stel kinderen om te beslissen of ze al dan niet een bom onder het huwelijk van hun ouders moeten leggen.
woensdag 8 mei 2019 om 09:39
Het was handiger geweest als je dat vanaf begin in de openingspost had gezet.
Maar ik denk zomaar dat tante en oma blij zijn dat ze uit elkaar zijn.
Nu zitten ze nog even de boel op te stoken.
woensdag 8 mei 2019 om 09:41
Wat een heftige reacties naar TO.
De enige die in dit verhaal echt fout is geweest, is de moeder van TO, die had al veel eerder eerlijk moeten zijn. Het is dom van haar om zoveel mensen in te lichten, maar niet haar eigen man en kinderen. Ze had kunnen weten dat dit eens uit zou komen.
Nu is het aan haar om eindelijk haar verantwoordelijkheid te nemen en dit zelf aan haar man te vertellen. Ik begrijp goed dat TO haar hierover onder druk zet, omdat zij en haar broertje nu in een loyaliteitsconflict zitten en dit een onhoudbare situatie is geworden.
Wat moet die man zich vreselijk rot voelen dat dit alles achter zijn rug om gebeurt. Het zou niet gek zijn als hij hierom het huwelijk opbreekt. Als dat gebeurt is het alsnog alleen de schuld van zijn vrouw. Zij is niet eerlijk geweest, jarenlang. Daar mag ze nu de consequenties van gaan dragen.
De enige die in dit verhaal echt fout is geweest, is de moeder van TO, die had al veel eerder eerlijk moeten zijn. Het is dom van haar om zoveel mensen in te lichten, maar niet haar eigen man en kinderen. Ze had kunnen weten dat dit eens uit zou komen.
Nu is het aan haar om eindelijk haar verantwoordelijkheid te nemen en dit zelf aan haar man te vertellen. Ik begrijp goed dat TO haar hierover onder druk zet, omdat zij en haar broertje nu in een loyaliteitsconflict zitten en dit een onhoudbare situatie is geworden.
Wat moet die man zich vreselijk rot voelen dat dit alles achter zijn rug om gebeurt. Het zou niet gek zijn als hij hierom het huwelijk opbreekt. Als dat gebeurt is het alsnog alleen de schuld van zijn vrouw. Zij is niet eerlijk geweest, jarenlang. Daar mag ze nu de consequenties van gaan dragen.
woensdag 8 mei 2019 om 09:47
je vind het heel gewoon dat zus aan broer gaat vertellen dat zijn " vader zijn" vader "niet is.
Apart.
anoniem_380666 wijzigde dit bericht op 08-05-2019 09:49
0.56% gewijzigd
woensdag 8 mei 2019 om 09:49
Dit, onbegrijpelijk.Enn schreef: ↑08-05-2019 08:02Ik snap dit niet, wie is diegene? Jouw broertje? Doe es niet zo heftig en laat dat jong es effe met rust. Jij hebt blijkbaar hele ideeën over hoe het moet en hoe hij zou moeten reageren. Hij wil dat niet, hij wil dat jij hem met rust laat. Zijn waarheid, zijn leven, zijn keuze. En ik ben echt stomverbaasd dat drie volwassen vrouwen (oma, moeder, tante) hem en jou hierin zo laten bungelen. Belachelijk.
Overigens als opvoedvader die dus denkt de echte vader te zijn, zou ik zou me goed genaaid voelen en ik heb het idee dat jouw broertje dit misschien wel heel goed snapt. Zo bijzonder ook dat jouw broertje eerst in contact is gebracht met zijn biologische vader zonder dat zijn eigenlijke vader (opvoedvader) hiervan afweet. Echt die drie volwassen vrouwen in jouw familie sporen niet, dat ze dit hebben toegestaan en jou hierin op deze wijze jouw gang hebben laten gaan.
There is always something happening, and it's usually right now
woensdag 8 mei 2019 om 09:52
Ik gooi ‘m er nog maar even in.
Poppy_del_Rio schreef: ↑08-05-2019 00:39
TO, je zou contact kunnen opnemen met FIOM. Die houden zich bezig met afstammingsvraagstukken en je kunt er telefonisch een psycholoog raadplegen. Ook met problemen zoals die van jou.
https://fiom.nl/afstammingsvragen
woensdag 8 mei 2019 om 09:53
TO is zelf ook niet bepaald het toonbeeld van vriendelijkheid.
Begrijpelijk dat ze overstuur is, maar haar wijze van schrijven is zo snauwerig, dat men volgens mij daardoor op dezelfde toon gaat terug reageren.
TO lijkt steeds duidelijk te willen maken dat het gros hier er vooral geen bal van snapt!
Maar waarom dan een topic willen openen??
woensdag 8 mei 2019 om 09:54
Ze had dit via haar moeder moeten spelen. Haar voor het blok moeten zetten. Maar kun je het haar kwalijk nemen dat ze als 17 jarige deze zeer complexe situatie niet precies juist heeft aangevlogen? Nee, dat vind ik niet.
Haar moeder heeft er een potje van gemaakt. Het is nu aan haar om actie te ondernemen en het een en ander in goeie banen te leiden. Je kunt niet je woede botvieren op het andere kind, dat ook niet om deze situatie heeft gevraagd. Je kunt al helemaal niet je kind dwingen om voor eeuwig te zwijgen over zoiets fundamenteel belangrijks.
woensdag 8 mei 2019 om 09:56
dat zal allemaal best maar het is niet jouw taak om je broertje in te lichten. Nu zit hij klem tussen zijn ouders en zijn bio vader en jij bent niet degene die hem kan helpen.FleurRx schreef: ↑08-05-2019 09:26Hij is 4? En mijn moeder liegt al 2 jaar tegen iedereen dat ze het hem gaat vertellen. Maar ze doet het gewoon niet! Hij is dan wel pas 13 maar ik ken hem en hij Is ontzettend slim en wijs en kan heel goed zelf inzien of zijn vader goed of slecht is voor hem en of hij er echt bij wilt horen.
