Overig
alle pijlers
De klant is koning... !?
woensdag 25 februari 2009 om 21:29
De klant is koning.
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 21:30
De brillenkoning
Ik werkte lang geleden bij een brillenboer. Beter bekend als Hans A. Daar gingen heel veel dingen goed en uiteraard ook dingen niet goed. Dan ga je klagen. En dat mag.
Geachte heer Anders, beste Hans,
Menig brief begon op deze manier. Dan moest ik al zo ontzettend lachen. Sommige mensen waren ervan overtuigd dat de heer Anders ook echt bestond. Het is zelfs eens zover gekomen dat iemand naar het hoofdkantoor was gereden en niet weg ging voordat hij had gesproken met de heer Anders. Ik heb die beste man proberen uit te leggen dat dat niet ging lukken. Hij had een klacht over een aankoop, de klacht werd verholpen. Meneer bleef pissig dat de heer Anders niet eens de brieven persoonlijk ondertekende. Daar heeft hij mij nog meerdere malen telefonisch voor benaderd. Ongelofelijk sommige mensen..... !
Ik werkte lang geleden bij een brillenboer. Beter bekend als Hans A. Daar gingen heel veel dingen goed en uiteraard ook dingen niet goed. Dan ga je klagen. En dat mag.
Geachte heer Anders, beste Hans,
Menig brief begon op deze manier. Dan moest ik al zo ontzettend lachen. Sommige mensen waren ervan overtuigd dat de heer Anders ook echt bestond. Het is zelfs eens zover gekomen dat iemand naar het hoofdkantoor was gereden en niet weg ging voordat hij had gesproken met de heer Anders. Ik heb die beste man proberen uit te leggen dat dat niet ging lukken. Hij had een klacht over een aankoop, de klacht werd verholpen. Meneer bleef pissig dat de heer Anders niet eens de brieven persoonlijk ondertekende. Daar heeft hij mij nog meerdere malen telefonisch voor benaderd. Ongelofelijk sommige mensen..... !
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 21:32
De reiskoning(in)
Tevens heb ik een tijdlang gewerkt op een reisbureau. Wel 3 keer per jaar kwam er een decadente dame reisgidsen halen over cruises, verre bestemmingen, noem maar op. Ze kwam altijd vertellen over al haar -geweldige avonturen zus en prachtige avonturen zo- en opscheppen, daar was ze niet vies van. Alleen.. al die reizen die ze maakte, boekte ze niet bij mij. Dus heb ik haar op een dag geweigerd gidsen mee te geven.
'U kunt de gidsen wellicht ook halen bij het bureau waar u al uw droomreizen koopt.'
(dit is nog lang voor de internet periode)
'U bedoelt dat u weiger mij gidsen te geven. Nou ja.'
'Ja dat weiger ik.' En ik sloeg mijn armen over elkaar heen.
'U heeft zeker nooit gehoord van -de klant is koning-' beet ze me vals toe en ook zij sloeg haar armen over elkaar.
'Jawel, maar zover ik het kan bekijken bent u geen klant van mij.'
'En dat zal ik ook nooit worden.'
En ze ging mijn winkel uit. Toen ze buiten was riep ik 'trut'. Ze deed de deur weer open.
'Dat hoorde ik, dat meld ik aan je baas!'
Ik was woedend, ik wilde haar echt niet mijn excuses aanbieden, maar ja de klant is koning.
'Sorry mevrouw het floepte eruit' zei ik.
'Je meent het niet' riep ze en ze wees met die valse vinger naar me.
Ik zei niets.
'Je mag alleen sorry zeggen als je het meent!' gilde ze nu bijna.
Ik zei niets.
Mijn vestigingsmanager keek me aan.
Ik bleef stil.
De dame werd roder en roder en stond op springen.
'De klant is koning, maar wel tot hier (wees tot mijn hals) en niet tot hier (en wees boven mijn hoofd)' zei ik.
Ze holde weg en trok de deur zo hard achter zich dicht dat de ramen rinkelden.
De klachtenbrief was er binnen een paar dagen. Met een CC naar het hoofdkantoor.
Ik werd op het matje geroepen. Ik beloofde dat ik het nooit meer zou doen maar ik weigerde mijn excuses aan te bieden. Dat heeft me een hoop ellende bezorgd.
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 21:37
Ik werkte naast mijn studie bij de HEMA, als zaterdaghulp bij de vleeswaren.
Er was 1 klant die liep altijd te zeiken. De pakjes vleeswaren waren namelijk altijd meer dan een ons. Nooit eens precies een ons. En dat was natuurlijk pure oplichting en geldklopperij van de HEMA.
Op een dag was ze er weer. Ze wilde achterham. Een ons van die grote plakken lukte me al nooit, je kwam altijd of op 80 gram, of op 120 geloof ik.
Anyway, ze werd weer boos, want het was 120 gram en ze wilde een ons. Ik was het ZO zat dat ik de plak ham in 2-en heb gescheurd, en toen... was het precies een ons.
Je had haar hoofd moeten zien!
Tsja...
Er was 1 klant die liep altijd te zeiken. De pakjes vleeswaren waren namelijk altijd meer dan een ons. Nooit eens precies een ons. En dat was natuurlijk pure oplichting en geldklopperij van de HEMA.
Op een dag was ze er weer. Ze wilde achterham. Een ons van die grote plakken lukte me al nooit, je kwam altijd of op 80 gram, of op 120 geloof ik.
Anyway, ze werd weer boos, want het was 120 gram en ze wilde een ons. Ik was het ZO zat dat ik de plak ham in 2-en heb gescheurd, en toen... was het precies een ons.
Je had haar hoofd moeten zien!
Tsja...
woensdag 25 februari 2009 om 21:39
De Op-reiskoning(in)
Het was een warme en hete zomer. Duizenden Hollanders reisden af naar Spanje. De Spaanse hoteliers konden de drukte niet aan. Het aantal overboekingen was een drama in die zomer van 1994. Gemiddeld 30% overboekingen. Dat betekende honderden gedupeerden per week.
Ik werd benaderd door een kennis of ik trek had in een summerjob. 'Hostess voor overboekingen'.
'Enig' riep ik.
'Houd je er wel rekening mee dat het niet echt alleen maar leuk is' zei de kennis.
'Ja hoor!' Ik pakte mijn koffer en vertrok de dag erna.
Overboekingen in de zin van overboekingen. Hele bussen vol konden niet in hun hotels of appartementen. Sterker nog, de badplaats van keuze was gewoon vol. Er werd extra accommodatie ingekocht in andere badplaatsen en mijn taak was die maanden om 3 x per week mensen op te halen, ze welkom te heten en ze te zeggen dat ze niet daar naar toe gingen, maar daar naartoe.
Voelen jullie 'm al.
Alternatieve accommodaties vinden.
Een overboeking hoeft niet altijd slechter te zijn Nee niet altijd In die zomer werd 30% er beter van en 70% er slechter van.
Gasten werden ondergebracht in hotelkamers met schimmel op de muren en in het bed. Kakkerlaknesten in de badkamers. Ratten in de keukentjes van de appartementen. Zwembaden stinkend naar riool. Ik wist niet wat ik aantrof. Ik kreeg hordes gasten achter me aan. Klachten op blocnotes uitgeschreven. Ik werd gevolgd door een hele irritante man met zijn home camera. Hij filmde om het op te sturen naar 'de Vakantieman' in die tijden een erg populair programma.
'Kijk hier vakantieman, dit is Djoels, de hostess die ons in deze teringhut laat zitten. Djoels wil je iets zeggen?'
'Geen commentaar.'
'Wat nou geen commentaar, laat dat bekkie eens praten, bijdehandte tuthola.'
'Geen commentaar.'
Ik hielp mensen waar ik kon. Ik werd honderd keer per week uitgekafferd. Ja, de klant was koning. Ik wilde dat de klant koning was, maar wat kon ik toch doen. Ik was zo beperkt. Ik liet mijn organisatie in Nederland weten dat ze de toeristenstroom moesten stoppen, dat dit echt niet langer kon. Ik leerde onderhandelen ter plekke en huurde duurdere kamers in luxere hotels. Maakte gasten gelukkig, mijn baas ongelukkig omwille van de hoge kosten. Het deerde me niet, de klant is koning.
Ik reed naar een appartementencomplex om een spreekuur te houden. Gelukkig geen overboekingsaccommodatie, dus geen klachten. Ik was vrolijk, had er zin in. Aangekomen in het appartement werd ik opgewacht door de familie A. Sociaal. Vader, moeder, opa, oma, 3 kinderen.
Ze waren het niet eens met de accommodatie. Appartement was te klein, zwembad te klein.
Ze hadden minstens zoiets verwacht als het complex naast dat van hun. Dat was een 4 sterren complex, dit een 2 sterren legde ik uit. Dat deed er niet toe. Hij wilde in dat 4 sterren complex.
My Ass dacht ik.
'Helaas meneer, ik kan u niet overplaatsen. Het zit vol. En anders had het alleen gekund als u de meerprijs had bij betaald.'
'Ik betaal helemaal niets. Ik betaal nu al 200 gulden per persoon voor 17 dagen in het hoogseizoen dat is al duur zat.'
Typisch geval van dubbeltje eerste rang.
'Het kan niet meneer. Het spijt me dat de accommodatie tegenvalt, maar het is wel degelijk de accommodatie die u geboekt heeft en het is een goede prijs/kwaliteit verhouding. Ik wens u nog een fijne vakantie.'
'Vuile trut. De klant is koning!'
'Sorry?'
'Je hoort me wel. Bekakte trut. Ik ben de klant en ik ben koning!'
Ik staarde de man aan.
Hij staarde mij aan.
Opeens raakte zijn vuist mijn gezicht en viel ik tegen de vlakte.
'Dat zal je leren!' hoorde ik ergens op de achtergrond.
'De klant is koning?' zei ik hardop en ik weet nog dat ik begon te lachen. Ik had een enorme bloedneus.
De Guardia Civil liep toevallig voorbij, niet van die lieverdjes. De beste heren hielpen me. Luisterde en rekende de heer A. Sociaal in.
'Wat een kolerewijf ben jij, wat een kut reisorganisatie, word je benadeeld, kom je voor je rechten op, mot je met de smeris mee.'
'De klant is koning, maar wel tot hier (wees tot mijn hals) en niet tot hier (en wees boven mijn hoofd)' en ik rechte mijn rug. De laatste keer dat ik de man zag was op het politiebureau. Hij bood zijn excuses aan. Ik deed net of ik hem niet verstond. Hij en zijn familie zaten een week eerder terug in Nederland dan gepland. De klant was een hufter.
Het was een warme en hete zomer. Duizenden Hollanders reisden af naar Spanje. De Spaanse hoteliers konden de drukte niet aan. Het aantal overboekingen was een drama in die zomer van 1994. Gemiddeld 30% overboekingen. Dat betekende honderden gedupeerden per week.
Ik werd benaderd door een kennis of ik trek had in een summerjob. 'Hostess voor overboekingen'.
'Enig' riep ik.
'Houd je er wel rekening mee dat het niet echt alleen maar leuk is' zei de kennis.
'Ja hoor!' Ik pakte mijn koffer en vertrok de dag erna.
Overboekingen in de zin van overboekingen. Hele bussen vol konden niet in hun hotels of appartementen. Sterker nog, de badplaats van keuze was gewoon vol. Er werd extra accommodatie ingekocht in andere badplaatsen en mijn taak was die maanden om 3 x per week mensen op te halen, ze welkom te heten en ze te zeggen dat ze niet daar naar toe gingen, maar daar naartoe.
Voelen jullie 'm al.
Alternatieve accommodaties vinden.
Een overboeking hoeft niet altijd slechter te zijn Nee niet altijd In die zomer werd 30% er beter van en 70% er slechter van.
Gasten werden ondergebracht in hotelkamers met schimmel op de muren en in het bed. Kakkerlaknesten in de badkamers. Ratten in de keukentjes van de appartementen. Zwembaden stinkend naar riool. Ik wist niet wat ik aantrof. Ik kreeg hordes gasten achter me aan. Klachten op blocnotes uitgeschreven. Ik werd gevolgd door een hele irritante man met zijn home camera. Hij filmde om het op te sturen naar 'de Vakantieman' in die tijden een erg populair programma.
'Kijk hier vakantieman, dit is Djoels, de hostess die ons in deze teringhut laat zitten. Djoels wil je iets zeggen?'
'Geen commentaar.'
'Wat nou geen commentaar, laat dat bekkie eens praten, bijdehandte tuthola.'
'Geen commentaar.'
Ik hielp mensen waar ik kon. Ik werd honderd keer per week uitgekafferd. Ja, de klant was koning. Ik wilde dat de klant koning was, maar wat kon ik toch doen. Ik was zo beperkt. Ik liet mijn organisatie in Nederland weten dat ze de toeristenstroom moesten stoppen, dat dit echt niet langer kon. Ik leerde onderhandelen ter plekke en huurde duurdere kamers in luxere hotels. Maakte gasten gelukkig, mijn baas ongelukkig omwille van de hoge kosten. Het deerde me niet, de klant is koning.
Ik reed naar een appartementencomplex om een spreekuur te houden. Gelukkig geen overboekingsaccommodatie, dus geen klachten. Ik was vrolijk, had er zin in. Aangekomen in het appartement werd ik opgewacht door de familie A. Sociaal. Vader, moeder, opa, oma, 3 kinderen.
Ze waren het niet eens met de accommodatie. Appartement was te klein, zwembad te klein.
Ze hadden minstens zoiets verwacht als het complex naast dat van hun. Dat was een 4 sterren complex, dit een 2 sterren legde ik uit. Dat deed er niet toe. Hij wilde in dat 4 sterren complex.
My Ass dacht ik.
'Helaas meneer, ik kan u niet overplaatsen. Het zit vol. En anders had het alleen gekund als u de meerprijs had bij betaald.'
'Ik betaal helemaal niets. Ik betaal nu al 200 gulden per persoon voor 17 dagen in het hoogseizoen dat is al duur zat.'
Typisch geval van dubbeltje eerste rang.
'Het kan niet meneer. Het spijt me dat de accommodatie tegenvalt, maar het is wel degelijk de accommodatie die u geboekt heeft en het is een goede prijs/kwaliteit verhouding. Ik wens u nog een fijne vakantie.'
'Vuile trut. De klant is koning!'
'Sorry?'
'Je hoort me wel. Bekakte trut. Ik ben de klant en ik ben koning!'
Ik staarde de man aan.
Hij staarde mij aan.
Opeens raakte zijn vuist mijn gezicht en viel ik tegen de vlakte.
'Dat zal je leren!' hoorde ik ergens op de achtergrond.
'De klant is koning?' zei ik hardop en ik weet nog dat ik begon te lachen. Ik had een enorme bloedneus.
De Guardia Civil liep toevallig voorbij, niet van die lieverdjes. De beste heren hielpen me. Luisterde en rekende de heer A. Sociaal in.
'Wat een kolerewijf ben jij, wat een kut reisorganisatie, word je benadeeld, kom je voor je rechten op, mot je met de smeris mee.'
'De klant is koning, maar wel tot hier (wees tot mijn hals) en niet tot hier (en wees boven mijn hoofd)' en ik rechte mijn rug. De laatste keer dat ik de man zag was op het politiebureau. Hij bood zijn excuses aan. Ik deed net of ik hem niet verstond. Hij en zijn familie zaten een week eerder terug in Nederland dan gepland. De klant was een hufter.
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 21:40
quote:Vinyl schreef op 25 februari 2009 @ 21:37:
Ik werkte naast mijn studie bij de HEMA, als zaterdaghulp bij de vleeswaren.
Er was 1 klant die liep altijd te zeiken. De pakjes vleeswaren waren namelijk altijd meer dan een ons. Nooit eens precies een ons. En dat was natuurlijk pure oplichting en geldklopperij van de HEMA.
Op een dag was ze er weer. Ze wilde achterham. Een ons van die grote plakken lukte me al nooit, je kwam altijd of op 80 gram, of op 120 geloof ik.
Anyway, ze werd weer boos, want het was 120 gram en ze wilde een ons. Ik was het ZO zat dat ik de plak ham in 2-en heb gescheurd, en toen... was het precies een ons.
Je had haar hoofd moeten zien!
Tsja...
Ik werkte naast mijn studie bij de HEMA, als zaterdaghulp bij de vleeswaren.
Er was 1 klant die liep altijd te zeiken. De pakjes vleeswaren waren namelijk altijd meer dan een ons. Nooit eens precies een ons. En dat was natuurlijk pure oplichting en geldklopperij van de HEMA.
Op een dag was ze er weer. Ze wilde achterham. Een ons van die grote plakken lukte me al nooit, je kwam altijd of op 80 gram, of op 120 geloof ik.
Anyway, ze werd weer boos, want het was 120 gram en ze wilde een ons. Ik was het ZO zat dat ik de plak ham in 2-en heb gescheurd, en toen... was het precies een ons.
Je had haar hoofd moeten zien!
Tsja...
DTEEZ!
woensdag 25 februari 2009 om 21:40
Hahahaha, ik wist het, dat je het zou doen!!
Geweldig!
Heb zelf 10 jaar in de detailhandel gewerkt, jongejongejonge, das ook lachen hoor!
Mensen die de 3 halen 1 betalen aktie niet door hebben, 3 artikelen meenemen, 2 terug brengen en daar het geld van terug willen. Duhuh, daar heb je niet voor betaald, dus krijg je ook niet terug.
Je toe snauwen dat het een rot winkel is omdat maat 38 toevallig net niet past, iets wat ik op het oog wel allang kon zien.
Mensen die gepikeerd zijn omdat je weigert een vieze gedragen onderbroek terug te nemen, als ze hem gewassen hebben doen we niet zo moeilijk.
Klanten die het ruilen binnen 8 dagen niet doorhebben en kwaad zijn als ze na 2 maanden hun gekochte truitje niet kunnen ruilen
Geweldig!
Heb zelf 10 jaar in de detailhandel gewerkt, jongejongejonge, das ook lachen hoor!
Mensen die de 3 halen 1 betalen aktie niet door hebben, 3 artikelen meenemen, 2 terug brengen en daar het geld van terug willen. Duhuh, daar heb je niet voor betaald, dus krijg je ook niet terug.
Je toe snauwen dat het een rot winkel is omdat maat 38 toevallig net niet past, iets wat ik op het oog wel allang kon zien.
Mensen die gepikeerd zijn omdat je weigert een vieze gedragen onderbroek terug te nemen, als ze hem gewassen hebben doen we niet zo moeilijk.
Klanten die het ruilen binnen 8 dagen niet doorhebben en kwaad zijn als ze na 2 maanden hun gekochte truitje niet kunnen ruilen
woensdag 25 februari 2009 om 21:41
Gehoord van een ex-collega:
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!
woensdag 25 februari 2009 om 21:45
Oh! Hema Vleeswaren! Hoe bekend
Zulke, met alle respect, wijven ken ik dus ook inderdaad. Van die types die, als alles al in het zakje zit dan ineens zeggen: Neehee, ik wil de onderste van de stapel, die is het verst.
Ik ergerde me persoonlijk vaak aan moeders met kinderen die simpelweg -vroegen- om een stuk worst voor hun kinderen. Echt alsof dat al allemaal vast stond: He joh, geef de kinderen maar hun stukje worst.
Of net wat te hard vragen aan hun kind: jij hebt wel zin in een stukje wordt he!
Op zich zeiden ze dat niet onvriendelijk, maar ik vond het zo maf dat ze dit als een soort recht zagen. Wat leer je je kind dan denk ik dan..
Zelf hoopte ik als kind altijd op een stukje, maar erom vragen? Dat was toch echt niet de bedoeling.
Best wel aso..
Heb me altijd netjes gehouden en het inderdaad niet in rekening gebracht, maar soms...
Zulke, met alle respect, wijven ken ik dus ook inderdaad. Van die types die, als alles al in het zakje zit dan ineens zeggen: Neehee, ik wil de onderste van de stapel, die is het verst.
Ik ergerde me persoonlijk vaak aan moeders met kinderen die simpelweg -vroegen- om een stuk worst voor hun kinderen. Echt alsof dat al allemaal vast stond: He joh, geef de kinderen maar hun stukje worst.
Of net wat te hard vragen aan hun kind: jij hebt wel zin in een stukje wordt he!
Op zich zeiden ze dat niet onvriendelijk, maar ik vond het zo maf dat ze dit als een soort recht zagen. Wat leer je je kind dan denk ik dan..
Zelf hoopte ik als kind altijd op een stukje, maar erom vragen? Dat was toch echt niet de bedoeling.
Best wel aso..
Heb me altijd netjes gehouden en het inderdaad niet in rekening gebracht, maar soms...
woensdag 25 februari 2009 om 21:47
Ik was pas bij de V&D. Ik had een stapel CD bonnen. Het bedrag erop was in guldens en in kleine letters erbij in Euro.
Onbeperkt geldig stond erop.
Wat denk je? Die manager bij de V&D weigerde ze in te nemen, want hij kon ze niet meer doorsturen, dus dan kreeg hij zijn geld niet.
Na een heleboel jamaar, jamaar, jamaar.... er staat onbeperkt op van mijn kant, weigerde hij nog steeds die dingen in te nemen.
Ik was ZO kwaad. Hallo, dit zijn waardebonnen, ik wil ze gewoon gebruiken.
Komt er een meiske aanlopen, kassa-weekend-hulp en die zei: oh, ik neem ze altijd in hoor! Vent ook kwaad op haar natuurlijk.
Nee hoor, zegt ze, kijk maar: tikt een code in, scant die dingen en... ja hoor! Hij pakt ze gewoon in hun systeem.
Dat heerlijke triomfantelijke hoofd van dat meisje en het nog breder grijnzende hoofd van mij....
Die vent liep rood aan tot achter zijn oren, mompelde wat en verdween toen zomaar van het toneel
Onbeperkt geldig stond erop.
Wat denk je? Die manager bij de V&D weigerde ze in te nemen, want hij kon ze niet meer doorsturen, dus dan kreeg hij zijn geld niet.
Na een heleboel jamaar, jamaar, jamaar.... er staat onbeperkt op van mijn kant, weigerde hij nog steeds die dingen in te nemen.
Ik was ZO kwaad. Hallo, dit zijn waardebonnen, ik wil ze gewoon gebruiken.
Komt er een meiske aanlopen, kassa-weekend-hulp en die zei: oh, ik neem ze altijd in hoor! Vent ook kwaad op haar natuurlijk.
Nee hoor, zegt ze, kijk maar: tikt een code in, scant die dingen en... ja hoor! Hij pakt ze gewoon in hun systeem.
Dat heerlijke triomfantelijke hoofd van dat meisje en het nog breder grijnzende hoofd van mij....
Die vent liep rood aan tot achter zijn oren, mompelde wat en verdween toen zomaar van het toneel
woensdag 25 februari 2009 om 21:49
Oh ik heb ook nog een leuk verhaal.
Ik kocht eens heel erg lang geleden een paar slips voor mijn man hier in het durp op de markt. (let wel ik als verse Zuid Hollandse op een markt in Limburg). Nu bleek dat ik de slips een beetje royaal had gekocht dus de ene die hij had aangehad hield ik thuis en de andere twee bracht ik netjes terug voor een maat of wat kleiner. Nee joh, zegt dat marktwijf dat zij gedragen slips niet terug nam....... GEDRAGEN..... hij had ze helemaal niet gedragen. Goed er kwam een flinke discussie op gang en ik gaf niet bij en zij bleef herhalen dat ze gedragen waren. Met recht een marktwijf want ze begon steeds harder te gillen. Nou ik ben de rust zelve, maar als ik link wordt kun je je bergen. Ik was het op een gegeven moment dan ook vreselijk zat, bloedlink, laaiend giftig en het ging niet eens meer om die stomme onderbroeken. (hihi) Zij haar gelijk en ik ook. Dus ik ging ook gillen, plat Haags. Dat zij gedragen onderbroeken verkocht...... Nou het werd een opstootje zoals die Limburgers nog nooit mee hadden gemaakt. Iedereen bemoeide zich ermee en ze gaven mij gelijk. Het marktwijf zag wel in dat zij ging verliezen.
Ik kreeg mijn geld terug met de mededeling dat ik er nooit meer iets hoefde te kopen. (Nee zeg, ik kijk wel uit. Iemand die gedragen ondergoed verkoopt). Kijk als zij nu gewoon had gezegd dat slips niet geruild konden worden, had ik het erbij gelaten. Maar ga dan tegen een klant niet zoiets zeggen.
Och, het durp had weer wat om over te lullen en ik had meteen naam gemaakt. Huh.
Tja op de markt was je gulden een daalder waard, maar hier was dus de klant geen koning.
Ik kocht eens heel erg lang geleden een paar slips voor mijn man hier in het durp op de markt. (let wel ik als verse Zuid Hollandse op een markt in Limburg). Nu bleek dat ik de slips een beetje royaal had gekocht dus de ene die hij had aangehad hield ik thuis en de andere twee bracht ik netjes terug voor een maat of wat kleiner. Nee joh, zegt dat marktwijf dat zij gedragen slips niet terug nam....... GEDRAGEN..... hij had ze helemaal niet gedragen. Goed er kwam een flinke discussie op gang en ik gaf niet bij en zij bleef herhalen dat ze gedragen waren. Met recht een marktwijf want ze begon steeds harder te gillen. Nou ik ben de rust zelve, maar als ik link wordt kun je je bergen. Ik was het op een gegeven moment dan ook vreselijk zat, bloedlink, laaiend giftig en het ging niet eens meer om die stomme onderbroeken. (hihi) Zij haar gelijk en ik ook. Dus ik ging ook gillen, plat Haags. Dat zij gedragen onderbroeken verkocht...... Nou het werd een opstootje zoals die Limburgers nog nooit mee hadden gemaakt. Iedereen bemoeide zich ermee en ze gaven mij gelijk. Het marktwijf zag wel in dat zij ging verliezen.
Ik kreeg mijn geld terug met de mededeling dat ik er nooit meer iets hoefde te kopen. (Nee zeg, ik kijk wel uit. Iemand die gedragen ondergoed verkoopt). Kijk als zij nu gewoon had gezegd dat slips niet geruild konden worden, had ik het erbij gelaten. Maar ga dan tegen een klant niet zoiets zeggen.
Och, het durp had weer wat om over te lullen en ik had meteen naam gemaakt. Huh.
Tja op de markt was je gulden een daalder waard, maar hier was dus de klant geen koning.
woensdag 25 februari 2009 om 21:55
woensdag 25 februari 2009 om 21:56
quote:draaiorgel schreef op 25 februari 2009 @ 21:41:
Gehoord van een ex-collega:
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!
Gehoord van een ex-collega:
Klant komt bij boekenafdeling van de Bijenkorf, en haalt een overduidelijk oud, gelezen,-nat-geworden-en-weer-opgedroogd-boek uit haar tas. De bladzijdes waren aan het los laten. Klant eist een nieuw boek, want het is zo'n fijn boek dat al tig jaar mee gaat op vakantie en nu opeens vallen de bladzijdes eruit. En nee, ze had geen bonnetje meer, want boek was al lang geleden gekocht. Verkoper weigert boek terug te nemen. Klant gaat boos naar klantenservice....
Wat denk je?
KLANTENSERVICE GEEFT KLANT GELIJK EN EEN VERGOEDING!!!
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!
woensdag 25 februari 2009 om 21:59
quote:amalia schreef op 25 februari 2009 @ 21:56:
[...]
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!Maar wel lullig voor mijn collega, die zich gewoon netjes aan de regels houdt, het gescheld van de vrouw incasseert, en dan op zo'n manier overruled wordt door de klantenservice....
[...]
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!Maar wel lullig voor mijn collega, die zich gewoon netjes aan de regels houdt, het gescheld van de vrouw incasseert, en dan op zo'n manier overruled wordt door de klantenservice....
woensdag 25 februari 2009 om 22:05
Had afgelopen Valentijnsdag een gevalletje jammer: Had bij een bekende koekjesfabrikant een Valentijnshart besteld (landelijke tv reclame). Helaas is dit hart tot op vandaag niet bezorgd. Toch jammer. Eerst legt deze fabrikant de verantwoordelijkheid bij TNT, als ik aangeef dat het hun verantwoordelijkheid is want ik ben klant bij hun heb ik gelijk maar dat levert verder niks op. Daarna moet ik een klacht indienen aan de hand van een bevestigingsmail die ik niet meer had. Laat mijn mail vaak openstaan en het moest een verrassing blijven dus die mail was allang gewist. De reactie? Tja jammer mevrouw, geen bevestigingsmail geen hart. Dat ik een betalingsbewijs van mijn internetbankieren had maakte niks uit. Het was als kleinigheidje bedoeld, we zouden er helemaal niks aan doen, maar toch.
woensdag 25 februari 2009 om 22:12
De klant is koning... Tsja dat doet mij altijd aan een patiënt van mij denken. Die mankeerde dus totaal niets aan zijn handen, was een jonge vent die zich prima kon redden. Hij lag in het ziekenhuis omdat hij een medicijn nodig had, wat hij alleen via het infuus kon krijgen, maar was volledig zelfredzaam.
Hij wilde volledig gewassen worden door een verpleegkundige. Maakte daar een hoop stennis over.Toen ik dit weigerde, vertelde hij me dat hij genoeg premie betaald had en dat de klant... :puke: nou juist ja...
Hij wilde volledig gewassen worden door een verpleegkundige. Maakte daar een hoop stennis over.Toen ik dit weigerde, vertelde hij me dat hij genoeg premie betaald had en dat de klant... :puke: nou juist ja...
tsja.....
woensdag 25 februari 2009 om 22:13
iieeww gedragen onderbroeken...
Heb ik ook een verhaal?
*graaft diep in geheugen*
Uit de tijd dat ik postbode was (nee, geen postbezorger), had je vaak dat mensen verhuisd waren en dan hun post een poosje door lieten sturen naar het nieuwe adres. Gaat allemaal goed, tot de dag dat de service ophoudt (standaard 1 maand, daarna zolang je betaald). Tja, en dan moest ik de post van de vorige bewoner dus gewoon weer op het oud adres bezorgen tot frustratie van de nieuwe bewoners, want er bleken nogal wat aanmaningen bij te zitten.
Helaas pindakaas, mag het dus niet doorgestuurd worden (want = betaalde service) en ik kon ook niet die nieuwe mensen het nieuwe adres toespelen (privacy). Enige tip die ik kon geven was alles retour afzender sturen. Na een aantal weken retouren stopte de brievenstroom gelukkig.
Heb ik ook een verhaal?
*graaft diep in geheugen*
Uit de tijd dat ik postbode was (nee, geen postbezorger), had je vaak dat mensen verhuisd waren en dan hun post een poosje door lieten sturen naar het nieuwe adres. Gaat allemaal goed, tot de dag dat de service ophoudt (standaard 1 maand, daarna zolang je betaald). Tja, en dan moest ik de post van de vorige bewoner dus gewoon weer op het oud adres bezorgen tot frustratie van de nieuwe bewoners, want er bleken nogal wat aanmaningen bij te zitten.
Helaas pindakaas, mag het dus niet doorgestuurd worden (want = betaalde service) en ik kon ook niet die nieuwe mensen het nieuwe adres toespelen (privacy). Enige tip die ik kon geven was alles retour afzender sturen. Na een aantal weken retouren stopte de brievenstroom gelukkig.
woensdag 25 februari 2009 om 22:19
quote:maroon5 schreef op 25 februari 2009 @ 21:59:
Hahahaha Zoebie, moest ook lachen om je verhaal hoor!
Wij kregen dus echt de vieze gedragen met slijmdraden besmeurde strings terug, omdat er een naadje losliet
Wilde hem best terug nemen, mits mevrouw het fatsoen had om hem netjes schoon in te leveren!Kregen jullie echt vieze strings terug??????????????? Kennen mensen geen schaamte meer, GADVER!
Hahahaha Zoebie, moest ook lachen om je verhaal hoor!
Wij kregen dus echt de vieze gedragen met slijmdraden besmeurde strings terug, omdat er een naadje losliet
Wilde hem best terug nemen, mits mevrouw het fatsoen had om hem netjes schoon in te leveren!Kregen jullie echt vieze strings terug??????????????? Kennen mensen geen schaamte meer, GADVER!
woensdag 25 februari 2009 om 22:19
ach, ik weet er nog een die vaak voorkwam. Als mensen een nieuwe bankrekening opende of een nieuwe bankpas aanvroegen, wordt die aangetekend verstuurd. En niet zomaar aangetekend, maar OP NAAM. Dit betekend dat alleen degene van wie de pas is mag tekenen op vertoon van zijn/haar legitimatie. Wat een problemen en discussies leverde dat op....
Mannen die op booreilanden gestationeerd waren en de komende weken niet thuis kwamen om de pas bij het postkantoor op te halen, dus waarom mag mevrouw de pas niet aannemen en tekenen?
Ja maar, de pas is voor mijn dochter en die zit nu op kamers in Maastricht.
Weer helaas pindakaas, stel je voor dat zo'n echtpaar in scheiding ligt en de ex zo op slinkse wijze de nieuwe pas van andere ex inpikt (pincode wordt apart eerder verstuurd, dus die zou ex ook kunnen hebben). Krijg je al die schadeclaims van geplunderde rekeningen als dat gebeurd.
Mannen die op booreilanden gestationeerd waren en de komende weken niet thuis kwamen om de pas bij het postkantoor op te halen, dus waarom mag mevrouw de pas niet aannemen en tekenen?
Ja maar, de pas is voor mijn dochter en die zit nu op kamers in Maastricht.
Weer helaas pindakaas, stel je voor dat zo'n echtpaar in scheiding ligt en de ex zo op slinkse wijze de nieuwe pas van andere ex inpikt (pincode wordt apart eerder verstuurd, dus die zou ex ook kunnen hebben). Krijg je al die schadeclaims van geplunderde rekeningen als dat gebeurd.
